Αγαπητε Ορφεα,
Η παρατηρηση για τον Ιησου ολιγον αστοχη αλλα ειναι θεμα ολοκληρης συζητησης.
Είχα γράψει
Χριστός: Μυθολογικό πρόσωπο (ο Χριστός των ευαγγελίων), ήρωας ενός μυητικού θρύλου και σημαντικό αρχέτυπο.
, όπου η παρένθεση επισημαίνει το πρόσωπο που περιγράφουν τα ευαγγέλια.
Επειδή τα ευαγγέλια ΔΕΝ είναι ιστορικά κείμενα και επειδή αποδεδειγμένα εμπεριέχουν και πληθώρα εσωτερικών-μυθολογικών στοιχείων που πολλές φορές αναφέρονται σε πολύ παλαιότερα ιστορικά ή μυθολογικά πρόσωπα,
οπότε το υποκείμενο "Χριστός" των ευαγγελίων δεν ταυτίζεται με κανένα πραγματικό ιστορικό πρόσωπο.
Με την έννοια και μόνο της μη ύπαρξης τέτοιου προσώπου, άσχετα αν η περιγραφόμενη προσωπογραφία απαρτίζεται εν μέρει ή στο σύνολό τους από στοιχεία που συνθέτουν και υποδηλώνουν έναν μύστη,
γιαυτό και μόνο το λόγο απορίπτεται κατ' εμέ από τον κατάλογο των μυστών της ιστορίας.
Θάταν πάντως ευχάριστο, αγαπητέ μου apiko, να σηζητούσαμε εκτενέστερα για το θέμα που θεωρείς ότι η παρατήρηση που παρέθεσα ήταν ολίγον τι άστοχη.
Φίλε Ορφέα, κάνεις μία διάκριση-αξιολόγηση για 3 πρόσωπα της αρχαιότητας. Πάραυτα, κανέναν από αυτούς δεν ορίζεις ως "μύστη" και καταλήγεις πως αυτοί που πρέπει να χαρακτηριστούν ως μύστες, είναι τελικά πολύ λίγοι. Θέλεις να μας αναλύσεις λίγο το πως ορίζεις την έννοια-προφίλ ενός μύστη;
Anon
Χείρωνας : Το πρότυπο και το μέτρο που όταν ένας βροτός το ικανοποιεί, συγκρινόμενος με αυτό, αυτοδίκαια αποκαλείται πλέον Μύστης.
Από τα 3 πρόσωπα, τα δύο είναι μυθολογικές φιγούρες, ιστορικά ανύπαρκτα και γιαυτό απορρίπτονται από τον κατάλογο, το τρίτο, για τους λόγους που παρέθεσα...
Ο C.Rosencroix και αυτός ως φανταστικό πρόσωπο, απορρίπτεται.
Ο Ζαρατούστρα, εμπίπτει στην κατηγορία του χριστού και το περίγραμμά του είναι εμπλουτισμένο και παραποιημένο από πληθώρα μυθολογικών και πρόσθετων χαρακτηριστικών, οπότε αδυνατούμε να βρούμε μια ιστορική μορφή σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή του χρόνου, έτσι απορρίπτεται ως μή ιστορική αυστηρά ύπαρξη.
Οι Ελιφας Λευί, Μπλαβάτσκι, Φόρτσουν, Crowley και ο καθένας ξεχωριστά, παρότι τους αποδέχομαι ως μυημένους πολύ υψηλού επιπέδου, δυσκολεύομαι να του δω ως Μύστες, για πολλούς λόγους.
Π.χ. την αγαπημένη μου Φόρτσιουν, παρότι την κατατάσσω στις υψηλότερες μυητικές θέσεις, πολλά από τη ζωή και το έργο της άστοχα, αλλά ειδικά το τέλος της, υποδεικνύει και μάλλον αποδεικνύει ότι δεν είχε καταξιωθεί ως Μύστης.
Όσο για τον Πυθαγόρα;
Ούτε καν μυημένος των υψηλών μυστηρίων δεν λογίζεται.
Συμφωνώ πλήρως με τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό που του απέδωσε ο Ηράκλειτος...
Οπότε από τον κατάλογο μένει μόνον ο Βούδας.
Για αυτόν δεν έχω τίποτα εναντίον του ...
