106
Κοινωνικοί Προβληματισμοί / Απ: Εκλογές 2009
« στις: Σεπτεμβρίου 17, 2009, 21:20:53 »
χχμμμμ...να μια ωραια ιδεα για τον.... 'σακο των προτασεων' 
+n-
+n-
Νέα:
1. 'Οσοι ενδιαφέρονται να λάβουν τις ΔΩΡΕΑΝ Διδασκαλίες του Δοκίμου της ΑΜΡΑ, ας επικοινωνήσουν μαζί μας στο info@amra.gr.
2. 'Oσοι ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στο φόρουμ της ΑΜΡΑ, χρειάζεται πριν την εγγραφή τους να επικοινωνήσουν πρώτιστα στο email info@amra.gr.
3. Eπίσης όσοι επιθυμείτε μπορείτε να συμμετέχετε και στην Ομάδα Ενημέρωσης του Ροδόκηπου των Φιλοσόφων στο facebook https://www.facebook.com/groups/rodokipos/
Εμφάνιση μηνυμάτων
Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
107
Κοινωνικοί Προβληματισμοί / Απ: απλα δειτε το...
« στις: Σεπτεμβρίου 16, 2009, 13:14:34 »
Ευχαριστω...ακρως διαφωτιστικα ολα αυτα....
Ο Βελοπουλος στον Ολυμπο...χμμ..δεν μου φαινεται κακη ιδεα....
+n-
Ο Βελοπουλος στον Ολυμπο...χμμ..δεν μου φαινεται κακη ιδεα....
+n-
108
Κοινωνικοί Προβληματισμοί / Απ: απλα δειτε το...
« στις: Σεπτεμβρίου 15, 2009, 21:14:34 »
νομιζα οτι μονο οι Dogon ειχαν την αποκλειστικοτητα..
www.youtube.com/watch?v=NkYdq1XWS10
αλλα τελικα και εκει νομιζω οι Ελληνες ηταν οι πρωτοι....
+n-
www.youtube.com/watch?v=NkYdq1XWS10
αλλα τελικα και εκει νομιζω οι Ελληνες ηταν οι πρωτοι....
+n-
109
Κοινωνικοί Προβληματισμοί / Απ: απλα δειτε το...
« στις: Σεπτεμβρίου 15, 2009, 19:01:00 »
σχετικα με τον Μ. Καλοπουλο,επειδη πραγματικα με εχει εντυπωσιασει το εργο του,το μονο που με εχει λιγο παραξενεψει,ειναι το γεγονος πως σε μερικες συνεντευξεις,ειναι αρκετα ευγενικος με τους ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΟ/ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΔΕΣ..Σε καποια εκπομπη μαλιστα ο [θα ηθελε να ειναι] Αδωνις,του διαφημιζει και τα βιβλια..!!
αδ. Ορφεα,απ'οτι καταλαβαινω,τον γνωριζεις...εχει πολιτικες δεξιες εμμονες? Επισης,ανηκει στο ρευμα των 'αρχαιολατρων'??
θενξ,
+n-
αδ. Ορφεα,απ'οτι καταλαβαινω,τον γνωριζεις...εχει πολιτικες δεξιες εμμονες? Επισης,ανηκει στο ρευμα των 'αρχαιολατρων'??
θενξ,
+n-
110
Κοινωνικοί Προβληματισμοί / Απ: απλα δειτε το...
« στις: Σεπτεμβρίου 15, 2009, 18:53:10 »
εμενα αυτο που μου εκανε εντυπωση,ειναι πως η μικρη κινειται μεταξυ των δυο 'μαυροκορακων',ως να εχει 'αγνοια κινδυνου'... 
βεβαια,αν θυμαμαι καλα απο τα βιντεο,λεει και.... τα περι ΕΛ -ΛΑΣ....,οτι ο Ολυμπος ηταν η μονη κορυφη που φανηκε μετα τον κατακλυσμο κλπ...πραγματα που οδηγουν σε θεσεις που εμενα τουλαχιστον με οδηγουν σε αλλες σκεψεις...μην φτασουμε στο σημειο να πουμε οτι οι Ελληνες ηρθαν απο το Σειριο...lol
+n-
βεβαια,αν θυμαμαι καλα απο τα βιντεο,λεει και.... τα περι ΕΛ -ΛΑΣ....,οτι ο Ολυμπος ηταν η μονη κορυφη που φανηκε μετα τον κατακλυσμο κλπ...πραγματα που οδηγουν σε θεσεις που εμενα τουλαχιστον με οδηγουν σε αλλες σκεψεις...μην φτασουμε στο σημειο να πουμε οτι οι Ελληνες ηρθαν απο το Σειριο...lol
+n-
111
Θρησκεία και Κοινωνία / Απ: απλα διαβαστε...
« στις: Σεπτεμβρίου 14, 2009, 23:56:53 »
ναι..οι τυποι,ειναι για τατουαζ!!!
το καλυτερο τους βεβαια,νομιζω πως ειναι η ιστορια/αιτιολογια για τα γεγονοτα του Δεκεμβρη...
Αιτια ηταν,οτι το MEGA λιγες μερες πριν ειχε δειξει τον κωδικα Da Vinci....και τα κακα πνευματα βγηκαν και κατελαβαν τους πιτσιρικαδες!!!!!
Φανταζομαι τωρα που θα κυκλοφορησει το 'Lost Symbol',να περιμενουμε νεα επεισοδια...
+n-
το καλυτερο τους βεβαια,νομιζω πως ειναι η ιστορια/αιτιολογια για τα γεγονοτα του Δεκεμβρη...
Αιτια ηταν,οτι το MEGA λιγες μερες πριν ειχε δειξει τον κωδικα Da Vinci....και τα κακα πνευματα βγηκαν και κατελαβαν τους πιτσιρικαδες!!!!!
Φανταζομαι τωρα που θα κυκλοφορησει το 'Lost Symbol',να περιμενουμε νεα επεισοδια...
+n-
112
Θρησκεία και Κοινωνία / Απ: Γιά τού Χριστού τήν πίστη τήν άγία......(OK,shoot me)
« στις: Σεπτεμβρίου 14, 2009, 19:46:37 »
αδελφε,τι μου θυμισες...καιρο εχω να μπω!!!..επισης μην ξεχναμε το zoiforos.gr ....μεγαλειωδες και αυτο!!
+n-
+n-
113
Κοινωνικοί Προβληματισμοί / Απ: απλα δειτε το...
« στις: Σεπτεμβρίου 14, 2009, 18:53:26 »
xaxaxaaaa....τρομερη η Προμηθεα!!! ελπιζω να ζει ακομα!! οι παπαδες οντως εχουν μεινει μ....ς!!
δειτε στο μερος 4,τις αντιδρασεις και ποσο αξιοπρεπως τους αντιμετωπιζει...
προσπαθησε να φερει το φως,αλλα......πληρες μεσονυχτιο!!
αδ. καζαντζακικε,poly kalo
+n-
δειτε στο μερος 4,τις αντιδρασεις και ποσο αξιοπρεπως τους αντιμετωπιζει...
προσπαθησε να φερει το φως,αλλα......πληρες μεσονυχτιο!!
αδ. καζαντζακικε,poly kalo
+n-
114
Ανθρωπιστικές Επιστήμες / ΔΙΑΜΑΧΕΣ- Η βεντέτα για τη «Μαύρη Αθηνά»
« στις: Σεπτεμβρίου 13, 2009, 13:11:30 »Πάνω από είκοσι χρόνια διαρκεί η αντιπαράθεση για την καταγωγή του κλασικού πολιτισμού, με κύριους αντιπάλους την αμερικανίδα καθηγήτρια Κλασικής Ιστορίας Μαίρη Λέφκοβιτς και τον βρετανό καθηγητή Μάρτιν Μπερνάλ. Η κυκλοφορία του βιβλίου της Λέφκοβιτς στα ελληνικά φέρνει εκ νέου το ζήτημα στο προσκήνιο
της ΜΑΙΡΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ | Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009
Είκοσι χρόνια τώρα παρακολουθούμε μια διαμάχη άνευ προηγουμένου στον χώρο των κλασικών σπουδών, με εκτενείς συζητήσεις στα πανεπιστήμια και στα σχολεία και με πρωτοφανή κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης γύρω από το βιβλίο του Μάρτιν Μπερνάλ Μαύρη Αθηνά-Οι αφροασιατικές ρίζες του κλασικού πολιτισμού. Ο πρώτος τόμος τηςΜαύρης Αθηνάς , ο οποίος κυκλοφόρησε το 1987 με υπότιτλοΤο μύθευμα της αρχαίας Ελλάδας 1785-1985, έκανε αμέσως γνωστό τον συγγραφέα του ως υποστηρικτή των σημιτικών λαών και των πολιτισμών τους απέναντι στους γερμανούς προπαγανδιστές και άλλους αντισημίτες του 19ου και του 20ού αιώνα. Συγκεκριμένα, ο Μπερνάλ υποστήριξε ότι για λόγους ρατσισμού και αντισημιτισμού οι δυτικοί κλασικιστές και ιστορικοί της αρχαιότητας έχουν αποκρύψει την πραγματικότητα σχετικά με τη συμβολή των αρχαίων Φοινίκων και των αρχαίων Αιγυπτίων στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Ο «Guardian» αφιέρωσε ένα δισέλιδο άρθρο στον πρώτο τόμο και από τότε διάφοροι δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί ιδιοποιήθηκαν τη νέα θεωρία, με αποκορύφωμα τη δήλωση του Τζον Χέντρικ Κλαρκ ότι«οφείλουν να παραδεχθούν πως τα θεμέλια αυτού που ονομάζεται δυτικός πολιτισμός τέθηκαν από μη Ευρωπαίους».
Η εθνότητα και η φυλή
Ηδιαμάχη έμοιαζε να μη μας αφορά, αφού εξελισσόταν κυρίως στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου που αναπτύσσεται σήμερα στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Οι αφροκεντριστές ακαδημαϊκοί συμπεριέλαβαν πρόθυμα το βιβλίο στον διάλογό τους με τους κλασικιστές, ενώ το ντοκυμαντέρ «Μαύρη Αθηνά» (τέλη του 1991) και διάφορα άρθρα στον Τύπο («Νewsweek», «Εbony», «Τhe Νew Rebublic») επιβεβαίωσαν τον ρόλο που διαδραμάτισαν οι απόψεις του Μπερνάλ σε αυτόν τον διάλογο. Ο «Ιndependent» το ανακήρυξε βιβλίο της χρονιάς και η Βρετανίδα Μάργκαρετ Ντραμπλ υποκλίθηκε μπροστά στην πιο παράξενη ακαδημαϊκή αντιπαράθεση της εποχής μας. Εφόσον το ζήτημα αναφερόταν σε ένα τόσο φορτισμένο συναισθηματικά θέμα, όπως είναι η εθνότητα και η φυλή, δεν ήταν εύκολο να σβήσει η φλόγα που άναψε.
Παρ΄ όλα αυτά δεν άργησαν να εμφανιστούν οι δριμείες επικρίσεις των κλασικιστών, οι οποίες έδωσαν νέα τροφή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η υπόθεση του Μπερνάλ ότι ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός ήταν αφρικανικής προέλευσης προκάλεσε τη χλεύη, ενώ σε τηλεοπτικά προγράμματα όπως το «60 Μinutes» του τηλεοπτικού δικτύου CΒS βγήκε το συμπέρασμα πως η θεωρία αυτή ήταν βασικά μια προσπάθεια να εφοδιαστούν οι μαύροι με αυτοεκτίμηση ώστε να αισθανθούν ότι είναι μέρος της πορείας προόδου της ανθρωπότητας.
Πολιτικό στυλ
Προτού προλάβουμε να μεταφράσουμε στα ελληνικά το έργο- αν είχαμε ποτέ τέτοια πρόθεση- κυκλοφόρησε το 1991 ο δεύτερος τόμος με τις υποτιθέμενες αρχαιολογικές αποδείξεις της νέας θεωρίας. Εγιναν 1.400 οι σελίδες του Μπερνάλ προς συζήτηση και εξίσου εντάθηκαν οι αντιδράσεις των ελληνιστών, αιγυπτιολόγων και ειδικών σε θέματα της Μέσης Ανατολής, οι οποίοι αποδοκίμαζαν τις αδόκιμες μεθόδους του και τα αβάσιμα συμπεράσματά του.
Η δρ Μary Lefkowitz, καθηγήτρια Κλασικής Ιστορίας στο Wellesley College της Μασαχουσέτης, ήταν η πρώτη πανεπιστημιακή που καταφέρθηκε δημοσίως εναντίον της σχολής που ξεκίνησε από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Κορνέλ Μartin Βernalεμφανιζόταν συχνά σε τηλεοπτικά προγράμματα και αρθρογραφούσε σε εφημερίδες όπως οι «Νew Υork Τimes». Εχει δεχθεί συχνά δημόσιες προσωπικές επιθέσεις από εξτρεμιστές αντιπάλους της, οι οποίοι την κατηγορούν για ρατσισμό, υπερσυντηρητισμό και πολλά άλλα.
Ανέλαβε λοιπόν να συνοψίσει τον αντίλογο στο βιβλίο του Μπερνάλ μέσα από 20 δοκίμια διαπρεπών ακαδημαϊκών διαφορετικών ειδικοτήτων σε έναν τόμο-ράπισμα το 1996, την Αναθεωρημένη Μαύρη Αθηνά.
Ο Μάρτιν Μπερνάλ απάντησε το 2002 στους επικριτές του με το βιβλίοΒlack Αthena Writes Βackκαι εξέδωσε το 2006 τον τρίτο τόμο της Μαύρης Αθηνάςμε τις υποτιθέμενες γλωσσολογικές αποδείξεις της θεωρίας του.
Καταρρίφθηκαν και αυτές από τους φιλολόγους και ιστορικούς στα έντυπα μέσα και όλοι πλέον περίμεναν τον προγραμματισμένο τέταρτο τόμο από τον 72χρονο σήμερα συγγραφέα.
Σημειωτέον ότι ο Μπερνάλ, με κινεζικές σπουδές, ερευνητής των πνευματικών σχέσεων μεταξύ της Κίνας και της Δύσης, ασχολήθηκε μετά το 1962 με τον πόλεμο στην Ινδοκίνα και μόνο μετά το 1975 ένιωσε την ανάγκη να διερευνήσει την εβραϊκή καταγωγή του, καθώς και την εβραϊκή ιστορία σε σχέση με τη χαναατική και τη φοινικική ιστορία. «Η πολιτική, λοιπόν, έχει παράσχει στη “Μαύρη Αθηνά” ένα κοινό που θεωρεί το πολιτικό στυλ γραφής του Μπερνάλ ευχάριστο.Ενα τέτοιο στυλ ή τεχνική που εφαρμόζεται στη μελέτη της ιστορίας χαρακτηρίζεται από μεθοδολογικά και ιστοριογραφικά σφάλματα στα οποία υποπίπτει ο Μπερνάλ επανειλημμένα,επειδή είναι πολιτικός επιστήμονας και όχι ιστορικός»επισημαίνει ο Λόρενς Τριτλ στον τόμο της αναθεώρησης.
Κομμάτι του παζλ
Τώρα που ο αρχικός θόρυβος για τηΜαύρη Αθηνάέχει κοπάσει, ήρθε η ώρα επιτέλους να συμμετάσχουμε και εμείς στη συζήτηση.
Κυκλοφόρησε στα ελληνικά το πιο ενδιαφέρον ίσως από τα κομμάτια αυτού του παζλ: ηΑναθεωρημένη Μαύρη Αθηνά.
Μαθαίνουμε έτσι διά της τεθλασμένης οδού τι προηγήθηκε μέσα από τις αναλύσεις των επικριτών του, και ιδίως από τον Ρίτσαρντ Τζένκινς που αναλαμβάνει να μας διαφωτίσει:«Ο Μπερνάλ ισχυρίζεται ότι τη 2η χιλιετία π.Χ.η Ελλάδα αποικίστηκε από Αιγυπτίους και Φοίνικες. Κατά την άποψή του,περίπου το 25% του ελληνικού λεξιλογίου- δηλαδή σχεδόν οτιδήποτε δεν είναι ινδοευρωπαϊκό- μπορεί να προήλθε από αυτές τις πηγές. Μεταγενέστεροι Ελληνες ομολόγησαν την οφειλή τους σε αυτούς τους λαούς και οι μύθοι τους σχετικά με τον αποικισμότην έλευση του Δαναού από την Αίγυπτο,του Κάδμου από τη Φοινίκηπιθανόν να περιέχουν ιστορικές μνήμες.
Αυτή η θεωρία της προέλευσης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού,όπως ισχυρίζεται,επικρατούσε μέχρι τον 18ο αιώνα. Ο Μπερνάλ την αποκαλεί “αρχαίο μοντέλο”. Μετά εγκαταλείφθηκε εξαιτίας των δύο βασικών παραδειγμάτων του 19ου αιώνα, της “προόδου” και του ρατσισμού. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα η ανακάλυψη μιας οικογένειας ινδοευρωπαϊκών γλωσσών κατέστησε δυνατό να δημιουργηθεί αυτό που ο Μπερνάλ αποκαλεί “ευρύ άριο μοντέλο”,σύμφωνα με το οποίο εισβολές από τον Βορρά διαμόρφωσαν τη γλώσσα των αρχαίων Ελλήνων και τη βάση του πολιτισμού τους. Αυτό το “ευρύ άριο μοντέλο” προσπάθησε να αποκλείσει τους Αιγυπτίους και αργότερα μέσα στον αιώνα θέλησε να αποκλείσει και τους Φοίνικες,επειδή ήταν Σημίτες. Από τα μέσα του εικοστού αιώνα το Ολοκαύτωμα και η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ μετέβαλαν την ευρωπαϊκή στάση, η οποία άρχισε να αποδέχεται την παρουσία των Φοινίκων. Αλλά επειδή η προκατάληψη εναντίον των μαύρων συνεχίζεται,οι αρχαίοι Αιγύπτιοι εξακολουθούν να είναι αποκλεισμένοι».
Μα είναι μαύροι οι Αιγύπτιοι;«Η Αίγυπτος, ως γεωγραφική γέφυρα μεταξύ Αφρικής και Μεσογείου, θεωρήθηκε από τον Μπερνάλ ότι είναι τόσο μαύρη όσο και σημιτική»εξηγεί η Εμίλι Βερμιούλ, από τους συντελεστές του τόμου. Πουθενά όμως δεν παρουσιάζονται αποδείξεις για του λόγου το αληθές. Το «αναθεωρημένο αρχαίο μοντέλο» του Μπερνάλ εμφανίζει μεγάλη ιστοριογραφική αφέλεια, σημειώνει στη δική της ανάλυση η Μαίρη Λέφκοβιτς. Σε τι βαθμό ο μύθος αναπαριστά την ιστορία; Και σε ποια έκταση οι ευρωπαίοι ακαδημαϊκοί απέκρυψαν τη σπουδαιότητα των πολιτιστικών δεσμών της αρχαίας Ελλάδας με τους παλαιότερους πολιτισμούς της περιοχής; Οι ίδιοι οι αρχαίοι Ελληνες δεν παραδέχονταν ότι όφειλαν κάτι στους γειτονικούς πολιτισμούς. Ούτε και υποστήριζαν ότι ήταν κάτι μοναδικό. Αντιθέτως, συνήθιζαν να φαντάζονται ότι όλοι ήσαν σαν εκείνους. ΣτηνΙλιάδαοι Τρώες μιλούν την ίδια γλώσσα, λατρεύουν τους ίδιους θεούς, φορούν τα ίδια ρούχα. Μόνο μετά τους Περσικούς Πολέμους, στις αρχές του 5ου αι. π.Χ., στους οποίους οι αρχαίοι Ελληνες σχεδόν ηττήθηκαν, άρχισαν να συνειδητοποιούν και να τιμούν τα μοναδικά χαρακτηριστικά του πολιτισμού τους.
Χειρότερη μομφή
Ομοίως, η ετυμολογία που προτείνει ο Μπερνάλ για πολλά ονόματα αρχαίων ελληνικών πόλεων είναι ιδιαιτέρως αμφίβολη και απίθανη. Καμία από τις ετυμολογικές προτάσεις που προτείνει ο Μπερνάλ- όπως ότι η Λάρισα προέρχεται από το αιγυπτιακό τοπωνύμιο R-3ht, ή ότι ακόμη και το όνομα της Αθήνας προέρχεται από την Αφρική- δεν μπορεί να αμφισβητήσει αυτό που γλωσσολόγοι έχουν καταγράψει και υποστηρίξει: ότι τα ελληνικά είναι κατά βάση μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα που περιλαμβάνει κάποιες λέξεις-δάνεια από τους γείτονές της. Ιδιαίτερα αφότου αποκρυπτογραφήθηκε η Γραμμική Β το 1952 έγινε σαφές ότι τα ελληνικά χρησιμοποιούνταν από τον 16ο ως τον 12ο αι. π.Χ. σε οικισμούς όπως οι Μυκήνες και η Κνωσός.
Τη χειρότερη μομφή επιφυλάσσει για τον Μπερνάλ ο έτερος κλασικιστής που συνυπογράφει μαζί με τη Λέφκοβιτς τον τόμο:«Στην προσπάθειά του να μειώσει [ο Μπερνάλ] την ευρωπαϊκή πολιτισμική αλαζονεία,διασφάλισε μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα. Απέδωσε κύρος στην Αίγυπτο και στη Φοινίκη μονάχα σε σχέση με μια μετέπειτα και διαφορετική δυτική παράδοση και έτσι η “Μαύρη Αθηνά” υπέκυψε σε αυτόν ακριβώς τον ευρωκεντρισμό που είχε στόχο να καταπολεμήσει»είναι η ετυμηγορία του Γκάι Μακ Λιν Ρότζερς. Ισως θέλησε ο Μπερνάλ να συγγράψει ένα νέο ευαγγέλιο της Ιστορίας σαν τονΟριενταλισμότου Εντουάρντ Σαΐντ (Νεφέλη, 1996), που είχε ήδη δημοσιευθεί το 1978 και παρομοίως μεταφράστηκε ως σήμερα σε πάνω από 20 γλώσσες. Ο Σαΐντ πράγματι συνέβαλε στην αμφισβήτηση των στερεοτύπων με τα οποία η Δύση αντιμετωπίζει τους άλλους πολιτισμούς, στην κριτική ανασκευή και στην απόρριψη της δαιμονοποίησης του Ισλάμ και των Αράβων. Θα πετύχει κάτι τέτοιο ο Μπερνάλ προς χάριν των αρχαίων Σημιτών, οι οποίοι παρεμπιπτόντως ουδεμία σχέση προκύπτει ότι έχουν με τους σημερινούς εβραίους;
+n-
116
Προσφορά και Ζήτηση Εργασίας / Απ: Δωρεάν Προσφορά και εύρεση εργασίας
« στις: Σεπτεμβρίου 05, 2009, 00:33:06 »Ζητείται διανομέας για φιάλες υγραερίου, στην Θεσσαλονίκη. 'Οποιος ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει στο info@amra.gr για περαιτέρω πληροφορίες.
χχμμμ...δηλαδη θελετε να κανετε τρομοκρατικη οργανωση με γκαζακια και τα λοιπα...!!!
sorry about the joke,αλλα δεν γινεται να μην το πω...
+n-
117
Κοινωνικοί Προβληματισμοί / Απ: Πολιτική Ανυπακοή....
« στις: Σεπτεμβρίου 05, 2009, 00:26:43 »
αδ.Ορφεα,συγχαρητηρια για τη δημοσιευση και για ολα τα αρθρα που παρεθεσες-ειδικα του κου Μπεη,το οποιο το βρισκω συγκλονιστικα..αληθινο,οσο και Καβαλιστικο[?]-
ειχα καιρο να διαβασω τοσο αδογματιστο κειμενο που μας δειχνει ακριβως αυτο το εκρεμμες (η μαλλον τραμπαλα),που συνεχως αποδεικνυει πως ιδεαλιστης τελικα δεν ειναι μονο αυτος που πιστευει πως η σωστη θεση ειναι απο την μια η την αλλη πλευρα,αλλα μαλλον αυτος που νομιζει πως καποια στιγμη θα ισορροπησει.
Επειδη πολυ συχνα συγχεεται (και πολλες φορες οχι αδικαιολογητα) ο αναρχικος χωρος με την πολιτικη [και οχι την πολιτισμενη] ανυπακοη,παραθετω το παρακατω κειμενο,που θεωρω εξισου αξιολογο:
Είναι ο αναρχισμός βίαιος;
international | anarchist movement | opinion/analysis Tuesday October 18, 2005 10:26 by Alan MacSimoin - WSM
Του Alan MacSimoin
Translation in Greek of Alan MacSimoin’s “Is Anarchism Violent?”
Καθώς ο αναρχισμός γίνεται δημοφιλέστερος, καταβάλλονται προσπάθειες να παρουσιαστεί ως «βίαιος». Ελάχιστοι δημοσιογράφοι έχουν ανακαλύψει ότι είναι πολύ πιο ευκολότερο να κατασκευαστούν διάφορες ιστορίες για τους αναρχικούς παρά να μιλήσουν οι ίδιοι οι αναρχικοί για τους εαυτούς τους. Έτσι, σήμερα ακούμε, συνήθως, σκουπίδια του είδους ότι «οι αναρχικοί μισούν κάθε οργάνωση». Τελικά, θεωρείται αξιοπιστία το να κατηγορούνται άνθρωποι που οργανώνουν «αντι-καπιταλιστικές» διαμαρτυρίες ότι είναι, ταυτόχρονα, ενάντια σε κάθε δομή και οργάνωση.
Ωστόσο, λέγονται ένα σωρό αηδίες στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και στις εφημερίδες, καταβάλλοντας προσπάθεια να εντυπωθεί ο αναρχισμός ως κάτι περισσότερο από μια άλλη λέξη για τη βία. Στην πραγματικότητα, οι αναρχικοί δεν είναι περισσότερο βίαιοι από οποιονδήποτε άλλον και η πραγματικότητα είναι ότι είμαστε όλο και λιγότερο βίαιοι λόγω της πολιτικής μας. Ο στόχος μας είναι ένας καλύτερος κόσμος για τον καθέναν που ζει σε αυτόν τον πλανήτη και είναι ένας στόχος που δεν μπορεί να επιβληθεί από μια μειονότητα.
Κανένας δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να συνασπιστεί με τους συναδέλφους του ή τους γείτονές του, για να αποκτήσουν όλοι μαζί τον έλεγχο των αποφάσεων που τους αφορούν, κανένας δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να είναι ελεύθερος. Η μάχη μας είναι μάχη ιδεών.
Τότε γιατί ο αναρχισμός συγχέεται τόσο συχνά με τις… αντίκες των τρομοκρατικών συμμοριών; Όπως στους περισσότερους μύθους, υπάρχει και εδώ ένας κόκκος αλήθειας ανάμεσα. Μετά την ήττα της εξέγερσης των εργαζόμενων του Παρισιού το 1871, η άρχουσα τάξη πέταξε στο καλάθι των αχρήστων ακόμα και τις ελάχιστες αυτές πολιτικές ελευθερίες που υπήρχαν σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, εξαπολύοντας ένα αιματηρό κύμα βίας ενάντια στον καθένα και την καθεμία που αντιστεκόταν στους νόμους των πλουσίων.
Μια μειονότητα αναρχικών θέλησε να εκδικηθεί τη βία αυτή των αφεντικών και της αριστοκρατίας ενάντια στους εργαζόμενους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η εκδίκηση αυτή ήταν έργο μεμονωμένων ατόμων που ενεργούσαν με τη δική τους και μόνο πρωτοβουλία. Εντούτοις, οι ενέργειες αυτές ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία ώστε να φορτωθεί ο αναρχισμός με την εικόνα του βίαιου Στην Αγγλία, η Scotland Yard είχε μια πολύ καλή ευκαιρία να εξαπολύσει μια «μαύρη» προπαγάνδα. Έτσι έπλασαν σενάρια με αναρχικούς (συνήθως «ξένους») για τους οποίους έλεγαν ότι σχεδίαζαν να χρησιμοποιήσουν δηλητήριο και βόμβες «στον πόλεμό τους μέχρι θανάτου ενάντια στην κοινωνία». Υποτίθετο ακόμα ότι, επρόκειτο να εξαπολυθούν από τους αναρχικούς επικίνδυνα μικρόβια ώστε να μολυνθούν μερικές από τις φτωχότερες και πιο ρυπαρές περιοχές του East End του Λονδίνου. Υποστηρίχθηκε επιπλέον ότι, όλοι αυτοί οι συνωμότες σχεδίαζαν να μαζέψουν τα ενδύματα των θυμάτων της χολέρας και να τα εισάγουν στην Αγγλία. Όταν ένα ψέμα επαναλαμβάνεται συχνά τότε οι περισσότεροι άνθρωποι το δέχονται πλέον ως γεγονός, έως ότου συναντήσουν πραγματικούς ζωντανούς αναρχικούς και ανακαλύψουν ότι το ψέμα αυτό είναι πιο πιστευτό από ό,τι άλλα.
Έτσι, ας θέσουμε το ζήτημα ξεκάθαρα. Οι αναρχικοί σε όλο τον κόσμο, έχουν διακηρύξει ότι οι μυστικοί στρατοί και οι συνωμοσίες δεν μπορούν να επιφέρουν το είδος της αλλαγής που επιθυμούμε. Συνήθως, οι μυστικοί αυτοί στρατοί και οι διάφοροι συνωμότες είναι άσπλαχνοι και δεν ενδιαφέρονται αρκετά για το εάν θα υπάρξουν αθώα θύματα από τον αυτοονομαζόμενο πόλεμό τους. Είναι ελιτιστές και αυταρχικοί και δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο παρά μόνο στο δικό τους, παρά το ότι διακηρύσσουν ότι ό,τι κάνουν το κάνουν «για τον λαό». Μπορούμε να καταλάβουμε το γιατί. Πάνω στην απογοήτευσή τους, οι μικρές τέτοιες ομάδες στρέφονται σε στρατιωτικές μεθόδους. Η αδικία βρίσκεται παντού και πάντα υπάρχουν εκείνοι που ψάχνουν για μια γρήγορη λύση.
Πρέπει να δηλώσουμε σαφώς ότι το να δολοφονούνται μεμονωμένοι εξουσιαστές, αφεντικά ή μέλη των αστυνομιών τους είναι κάτι με το οποίο δεν πρόκειται να ανατραπεί ποτέ το καπιταλιστικό σύστημα. Όλοι αναπληρώνονται. Ο καπιταλισμός επιβιώνει επειδή η πλειοψηφία των ανθρώπων θεωρεί ότι δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική λύση. Πρέπει να τους πείσουμε ότι υπάρχει και ότι είναι στο χέρι τους να την κάνουν πραγματικότητα.
Μόνο μια ισχυρή και πολιτικά συνειδητοποιημένη εργατική τάξη μπορεί να εκπληρώσει αυτό το καθήκον. Όταν φτάνουμε στο στάδιο αυτό, είναι αρκετά σίγουρο ότι οι παλαιοί εξουσιαστές δεν πρόκειται να παραιτηθούν από τον πλούτο και την εξουσία τους χωρίς αγώνα. Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία καμία άρχουσα τάξη δεν παραιτήθηκε οικειοθελώς. Θα πρέπει να υπάρξει υπεράσπιση των κερδών μιας νέας κοινωνίας, μιας κοινωνίας βασισμένης στη συμφωνία και στη συμμετοχή της πλειοψηφίας, θα πρέπει να υπερασπιστούν. Και αυτό μπορεί να γίνει από τις οργανώσεις εκείνες που βρίσκονται υπό δημοκρατικό έλεγχο.
Η κοινωνία δεν πρόκειται να αλλάξει με οποιαδήποτε βία. Μόνο η βία αυτή που προέρχεται από τη νίκη της πλειοψηφίας, που θα έχει πλέον αναρχικούς στόχους, για να υπερασπίσει τη νέα κοινωνία από τις επιθέσεις των πρώην εξουσιαστών και πρώην αφεντικών, δικαιολογείται.
* Το κείμενο αυτό του Alan MacSimoin, μέλους του αναρχοκομμουνιστικού WSM (Workers Solidarity Movement) από την Ιρλανδία, δημοσιεύτηκε στο δελτίο της οργάνωσης «Workers Solidarity» το 2001. Μπορεί να βρεθεί σε pdf στο http://struggle.ws/ws/2001.html Μετάφραση στα ελληνικά «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», Μελβούρνη, 17 Οκτώβρη 2005.
+n-
ειχα καιρο να διαβασω τοσο αδογματιστο κειμενο που μας δειχνει ακριβως αυτο το εκρεμμες (η μαλλον τραμπαλα),που συνεχως αποδεικνυει πως ιδεαλιστης τελικα δεν ειναι μονο αυτος που πιστευει πως η σωστη θεση ειναι απο την μια η την αλλη πλευρα,αλλα μαλλον αυτος που νομιζει πως καποια στιγμη θα ισορροπησει.
Επειδη πολυ συχνα συγχεεται (και πολλες φορες οχι αδικαιολογητα) ο αναρχικος χωρος με την πολιτικη [και οχι την πολιτισμενη] ανυπακοη,παραθετω το παρακατω κειμενο,που θεωρω εξισου αξιολογο:
Είναι ο αναρχισμός βίαιος;
international | anarchist movement | opinion/analysis Tuesday October 18, 2005 10:26 by Alan MacSimoin - WSM
Του Alan MacSimoin
Translation in Greek of Alan MacSimoin’s “Is Anarchism Violent?”
Καθώς ο αναρχισμός γίνεται δημοφιλέστερος, καταβάλλονται προσπάθειες να παρουσιαστεί ως «βίαιος». Ελάχιστοι δημοσιογράφοι έχουν ανακαλύψει ότι είναι πολύ πιο ευκολότερο να κατασκευαστούν διάφορες ιστορίες για τους αναρχικούς παρά να μιλήσουν οι ίδιοι οι αναρχικοί για τους εαυτούς τους. Έτσι, σήμερα ακούμε, συνήθως, σκουπίδια του είδους ότι «οι αναρχικοί μισούν κάθε οργάνωση». Τελικά, θεωρείται αξιοπιστία το να κατηγορούνται άνθρωποι που οργανώνουν «αντι-καπιταλιστικές» διαμαρτυρίες ότι είναι, ταυτόχρονα, ενάντια σε κάθε δομή και οργάνωση.
Ωστόσο, λέγονται ένα σωρό αηδίες στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και στις εφημερίδες, καταβάλλοντας προσπάθεια να εντυπωθεί ο αναρχισμός ως κάτι περισσότερο από μια άλλη λέξη για τη βία. Στην πραγματικότητα, οι αναρχικοί δεν είναι περισσότερο βίαιοι από οποιονδήποτε άλλον και η πραγματικότητα είναι ότι είμαστε όλο και λιγότερο βίαιοι λόγω της πολιτικής μας. Ο στόχος μας είναι ένας καλύτερος κόσμος για τον καθέναν που ζει σε αυτόν τον πλανήτη και είναι ένας στόχος που δεν μπορεί να επιβληθεί από μια μειονότητα.
Κανένας δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να συνασπιστεί με τους συναδέλφους του ή τους γείτονές του, για να αποκτήσουν όλοι μαζί τον έλεγχο των αποφάσεων που τους αφορούν, κανένας δεν μπορεί να εξαναγκαστεί να είναι ελεύθερος. Η μάχη μας είναι μάχη ιδεών.
Τότε γιατί ο αναρχισμός συγχέεται τόσο συχνά με τις… αντίκες των τρομοκρατικών συμμοριών; Όπως στους περισσότερους μύθους, υπάρχει και εδώ ένας κόκκος αλήθειας ανάμεσα. Μετά την ήττα της εξέγερσης των εργαζόμενων του Παρισιού το 1871, η άρχουσα τάξη πέταξε στο καλάθι των αχρήστων ακόμα και τις ελάχιστες αυτές πολιτικές ελευθερίες που υπήρχαν σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, εξαπολύοντας ένα αιματηρό κύμα βίας ενάντια στον καθένα και την καθεμία που αντιστεκόταν στους νόμους των πλουσίων.
Μια μειονότητα αναρχικών θέλησε να εκδικηθεί τη βία αυτή των αφεντικών και της αριστοκρατίας ενάντια στους εργαζόμενους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η εκδίκηση αυτή ήταν έργο μεμονωμένων ατόμων που ενεργούσαν με τη δική τους και μόνο πρωτοβουλία. Εντούτοις, οι ενέργειες αυτές ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία ώστε να φορτωθεί ο αναρχισμός με την εικόνα του βίαιου Στην Αγγλία, η Scotland Yard είχε μια πολύ καλή ευκαιρία να εξαπολύσει μια «μαύρη» προπαγάνδα. Έτσι έπλασαν σενάρια με αναρχικούς (συνήθως «ξένους») για τους οποίους έλεγαν ότι σχεδίαζαν να χρησιμοποιήσουν δηλητήριο και βόμβες «στον πόλεμό τους μέχρι θανάτου ενάντια στην κοινωνία». Υποτίθετο ακόμα ότι, επρόκειτο να εξαπολυθούν από τους αναρχικούς επικίνδυνα μικρόβια ώστε να μολυνθούν μερικές από τις φτωχότερες και πιο ρυπαρές περιοχές του East End του Λονδίνου. Υποστηρίχθηκε επιπλέον ότι, όλοι αυτοί οι συνωμότες σχεδίαζαν να μαζέψουν τα ενδύματα των θυμάτων της χολέρας και να τα εισάγουν στην Αγγλία. Όταν ένα ψέμα επαναλαμβάνεται συχνά τότε οι περισσότεροι άνθρωποι το δέχονται πλέον ως γεγονός, έως ότου συναντήσουν πραγματικούς ζωντανούς αναρχικούς και ανακαλύψουν ότι το ψέμα αυτό είναι πιο πιστευτό από ό,τι άλλα.
Έτσι, ας θέσουμε το ζήτημα ξεκάθαρα. Οι αναρχικοί σε όλο τον κόσμο, έχουν διακηρύξει ότι οι μυστικοί στρατοί και οι συνωμοσίες δεν μπορούν να επιφέρουν το είδος της αλλαγής που επιθυμούμε. Συνήθως, οι μυστικοί αυτοί στρατοί και οι διάφοροι συνωμότες είναι άσπλαχνοι και δεν ενδιαφέρονται αρκετά για το εάν θα υπάρξουν αθώα θύματα από τον αυτοονομαζόμενο πόλεμό τους. Είναι ελιτιστές και αυταρχικοί και δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο παρά μόνο στο δικό τους, παρά το ότι διακηρύσσουν ότι ό,τι κάνουν το κάνουν «για τον λαό». Μπορούμε να καταλάβουμε το γιατί. Πάνω στην απογοήτευσή τους, οι μικρές τέτοιες ομάδες στρέφονται σε στρατιωτικές μεθόδους. Η αδικία βρίσκεται παντού και πάντα υπάρχουν εκείνοι που ψάχνουν για μια γρήγορη λύση.
Πρέπει να δηλώσουμε σαφώς ότι το να δολοφονούνται μεμονωμένοι εξουσιαστές, αφεντικά ή μέλη των αστυνομιών τους είναι κάτι με το οποίο δεν πρόκειται να ανατραπεί ποτέ το καπιταλιστικό σύστημα. Όλοι αναπληρώνονται. Ο καπιταλισμός επιβιώνει επειδή η πλειοψηφία των ανθρώπων θεωρεί ότι δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική λύση. Πρέπει να τους πείσουμε ότι υπάρχει και ότι είναι στο χέρι τους να την κάνουν πραγματικότητα.
Μόνο μια ισχυρή και πολιτικά συνειδητοποιημένη εργατική τάξη μπορεί να εκπληρώσει αυτό το καθήκον. Όταν φτάνουμε στο στάδιο αυτό, είναι αρκετά σίγουρο ότι οι παλαιοί εξουσιαστές δεν πρόκειται να παραιτηθούν από τον πλούτο και την εξουσία τους χωρίς αγώνα. Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία καμία άρχουσα τάξη δεν παραιτήθηκε οικειοθελώς. Θα πρέπει να υπάρξει υπεράσπιση των κερδών μιας νέας κοινωνίας, μιας κοινωνίας βασισμένης στη συμφωνία και στη συμμετοχή της πλειοψηφίας, θα πρέπει να υπερασπιστούν. Και αυτό μπορεί να γίνει από τις οργανώσεις εκείνες που βρίσκονται υπό δημοκρατικό έλεγχο.
Η κοινωνία δεν πρόκειται να αλλάξει με οποιαδήποτε βία. Μόνο η βία αυτή που προέρχεται από τη νίκη της πλειοψηφίας, που θα έχει πλέον αναρχικούς στόχους, για να υπερασπίσει τη νέα κοινωνία από τις επιθέσεις των πρώην εξουσιαστών και πρώην αφεντικών, δικαιολογείται.
* Το κείμενο αυτό του Alan MacSimoin, μέλους του αναρχοκομμουνιστικού WSM (Workers Solidarity Movement) από την Ιρλανδία, δημοσιεύτηκε στο δελτίο της οργάνωσης «Workers Solidarity» το 2001. Μπορεί να βρεθεί σε pdf στο http://struggle.ws/ws/2001.html Μετάφραση στα ελληνικά «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», Μελβούρνη, 17 Οκτώβρη 2005.
+n-
119
Θρησκείες και εσωτερισμός / Απ: athriskos.gr
« στις: Σεπτεμβρίου 03, 2009, 13:38:08 »
allo ena koryfaio....bravo!!!
athriskos.gr//Βασδέκης Ν. Σταύρος
Μοναχοί, γέροντες. Χριστιανοί συγγραφείς τους αποκαλούν γουρούνια.
Πρόσφατα, παρακολούθησα μια δημοσιογραφική έρευνα, η οποία αναφέρονταν στην προτίμηση των αναγνωστών, της βυζαντινοπλήκτου Θεσσαλονίκης, του τηλεοπτικού σταθμού 4e, από την οποία πληροφορήθηκα ότι αυτά τα βιβλία που «περπατάνε» τη σήμερον στην συμπρωτεύουσα, είναι τα γεροντικά. Για όσους τυχαίνει να αγνοούν τι εστί γεροντικόν, είναι βιβλίο το οποίο αναφέρει τον βίο και τη σοφία των αγίων και οσίων καλογέρων.
Έψαξα λοιπόν, μια που είναι και της μόδας, και βρήκα ένα κείμενο, ντεφαρίκι όπως θα διαπιστώσετε, το οποίο δεν μου έκανε καρδιά, με κανέναν θεό, να το χαρώ μοναχός μου. Απολαύστε το, αν σας ενδιαφέρει.
Πρέπει όμως να αναλογισθείτε ότι τι λογιός θα ήταν ο ελληνικός κόσμος, αν δεν ήταν και της μόδας να διαβάζει τέτοια σοφές και θεοτικές ιστορίες. Σοφά λόγια από ανθρώπους που το θαύμα ήταν γι’ αυτούς ένα τίποτα, μια καθημερινότητα σχεδόν. Τόσο απλό ήταν να κάνουν το θαύμα – όπως θα διαπιστώσετε στην πρώτη ιστορία – ώστε να ανασταίνουν νεκρό φίλο τους μέσα από το φέρετρο, επειδή δεν πρόλαβαν να τον χαιρετίσουν λίγο πριν πεθάνει, και μετά να τον ξαναπεθαίνουν στο λεπτό!!!
Και μην απορείτε για το διπλό έγκλημα που μπορούσαν να κάνουν – από την μια να αναστήσουν άνθρωπο, κόντρα στην βουλή του θεού, ο οποίος αποφάσισε να τον πάρει κοντά του, κι από την άλλη να τον ξαναπεθάνουν, αμάρτημα βαρύτατο ενώπιον του κυρίου τους – διότι οι άγιοι καλόγεροι και γέροντες δολοφόνησαν χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι δεν ήθελαν οι άπιστοι να προσχωρήσουν, με την θέλησή τους, στην θρησκεία της αγάπης και του «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν...», αφού στην θρησκεία τους ο φόνος χάριν του θεού τους συνεπάγεται αγιότητα!
Κι επειδή σίγουρα αμφιβάλλετε ότι έτσι έχουν τα πράγματα, θα προσκομίσω αμέσως τις αποδείξεις από τις γραφές:
Κατά Λουκάν (19.27) «πλήν τους εχθρούς μου εκείνους τους μη θελήσαντές με βασιλεύσαι επ’ αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς έμπροσθέν μου». Τα λόγια αυτά βγαίνουν από το στόμα του θεού της αγάπης παρακαλώ, του Χριστούλη. Μωρέ αυτός δεν ήταν που έλεγε να αγαπάμε του εχθρούς μας! Έλεος κύριε θεολόγε… εξηγήστε μας πριν αποτρελαθούμε, δεν μπορεί κάπου θα σφάλουμε, κάτι παρεξηγούμε.
Έχετε δίκιο αγαπητοί μου αδελφοί, απαντά ο θεολόγος, δεν εννοεί εδώ αυτό που αντιληφθήκατε, και συνεχίζει, πρόκειται για το επιμύθιο της παραβολής των μνων. Είναι παραβολικό, δεν αντιλαμβάνεσθε διότι δεν έχετε καθαρή καρδιά. Δεν τυγχάνετε της χάριτος του θείου Πνεύματος.
Έτσι αποφαίνεται πάντοτε ο θεολόγος, ο κατ’ εξοχήν άνθρωπος του θεού, ο αρχιψευταράς της οικουμένης των ανθρώπων. Τους ερωτώ λοιπόν: καλά εσείς είστε ανώτεροι θεολόγοι από τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο; Αμέσως λαμβάνω απ’ όλους την ίδια απάντηση: μη γένοιτο, εμείς μπροστά στον μέγιστο των αγίων;; Θα παραδεχτείτε λοιπόν την άποψή του περί του προαναφερθέντος χωρίου; Μα φυσικά απαντούν άπαντες. Απαντούν δε με άνεση περί της παραδοχής τους διότι από τους αθεόφοβους αυτούς ουδείς έχει ανοίξει βιβλίο του Χρυσοστόμου.
Με την επαλήθευση δε αυτή αποδεικνύονται και ανήθικοι διότι όταν τους διαβάσεις τον Χρυσόστομο να διευκρινίζει ότι προσέξτε δεν είναι παραβολικό το λεχθέν του Χριστού, που λέει «κατασφάξατέ τους έμπροσθέν μου» όπως θα διαπιστώσουμε στη συνέχεια, τότε οι θεολόγοι αυτοί αντί να παραδεχτούν από την μια την άγνοιά τους για τα ζητήματα των ευαγγελίων, κι από την άλλη το ποιόν του θεού τους, επιδεικνύουν πάντοτε συμπεριφορά υβριστική και επιθετική (ομιλώ εκ πείρας).
Και για του λόγου το αληθές ιδού η άποψη του αγίου περί της επιθυμίας του Χριστού προς σφαγή των απειθούντων προς τις εντολές του: «Λόγος κατά Ιουδαίων» τόμος 34 σελ. 107 «… πράγμα που έπαθαν και οι Ιουδαίοι, οι οποίοι, αφού κατέστησαν τους εαυτούς τους άχρηστους για εργασία έγιναν κατάλληλοι για σφαγή» (οι Ιουδαίοι ουδέποτε δέχτηκαν τον Χριστό ως Μεσσία). Και συνεχίζει ο άγιος «Γι’ αυτό και ο Χριστός έλεγε: τους εχθρούς μου που δεν θέλησαν να βασιλεύσω σ’ αυτούς οδηγήστε τους εδώ και κατασφάξετέ τους». Ο άγιος λοιπόν πατέρας αυτός μας επιβεβαιώνει κατηγορηματικώς ότι ο Χριστούλης όλ’ αυτά τα έλεγε και τα εννοούσε τοις μετρητοίς.
Φανταστείτε τώρα την αγαλλίαση και τον εφησυχασμό των γονιών, των οποίων τα τέκνα διαβάζουν τα γεροντικά. Αυτά τα παιδιά τους είναι που θα βγουν αύριο μεθαύριο λαμπροί επιστήμονες και εξέχοντες προσωπικότητες της κοινωνίας. Αμέ.
Ώρα είναι όμως να επισκεφθούμε τα ιερά αυτά κείμενα.
«Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΉ ΧΙΛΙΕΤΙΑ», εκδ. ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ, του Hans Georg Beck, σελ. 452.
Από το έργο «ΛΕΙΜΩΝ» του Ιωάννη Μόσχου, μοναχού του α΄ μισού του 7ου αιώνα.
Ιστορία α΄
Όταν ο όσιος Αγιόδουλος ήταν ηγούμενος στη λαύρα (είδος μοναστηριού, όπου ο κάθε καλόγερος ήταν αδέσποτος) του Αγίου Γεράσιμου, πέθανε ξαφνικά ένας από τους αδελφούς και ο γέροντας δεν είχε ιδέα γι’ αυτό. Όταν λοιπόν ο κανόναρχος που είχε υπηρεσία κάλεσε με τον ήχο του ξύλου όλους τους αδελφούς να συνοδέψουν τον νεκρό στην τελευταία του κατοικία, ήρθε ο γέροντας και είδε τη σορό του αδελφού του στην εκκλησία.
Τότε λυπήθηκε, γιατί δεν μπόρεσε να τον ασπαστεί πριν εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Πλησίασε λοιπόν τη σορό και είπε στον νεκρό: Σήκω, αδελφέ, και δώσε μου ασπασμό. Και ο νεκρός σηκώθηκε και φίλησε τον γέροντα. Τότε αυτός είπε: και τώρα κοιμήσου πάλι, ώσπου να έρθει ο Υιός του Θεού να σε αναστήσει [...]
Ιστορία β΄
Πρεσβύτερος βλέπει την επιφοίτηση του αγίου πνεύματος κατά την προσκομιδή.
Ιστορία γ΄
Λιοντάρι, του οποίου ο πατήρ Γεράσιμος έβγαλε την ακίδα που πάτησε, συμπεριφέρεται ανώτερα κι από άνθρωπο. Εκτελεί μέχρι και εργασίες γαϊδάρου. Τέλος πεθαίνει, από τον καημό του, πάνω στον τάφο του γέροντα Γεράσιμου.
Ιστορία δ΄
Κάποτε ο πατήρ Δανιήλ ο Αιγύπτιος ανέβηκε στην Τερενούθη για να πουλήσει την δουλειά των χεριών του. Τότε τον πλησίασε ένας νέος και τον παρακάλεσε: Για τ’ όνομα του Θεού, άγιε πατέρα, έλα σπίτι μου και κάνε μια δέηση για τη γυναίκα μου, γιατί είναι στείρα. Και καθώς ο άνθρωπος αυτός επέμενε, ο πατήρ Δανιήλ τον ακολούθησε στο σπίτι του και έκανε την ευχή για την γυναίκα του. με του θεού τη χάρη η γυναίκα έμεινε έγκυος.
Αλλά μερικοί αθεόφοβοι, που δεν είχαν ούτε ιερό ούτε όσιο, άρχισαν να συκοφαντούν τον γέροντα και να λένε: Στην πραγματικότητα στείρος είναι ο νέος, η γυναίκα του έμεινε έγκυος από τον καλόγερο. Όταν έμαθε αυτό ο πατήρ Δανιήλ, παράγγειλε στον άνδρα της γυναίκας: Μόλις γεννήσει η γυναίκα σου, ειδοποίησέ με... και όταν γεννήθηκε το παιδί, ο νέος του έστειλε μήνυμα... Τότε ο γέροντας τον επισκέφθηκε και του είπε: Ετοίμασε δείπνο και κάλεσε τους συγγενείς και τους φίλους σου.
Και στο τραπέζι ο γέροντας πήρε στα χέρια του το παιδί και το ρώτησε μπροστά σε όλους: Ποιος είναι ο πατέρας σου; Και το αγοράκι είπε: Αυτός εκεί! Και έδειξε με το δάκτυλο τον νεαρό άνδρα. Αλλά το παιδί ήταν μόλις εικοσιδύο ημερών. Και τότε όλοι δόξασαν τον Θεό, που προστατεύει την αλήθεια και όσους τον αναζητούν με όλη τους την καρδιά.
(Ο λαός λέει: να φοβάσαι από τα πισινά του μουλαριού κι από τα μπροστινά του καλογήρου. Κι όπως γνωρίζετε όλα τα λαϊκά γνωμικά και οι παροιμίες είναι βγαλμένα από την πείρα του).
Ιστορία ε΄
Ασκητής βλέπει αμαρτωλό μαθητή του στην κόλαση να βράζει βυθισμένος στη φωτιά μέχρι το λαιμό.
«Τότε ο γέροντας του είπε: δεν σε προειδοποίησα για την τιμωρία σου αυτή και δεν σε συμβούλευα να φροντίζεις την ψυχή σου, παιδί μου; Και τότε εκείνος απάντησε στον γέροντα: Πατέρα, ευχαριστώ τον Θεό που τουλάχιστον το κεφάλι μου γλίτωσε από το μαρτύριο. Χάρη στις προσευχές σου, πατάω στο κεφάλι ενός επισκόπου».
Αμέσως ακολουθεί, στο ίδιο βιβλίο που προαναφέραμε (σελ. 455), ένα κείμενο του πρεσβύτερου Κοσμά (βούλγαρος κληρικός του 10ου αιώνα):
Υπάρχουν και άλλοι καλόγεροι: αυτοί θέλουν να ζουν όπως τους αρέσει, φεύγουν από τα μοναστήρια τους χωρίς σοβαρό λόγο και ιδρύουν με το έτσι θέλω καινούργια (κάτι που συμβαίνει έτσι ακριβώς μέχρι τη σήμερον), όπου αναγορεύουν την προσωπική τους συμπεριφορά σε καταστατικό. Έτσι θέλουν να αποκτήσουν όνομα στον κόσμο και μάλιστα το κατορθώνουν. Από υλική άποψη πλουτίζουν, αλλά οι ψυχές τους φτωχαίνουν.
Αποκτούν ξανά τις παλιές τους συνήθειες και επιστρέφουν «σαν τα γουρούνια στα περιττώματά τους», όπως λένε οι γραφές. Καυχιούνται για τα όμορφα φορέματά τους και καμαρώνουν για την έφιππη συνοδεία τους.... Ποιος μπορεί να απαριθμήσει αυτά που κάνουν στους πιο αδύνατους; Και όταν διαβάζουν τους νόμους και τους κανόνες της μοναστικής ζωής, βρίσκουν ένα σωρό προφάσεις και δικαιολογίες για να μην τους εφαρμόσουν...
Όταν ήταν ακόμα ιερείς, η ζωή τους ήταν γεμάτη φαυλότητα. Αυτοί όμως έλεγαν: Όταν γίνουμε μοναχοί, θα μεταμεληθούμε γι’ αυτά τα λάθη. Αλλά παρόλο που φόρεσαν το ένδοξο «αγγελικό σχήμα», διατηρούν τις παλιές τους συνήθειες και συμπεριφέρονται όπως πρώτα...
Αμέτρητα είναι τα γλέντια και οι διασκεδάσεις, στις οποίες εντρυφούν. Το τραπέζι τους ξεχειλίζει από κάθε λογής φαγητά... Η ακαταστασία κυριαρχεί, πλήθος οι ανάρμοστες κουβέντες, ενώ την αγάπη για τον πλησίον τη γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια. Μόλις τελειώσουν τις λογομαχίες τους, το ρίχνουν στο ποτό. Συμφιλιώνονται στο κρασί και όχι στον Θεό.
Υπάρχουν έπειτα και άλλοι, που παριστάνουν τους αναχωρητές (αυτού τους παρουσιάζει σήμερα η εκκλησία, ασυζητητί, ως αγίους), αλλά μόνο και μόνο για να μπορούν να ζουν όπως θέλουν οι ίδιοι. Μένουν στο αναχωρητήριό τους, καλοθρεμμένοι σαν γουρούνια (αυτά τα γουρούνια παρουσιάζουν στην παιδεία σήμερα ως τους διαφυλάξαντες το γένος των Ελλήνων από τον αφανισμό!), και καλοδέχονται τα φαγητά που τους στέλνουν για δώρα οι πιστοί...
Στην εξομολόγηση λύνουν και δένουν (Στην πόλη των Σερρών, όπου διαμένω τριάντα χρόνια, εδώ και δεκαετίες, είναι μόδα ο εξομολογητής καλόγερος, και δει από το άγιο όρος), αυτοί οι ανόητοι, που έχουν απόλυτη ανάγκη να λυθούν από τους άλλους... Θεωρούν τους εαυτούς τους μεγάλους αγίους και νομίζουν ότι όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι κατώτεροί τους, ότι μόνο αυτοί αρέσουν στο θεό.
Μέσα από τις σκήτες τους διοικούν τα σπίτια των άλλων, αποφασίζουν για αγορές και πωλήσεις, για την απόκτηση γης και περιουσίας. Αλλά κάνουν και άλλες ανοησίες: στέλνουν παντού οδηγίες και γράμματα, για να γίνουν γνωστοί και έξω από τα σύνορα της χώρας...
Είναι ν’ απορεί κανείς με την διαχρονικότητα του ήθους των καλόγερων. Ο Κοσμάς γράφει τον 10ο αιώνα και αν δεν το ξέραμε αυτό θα νομίζαμε ότι γράφει για το σημερινό κηφηναριό των καλόγερων! Απ’ όσα τους καταλογίζει τίποτε απολύτως δεν υπάρχει που να μην υφίσταται απαράλλακτο και σήμερα. Τίποτε απολύτως. Επίσης, όπως μας δείχνει ξεκάθαρα η ιστορία, η φάρα αυτή των καλόγερων έτσι συμπεριφέρονταν, από τότε που ξεκίνησε μέχρι αυτή τη στιγμή (Υπάρχουν καταχωρισμένα όλα τα ιστορικά ντοκουμέντα στην παρούσα ιστοσελίδα, στην κατηγορία ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ, http://athriskos.gr/modules.php?name=News&new_topic=14)
Αυτόν τον άθλιο και ελεεινό συρφετό - αυτά τα γουρούνια, όπως τους αποκαλούν οι ίδιοι οι χριστιανοί συγγραφείς – τον παρουσιάζει η παιδεία της χώρας της Ελλάδος ως πρότυπο!
athriskos.gr//Βασδέκης Ν. Σταύρος
Μοναχοί, γέροντες. Χριστιανοί συγγραφείς τους αποκαλούν γουρούνια.
Πρόσφατα, παρακολούθησα μια δημοσιογραφική έρευνα, η οποία αναφέρονταν στην προτίμηση των αναγνωστών, της βυζαντινοπλήκτου Θεσσαλονίκης, του τηλεοπτικού σταθμού 4e, από την οποία πληροφορήθηκα ότι αυτά τα βιβλία που «περπατάνε» τη σήμερον στην συμπρωτεύουσα, είναι τα γεροντικά. Για όσους τυχαίνει να αγνοούν τι εστί γεροντικόν, είναι βιβλίο το οποίο αναφέρει τον βίο και τη σοφία των αγίων και οσίων καλογέρων.
Έψαξα λοιπόν, μια που είναι και της μόδας, και βρήκα ένα κείμενο, ντεφαρίκι όπως θα διαπιστώσετε, το οποίο δεν μου έκανε καρδιά, με κανέναν θεό, να το χαρώ μοναχός μου. Απολαύστε το, αν σας ενδιαφέρει.
Πρέπει όμως να αναλογισθείτε ότι τι λογιός θα ήταν ο ελληνικός κόσμος, αν δεν ήταν και της μόδας να διαβάζει τέτοια σοφές και θεοτικές ιστορίες. Σοφά λόγια από ανθρώπους που το θαύμα ήταν γι’ αυτούς ένα τίποτα, μια καθημερινότητα σχεδόν. Τόσο απλό ήταν να κάνουν το θαύμα – όπως θα διαπιστώσετε στην πρώτη ιστορία – ώστε να ανασταίνουν νεκρό φίλο τους μέσα από το φέρετρο, επειδή δεν πρόλαβαν να τον χαιρετίσουν λίγο πριν πεθάνει, και μετά να τον ξαναπεθαίνουν στο λεπτό!!!
Και μην απορείτε για το διπλό έγκλημα που μπορούσαν να κάνουν – από την μια να αναστήσουν άνθρωπο, κόντρα στην βουλή του θεού, ο οποίος αποφάσισε να τον πάρει κοντά του, κι από την άλλη να τον ξαναπεθάνουν, αμάρτημα βαρύτατο ενώπιον του κυρίου τους – διότι οι άγιοι καλόγεροι και γέροντες δολοφόνησαν χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι δεν ήθελαν οι άπιστοι να προσχωρήσουν, με την θέλησή τους, στην θρησκεία της αγάπης και του «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν...», αφού στην θρησκεία τους ο φόνος χάριν του θεού τους συνεπάγεται αγιότητα!
Κι επειδή σίγουρα αμφιβάλλετε ότι έτσι έχουν τα πράγματα, θα προσκομίσω αμέσως τις αποδείξεις από τις γραφές:
Κατά Λουκάν (19.27) «πλήν τους εχθρούς μου εκείνους τους μη θελήσαντές με βασιλεύσαι επ’ αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς έμπροσθέν μου». Τα λόγια αυτά βγαίνουν από το στόμα του θεού της αγάπης παρακαλώ, του Χριστούλη. Μωρέ αυτός δεν ήταν που έλεγε να αγαπάμε του εχθρούς μας! Έλεος κύριε θεολόγε… εξηγήστε μας πριν αποτρελαθούμε, δεν μπορεί κάπου θα σφάλουμε, κάτι παρεξηγούμε.
Έχετε δίκιο αγαπητοί μου αδελφοί, απαντά ο θεολόγος, δεν εννοεί εδώ αυτό που αντιληφθήκατε, και συνεχίζει, πρόκειται για το επιμύθιο της παραβολής των μνων. Είναι παραβολικό, δεν αντιλαμβάνεσθε διότι δεν έχετε καθαρή καρδιά. Δεν τυγχάνετε της χάριτος του θείου Πνεύματος.
Έτσι αποφαίνεται πάντοτε ο θεολόγος, ο κατ’ εξοχήν άνθρωπος του θεού, ο αρχιψευταράς της οικουμένης των ανθρώπων. Τους ερωτώ λοιπόν: καλά εσείς είστε ανώτεροι θεολόγοι από τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο; Αμέσως λαμβάνω απ’ όλους την ίδια απάντηση: μη γένοιτο, εμείς μπροστά στον μέγιστο των αγίων;; Θα παραδεχτείτε λοιπόν την άποψή του περί του προαναφερθέντος χωρίου; Μα φυσικά απαντούν άπαντες. Απαντούν δε με άνεση περί της παραδοχής τους διότι από τους αθεόφοβους αυτούς ουδείς έχει ανοίξει βιβλίο του Χρυσοστόμου.
Με την επαλήθευση δε αυτή αποδεικνύονται και ανήθικοι διότι όταν τους διαβάσεις τον Χρυσόστομο να διευκρινίζει ότι προσέξτε δεν είναι παραβολικό το λεχθέν του Χριστού, που λέει «κατασφάξατέ τους έμπροσθέν μου» όπως θα διαπιστώσουμε στη συνέχεια, τότε οι θεολόγοι αυτοί αντί να παραδεχτούν από την μια την άγνοιά τους για τα ζητήματα των ευαγγελίων, κι από την άλλη το ποιόν του θεού τους, επιδεικνύουν πάντοτε συμπεριφορά υβριστική και επιθετική (ομιλώ εκ πείρας).
Και για του λόγου το αληθές ιδού η άποψη του αγίου περί της επιθυμίας του Χριστού προς σφαγή των απειθούντων προς τις εντολές του: «Λόγος κατά Ιουδαίων» τόμος 34 σελ. 107 «… πράγμα που έπαθαν και οι Ιουδαίοι, οι οποίοι, αφού κατέστησαν τους εαυτούς τους άχρηστους για εργασία έγιναν κατάλληλοι για σφαγή» (οι Ιουδαίοι ουδέποτε δέχτηκαν τον Χριστό ως Μεσσία). Και συνεχίζει ο άγιος «Γι’ αυτό και ο Χριστός έλεγε: τους εχθρούς μου που δεν θέλησαν να βασιλεύσω σ’ αυτούς οδηγήστε τους εδώ και κατασφάξετέ τους». Ο άγιος λοιπόν πατέρας αυτός μας επιβεβαιώνει κατηγορηματικώς ότι ο Χριστούλης όλ’ αυτά τα έλεγε και τα εννοούσε τοις μετρητοίς.
Φανταστείτε τώρα την αγαλλίαση και τον εφησυχασμό των γονιών, των οποίων τα τέκνα διαβάζουν τα γεροντικά. Αυτά τα παιδιά τους είναι που θα βγουν αύριο μεθαύριο λαμπροί επιστήμονες και εξέχοντες προσωπικότητες της κοινωνίας. Αμέ.
Ώρα είναι όμως να επισκεφθούμε τα ιερά αυτά κείμενα.
«Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΉ ΧΙΛΙΕΤΙΑ», εκδ. ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ, του Hans Georg Beck, σελ. 452.
Από το έργο «ΛΕΙΜΩΝ» του Ιωάννη Μόσχου, μοναχού του α΄ μισού του 7ου αιώνα.
Ιστορία α΄
Όταν ο όσιος Αγιόδουλος ήταν ηγούμενος στη λαύρα (είδος μοναστηριού, όπου ο κάθε καλόγερος ήταν αδέσποτος) του Αγίου Γεράσιμου, πέθανε ξαφνικά ένας από τους αδελφούς και ο γέροντας δεν είχε ιδέα γι’ αυτό. Όταν λοιπόν ο κανόναρχος που είχε υπηρεσία κάλεσε με τον ήχο του ξύλου όλους τους αδελφούς να συνοδέψουν τον νεκρό στην τελευταία του κατοικία, ήρθε ο γέροντας και είδε τη σορό του αδελφού του στην εκκλησία.
Τότε λυπήθηκε, γιατί δεν μπόρεσε να τον ασπαστεί πριν εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Πλησίασε λοιπόν τη σορό και είπε στον νεκρό: Σήκω, αδελφέ, και δώσε μου ασπασμό. Και ο νεκρός σηκώθηκε και φίλησε τον γέροντα. Τότε αυτός είπε: και τώρα κοιμήσου πάλι, ώσπου να έρθει ο Υιός του Θεού να σε αναστήσει [...]
Ιστορία β΄
Πρεσβύτερος βλέπει την επιφοίτηση του αγίου πνεύματος κατά την προσκομιδή.
Ιστορία γ΄
Λιοντάρι, του οποίου ο πατήρ Γεράσιμος έβγαλε την ακίδα που πάτησε, συμπεριφέρεται ανώτερα κι από άνθρωπο. Εκτελεί μέχρι και εργασίες γαϊδάρου. Τέλος πεθαίνει, από τον καημό του, πάνω στον τάφο του γέροντα Γεράσιμου.
Ιστορία δ΄
Κάποτε ο πατήρ Δανιήλ ο Αιγύπτιος ανέβηκε στην Τερενούθη για να πουλήσει την δουλειά των χεριών του. Τότε τον πλησίασε ένας νέος και τον παρακάλεσε: Για τ’ όνομα του Θεού, άγιε πατέρα, έλα σπίτι μου και κάνε μια δέηση για τη γυναίκα μου, γιατί είναι στείρα. Και καθώς ο άνθρωπος αυτός επέμενε, ο πατήρ Δανιήλ τον ακολούθησε στο σπίτι του και έκανε την ευχή για την γυναίκα του. με του θεού τη χάρη η γυναίκα έμεινε έγκυος.
Αλλά μερικοί αθεόφοβοι, που δεν είχαν ούτε ιερό ούτε όσιο, άρχισαν να συκοφαντούν τον γέροντα και να λένε: Στην πραγματικότητα στείρος είναι ο νέος, η γυναίκα του έμεινε έγκυος από τον καλόγερο. Όταν έμαθε αυτό ο πατήρ Δανιήλ, παράγγειλε στον άνδρα της γυναίκας: Μόλις γεννήσει η γυναίκα σου, ειδοποίησέ με... και όταν γεννήθηκε το παιδί, ο νέος του έστειλε μήνυμα... Τότε ο γέροντας τον επισκέφθηκε και του είπε: Ετοίμασε δείπνο και κάλεσε τους συγγενείς και τους φίλους σου.
Και στο τραπέζι ο γέροντας πήρε στα χέρια του το παιδί και το ρώτησε μπροστά σε όλους: Ποιος είναι ο πατέρας σου; Και το αγοράκι είπε: Αυτός εκεί! Και έδειξε με το δάκτυλο τον νεαρό άνδρα. Αλλά το παιδί ήταν μόλις εικοσιδύο ημερών. Και τότε όλοι δόξασαν τον Θεό, που προστατεύει την αλήθεια και όσους τον αναζητούν με όλη τους την καρδιά.
(Ο λαός λέει: να φοβάσαι από τα πισινά του μουλαριού κι από τα μπροστινά του καλογήρου. Κι όπως γνωρίζετε όλα τα λαϊκά γνωμικά και οι παροιμίες είναι βγαλμένα από την πείρα του).
Ιστορία ε΄
Ασκητής βλέπει αμαρτωλό μαθητή του στην κόλαση να βράζει βυθισμένος στη φωτιά μέχρι το λαιμό.
«Τότε ο γέροντας του είπε: δεν σε προειδοποίησα για την τιμωρία σου αυτή και δεν σε συμβούλευα να φροντίζεις την ψυχή σου, παιδί μου; Και τότε εκείνος απάντησε στον γέροντα: Πατέρα, ευχαριστώ τον Θεό που τουλάχιστον το κεφάλι μου γλίτωσε από το μαρτύριο. Χάρη στις προσευχές σου, πατάω στο κεφάλι ενός επισκόπου».
Αμέσως ακολουθεί, στο ίδιο βιβλίο που προαναφέραμε (σελ. 455), ένα κείμενο του πρεσβύτερου Κοσμά (βούλγαρος κληρικός του 10ου αιώνα):
Υπάρχουν και άλλοι καλόγεροι: αυτοί θέλουν να ζουν όπως τους αρέσει, φεύγουν από τα μοναστήρια τους χωρίς σοβαρό λόγο και ιδρύουν με το έτσι θέλω καινούργια (κάτι που συμβαίνει έτσι ακριβώς μέχρι τη σήμερον), όπου αναγορεύουν την προσωπική τους συμπεριφορά σε καταστατικό. Έτσι θέλουν να αποκτήσουν όνομα στον κόσμο και μάλιστα το κατορθώνουν. Από υλική άποψη πλουτίζουν, αλλά οι ψυχές τους φτωχαίνουν.
Αποκτούν ξανά τις παλιές τους συνήθειες και επιστρέφουν «σαν τα γουρούνια στα περιττώματά τους», όπως λένε οι γραφές. Καυχιούνται για τα όμορφα φορέματά τους και καμαρώνουν για την έφιππη συνοδεία τους.... Ποιος μπορεί να απαριθμήσει αυτά που κάνουν στους πιο αδύνατους; Και όταν διαβάζουν τους νόμους και τους κανόνες της μοναστικής ζωής, βρίσκουν ένα σωρό προφάσεις και δικαιολογίες για να μην τους εφαρμόσουν...
Όταν ήταν ακόμα ιερείς, η ζωή τους ήταν γεμάτη φαυλότητα. Αυτοί όμως έλεγαν: Όταν γίνουμε μοναχοί, θα μεταμεληθούμε γι’ αυτά τα λάθη. Αλλά παρόλο που φόρεσαν το ένδοξο «αγγελικό σχήμα», διατηρούν τις παλιές τους συνήθειες και συμπεριφέρονται όπως πρώτα...
Αμέτρητα είναι τα γλέντια και οι διασκεδάσεις, στις οποίες εντρυφούν. Το τραπέζι τους ξεχειλίζει από κάθε λογής φαγητά... Η ακαταστασία κυριαρχεί, πλήθος οι ανάρμοστες κουβέντες, ενώ την αγάπη για τον πλησίον τη γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια. Μόλις τελειώσουν τις λογομαχίες τους, το ρίχνουν στο ποτό. Συμφιλιώνονται στο κρασί και όχι στον Θεό.
Υπάρχουν έπειτα και άλλοι, που παριστάνουν τους αναχωρητές (αυτού τους παρουσιάζει σήμερα η εκκλησία, ασυζητητί, ως αγίους), αλλά μόνο και μόνο για να μπορούν να ζουν όπως θέλουν οι ίδιοι. Μένουν στο αναχωρητήριό τους, καλοθρεμμένοι σαν γουρούνια (αυτά τα γουρούνια παρουσιάζουν στην παιδεία σήμερα ως τους διαφυλάξαντες το γένος των Ελλήνων από τον αφανισμό!), και καλοδέχονται τα φαγητά που τους στέλνουν για δώρα οι πιστοί...
Στην εξομολόγηση λύνουν και δένουν (Στην πόλη των Σερρών, όπου διαμένω τριάντα χρόνια, εδώ και δεκαετίες, είναι μόδα ο εξομολογητής καλόγερος, και δει από το άγιο όρος), αυτοί οι ανόητοι, που έχουν απόλυτη ανάγκη να λυθούν από τους άλλους... Θεωρούν τους εαυτούς τους μεγάλους αγίους και νομίζουν ότι όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι κατώτεροί τους, ότι μόνο αυτοί αρέσουν στο θεό.
Μέσα από τις σκήτες τους διοικούν τα σπίτια των άλλων, αποφασίζουν για αγορές και πωλήσεις, για την απόκτηση γης και περιουσίας. Αλλά κάνουν και άλλες ανοησίες: στέλνουν παντού οδηγίες και γράμματα, για να γίνουν γνωστοί και έξω από τα σύνορα της χώρας...
Είναι ν’ απορεί κανείς με την διαχρονικότητα του ήθους των καλόγερων. Ο Κοσμάς γράφει τον 10ο αιώνα και αν δεν το ξέραμε αυτό θα νομίζαμε ότι γράφει για το σημερινό κηφηναριό των καλόγερων! Απ’ όσα τους καταλογίζει τίποτε απολύτως δεν υπάρχει που να μην υφίσταται απαράλλακτο και σήμερα. Τίποτε απολύτως. Επίσης, όπως μας δείχνει ξεκάθαρα η ιστορία, η φάρα αυτή των καλόγερων έτσι συμπεριφέρονταν, από τότε που ξεκίνησε μέχρι αυτή τη στιγμή (Υπάρχουν καταχωρισμένα όλα τα ιστορικά ντοκουμέντα στην παρούσα ιστοσελίδα, στην κατηγορία ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ, http://athriskos.gr/modules.php?name=News&new_topic=14)
Αυτόν τον άθλιο και ελεεινό συρφετό - αυτά τα γουρούνια, όπως τους αποκαλούν οι ίδιοι οι χριστιανοί συγγραφείς – τον παρουσιάζει η παιδεία της χώρας της Ελλάδος ως πρότυπο!
120
Κοινωνικοί Προβληματισμοί / Απ: Εκλογές 2009
« στις: Σεπτεμβρίου 03, 2009, 13:14:16 »
Παντως ...αααν αλλαζε κατι με τις εκλογες,θα τις ειχαν κυρηξει παρανομες...
+n-
+n-