Οι μορφές γεννιούνται και παρέρχονται, ακολουθώντας τον κύκλο της ζωής και του θανάτου. Ο θάνατος δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι επιθυμητός. Είναι απλά ένα φυσικό γεγονός. Η συνείδηση παραμένει αιώνια, άφθαρτη. Τούτο το απλό γεγονός, που κρύβεται ως βασική αλήθεια πίσω από όλες τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου, συχνά παρερμηνεύθηκε ή ντύθηκε με περίπλοκες ερμηνείες στηριγμένες στην ψυχολογική φοβία της ενσαρκωμένης ύπαρξης για το άγνωστο, αυτό που κρύβεται πίσω από τις πύλες του θανάτου.
Τούτος ο φόβος υπήρξε ανέκαθεν εμπόδιο στη διαδικασία της αυτοπραγμάτωσης. Υπήρξε ανέκαθεν εμπόδιο για μακροπρόθεσμες πολιτιστικές λύσεις και οριοθετήσεις. Η ανθρωπότητα βλέπει κοντόφθαλμα τη ζωή της πάνω στον πλανήτη. Οποιαδήποτε μελέτη, λοιπόν, πραγματεύεται ισορροπημένα το θέμα της αντίπερα όχθης και της αθανασίας της ψυχής, είναι πολύτιμη βοήθεια για την αντικατάσταση της απαισιοδοξίας και χαράς, της απώλειας του αποχωρισμού και τη διαρκή συνειδητοποίηση της ενότητας και της αγάπης, πριν και μετά τη μεγάλη πύλη.
Περιεχόμενα
Ι. Ο μεγάλος αναισθησιολόγος
II. Δρασκελώντας το κατώφλι
III. Βοηθώντας ή παρεμποδίζοντας το θάνατο
IV. Το ξεπέρασμα της θλίψης
V. Ο καθορισμένος χρόνος
VI. Εθιμα και ψυχικά γεγονότα
VII. Ο θάνατος του σώματος
VIII. Πηγαίνοντας να συναντήσουμε το θάνατο
IX. Η κρυφή όψη του θανάτου
X. Το καθαρτήριο
XI. Ο παράδεισος
XII. Η επικοινωνία με τους νεκρούς
XIII. Οι παθολογίες του θανάτου - Ι
XIV. Οι παθολογίες του θανάτου - ΙΙ
XV. Πως αντιμετωπίζει το θάνατο ο Μύστης.
Εκδόσεις Ιάμβλιχος - 1997
