http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%83%CF%89%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82
Ο όρος εσωτερισμός αναφέρεται σε κάθε σύστημα εννοιών και εφαρμογών, που έχει ως στόχο την προϊούσα εσωτερική μεταμόρφωση του ανθρωπίνου όντος με τελική κατάληξη την οντολογική του εκπλήρωση ή "πνευματική αποκατάσταση" (που στην θρησκεία καλείται "θέωση").
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%B9%CE%B1_%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%B1
Όσοι μυούνταν στα μυστήρια των Καβείρων έλεγαν πως αποκτούσαν τη δύναμη να αποφεύγουν τους κινδύνους, να πετυχαίνουν στις πιο αβέβαιες προσπάθειες και να νικούν τους εχθρούς.Στα μυστήρια αυτά μυούνταν άντρες, γυναίκες και παιδιά τη νύχτα, αφού προηγουμένως καθαρίζονταν και πλένονταν.Κατά τη μύηση έβαζαν τον υποψήφιο πάνω σε θρόνο γι’ αυτό και η μύηση ονομαζόταν θρονισμός.Στο κεφάλι του μυούμενου έβαζαν στεφάνι ελιάς και γύρω από την κοιλιά μία κόκκινη λωρίδα που θα τον προφύλαγε από κάθε κίνδυνο.Μετά έπρεπε να κάνουν νηστεία.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CE%B1_%CE%9C%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%B1
Τα Μικρά Ελευσίνια αποτελούσαν "προετοιμασία" για τα Μεγάλα Μυστήρια. [...] Οι μύσται, όπως λέγονταν, γίνονταν δεκτοί στα Μεγάλα Μυστήρια τουλάχιστον ένα χρόνο μετά την αρχική τους μύηση. Οι τελετές του πρώτου σταδίου μύησης περιλάμβαναν τη θυσία ενός χοίρου στο λιμένα του Κανθάρου, θυσία κοινή με τα Θεσμοφόρια, πάλι προς τιμήν της Δήμητρας, και τον εξαγνισμό από έναν ιερέα με το όνομα Υδρανός.[11] Οι μύστες έπρεπε επίσης να πάρουν όρκο εχεμύθειας από το μυσταγωγό. Δέχονταν κάποια διδασκαλία, που τους επέτρεπε αργότερα να αντιληφθούν τα μυστήρια στα Μεγάλα Ελευσίνια.[...]
Τα Μεγάλα Ελευσίνια εορτάζονταν κατά τη 15η ημέρα του μήνα Βοηδρομιώνα και κρατούσαν εννέα ημέρες. Οι συμμετέχοντες αποκαλούνταν επόπται ή έφυροι. Την προηγουμένη της γιορτής, οι έφηβοι της πόλης υποδέχονταν τα Ιερά Αντικείμενα, τα οποία δε φανερώνονταν σε κανέναν παρά μόνο από τους Ιεροφάντες στους Μύστες, από την Ελευσίνα στο Ελευσίνιον, ιερό στη βάση της Ακρόπολης.
http://theosophy-ult.blogspot.gr/2008/11/blog-post.html
Τι ήταν η μύηση στην αρχαιότητα;
Στην αρχαιότητα η μύηση αφορούσε, έκρυβε και απεκάλυπτε μυστικά για όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Αποκαλύψεις γίνονταν και κατευθύνσεις δίνονταν για την καλλιέργεια και της σποράς της γης, για πρακτικές τέχνες, για την αντιμετώπιση των καιρικών συνθηκών, για την πρόληψη των επιδημειών και των ασθενειών, για την καθημερινή διατροφή, για την καθαριότητα και περιποίηση του σώματος. Το ιερατείο έπαιζε το ρόλο το εκπαιδευτικού, του επιστήμονα και των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Όμως παράλληλα με την καθοδήγηση για ένα σωστό τρόπο αντιμετώπισης των συνθηκών της ζωής, η ομάδα των μυστών απεκάλυπτε στους κατάλληλα προετοιμασμένους τα μυστήρια του σύμπαντος, τα μυστικά της ανθρώπινης ψυχής, τους νόμους της θεραπευτικής, τους φυσικούς νόμους, τα μυστήρια της ζωής και του θανάτου, τη θεογονία, την κοσμογονία.
Δεν μου απαντάς σε αυτό που σε ρώτησα όμως.
Όσον αφορά για τον εσωτερισμό της αρχαιότητας, Rose, είναι σωστό να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα. Καμιά ιστορική πηγή δεν αναφέρετε σε κάποια φιλοσοφία εσωτερική. Ξέρεις δηλαδή κάποια πηγή που αναφέρει ότι ο τάδε φιλόσοφος είναι εσωτεριστής; και το αναφέρει έτσι "ΕΣΩΤΕΡΙΣΤΗΣ";
Υπάρχει τέτοιο αρχαίο κείμενο ή είναι συμπεράσματα απλά των σύγχρονων εσωτεριστών;Εσύ, φιλοσοφικά, ενώνεις φιλοσοφικές συμπεριφορές χρόνων πλαισιώνοντας τα πάντα κάτω από την έννοια εσωτερισμός.
Αλλά είναι δικαίο για εμένα, να το κοιτάξουμε το ζήτημα αυτό, διότι rose, μία έννοια δημιουργείτε από την στιγμή που δημιουργείτε ένα υπόβαθρο και κατι που θελουμε να περιγράψουμε, ποτέ νωρίτερα. Γι αυτό έπειτα ψάχνουμε μια λέξη για να το αντιπροσωπεύει. Ετσι λοιπόν συμβαίνει με την γλώσσα μας, γι' αυτό και υπάρχει η επιστήμη τις γλωσσολογίας. Τώρα, η έννοια εσωτερισμός, δεν υπήρχε στην αρχαιότητα, ούτε ως έννοια ούτε ως υπόβαθρο. Πρόσεξε. Δεν σου λέω ότι δεν υπήρχαν άνθρωποι που αντιλαμβάνονταν κάποια πράγματα όπως σήμερα, αλλά η έννοια εσωτερισμός, όπως την χρησιμοποιεί το λεξικό, είναι διαμορφωμένη από τον ερχομό των διδασκαλιών της Μπλαβατσκι λίγο πριν το 1900. Άρα, όταν εσύ χρησιμοποιείς αυτήν την έννοια απευθυνόμενη στους αρχαίους Έλληνες, προκαλείται μια σύγχυση και τα πράγματα μπερδεύονται αντί να ξεκαθαρίζονται. Δώσε σε παρακαλώ λίγη βάση σε αυτήν την παραξήγηση, διότι μπορεί να πνιγούν πολλοί άνθρωποι σε μια κουταλιά νερό, και μάλιστα για πολυ λιγότερα ζητήματα.
π.χ. Είναι σαν να μου μιλάς για μια περιοχή που δεν υπήρχε ακόμα έθνος, αλλά να μου ονοματίζεις τους ανθρώπους αυτούς με μια λέξη σαν έθνος. Στην μυκηναϊκή εποχή δεν υπήρχε η έννοια του έθνους. Καταλαβαίναν και διαχώριζαν τους εαυτούς τους φυλετικά. Αν εσύ μου μιλήσεις για το έθνος τον μυκηναίων, υπάρχει σύγχυση. Έτσι συμβαίνει και με την έννοια του εσωτερισμού. Τα τάγματα που δημιουργήθηκαν μετά το Χριστό, είχαν ξεχωριστή φιλοσοφική προσέγγιση από τα τάγματα πριν τον Χριστό. Πιο πριν, τάγμα, σήμαινε στρατιωτικό τάγμα μέσα στον στρατό, αλλά αργότερα, τάγμα, είχε εντελώς άλλες προσεγγίσεις, γιατί ήταν και θρησκευτικά τάγματα όπως οι Ναιτες. Το ένα είναι τάγμα και το άλλο είναι τάγμα, όμως καμιά η σχέση μεταξύ τους.
Οπότε, δεν γίνετε να θεωρείς αυτοβούλως, ότι όλοι αυτοί οι φιλόσοφοι που νομίζεις ότι ανήκουν στο πλαίσιο του εσωτερισμού, είχαν μια κοινή αντίληψη φιλοσοφική με αυτήν που εκφράζεις εσύ σήμερα. Δηλαδή, αν ήταν σήμερα εδώ όλοι μαζί, το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα συναινούσαν και δεν θα μπορούσαν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Δεν θα δημιουργούσαν δηλαδή μια οργάνωση όλοι μαζί, επειδή και καλα θα ανήκαν στην ίδια φιλοσοφική αντίληψη. Θέλει τεράστια προσοχή σε αυτά τα θέματα, διότι ο νους μας ξεφεύγει εύκολα και νομίζει πολλά.
