Αποστολέας Θέμα: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα  (Αναγνώστηκε 13603 φορές)

Avaris

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 1.254
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« στις: Ιουνίου 01, 2007, 15:00:00 »
Το "Seven" - αν και το απεχθάνομαι - κατάφερε να κάνει ευρύτατα γνωστό το "επτάπτυχο των θανάσιμων Αμαρτημάτων".....


Λαιμαργία...

               Λαγνεία...

                            Φθόνος...

                                         Οργή...

                                                   Φιλαργυρία...

                                                                     Υπερηφάνεια...

                                                                                         Οκνηρία...



Την γεννεσιουργό πατρότητα τόσο της "επταμελούς σύνθεσης" όσο και του χαρακτηρισμού ως "Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα" την οφείλουν σε Μεσαιωνικές καταβολές όπως "Η Θεία Κωμωδία" του Δάντη, "Ο Χαμένος Παράδεισος" του Μίλτον, ίσως ίσως και στους Μύθους του Καντέρμπουρι του Chaucer. Και φυσικά, ας είναι καλά και ο ομώνυμος πίνακας του Ιερώνυμου Μπος.


Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι :

                                                                  Γιατί χαρακτηρίστηκαν ως "Αμαρτήματα"?

Είναι όντως και με βάση ποιά Ηθική?

                                                    Την Χριστιανική και μόνον ή μήπως μια ευρύτερη Κοσμική Ηθική?


Και το κυριότερο ερώτημα είναι:


Πως συνδέονται αλήθεια αυτοί οι επτά "Σκόπελοι" με την πορεία του γνήσιου Ζηλωτή στον Εσωτερισμό?


Επίσης, εξίσου σοβαρό ερώτημα προς διευκρίνηση :


Θα μπορούσαμε άραγε να πούμε ότι μιλώντας για τα παραπάνω, είναι το ίδιο σαν να μιλάμε για τον "Σκόπελο των Παθών" του ανθρώπου?


Ή είναι κάτι εντελώς διαφορετικό τα Πάθη ?



Και φυσικά,


πως συνδέονται τα Πάθη (ο χειρισμός τους εννοείται) με την Εσωτερική Ανέλιξη του Ψυχισμού του Ζηλωτή?



« Τελευταία τροποποίηση: Ιουνίου 01, 2007, 17:35:17 από Avaris »
Avaris
Veritas Vos Velirabit

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #1 στις: Ιουνίου 01, 2007, 17:29:04 »
Παράθεση
Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι :

                                                                  Γιατί χαρακτηρίστηκαν ως "Αμαρτήματα"?

Είναι όντως και με βάση ποιά Ηθική?

                                                    Την Χριστιανική και μόνον ή μήπως μια ευρύτερη Κοσμική Ηθική?
Ίσως η μονομερής χριστιανική προσέγγιση να μας δίνει μόνον ένα μέρος της σφαιρικής αντίληψης για τον όρο "αμάρτημα". Με πολύ απλά λόγια, θα συσχέτιζα την αμαρτία με την πνευματική "αστοχία", δηλαδή την ενασχόληση του πνεύματος με συνήθειες και πρακτικές που καθίστανται εμπόδια στην πνευματική μας εξέλιξη.

Παράθεση
Πως συνδέονται αλήθεια αυτοί οι επτά "Σκόπελοι" με την πορεία του γνήσιου Ζηλωτή στον Εσωτερισμό?
Είναι όπως ακριβώς το είπες, είναι σκόπελοι. Δηλαδή, θέλουμε δεν θέλουμε, αυτοί υπάρχουν. Έτσι χρέος μας είναι να αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε την ύπαρξή τους, μετά να αναγνωρίσουμε το πότε μπορεί να εμφανιστούν στη ζωή μας και τελευταία, να βρούμε τρόπους και λύσεις αποφυγής των.

Παράθεση
Θα μπορούσαμε άραγε να πούμε ότι μιλώντας για τα παραπάνω, είναι το ίδιο σαν να μιλάμε για τον "Σκόπελο των Παθών" του ανθρώπου?
Όταν ένα αμάρτημα επαναλαμβάνεται γίνεται πλέον πάθος. Και όταν τα αποτελέσματα της ενέργειας του πάθους είναι επιζήμια σε υπερθετικό βαθμό, τότε μιλάμε για θανάσιμα αμαρτήματα.

Παράθεση
πως συνδέονται τα Πάθη (ο χειρισμός τους εννοείται) με την την Εσωτερική Ανέλιξη του Ψυχισμού του Ζηλωτή?
Ο διαρκής σκοπός μας, είναι η απαλλαγή από τα πάθη μας. Μόνον τότε θεωρείται πως μπορεί η ψυχή μας να εξελιχτεί πραγματικά. Αν όμως μιλάμε για μια ψυχή πλήρως απαλλαγμένη από πάθη, τότε δεν μιλάμε πλέον για μια ανθρώπινη ψυχή. Μιλάμε για άλλα συνειδησιακά επίπεδα γιατί αν πλέον η ψυχή δεν "χρωματίζεται" από τα ανθρώπινα πάθη, παύει και να ορίζεται ως ανθρώπινη γιατί ήδη θα έχει εισέλθει σε άλλον "ξενιστή".
...spes mea in mentem est...

Avaris

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 1.254
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #2 στις: Ιουνίου 05, 2007, 13:31:52 »

Λαιμαργία...

               Λαγνεία...

                            Φθόνος...

                                         Οργή...

                                                   Φιλαργυρία...

                                                                     Υπερηφάνεια...

                                                                                         Οκνηρία...



Επτά μεγάλα Εσωτερικά Αγκάθια στον Ψυχισμό του Ζηλωτή....

Πως τάχα να βαδίσεις την Ατραπό όταν λυγίζεις απο το οδυνηρό βάρος τους?

Και πως καταπολεμούνται άραγε?

Πως εξαφανίζονται?


Υπάρχει άραγε κάποιο "Μαγικό κουμπί" που το πατάς και τα "μεταλάσσει" αυτομάτως σε "δημιουργικά συναισθήματα"?

Avaris
Veritas Vos Velirabit

El Morya

  • Homo Astohastous
  • Μηνύματα: 96
  • Karma: 0
    • Προφίλ
    • E-mail
Re: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #3 στις: Ιουλίου 14, 2007, 13:28:46 »
Να πω και γω την αποψη μου..

Δεν πολεμούνται,δεν εξαφανίζονται. Απλά μαθαίνεις να ζεις μαζί τους..

Avaris

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 1.254
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Re: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #4 στις: Ιουλίου 14, 2007, 13:33:05 »
Να πω και γω την αποψη μου..

Δεν πολεμούνται,δεν εξαφανίζονται. Απλά μαθαίνεις να ζεις μαζί τους..


Να σου πω την αλήθεια αυτό αδυνατώ να το "κατανοήσω" φίλε El Morya.

Avaris
Veritas Vos Velirabit

Avaris

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 1.254
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #5 στις: Ιουλίου 21, 2007, 13:26:50 »
Πάθη!

Εσωτερικά Θηρία?


Μόλις άκουσα τον παρακάτω εκπληκτικό στίχο τραγουδιού...



"....Ποτέ δεν φταίνε τα Λιοντάρια....


                                            ....αν μείνουν "νηστικά".....πεινάνε...."



Δηλαδή?


Θα πρέπει να "ταϊζουμε" τα "Πάθη" μας για να μην μας "κυριεύσουν"?



Avaris
Veritas Vos Velirabit

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #6 στις: Ιουλίου 21, 2007, 14:20:35 »
Άνθρωπος χωρίς πάθη δεν είναι άνθρωπος. Από την άλλη πλευρά όμως τα πάθη μας ενέχουν κινδύνους. Αν τα ταΐσουμε πολύ θα μας κυριεύσουν. Αν τα ταΐσουμε λίγο ή και καθόλου, κάποτε θα εμφανιστούν σαν ηφαίστειο που εκρήγνυται.

Η λύση: Η χρυσή τομή μεταξύ "πείνας" και "κορεσμού". Αυτή η χρυσή τομή ούτε διδάσκεται, ούτε μοιάζει μεταξύ των ανθρώπων. Πρέπει ο καθένας μας να βρει το διαχωριστικό σημείο όπου τα πάθη χαλιναγωγούνται και μας καταστρέφουν. Εκεί ανάμεσα βρίσκεται ο σωστός δρόμος. Η κατανόηση και καλλιέργεια αυτή της χρυσής τομής αποτελεί άλλο ένα χαρακτηριστικό του Φωτισμένου ανθρώπου.

Χωρίς επιθυμίες και πάθη δεν μπορούμε να ζήσουμε. Το ζητούμενο είναι να τα περιορίσουμε μέσω της εγκράτειας. Άλλωστε ως γνωστόν, εγκράτεια δεν σημαίνει να απέχεις πλήρως από τα πάθη και τις απολαύσεις της ζωής αλλά να τις γεύεσαι με μέτρο... ;)
...spes mea in mentem est...

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #7 στις: Ιουλίου 21, 2007, 16:02:02 »
Άνθρωπος χωρίς πάθη δεν είναι άνθρωπος.
..................
Το ζητούμενο είναι να τα περιορίσουμε μέσω της εγκράτειας. Άλλωστε ως γνωστόν, εγκράτεια δεν σημαίνει να απέχεις πλήρως από τα πάθη και τις απολαύσεις της ζωής αλλά να τις γεύεσαι με μέτρο... ;)
Σωστά μου φαίνοντε αυτά.  Αν θυμάμαι καλά, τα πάθη/επιθυμίες αντιμετοπίζοντε στην Αφροδίτη.  Μακάρι να είχα μελετήσει την Καμπάλα λίγο καλύτερα.

Τα ένστικτα είναι απαραίτητα και αναπόσπαστα στοιχεία του είναι μας.  Αυτά θα ήταν καταστροφικό να τα καταπιέσουμε (όπως κάνουν οι περισσότερες θρησκίες). πχ πείνα, αυτοσυντήρηση, σεξ.  Ο νοητικός έλεγχος που ασκούμε στον εαυτό μας και η λελογισμένη διέξοδος που δίνουμε στα ένστικτα δηλώνει το επίπεδο της εξέλιξής μας.  πχ δίνουμε σε κάποιες περιστάσεις διέξοδο ακόμα και σε παράνομο σεξ.  Αλλά το κάνουμε όταν δε κινδινεύουμε να εκτεθούμε σε οικογένεια και επαγκελματικό χώρο.  Ελέγχουμε το ένστικτο και δε γινόμαστε έρμαιό του.

Τα πάθη αν δεν είναι ένστικτα και είναι απλά πολύ έντονες επιθυμίες, πρέπει να εξαλιφτούνε.  πχ η φιλαργυρία δεν έχει να κάνει με ένστικτο.  Είναι απλά ένα μειωνέκτιμα που δεν έχει θέση σε έναν εξελιγμένο άνθρωπο.
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #8 στις: Ιουλίου 21, 2007, 19:27:34 »
"....Ποτέ δεν φταίνε τα Λιοντάρια....
   ....αν μείνουν "νηστικά".....πεινάνε...."
Η πείνα δεν είναι πάθος.  Είναι ένστικτο.  Έχει τον σκοπό της.  Πεινάμε όταν χρειαζόμαστε τροφή. 

Η λαιμαργία είναι πάθος.

Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

El Morya

  • Homo Astohastous
  • Μηνύματα: 96
  • Karma: 0
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #9 στις: Ιουλίου 21, 2007, 21:18:23 »
Είδατε που πρέπει να ταίζουμε και τους δύο Λύκους μας;:)

 

Avaris

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 1.254
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #10 στις: Αυγούστου 04, 2007, 10:39:13 »
Είδατε που πρέπει να ταίζουμε και τους δύο Λύκους μας;:)

 

El Morya,

πως είναι δυνατόν να συμφιλιωθεί κάποιος με τα παρακάτω ?



Λαιμαργία...

               Λαγνεία...

                            Φθόνος...

                                         Οργή...

                                                   Φιλαργυρία...

                                                                     Υπερηφάνεια...

                                                                                         Οκνηρία...



Μόνον μπελάδες προκαλούν, ποτέ καλό.

Πως είναι δυνατόν να συμβάλλουν με τον οποιονδήποτε τρόπο στην Εσωτερική Ανύψωση του ανθρώπου?

Avaris
Veritas Vos Velirabit

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #11 στις: Αυγούστου 04, 2007, 17:54:56 »
Πως είναι δυνατόν να συμβάλλουν με τον οποιονδήποτε τρόπο στην Εσωτερική Ανύψωση του ανθρώπου?

Υπάρχουν ανθρώπινες καταστάσεις που λειτουργούν ως παράδειγμα προς μίμιση, δηλαδή μας δείχνουν τι και που πρέπει να οδηγηθούμε.

Υπάρχουν όμως και κάποιες ανθρώπινες καταστάσεις που μας δείχνουν που δεν πρέπει να οδηγηθούμε. Αυτό αντιπροσωπεύουν τα 7 "θανάσιμα" αμαρτήματα.

Φυσικά, επειδή το κάθετί στην ανθρώπινη αντιληπτικότητα έχει και ορίζεται από το αντίθετό του, αυτά τα αμαρτήματα είναι απόλυτα χρήσιμα γιατί αποτελούν τους αντίποδες αλλά και την απαραίτητη βοήθεια για να κατανοήσουμε την αξία και χρησιμότητα των ακριβώς αντίθετων (και επιδιωκούμενων) καταστάσεων.
...spes mea in mentem est...

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #12 στις: Αυγούστου 04, 2007, 21:12:47 »
Παράθεση
Θίγω το θέμα των μάντρας γιατί κι εκεί έχουμε λεκτική, προφορική αναφορά, με τον ίδιο τρόπο που - κατά την γνώμη μου - πρέπει να γίνεται και η ομολογία μιας "αμαρτίας", της οργής π.χ. Αν αποδώσουμε σ' αυτήν την λεκτική ομολογία, σ' αυτό το "ναι, είμαι οργισμένος τώρα μαζί σου", χαρακτήρα μάντρα, τότε ίσως μπορέσουμε να καταλάβουμε για ποιο λόγο λέω πως αρκεί και μόνο η ομολογία. Αρκεί και μόνο να πεις "ναι, είμαι οργισμένος μαζί σου". Αν το πεις με τον ίδιο τρόπο που λες ένα μάντρα, τότε έχεις περισσότερες πιθανότητες να πράξεις κατόπιν και ανάλογα (δηλ. με κάποια πραότητα) και να συμφιλιωθείς με την οργή σου.
Σωστό αυτό που αναφέρεις, όμως δεν συνδέεται με τη διαδικασία ομολογίας της αμαρτίας αλλά με τη διαδικασία απαλλαγής από αυτή. Τα μάντρας, όπως το αναφέρεις εδώ έχουν θεραπευτικό χαρακτήρα. Ήδη ανήκουν στο 5ο στάδιο...

Παράθεση
Η δική μου γνώμη, αναφέρεται στην στιγμή που εμφανίζεται η οργή. Τι πρέπει να γίνει δηλ. την στιγμή της οργής, όταν ξεσπάσει η οργή. Δεν αναφέρεται γενικότερα. Και δεν απαιτεί σκέψη αλλά παρατήρηση. Μια παρατήρηση αρχικά - στον ίδιο μας τον εαυτό - και μια ομολογία μετά - πάλι στον ίδιο μας τον εαυτό. Μια ομολογία, μια αληθινή ομολογία, ένα μικρό μάντρα "ναι! είμαι οργισμένος τώρα μαζί σου!", και τέλος. Ούτε στάδια, ούτε τίποτε. Άντε, το πολύ να είναι 2 δηλ.
Ναι, όμως εδώ δεν αναφέρεσαι στη διαδικασία αυτοκριτικής που θα επιφέρει την αναγνώριση και τελικά την απαλλαγή από την αμαρτία (ως σκοπό της αυτοβελτίωσης) αλλά σε κάτι που ομοιάζει με έναν κεραυνό εν αιθρία! Συνδέεις τη διαδικασία της ομολογίας και της άφεσης με κάτι τυχαίο (άρα μπορεί και να μην συμβεί) κι όχι με κάτι προγραμματισμένο που απαιτεί συγκεκριμένα στάδια για να επιτευχθεί.

Εκτός κι αν δεν σε εννόησα ::)
...spes mea in mentem est...

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #13 στις: Αυγούστου 05, 2007, 10:40:47 »
Δεν μπορούμε να πούμε πως κάποιος αμάρτησε αν πρώτα δεν διαπράξει την αμαρτία. Αν η σκέψη δεν συνοδευτεί από πράξη, τότε δεν υπάρχει αμαρτία γιατί ο νους, η συνείδηση ελέγχει τις πράξεις μας και αναλόγως της περίπτωσης, τις σταματά ή τις επιτρέπει να συμβούν.

Καλό είναι να ρίξουμε πάλι μια ματιά στο θέμα Σκέψη = Πράξη;
...spes mea in mentem est...

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα
« Απάντηση #14 στις: Αυγούστου 05, 2007, 11:34:26 »
Αμαρτία = Αστοχία

Αμαρτάνω κάθε φορά που δεν βρίσκω το στόχο μου, που είναι η εξέλιξή μου. Κατά συνέπεια, το αντίθετο της αμαρτίας δεν είναι το καλώς πράττειν. Μπορεί να επιδοθώ σε μία καλή πράξη που τελικά να μην με οφελήσει στην εξέλιξή μου. Τότε και πάλι διαπράττω μια αμαρτία, ακόμα και με μία καλή πράξη μπορεί να αμαρτήσω...

Φυσικά, μη συνδέεις την έννοια που δίνω εγώ στην αμαρτία με τη χριστιανική εκδοχή...
...spes mea in mentem est...