Αποστολέας Θέμα: Δοκιμασία Σελήνης  (Αναγνώστηκε 63834 φορές)

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Δοκιμασία Σελήνης
« στις: Ιανουαρίου 27, 2007, 23:28:53 »
Το forum έγινε στις 24/1/07.
---------------------------------------------------------------------
Δοκιμασία Σελήνης – Αλχημιστική Διαδικασία - Επίλυση των προβλημάτων του Ασυνείδητου – Γνωσιοθεραπεία/Ψυχανάλυση

Το 99,9% των ανθρώπων έχει ψυχολογικά προβλήματα, δεν έχει περάσει αυτή τη διαδικασία.

Το άτομο που έχει κατακτήσει τη Σελήνη χαρακτηρίζεται από : Στωικότητα, ηρεμία, δεν τεμπελιάζει, χαμογελάει και μένει ανεπηρέαστος από τις βλακείες που συμβαίνουν γύρω του.  Συμπονάει τους άλλους.

Όλα τα ψυχολογικά προβλήματα προέρχονται από ανασφάλειες.  Τα οποία προέρχονται από κόμπλεξ, τα οποία δημιουργούνται σε ηλικίες 0-7 χρονών.  Κόμπλεξ δημιουργείται κυρίως αν μας συμβεί κάτι το οποίο είναι αντίθετο με τα ταμπού-πιστεύω μας.  Πχ ένα αγαπητό πρόσωπο (πχ γονιός) μας μαλώσει χωρίς εμείς να πιστεύουμε ότι φταίμε. 

Διαφορετικοί άνθρωποι αντιδρούνε διαφορετικά.  Πχ κάποιος μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος από τέτοιο περιστατικό.  Από αυτούς που θα επηρεαστούνε και θα αποκτήσουνε κόμπλεξ, άλλοι θα γίνουν υποτακτικοί ενώ άλλοι θα αντιδράσουνε και θα γίνουν επιθετικοί.

Μέθοδος
1)   Μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια του σώματος.  πχ Reiki.  Διότι τα κόμπλεξ είναι μπλοκαρισμένη ενέργεια η οποία όμως χρησιμεύει για να μας δίνει κίνητρα για τη ζωή.  Αν ο οργανισμός δε μάθει να διαχειρίζεται συνειδητά τις ενέργειες, η απουσία τους θα μας θεραπεύσει από προβλήματα αλλά θα χάσουμε την όρεξη για τη ζωή.  Δυστυχώς με την απλή ψυχανάλυση υπάρχει αυτός ο κίνδυνος (Adler, Jung). 
2)   Εντοπίζουμε το ψυχολογικό πρόβλημα.  Πχ όταν είμαστε με παρέα αγνώστων αισθανόμαστε μπούκωμα στο στήθος.
3)   Κάνουμε διαλογισμό.  Προσπαθούμε να επαναφέρουμε το σύμπτωμα (πχ μπούκωμα στο στήθος).  Ο στόχος είναι το συναίσθημα να προκαλέσει συνειρμό και να μας έρθει μία κατάσταση από το παρελθόν.  Αν τότε υπάρξει συναισθηματική φόρτιση, τότε ο συνειρμός είναι γνήσιος, έχουμε εντοπίσει μία ρίζα του προβλήματος και θεραπευόμαστε από το κόμπλεξ.

Βοηθάει πολύ τη διαδικασία αν ασχοληθούμε με αποσυμβολισμό, Μυθολογία.  Συνιστώμενο βιβλίο το «Ένα πείραμα σε βάθος».

Συνειδητά εξέθετα τον εαυτό μου σε δύσκολες καταστάσεις.  ΠΧ να διεκδικώ πράγματα από τους προϊσταμένους μου.  Έτσι εντόπιζα περισσότερα προβλήματα και μπορούσα να δω αν υπάρχει βελτίωση.  Σε εμένα προσωπικά, όταν άρχιζα διαλογισμό και ήμουν ήδη συναισθηματικά φορτισμένος (πχ στενοχωρημένος), σχεδόν πάντα είχα θετικό αποτέλεσμα. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------
Δείγματα από εφαρμογή της μεθόδου:

13/12/05.  Ονειρεύτηκα ότι ήμουνα σε ένα νοσοκομείο (ή ξενοδοχείο).  Το οποίο όμως έμοιαζε να είναι ακριβώς πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.  Από το πάτωμα μπορούσες να δεις τη θάλασσα, το βυθό.  Μου δημιουργούσε την αίσθηση ότι το πάτωμα ήταν κάποια φουσκωτή επιφάνεια και δεν παρείχε μεγάλη ασφάλεια.
Ήμουνα ξαπλωμένος στο κρεβάτι, με κάποιο άλλο άτομο, νομίζω κάποια κοπέλα.  Είδα να αναδύεται από κάτω ένα μαύρο πράγμα, σαν μεγάλο σελάχι, ή σαν μεγάλη σκισμένη σακούλα σκουπιδιών.  Καθώς πλησίαζε εγώ φοβόμουνα.  Κάποια κομμάτια του περάσανε πάνω στο κρεβάτι μου.  Πήρα ένα κομμάτι που έμοιαζε από ουρά καρχαρία και το έβαλα στο στόμα μου.  Μύριζε θάλασσα και ψοφίμι.  Αηδίασα και έτρεξα σε ένα νεροχύτη να το φτύσω.  Αλλά σκέφτηκα ότι από εκεί πάλι θα γυρίσει στη θάλασσα, και θα συνεχίσει να είναι πρόβλημα.

Εξήγηση ονείρου:
Η θάλασσα είναι το υποσυνείδητο.  Το «μαύρο» πράγμα που αναδύεται και βρομάει είναι κάποιο πρόβλημα (σύμπλεγμα) που χρειάζεται θεραπεία (ανάλυση).  Το να το φτύσω στο νεροχύτη, να το απωθήσω, δεν έχει νόημα.  Διότι θα επιστρέψει στο υποσυνείδητο, από όπου θα συνεχίσει να με βασανίζει.  Αυτό μπορεί να αναφέρεται σε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, ή απλώς να συμβολίζει τη διαδικασία για τη θεραπεία.

--------------------
05/2005.  Παρατήρησα ότι σε παρέα δε συμμετέχω πολύ στη συζήτηση, αισθάνομαι αποκομμένος.  Ειδικά σε καινούριες παρέες και όταν υπάρχουν πολλά άτομα (άρα και ανταγωνισμός για το λόγο).  Αντίθετα είμαι άνετος σε 1-1 συζητήσεις.

--------------------
05/2005.  Σκεπτόμενος το πρόβλημα, μου ήρθε ο ακόλουθος συνειρμός: Όταν ήμουν σε ηλικία 5-6 χρονώ, η μητέρα μου είχε πεί ότι αν δεν είμαι φρόνιμος, θα με παρατήσει. Μόλις μου το είπε, ξέσπασα σε κλάματα.  Έπεσα στην αγκαλιά της και την παρακαλούσα να μη με παρατήσει.  Η Αντίδρασή μου ήταν υπερβολική.
--------------------
01/2006.  Σκεπτόμενος το πρόβλημα, μου ήρθε ο ακόλουθος συνειρμός: Σε ηλικία 4 χρονών, αντιδρούσα πάρα πολύ να πάω στον παιδικό σταθμό.  Παρακαλούσα τη μητέρα μου να με κλειδώσει στο σπίτι και να την περιμένω, παρά να με πάει στον παιδικό σταθμό.
--------------------
6/2/06 Sanctum
Ανακαλώ σκηνή όπου η μητέρα με πάει στον παιδικό σταθμό.  Εγώ (παιδί) κλαίω και δε θέλω να πάω.  Εγώ (τώρα) συγκινούμαι.  Βλέπω τον εαυτό μου-τώρα να πηγαίνει δίπλα στους δύο και να λέει στη μαμά: «Το παιδάκι κλαίει, δε θέλει να πάει στο σχολείο».  Εκεί με έπιασαν τα κλάματα (Εγώ-τώρα, στην πραγματικότητα).  Και όποτε σκεφτόμουνα τη σκηνή αυτή, το κλάμα εντεινότανε.
Έκλαιγα με χοντρούς λυγμούς.  Σε κάποιες φάσεις το σώμα μου έτρεμε στο ρυθμό ενός λυγμού-σφυρίγματος.
Σε φάσεις που το κλάμα υποχωρούσε φανταζόμουνα ότι είμαστε στην είσοδο του παιδικού και με υποδέχονται οι νηπιαγωγοί.  Εγώ φυσικά αγκιστρωνόμουνα στη μαμά.  Έκανα συνέχεια την ερώτηση: «Τι υπάρχει εκεί που φοβάσαι?  Γιατί δε θέλεις να πας στον παιδικό?»  Προσπαθούσα να δω το εσωτερικό αλλά τίποτα συγκεκριμένο. 
Σε κάποια στιγμή σκύβω και ρωτάω το παιδάκι την ίδια ερώτηση.  Αμέσως μου ψιθυρίζει: «Με χτυπάνε».  Η εντύπωση που μου δημιουργήθηκε είναι ότι τον χτυπάνε τα άλλα παιδάκια, όχι οι δασκάλες.
--------------------
Μετά από αυτό παρατήρησα ότι η αυτοπεποίθησή μου αυξήθηκε πολύ.  Ήμουν πολύ πιο ομιλητικός σε παρέες και είχα πολύ περισσότερο ηγετικό ρόλο.
--------------------
4/4/06: Παρουσιάστηκαν πάλι κάποια συμπτώματα ανασφάλειας.  Όπως ήμουν στενοχωρημένος αποφασίζω να κάνω Sanctum.

Πήγα στην εποχή του παιδικού σταθμού.  Μία νηπιαγωγός με υποδέχτηκε στην πόρτα και με πήρε από τη μητέρα μου.  Αμέσως όμως γύρισε το κεφάλι της προς τα πίσω δεξιά της,  με αποστροφή/περιφρόνηση.  Μου φάνηκε υπερβολική η στάση της.  Μετά είδα να χαστουκίζει το παιδάκι με αστείο τρόπο (σαν τα κόμικς).

Πήγα στην εποχή που περπάτησα.  Έπιασα το μωρό  και του είπα ότι πρέπει οπωσδήποτε να βρω τι φταίει.  Εκείνο γύρισε και μου έδειξε με το χέρι του προς τα πίσω.  Ήταν σκοτάδι αλλά μακριά υπήρχε ένα φως.  Άρχισα να έρπω προς τα εκεί, με ακολουθούσε το μωρό.  Πήγα στην εποχή που ήμουνα 10 μηνών, όταν ακόμα ήμουνα παχουλός. 

Ήμουνα στο υπερυψωμένο καρεκλάκι.  Μία γυναίκα με τάιζε κρέμα.  Είχε κοντά φουσκωτά μαλλιά (όπως η μητέρα μου, αλλά ήτανε της μόδας τότε), φορούσε ανοιχτόχρωμη μπλούζα και σκούρα φούστα, μακριά κάτω από το γόνατο.  Μου έδινε χαστούκια και μου έλεγε «φάγε το φαγητό σου σκασμένο».  Εγώ-μωρό έκλαιγα κι έλεγα (μάλλον σκεφτόμουνα) «μα το τρώω όλο το φαγητό μου».  Εκεί εγώ-τώρα άρχισα να κλαίω.  Η φράση αυτή ήταν το κλειδί «μα το τρώω όλο το φαγητό μου». 

Η φιγούρα της γυναίκας έμοιαζε με τη μητέρα μου.  Αλλά λογικά απέρριπτα ότι η μητέρα μου θα μου φερότανε έτσι.  Σκέφτηκα μήπως ήταν η γιαγιά.  Η εντύπωση/συναίσθημα όμως ήτανε ότι με χαστούκιζε η μητέρα μου.
--------------------
Μετά από αυτό παρατήρησα ότι η αυτοπεποίθησή μου αυξήθηκε ακόμα περισσότερο.

Όσο η εμπειρία αυξανότανε, τόσο η διαδικασία γινότανε πιο εύκολη.  Το Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2006, η συχνότητα των Sanctum που θα αποκάλυπταν τη ρίζα προβλήματος και θα έφερναν κάποιο αποτέλεσμα έφτασε στα 1-2 την εβδομάδα.
« Τελευταία τροποποίηση: Ιουλίου 29, 2007, 03:50:09 από admin »
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #1 στις: Φεβρουαρίου 05, 2007, 02:25:06 »
Αγαπητέ Κανένα,

σε ευχαριστούμε για την έρευνα που κατέθεσες, και το θάρρος σου να περιγράψεις προσωπικές εμπειρίες...

'Οντως αυτό το φόρουμ ήταν πολύ σημαντικό, γιατί κατέθεσες την πρακτική έως ουσιαστική πλευρά του Ροδοσταυρισμού που είναι η Πνευματική Αλχημεία.  Πως δηλαδή να μεταστοιχειώσουμε όλα τα ελαττώματα μας σε προτερήματα. Η επαφή με το Ουράνιο Sanctum μας βοηθάει σε αυτό τον στόχο ενεργοποιώντας κομμάτια του εαυτού μας που βρισκόταν θαμμένα μέσα στο ασυνείδητό μας, όπως παλιά τραύματα, είτε από την παρούσα ενσάρκωση είτε από προηγούμενες.

Όπως σωστά ανέφερες η διαδικασία αυτή λέγεται πέρασμα από την Σελήνη, σύμφωνα με το σύστημα της Καμπάλα, που ίσως χρειάζεται να το αναλύσουμε κάποια στιγμή, μια και αποτελεί στην κυριολεξία ένα χάρτη ανάβασης του ανθρώπου προς το Θείο.

Η Σελήνη αντιπροσωπεύει όλη η διαδικασία της ψυχανάλυσης, όσο πιο βαθιά γίνεται, τόσο το καλύτερο, έτσι ώστε να καθαρίσει ο βυθός γιατί μέσω του υποσυνειδήτου μας αντανακλάται η Θεία Συνείδηση (ο ήλιος)

Για να κυριαρχήσουμε στην σφαίρα της Σελήνης, δηλαδή στο υποσυνείδητο μας, και στα ένστικτα μας, χρειάζεται να εναρμονίσουμε την διανόηση (Ερμή) με την αισθαντικότητά μας. (Αφροδίτη)

Αυτή η σφαίρα είναι και η πιο δύσκολη να κατακτήσουμε, αλλά σίγουρα ο άνθρωπος μετά είναι πιο οπλισμένος για να ξεχωρίσει την πλάνη από την αλήθεια, μια και η θάλασσα (το συναίσθημα) είναι πλέον ήρεμη και ο βυθός φαίνεται ξεκάθαρα.

Μέσα στην Σελήνη καθρεφτίζεται το Θείο Όραμα, το Κοσμικό Σχέδιο, και ο αναζητητής του φωτός δεν μπορεί να το δει αν τα νερά της θάλασσας είναι ταραγμένα...

Μέχρι να ηρεμήσει η θάλασσα του συναισθήματος, θα τον κυνηγάνε τα φαντάσματα του παρελθόντος, και θα τον εμποδίζουν να πραγματώσει το προσωπικό του όραμα, και να αναλάβει την αποστολή του συνειδητά.

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη
« Τελευταία τροποποίηση: Απριλίου 17, 2010, 12:57:46 από Rose »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Thaumiel

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 9
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #2 στις: Φεβρουαρίου 16, 2007, 11:58:53 »
Κατά τη διαδικασία έχουμε ανοιχτά ή κλειστά τα μάτια;

Αν τα έχουμε κλειστά, σε τι χρειάζεται το sanctum, δε μπορεί να γίνει οπουδήποτε υπό τις κατάλληλες συνθήκες χαλάρωσης κ διαλογισμού;

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #3 στις: Φεβρουαρίου 16, 2007, 14:43:51 »
Κατά τη διαδικασία έχουμε ανοιχτά ή κλειστά τα μάτια;
Κάποιοι συνειρμοί (πχ 05/2005) που με οδήγησαν στη σωστή κατεύθυνση, έγιναν σε κανονική κατάσταση, με ανοιχτά μάτια.  Πχ όταν μιλούσα στο τηλέφωνο με ένα φίλο για το πρόβλημά μου.  Η ουσιαστική δουλειά όμως, εκεί που φορτίζω συναισθηματικά και ξεμπλοκάρω, συνήθως γίνεται σε sanctum. 

Αν τα έχουμε κλειστά, σε τι χρειάζεται το sanctum, δε μπορεί να γίνει οπουδήποτε υπό τις κατάλληλες συνθήκες χαλάρωσης κ διαλογισμού;
Θεωρητικά, Ναι. 

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, φόρτισα πολύ και σε καθημερινές καταστάσεις.  Πχ μου έτυχε να θυμηθώ μία κατάσταση και να φορτίσω ένα βράδυ μέσα σε ένα μπαράκι.   Τότε συγκράτησα το συναίσθημα, πήγα στο αυτοκίνητο, πάρκαρα σε μία ερημική τοποθεσία και έκανα ένα πολύ πετυχημένο διαλογισμό, ο οποίος ξεμπλόκαρε κάποια κατάσταση.  Αυτό δεν ήταν τυπικό Sanctum.

Άρα λοιπόν, αυτό που χρειάζεται είναι να πετυχαίνεις επικοινωνία με το υποσυνείδητο.  Αν αυτό κάποιος το πετυχαίνει το βράδυ πριν κοιμηθεί ή όταν τρώει το φαγητό του ή όταν κάνει μπάνιο, είναι προσωπικό του θέμα και απλά μία τεχνική λεπτομέρια.  Οι Ροδόσταυροι, για να πετύχουμε επικοινωνία με το υποσεινήδητο, κάνουν sanctum.

Η πολλές φορές επαναλαμβανόμενη διαδικασία που εφαρμόζω εγώ, να προετοιμάζω το τραπεζάκι, να βάζω συγκεκριμένη χαλαρωτική μουσική, να βάζω τον ιονιστή, να καίω λιβάνι, να ανάβω τα κεριά, να σβήνω το φως, να παίρνω ενεργειακές αναπνοές, να κάνω ενεργειακές ασκήσεις, να παίρνω τη καθιστή στάση και να χαλαρώνω έχει διπλό σκοπό:
1) Κάποια από αυτά επηρεάζουν αντικειμενικά στο να χαλαρώνω  (μουσική, χαμηλός φωτισμός, λιβάνι). 
2) Η όλη διαδικασία  συνδέεται στο υποσυνείδητο με την κατάσταση της χαλάρωσης και της ανοιχτής επικοινωνίας με αυτό. 

Οπότε κάνοντας το «τυπικό» sanctum, στην ουσία ενεργοποιώ πολύπλευρα τη διαδικασία επικοινωνίας με το υποσυνείδητο για να μπορέσω να δουλέψω με αυτό.
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Thaumiel

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 9
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #4 στις: Φεβρουαρίου 18, 2007, 12:22:24 »
Σε ευχαριστώ Frater, ήσουν κατατοπιστικότατος  ;)

ΛΕΥΤΕΡΗΣ

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 29
  • Karma: 0
    • MSN Messenger - lefteris73@hotmail.com
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #5 στις: Φεβρουαρίου 18, 2007, 21:51:01 »
Aγαπητε Κανενας,
 εγραψες  "2) Η όλη διαδικασία  συνδέεται στο υποσυνείδητο με την κατάσταση της χαλάρωσης και της ανοιχτής επικοινωνίας με αυτό.  "
Εννοεις δηλαδη οτι λειτουργει η επαναληψη οπως τα σκυλια του Παβλοφ,δηλαδη με την τακτικη εφαρμογη αυτης της διαδικασιας αυτοματα ο εαυτος παιρνει την εντολη να χαλαρωσει και να επικοινωνησει με το ασυνειδητο?Και αν ναι δυναται με τον καιρο να χρειαζονται ολο και λιγοτερες προυποθεσεις απο αυτες που εθεσες στην αρχη ωστε η χαλαρωση και η επικοινωνια να καθισταται και σε αντιξοες συνθηκες?
Ποια ειναι η γνωμη σου για καποιες ανατολικες τεχνικες οπου γινεται προσπαθεια διαλογισμου σε δυσκολες συνθηκες π.χ. κατω απο βροχη και κρυο?
NON SERVIAM

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #6 στις: Φεβρουαρίου 19, 2007, 00:10:01 »
Εννοεις δηλαδη οτι λειτουργει η επαναληψη οπως τα σκυλια του Παβλοφ,δηλαδη με την τακτικη εφαρμογη αυτης της διαδικασιας αυτοματα ο εαυτος παιρνει την εντολη να χαλαρωσει και να επικοινωνησει με το ασυνειδητο?
Πρακτικά Ναι.  Θα έλεγα όμως ότι ισχύει το αντίθετο.  Δηλαδή το υποσυνείδητο εκπαιδεύεται και συνηθίζει στη διαδικασία ώστε εύκολα να επικοινωνεί με εμάς.

δυναται με τον καιρο να χρειαζονται ολο και λιγοτερες προυποθεσεις απο αυτες που εθεσες στην αρχη ωστε η χαλαρωση και η επικοινωνια να καθισταται και σε αντιξοες συνθηκες?
Φυσικά.  Όπως έγραψα σε προηγούμενο μήνυμα:
Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, φόρτισα πολύ και σε καθημερινές καταστάσεις.  Πχ μου έτυχε να θυμηθώ μία κατάσταση και να φορτίσω ένα βράδυ μέσα σε ένα μπαράκι.   Τότε συγκράτησα το συναίσθημα, πήγα στο αυτοκίνητο, πάρκαρα σε μία ερημική τοποθεσία και έκανα ένα πολύ πετυχημένο διαλογισμό, ο οποίος ξεμπλόκαρε κάποια κατάσταση.  Αυτό δεν ήταν τυπικό Sanctum.
Άρα λοιπόν, μέσα στο μπαράκι, στις αντίξοες συνθήκες θορύβου, ορθοστασίας, οπτικών ερεθισμάτων κτλ, άγγιξα ένα μπλοκάρισμα από τα παιδικά μου χρόνια.  Για να το ξεμπλοκάρω, έκανα ένα διαλογισμό μέσα στο αυτοκίνητο.  Πάλι αντίξοες συνθήκες.

δυναται με τον καιρο να χρειαζονται ολο και λιγοτερες προυποθεσεις απο αυτες που εθεσες στην αρχη ωστε η χαλαρωση και η επικοινωνια να καθισταται και σε αντιξοες συνθηκες?
Λογικά Ναι. 

Ποια ειναι η γνωμη σου για καποιες ανατολικες τεχνικες οπου γινεται προσπαθεια διαλογισμου σε δυσκολες συνθηκες π.χ. κατω απο βροχη και κρυο?
Πρώτη φορά το ακούω.  Φαντάζομαι όμως ότι αυτές τις ασκήσεις τις κάνουνε οι πολύ έμπειροι μαθητές.  Αυτοί που εύκολα κάνουνε επιτυχημένους διαλογισμούς υπό ευνοϊκές συνθήκες.
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Eleni

  • Μηνύματα: 235
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #7 στις: Φεβρουαρίου 20, 2007, 16:29:50 »
Παράθεση
Ποια ειναι η γνωμη σου για καποιες ανατολικες τεχνικες οπου γινεται προσπαθεια διαλογισμου σε δυσκολες συνθηκες π.χ. κατω απο βροχη και κρυο?
Πρώτη φορά το ακούω.  Φαντάζομαι όμως ότι αυτές τις ασκήσεις τις κάνουνε οι πολύ έμπειροι μαθητές.  Αυτοί που εύκολα κάνουνε επιτυχημένους διαλογισμούς υπό ευνοϊκές συνθήκες.

Θα ηθελα να ρωτήσω :
Για πιο λόγο να μπεί κανείς σε μια τέτοια διαδικασία?
Δεν εχω γνώσεις σε αυτό το θέμα, αλλά η λογική μου αντιδρά σε κάτι τόσο αντίξοο, που θα μπορούσα να το φανταστώ μόνο σε ασκήσεις καταδρομών η ειδικών ομάδων προς ανάπτυξη αντοχής [ αν δεν πάθουν πνευμονία].... :o

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #8 στις: Φεβρουαρίου 20, 2007, 17:57:43 »
Παράθεση
Ποια ειναι η γνωμη σου για καποιες ανατολικες τεχνικες οπου γινεται προσπαθεια διαλογισμου σε δυσκολες συνθηκες π.χ. κατω απο βροχη και κρυο?
Πρώτη φορά το ακούω.  Φαντάζομαι όμως ότι αυτές τις ασκήσεις τις κάνουνε οι πολύ έμπειροι μαθητές.  Αυτοί που εύκολα κάνουνε επιτυχημένους διαλογισμούς υπό ευνοϊκές συνθήκες.

Για πιο λόγο να μπεί κανείς σε μια τέτοια διαδικασία?

Μάλλον η λογική είναι ότι: αν σε αντίξοες συνθήκες καταφέρνουν να έρθουν σε επαφή με το υποσυνείδητο, τότε υπό ευνοϊκές συνθήκες, θα είναι παιγνιδάκι γι αυτούς.
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

TUBALKAIN

  • Μηνύματα: 10
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #9 στις: Μαρτίου 29, 2007, 12:11:01 »
Αγαπητε Κανενα ,

Προσπαθωντας να επαναφερω στη μνημη μου καποιες παλιοτερες τεχνικες διαλογισμου που διδαχτηκα και που απο οτι καταλαβαινω μοιαζουν  πολυ με το ροδοσταυρικο sanctum ηθελα να ρωτησω μερικα πραγματα.
1. Οι πρωτες - πρωτες προσπαθειες του μαθητη ειναι απολυτα συνδεδεμενες με καποια τεχνικη αναπνοης ?
2. Υπαρχουν  επιπεδα καθοδου στο υποσεινηδητο ? Δηλαδη πρωτα σε αρχικο οπου και εκει μπορεις να οραματιστης , και κατοπιν ενα πιο βαθυ ?(θα λεγαμε σε μια κλιμακα απο το Α εως το Ω, το πρωτο ειναι Α εως Ν και το δευτερο Ξ εως Ω )
3. Η διαδικασια "ανοδου" απο το υποσεινηδητο ειναι εξ ισου αργη με την "καθοδο" ? Υπαρχει καποιο λαθος εαν η ''ανοδος"-"εξοδος" γινη πολυ γρηγορα?

Αυτα προς το παρον μιας και και δεν θελω να κουρασω με αλλες ερωτησεις.
" Ειθε η αγαπη να βασιλευη μεταξυ των ανθρωπων "

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #10 στις: Μαρτίου 29, 2007, 16:47:26 »
Αγαπητέ TUBALKAIN

1.   Όχι, δεν είναι απαραίτητες οι αναπνοές για να αρχίσει κάποιος να διαλογίζεται.  Από ότι θυμάμαι, το AMORC διδάσκει ότι 3 «ουδέτερες» αναπνοές βοηθούνε στην χαλάρωση, οπότε έτσι αρχίζουμε τα sanctum-διαλογισμούς.  «Ουδέτερη» αναπνοή χαρακτηρίζουμε τη χαλαρή και κάπως βαθιά εισπνοή και μετά εκπνοή.  Η μέθοδος Σίλβα συνιστούσε οι πρώτοι διαλογισμοί να γίνονται στο κρεβάτι πριν κοιμηθούμε ή το πρωί μόλις ξυπνήσουμε.  Απλά για να εκμεταλλευτούμε την ήδη  χαλαρή κατάσταση του εγκεφάλου.  Αλλά και μόνο τα μάτια να κλείσουμε, η συχνότητα των εγκεφαλικών κυμάτων πέφτει προς το ΑΛΦΑ, συχνότητα επιθυμητή για διαλογισμό (εξήγηση παρακάτω).

2.   Για να επικοινωνήσουμε με το υποσυνείδητο, είναι καλύτερα να είμαστε χαλαροί.  Επιστημονικά αυτό μεταφράζεται: να μειώσουμε τη συχνότητα του εγκεφάλου από το επίπεδο Βήτα σε ένα μίγμα από Άλφα και Θήτα. 

Πολύ συνοπτικά, οι συχνότητες του εγκεφάλου είναι:
ΒΗΤΑ : 14 – 38 Hz (Hz = κύκλοι ανά δευτερόλεπτο).  Καθημερινές δραστηριότητες.
ΑΛΦΑ : 9 – 14 Hz.  Διαλογισμός, ονειροπόληση, περισυλλογή, γέφυρα μεταξύ του συνειδητού και υποσυνείδητου.
ΘΗΤΑ :  4 - 8 Hz.  Ύπνος με όνειρα, βαθύς διαλογισμός.
ΔΕΛΤΑ: 0.5 - 4 Hz.  Βαθύς ύπνος.

Όσοι έχουν όρεξη για διάβασμα, εδώ είναι μερικές καλές πηγές αναφορικά με εγκεφαλικά κύματα και διαλογισμό:
http://www.annawise.com/the_work/the-work-content.html
http://www.causeof.org/brainwaves.htm
http://physiologyonline.physiology.org/cgi/content/full/13/3/149
http://en.wikipedia.org/wiki/Health_applications_and_clinical_studies_of_meditation
http://www.neuroacoustic.com/registry/articles/articlesleep.htm
http://www.hathayoga.gr/RAJA_YOGA.htm

Δε χρειάζεστε να αναρωτιέστε αν πετύχατε την κατάλληλη συχνότητα Αλφα/Θητα για διαλογισμό.  Αν είστε χαλαρωμένοι και συγκεντρωμένοι στο διαλογισμό, αν δε σας απασχολεί το περιβάλλον, είστε μια χαρά. 

Στην αρχή, όταν πάμε να αναβιώσουμε παλιές μνήμες, καλά είναι να πηγαίνουμε σταδιακά πίσω στην ηλικία μας.  Οπότε σε ένα συγκεκριμένο διαλογισμό μπορούμε να επισκεφτούμε τα εφηβικά μας χρόνια, μετά την ηλικία 9-12 χρονών, μετά ακόμα πιο πίσω.  Όσο όμως γινόμαστε άνετοι, τόσο μπορούμε με το που κλείνουμε τα μάτια μας, σχεδόν αμέσως να επισκεπτόμαστε τις καταστάσεις που μας απασχολούν.

3.   Όχι.  Η έξοδος δε χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια.  Καλά είναι να μην υποχρεώσουμε τον εγκέφαλο από τα 5 Hz να δουλέψει στα 35 Hz.  Μία πολύ καλή τεχνική είναι να φανταζόμαστε ότι ανεβαίνουμε μία σκάλα, όπου στην κορυφή υπάρχει ευεργετικό φως.  Όσο ανεβαίνουμε, τόσο το φως μας λούζει.  Ανεβήκαμε, είμαστε μέσα στο φως, νιώθουμε πλήρη ευεξία.  Ανοίγουμε τα μάτια μας.
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

TUBALKAIN

  • Μηνύματα: 10
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #11 στις: Μαρτίου 30, 2007, 10:58:40 »
Αγαπητε Κανενα

Ευχαριστω παρα πολυ και ειδικα για τα εξαιρετικα sites που παραθετης .
Ειναι αραγε απαραιτητη η παρουσια ενος εμπειρου "οδηγου" κατα την διαρκεια του διαλογισμου,τουλαχιστον σε αρχικο σταδιο?


" Ειθε η αγαπη να βασιλευη μεταξυ των ανθρωπων "

Eleni

  • Μηνύματα: 235
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #12 στις: Μαρτίου 30, 2007, 14:17:48 »
Ζητώ εκ των προταίρων συγνώμη για το αφελές της ερώτησης που θα ακολουθήσει αλλά είναι καιρός που θέλω να την θέσω και όλο και ξεφυτρώνει μποστά μου.

Παράθεση
Ειναι αραγε απαραιτητη η παρουσια ενος εμπειρου "οδηγου" κατα την διαρκεια του διαλογισμου,τουλαχιστον σε αρχικο σταδιο?

Διαβάζω και ακούω επανηλημένα για αυτη την ανάγκη ''οδηγού'' οσον αφορά τον διαλογισμό και μια άλλη '' συνθήκη'' που κάποιοι αποκαλούν ''κάθοδο''.
Απ οτι έχω [ αν όχι διορθώστε με] καταλάβει απο αυτά που βιώνω, στην διαδικασία του διαλογισμού, αφού ...χαλαρώσουμε και δεν αισθανόμαστε το σώμα μας ...βυθιζόμαστε σε μια περιπλάνηση στον εαυτό μας προσπαθώντας να επικοινωνήσουμε μαζί του, να λάβουμε απαντήσεις κλπ
Το αποτέλεσμα εκτός των άλλων δημιουργεί και ένα συναίσθημα ευφορίας, άσχετα αν κατα την διάρκεια μπορεί να υπάρξει και κάποια θλίψη απο αυτά που μας αποκαλύπτονται και δεν μας αρέσουν η απο κάτι που μπορεί να ''δούμε''.

Αν η παραπάνω θεώρηση είναι σωστή, πως μπορεί να υπάρξει οδηγός και με ποιό τρόπο?
Πως θα μπεί κανείς ''παρέα'' με ένα άλλο στο δικό του υποσυνείδητο?

TUBALKAIN

  • Μηνύματα: 10
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #13 στις: Μαρτίου 30, 2007, 15:13:26 »
Αγαπητη try,

Δεν ειναι καθολου αφελης η ερωτηση σου,απεναντιας μαλιστα δινη συνεχεια σε σκεψεις ,και πιθανον λαθεμενες ,  πολλων , και μεταξυ αυτων και εμενα.
Οσον αφορα εμενα ,οι ερωτησεις προερχονται απο δυο διαφορετικους κατα το παρελθον "δρομους" που βιωσα και που μου εχουν αφηση ο καθενας τα δικα του χαρακτηριστικα.Αφ ενος λοιπον το 1991-2 ειχα την τυχη ,και μαλιστα για ενα διαστημα 2-3 ετων , να συμμετεχω και να πειραματιζομαι στη Κυβερνητικη Του Νου, ενα συστημα "ενδοσκοπησης"  που εμενα προσωπικα με εβαλε σε εναν πολυ καλο "δρομο" ,δρομο που φαινεται να ειναι παραπλησιος με το AMORC. Εκει λοιπον , στα πρωτα-πρωτα
βηματα "μιας αλλης εντελως καταστασης" για μενα τον "αμυητο" , ειχα απο διπλα μου εναν ανθρωπο ηδη "προχωρημενο" σε διαλογισμους , θεραπειες, καθορισμους στοχων κλπ,που πραγματικα με βοηθησε ,εξηγοντας ,παρεμβαινοντας και πολλες διορθωνοντας λαθη και ελλειψεις. Με αυτη την εννοια εθεσα την ερωτηση οσον αφορα τον "οδηγο".
Οσο για την "καθοδο" την χρησιμοποιω σαν ενα τεχνικο ορο για να μπορεσουμε να συνεννοηθουμε,και εκπορευεται (σαν ορος) , απο την προθεση του μαθητη να "κατεβη στο βαθος της συνειδησεως του" ,κυριο μελημα ολων των εσωτερικων ταγματων αειποτε.

   
" Ειθε η αγαπη να βασιλευη μεταξυ των ανθρωπων "

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Δοκιμασία Σελήνης
« Απάντηση #14 στις: Μαρτίου 30, 2007, 16:38:44 »
Ειναι αραγε απαραιτητη η παρουσια ενος εμπειρου "οδηγου" κατα την διαρκεια του διαλογισμου,τουλαχιστον σε αρχικο σταδιο?

Στις δικές μου εμπειρίες, ποτέ δεν είχα οδηγό κατά τη διάρκεια του διαλογισμού-sanctum.  Δεν έχω υπ’ όψη μου τη μέθοδο που αναφέρεις, όπου ο οδηγός μπορεί βοηθάει.

Αφού τελειώσει ο διαλογισμός και θέλεις να τον αναλύσεις, τότε είναι χρήσιμος ο οδηγός.  Αυτός θα σου δείξει το δρόμο, θα σου δώσει πιθανές εξηγήσεις για τα οράματα που είδες, θα σε βοηθήσει στην ψυχολογική ανάλυση.

Πολύ χρήσιμη ήταν η συμμετοχή οδηγού κατά τη διάρκεια πειραμάτων προβολής ενέργειας, προβολής συναισθημάτων, ενεργοποίησης των τσάκρα.  Αλλά αυτά είναι τελείως διαφορετικά πειράματα.
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 30, 2007, 21:25:23 από Κανένας »
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche