Αποστολέας Θέμα: Το Σύνδρομο της Σεμέλης  (Αναγνώστηκε 8198 φορές)

Avaris

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 1.254
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Το Σύνδρομο της Σεμέλης
« στις: Απριλίου 10, 2007, 19:53:49 »
Η Σεμέλη ζήτησε απο τον Δία να της δείξει την αγάπη του. Αυτός της υποσχέθηκε να κάνει ότι του ζητήσει. Και αυτή του ζήτησε να εμφανισθεί μπροστά της με όλη του την Θεϊκή Μεγαλοπρέπεια. Και φυσικά, η Σεμέλη, "κάηκε". Δεν ήταν "προετοιμασμένη", ούτε "ικανή" να "αντέξει μια τέτοια θέαση".

Το "Μωρό" όμως μέσα της, ο Διόνυσος, "σώθηκε".


Τι συμβαίνει άραγε, εαν εξαγριωθείς και κυνηγήσεις (με λάθος τρόπο πχ βιαστικό ή παράτολμο) το «Ύστατο Χρυσό κλειδί» που οδηγεί «απευθείας στον Πυρήνα» της "Μυστικής Γνώσης"?

Να σηκώσεις ας πούμε απότομα και πριν της ώρας σου το "Πέπλο της Ίσιδος"?

Ε, τότε μάλλον σε περιμένει το Σύνδρομο της Σεμέλης.

...Όμως, το μωρό που είχε μέσα της επέζησε απο την απότομη "Επαφή" της Σεμέλης με τη Θεϊκή Λάμψη του Δία... Τι να σημαίνει άραγε αυτό;


Υπάρχει δυστυχώς μια «Κατάρα στις σύγχρονες κοινωνίες». Δεν αναγνωρίζουμε αυτούς που «έπαθαν το Σύνδρομο της Σεμέλης» (είτε "εσκεμμένα" είτε "τυχαία") και "ξεχάσαμε" πώς να τους βοηθάμε.

Αντιθέτως, στις Μυστικές Παραδόσεις πχ στην κοινωνία των Σαμάνων της Σιβηρίας, το άτομο αυτό δεν είναι ξοφλημένο. Οι συμπολίτες του ξέρουν ότι αυτό το άτομο μπορεί φαινομενικά να φαίνεται «καμμένο» (στην γλώσσα της Δύσης «τρελλό», «φευγάτο», ή - ακραία κατάσταση - «σε κώμα») αλλά δεν είναι.

 Ξέρουν ότι το «παιδί της Σεμέλης, ο Διόνυσος ζει μέσα στο «τρελλό σώμα» ή ενίοτε «παράλυτο σώμα». Ξέρουν ότι από την «κατά λάθος» «υπέρβαση» που έκανε ή που «υπέστη» το άτομο, απλώς κάπου «ξέμεινε».

Δουλειά του Σαμάνου είναι να «ψάξει να βρει το Διόνυσο» και να τον "ενεργοποιήσει". Και εντέλλει, να τον φέρει «πίσω» μαζί του.

Αντίστοιχες καταστάσεις περιγράφει και η Dion Fortune, και ο Καστανέντα και όλες οι Μυστικές Παραδόσεις.

Μόνον η σύγχρονη Δυτική Ψυχιατρική εφηύρε το Ιατρικό (?) Δόγμα γι’ αυτές τις περιπτώσεις «κλείστε τον σε ίδρυμα», «γεμίστε τον ηρεμιστικά» και «βλέπουμε στο μέλλον».

Και ξαφνικά βλέπουμε "χαμένους" να "επιστρέφουν" μερικές φορές ύστερα απο 20 και πλέον χρόνια απο "κωματώδη κατάσταση" και οι Ιατρικοί κύκλοι απλώς "δια σιωπηρών ψιθύρων" (ούτε δια βοής δεν τολμάνε) να αναρωτιούνται "πως έγινε"!

Το αν μπορεί να "τον επαναφέρει πάντα" ο "Σαμάνος" (βλ. Διάμεσος) ή όχι (διότι πιθανόν το σοκ να ήταν τέτοιο που να του προκάλεσε εγκεφαλικό ολοκαύτωμα!) είναι μια άλλη ιστορία.

Αλλά είναι κρίμα κρυμμένοι πίσω απο την ομολογουμένως υπαρκτή δεύτερη περίπτωση να αφήνονται στην μοίρα τους και οι "χαμένοι" της πρώτης περίπτωσης.


Avaris
Veritas Vos Velirabit

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Το Σύνδρομο της Σεμέλης
« Απάντηση #1 στις: Απριλίου 11, 2007, 00:31:53 »
Αγαπητέ Fr. Avaris,

θέλω να σε καλωσορίσω πλέον στην Ροδοσταυρική μας οικογένεια, και σε ευχαριστούμε ειλικρινά για όλη την θέρμη και τον ενθουσιασμό που έχεις προσθέσει στο Forum μας.  Είμαι σίγουρη ότι ήδη έχεις βρει αρκετούς αδερφούς και συνοδοιπόρους και είναι μόνο η αρχή…

Στο θέμα που έθιξες, σίγουρα η ιατρική δεν έχει αποδειχτεί ακόμα ικανή να πιάσει αυτά τα βαθύτερα κομμάτια της πνευματικής υπόστασης του ανθρώπου, και να ασκήσει αποτελεσματικότερες τεχνικές θεραπείας.

Όμως βρίσκεται σε καλό δρόμο, μια και είναι η εποχή της συνεργασίας πολλών σχολών σκέψης και εναλλακτικών μεθόδων, έτσι ώστε να γεννηθεί ένα νέο είδος που θα λέγεται ολιστική θεραπεία.

Όσον αφορά την συνειδησιακή εξέλιξη για μένα επιτυγχάνεται μέσα από διαδοχικά σοκ, ή διαδοχικά κβαντικά συνειδησιακά άλματα...

Κάθε σοκ, φέρει πάντα μέσα του έναν κίνδυνο... Αν η επιτάχυνση της εξέλιξης μεγαλώσει, και ο κίνδυνος μεγαλώνει... Άλλοι επιλέγουν το αργό και ασφαλή μονοπάτι, άλλοι όμως βιάζονται και τρέχουν να προλάβουν μόλις δεχτούν το κάλεσμα...

Βιαζόμαστε να θυμηθούμε τι είμαστε, βιαζόμαστε να κατανοήσουμε το σκοπό μας, αλλά πάνω από όλα βιαζόμαστε να γνωρίσουμε την ψυχή μας.  Αυτό που κοιμάται μέσα μας, και ανυπομονεί να μας γνωρίσει, να το ξυπνήσουμε και να μας ξυπνήσει... και να μας δείξει μία άλλη διάσταση, μέσα από τα βάθη του σύμπαντος, μέσα από τα αρχέγονα βάθη των αρχετύπων...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη



Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Avaris

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 1.254
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Το Σύνδρομο της Σεμέλης
« Απάντηση #2 στις: Απριλίου 11, 2007, 13:17:26 »
Αγαπητέ Fr. Avaris,

θέλω να σε καλωσορίσω πλέον στην Ροδοσταυρική μας οικογένεια, και σε ευχαριστούμε ειλικρινά για όλη την θέρμη και τον ενθουσιασμό που έχεις προσθέσει στο Forum μας.  Είμαι σίγουρη ότι ήδη έχεις βρει αρκετούς αδερφούς και συνοδοιπόρους και είναι μόνο η αρχή…

Στο θέμα που έθιξες, σίγουρα η ιατρική δεν έχει αποδειχτεί ακόμα ικανή να πιάσει αυτά τα βαθύτερα κομμάτια της πνευματικής υπόστασης του ανθρώπου, και να ασκήσει αποτελεσματικότερες τεχνικές θεραπείας.

Όμως βρίσκεται σε καλό δρόμο, μια και είναι η εποχή της συνεργασίας πολλών σχολών σκέψης και εναλλακτικών μεθόδων, έτσι ώστε να γεννηθεί ένα νέο είδος που θα λέγεται ολιστική θεραπεία.

Όσον αφορά την συνειδησιακή εξέλιξη για μένα επιτυγχάνεται μέσα από διαδοχικά σοκ, ή διαδοχικά κβαντικά συνειδησιακά άλματα...

Κάθε σοκ, φέρει πάντα μέσα του έναν κίνδυνο... Αν η επιτάχυνση της εξέλιξης μεγαλώσει, και ο κίνδυνος μεγαλώνει... Άλλοι επιλέγουν το αργό και ασφαλή μονοπάτι, άλλοι όμως βιάζονται και τρέχουν να προλάβουν μόλις δεχτούν το κάλεσμα...

Βιαζόμαστε να θυμηθούμε τι είμαστε, βιαζόμαστε να κατανοήσουμε το σκοπό μας, αλλά πάνω από όλα βιαζόμαστε να γνωρίσουμε την ψυχή μας.  Αυτό που κοιμάται μέσα μας, και ανυπομονεί να μας γνωρίσει, να το ξυπνήσουμε και να μας ξυπνήσει... και να μας δείξει μία άλλη διάσταση, μέσα από τα βάθη του σύμπαντος, μέσα από τα αρχέγονα βάθη των αρχετύπων...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη





Ευχαριστώ για το θερμό καλωσόρισμα αγαπητή Rose. Καλώς σας βρήκα.

Κατανοητή όντως η βιασύνη του Ζηλωτή. Αυτό, αν μη τι άλλο δείχνει "πάθος" κι "έρωτα" για την "Ατραπό". Το πρώτο και πλέον απαραίτητο όπλο - εργαλείο που θα του  χρειαστεί στην Δύσκολη αυτή πορεία της  Ατραπού.

Και είθε η Αιώνια Ψυχή του να τον προφυλάσσει απο επικίνδυνα αποτολμήματα.

Καλή Πορεία σε όλους
Avaris
Veritas Vos Velirabit

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Το Σύνδρομο της Σεμέλης
« Απάντηση #3 στις: Απριλίου 11, 2007, 18:51:49 »
Εδώ θέλω να τονίσω πως η πορεία του μυστικιστή πρέπει να διάγεται από εγκράτεια, σθένος, σωφροσύνη και δικαιοσύνη. Αυτές είναι οι τέσσερις βασικές αρετές που δεν πρέπει να ξεχνάμε.

Η σταδιακή μετάβαση από το ένα γνωστικό στάδιο στο άλλο είναι αυτό που πρέπει να ισχύσει και αυτό θα το φροντίσει η εγκράτεια και η σωφροσύνη. Άλλωστε νομίζω πως ο πραγματικός μύστης, όταν φτάνει πλέον στα ανώτατα στάδια μύησης, ξαναγυρνά στα αρχικά και επαναπροσδιορίζει το αρχικό τους νόημα. Όντως η ενασχόληση με την απόκτηση της Γνώσης και διαφόρων τεχνικών κλπ κυριολεκτικά μας κυριεύει! Θέλουμε να ανακαλύψουμε κάθετί σχετικό με τον εσωτερισμό γιατί αυτός αποτελεί πλέον το πνευματικό μας αίμα! Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η απότομη έκθεση στο "φως" θα μας "τυφλώσει". Φυσικά τα παραδείγματα του Ίκαρου και του Φαέθωντος είναι κι εδώ χρήσιμο να τα θυμόμαστε.

Τίποτα δεν μπορεί να έχει θετική εξέλιξη αν πρώτα δεν υπάρξει η ανάλογη σπουδή και θεωρία. Φυσικά, όπως ήδη έχει αναφερθεί, πρωταρχική προϋπόθεση προς την επίτευξη αυτού του σκοπού είναι η αυτοφυής ύπαρξη του μεταφυσικού "έρωτα", αυτή η εσωτερική ανάγκη για συμμετοχή στον μυστικισμό, κάτι που δεν αναπτύσσεται σε όλους τους ανθρώπους. Η μετάβαση από το δημοτικό στο πανεπιστήμιο και παραπέρα συμβαίνει ακριβώς για αυτόν τον λόγο. Σκέψου επίσης πως στις πρώτες τάξεις του δημοτικού (ας το πούμε πρώτο στάδιο μύησης), τα παιδιά-νεόφυτοι δεν μαθαίνουν-κατανοούν σχεδόν τίποτε. Κάνουν όμως κάτι πολύ σημαντικό κι απαραίτητο: εθίζουν τον εγκέφαλό τους στην απόκτηση γνώσης, δηλαδή μαθαίνουν να... μαθαίνουν (ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ).

Προσωπικά δεν βιάζομαι να γνωρίσω περισσότερα απ' όσα μπορώ να κατανοήσω γιατί δεν υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο. Ο μυστικισμός είναι πορεία ζωής, είναι μια διαρκής τριβή του πνεύματος με την ύλη, με τελικό αποτέλεσμα τη νίκη του πνεύματος και ως γέννημα προκύπτει μια σημαντική πνευματική παρακαταθήκη για την μετέπειτα-μεταθανάτια πορεία μας. Δέχομαι λοιπόν με χαρά τα όσα μου εκδηλώνονται, προσπαθώ να τα επεξεργαστώ και να τα κατανοήσω και να θέσω τις βάσεις για νεότερη πνευματική τροφή.

Αν θέλεις τη γνώμη μου φίλε Avaris, δεν υπάρχει λόγος να βιάζεσαι στον εσωτερισμό. Ό,τι είναι να περάσει στο μυαλό σου θέλει την ώρα του και τον τρόπο του. Κοινώς, δέσε τη ζώνη σου και απόλαυσε το ταξίδι! Άλλωστε αν ανοίξεις απότομα το πέπλο της Ίσιδας, το πιο πιθανό είναι να μην καταλάβεις ότι συνέβη γιατί θα είσαι αμύητος ;)
...spes mea in mentem est...

Therapis

  • Μηνύματα: 3
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Το Σύνδρομο της Σεμέλης
« Απάντηση #4 στις: Απριλίου 11, 2007, 20:57:40 »
Γειά σας!
Καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία, με την επιφύλαξη ότι μπορεί να μην ισχύει για όλους. Ας 'ακούσει' όμως καθένας ό,τι όντως του ταιριάζει.
Ζω προσπαθώντας να είμαι - για τους άλλους, όμως και για μένα - όσο γίνεται πιο δίκαιη, συμπονετική και έμπρακτα βοηθητική, απέχοντας από κακία και μικρότητα. Συνειδητά επιζητώ το Φως, το Αγαθό και την Θεία Δικαιοσύνη. Δεν προσπαθώ, επειδή έτσι αποφάσισα εγώ, να ανοίξω τα ψυχικά μου κέντρα ή να ξυπνήσω την κουνταλίνι, ή να επικοινωνήσω με κάποια άυλη μορφή. Είναι ποιοτικά κατώτερο και ενέχει κινδύνους, αν όχι 'καψίμό' μου, να εισέλθω πχ σε περίεργα ή σκοτεινά μονοπάτια που δεν θα μπορώ να διαχειριστώ. Και τελικά ποιά θα είναι η ωφέλεια για μένα και για τους άλλους από κάτι τέτοιο; Πιστεύω ότι κάθε συνειδησιακό άνοιγμα είναι δώρο του Σύμπαντος, που σίγουρα θα έρθει όταν είναι κατάλληλη η στιγμή για μένα να το δεχθώ, και χωρίς να κινδυνεύσω. Όταν έρθει η ώρα, θα παρουσιαστούν οι κατάλληλοι άνθρωποι και ο τρόπος για να προχωρήσω πνευματικά.
Συνοπτικά, ζω επιδιώκωντας συνειδητά και ενεργά το καλό του κόσμου μου, μην υποκύπτοντας στον πειρασμό  να εξερευνήσω άλλους κόσμους μόνο και μόνο για να ικανοποιήσω την δική μου περιέργεια ή ανυπομονησία.

Σας χαιρετώ αδελφικά.

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Το Σύνδρομο της Σεμέλης
« Απάντηση #5 στις: Απριλίου 11, 2007, 22:58:50 »
Πανέμορφο το μήνυμά σου Sr. Therapis,
και καλωσόρισες στην Ροδοσταυρική μας οικογένεια...

Εύχομαι να βρεις συνοδοιπόρους αληθινούς που θα ενισχύσουν την δύναμη του οράματός σου,
και θα σου δίνουν κουράγιο στο δύσκολο αλλά άγιο μονοπάτι που επέλεξες...
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Avaris

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 1.254
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Το Σύνδρομο της Σεμέλης
« Απάντηση #6 στις: Απριλίου 13, 2007, 15:52:57 »
Εδώ θέλω να τονίσω πως η πορεία του μυστικιστή πρέπει να διάγεται από εγκράτεια, σθένος, σωφροσύνη και δικαιοσύνη. Αυτές είναι οι τέσσερις βασικές αρετές που δεν πρέπει να ξεχνάμε.

Η σταδιακή μετάβαση από το ένα γνωστικό στάδιο στο άλλο είναι αυτό που πρέπει να ισχύσει και αυτό θα το φροντίσει η εγκράτεια και η σωφροσύνη. Άλλωστε νομίζω πως ο πραγματικός μύστης, όταν φτάνει πλέον στα ανώτατα στάδια μύησης, ξαναγυρνά στα αρχικά και επαναπροσδιορίζει το αρχικό τους νόημα. Όντως η ενασχόληση με την απόκτηση της Γνώσης και διαφόρων τεχνικών κλπ κυριολεκτικά μας κυριεύει! Θέλουμε να ανακαλύψουμε κάθετί σχετικό με τον εσωτερισμό γιατί αυτός αποτελεί πλέον το πνευματικό μας αίμα! Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η απότομη έκθεση στο "φως" θα μας "τυφλώσει". Φυσικά τα παραδείγματα του Ίκαρου και του Φαέθωντος είναι κι εδώ χρήσιμο να τα θυμόμαστε.

Τίποτα δεν μπορεί να έχει θετική εξέλιξη αν πρώτα δεν υπάρξει η ανάλογη σπουδή και θεωρία. Φυσικά, όπως ήδη έχει αναφερθεί, πρωταρχική προϋπόθεση προς την επίτευξη αυτού του σκοπού είναι η αυτοφυής ύπαρξη του μεταφυσικού "έρωτα", αυτή η εσωτερική ανάγκη για συμμετοχή στον μυστικισμό, κάτι που δεν αναπτύσσεται σε όλους τους ανθρώπους. Η μετάβαση από το δημοτικό στο πανεπιστήμιο και παραπέρα συμβαίνει ακριβώς για αυτόν τον λόγο. Σκέψου επίσης πως στις πρώτες τάξεις του δημοτικού (ας το πούμε πρώτο στάδιο μύησης), τα παιδιά-νεόφυτοι δεν μαθαίνουν-κατανοούν σχεδόν τίποτε. Κάνουν όμως κάτι πολύ σημαντικό κι απαραίτητο: εθίζουν τον εγκέφαλό τους στην απόκτηση γνώσης, δηλαδή μαθαίνουν να... μαθαίνουν (ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ).

Προσωπικά δεν βιάζομαι να γνωρίσω περισσότερα απ' όσα μπορώ να κατανοήσω γιατί δεν υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο. Ο μυστικισμός είναι πορεία ζωής, είναι μια διαρκής τριβή του πνεύματος με την ύλη, με τελικό αποτέλεσμα τη νίκη του πνεύματος και ως γέννημα προκύπτει μια σημαντική πνευματική παρακαταθήκη για την μετέπειτα-μεταθανάτια πορεία μας. Δέχομαι λοιπόν με χαρά τα όσα μου εκδηλώνονται, προσπαθώ να τα επεξεργαστώ και να τα κατανοήσω και να θέσω τις βάσεις για νεότερη πνευματική τροφή.

Αν θέλεις τη γνώμη μου φίλε Avaris, δεν υπάρχει λόγος να βιάζεσαι στον εσωτερισμό. Ό,τι είναι να περάσει στο μυαλό σου θέλει την ώρα του και τον τρόπο του. Κοινώς, δέσε τη ζώνη σου και απόλαυσε το ταξίδι! Άλλωστε αν ανοίξεις απότομα το πέπλο της Ίσιδας, το πιο πιθανό είναι να μην καταλάβεις ότι συνέβη γιατί θα είσαι αμύητος ;)

Καλά τα λες Anon.

Σε όλα όσα είπες σωστά το έθεσες. Πλην όμως πρέπει να σκεφτούμε πως "νοιώθει" ο "φρεσκοερωτευμένος".

Γιατί, αυτός είναι που αντιμετωπίζει "κίνδυνο".

Πράγματι, το "χονδρό παιγνίδι" ξεκινάει την ώρα που ο "περίεργος" μετατρέπεται σε "Ζηλωτή". Εκείνη την ώρα το "επιφανειακό" απλό ενδιαφέρον μετατρέπεται σε "Έρωτα για το Θείο". Εκείνη είναι λοιπόν η "επικίνδυνη στιγμή". Ω, ο ενθουσιασμός, η βιασύνη, η αυτοπεποίθηση, η τόλμη, η απερισκεψία και τόσα άλλα χαρακτηριστικά του ερωτευμένου "θεριεύουν" τότε.

Και τι του "ψιθυρίζουν" στο αυτί?

Μα φυσικά : "Βιάσου, βρες τον πιο γρήγορο δρόμο και τρέξε".

Και τι μπορεί να κάνει τότε ο "απερίσκεπτος", "φέρελπις", "ερωτευμένος" μας για να "επισπεύσει" τα πράγματα?

Να πάει ας πούμε στο Αριστερό Μονοπάτι.

Ή να χρησιμοποιήσει "Τεχνικές Παραισθησιογόνων".

Ή να απευθυνθεί σε επικίνδυνους "Δήθεν Ψυχικούς" και να γίνει υποχείριο επικίνδυνων "Μεταϋπνωτικών Υποβολών".

Ή να απευθυνθεί σε ικανούς - πλην ανεύθυνους - Ψυχικούς και να αρχίσει τις "Αναδρομές" πριν της ώρας του, με αποτέλεσμα (επιεικώς) να "διασαλευθεί" ο Ψυχισμός του.

Ή να απευθυνθεί σε "επικίνδυνες Εσωτερικές Ομάδες" που θα τον ρομποτοποιήσουν (και πάλι επιεικώς για να μην πω τίποτε χειρότερο).

Άπειρες είναι οι "γκάφες" που θα μπορούσε να κάνει ο "Φρεσκοερωτευμένος Φέρελπις" (εν Είδη νέας Σεμέλης) και όλες θα είχαν να του δώσουν "κάποιο Εσωτερικό Αποτέλεσμα" που όμως θα απέβαινε "ολέθριο" για τον Ψυχισμό του, διότι - αν μη τι άλλο - θα ήταν "πρόωρο".

Αφού ξεπεράσει το στάδιο του "Φρεσκοερωτευμένου" , σαφώς και κινδυνεύει λιγότερο απο την "Νόσο της Βιασύνης".

Αλλά δεν ξεφεύγει ποτέ εντελώς.

Πιο "Ψηλά" ας πούμε, επανέρχεται ο κίνδυνος. Εκεί θα μπορούσαμε να τον ονομάσουμε : "Νόσος του Alister Crowley".

Αφού "είδε" τι υπάρχει "πίσω απο την κουρτίνα", αφού "βίωσε" την "Δύναμη", γοητεύθηκε τόσο πολύ που βιάζεται να την κάνει κτήμα του το δυνατόν συντομότερο.

Το τι έπαθε ο Crowley φυσικά, είναι γνωστό. "Κατέληξε" (επιεικώς)  "πολύ άσχημα".

Το καλό όμως είναι ότι σε "εκείνα τα υψίπεδα", ο Ζηλωτής δεν είναι "άοπλος". Έχει αρκετές γνώσεις ώστε να "αυτοπροστατευθεί" απο αυτή την ολέθρια "βιασύνη" και "απληστία".

Μπορεί να βάλει μπροστά τα όπλα που επικαλέστηκες στην αρχή (σωφροσύνη, εγκράτεια, κλπ).

Δυστυχώς, φίλε Anon, η "βιασύνη" και η "απληστία της Δύναμης", είναι ένα απο τα πολλά πρόσωπα του Mara. Και αυτός ο άτιμος, ξέρει να "ξεγελάει" τους ανθρώπους.
Avaris
Veritas Vos Velirabit