Αποστολέας Θέμα: Η Νύχτα της Απελπισίας (ή αλλοιώς, "Ατραπός και Κατάθλιψη")  (Αναγνώστηκε 31528 φορές)

Ορφέας

  • Διαχειριστής
  • ******
  • Μηνύματα: 1.717
  • Karma: 0
    • Προφίλ

Το ταξίδι για τον υπέρλαμπρο ουρανό, ξεκινά από την πιο ζοφερή άβυσσο....
Όσο πιο βαθιά βυθιστείς, τόσο πιο ψηλά θα φτάσεις....

Το αποτέλεσμα;

....όποιος πέρασε άπο το πηγάδι ΔΕΝ αφανίζεται.....

Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού, και μας φιμώνουν να μην ενημερωθεί ο κόσμος. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. Εχουν ενημερωθεί παγκόσμια Πανεπιστήμια - Κυβερνήσεις https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

ΣΕΡΑΠΙΣ

  • ΑΜΡΑ Σύμβουλος
  • *****
  • Μηνύματα: 492
  • Karma: 0
  • FR.M.T.S.G
    • Προφίλ
«Τα μάτια της ψυχής μου»:

Στα βάθη της ψυχής μου, χαρίσματα θεϊκά
ολανοιγμένα νιώθω δυό μάτια μυστικά.
Δεν τα φωτίζει ο ήλιος που λάμπει για τη γη
και παίρνουν φως απ’ άλλη πιο καθαρή πηγή.
Στα βάθη της ψυχής μου, που πάθη ταπεινά
δεν έχουν τόπο, νιώθω δυό μάτια φωτεινά.
Και βλέπω τα κρυμμένα, τ’ αθώρητα θωρώ,
τον άνθρωπο, την πλάση, τ’ αστέρια, τον καιρό.
Στα βάθη της ψυχής μου κι εκεί που δεν μπορείς
ποτέ σου νάμπης-νιώθω δυό μάτια ολημερίς…
Χειροπιαστά ξανοίγω τα πλάσματα του νου
κι απάνου μου σκυμμένους αγγέλους τ’ ουρανού.
Εκεί που η σκύλα η Έγνοια δεν πάει, δεν αλυχτά,
μέσ’ στην ψυχή μου κρύβω δυό μάτια ολανοιχτά.
Μια μέρα τ’ άλλα μάτια, που είναι από γη πλαστά
θα λυώσουν μες το μνήμα με το κορμί κλειστά.
Στα βάθη της ψυχής μου που πάθη κοσμικά
δεν έχουν τόπο, νιώθω δυό μάτια μυστικά.
Αυτά δε θα κλειστούνε ποτέ, δε θα χαθούν,
ελεύθερα μια μέρα γοργά θα φτερωθούν.
Τα μάτια της ψυχής μου, τα μάτια τα θεϊκά
που μέσα μου ανοιγμένα τα νιώθω μυστικά,
ψηλότερ’ απ’ τ’ αστέρια, στον έβδομο ουρανό
θα τ’ ανταμώσουν πάλι το Φως το αληθινό.

Παλαμάς.
Per aspera ad astra

ΔΙΟς ΑΕΤΟς

  • Μηνύματα: 324
  • Karma: 0
    • Προφίλ

               αγαπητη   Διος.....ετσι    ειναι....ΑΚΡΙΒΩΣ,    αλλα   η   μοναδικη   γοητεια   του    παρελθοντος   ειναι....

                                              οτι   εχει   ΠΑΡΕΛΘΕΙ....

                       ΔΥΣΤΥΧΩς......ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ    ΑΦΥΣΙΚΟ....Ο,ΤΙ   ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ  .....το   συνηθες.....


                                                                                               ολοι   εχουμε   τιμωρηθει....σκληρα...για   τις   ΑΡΕΤΕς  ΜΑς.

                                                                                                                             



 :)Αγαπητέ μου ΙΠΠΟΛΥΤΕ,Δεν με αφορά,το οτι,δεν είναι σε θέση να καταλάβουν.......
Με ενδιαφέρει,οτι καταλαβαίνω εγώ αυτούς......κι αυτό είναι το κέρδος,το τάλαντο, η κληρονομιά μου.
Δεν αισθάνωμε να τιμωρούμε όταν αφήνω να με τιρανούν.Αφού το επιτρέπω,αυτοί καλά κάμουν.Διότι (ΤΟ'ΧΕ ΠΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟς ΠΑΘΟς ΚΑΙ ΑΣΧΗΜΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΟς) Δεν γνωρίζουν τι ποιούν...απλά ΔΕΝ αφήνω να μου κάνουν.
Μα κι αν επιτρέψω...πάλι..ποιός θα φταίη...εγώ πέρασα το πηγάδι,εγώ γνωρίζω.Ορια δεν κατέχω να βάζω?????
Κι αν δεν κατέχω...πάλι ποιός φταίη....βέβαια όχι τα μώρα
Με σεβασμό.
Ο ισχυρός ας επικρατήσει...