Αποστολέας Θέμα: Τo διχτυ τηs σκεψηs  (Αναγνώστηκε 18262 φορές)

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Τo διχτυ τηs σκεψηs
« Απάντηση #15 στις: Μαρτίου 25, 2007, 21:15:20 »
Fr klearxos33, πολλές φορές έχω ακούσει τη γνωστή φράση "no guru, no method, no teacher" κι έχω προβληματιστεί αρκετά πάνω στην εγκυρότητά της αλλά και στο πόσο συμβατή είναι στη σύγχρονη εποχή.

Ίσως ως φράση αποτελεί ένα σκεπτικό, ίσως μία στάση ζωής κάποιων έναντι στη "μεθοδευμένη" παροχή γνώσεων. Η αναγνώριση ενός ατόμου ως καθοδηγητή ενός συστήματος πίστης, ιδίως όταν αυτή γίνεται εν μία νυκτί, σίγουρα μου προκαλεί αρκετά ερωτηματικά.

Πιστεύω πως τελικά καλούμαστε να αποφασίσουμε αν αυτό που ζητάμε είναι να προχωρήσουμε εντελώς μόνοι μας στον εσωτερισμό ή αν θέλουμε τελικά να ασπαστούμε τις απόψεις κάποιου "συνοδοιπόρου" μας ή να ενταχθούμε σε ένα οργανωμένο σύνολο ανθρώπων που τους διακρίνει αυτή η ίδια κοινή ανάγκη. Προσωπικά θεωρώ πως η πρώτη επιλογή δεν με εκφράζει.

Βέβαια, η ανάγνωση βιβλίων εσωτερισμού δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Πιο πριν αναφέρθηκες (και σωστά κατά τη γνώμη μου) στο ότι κάποιοι προτιμούν να πιστέψουν μόνον σε βιβλία και "φωτισμένους" δασκάλους, παρά στον εαυτό τους. Θα έλεγα πως αυτά τα άτομα ίσως τελικά βιάζονται να βιώσουν καταστάσεις για τις οποίες ακόμα δεν είναι έτοιμοι. Αν κάποιος έχει απορρίψει την αξία του εαυτού του, είναι γιατί δεν τον έχει γνωρίσει ακόμα, έστω κι εν μέρει. Ταυτόχρονα, επειδή ακριβώς η επιθυμία του να έρθει σε επαφή με τον μυστικισμό τον κυριεύει, βιάζεται και προσπαθεί να γίνει ένα αντίγραφο όποιας διδασκαλίας τον βολεύει.

To θετικό με τον Ροδοσταυρισμό, είναι ότι σου δίνει την ελευθερία να επιλέξεις και να εφαρμόσεις αυτές τις διδασκαλίες που πιστεύεις ότι σε εκφράζουν. Ταυτόχρονα θεωρώ πως είναι αποδεκτή η όποια "ώσμωση" ιδεών και θεωριών σε ένα εσωτερικό τάγμα. Αν κάτι πρέπει να χαρακτηρίζει ένα τέτοιο τάγμα είναι το να αποδέχεται πως δεν υπάρχουν "θέσφατα" του όποιου μεγάλου διδασκάλου ή κλειστές και δεδομένες απόψεις που τυπώνονται στο βιβλίο "Το εγκόλπιο του καλού εσωτεριστή". Τα πάντα τίθενται υπό έρευνα και ενδελεχή μελέτη. Κάτι που μέχρι σήμερα θεωρείται πως έχει αναλυθεί πλήρως, ίσως αύριο γεννήσει άλλα 10 ερωτηματικά. Αυτό πρέπει να αποτελεί κανόνα όχι μόνο για ένα τάγμα αλλά και για τον καθένα που ασχολείται με τον εσωτερισμό.

Πιστεύω πως η "χρυσή συνταγή" σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ένας συνδυασμός συμμετοχής σε ένα εσωτερικό τάγμα (για να μην ανακαλύπτουμε τον τροχό από την αρχή) και μίας προσωπικής συμμετοχής και διάκρισης στις όποιες διδασκαλίες. Ο εσωτερισμός ζει από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος και εξελίσσεται μαζί του. Ανά τους αιώνες σαφώς κι έχουν εμφανιστεί στο χώρο πραγματικά φωτισμένοι άνθρωποι αλλά και απίστευτοι απατεώνες. μέγιστο σφάλμα είναι το να εστιάζουμε στα πρόσωπα γιατί η προσωπολατρεία μας κάνει να χάνουμε τον στόχο μας, που είναι όχι το να γίνουμε κλώνοι του κάθε διδασκάλου αλλά το να ζήσουμε στο μέγιστο βαθμό την πνευματική αλχημεία, να βιώσουμε το δυνατόν πληρέστερα αυτή την πολυπόθητη πνευματική μεταστοιχείωση από "κάρβουνο" σε "χρυσό".

Τον δρόμο αυτό, θα τον χαρακτήριζα σαν έναν περίπατο σε ένα μοναχικό μονοπάτι, όπου σε διάφορα σημεία του και όσο "περπατάμε", ξεπροβάλλουν διάφορα "πνευματικά εδέσματα". Ο οδοιπόρος θέλει να ικανοποιήσει την πνευματική του πείνα και δοκιμάζει από τα διάφορα πνευματικά αγαθά που του προσφέρονται. Κάτι τέτοιο μπορεί να κρύβει μια ριζική αναμόρφωση ή μια ανεπανάληπτη καταστροφή. Σίγουρο όμως είναι πως τίποτε απ' όλα αυτά δεν είναι ικανό να σφραγίσει και να καθορίσει το μέλλον μας. Ούτε ένα (εκ του αποτελέσματος) θετικό φτάνει για να βιώσουμε την επιθυμητή μεταστοιχείωση αλλά ούτε και κάτι αρνητικό φτάνει για να μας καθηλώσει αιωνίως στο "nigredo".

Προσωπικά θα με απωθούσε όποιο τάγμα διατείνονταν πως μόνον αυτό κατέχει την πραγματική γνώση. Είναι κάτι σαν τις θρησκείες, στις οποίες η κάθεμιά αξιώνει την κατοχή και προάσπιση της μοναδικής αλήθειας, σε συνδυασμό με την λατρεία προς τον (δικό τους) μοναδικό αληθινό θεό. Έτσι, αυτό που ζητάω είναι να ζήσω έναν επιτυχή συνδυασμό εσωτερισμού, πνευματικής εξέλιξης και αυτογνωσίας που ταυτόχρονα θα είναι συμβατά με την καθημερινότητά μου. Το να βιώσω έναν "hard core" εσωτερισμό που προϋποθέτει αναχωρητισμό και αποχή από κάθετί εγκόσμιο, δε νομίζω πως τελικά θα με βοηθήσει. Αυτός ο εσωτερισμός είναι η εκ του ασφαλούς πρακτική του, ενώ ο συνδυασμός της καθημερινότητας με τον εσωτερισμό είναι πιστεύω η πιο ιδανική κατάσταση. Αν αυτή η κατάσταση υλοποιηθεί υπό τη συνθήκη του μέτρου κι όχι της ακρότητας σε κάποια πλευρά του, τότε νομίζω πως το μονοπάτι που διαλέξαμε να διαβούμε είναι το σωστό.

Κλείνοντας αυτή την απάντηση, θέλω να τονίσω την πεποίθησή μου πως τίποτε που εκφράζεται από ένα εσωτερικό τάγμα δεν είναι αμιγώς επιτυχές ή ανεπιτυχές. Όλα βιώνονται μέσα από την ατομικότητά μας και κατά συνέπεια, αν κάτι δρα 100% επιτυχώς σ' εσένα φίλε μου, μπορεί για εμένα να είναι επουσιώδες και το αντίστροφο. Τίποτα δεν μπορεί να είναι για εμάς προσωπικά εντελώς άχρηστο ή εντελώς χρήσιμο. Συμμετέχουμε λοιπόν σε ένα τάγμα, διαβάζουμε το δυνατόν περισσότερα σχετικά βιβλία (ακόμα και αυτά των "φωτισμένων" δασκάλων), συζητούμε τους προβληματισμούς και τις απορίες μας σε σχετικά fora και απ' όλα αυτά κρατάμε ό,τι θεωρούμε "συμβατό" με την ατομικότητά μας.

Όμως το συμβατό, δεν είναι απαραίτητα κι εύκολο ή ευχάριστο να το βιώσουμε. Εκεί είναι που πρέπει να έχουμε συνεχή και υγιή επαφή με κάποιον περισσότερο εξελιγμένο από εμάς, έτσι ώστε να μάθουμε να αποδεχόμαστε πως ακόμη κι αν κάτι τώρα μας φαίνεται άχρηστο, πάραυτα μελλοντικά μπορεί να μας φανεί χρήσιμο. Η επιτυχής αυτή διάκριση είναι κάτι πολύ σημαντικό. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με μια διαρκή συζήτηση με άλλους "μαθητές της γνώσης" πιστεύω πως θα μας αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Καλησπέρα σε όλους και συγγνώμη για την (αναγκαία) μακροσκελή απάντησή μου :)
...spes mea in mentem est...

klearxos33

  • Μηνύματα: 7
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τo διχτυ τηs σκεψηs
« Απάντηση #16 στις: Μαρτίου 25, 2007, 23:46:21 »
Το πρόβλημα με τούς φωτισμένους διδασκάλους και τα βιβλία τούς,είναι η διάφορες ασκήσεις που διδάσκουν στους μαθητές τούς,μέχρι εδώ ωραια.ΤΙ γίνεται όμως όταν παράλληλα εκτελούμε ασκήσεις και άλλων φωτισμένων.Ειναι σκληρό,ίσως και οδυνηρό σας το λέω από εμπειρία έχω χάσει φίλους αγαπημένους έδωσαν τα πάντα,ακόμα και διαθήκες έγιναν. αλήθεια που είναι τα χρήματα αυτά?

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Τo διχτυ τηs σκεψηs
« Απάντηση #17 στις: Μαρτίου 26, 2007, 00:58:06 »
Το οικονομικό τίμημα είναι κάτι πολύ διαφορετικό από τη σπουδή σε ένα εσωτερικό τάγμα. Όταν η οικονομική σου συμβολή γίνεται σε λογικά πλαίσια κι εξυπηρετεί τις οικονομικές υποχρεώσεις του τάγματος, τότε δεν βλέπω κάτι κακό σε αυτό. Αν όμως ο διδάσκαλος απαιτεί να δώσεις υπέρογκα ποσά στο τάγμα και να γράφεις διαθήκες που το συμπεριλαμβάνουν, τότε κοίτα λίγο πιο πάνω και θα δεις μια φωτεινή ταμπέλα που γράφει ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ!
Πάντως πρέπει πάντοτε να έχεις στο μυαλό σου πως οι διδασκαλίες ενός δοκιμασμένου σε ποιότητα και αποτελεσματικότητα τάγματος δεν θα σε απογοητεύσουν ποτέ, κάποια μέλη του ίσως. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τη διαφορά.
...spes mea in mentem est...

Eleni

  • Μηνύματα: 235
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τo διχτυ τηs σκεψηs
« Απάντηση #18 στις: Μαρτίου 26, 2007, 14:08:09 »
Διατηρώ επιφύλαξη απέναντι σε όλες τις τοποθετήσεις μια και ακόμα δεν εχω δική μου άποψη για τα γεγονότα και για τις αιτίες που μπορεί να οδηγουν σε ενέργειες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως παρορμητικές η παράλογες.
Για να σκεφτεί ένας συνανθρωπος μας έτσι, οι λόγοι θα πρέπει να είναι αρκετά για εκείνον ...δεν ξέρουμε πως και γιατί έφτασε ως εκεί...
Θίγεται εδώ ένα θέμα που για μένα είναι το πλέον βασικό σε όλη αυτή τη διαδρομή που πάμε να ανεβούμε, το θέμα της αυτογνωσίας.
Η άποψη μου είναι οτι όσο και αυτοεκτίμηση και αυτοπεπόιθηση να εχει κανείς αν δεν κατέχεται απο υπέρμετρο εγωισμό, θα αναγνωρίζει οτι ούτε όλα τα γνωρίζει, ούτε σε όλα είναι αντικειμενικά σωστός, ούτε τέλειος.

Πάντα θα υπάρχουν άλλοι πίσω και μπροστά απο εμάς που χρησιμεύουν ως σταθμοί ενδεικτικοί του σχετικά με τον δρόμο μας. Δεν νομίζω οτι ο σεβασμός η η αγάπη πρός μια διδασκαλία που μας φαίνεται αρμονική με εμάς, είναι σημείο τάυτίσης η φανατικής προσήλωσης. Ακολουθούμε μια θεωρία που ταιριάζει στην καρδιά μας, που συμβαδίζει με την λογική μας μέσα απο τις εξηγήσεις που περιέχει με σκοπό την ατομική μας εξέλιξη.
Ο δάσκαλος μεταδίδει... την έμπνευση που του δίδεται.
Αναφέρομαι ομως σε ελάχιστες οντότητες που δεν ξέρω αν είναι ορατές και που κατάφεραν να εναρμονίσουν την ζωή τους με την διδασκαλία τους.

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.609
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Τo διχτυ τηs σκεψηs
« Απάντηση #19 στις: Μαρτίου 26, 2007, 17:46:03 »
Αγαπητέ Κλέαρχε33,

Ειναι σκληρό,ίσως και οδυνηρό σας το λέω από εμπειρία έχω χάσει φίλους αγαπημένους - έδωσαν τα πάντα,ακόμα και διαθήκες έγιναν - αλήθεια που είναι τα χρήματα αυτά?

ποιος φταιει τελικά, ο θύτης ή το θύμα; Το θύμα δεν φέρει καθόλου ευθύνη, που ακολουθεί τυφλά και γίνεται οπαδός ενός φωτισμένου απατεώνα όπως στο παράδειγμα που αναφέρεις;...

Ο μόνος τρόπος διαφύλαξης των αρετών του εσωτερισμού είναι η συλλογικότητα και η δημοκρατικότητα... Η εποχή των Μοναρχών τελείωσε... Ομως αυτή η εποχή επίσης απαιτεί ωρίμανση και υπευθυνότητα, προσφορά μέσα στο σύνολο...

Η ενηλικίωση του ατόμου έρχεται όταν δεν απαιτούμε (ως παιδιά) από τους άλλους (γονείς) να μας τα παρέχουν όλα έτοιμα... αλλά όταν παίζουμε ενεργό ρόλο μέσα σε μία ομάδα, οικογένεια, ή κοινωνία προσδοκώντας το κοινό όφελος...

Με αυτόν τον τρόπο κερδίζουμε την Ελευθερία μας, (ελαχιστοποιώντας την δημιουργία θεοκρατικών ή πολιτικών εξουσιαστών) και συνδημιουργούμε ένα υγιή μέλλον για την κοινωνία μας μέσω της συνεργασίας και του επικοδομητικού διαλόγου...

Σίγουρα οι "ηγέτες" φέρουν μεγάλη ευθύνη ως οδηγοί ανθρώπων, και χρειάζεται να είναι πολύ προσεκτικοί στις κινήσεις τους, μια και μπορεί να πάρουν άλλους στο λαιμό τους, με τις "φωτισμένες διδασκαλίες" τους, αλλά και οι εσωτεριστές χρειάζεται να έχουν κάνει την έρευνα αγορά τους πριν αποφασίσουν να συμμετέχουν σε μία ομάδα εσωτερισμού... αλλιώς απλά θα πρέπει να είναι παρατηρητές μέχρι να αποκτήσουν επίγνωση της κατάστασης...

Οσον αφορά τις δωρεές, κανόνας για μένα είναι πριν κάποιος κάνει μία δωρεά οπουδήποτε, θα πρέπει να γνωρίζει ποιος/ποιοι, με ποιο τρόπο και για ποιο σκοπό διαχειρίζονται τα χρήματα. Τότε εφόσον η καρδιά του και η λογική του, του το υποδείξει μπορεί να προχωρήσει στην δωρεά...

Η ατομική συμβολή στην κοινή δαπάνη, αλλά και η προσφορά εργασίας μας, εφόσον το επιθυμούμε, μας εκπαιδεύει στην συλλογικότητα και στην συνδημιουργία, γιατί μόνο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορούμε να πετύχουμε τον αρχικό μας στόχο... Την φώτιση...

Κανένας δεν φωτίστηκε εργαζόμενος για την "πάρτη του"... Απεναντίας, τα ονόματα των Διδασκάλων που άφησαν εποχή με τα μηνύματά τους εργαζόταν ανιδιοτελώς, και δίδασκαν την αγάπη και την προσφορά προς τους συνανθρώπους μας...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 10, 2008, 02:41:48 από Rose_777 »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

klearxos33

  • Μηνύματα: 7
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τo διχτυ τηs σκεψηs
« Απάντηση #20 στις: Μαρτίου 26, 2007, 22:52:10 »
Δεν είμαι παρορμητικός,αλλά ένας απλώς αναζητητής.
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 26, 2007, 22:55:30 από klearxos33 »

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: Τo διχτυ τηs σκεψηs
« Απάντηση #21 στις: Μαρτίου 26, 2007, 23:03:00 »
Δεν είμαι παρορμητικός,αλλά ένας απλώς αναζητητής.
Όλοι το ίδιο είμαστε φίλε μου, είτε το ξέρουμε/θέλουμε, είτε όχι. Αλλοίμονο σε αυτόν που θα αξιώσει την κατοχή της απόλυτης γνώσης και αλήθειας...
...spes mea in mentem est...

Κανένας

  • Μηνύματα: 979
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τo διχτυ τηs σκεψηs
« Απάντηση #22 στις: Μαρτίου 27, 2007, 12:31:41 »
Το πρόβλημα με τούς "φωτισμένους" διδασκάλους και τα βιβλία τούς,είναι η διάφορες ασκήσεις που διδάσκουν στους μαθητές τούς,μέχρι εδώ ωραια.ΤΙ γίνεται όμως όταν παράλληλα εκτελούμε ασκήσεις και άλλων "φωτισμένων".
Χρησιμοποπιούμε πάντα την κρίση μας και δεν ακολουθούμε κανένα τυφλά. Δοκιμάζουμε τις ασκήσεις και αν βλέπουμε θετικό αποτέλεσμα, συνεχίζουμε και δίνουμε περισσότερη εμπιστοσύνη.

Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε/ακολουθήσουμε περισσότερες από μια πηγές με αρκετές διαφορές μεταξύ τους: Πάλι χρησιμοποιούμε την κρίση μας. Ρωτάμε τους ίδιους τους "δάσκαλους" εν ανάγκη. Κατά πόσο η πρακτικές είναι συμβατές μεταξύ τους; Κατά πόσο η συνδιασμένη προσπάθεια μπορεί να είναι υπερβολική;

έδωσαν τα πάντα,ακόμα και διαθήκες έγιναν - αλήθεια που είναι τα χρήματα αυτά?
Το οικονομικό είναι άσχετο με το παραπάνω. Γενικά είμαι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ επιφυλακτικός από πηγές που ζητάνε σημαντικά ποσά για να προσφέρουνε τη γνώση. Μάλον πρόκειται για απατεώνες. Κλείνω σε αυτούς που προσφέρουν τη γνώση τσάμπα ή με ελάχιστη επιβάρυνση, για την κάλυψη κάποιων λειτουργικών εξόδων. Διότι αν κάποιος το κάνει αφιλοκερδώς, υπάρχουν δύο περιπτώσεις: Ή είναι άσχετος/ψόνιο (οπότε γρήγορα τον καταλαβαίνεις), ή είναι πραγματικός φορέας γνώσης.

Αυτός που έχει τη γνώση, έχει δύναμη. Κι αυτός που έχει δύναμη, δε χρειάζεται τις δικές μας δωρεές.
Ό,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό. Friedrich Nietzsche

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.609
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: Τo διχτυ τηs σκεψηs
« Απάντηση #23 στις: Μαρτίου 27, 2007, 14:42:06 »
Αγαπητέ Fr. Κανένα,
Αυτός που έχει τη γνώση, έχει δύναμη. Κι αυτός που έχει δύναμη, δε χρειάζεται τις δικές μας δωρεές.
θέλω να πιστεύω πως ένας "φωτισμένος οδηγός", όταν προσφέρεται ανιδιοτελώς... επειδή νοιάζεται η κοινωνία του να προοδεύσει, δεν σημαίνει ότι απαραιτήτως ανέχεται την αχαριστία... Μπορεί να μην τον σταματά να επιτελέσει τον σκοπό του... αλλά σίγουρα τον λυπεί αφάνταστα...

Μπορεί να δείχνει ανοχή στην ανωριμότητα, αλλά δεν ανέχεται την ιδιοτέλεια... Μοναδική του ικανοποίηση είναι η υποστήριξη και η ενδυνάμωση ατόμων που με την σειρά τους θα συμβάλλουν ανιδιοτελώς στην κοινωνία τους...
Η αλληλοβοήθεια και η αλληλοϋποστήριξη είναι κανόνας της φύσης...

Ο άνθρωπος επιβιώνει μέσω της συνεργασίας...
Ο άνθρωπος αισθάνεται συναισθηματικά ασφαλής μέσα στην οικογένεια...
Ο άνθρωπος κατανοεί μέσω του διαλόγου...
Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 27, 2007, 17:23:47 από Rose_777 »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Ορφέας

  • Διαχειριστής
  • ******
  • Μηνύματα: 1.717
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: Τo διχτυ τηs σκεψηs
« Απάντηση #24 στις: Μαρτίου 28, 2007, 15:16:29 »
Δυστυχώς βρισκόμαστε σε μια εποχή που "οι περιπλανώμενοι μάγοι" και οι "αυτόκλητοι διδάσκαλοι", ψευδοδιδάσκαλοι στην ουσία, λυμαίνονται τον χώρο του υγιούς εσωτερισμού και εκμεταλλεύονται ασύστολα τους ανυποψίαστους αφελείς αναζητητές.

Κριτήριο ασφαλές για την αξία μιας διδασκαλίας, η αντιστρόφως ανάλογη τιμή κτήσης της.
Οι αληθείς διδασκαλίες, οι ανεκτίμητες διδασκαλίες, κοστίζουν ελάχιστα.
Αυτά που πραγματικά έχουμε ανάγκη, κοστίζουν ελάχιστα,
τα ακριβά προϊόντα δεν μας προσφέρουν σχεδόν τίποτα, μάλλον μας είναι επιζήμια.
Τα απαραίτητα -όπως το αλάτι- η φύση το προσφέρει απλόχερα και με μηδαμινό σχεδόν κόστος κτήσης...

Μιλάμε όμως για γνώση και για δύναμη...
Κατά πρώτον, ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να μας πουλήσει, να μας μεταβιβάσει ή ακόμα και να μας χαρίσει την γνώση.
ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να μας πουλήσει, να μας παρέξει ή να μας δωρήσει την δύναμη...
Η υπόσχεση τέτοιων παροχών (με το ανάλογο τίμημα βέβαια) είναι χαρακτηριστικό των ψευδοδιδασκάλων, κοινώς των ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ ...

Ο αληθινός διδάσκαλος, οδηγός μόνον για τον ένθερμο αναζητητή, υποδεικνύει το μονοπάτι που έχουν χαρτογραφήσει τα βήματα των μυστών, προτρέποντας τον ζηλωτή να τον βαδίσει ΜΟΝΟΣ του, προσέχοντας μόνον να βοηθήσει αυτόν σε στιγμές που πιθανά να μην μπορεί να διακρίνει τα ίχνη των μυστών που πρωτοβάδισαν την ατραπό.
Κριτήριο της ορθότητας του δρόμου, τα σημάδια που άφησαν οι προηγούμενοι διαβάτες - μύστες και η κλίση και στενότητα της ατραπού.
Οι λεωφόροι και οι εύκολες κατηφορικές διαδρομές, αποτελούν σαφή ένδειξη του παραστρατήματος.

Ο αληθινός διδάσκαλος, οδηγός μόνον για τον ένθερμο αναζητητή, υποδεικνύει μόνον τα εργαλεία που χρειάζεται να προμηθευτεί ο ζηλωτής για να επιτελέσει ΜΟΝΟΣ του την εργασία της αυτοεξέλιξής του, διδάσκοντας μόνον και συμβουλεύοντας για την τεχνική και ορθή χρήση των εργαλείων, γιατί ακόμα και η αξίνα σκαψιματος, μπορεί να αποβεί επικίνδυνο εργαλείο στα χέρια του ανεπιτήδευτου και εγκυμονεί κινδύνους ατυχήματος, αλλά και φοβερό όπλο στα χέρια του ασυνείδητου...

Ο αληθινός διδάσκαλος, οδηγός μόνον για τον ένθερμο αναζητητή, υποδεικνύει μόνο τα βάρη που χρειάζεται σε κάθε χρονική στιγμή να προμηθευτεί ο ζηλωτής, για να επιτελέσει ΜΟΝΟΣ του τις επίπονες ασκήσεις που θα τον κάνουν κάτοχο της δύναμης, συμβουλεύοντάς τον και καθοδηγώντας τον μόνο στις ορθές τεχνικές άσκησης, επιτηρώντας ενίοτε για πρόληψη πιθανών κινδύνων, όταν χάνεται το "μέτρο", εξαιτίας συνήθως του υπερβάλλοντος ζήλου του ασκούμενου.

Τα μέσα και τα εργαλεία άσκησης -και μόνον αυτά- βαρύνουν για την απόκτησή τους τον ένθερμο αναζητητή.
Η εργασία και οι ασκήσεις ενδυνάμωσης και απόκτησης της γνώσης, βαρύνουν τον ένθερμο αναζητητή.
Η επίγνωση και η ενδυνάμωση που είναι τα έπαθλα, ανήκουν αποκλειστικά στον ένθερμο αναζητητή.

Το έργο που θα παράγει στη συνέχεια, διδάσκαλος και δυνατός πλέον, ανήκει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα...

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε...
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 28, 2007, 15:23:27 από Ορφέας »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού, και μας φιμώνουν να μην ενημερωθεί ο κόσμος. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. Εχουν ενημερωθεί παγκόσμια Πανεπιστήμια - Κυβερνήσεις https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/