Μηνύματα

136

Μυστικισμός - Αποκρυφισμός / Απ: Φυτοφαγία ή Κρεωφαγία?

« στις: Απριλίου 26, 2007, 23:00:21 »

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ Avaris ----Στο Σαμανισμό, ακόμη κι ένα φυτό να πάει να κόψει ο Σαμάνος, θα πρέπει να ζητήσει την "άδεια" του φυτού. Επίσης, και όταν σκοτώνουν ένα ζώο, σκοτώνουν μόνον όσα χρειάζεται για να τραφούν και κάνουν ειδικό τελετουργικό ευχαριστίας επάνω απο το ζώο για να εξαγνίσουν την πράξη τους.


Μια απλή παρατήρηση..
Τα προαναφερθέντα δεν είναι ακριβώς διαμάχη για τη διάνοια των φυτών...Αλλά για την διάνοια των Σαμανων...

137

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Υλοποίηση στόχων

« στις: Απριλίου 26, 2007, 22:34:53 »

Με άλλα λόγια....

Ο εσωτερισμός δεν έιναι ένας τόπος που ορίζεται απο σημεία, δεν έιναι ένας χώρος. Δεν έιναι κάτι στο οποίο οδηγείται κανείς. Είναι -να το πω έτσι- μαι κατάσταση μέσα στην οποία κανεις είναι ή δεν είναι.

Αντιλαμβάνομαι πολύ καλά οτι οι έννοιες "σφαλιάρες", "χαμένος/κερδισμένος" μπορούν να εννοηθούν απο μια άλλη πλευρα. Αυτην ακριβώς την άλλη πλευρα ήθελα να επισημάνω κι εγώ (βλ. try).Την ίδια στιγμή θεώρησα ωφέλιμο να διασαφηνίσω και να εξηγήσω.

Το ερώτημα "Γιατί τότε δεν οδηγούνται όλοι στον εσωτερισμό" ήταν μάλλον ρητορικό, θέλοντας να τονίσω έτσι, το οτι:  αν ίσχυε οτι ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ κανεις στον εσωτερισμό ....τότε.... όλοι θα έπρεπε να οδηγηθούν σε αυτόν. Αλλά αυτό δεν ισχύει. Αυτή είναι οι διαφορά. Στον εσωτερισμό απλά απλά κανείς ΕΙΝΑΙ.

παράθεση:..."Ναι, όλοι οι άνθρωποι δέχονται «σφαλιάρες».  Άλλοι οδηγούνται στο ποτό, άλλοι στο θάνατο, άλλοι στον εσωτερισμό.  Ποιος είναι ο παράγοντας που κάνει τη διαφορά?  Ίσως ο βαθμός εξέλιξης του καθένα..."

Επιμένω....δεν ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ κανεις στον Εσωτερισμό. Είναι μάλλον αντιφατικό να λέμε οτι υπάρχει διαφορετικός βαθμός εξέλιξης αφενος (πράγμα το οποίο έιναι αδιαμβισβήτητο), αφετέρου δε οτιοδηγείται κανεις στον εσωτερισμό. Αν όντως υπάρχει αυτη η εξέλιξη ...τότε...απλά είσαι στον εσωτερισμό. Αν πάλι δεν υπάρχει...απλά δεν είσαι. Αν όμως τελικά οδηγηθεί κανείς απλά...τότε...απλά θα δεχτεί πραγματικές σφαλιάρες...μια και θα είναι σαν να οδηγείται ένα ψάρι να ζήσει στη ζούγκλα ή ένα λιοντάρι στη γυάλα.

Θα μου πείτε...γιατι "κολλάω" (εμμένω) σε μία λέξη, όπως το "οδηγείται".... και δεν κοιτάω την όλη εικόνα.
Το κανω μόνο επειδη βλέπω οτι έιναι σημαντικό... Αλλά κρατάω και την όλα εικόνα


 

   

138

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Υλοποίηση στόχων

« στις: Απριλίου 25, 2007, 00:37:28 »

"...Αυτό που οδηγεί κάποιον στον εσωτερισμό, είναι κατά την υποκειμενική μου άποψη, οι σφαλιάρες που τρώει και δεν γνωρίζει το γιατί... Στην ενασχόλησή του με τον εσωτερισμό προσδοκεί να του λυθούν αυτές οι απορίες, να κατανοήσει το παιχνίδι της ζωής έτσι ώστε να βγαίνει κερδισμένος αντί χαμένος, και να οδηγηθεί στην Αυτοκυριαρχία της ζωής του και στην ψυχική του γαλήνη...." απόσπασμα απο την/τον Rose_777


Οδηγείται στον Εσωτερισμό εκείνος που δέχτηκε "σφαλιάρες" ίσως. Όμως όλοι οι άνθρωποι δέχονται "σφαλιάρες". Τότε γιατι δεν οδηγούνται όλοι στον Εσωτερισμό?

Μάλλον στον εσωτερισμό "είναι" (και όχι "οδηγούνται") οι άνθρωποι που: δεχόμενοι -όπως όλοι- σφαλιάρες, καταλήγουν να ξέρουν τον λόγο που συμβαίνει αυτό. Οι άνθρωποι, τώρα, που δέχονται σφαλιάρες και κατανοούν τους λόγους και άρα είναι στον Εσωτερισμό ξέρουν οτι οι απορίες είναι συνυφασμένες με τη ζωή και αν τω όντι είναι στον Εσωτερισμό ποτέ δεν τρέφουν την αυταπάτη οτι θα βγαίνουν κερδισμένοι αντί χαμένοι κατανοώντας το παιχνίδι της ζωής. Η ίδια η λέξη ζω-ή αρχίζει με το ρήμα ΖΩ ρήμα ενεργητικής φωνής που φανερώνει δράση και εξέλιξη, αναφέρεται δε στο παρόν. Η κατανόηση της ζωής είναι εφικτή ζώντας. Επομένως ο Εσωτεριστής δεν οδηγείται στον Εσωτερισμό αλλά είναι. Έτσι ξέρει πως, όσο θα ζει, θα είναι και θα δέχεται σφαλιάρες κατανοοώντας καθε φορά, κάθε στιγμή --και όχι μόνο μέσα απο σφαλιάρες-- τη ζωή. Αυτο σημαίνει οτι θα βγαίνει ΚΑΙ χαμένος, διότι μόνο έτσι μπορέι να είναι εσωτεριστής. Αν η ζωή είναι παιχνίδι ΄τοτε παίζεις όταν έρχεται η σειρά σου. Επίσης, αν παίζεις ένα παιχνίδι στο οποίο βγάινει πάντα κερδισμένος, τότε σίγουρα σύντομα παύεις να παίζεις απλά...Όταν όμως ως παιχνίδι σταματά η ζωη...τι ακολουθεί; Έπειτα... ο Εσωτεριστης που θα βγάινει κερδισμένος και όχι χαμένος, κατα τα λεγόμενα, και που οδηγείται στον Εσωτερισμό μάλλον θα τα χάσει μπροστά στις ξαφνικές ουσιαστικές ήττες με τις οποίες θα έρθει αντιμέτωπος...προκειμένου να καταστη να "είναι" Εσωτεριστής.
Διαφωνώ όπως φάινεται με το παραπάνω απόσπασμα ως προς το πρώτο σκέλος όμως. Διότι αναφορικά με το δεύτερο σκέλος που αναφέρεται στην Αυτοκυριαρχία και την Γαλήνη της Ψυχής συμφώνω. Απλά θα παρατηρήσω οτι η εν λόγω Αυτοκυριαρχία δεν σημαίνει οτι κάποιος βγαίνει μόνο κερδισμένος. Απλά είναι κύριος του εαυτού του τόσο στις ήττες όσο και στις νίκες. Στις νίκες γιορτάζει και χαίρεται. Στις ήττες μάχεται να διαφυλάξει ό,τι ωφέλιμο έχει κερδίσει απο την διαδικασία και χάιρεται και με αυτό.
Τί στη ζωή έιναι μόνο νίκη και μόνο ήττα;

139

Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές / Απ: "Πότε Συγχωρούμε"?

« στις: Απριλίου 24, 2007, 23:23:42 »

* Οι ηλίθιοι ούτε συγχωρούν, ούτε ξεχνούν. Οι αφελείς συγχωρούν αλλά ξεχνούν. Οι σοφοί συγχωρούν αλλά δεν ξεχνούν.

Απλά πήρα ένα απόφθεγμα απο εκείνα που έχει παραθέσει ο Anon.... που έχει άμεση σχέση με το θέμα..Ίσως αξίζει την προσοχή μας..!!!

140

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Αποφθέγματα σοφίας και φράσεις με "δυνατά" νοήματα...

« στις: Απριλίου 24, 2007, 23:16:59 »

Φίλτατε Anon...
ευχαριστώ κι εγω για τα αποφθέγματα!! Το λακωνίζειν εστιν φιλοσοφειν... πράγματι!

141

Μυστικισμός - Αποκρυφισμός / Απ: Φυτοφαγία ή Κρεωφαγία?

« στις: Απριλίου 24, 2007, 23:05:02 »

"Δεν μπορώ να δώσω την ίδια υπόσταση συνείδησης σε ένα φυτό ή ένα ζώο με εκείνη που αποδίδω στον άνθρωπο. μιλάμε για εντελώς διαφορετικές "οντότητες". Το ότι σε κάθε εκδήλωση της Φύσης και του Κόσμου γενικότερα ενυπάρχει το θείο σπέρμα, αυτό δε σημαίνει πως κάθε υπόσταση φέρει την ίδια συνειδητότητα. Κοινώς αυτή η διαδικασία της "άδειας" αποτελεί αμιγώς ανθρώπινο χαρακτηριστικό-ιδιότητα".

Είναι αλήθεια οτι οι διαφορές ανάμεσα στα ζώα, τα φυτά και τον άνθρωπο είναι τέτοιες ώστε να μιλάμε για διαφορετική υπόσταση συνείδησης. 'Εχω αμφιβολίες όμως για το κατα πόσο μπορούμε να μιλάμε για οντότητες στην περίπτωση των φυτών και των ζώων. Λόγω της άγνοιάς μου πάνω στο θέμα αυτο δεν θα πώ περισσότερα. Αν κάποιος γνωρίζει κάτι σχετικα θα μπορούσε να μας διαφωτίσει.

Η συνειδητότητα λοιπον διαφέρει. Δεν οφείλουμε όμως να λάβουμε υπόψιν μας και κάποια μορφή "ιεραρχίας" - να το πω χονδρικά-; Με άλλα λόγια... έχοντας ως δεδομένο οτι τα φυτά και τα ζώα έχουν έστω κάποιο βαθμό συνειδητότητας  , αυτές οι επι μέρους συνειδήσεις απο που εκπορεύονται;  Δεδομένου οτι έχουν ένα σημείο εκπόρευσης, αυτο δεν μπορει παρα να είναι σε ανώτερο "επίπεδο". Ίσως... ίσως αυτη η μορφή ιεραρχίας να συνεχίζεται μέχρι να φτάσουμε σε αυτο που λέμε Συνείδηση αναφορικά με τον άνθρωπο. Αλλα δεν μπορούμε να μείνουμε εκεί μόνο. Συνεχίζοντας φτάνουμε ως την Μία Αρχή την οποία θα πω Υπερσυνείδηση.

Όσον αφορά το ζήτημα της "άδειας" που κάποιοι ζητούν απο τα φυτά πριν τα κόψουν ή τα ζώα πριν τα θανατώσουν, αναφέρεται οτι πρόκειται για "ανθρώπινη ιδιότητα". Δεν μπορώ παρα να αναρωτηθώ: τί είδους ιδιότητα θα μπορούσε να είναι; Δηλαδη, διαχωρίζουμε την ανθρώπινη ιδίοτητα απο ποία/ποιες ακριβώς; Έχω την αίσθηση οτι στις πράξεις αυτές προβαίνουν άνθρωποι και πως και εμείς ακόμα που τις αναλύουμε είμαστε άνθρωποι.

Και όμως δεν με ξενίζει ιδιαίτερα μια τέτοια πράξη να τη θεωρήσω ως επικοινωνία του ανθρώπου με το λουλουδι, όπου το λουλουδι λειτουργει ως μέσον σύνδεσης της ανθρώπινης συνείδησης με την έστω "κατώτερη" (ας μου επιτραπει χονδρικώς ο όρος) του φυτού...αλλά για να φτάσει κανεις να ενωθει κατα μία έννοια με όλα τα επίπεδα σε μια προσπάθεια να προβει σε μια το κατα δύναμη ΩΦΕΛΙΜΗ πράξη.

Κλεινοντας όμως έχω μια ερώτηση: Μήπως εννοείς οτι ο άνθρωπος δεν έιναι παραίτητο να το κάνει όλο αυτο κατα τέτοιον τρόπο μια και έχει "τα μέσα" να το επιτυχει διαφορετικα; 

142

Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές / Απ: "Πότε Συγχωρούμε"?

« στις: Απριλίου 24, 2007, 22:14:33 »

Αν και χρειάζεται πάντα και άμεσα να συγχωρούμε, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να είμαστε παθητικοί απέναντι σε ένα εγκληματικό γεγονός, και να γινόμαστε συνυπεύθυνοι μέσω της σιγής και της ανοχής μας...

Πράγματι δεν πρέπει να είμαστε παθητικοί. Δεν πρέπει να είμαστε παθητικοί ποτε και μπροστά σε κανένα γεγονός/συμβάν, πόσο μάλλον απέναντι σε ένα εγκληματικο γεγονός. Μολονότι φαίνεται αναγκαίος ο ορισμός του τί τελικά είναι το "εγκληματικό", θα περιοριστώ απλά στο εξής:

η συγχώρεση έχει την αρχή της στο να αναγνωρίσει κανείς, να παραδεχτει και να κατονομάσει την αδικία - όποια μορφή μπορεί αυτη να φέρει-και συχνά να καταστήσει σαφές στον εαυτό του και στον αδικούντα οτι γνωρίζει οτι έχει αδικηθεί, πράγμα το οποίο του επιτρέπει και να συγχωρέσει.. Διαφορετικά δεν μπορει κανείς να συν+χωρέσει.
 

143

Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές / Απ: "Διαχείριση Συναισθημάτων"

« στις: Απριλίου 22, 2007, 00:23:40 »

Καλησπέρα σε όλους...
Θα έλεγα μάλλον οτι πρόκειται για αναγνώριση των συναισθημάτων...

144

Κοσμογονία / Απ: Δεισιδαιμονίες!

« στις: Απριλίου 21, 2007, 20:27:06 »

 

145

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Ανθρώπινη Εξέλιξη

« στις: Απριλίου 21, 2007, 20:21:06 »

Γιατί όχι, όμως;

146

Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές / The Silent Man

« στις: Απριλίου 21, 2007, 20:05:57 »

The Silent Man

A question well served,
'Is silence like a fever?'
'A voice never heard?'
'Or a message with no receiver?'

Pray they won't ask
Behind the stained glass
There's always one more mask

Has man been a victim
of his woman, of his father?
if he elects not to bother,
will he suffocate their faith?

Desperate to fall
Behind the Great Wall
That separates us all

When there is reason
Tonight I'm Awake
when there's no answer
Arrive the Silent Man

If there is balance
tonight He's Awake
If they have to suffer
There lies the Silent Man

Sin without deceivers
A God with no believers
I could sail by
on the Winds of Silence
And maybe they won't notice
But this time I think
It'd be better if I swim

When there is reason
Tonight I'm Awake
When there's no answer
Arrives the Silent Man
If there is balance
Tonight he's Awake
But if they have to suffer
There lies the Silent Man