Καλημερα,
Βασικα,ειπα απο την αρχη αλλα και στη συνεχεια,οτι ο Franz Barton με εντυπωσιασε,και μαλιστα "πορωθηκα" με το βιβλιο του.Ειναι απο τις λιγες φορες που διαβαζω κατι τοσο "επιστημονικα" και "ψυχραιμα" τεκμηριωμενο,σε σχεση με τις υψηλοτερες σφαιρες.(και η Fortune εχει μια παραλληλη διαδικασια προσεγγισης προσπαθωντας να αναλυσει τους "αυλους" κοσμους με επιστημονικη -περισσοτερο ψυχολογικη- ματια).
Ο προβληματισμος μου ηταν λιγο-πολυ "δικηγορος του διαβολου",και δεν ειχε να κανει με τον Bardon....
Αυτος αναλυει και δειχνει ενα τροπο για να φτασεις να δεις και να εργαζεσαι σε αυτους τους κοσμους,στην ουσια με την υπερενισχυση ολων των αισθησεων,και της παραλληλης αναπτυξης της φαντασιας...τωρα το αν μπορει κατι τετοιο να γινει ευκολα,ειναι ενα θεμα,και αυτο που μου φαινεται αδικο στην ολη ιστορια,ειναι το οτι μπορει καποιος να θελει με ολο του τον εαυτο να γνωρισει αυτους τους κοσμους,και να μην μπορει,γιατι δεν μπορει να φανταστει ενα ρολοι για 10'....
Οτι αυτος ειναι ο τροπος,ειναι σιγουρο..αλλα οτι αν πετυχεις μια σειρα πνευματικων ασκησεων,θα βλεπεις σαλαμανδρες...πρεπει να το δω για να το πιστεψω...(παλι δικηγορος του διαβολου)
Οποτε ας αρχισω τις ασκησεις....

+n-