Θέματα

16

Κοινωνικοί Προβληματισμοί / «ΌΧΙ» δασκάλων στις μαθητικές παρελάσεις

« στις: Οκτωβρίου 26, 2009, 10:33:25 »

Δημοσίευση: 24-10-2009 19:37 από Ομάδα TVXS

Ο Σύλλογος διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης αντιτίθεται στη συμμετοχή των μαθητών του στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου εκφράζοντας τις παιδαγωγικές αντιρρήσεις στο θεσμό της μαθητικής παρέλασης. Του Aρίστου Αναγνώστου.

«Η ολοκληρωτική νοοτροπία, ο αποκλεισμός και οι διακρίσεις, ο μιλιταρισμός, η ψυχολογία μαζικής πειθαρχίας και η αφομοίωση δεν έχουν προφανώς καμιά σχέση με την κατάκτηση της ιστορικής γνώσης και την κριτική προσέγγιση της συλλογικής μνήμης από τους μαθητές Αν κάτι πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο είναι αυτό που χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν στους δρόμους με τη λήξη του πολέμου: “Ποτέ πια πόλεμος, ποτέ πια φασισμός στη γη” Κι αυτό φυσικά δε μπορεί να γίνει μέσα από την παρέλαση, το αντίθετο μάλιστα», αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Σύλλογος των δασκάλων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού.

Παρέλαση με το ζόρι

Ωστόσο, παρά την άρνηση των δασκάλων, οι μαθητές του 1ου Πειραματικού θα παρελάσουν με …άνωθεν επιβολή. Αυτή είναι η απόφαση του Διευθυντή του 1ου Γραφείου της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης.

Η απόφαση αυτή προκάλεσε την αντίδραση του Εποπτικού Συμβουλίου των Πειραματικών Δημοτικών Σχολείων του ΠΤΔΕ-ΑΠΘ, το οποίο απαρτίζουν ο επίκουρος καθηγητής, Αθανάσιος Αϊδίνης και οι λέκτορες Τάσος Λιάμπας και Έφη Παπαδημητρίου. Με ομόφωνη απόφασή του το εποπτικό Συμβούλιο εκφράζει την υποστήριξή του στο Σύλλογο Διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου για τις παρελάσεις, θεωρώντας τις «ως συντηρητικά ιδεολογικά σύμβολα και αναχρονιστικές πρακτικές που αντιτίθενται στην υπόσχεση της Παιδαγωγικής ως Επιστήμης της Εκπαίδευσης για ένα ανθρώπινο και δημοκρατικό σχολείο για όλα τα παιδιά, που προετοιμάζει το δημιουργικό, κοινωνικό, ικανό για συνεργασία και ολόπλευρα ολοκληρωμένο άνθρωπο».

Δάσκαλοι: Η Ιστορία μιλά από μόνη της

Ο Σύλλογος διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δ. Σ. Θεσσαλονίκης του ΠΤΔΕ του ΑΠΘ θυμίζει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του ότι: «Το μαθητικό συμπλήρωμα στις στρατιωτικές παρελάσεις ξεκίνησε στα χρόνια του Μεταξά, όταν η ομοιομορφία της εμφάνισης μαθητών και μαθητριών ήταν δεδομένη, ενώ η στρατιωτικοποίηση της νεολαίας ( Ε.Ο.Ν.) ήταν βασικός στόχος του καθεστώτος. Από τότε οι μαθητικές παρελάσεις συνεχίζονται αδιάλειπτα καθοριζόμενες από ένα θολό νομοθετικό πλαίσιο -«προαιρετικά και με το ζόρι», παρά την καταδίκη της χώρας μας από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το θέμα της υποχρεωτικότητας της συμμετοχής μαθητών και εκπαιδευτικών σ΄ αυτές. Η μόνη περίοδος που τέθηκε ουσιαστικά ζήτημα κατάργησής τους ήταν αμέσως μετά τη χούντα. Όμως οι παρελάσεις έμειναν ανέγγιχτες από οποιαδήποτε απόπειρα «εκσυγχρονισμού» ακολούθησε και έτσι μέχρι σήμερα μαθητές και μαθήτριες συνεχίζουν να παίζουν τα στρατιωτάκια με τους εκπαιδευτικούς (και ιδίως τους/τις γυμναστές/τριες) σε ρόλο «επιλοχία».

Από τη σκοπιά της παιδαγωγικής

«Προφανώς, η μαθητική παρέλαση (και μάλιστα στρατιωτικού τύπου) δεν αντέχει ούτε τη στοιχειώδη κριτική προσέγγιση από οποιαδήποτε σύγχρονη παιδαγωγική σκοπιά. Αφού όλα στην παρέλαση παραπέμπουν σε παιδαγωγικούς αρχαϊσμούς στρατιωτικού τύπου. Γι’ αυτό και όλη η προετοιμασία είναι μια ξεκομμένη δράση στο χώρο του σχολείου. Συναντά τη χαρούμενη αποδοχή των μαθητών/τριών, μόνο γιατί γίνεται «έξω» και αντιμετωπίζεται με την ιλαρότητα ενός παιχνιδιού ρόλων. Έτσι όμως η «εγχάραξη» επιτυγχάνεται πολύ ευκολότερα, αφού οι «συνθήκες πρόσληψης» είναι σχεδόν ιδανικές (πολύ θα θέλαμε ένα μεγάλο μέρος της καθημερινής εκπαιδευτικής διαδικασίας να γίνεται «έξω» και με «παιχνιώδη» διδακτική προσέγγιση).

Όμως τι ακριβώς «εγχαράσσεται»;

α) Διαχωρισμός-διακρίσεις: αγόρια μπροστά, κορίτσια πίσω (ολοφάνερα σεξιστικό), αλλά και ψηλοί/ές μπροστά, κοντοί/ές πίσω (ολοφάνερα ακατανόητο). Και κυρίως άξιοι/ες ξεχωριστά -η Ελλάδα της σημαίας-πληβείοι πίσω. Μάλιστα η εξάδα μόνο πηγαίνει συνήθως στη Δοξολογία και πάντα μπροστά- ξεκομμένη από τον υπόλοιπο μαθητικό όχλο. Εδώ, συναντάμε και το μεγάλο θέμα της απόρριψης των παιδιών με αναπηρίες. Η εγκύκλιος που επιτρέπει και τη συμμετοχή ανάπηρων στην πράξη περιορίζεται στους/ις σημαιοφόρους και αποτελεί καταφανώς επικοινωνιακό τρικ, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γενικευτεί, αφού οι απαιτήσεις για τη συμμετοχή στα «παρελαύνοντα τμήματα» δεν σέβονται διόλου τις ιδιαίτερες δυσκολίες και ανάγκες αυτών των παιδιών.

β) Θηριοδαμαστικός παβλοφισμός: Όλοι/όλες περπατάμε με το ίδιο αφύσικο βήμα, μετά από πολύωρη, μάλιστα, εκγύμναση, που μετατρέπει το σχολείο σε τσίρκο. Για να μπορούμε να «στοιχιζόμαστε» βλέποντας μόνο το κεφάλι του μπροστινού μας και να «ζυγιζόμαστε» ρίχνοντας ματιές στο πλάι στο/στη διπλανό/ή μας και εντέλει να κινούμαστε σαν ρομποτάκια με το ρυθμό που επιβάλλει -παβλοφικά-η σφυρίχτρα ή το «ένα στο αριστερό».

γ) Αγελισμός - ομοιομορφία: συνδέεται με το προηγούμενο όσον αφορά στην κίνηση στο χώρο, αλλά επεκτείνεται και στην ενδυμασία. Την πιο ορατή προσπάθεια υποταγής του ατόμου στη μαζική ομοιομορφία του συνόλου. Τώρα τελευταία, μάλιστα, έχουμε σύνδεση του εθνικοσοσιαλιστικού αυτού κατάλοιπου με το θεσμό της χορηγίας. Συνήθως φροντιστήρια «χορηγούν» μέρος (φουλάρια, γιλέκα, μπερέδες κ.λ.π.) της ενδυμασίας.

δ) Υποβιβασμός του ελεύθερου πολίτη σε υποταγμένο «υπήκοο»: Από ποιο φεουδαρχικό χρονοντούλαπο άραγε βγαίνουν αυτοί οι «επίσημοι» που στέκονται κάθε φορά στην εξέδρα (δεσπότης, στρατηγός, νομάρχης -οι αρχές και εξουσίες του τόπου) επιθεωρώντας με βλοσυρό βλέμμα τους υπηκόους τους, καθώς αυτοί τους «αποδίδουν τιμές» (γιατί άραγε;) στρέφοντας την κεφαλή δεξιά (ενώ ταυτόχρονα κοιτάνε λοξά τη «στοίχισή» τους και ακόμα πιο λοξά τη «ζύγισή» τους);

ε) Κιτς και αισθητική κακογουστιά: Εκτός από τον τρόπο που κινούμαστε και τα ρούχα που φοράμε στην παρέλαση ακούμε και μουσική (δεν υπάρχει τελετουργία χωρίς μουσική υπόκρουση άλλωστε, εκτός από αυτές που απαιτούν πλήρη σιωπή). Και τι μουσική! Στρατιωτικά εμβατήρια (την κακοποίηση, δηλαδή, της όποιας συμφωνικής παράδοσης της Δύσης) που επενδύουν μουσικά κάποια άτεχνα στιχάκια εθνικιστικού κρεσέντου.

στ) Eθνικιστική μονοπολιτισμικότητα: Παρά τα ρητορικά φληναφήματα περί «σεβασμού των πολιτισμικών διαφορών» οι παρελάσεις αποτελούν έναν ακόμη μηχανισμό (τον πιο χοντροκομμένο, ίσως) για την επιβολή είτε της αφομοίωσης είτε της ρατσιστικής απόρριψης και του αποκλεισμού του «διαφορετικού» από την εκπαιδευτική διαδικασία. Οι «καθιερωμένες» πλέον αντιπαραθέσεις γύρω από το ζήτημα των αλλοδαπών σημαιοφόρων το αποδεικνύουν περίτρανα.




+n-

17

Η Στοά.΄. της Τέχνης / fischli + weiss -the way things go

« στις: Οκτωβρίου 25, 2009, 22:09:41 »

it's symbolic...and genious..

http://www.youtube.com/watch?v=U82eWptFxSs


more info: http://www.tate.org.uk/modern/exhibitions/fischliandweiss/

http://www.tate.org.uk/servlet/ArtistWorks?cgroupid=999999961&artistid=2757&page=1

18

Θρησκεία και Κοινωνία / ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΠΕΡΙ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΛΑ

« στις: Οκτωβρίου 20, 2009, 12:25:28 »

Νεα εβδομαδα-αλλο ενα κορυφαιο απο το orthodoxia.gr
επιτελους σταματηστε να παιζετε με τα πνευματα...!!


http://www.orthodoxia.gr/show.cfm?id=1363&obcatid=2


+ν-

19

Η Στοά.΄. της Τέχνης / David Toop

« στις: Οκτωβρίου 18, 2009, 00:54:20 »

a journalist,musician and curator of sound,writer of the 'Ocean of Sound',and curator of 'Sonic Boom' at Hayward Gallery..artists included Brian Eno,Russell Mills,Disinformation etc..


David Toop - A Cartographic Anomaly
http://www.youtube.com/watch?v=kSAzxK-vkK0



site:
http://www.davidtoop.com/



+n-

20

Η Στοά.΄. της Τέχνης / SKOPJE JAZZ FESTIVAL

« στις: Οκτωβρίου 12, 2009, 15:43:31 »

για οσους ειναι κοντα,νομιζω αξιζει τον κοπο μια και μερικοι απο τους πιο πρωτοποριακους καλλιτεχνες της συγχρονης jazz και new-jazz παιρνουν μερος.
John Hassell,Arve Henriksen,Jan Bang,Brad Mehldau..

http://www.skopjejazzfest.com.mk/schedule.htm




+n-

21

Η Στοά.΄. της Τέχνης / lars von Trier: Antichrist

« στις: Οκτωβρίου 01, 2009, 12:17:03 »

official trailer...

http://www.youtube.com/watch?v=LO-TNfPzh_k

+n-

22

Η Στοά.΄. της Τέχνης / ΛΗΔΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ -«ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ»-ΑΙΣΧΥΛΕΙΑ 2009

« στις: Σεπτεμβρίου 27, 2009, 20:48:42 »



Εγκαίνια Τετάρτη 9/9/2009 - 20:30

Ανοιχτά καθημερινά και Σαββατοκύριακα 19:30 - 24:00

Είσοδος ελεύθερη

Παλαιό Ελαιουργείο - Παραλία Ελευσίνας




Φέτος, μια  σημαντική Ελληνίδα καλλιτέχνιδα, η Λήδα Παπακωνσταντίνου, παρεμβαίνει με σύγχρονα οπτικοακουστικά μέσα, video art και  κατασκευές σε μία έκταση 5.000 τ.μ στις ανενεργές βιομηχανικές εγκαταστάσεις του Παλαιού Ελαιουργείου δημιουργώντας μια μοναδική εγκατάσταση με τίτλο ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ , αναπαράγοντας τον αρχαίο μύθο της αρπαγής της κόρης και της καθόδου στον Άδη.

 

Υπο την αιγίδα του ΥΠ.ΠΟ

 

«Για πάντα» (“for ever”)

 

Το παλαιό ελαιουργείο ανάμεσα στη θάλασσα και τον αρχαιολογικό χώρο, είναι τόπος ονείρων.

Με φως, εικόνες και ήχους χτίζω μια εγκατάσταση.

5.000μ2 σπαρμένα μέσα στη νύχτα.

Ο επισκέπτης κινείται σε χώρους που άλλοτε τον καλούν, άλλοτε τον αποκλείουν.

Οδηγός του το φως και η μνήμη.

Σε αυτή την ήσυχη πορεία από το φως στην απουσία του και πίσω,

Η συνάντηση με τον αρχαίο μύθο επιχειρείται με νύξεις, αναφορές, δέος.

Βυθισμένο στον ύπνο του χρόνου, το εργοστάσιο μοιάζει να ονειρεύεται το έργο, γεννώντας σκόρπιες εικόνες, ήχους, χρώματα.

Άσπρο, μαύρο, κόκκινο, κίτρινο, μπλε, ψίθυροι, δάκρυα, χαμόγελα, φωνές,

Γεμίζουν τους ένδεκα τόπους που αποτελούν το έργο.

Προβολές ψηλά στα ταβάνια και χαμηλά στη γη. Σιωπή.

Το πρόσωπο μιας μεγάλης γυναίκας που κλαίει.

Το πρόσωπο μιας νεαρής γυναίκας που κλαίει.

Ένα πηγάδι.

Λουλούδια της άνοιξης – κίτρινα.

Πέλματα, παλάμες, το πάνω και το κάτω.

Ο κάθε χώρος είναι αυτοτελής, παράλληλα όμως συνεργάζεται με τους άλλους σε μια αφήγηση αποσπασματική.

Μέσα στη σκόνη του εργοστασίου και του χρόνου ανοίγω ένα καθαρό μονοπάτι για τους διαβάτες.

Τα μπάζα μένουν στη θέση τους οριοθετώντας την πορεία.

Από τα 25 σημεία – άλλα δωμάτια, άλλα αίθουσες – τα δύο είναι άβατα.

Ένα μονάχα είναι απρόσιτο. Ψηλά στον ορίζοντα μια ξύλινη παράγκα χύνεται στο κενό. Μέσα της κόκκινο φως.

Στην άκρη του έργου μέγας ήχος και η απουσία του φωτός.

Όσο κρατάει η νύχτα.

Στην Ελευσίνα.

Ο μύθος δεν εικονογραφείται αλλά λειτουργεί υπαινικτικά στους θεατές μέσω των στοιχείων του πυρήνα του (ήτοι το φως και η απουσία του, ο ήχος και απουσία του, το χρώμα και η απουσία του, ο χρόνος και η απουσία του, ο χώρος και η απουσία του, το βατό και το άβατο),   μέσω της εναλλαγής φωτός- σκιάς - σκότους και του παιχνιδίσματος ήχων-σιωπής, κατά μήκος μιας  κλιμακούμενης κυκλικής πορείας στις ανενεργές εγκαταστάσεις του εργοστασίου.


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

H Λήδα Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στον Αμπελώνα Λάρισας, το 1945. Σπούδασε γραφικές τέχνες στη Σχολή Δοξιάδη, ζωγραφική στην ΑΣΚΤ (προκαταρκτικό) και Fine Arts στο Maidstone School of Arts, Kent University, Αγγλία. Tο 1989 εκπροσώπησε την Ελλάδα με γλυπτά της στην Biennale International de Sao Paolo. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και στις Σπέτσες. Aπό τις ατομικές της έκθέσεις και δράσεις ξεχωρίζουν οι: «The Greek Performance», performance στο Bloomsbury Theatre, Λονδίνο το 1970, «Υγρό Δάσος», γλυπτική στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα το 1992, «Η Τοστιέρα του Genet», εγκατάσταση στο Σπίτι της Κύπρου το 1998, «Μέλη», γλυπτική, στο «Επίκεντρο» το 1999, «Past Revisited», μεικτή τεχνική στη Λόλα Νικολάου στη Θεσσαλονίκη το 2003, και «Aυτόπτης», μεικτή τεχνική & video στην γκαλερί a.antonopoulou, Αθήνα, το 2004. Έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις.


+n-

23

Θρησκεία και Κοινωνία / ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΗΘΙΚΗ (ΒΙΒΛΙΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ)

« στις: Σεπτεμβρίου 26, 2009, 09:18:39 »

Ξεφυλλιζοντας τις τελευταιες μερες το βιβλιο θρησκευτικων που διδασκεται στην Γ' Λυκειου,μου εκανε εντυπωση η σαφως βελτιωμενη εικονα του σε σχεση με τα παλαιοτερα.Οχι μονο 'εικαστικα' αλλα και στα θεματα που θιγει και στον τροπο που τα θιγει,εχει γινει μεγαλη αλλαγη...Παρελθον αποτελει η 'κουφια' γλωσσα που κατεληγε πως η 'πιστη σωζει' και τα διδαγματα του τυπου, ο 'Χριστιανος  πρεπει να...' Η εκπληξη μου μεγαλωσε οταν διαβασα κεφαλαιο περι 'αυτογνωσιας'...
Εκει ελεγε,πως για να πετυχει ο ανθρωπος την πληρη ισορροπια,πρεπει να κυτταξει βαθεια μεσα στο ασυνειδητο,(εξηγωντας τι ειναι για την Ψυχολογια)..κλπ..
Ξανακυτταξα το εξωφυλλο για να σιγουρευτω...ο τιτλος ηταν ακομα εκει....'Χριστιανικη Ηθικη'

Αμεσως ενα διλλημα αναδυθηκε:

Εγινε πραγματι καποια αλλαγη στον τροπο σκεψης των υπευθυνων σχετικα με το μαθημα των Θρησκευτικων? (δηλαδη και των προηγουμενων ταξεων τα βιβλια εχουν αλλαξει με τον ιδιο τροπο,η ενω μαθαινεις πως μονο ο Χριστος ειναι η αληθεια,ξαφνικα στην Γ' Λυκειου αλλαζει?)
Η καταλαβαν πως τα παιδια σε αυτη την ηλικια ειναι πολυ πιο ψαγμενα,ωστε να τους σερβιρουν δογματικες αποψεις και συνειδητοποιωντας πως τα παιδια 'την κανουν',προσπαθουν να τα 'πλευρισουν',απο το πλαι,γινομενοι πιο 'επιστημονικοι' και 'συγχρονοι'??

Με λιγα λογια: Ειναι πραγματικη η αλλαγη,η μεταμφιεση??

Τα παρακατω,ειναι απο την επισημη σελιδα που παρεχονται οδηγιες στους εκπαιδευτικους για τον τροπο που θα πρεπει να το διδαξουν...

+n-

24

Θρησκεία και Κοινωνία / Η κατάρα της πίστης

« στις: Σεπτεμβρίου 25, 2009, 18:51:20 »

απλα δειτε το:

http://www.youtube.com/watch?v=lX0jkjOPp4k


+n-

25

Ιατρικές Επιστήμες και θεραπευτική / Eye movements reveal processing of hidden memories

« στις: Σεπτεμβρίου 24, 2009, 13:25:43 »

[New Scientist]

You can tell a lot about a person from their eyes, and now that seems to extend to memories hidden deep in the brain.

By relating subtle eye movements to activity in the brain, researchers in California have shown that a structure called the hippocampus can retrieve memories of past events or experiences – even when people have no conscious recollection of them.

The hippocampus is a structure near the base of the brain in a region called the medial temporal lobe. It has long been known to be involved in conscious recollection, but its role in encoding latent memories – those that cannot consciously be recalled – has not been clear.

To probe the structure's role in unconscious memory, Deborah Hannula and Charan Ranganath of the University of California, Davis, made use of tell-tale eye movements. Tracking small movements of the eyes can reveal information about what a person has experienced, even without conscious memory of it.

The eyes have it
"The eyes know, even when the individual might not," says Neal Cohenof the University of Illinois at Urbana-Champaign, a former colleague of Hannula's who pioneered the study of memory-related eye movements.

Hannula and Ranganath first trained volunteers by showing them images of faces paired with background scenes. Then they ran tests in which the volunteers were shown one of the scenes, to cue their memories, followed by the same scene superimposed with three previously learned faces.

The volunteers correctly identified the face previously paired with the scene nearly two thirds of the time. But careful analysis of the volunteers' eye movements, combined with measurements of brain activity using functional magnetic resonance imaging, revealed that the hippocampus was often retrieving memories even if these recollections didn't make it to the level of consciousness.

In trials in which volunteers spent the longest time looking at the right face, rather than one of the other two, their hippocampuses had been more active when the scene was flashed up as a cue – irrespective of whether they correctly identified the face that had been paired in training with that scene.

Problem solving
The researchers then analysed only those trials in which the volunteers made the wrong choice or answered "don't know". Again, in trials where the volunteers' hippocampuses were more active when the scene cue was flashed up, they spent more time looking at the correct face while trying and failing to consciously identify it.

"This study has provided the clearest evidence to date that the hippocampus is very much engaged, even when one is incorrect," says Howard Eichenbaum of Boston University, who studies the structure's importance for memory in rats. "It knows something about what one saw in a particular place."

Hannula is now using memory-related eye movements to explore the cognitive problems that plague people with schizophrenia. Already this has shown that schizophrenia patients have particular problems noticing what has changed in a previously learned scene in which an object has been moved, but do better at recognising when the object has been replaced with something else.

+n-

26

Θρησκείες και εσωτερισμός / HELL EXPLAINED

« στις: Σεπτεμβρίου 22, 2009, 22:59:46 »

παλιο ..δυστυχως το εχω στα αγγλικα,αλλα ειναι super!!

HELL EXPLAINED BY   
A CHEMISTRY STUDENT

 
The following is an actual question given on University of Arizona chemistry mid- term. 

 
The answer by one student was so 'profound' that the professor shared it with colleagues, via the Internet, which is, of course, why we now have the pleasure of enjoying it as well: 

 
Bonus Question: Is Hell exothermic (gives off heat) or endothermic (absorbs heat)? 

 
Most of the students wrote proofs of their beliefs using Boyle's Law (gas cools when it expands and heats when it is compressed) or some variant. 

 
 One student, however, wrote the following: 

 
First, we need to know how the mass of Hell is changing in time.. So we need to know the rate at which souls are moving into Hell and the rate at which they are leaving. I think that we can safely assume that once a soul gets to Hell, it will not leave. There fore, no souls are leaving. As for how many souls are entering Hell, let's look at the different religions that exist in the world today. 

 
Most of these religions state that if you are not a member of their religion, you will go to Hell. Since there is more than one of these religions and since people do not belong to more than one religion, we can project that all souls go to Hell. With birth and death rates as they are, we can expect the number of souls in Hell to increase exponentially. Now, we look at the rate of change of the volume in Hell because Boyle's Law states that in order for the temperature and pressure in Hell to stay the same, the volume of Hell has to expand proportionately as souls are added.

 
This gives two possibilities: 

 
1. If Hell is expanding at a slower rate than the rate at which souls enter Hell, then the temperature and pressure in Hell will increase until all Hell breaks loose. 

 
2. If Hell is expanding at a rate faster than the increase of souls in Hell, then the temperature and pressure will drop until Hell freezes over. 

 
So which is it? 

 
If we accept the postulate given to me by Teresa during my Freshman year that, 'It will be a cold day in Hell before I sleep with you,' and take into account the fact that I slept with her last night, then number two must be true, and thus I am sure that Hell is exothermic and has already frozen over.

The corollary of this theory is that since Hell has frozen over, it follows that it is not accepting any more souls and is therefore, extinct...... ...leaving only Heaven, thereby proving the existence of a divine being which explains why, last night, Teresa kept shouting
'Oh My God.' 

 THIS STUDENT RECEIVED AN A+.

+n-
 

27

Η Στοά.΄. της Τέχνης / A Place To Bury Strangers

« στις: Σεπτεμβρίου 17, 2009, 21:34:13 »

i know i'll see you
http://www.youtube.com/watch?v=HFa4a56j52o

in the shadow of your heart
http://www.youtube.com/watch?v=B4RLLKmamn0

etc..
πριν καταληξετε στην απορριψη του θορυβου,διαβαστε μια κριτικη εδω:
http://www.postwave.gr/content/view/1488/19/

by Angelique P.

+n-

ως γνωστον,ο θορυβος εχει ευεργετικες επιδρασεις..

28

Ανθρωπιστικές Επιστήμες / ΔΙΑΜΑΧΕΣ- Η βεντέτα για τη «Μαύρη Αθηνά»

« στις: Σεπτεμβρίου 13, 2009, 13:11:30 »

Πάνω από είκοσι χρόνια διαρκεί η αντιπαράθεση για την καταγωγή του κλασικού πολιτισμού, με κύριους αντιπάλους την αμερικανίδα καθηγήτρια Κλασικής Ιστορίας Μαίρη Λέφκοβιτς και τον βρετανό καθηγητή Μάρτιν Μπερνάλ. Η κυκλοφορία του βιβλίου της Λέφκοβιτς στα ελληνικά φέρνει εκ νέου το ζήτημα στο προσκήνιο
της ΜΑΙΡΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ | Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009
   
   
Είκοσι χρόνια τώρα παρακολουθούμε μια διαμάχη άνευ προηγουμένου στον χώρο των κλασικών σπουδών, με εκτενείς συζητήσεις στα πανεπιστήμια και στα σχολεία και με πρωτοφανή κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης γύρω από το βιβλίο του Μάρτιν Μπερνάλ Μαύρη Αθηνά-Οι αφροασιατικές ρίζες του κλασικού πολιτισμού. Ο πρώτος τόμος τηςΜαύρης Αθηνάς , ο οποίος κυκλοφόρησε το 1987 με υπότιτλοΤο μύθευμα της αρχαίας Ελλάδας 1785-1985, έκανε αμέσως γνωστό τον συγγραφέα του ως υποστηρικτή των σημιτικών λαών και των πολιτισμών τους απέναντι στους γερμανούς προπαγανδιστές και άλλους αντισημίτες του 19ου και του 20ού αιώνα. Συγκεκριμένα, ο Μπερνάλ υποστήριξε ότι για λόγους ρατσισμού και αντισημιτισμού οι δυτικοί κλασικιστές και ιστορικοί της αρχαιότητας έχουν αποκρύψει την πραγματικότητα σχετικά με τη συμβολή των αρχαίων Φοινίκων και των αρχαίων Αιγυπτίων στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Ο «Guardian» αφιέρωσε ένα δισέλιδο άρθρο στον πρώτο τόμο και από τότε διάφοροι δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί ιδιοποιήθηκαν τη νέα θεωρία, με αποκορύφωμα τη δήλωση του Τζον Χέντρικ Κλαρκ ότι«οφείλουν να παραδεχθούν πως τα θεμέλια αυτού που ονομάζεται δυτικός πολιτισμός τέθηκαν από μη Ευρωπαίους».

Η εθνότητα και η φυλή

Ηδιαμάχη έμοιαζε να μη μας αφορά, αφού εξελισσόταν κυρίως στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου που αναπτύσσεται σήμερα στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Οι αφροκεντριστές ακαδημαϊκοί συμπεριέλαβαν πρόθυμα το βιβλίο στον διάλογό τους με τους κλασικιστές, ενώ το ντοκυμαντέρ «Μαύρη Αθηνά» (τέλη του 1991) και διάφορα άρθρα στον Τύπο («Νewsweek», «Εbony», «Τhe Νew Rebublic») επιβεβαίωσαν τον ρόλο που διαδραμάτισαν οι απόψεις του Μπερνάλ σε αυτόν τον διάλογο. Ο «Ιndependent» το ανακήρυξε βιβλίο της χρονιάς και η Βρετανίδα Μάργκαρετ Ντραμπλ υποκλίθηκε μπροστά στην πιο παράξενη ακαδημαϊκή αντιπαράθεση της εποχής μας. Εφόσον το ζήτημα αναφερόταν σε ένα τόσο φορτισμένο συναισθηματικά θέμα, όπως είναι η εθνότητα και η φυλή, δεν ήταν εύκολο να σβήσει η φλόγα που άναψε.

Παρ΄ όλα αυτά δεν άργησαν να εμφανιστούν οι δριμείες επικρίσεις των κλασικιστών, οι οποίες έδωσαν νέα τροφή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η υπόθεση του Μπερνάλ ότι ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός ήταν αφρικανικής προέλευσης προκάλεσε τη χλεύη, ενώ σε τηλεοπτικά προγράμματα όπως το «60 Μinutes» του τηλεοπτικού δικτύου CΒS βγήκε το συμπέρασμα πως η θεωρία αυτή ήταν βασικά μια προσπάθεια να εφοδιαστούν οι μαύροι με αυτοεκτίμηση ώστε να αισθανθούν ότι είναι μέρος της πορείας προόδου της ανθρωπότητας.

Πολιτικό στυλ

Προτού προλάβουμε να μεταφράσουμε στα ελληνικά το έργο- αν είχαμε ποτέ τέτοια πρόθεση- κυκλοφόρησε το 1991 ο δεύτερος τόμος με τις υποτιθέμενες αρχαιολογικές αποδείξεις της νέας θεωρίας. Εγιναν 1.400 οι σελίδες του Μπερνάλ προς συζήτηση και εξίσου εντάθηκαν οι αντιδράσεις των ελληνιστών, αιγυπτιολόγων και ειδικών σε θέματα της Μέσης Ανατολής, οι οποίοι αποδοκίμαζαν τις αδόκιμες μεθόδους του και τα αβάσιμα συμπεράσματά του.

Η δρ Μary Lefkowitz, καθηγήτρια Κλασικής Ιστορίας στο Wellesley College της Μασαχουσέτης, ήταν η πρώτη πανεπιστημιακή που καταφέρθηκε δημοσίως εναντίον της σχολής που ξεκίνησε από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Κορνέλ Μartin Βernalεμφανιζόταν συχνά σε τηλεοπτικά προγράμματα και αρθρογραφούσε σε εφημερίδες όπως οι «Νew Υork Τimes». Εχει δεχθεί συχνά δημόσιες προσωπικές επιθέσεις από εξτρεμιστές αντιπάλους της, οι οποίοι την κατηγορούν για ρατσισμό, υπερσυντηρητισμό και πολλά άλλα.

Ανέλαβε λοιπόν να συνοψίσει τον αντίλογο στο βιβλίο του Μπερνάλ μέσα από 20 δοκίμια διαπρεπών ακαδημαϊκών διαφορετικών ειδικοτήτων σε έναν τόμο-ράπισμα το 1996, την Αναθεωρημένη Μαύρη Αθηνά.
Ο Μάρτιν Μπερνάλ απάντησε το 2002 στους επικριτές του με το βιβλίοΒlack Αthena Writes Βackκαι εξέδωσε το 2006 τον τρίτο τόμο της Μαύρης Αθηνάςμε τις υποτιθέμενες γλωσσολογικές αποδείξεις της θεωρίας του.
Καταρρίφθηκαν και αυτές από τους φιλολόγους και ιστορικούς στα έντυπα μέσα και όλοι πλέον περίμεναν τον προγραμματισμένο τέταρτο τόμο από τον 72χρονο σήμερα συγγραφέα.
Σημειωτέον ότι ο Μπερνάλ, με κινεζικές σπουδές, ερευνητής των πνευματικών σχέσεων μεταξύ της Κίνας και της Δύσης, ασχολήθηκε μετά το 1962 με τον πόλεμο στην Ινδοκίνα και μόνο μετά το 1975 ένιωσε την ανάγκη να διερευνήσει την εβραϊκή καταγωγή του, καθώς και την εβραϊκή ιστορία σε σχέση με τη χαναατική και τη φοινικική ιστορία. «Η πολιτική, λοιπόν, έχει παράσχει στη “Μαύρη Αθηνά” ένα κοινό που θεωρεί το πολιτικό στυλ γραφής του Μπερνάλ ευχάριστο.Ενα τέτοιο στυλ ή τεχνική που εφαρμόζεται στη μελέτη της ιστορίας χαρακτηρίζεται από μεθοδολογικά και ιστοριογραφικά σφάλματα στα οποία υποπίπτει ο Μπερνάλ επανειλημμένα,επειδή είναι πολιτικός επιστήμονας και όχι ιστορικός»επισημαίνει ο Λόρενς Τριτλ στον τόμο της αναθεώρησης.

Κομμάτι του παζλ

Τώρα που ο αρχικός θόρυβος για τηΜαύρη Αθηνάέχει κοπάσει, ήρθε η ώρα επιτέλους να συμμετάσχουμε και εμείς στη συζήτηση.
Κυκλοφόρησε στα ελληνικά το πιο ενδιαφέρον ίσως από τα κομμάτια αυτού του παζλ: ηΑναθεωρημένη Μαύρη Αθηνά.
Μαθαίνουμε έτσι διά της τεθλασμένης οδού τι προηγήθηκε μέσα από τις αναλύσεις των επικριτών του, και ιδίως από τον Ρίτσαρντ Τζένκινς που αναλαμβάνει να μας διαφωτίσει:«Ο Μπερνάλ ισχυρίζεται ότι τη 2η χιλιετία π.Χ.η Ελλάδα αποικίστηκε από Αιγυπτίους και Φοίνικες. Κατά την άποψή του,περίπου το 25% του ελληνικού λεξιλογίου- δηλαδή σχεδόν οτιδήποτε δεν είναι ινδοευρωπαϊκό- μπορεί να προήλθε από αυτές τις πηγές. Μεταγενέστεροι Ελληνες ομολόγησαν την οφειλή τους σε αυτούς τους λαούς και οι μύθοι τους σχετικά με τον αποικισμότην έλευση του Δαναού από την Αίγυπτο,του Κάδμου από τη Φοινίκηπιθανόν να περιέχουν ιστορικές μνήμες.
Αυτή η θεωρία της προέλευσης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού,όπως ισχυρίζεται,επικρατούσε μέχρι τον 18ο αιώνα. Ο Μπερνάλ την αποκαλεί “αρχαίο μοντέλο”. Μετά εγκαταλείφθηκε εξαιτίας των δύο βασικών παραδειγμάτων του 19ου αιώνα, της “προόδου” και του ρατσισμού. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα η ανακάλυψη μιας οικογένειας ινδοευρωπαϊκών γλωσσών κατέστησε δυνατό να δημιουργηθεί αυτό που ο Μπερνάλ αποκαλεί “ευρύ άριο μοντέλο”,σύμφωνα με το οποίο εισβολές από τον Βορρά διαμόρφωσαν τη γλώσσα των αρχαίων Ελλήνων και τη βάση του πολιτισμού τους. Αυτό το “ευρύ άριο μοντέλο” προσπάθησε να αποκλείσει τους Αιγυπτίους και αργότερα μέσα στον αιώνα θέλησε να αποκλείσει και τους Φοίνικες,επειδή ήταν Σημίτες. Από τα μέσα του εικοστού αιώνα το Ολοκαύτωμα και η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ μετέβαλαν την ευρωπαϊκή στάση, η οποία άρχισε να αποδέχεται την παρουσία των Φοινίκων. Αλλά επειδή η προκατάληψη εναντίον των μαύρων συνεχίζεται,οι αρχαίοι Αιγύπτιοι εξακολουθούν να είναι αποκλεισμένοι».

Μα είναι μαύροι οι Αιγύπτιοι;«Η Αίγυπτος, ως γεωγραφική γέφυρα μεταξύ Αφρικής και Μεσογείου, θεωρήθηκε από τον Μπερνάλ ότι είναι τόσο μαύρη όσο και σημιτική»εξηγεί η Εμίλι Βερμιούλ, από τους συντελεστές του τόμου. Πουθενά όμως δεν παρουσιάζονται αποδείξεις για του λόγου το αληθές. Το «αναθεωρημένο αρχαίο μοντέλο» του Μπερνάλ εμφανίζει μεγάλη ιστοριογραφική αφέλεια, σημειώνει στη δική της ανάλυση η Μαίρη Λέφκοβιτς. Σε τι βαθμό ο μύθος αναπαριστά την ιστορία; Και σε ποια έκταση οι ευρωπαίοι ακαδημαϊκοί απέκρυψαν τη σπουδαιότητα των πολιτιστικών δεσμών της αρχαίας Ελλάδας με τους παλαιότερους πολιτισμούς της περιοχής; Οι ίδιοι οι αρχαίοι Ελληνες δεν παραδέχονταν ότι όφειλαν κάτι στους γειτονικούς πολιτισμούς. Ούτε και υποστήριζαν ότι ήταν κάτι μοναδικό. Αντιθέτως, συνήθιζαν να φαντάζονται ότι όλοι ήσαν σαν εκείνους. ΣτηνΙλιάδαοι Τρώες μιλούν την ίδια γλώσσα, λατρεύουν τους ίδιους θεούς, φορούν τα ίδια ρούχα. Μόνο μετά τους Περσικούς Πολέμους, στις αρχές του 5ου αι. π.Χ., στους οποίους οι αρχαίοι Ελληνες σχεδόν ηττήθηκαν, άρχισαν να συνειδητοποιούν και να τιμούν τα μοναδικά χαρακτηριστικά του πολιτισμού τους.

Χειρότερη μομφή

Ομοίως, η ετυμολογία που προτείνει ο Μπερνάλ για πολλά ονόματα αρχαίων ελληνικών πόλεων είναι ιδιαιτέρως αμφίβολη και απίθανη. Καμία από τις ετυμολογικές προτάσεις που προτείνει ο Μπερνάλ- όπως ότι η Λάρισα προέρχεται από το αιγυπτιακό τοπωνύμιο R-3ht, ή ότι ακόμη και το όνομα της Αθήνας προέρχεται από την Αφρική- δεν μπορεί να αμφισβητήσει αυτό που γλωσσολόγοι έχουν καταγράψει και υποστηρίξει: ότι τα ελληνικά είναι κατά βάση μια ινδοευρωπαϊκή γλώσσα που περιλαμβάνει κάποιες λέξεις-δάνεια από τους γείτονές της. Ιδιαίτερα αφότου αποκρυπτογραφήθηκε η Γραμμική Β το 1952 έγινε σαφές ότι τα ελληνικά χρησιμοποιούνταν από τον 16ο ως τον 12ο αι. π.Χ. σε οικισμούς όπως οι Μυκήνες και η Κνωσός.

Τη χειρότερη μομφή επιφυλάσσει για τον Μπερνάλ ο έτερος κλασικιστής που συνυπογράφει μαζί με τη Λέφκοβιτς τον τόμο:«Στην προσπάθειά του να μειώσει [ο Μπερνάλ] την ευρωπαϊκή πολιτισμική αλαζονεία,διασφάλισε μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα. Απέδωσε κύρος στην Αίγυπτο και στη Φοινίκη μονάχα σε σχέση με μια μετέπειτα και διαφορετική δυτική παράδοση και έτσι η “Μαύρη Αθηνά” υπέκυψε σε αυτόν ακριβώς τον ευρωκεντρισμό που είχε στόχο να καταπολεμήσει»είναι η ετυμηγορία του Γκάι Μακ Λιν Ρότζερς. Ισως θέλησε ο Μπερνάλ να συγγράψει ένα νέο ευαγγέλιο της Ιστορίας σαν τονΟριενταλισμότου Εντουάρντ Σαΐντ (Νεφέλη, 1996), που είχε ήδη δημοσιευθεί το 1978 και παρομοίως μεταφράστηκε ως σήμερα σε πάνω από 20 γλώσσες. Ο Σαΐντ πράγματι συνέβαλε στην αμφισβήτηση των στερεοτύπων με τα οποία η Δύση αντιμετωπίζει τους άλλους πολιτισμούς, στην κριτική ανασκευή και στην απόρριψη της δαιμονοποίησης του Ισλάμ και των Αράβων. Θα πετύχει κάτι τέτοιο ο Μπερνάλ προς χάριν των αρχαίων Σημιτών, οι οποίοι παρεμπιπτόντως ουδεμία σχέση προκύπτει ότι έχουν με τους σημερινούς εβραίους;


+n-

29

Η Στοά.΄. της Τέχνης / SEPTEMBER

« στις: Σεπτεμβρίου 03, 2009, 18:37:23 »

...is here...again....


http://www.youtube.com/watch?v=H8RxNeHKgNU




+n-

30

Η Στοά.΄. της Τέχνης / Angelique Prague;;mixtape null 01

« στις: Σεπτεμβρίου 02, 2009, 22:20:53 »

συλλογη απο αρκετα νεα προσωπα της ελληνικης και ευρωπαικης experimental σκηνης...free download available.


mixtape null 01

re-uploaded


links:

http://praguedejavu.blogspot.com/2009/03/null.html



+n-