107
« στις: Οκτωβρίου 01, 2008, 20:51:16 »
Η σχεση της Εκκλησιας με τον Τεκτονισμο ,ειδικα στη χωρα μας ειναι κατι που εχει θιχτει στο forum,νομιζω ομως οτι θα κανει καλο να το "ψαξουμε" λιγο περισσοτερο..Βρηκα μια εργασια στο δικτυο,μαλλον της εκκλησιας..
τα συμπερασματα δικα σας...
ΜΑΣΟΝΙΑ:[1]
Γνωστική παραθρησκεία, με πολιτικές και οικονομικές επιρροές
Η μυστική δραστηριότητα τoυ τεκτονισμού μεγαλοποιεί την επιρροή των μασόνων στην ελληνική κοινωνία. Παρόλα αυτά ο Τεκτονισμός διατηρεί τη φήμη, ότι βρίσκεται πίσω από κάθε πολιτική, κοινωνική, οικονομική ή άλλη δραστηριότητα.
Ποιά είναι η αλήθεια;
Όχι πάντως στα άκρα, που καλλιεργούν οι φήμες και η απόκρυφη δραστηριότητά του.
Έρευνα:
ΒΑΣΙΛΗΣ Α. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
Φιλόδοξοι
Βασιλιάδες, πρωθυπουργοί, υπουργοί, μεγαλοτραπεζίτες, δικαστικοί, καθηγητές πανεπιστημίων, καλλιτέχνες, έμποροι, δημοσιογράφοι, επιστήμονες και άλλες προσωπικότητες ήτανε, και είναι, μέλη του Τεκτονισμού, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.[2] Άτομα με φιλοδοξίες ή άλλες επιδιώξεις, συμμετέχουνε στη μυστική - απόκρυφη αυτή οργάνωση. Η συμμετοχή τους στη μασονία, εξάπτει τη λαϊκή φαντασία, που μεγαλοποιεί την δραστηριότητα του τεκτονισμού, την ισχύ και την επιρροή του στα σημερινά πολιτικά και οικονομικά πράγματα. Αλλά, και η Εκκλησία, κυρίως η Καθολική, με την πολεμική της έχει δημιουργήσει ένα θρύλο γύρω από την δραστηριότητα του Τεκτονισμού.[3] Αντίθετα οι Αγγλικανοί δείχνουν ανοχή, αλλά και συμμετοχή στη μασονία.
-Τόση δύναμη, έχουν, επιτέλους, οι μασόνοι; Είναι ένα ερώτημα που πλανάται στο λαό, και σε άλλες κοινωνικές ομάδες που δεν βλέπουν με συμπάθεια την τεκτονική δραστηριότητα, ή έχουν αντίρρηση με τη μυστική και απόκρυφη δράση του.
Είχανε, πραγματικά, κάποτε δύναμη - ιδίως τον 18ο και τον 19ο αιώνα, αλλά και προηγουμένως - και η συστηματική διείσδυση ή η διακριτική στρατολόγηση ανθρώπων με θέσεις κλειδιά στην κοινωνία, αύξανε την επιρροή τους. Είναι και η μυστική δράση της μασονίας, που αυξάνει την ενεργή κοινωνική διείσδυσή της και την επίδρασή της στα πολιτικά ή τα οικονομικά μιάς χώρας.[4] Δεν είναι έξω από την πραγματικότητα αν πούμε, ότι η μυστική και απόκρυφη δράση ελκύει άτομα φιλόδοξα και, γιατί όχι, ματαιόδοξα, τα οποία τα δίνουν όλα στην οργάνωση. Νιώθουν ξεχωριστά και ότι κάτι είναι. Έπειτα, οι θρησκευτικού τύπου τελετουργίες, με δοξασίες, τυπικά, και πειθαρχημένες επαναλαμβανόμενες θεουργικές δραστηριότητες, δημιουργούν «άβουλα» άτομα,[5] που συσπειρώνονται γύρω από την αντίληψη της μοναδικότητας του τεκτονισμού.
Τα μυστήρια
Ο συμβολισμός, η ανάμειξη στοιχείων από τα αρχαία λατρευτικά τυπικά των Ελλήνων, των Αιγυπτίων, των Βαβυλωνίων, των Εβραίων, των Φοινίκων και των Χαλδαίων αναπαράγονται σε όλους τους βαθμούς της μασονικής ιεραρχίας. Εντυπωσιακά στοιχεία, που συνεγείρουν το συναίσθημα και πειθαναγκάζουν τα άτομα, ν' ακολουθούνε τη μυστηριακή οδό, η οποία διεκδικεί το αλάθητο των διδασκαλιών και το απόλυτο στη μέθοδο αναζήτησης της μυστηριακής αλήθειας, την οποία αποκαλούνε «φως».[6] Δηλαδή, ο τεκτονισμός, είναι μιά μυστική γνωστική, παραθρησκευτική οργάνωση σαν κι αυτές που έδρασαν, κυρίως, τους τέσσερις πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες και αναβιώσανε τα μεσαιωνικά χρόνια, με το περίβλημα των ιπποτικών ταγμάτων. Τα τάγματα αυτά, όπως λ.χ. οι Ροδόσταυροι,[7] οι ιππότες της Μάλτας,[8] οι Αγγελικοί Αδελφοί,[9][10] οι Ιωαννίτες, οι Ιππότες Καδώς,[11] οι Ναΐτες,[12] Καλατράβα[13] κ.ο.κ., αλλά και στο Ισλάμ οι Ασασσίνοι (δολοφόνοι)[14][15] είχαν ιεραρχία και τάξεις. Στις τάξεις τους υπηρετούσαν αριστοκράτες και ευγενείς, που διοικούσαν, ιερατείο, το οποίο προερχότανε από τις ίδιες τάξεις και οι στρατιώτες, οι οποίοι εστρατολογούντο από τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα, για να υπηρετούνε τυφλά, και χωρίς αντιρρήσεις, το τάγμα τους.
Η κοινωνική αδικία που επικρατούσε το μεσαίωνα και τα ύστερα χρόνια, έσπρωχνε το λαό προς τα ιπποτικά τάγματα. Έθελγε, άλλωστε, τα άτομα λαϊκής προέλευσης, το γεγονός ότι αποκτούσανε δύναμη ως μέλη των ιπποτικών ταγμάτων με κοινοβιακή ζωή, με επίφαση ισότητας των μελών, με μυστικές τελετουργίες και διδασκαλίες, με ανώτατη ιεραρχία κάτω από τη σιδερένια διοίκηση του Μεγάλου Δασκάλου, του Μάγιστρου ή του Πρωτομαϊστορα,[16] ή Μεγάλου Ποντίφηκα.[17]
Ακόμη και σήμερα ατόμα, μεσαίων ή κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, εντυπωσιάζονται από το γεγονός, ότι μυούμενα στη μασονία, γίνονται αυτόματα «αδελφοί» αριστοκρατών και υψηλόβαθμων στελεχών της κοινωνίας. Στις ξένες χώρες οι Έλληνες μετανάστες μυηθήκανε στο μασονισμό, ακριβώς γι' αυτόν το λόγο, για να μην είναι στο περιθώριο, για να μην αποκαλούνται από τους ντόπιους «παλιόξενοι» και να μην αισθάνονται κοινωνική απομόνωση.[18]
Σημαντική επίδραση στα τυπικά της μασονίας έχουν εβραϊκά στοιχεία, αλλά και αιγυπτιακά από την θρησκεία του Όσιρη και της Ίσιδος, ή την πίστη τους στις άγνωστες απόκρυφες διδασκαλίες του Ερμή του Τρισμέγιστου, καθώς και τους ορφικούς ή τους πυθαγόρειους ή τα Καβείρια Μυστήρια.[19] Κι αυτές περιβαλλόμενες με μυστήριο και μύθους.
Αναμειγνύουν αυτά τα στοιχεία, όπως ακριβώς έκαναν οι γνωστικοί[20] βαλεντινιανοί[21] και οφίτες[22] την εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και ο Μάνης.[23] Ένας Πέρσης φιλόσοφος ιδρυτής θρησκείας, ο οποίος ανάμειξε στοιχεία ζωροαστρισμού, ιουδαϊσμού, βουδιστικά και χριστιανικά.[24] Εκτελέστηκε από τους Πέρσες με οδυνηρό θάνατο. Τον γδάρανε ζωντανό. Υπάρχουνε και σήμερα υπολείμματα του μανιχαϊσμού.
Οι Ιουδαίοι Εσσαίοι,[25] επίσης, διαδραματίζουνε μεγάλο ρόλο στη νοοτροπία και τη διδασκαλία των μασόνων, όπου πλάθουνε διάφορους μύθους, στα πλαίσια της τεκτονικής παραδόσεως. Κι αυτών οι διδασκαλίας είναι πολύ λίγο γνωστές.
Η χρησιμοποίηση ονομάτων χριστιανών αγίων και ιστορικών βασιλέων εξάπτουν, επίσης, τη φαντασία των μασόνων, ιδίως όσων δεν έχουνε σχετική φιλοσοφική και ιστορική παιδεία.
Οι Στοές φέρουν ονόματα βαρύγδουπα, μεταξύ των οποίων Στοά της Βασιλικής Αψίδας, η οποία, σε διάφορες εποχές είχε ονόματα όπως Αγία Στοά, Ιερά Στοά και Βασιλική Στοά.[26]
Η τεκτονική παράδοση διδάσκει, ότι:
― Η Αγία Στοά άνοιξε σε σκηνή στην έρημο και προήδρευσαν διαδοχικά ο Μωυσής, ο Αχολιάβ (ή Ελιάβ)[27] και ο Βεζαλεέλ (ή Βεσελεήλ).
― Η Ιερά Στοά άνοιξε στο όρος Μορία[28] στη διάρκεια της ανοικοδόμησης του πρώτου ναού. Στην Ιερά Στοά προήδρευσαν ο βασιλιάς του Ισραήλ Σολομών, ο βασιλιάς της Τύρου Χιράμ και ο πρωτομάστορας του ναού, επίσης, Χιράμ.
Στον τρίτο βαθμό, του διδασκάλου, γίνεται η αναπαράσταση της δολοφονίας του Χιράμ, με τυπικό του θανάτου και της ανάστασής του.
― Η Βασιλική Στοά άνοιξε ανάμεσα από τα ερείπια του ναού του Σολόμωντα. Στη διάρκεια της ανοικοδομήσεώς του προήδρευσαν ο Ζουρεββάβελ, ο Χαγκάι[29] και ο Ιοσούας.
Όσον αφορά το πάθος των μασόνων για ονόματα αγίων, κυρίως του Ιωάννη, εκτός από την εβραϊκή καταγωγή των προσώπων, υπάρχει και σχετική τεκτονική παράδοση για τον κάθε Ιωάννη. Θεωρούνται πάτρωνες των χριστιανών μασόνων:
1. Ο Ιωάννης ο βαπτιστής, θεωρείται προστάτης των συντεχνιών λιθουργών, που έδρασαν ως αδελφότητες στις αρχές της δεύτερης χιλιετίας στην Αγγλία, αλλά καθιερώθηκε στα 1717 ως προστάτης της Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας.
2. Ο Ιωάννης ο ευαγγελιστής, τιμάται κυρίως από τις σκωτικές στοές.
Παραδέχονται οι τέκτονες, ότι οι ονομασίες αυτών των αγίων δοθήκανε σε περιοχές όπου υπήρχανε θρησκόληπτοι και δεν βλέπανε με καλό μάτι την μυστική δραστηριότητά τους. Ύστερα, επειδή στις περιοχές αυτές υπήρχε ηλιολατρεία, αντικαταστήσανε τις γιορτές με την επέτειο εορτών του Αγίου Ιωάννου στο θερινό και το χειμερινό ηλιοστάσιο, δηλαδή στις 21 Ιουνίου και στις 22 Δεκεμβρίου. Οι χριστιανικές γιορτές και τα ονόματα χρησιμοποιήθηκαν ως προκάλυμμα. Στοές αφιερωμένες και σε άλλους αγίους υπάρχουνε πολλές, για διάφορους λόγους (Αγίου Ανδρέα, Αγίου Παύλου, Αγίου Πέτρου κ.λπ.).
Όλα αυτά μπορεί να τα συναντήσει ο καθένας και στην καθημερινή κοινωνική ζωή. Τότε, γιατί τόση μυστικότητα και αποκρυφισμός στη μασονία; Επικρατεί η εντολή, που είναι όρος και κανόνας ζωής των μασόνων: Βλέπε, Άκου, Σώπα (από τα λατινικά Audi, Vide, Tace), που καθιερώθηκε στα 1813 και ισχύει απαρέγκλιτα.
Οι Ναΐτες λ.χ. είχανε φοβερή στρατιωτική πειθαρχία και μυστικότητα και δεν έσπαγε η σιωπή των μελών. Χρησιμοποιούσανε και το φόνο ως μέσο επιτυχίας του τάγματος, ή για να βγάλουν από τη μέση ανεπιθύμητα πρόσωπα:
Ο θάνατος ήταν η τιμωρία των μελών, που παραβιάζανε το νόμο της σιωπής και αποκαλύπτανε μυστικά του Τάγματος των Ναϊτών.[30]
Ο «θάνατος» -όχι ο φυσικός- είναι και σήμερα η τιμωρία όσων σπάνε τη σιωπή του μασονισμού. «Θάνατος» επαγγελματικός, «θάνατος» οικονομικός και «θάνατος» κοινωνικού απομονωτισμού. Όσο πετυχαίνει, βέβαια.
Τα σύμβολα
Η συμβολική και αλληγορική μέθοδος διδασκαλίας των μασόνων έχει καθαρά θρησκευτικό χαρακτήρα και κατάγεται από τους αλεξανδρινούς χρόνους, όπως διακηρύσσουν οι θεωρητικοί αξιωματούχοι τους.
Οι συμβολισμοί και οι αλληγορίες αποτελούνε τη βάση του τεκτονικού συστήματος, παραδέχεται ο μασόνος Mackey:
― Από την αλεξανδρινή σχολή κατέχομε, γράφει, τον γνωστικισμό και την καβαλλά και ιδίως το σύστημα του συμβολισμού και των αλληγοριών, που βρίσκεται στη βάση της τεκτονικής φιλοσοφίας.
Στους πυθαγόρειους και τους αλεξανδρινούς χρωστούν οι τέκτονες δάσκαλοι την ουσία των δογμάτων και την εσωτερική μέθοδο μεταδόσεώς τους.
Και υπογραμμίζει ο μασόνος θεωρητικός δάσκαλος:
«Ο Αριστόβουλος[31] και ο Φίλων[32] -ζήσανε διαφορετικούς αιώνες- διδάξανε στους μασόνους τη θεωρία ότι οι ιερές γραφές των Εβραίων ήσαν με το σύστημα των αλληγοριών τους, η πραγματική πηγή κάθε θρησκευτικού και φιλοσοφικού δόγματος (που ακολουθούν οι μασόνοι!), του οποίου η φραστική και επιφανειακή μορφή ήτανε μόνο για τον κοινό λαό (τους αμύητους και βέβηλους, κατά τη μασονική ορολογία), ενώ η εσωτερική ή «κεκρυμμένη έννοια προωρίζετο μόνον δια τους μύστας».
Μύστες κατά τον τεκτονισμό είναι ο Βούδας, ο Ζωροάστρης, ο Πυθαγόρας, ο Ορφέας, ο Χριστός, ο Μωάμεθ και άλλοι δάσκαλοι μυστικών και απόκρυφων ή θεοσοφικών θεωριών, ανάμεσα στους οποίους οι περισσότεροι ήτανε και είναι μασόνοι»!
Ο Μέγας Αρχιτέκτων
Με όλα αυτά και άλλα πολλά στοιχεία, ο τεκτονισμός έχει τη μορφή θρησκείας, αφού διαθέτει διδασκαλίες και δόγματα βιωματικής πίστης, ιερατεία, απρόσωπο θεό, αμφιέσεις και ιερά σύμβολά, τυπικά, δόγματα, ναούς, μυστήρια και τελετουργίες.
Η ανωτάτη δύναμη είναι ο Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος με συγκρητιστική θεοσοφική (μανιχαϊκή) μορφή αποδοχής από το κάθε μέλος της Στοάς.
Ο τεκτονισμός δεν επιβάλλει θετική πίστη σ' ένα θεό και στην αποκάλυψη, αλλά σε μια άχρωμη θρησκευτικότητα, που ο καθένας διαμορφώνει. Η αυτογνωσία είναι ένα σύνθημά τους και δόγμα, όπως και των γνωστικών, οι οποίοι με την αυτογνωσία θεοποιούσανε τον άνθρωπο.
Ο μασόνος είναι ελεύθερος να πιστεύει ό,τι θέλει, στα πλαίσια μη δέσμευσης των μασόνων για κάποια συγκεκριμένη θρησκεία, αρκεί να μην αμφισβητεί ό,τι διδάσκεται στα τεκτονικά τυπικά. Ή, καλύτερα, να τα αποδέχεται με τη συνεχή επανάλειψη. Έτσι ο Πυθαγόρας, ο Βούδας, ο Αβραάμ, ο Μωυσής και άλλοι είναι δάσκαλοι και μύστες, απ' όπου ο μασόνος αντλεί θρησκευτικά και φιλοσοφικά στοιχεία.
Ο Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος είναι η κάθε μεγάλη δύναμη, η οποία έχει τις ρίζες του στο θεό Άμμωνα, τον οποίο θεωρούν οικοδόμο, ή αρχιτέκτονα, γιατί "Άμων" στα εβραϊκά σημαίνει ακριβώς αυτές τις ονομασίες.
Το δόγμα της ενότητας της μασονίας καλύπτεται από το σύνολο των διαφόρων εκδηλώσεων «του ενός και μόνου θεού», «του ανύπαρκτου, του ενουσίου όντος, του μόνο γεννώντος στον ουρανό και στη γη, του απάτορος και αμήτορος, πατέρα και μητέρα των πάντων». Πρόκειται για την γνωστική θεωρία του αρσενικού-θηλυκού, του ανδρόγυνου όντος κ.λπ.
Η θρησκευτική φιλοσοφία του τεκτονισμού βασίζεται στις θεωρίες που θεμελίωσαν οι μασόνοι Lessing, Herder και Fichte, «θέτει όλες τις θρησκείες στο ίδιο επίπεδο». Οι διάφορες θρησκείες «αποτελούνε σταθμούς στην εξέλιξη της ανθρωπότητας προς το υπέρτατο τέρμα, όπου όλοι οι λαοί θα φτάσουνε και θα βρουν εκεί τον αληθινό δρόμο». Τον δρόμο προς το φως! Αυτό το παρέχει ο τεκτονισμός και, μάλιστα, αλάνθαστα.[33]
[34]«Οι μασόνοι κρατούνε για τους εαυτούς τους την τέχνη να φυλάγουνε τα μυστικά. Κρατούνε για τους εαυτούς τους, επίσης, την τέχνη της μετουσιώσεως, τα μέσα να επιτυγχάνουνε την τέχνη του Αμπράκ?».[35]
Εμφάνιση μηνυμάτων