Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - ΚΡΑΧΤΗΣ

Σελίδες: 1 2 [3] 4 5 ... 10
31
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Φεβρουαρίου 20, 2014, 16:13:36 »
Αυτή η κατηγορία των ανθρώπων όπως οι Ακροπολιτανοί βλέπουν αποτελέσματα εκεί που δεν υπάρχουν, βλέπουν εξέλιξη εκεί που δεν υπάρχει,

 βλέπουν τέλεια συστήματα ενώ αυτήν την έκφραση την χρησιμοποιούμε για να εξηγήσουμε κάτι που δεν υπάρχει συνώνυμο της ουτοπίας,

 αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν μετενσαρκώσεις ενώ δεν ξέρουμε αν υπάρχει η μετενσάρκωση, αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν τα μυστικά του σύμπαντος χωρίς να μπορούν να στα παρουσιάσουν,

 αυτοί οι άνθρωποι μιλούν για εντιμότητα ενώ ξενο-πηδάνε, μιλούν για ηρωισμό ενώ στέλνουν εσένα μπροστά, σου ζητάνε να γυμναστείς μαζί τους ενώ οι αρχηγοί τους κοιμούνται σε άνετα κρεβάτια ενώ εσύ κοιμάσαι στο χώμα,

 σου μιλάνε για σοφίες για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη χωρίς να τους έχουν μελετήσει πραγματικά, σου κάνουνε διάλεξη χωρίς να μπορείς να διαφωνείς!

Αυτοί η άνθρωποι απλά ζούνε στο κόσμο τους χωρίς να το έχουν πάρει χαμπάρι.

Και έπειτα προβληματίζονται βαθιά και το ερευνούν χρόνια τώρα..... γιατί  φεύγουν τα μέλη όταν φεύγουν!

Πέστε μου εσείς, από που προέρχονται όλα αυτά που περιγράφω; γιατί τόση έμπνευση τόσο καιρό τώρα;

ή είμαι καλώς παρατηρητής της κοινωνίας και άρα δεν ψεύδομαι, απλά μιλώ για την Ν.Α χωρίς να την έχω επισκεφτεί  ή αυτά που περιγραφώ ως διαπιστώσεις όντος τα έζησα στην Νέα Ακρόπολη και άρα είναι αλήθεια και πάλι!

Ένα μονό βεβαιώνω, ποτέ δεν ήμουν πολυγραφότατος, κάτι σημαίνει αυτό!

32
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Φεβρουαρίου 20, 2014, 16:12:32 »
Παράθεση
Αρκεί βέβαια η εκμετάλλευση του εθελοντισμού από κάποιους απατεώνες να μην είναι η δικαιολογία για να παραμένουμε "ιδιώτες"!!!!

Συμφωνώ!
 

33
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Φεβρουαρίου 20, 2014, 14:35:50 »
Το χειρότερο που γίνεται, Κράχτη, στην Νέα Ακρόπολη και το οποίο δεν συνειδητοποιούν εύκολα τα μέλη της, λόγω συνήθως της πολιτικής τους απειρίας είναι κατ αρχήν ο πολιτικός αποκλεισμός όλων όσων δεν δένουν με την εκάστοτε ακροπολιτανική νομεγκλατούρα.

Ο όρος νομενκλατούρα είναι μια λατινογενής λέξις (nomenklatura) που σημαίνει "κατάλογος ονομάτων", έχει σημαντικό εννοιολογικό περιεχόμενο και χρησιμοποιείται εις την κοινωνιολογίαν και πολιτικήν.
Ο κατάλογος των ονομάτων, συγκεκριμένα στην Νέα Ακρόπολη περιλαμβάνει τους Πελεκυφόρους, τους Οδηγητές και τους Γραμματείς της  Αυτοκρατορίας που θέλει να δημιουργήσει.

Η νομενκλατούρα αυτή με την πολυετή και ασφυκτική άσκηση της εξουσίας και την πρακτική του "πολιτικού αποκλεισμού" των ανεπιθύμητων, διολίσθησε την οργάνωση σε μια μορφή αναιμικής ή αναπηρικής "δίκαιης" εξουσίας.
Η ύπαρξη της νομενκλατούρας είναι φαινόμενο νοσηρό, νοθεύει την ουσία κάθε τι του όμορφου στην πολιτική εξουσία, και ακολουθεί επικίνδυνη πορεία μετάλλαξης και διαστροφής κάθε πολιτεύματος, σε ένα ιδιόμορφο καθεστώς, που το ηγεμονεύουν  άνθρωποι  της διαπλοκής, σκοτεινές και ανάλγητες  κλίκες  προς επιδίωξη πάντα ιδιοτελών και ανομολόγητων σκοπών.
Ένα απλό παράδειγμα του αόρατου εξουσιαστικού ρόλου της νομενκλατούρας της ΝΑ, που εξελίσσεται σε μια ορατή φθοροποιό διαπλοκή και διαστροφή της έννοιας κράτους και  κοινωνίας, αποτελεί και η ύπαρξη του φαινομένου του νεποτισμού που υπάρχει σε αυτή την νομενκλατούρα.

Τι είναι νεποτισμός?

Είναι η κυριαρχία μιας οικογένειας σε ορισμένο τομέα ομαδικής ζωής και  δράσης.(οικογενειοκρατία).
Είναι η εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που δίνει σε κάποιον η εξουσία  που κατέχει για να εξασφαλίσει σε συγγενείς και φίλους αξιώματα και δημόσιες θέσεις.
Είναι η  σκανδαλώδης τάση των προσώπων που πρωταγωνιστούν στην πολιτική  ζωή μιας κοινωνικής ομάδας, του να διορίζουν στις ανώτερες θέσεις , στους μηχανισμούς εξουσίας δηλαδή, κατά προτίμηση συγγενικά τους πρόσωπα.
Είναι το άλλο, εξ ίσου νοσηρό φαινόμενο σήψης της πολιτικής  με τα γνωστά συμπτώματα  διάλυσης. Είναι  φαινόμενο  , απαράδεκτο, άδικο, απεχθές, αναξιοκρατικό που νοθεύει κάθε πολίτευμα..
Είναι ένα κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο που δεν έχει υγιείς βάσεις, και οδηγεί τις οργανωμένες κοινωνίες σε σταδιακή σήψη και ηθική παρακμή, διότι στην κατάληψη των θέσεων άσκησης εξουσίας, αντί των ενάρετων, εργατικών, εντίμων, ηθικών, ακέραιων και καταλλήλων, προτιμώνται οι συγγενείς και  φίλοι.
 Κάθε ρουσφετολογικός μηχανισμός, κάθε νομεκνλατούρα και νεποτισμός περικλείουν από τη γέννηση τους τον ιό της δάλυσης μέσα από εσωτερικές τριβές, ανταγωνισμούς και αντιζηλίες. Αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες, τροχοπέδη που εμποδίζει και επιβραδύνει την πολιτική και κοινωνική εξέλιξη των κρατών και κοινωνιών.
Θα μου πει βέβαια κάποιος ακροπολιτανός, που τα είδες όλα αυτά βρε Γαραντζώτη, τόσα χρόνια έφαγες στη Νέα Ακρόπολη, τίποτα δεν κατάλαβες?

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Ο Λιβράγκα δεν ήταν αυτός που διόρισε την γυναίκα του σαν Συναυτοκράτηρα στην Νέα ακρόπολη?
Να παντρευτεί του ζήτησε μόνο, όπως τουλάχιστον μας έλεγε, ο Σρι Ραμ  και όχι να της δώσει την συναρχηγία της ΝΑ, ή μήπως δεν είναι έτσι?
Τα αποτελέσματα, τώρα πλέον, είναι γνωστά σε όλους… παχνίδια εξουσίας, διάσπαση της Νέας Ακρόπολης από την σύζυγό του και ίδρυση της Χαστιναπούρας.
Αλλά, ας έλθουμε στο σήμερα.
Ποιος είναι αρχηγός της Νέας ακρόπολης στην Ελλάδα?
Η Μαρία Χιμένες Πλάνα, η γυναίκα του παγκόσμιου Αρχηγού…
Μα!, θα πει κάποιος καλοπροαίρετος, μπορεί πράγματι να αξίζει αυτή την θέση, καλύτερα από κάθε άλλον.
Ποιος όμως το ορίζει αυτό?
Μα ποιος άλλος?
Ο σύζυγός της…
Α! καλά….
Έτσι θα είναι, αφού έτσι το θέλει. Άλλωστε αυτός είναι τώρα ο Αυτοκράτορας, ελέω Θεού…

Ποια όμως είναι στ αλήθεια η Μ.Χ?
Μήπως είναι κάποια άλλη και όχι αυτή που όταν ιδρύθηκε το παράρτημα των Ιωαννίνων, δεν έχανε ευκαιρία και κάθε τρεις και λίγο την βλέπαμε να συνδράμει με περισσή γενναιοδωρία τον όμορφο και λεπτεπίλεπτο Αρχηγό Ι.Α?
Κατά τα άλλα, μιλάνε για εξέλιξη, έλεγχο των στοιχείων της προσωπικότητας και άλλα πολλά κουραφέξαλα.

Ας μη ξεχνάμε και το άλλο πιο πρόσφατο συμβάν που παντρεμένος πελεκυφόρος στο παράρτημα στον Βαρδάρι φόρεσε τα κέρατα στη γυναίκα του με την τότε αρχηγό του Γ.Σ, η οποία και τιμωρήθηκε με παύση από την αρχηγία της εξαιτίας του ροζ συμβάντος εν αντιθέσει με τον πελεκυφόρο, κολλητό του αρχηγού παραρτήματος για τον οποίο, ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Να τι είναι η νομενκλατούρα.
Έτσι είναι Πέτρο, δυστυχώς...

Να μη θυμηθώ,τώρα, και τον βίο και την πολιτεία της Μίρκας, ενώ ήταν αρχηγός στη Θεσσαλονίκη, ή της Νίκης με τον καλύτερο φίλο του ανδρα της, αν και ήταν νιόπαντρη και τόσα άλλα που θα μπορούσαν να με κάνουν να γράψω ένα ολόκληρο βιβλίο που τύφλα νάχει το..."οι περιπέτειες της Λαίδης Τσάτερλι"








Ξέρεις κύριε Γαρατζώτη την είχε πει ένας Άγγλος αξιωματικός;
 
Τα κουτσομπολιά ευτυχώς που υπάρχουν, διότι είναι η κινητήριος δύναμη του πολιτισμού. Αν δεν θα υπάρχουν τα κουτσομπολιά, δεν θα υπάρχει ντροπή και αν δεν θα υπάρχει η ντροπή, τότε ο κόσμος μας θα είναι πάρα πολύ επικίνδυνος.

Θέλοντας προφανώς να μας δείξει, ότι ακόμα και κάτι υπερβολικό να ακουστεί για εμάς, το ωφέλιμο είναι ότι θα αναγκαστούμε να το απορρίψουμε βγαίνοντας δημόσια με εξωστρέφεια!

Κάτι που δεν ισχύει για τους Ακροπολιτανούς βέβαια αφού μένουν εσωστρεφείς όσον αφορά την βασική αρχή  των απόψεών τους όπως επίσης και γι 'αυτό που επιχειρούν να θεμελιώσουν!

Επίσης αυτό συμβαίνει για κάθε ομάδα που θέλει να κρατά μυστικά και να κινείτε μέσα από την μυστικότητα και τον μυστικισμό δίνοντας έτσι μια ψευδαίσθηση σημαντικότητας στους εαυτό της επειδή νομίζει ότι γνωρίζει πράγματα που το ευρύ κοινό δεν γνωρίζει!

Φυσικά κάνουν μεγάλο λάθος σε αυτό το κομμάτι διότι  αυτά τα παιδικά μυστικά, μένουν μυστικά χωρίς να δοκιμαστούν σε πραγματικές συνθήκες κοινής θεάς παραφουσκώνοντας με τον καιρό τα μυαλά τους, και σαν εγκλωβισμένοι για πολύ καιρό σε ένα δωμάτιο φαντασιώνονται ξεφεύγοντας και νομίζοντας, ότι είναι ψυχές μεγάλων προσωπικοτήτων μετενσαρκωμένες στο παρόν!

Αυτός θεωρώ ήταν ο λόγος που ο απλός όχλος σε πολλές εποχές κυνήγησε  όλους τους φιλοσόφους που δημιουργούσαν μυστικά εργαστήρια (μοιάζοντας περισσότερο με τα ναζιστικά εργαστήρια τελειοποίησης του ανθρωπίνου είδους) προωθώντας ανθρώπους σε μηχανισμούς νομενκλατούρας και δεν τους κυνηγούσαν επειδή αυτοί οι φιλόσοφοι και καλά γνώριζαν την απόλυτη και αγνή αλήθεια όπως τους αρέσει αυνανιστικά να φαντασιώνονται οι ίδιοι!

 Ποτέ το μυστικό δεν προήγαγε πολιτισμό όσο μένει μυστικό. Πρέπει να εξωτερικευτεί να δοκιμαστεί και να αντέξει καρποφορώντας μέσα από την δυσκολία την κοινής θεάς και τους κινδύνους του κουτσομπολιού θριαμβεύοντας σαν αλήθεια κοινή και απελευθερωμένη.  
Μόνο τότε θα ξέρει αυτός που το κράτα το μυστικό αν αυτό λειτουργεί, όχι επιβεβαιώνοντας το κάτω από μια αυστηρή ιεραρχία δεσποτικού τύπου μεσαιωνικών αντιλήψεων και οικογενειοκρατίας στο εσωτερικό μιας οργάνωσης, ούτε φυσικά επειδή νομίζουν ότι το εκθέτουν ελεγχόμενα χωρίς να το γνωρίζουν οι πολλοί αυτό θα σημαίνει ότι τεσταρίστηκε!

Το θέμα είναι ότι δεν δοκίμασαν να απομακρυνθούν από αυτήν την νομενκλατούρα της οργάνωσης για να τεστάρουν τις αντιλήψεις τους, αλλά σαν ναρκομανείς, φανατικα επιμένουν στην ιδανικότητα αυτής όπως και ο χρόνιος αλκολικός φοβάται μήπως και καθαρίσει από το αλκοόλ και μετά θα το ζητάει απεγνωσμένα από εθισμό και συνήθεια και όχι από κοινή λογική.

Βάση αυτού εξάλλου, προσπαθούσαν να τρομοκρατήσουν πολύ καιρό την συνείδηση μας στην Ν.Α θέλοντας να μας κάνουνε αν πιστέψουμε ότι αν φύγουμε από αυτήν τελειώνει όλο εξέλιξη της ψυχής μας!

Σαν δογματικοί δέχτηκαν την ύπαρξη τις ψυχής, σαν δογματικοί δέχονται και την εξέλιξη αυτής, σαν δογματικοί σε καταδικάζουν βάση των δογμάτων τους, αλλά τελικά δηλώνουν φιλόσοφοι αποδεικνύοντας στον κάθε άνθρωπο με κοινή λογική που θα περάσει από εκεί, ότι όχι απλά ανέντιμοι είναι αφού άλλο πράγμα είναι και άλλο παρουσιάζουν ότι είναι άλλα και κακοήθεις διότι χειραγωγούν προς επίτευξη του  σκοπού τους  όποιο και να είναι τίμημα!
Αυτό η ανέντιμοι έχουν το θράσος να το ονομάζουν ηρωισμό!

Αυτό είναι το χαρακτηριστικό και του ναζιστή και του κάθε φανατικού εγωπαθή ισχυρογνώμονα ανθρώπου που στο τέλος οδηγεί τον εαυτό του και τους άλλους στο όλεθρο!

Είναι το χαρακτηριστικό του τυφλωμένου από την πραγματικότητα ανθρώπου αφού αν του έδινες την δυνατότητα να πατήσει το κουμπί για να εξαφανιστεί ο κόσμος ώστε να αναδημιουργήσει από την αρχή το δικό τους αυνανιστικό όραμα, θα το έκανε με τα χαράς λέγοντας ότι το κάνει για το γενικότερο καλό του κόσμου!

Αυτή είναι μια σημαντική πτυχή του φασισμού!

34
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Φεβρουαρίου 05, 2014, 20:57:32 »
gianni9 πώς λέμε "Θεϊκό παγωτό"; Όντως...θεϊκό καπνό! Καπνίζεις και φωτίζεσαι με τη μία!!! ;D

Α α!!! Ξέχασα και το άλλο!!! Ξέρεις τί μας έλεγε η Μίρκα; Ότι το κάπνισμα του το επέβαλε ο Σρι Ραμ, για να φαίνεται στον κόσμο πιό κοινωνικός. Καταλαβαίνεις τί τριχιά έχει ξεδιπλωθεί εδώ τώρα. Ενώ παίζεται ο Σρι Ραμ να μην ήξερε καν την ύπαρξη της Νέας Ακρόπολης, αφού όπως ξέρεις μας επιβεβαιώνεται με έγγραφο της Θεοσοφικής Εταιρίας, ότι ουδέποτε υπήρξε συγκατάθεση του Σρι Ραμ στον Λιβράγκα (για την ίδρυση της οργάνωσης). Το άλλο το ήξερες; Το είχες ακούσει; Ότι η λευκή ιεραρχία δίνει θετική ενέργεια ανα κάποια χρονικά διαστήματα; Και ότι η πραγματική εσωτερική ίδρυση της Ν.Α. είναι το 1975;

35
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Φεβρουαρίου 05, 2014, 10:13:09 »
Ξέρεις Κράχτη, δεν ήταν μόνο που δεν είχε καλή μνήμη, όπως διαπίστωσα, ο Λιβράγκα, αλλά έκανε και παράλογους συλλογισμούς.
Θυμάμαι, όταν τον είχα ρωτήσει για το 666 μου είχε απαντήσει πως, αυτός ο αριθμός, σίγουρα, δεν σημαίνει τίποτα και αυτό γιατί αν σήμαινε κάτι Αυτός θα το γνώριζε…
Μιλάμε για μεγάλο καλάμι…
Ότι δεν γνώριζε, γι αυτόν, … δεν υπήρχε!
Και πότε θα πέθαινε δεν το γνώριζε, (αν και περίμενε να ζήσει πολλά χρόνια και γι αυτό και όρισε με φωτογραφικό διάταγμα την σύνταξή του), παρ όλα αυτά όμως, τα τίναξε τα πέταλα, νεότατος μάλιστα.


Ήρθε η σειρά μου να σου πω πρόσεχε τι λες, διότι θέλω να σου βεβαιώσω ότι ο Πλάνας μας έλεγε ότι ακόμα επικοινωνεί και τώρα με τον Libraga αλλά σε άλλο επίπεδο. Οπότε να σε προειδοποιήσω ότι μπορεί να του τα πει αυτά που αναφέρεις.
Εγώ πάλι δεν ήμουν μαθητής τους και δεν είχα άμεση επαφή, εσύ που τον γνώρισες όμως ποιος ξέρει πως θα αντιδράσει!

Επίσης του έλεγε όπως μας είχε πει κάποια φορά ότι του ερμηνεύει του Πλάνα στο αν τα πράγματα πάνε καλά στην Νέα Ακρόπολη!
Ακόμα και μετά τον θάνατο αγάπη προς την εξουσία έχει όπως φαίνεται! Και ύστερα λέμε για το ΠΑΣΟΚ και για την Νέα Δημοκρατία που επιμένουν να κυβερνάνε!

Ξέρεις τι άλλο έμαθα προχτές από ένα παλιό μέλος, ότι πριν από μερικά χρόνια όταν ο Πλάνας ανέλαβε παγκοσμίως κυβερνήτης ενώ είχε παραδώσει την παλιά του θέση της εθνικής αρχηγίας στην κυρία πλάνα, μπερδεύτηκε αυτο-αποκαλώντας τον εαυτό του παγκόσμιο αρχηγό αλλά και εθνικό αρχηγό. Διπλοθεσίτης δηλαδή! Είδες η συνήθεια της εξουσίας τι κάνει μετά από τόσα χρόνια βολέματος;

Επίσης ξέρεις τι μας λέγανε οι πελεκυφόροι (ανώτεροι αξιωματικοί) για τον Πλάνα και για τον λόγο που κάπνιζε πολύ; Ότι πρέπει να καπνίζεi  κάποιος στην κατάσταση του Πλάνα (δηλαδή ως ένα βαθμό φωτισμένος) που πορεύεται δηλαδή σύμφωνα με τον δρόμο αυτόν της φώτισης. Για τον δε Livraga, μας είχανε πει ότι επειδή εξυψωνόταν με μεγάλη ταχύτητα έπρεπε να καπνίζει για κάποια περίοδο ώστε να μην ξεφύγει και φωτιστεί καθώς άρχισε να απομακρύνετε από τα γήινα λόγο της εξύψωσης!
Εσύ θυμάσαι τίποτα τέτοιο για τον Livraga!

36
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Φεβρουαρίου 04, 2014, 13:23:50 »
Καλά Κράχτη, κορόιδευε εσύ, όταν όμως δεις, εκεί στα σκοτεινά καθώς θα πέφτεις για ύπνο κανένα σαν αυτούς της Κου Κλουξ Κλαν, απ την λευκή αδελφότητα, μη φωνάζεις για βοήθεια.
Εσύ είσαι που προκαλείς την μοίρα σου…
Μήπως νομίζεις πως δεν ξέρουν που θα σε βρουν και γι αυτό έχεις τόσο θράσος?
Κούνια που σε κούναγε, αυτοί όλα τα γνωρίζουν. Ούτε η αστυνομία ηλεκτρονικού εγκλήματος να ήταν...

Ο Λιβράγκα έβαζε το χέρι του επάνω σε ένα βιβλίο και αμέσως το μάθαινε απ έξω. (τώρα, πως και δεν γνώριζε τι έλεγε ο Πλάτωνας στην Πολιτεία του, όταν του έκανα σχετική ερώτηση, είναι άλλο θέμα).
Ο Γιάτσεκ, που έκανε την απομαγνητοφώνηση της συγκεκριμένης συνομιλίας, μπορεί να σας το βεβαιώσει.

Οι ανώτεροι , απ τον Λιβράγκα Μύστες, βάζουν το χέρι τους στην μπρίζα του τηλεφώνου, μπαίνουν στο δίκτυο του ΟΤΕ και τα ανακαλύπτουν όλα. Κορόιδευε, εσύ…

Για να θολώσουν, μάλιστα τα νερά σε σχέση με αυτές τους τις ικανότητες, η Πρόεδρος της Επιτροπής Υπηρεσιών Πληροφοριών της Γερουσίας,  δήλωσε την Τρίτη ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι Μύστες κατάσκοποι παρείχαν βοήθεια στον πρώην υπάλληλο της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA) των ΗΠΑ, `Εντουαρντ Σνόουντεν, ώστε να κλέψει έγγραφα των μυστικών υπηρεσιών.
Τα σχόλια της,έρχονται σε αντίθεση με τις δηλώσεις που είχε κάνει το τηλεοπτικό δίκτυο MSNBC ο Ρεπουμπλικάνος  επικεφαλής της Επιτροπής Πληροφοριών στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Αυτός είχε δηλώσει στις αρχές του μήνα ότι η Λευκή Ιεραρχία είχε επιρροή στον Σνόουντεν προτού αυτός εγκαταλείψει την NSA και μεταβεί στο Χονγκ Κονγκ, από όπου και διέρρευσε χιλιάδες απόρρητα έγγραφα σχετικά με τα προγράμματα παρακολούθησης της Υπηρεσίας Ασφάλειας.
"Δεν έχω καμία σχετική πληροφορία. Δεν μου έχουν παρουσιαστεί στοιχεία για την υπόθεση. Έχω υποβάλει ορισμένες ερωτήσεις από τότε αλλά δεν έχω πάρει καμία απάντηση", δήλωσε η Πρόεδρος της ΕΥΠΓ
Ανώτερος Αμερικανός αξιωματούχος, οικείος με την υπόθεση, είπε στο πρακτορείο Ρόιτερς ότι δεν έχει δει κανένα στοιχείο το οποίο να αποδεικνύει ότι οι Μεγάλοι Μύστες ασκούσαν επιρροή στον Σνόουντεν ώστε αυτός να διαρρεύσει τα απόρρητα έγγραφα.
Ο Ρότζερς δήλωσε πριν από 10 ημέρες σε τηλεοπτική συνέντευξή του ότι ο Σνόουντεν πιθανώς συνεργαζόταν με  την Λευκή Αδελφότητα, όπου και τελικά τον βοήθησαν στις υποκλοπές.
"Επιτρέψτε μου να πω αυτό. Πιστεύω πως υπάρχει κάποιος λόγος που ο Σνόουντεν κατέληξε να βρίσκεται στη ζεστή αγκαλιά της FSB στη Μόσχα", είπε ο Ρότζερς
Ίσως το μέρος δεν επιλέγει εντελώς τυχαία, αλλά να έχει σχέση με τον τόπο γέννησης της Μεγάλης Εβραιορωσίδας Μύστριας Ε.Π.Μ.
Αναφερόμενος στις διαρροές πληροφοριών. έχει περιγράψει τον Σνόουντεν ως "ένα κλέφτη, ο οποίος πιστεύουμε πως είχε βοήθεια από ανώτερες οντότητες".
Στις αρχές του μήνα, πάντως, η ιστοσελίδα New Yorker ανέφερε, επικαλούμενη δηλώσεις του Σνόουντεν, ότι αυτός είχε διαψεύσει τους ισχυρισμούς ότι τελούσε χρέη κατασκόπου για λογαριασμό της Λευκής Αδελφότητας



Ο ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΝ ΛΙΘΟΝ ΒΑΛΕΤΩ!!!


Γιάννη, να σου θυμίσω ότι και τα δικά σου ψωμιά είναι μετρημένα, αφού ξέρεις τι σου επιφυλάσσετε σαν τιμωρία από τους ΝεοΑκροπλιτανούς!
 Όλη μέρα και όλη νύχτα σου κάνουν ξόρκια και προσεύχονται στην λευκή ιεραρχία (που είναι με το μέρος τους) ώστε να γίνεις ορυκτό με συνείδηση ανθρώπου διπλά στον μαύρο μάγο Ουρουάρπα, διπλά στον δάσκαλό σου, αυτόν που τα έβαλε με την λευκή ιεραρχία!

Και το ξέρεις από που τα ξέρουν αυτά οι Ακροπολιτανοι. Τα θυμόταν ο Livraga, αυτός ο δάσκαλος που βάζει το χέρι στο βιβλίο και το μαθαίνει, ο ίδιος που δεν θυμόταν τι έλεγε ο Πλάτωνας για την ιατρική όταν τον ρώτησες. Μπορεί να μην θυμόταν τι έλεγε ο Πλάτωνας για την ιατρική άλλα λένε οι Ακροπολιτανοι πως θυμόταν την ζωή του στην Ατλαντίδα σαν πρίγκιπας που ήταν στην εποχή της καταπόντισης! Απίστευτο!!!

37
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Φεβρουαρίου 02, 2014, 11:55:15 »
ΜΠΡΑΒΟ!!! οι προβολές πάνε καλά, αν αρχίσουνε να ξεπερνάνε τις 100 την ημέρα θα μοιράσουμε δωρεάν το αναγκαιότερο εργαλείο για κάθε επίδοξο μύστη! Μια νέα εφεύρεση τελευταίας τεχνολογίας, το λεγόμενο μυστόμετρο!!!! Για να ξέρει κάθε επίδοξος μύστης και μυημένος τον βαθμό που μυήθηκε!

Είστε μύστης και δεν ξέρετε σε ποιο βαθμό είστε μυημένος;;;

Είστε μυημένος και ξεχάσατε σε ποιο βαθμό μυηθήκατε την τελευταία φορά;;;

Έχετε αλλάξει πολλές ομάδες και μπερδέψατε τις μυήσεις;;;

Δεν σας πιστεύουν ότι είστε μύστης και θέλετε να το αποδίξετε;;;

Τώρα υπάρχει στην αγορά το νέο εργαλείο που λύνει την κάθε απορία  κάθε επίδοξου μύστη, το μυστομετρο!!!

Το φοράς καιιιιιιιιιιιιιι!!! πετάς στα ουρανιά. Φωτίζεσαι κυριολεκτικά!!!

Δουλεύει και σε δυο διαφορετικούς μυημένους ταυτόχρονα. Προλάβετε για να 'χετε!!!

Οδηγίες χρήσης: Τοποθετείτε τον μυημένο στο ειδικό δοχείο,

http://4.bp.blogspot.com/_-Vb33Tj_lpo/SuS2RGcR5_I/AAAAAAAAAn4/g4LPayVcHcg/s1600-h/Piestirio%2Bkapaki.jpg

τον  στίβετε καλά και αυτό που θα περισσέψει θα είναι ο η μύηση, έπειτα βυθίζεις το ειδικό θερμόμετρο,



περιμένεις 30 δευτερόλεπτα και βου αλά!!! Έχουμε τον βαθμό μύησης, γρήγορα εύκολα με στιλ!!!

Στους πρώτους 10 θα δοθεί ένα έξτρα εργαλείο για την συντήρηση του μυστόμετρου, τον μυστοθερμοκαθαριστή!!!

Για μετρήσεις όπου και αν βρεθείτε, στο αμάξι στο σπίτι στο κλαμπ, στο αυτοκίνητο και όπου σας κάνει κέφι!

Από εδώ και πέρα δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια η ζωή του μύστη, θα είναι σαν μύηση, κάθε φορά που το χρησιμοποιεί, από εδώ και πέρα πάντα θα υπάρχει ένας φίλος που δεν θα τον προδώσει ποτέ ξανά, λέγοντάς του πάντα την αλήθεια!!!  

Μυστόμετρο και μυστοθερμοκαθαριστής, στους δυο ο τρίτος δωρεάν!!!

38
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Ιανουαρίου 29, 2014, 15:33:15 »
Οι εσωτεριστές δεν θα είναι ποτέ ελεύθεροι φιλοσοφικά διότι θα είναι έγκλειστοι μέσα στην έννοια του εσωτερισμού που θα θεωρούν πάντα ως την καλύτερη μεθοδολογία για να φτάσεις στην φιλοσοφία ενώ όλος ο άλλος κόσμος πλανάται.  Καμιά διαφορά με έναν χριστιανό που πιστεύει ότι ο καλύτερος τρόπος να φτάσεις στο θεό είναι ο χριστιανισμός ενώ οι άλλοι όλοι πλανώνται!

Εδώ έρχεται και η μεταφυσική λογική της μυήσεως να βεβαιώνει τον εσωτεριστη ότι απλά επειδή ακολούθησε μια διαδικασία και ένα τυπικό με ευκολία και απλότητα χωρίς κούραση μιας ζωής, ξαφνικά διά μαγείας επειδή είχε κάποιες εμπειρίες και συγκινήσεις, τώρα πλέον είναι ποιο φωτισμένος από πριν. Είναι ένα κλέψιμο στην ουσία, είναι αυτό το ασφαλές πλαίσιο που δημιουργεί ο νους για να βεβαιώσει και να ηρεμίσει τα πράγματα όσον αφορά του φόβους του ανθρώπου, χωρίς να υπάρχει η αυστηρή ανάγκη της επιστημονικής επιβεβαίωσης. Χωρίς κούραση και κόπο!
Σκεφτείτε πως ακριβώς λειτουργεί ο φόβος μας  και που μπορεί να φτάσει, ακόμα και  στο σημείο της σχιζοφρένειας

Όταν κάποιος άνθρωπος φοβάται ή έχει κενά που δημιουργούν φόβους, σπεύδει αμέσως ο νους πάση θυσία να τα καλύψει για να επαναφέρει την ψυχολογία σε μια κατάσταση ασφάλειας.  Αυτό είναι ένα από τα  αρχέγονα ενστικτα που προέρχεται από το πρωταρχικό έστικτο επιβίωσης. Υπάρχουν διάφορες τροπές αναλόγως το βαθμό φόβου της εκάστοτε ψυχολογίας. Πάρα πολλοί όμως άνθρωποι μπροστά στον φόβο του θανάτου δημιουργούν βεβαιότητες που θα του δημιουργήσει ασφάλεια.
Ο μεγαλύτερος φόβος είναι ο θάνατος αφού είναι το αντίθετο την ζωής και το εστικτο που μεσολαβεί είναι η επιβίωση.

Η θρησκείες δημιουργούν τέτοιες βεβαιότητες ακριβώς όπως και το εσωτερισμος. Ο εσωτερισμός αναφέρετε πάντα στη μελέτη των εσωτερικών θρησκευτικών κινημάτων και φιλοσοφιών των οποίων οι υποστηρικτές, εμπνέονται τις πεποιθήσεις και τις πρακτικές τους και τις εμπειρίες, από τους παραδοσιακούς  θεσμούς και τις δογματικές παραδόσεις.
Αυτό είναι το αντικείμενο που διαπραγματεύεται ο εσωτερισμός!

Οι ανησυχίες του εσωτερισμού είναι θρησκευτικές και οι άνθρωποι που τον απαρτίζουν, έχουν ανησυχίες και τις αντιμετωπίζουν με τυπικά, τελετουργικά, λατρείες, μυήσεις. Γι' αυτό Χρησιμοποιούν λέξεις όπως ιερό, άγνο, κάρμα, αμαρτίες, ψυχή, αθανασία, αστρικό σώμα κ.α.....................

Γι 'αυτό και ασχολούνται με απόκρυφα θρησκευτικά κινήματα και φιλοσοφίες που περιλαμβάνουν: Αλχημεία , Αστρολογία , Ανθρωποσοφία , Πρώιμο χριστιανικό μυστικισμό , Ελευθεροτεκτονισμό , Γνωστικισμό , Καμπάλα , η νεοπλατωνική φιλοσοφία , Magic , Merkabah μυστικισμό , Mesmerism , Ροδοσταυρισμό , Ταοϊσμός , Αριθμολογία , Swedenborgianism , πνευματισμός , οι Αλεβίτες , [ 5], η Θεοσοφία του Jacob Böhme και των οπαδών του, και το Θεοσοφικό κίνημα αφυπνιστών που σχετίζονται με Έλενα Μπλαβάτσκυ.
 

39
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Ιανουαρίου 29, 2014, 11:18:18 »
Από ότι φαίνεται Γιάννη τους εσωτεριστες τους βολεύει να κινούνται σε ένα αόριστο μεταφυσικό πλαίσιο όπως στα σενάρια επιστημονικής φαντασίας γιατί εκεί όλα είναι πιθανά.
Τι να πει με βεβαιότητα  κάποιος για την ψυχή; και όμως οι εσωτεριστες είναι βέβαιοι, τι να πει κανείς για την ζωή μετά των θάνατο; και όμως οι εσωτεριστες είναι σίγουροι, τι να πει κανείς για την ουσία της ζωής; και όμως οι εσωτεριστές γνωρίζουν.

Αν τους ρωτήσεις αν είναι βέβαιοι, θα σου πουν όχι, αλλά κατά τ 'άλλα κάθε στιγμή και κάθε λεπτό με το ύφος τους και τρόπο τους θα σου εκδηλώνουν ότι αυτοί ξέρουν καλύτερα από εσένα γιατί είναι μυημένοι σε κάποια μυστική γνώση.
Βασικά αν το καλοσκεφτείτε είναι γελοίο και διακατέχετε από πολύ παιδική συμπεριφορά!
Φανταστείτε τώρα τι γινόταν στης αρχαίες εποχές που δεν δίνονταν η δυνατότητα σε τόσο πολύ κόσμο να μορφωθεί όπως σήμερα αλλά ούτε και η ταχύτητα της πληροφορίας υπήρχε και κατ 'επέκταση ούτε η διασταύρωση πληροφοριών υπήρχαν για την απομυθοποίηση των αστείων αυτών καταστάσεων. Φανταστείτε  λοιπόν τι επιτυχία είχαν αυτά τα παιδικά παιχνίδια μυστικισμού, μυημένου και μυούμενου!

Για τους εσωτεριστες φαίνονται όλα απλά, γνωρίζουν τις ποιο βαθιές φιλοσοφικές αναζητήσεις γιατί απλά μυούνται όπως λένε, αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν όμως, είναι ότι η φιλοσοφία πέθανε γι αυτούς την στιγμή που βεβαιωθήκαν γι' αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα, όπως συμβαίνει σε κάθε δογματικό θρησκευτικό κίνημα. Αυτή ακριβώς είναι εξάλλου και η διαφορά μεταξύ επιστήμης φιλοσοφίας με θρησκειών!

Κάθε διαφορετικό θρησκευτικό κίνημα, έχει βεβαιότητες απαντώντας αυτά τα σημαντικά αναπάντητα φιλοσοφικά ζητήματα! έτσι και εσωτερισμός  πατά ακριβώς σε αυτήν την νοοτροπία άσχετα με ότι θέλει να διατυμπανίζει ότι προάγει επιστήμη και φιλοσοφία.

Η φιλοσοφία επίσης γι 'αυτόν χάθηκε όταν θελήσαν οι οπαδοί του να δημιουργήσουν οργανώσεις ομαδικής παραγωγής φιλοσοφίας, γιατί απλά σε τέτοιο περιβάλλον δεν επιβιώνει καμιά φιλοσοφία.  Εκεί πάντα θα ακμάζουν τα δόγματα και θα παράγονται δόγματα, μόνο αυτό μπορεί να παραχθεί μέσα σε μια οργάνωση.
 
Ακόμα και αν υπάρξει κάποιο ψεγάδι φιλοσοφικής αναζήτησης, γρήγορα θα σκεπαστεί από την ιεραρχική πεφωτισμένη νοοτροπία του μύστη καθώς αυτός θα είναι που πρέπει πάντα να μυεί!

Να το πούμε και λαικά, αφού ο μύστης είναι ο παλαιουρας τους στρατού, τι να του μάθεις;
Οι μύστες είναι σαν τον Τσακ Νόρις, ο κόσμος δεν γνωρίζει, ο Τσακ Νόρις ξέρει τα πάντα!   ;D


40
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Ιανουαρίου 28, 2014, 12:31:00 »
“Σύμφωνα με την άλλη άποψη, όμως, η Γνώση που απλώς προσφέρεται σε λίγους μυημένους, μέσα από ξερά τυπικά και μυητικές κλίμακες, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι μια χρήσιμη γνώση.

Οι λίγοι μυημένοι δέχονται αυτήν την Γνώση σαν έτοιμη και αναμασημένη τροφή, την οποία οι ίδιοι δεν μπορούν να επεξεργαστούν, και το μόνο που μπορεί να τους επιφέρει είναι η μετατροπή τους σε πειθήνια όργανα των καθοδηγητών τους.

Υπάρχει μια ιστορία σύμφωνα με την άποψη αυτή, που αναφέρεται σε έναν επιτυχημένο ζαχαροπλάστη και σ΄ έναν παραδοσιακό αρτοποιό μάστορα. Ο πρώτος χρησιμοποιούσε έτοιμα εμπορικά πακέτα στην δουλειά του, έβαζε την πλάτη μπροστά όταν πρόσθετε διάφορα συστατικά και αρώματα, κι όλο καυχιόταν για τα μυστικά του. Ο δεύτερος δούλευε με πρωτογενή υλικά – αλεύρι, βούτυρο, ζάχαρη, αυγά – τα οποία διάλεγε μόνος του, και ακολουθούσε την σοφή του τέχνη έτσι όπως είχε προκύψει μέσα από την δική του εμπειρία.

Αν κάποια στιγμή συζητούσες και με τους δύο για το πώς φτιάχνουν τα προϊόντα τους, ο πρώτος θα σου απαντούσε με κρυψίνοια πως «αυτά είναι μυστικά της δουλειάς», κι αν τον πίεζες περισσότερο το πολύ να πρόσθετε αδιάφορα πως «έτσι απλώς πρέπει να συμβαίνει για να γίνεται η δουλειά».

Ο δεύτερος, όμως, αν τον ρωτούσες, θα σου απαντούσε με χαρά και μεράκι για όλη την πορεία της δουλειάς του, για τους κανόνες και τα συστατικά που χρησιμοποίησε, και την χαρά της δημιουργίας. Σύμφωνα με την άποψη αυτή, κανένα πραγματικό μυστικό δεν μπορεί να μεταλαμπαδευτεί μέσα από μυστικές οργανώσεις και τυπικά.

Τα μυστικά αποκτιόνται μόνο με την πείρα και δεν είναι δυνατό να μπουν σε λόγια, δεν μπορούν να προσφερθούν έτοιμα γιατί έτσι αυτομάτως ακυρώνονται.”


 «Πολλές φορές καλούνται άνθρωποι να συμμετέχουν (να «μυηθούν» ; ) σε μια τέτοια ομάδα, προφανώς για να πάρουν κάποια διδασκαλία, χωρίς όμως να ξέρουν ποια ακριβώς είναι αυτή, διότι είναι μυστική, γεγονός που είναι παράδοξο ή ευτράπελο. Είναι σαν να θέλεις να περάσεις σε μια σχολή στο πανεπιστήμιο, αλλά να μην ξέρεις – ή να μη σου λέει – τι θα διδαχθείς σε αυτήν.

»Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, αυτό θα ήταν κάτι άκυρο, κι όμως εδώ αυτές οι ομάδες αντλούν κύρος από αυτό το γεγονός. Είναι πολύ παράξενο, και αυτό από μόνο του θα έπρεπε να βάζει σε σκέψεις τους ενδιαφερόμενους. Το «δεν σου λέμε τι είναι αυτό που θα μάθεις, μέχρι να μας αποδείξεις ότι είσαι άξιος να το μάθεις», είναι μια τεχνική με πολλές ερμηνείες και πολλές πιθανότητες κατάληξης ως προς τον σκοπό της. Το παραπάνω, είναι δικαιωμένο μόνο στις «συντεχνίες». Ίσως γι’ αυτό, κάποιες από αυτές τις οργανώσεις να ξεκίνησαν ως συντεχνίες, και μπορεί να είναι ακόμη, κατά κάποιο τρόπο.

»Οπότε, φαίνεται να έμεινε η συνήθεια ή η βεβαιότητα, ότι είναι εύκολο να παρουσιαστεί κάποιος σαν μύστης, αν μιλάει για τα μυστήρια με μυστηριώδη τρόπο, δηλαδή με υπαινιγμούς, και δείχνει ότι υπάρχει κάτι «μυστικό». Έτσι, αποκτά το κύρος του «μυστικιστικού». »To πρόβλημα που υπάρχει σήμερα, όμως, είναι ότι το μυστικιστικό δεν είναι πλέον κρυφό. Πλέον συμβαίνει το αντίθετο: κρύπτεται δια της φανέρωσής του. Μπορείς να μιλάς καθημερινά γι’ αυτό, να το δείχνεις, να το εφαρμόζεις, κι όμως κανείς να μην καταλαβαίνει το παραμικρό, και άρα να είναι πάλι κρυφό.

»Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι οι οργανώσεις ή ό,τι άλλο, που είναι γνωστές και διαφημίζονται, που έχουν οδηγήσει με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο όλους να συζητούν για αυτές και να αναρωτιούνται, που επιχειρούν επιρροή ή χειραγώγηση του ενός ή του άλλου συστήματος, που κάνουν δικτύωση των μελών τους για τα οφέλη της δικτύωσης, που έχουν να επιτεύξουν το ένα ή το άλλο σχέδιο, κλπ, κλπ, είναι φανερό ότι όλα αυτά τα κάνουν για να καλύψουν το μεγάλο κενό: δεν κατέχουν κάποια μυστικά. Και ακόμη και αν κατέχουν κάποια μυστικά, είναι βέβαιο πως πρόκειται για μυστικά που οι ίδιες έχουν επινοήσει, ή για ζητήματα που αυτοί τα έχουν μετατρέψει σε «μυστικά» (δηλαδή σε ζητήματα των μυστών).

Προσοχή : και ο κόσμος είναι γεμάτος μυστικά. Δεν ξέρω κανέναν χώρο που να μην έχει τα μεγαλύτερα μυστικά. Μέχρι και οι υδραυλικοί και οι οδοκαθαριστές έχουν μεγάλα μυστικά. Πόσο μάλλον όλοι οι υπόλοιποι.

»Από όλα τα παραπάνω, εύκολα μπορεί κανείς να εξάγει το συμπέρασμα, πως όλα τα σχετικά με μυστικές εταιρίες, οδηγούν απλώς σε ζητήματα συνωμοσιών. Δεν θα αδικούσα καθόλου κάποιον που θα κατέληγε σε αυτό.

 Και ίσως, υπό αυτό το πρίσμα, να είναι αρκετά ξεκάθαρο, πως το μυστικό, εφ’ όσον δεν υπάρχει πλέον κάτι αληθινά παραδοσιακά «μυστικό» (εκτός από τα αληθινά μυστικά), είναι η μικρή ή μεγάλη συνωμοσία που διεξάγει η τάδε μυστική εταιρία.
Και ίσως, κάποιες από αυτές τις οργανώσεις, επειδή δεν υπάρχει πλέον κάτι μυστικό, γι’ αυτό να μην είναι και αυτές πλέον μυστικές. Αλλά, από την άλλη, η μυστική δικτύωση που διαθέτουν, είναι καλό ταμπλό για να στήσεις μια συνωμοσία, και αφού γίνεται, αφού έτσι γίνεται πιθανό, γιατί να μην το κάνουν ήδη ;
 Και ίσως, εκείνες οι οργανώσεις που είναι μυστικές, που δεν ξέρουμε τίποτε γι’ αυτές, να κατέχουν αληθινά μυστικά, και για αυτό να είναι τόσο μυστικές. Αλλά από την άλλη, εφ’ όσον δεν είναι γνωστές, αποτελούν και το καλύτερο ταμπλό για την πιο μυστική συνωμοσία που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς.

Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό πως, όλων των ειδών οι μυστικές εταιρίες, φανερές και μυστικές, αληθινές και επιτηδευμένες, φλερτάρουν με τις συνωμοσίες ή είναι πολύ εύκολο για αυτές να τις κάνουν».”

“Π. Γ. antidogma.gr/forum”

Read more about Η μυστικότητα και τα μυστικά των μυστικών Εταιριών | Αντιδογματισμός on:
http://www.antidogma.gr/2009/02/secret-societies/?utm_source=INK&utm_medium=copy&utm_campaign=share&“Π. Γ. antidogma.gr/forum”


41
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Ιανουαρίου 27, 2014, 16:45:45 »
"Ο όρος «εσωτερισμός» μπήκε στα Ευρωπαϊκά λεξικά αρκετά πρόσφατα, εμφανιζόμενος το 1742 ως επίθετο (ésotérique) στην εργασία του τέκτονα συγγραφέα, Λα Τιρσέ: Nouvelles obligations et statuts de la très vénérable corporation des franc maçons (1). «Εσωτερικό» και η ονομαστική του μορφή «εσωτερισμός» (2) είναι όροι που γενικά συνδέονται με μυστικότητα και μυστικά αντίστοιχα, και δεν μας εκπλήσσει το ότι είναι συχνά συνώνυμοι με το «απόκρυφο» και τον «αποκρυφισμό». Την εμφάνιση του όρου για πρώτη φορά στην Αγγλική γλώσσα (1883) στον τίτλο Εσωτερικός Βουδισμός, την πιστώνεται ένας Θεόσοφος, ο Α.Π. Σίννεττ, και σε αυτόν δίνουμε τα εύσημα για τον αγγλικό νεολογισμό."
http://www.hypatia.gr/index.php/2013-01-26-21-42-01

Παράθεση
Ο όρος «εσωτερισμός» μπήκε στα Ευρωπαϊκά λεξικά αρκετά πρόσφατα,

Άλλος ένας μύθος για την επιμονή ότι πάντα ονομάζονταν εσωτεριστές σε όλες της εποχές, το οποίο είναι σημαντικό στοιχειό που υποστηρίζει πόσο απέχουν τα ρεύματα του παρελθόντος με των σημερινών!

Άρα όταν μιλάμε για εσωτεριστές χωρίς να αναλύσουμε περισσότερο αυτό που αναφέρουμε, είναι αυτονόητο να εννοούμε την εποχή 1742 και μετά και όχι την αρχαιότητα!

42
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Ιανουαρίου 27, 2014, 15:15:27 »
Παράθεση
Ο ακαδημαϊκός κλάδος του Δυτικού Εσωτερισμού συμπεριλαμβάνει θεματικές ενότητες όπως η αλχημεία, η αστρολογία, ο Γνωστικισμός, ο Ερμητισμός, η Καμπαλά, η μαγεία, ο μυστικισμός, τα νέα θρησκευτικά ή φιλοσοφικά κινήματα και κοινωνικά φαινόμενα που συνδέονται με αυτά, όπως τα αποκρυφιστικά ρεύματα του 19ου και 20ου αιώνα, οι εσωτερικές σχολές και αδελφότητες, το κίνημα Νέας Εποχής, η αλλιώς, New Age, στοιχεία της παραψυχολογίας, εναλλακτικής επιστήμης, κ.ο.κ.
http://phoenixrising.org.gr/en/3917/%CE%B4%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CF%83%CF%89%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%BD-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CF%89-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B9/

Εδώ φαίνεται Γιάννη ότι διαφωνούν με  τον Ορφέα μας όσον αφορά τον δυτικό εσωτερισμό, αφού συγκαταλέγουν οι ακαδημαϊκοί στην έρευνα τους και τα εσωτερικά ρεύματα "όπως τα αποκρυφιστικά ρεύματα του 19ου και 20ου αιώνα, οι εσωτερικές σχολές και αδελφότητες, το κίνημα Νέας Εποχής, η αλλιώς, New Age, στοιχεία της παραψυχολογίας, εναλλακτικής επιστήμης, κ.ο.κ" που απορρίπτει ο Ορφέας δίνοντας την ξεκάθαρη εντύπωση ότι είναι δικής του έμπνευσης!
Πρέπει βεβαιώς να μας ξεκαθαρίσει ο Ορφέας, αν είναι απλός ερευνητής, οπότε ανήκει στην ερευνητική επιστημονική αναζήτηση αυτών των κινημάτων ή τελικά προωθεί και την μαθητεία του εσωτερισμού γιατί όπως μας ανέφερε είναι διαφορετικά πράγματα. Η ακαδημαϊκή έρευνα ερευνά για όλα αυτά αλλά δεν προωθεί εσένα και εμένα στις πρακτικές αυτές δίνοντας πτυχία που επιβεβαιώνουν την εσωτερισιτκή μαθητεία στον εσωτερισμό αλλά την ακαδημαϊκή μαθητεία του εσωτερισμού.

Υπό αυτό πρίσμα είναι σαφές ότι δεν υπάρχει κίνδυνος δογματισμού και είναι ακριβώς αυτό που προωθούν οι ακαδημαϊκοί. Να τα ερευνήσεις καθώς θα βυθιστείς μέσα στο ρόλο μέσο ακαδημαϊκής  έρευνας έχει τεράστια διαφορά από το να γέννας μια οργάνωση που προωθεί μαθητεία μέσο τεχνικών και αυτό είναι που τονίζω από την πρώτη στιγμή. Διότι ξεφεύγουμε από την ακαδημαϊκή αυθεντική έρευνα. Σαν ακαδημαϊκός θα αναγκαστείς να νιώσεις πως ένιωθε ένα παραδοσιακός χαρακτήρας κάποιας εποχής αλλά έχει τεράστια διαφορά να ενστερνίζεσαι και να θεωρείς ότι επαναφέρεις την μαθητεία της τότε εποχής μιας χ,ψ αδελφότητας στο σήμερα και βοηθάς τον κόσμο μέσο εκείνων των τεχνικών ή και να ενστερνίζεσαι την δογματική κοσμοθεωρία της εκάστοτε αδελφότητας του παρελθόντος.  Πλέον εδώ θα μιλάμε για ένα ξεκάθαρο δογματισμό από την πλευρά του ερευνητή. Τότε αυτό που θα έχουμε είναι μια ξεκάθαρη τραγωδία εις βάρος της κοινής λογικής μας.  Το ξεκαθαρίζει πολύ ωραία ο συγγραφέας στη μέση του κειμένου χωρίς να το επιδιώκει!

Άλλο είναι ο δυτικός εσωτερισμός και άλλο πράγμα είναι η δημιουργία και συνέχιση μιας αδελφότητας του παρελθόντος. Το Δεύτερο μοιάζει τρομερά με της επιδιώξεις αδελφοτήτων όπως της θεοσοφίας που μοιράζουν μυήσεις. Ενώ το πρώτο είναι η έρευνα για αυτές που ονομάζετε δυτικός εσωτερισμός και δεν έχει να κάνει με τον εστερνισμό των τεχνικών από τον ίδιο τον ερευνητή.  
Εμένα ο Ορφέας Γιάννη, δεν μου δίνει την εντύπωση ότι ακολουθεί αποκλειστικά τον δυτικό εσωτερισμό αλλά προεκτείνετε και στα δυο πεδία, αν κάνω λάθος ας το αρνηθεί!

43
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Ιανουαρίου 27, 2014, 12:35:11 »
Αν θεωρεί κάποιος τον εαυτό του δάσκαλο ή φιλόσοφο εσωτεριστή δύσκολα μαθαίνει από ότι φαίνεται! και αυτό το συνάντησα τόσο στην Ν.Α όσο και εδώ με τον Ορφέα μας Γιάννη, που υποστηρίζει τον λεγόμενο δυτικό εσωτερισμό!
Από ότι καταλαβαίνω Γιάννη ο δογματισμός κυριαρχεί στους επίδοξους λεγόμενους εσωτεριστές σε όλα τα μήκη και πλάτη, έτσι και με τον Ορφέας μας, λέει ότι βρήκε τον πραγματικό εσωτερισμό, αυτόν τον εσωτερισμό που δεν δέχεται παράδειγμα την μπλαβατσκι! όπως κάνουν όλες η θρησκείες του κόσμου, όταν δεν συμφωνούν με κάτι το απορρίπτουν και όλα καλά, δεν τρέχει τίποτα, απλά δε σε δεχόμαστε βρε αδερφέ. Τι και αν το δέχεται όλος ο κόσμος και η παγκόσμια βάση δεδομένων, είναι λάθος. Έχεις συναντήσει όμως ρε Γιάννη κάποια επιστήμη που να διατυμπανίζει για κάποιον  επιστήμονα ευρέος αναγνωρισμένο από την κοινότητα της επιστήμης, να διατυμπανίζει λοιπόν ότι  αυτός δεν είναι επιστήμονας, όχι, όλοι οι επιστήμονες διαφωνούν ως προς τις απόψεις τους, ε λοιπόν σήμερα γνώρισες μια επιστήμη που λέγετε εσωτερισμός, τον δυτικό εσωτερισμό που απορρίπτει  τους άλλους εσωτεριστές επειδή είναι ακόλουθοι της ψεύτο επιστήμης που ονομάζετε ψευτοεσωτερισμός. Τριζουν τα κόκαλα της μπλαβάτσκι Γιάννη μου. Δηλαδή τι μας θυμίζει αυτό; Αν όχι την νοοτροπία της εκκλησίας με την θέση της πάνω στις αιρέσεις, μας θυμίζει αυτό που μας παρέθεσε ο φίλος μας Ορφέας στο κείμενο παραπάνω (που δεν διαφωνεί σε τίποτα με την wikipedia), ότι υπήρχαν επιστήμονες που απορρίπταν την επιστημονική πλευρά του εσωτερισμού επειδή ήταν προκατειλημμένοι. Ναι βέβαια, έτσι και ο δυτικός εσωτερισμός απορρίπτει την μπλαβατσκική πλευρά  με την σειρά του αλλά όχι από προκατάληψη αλλά από Θεοφάνια! Δεν είναι ειρωνικό; Εγώ θα έλεγα εντελώς δογματική προβληματικότητα!

Να προσθέσω και κάτι άλλο, καμιά επιστήμη στον κόσμο δεν πασχίζει τόσο να αποδείξει ότι είναι επιστήμη, μόνο αυτοί που θέλουν να διεκδικήσουν την αναγνώριση που δεν έχουν, πασχίζουν τόσο! Όπως παράδειγμα με τον χριστιανισμό, η παπική εκκλησία σαν κυριαρχούσα απλά ονομάζει του άλλους αιρετικούς αλλά όλες οι άλλες αιρέσεις πασχίζουν να θεωρηθούν η καθαρόαιμη οπτική του χριστιανισμού. Έτσι παρομοίως και ο εσωτερισμός το έπαθε προς δυο κατευθύνσεις αυτό, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ορφέα, φαίνεται, μια αυτή που προσπαθεί να αναγνωριστεί σαν φιλοσοφική μέθοδος και μια άλλη που προσπαθεί να αναγνωριστεί σαν επιστήμη! Το ότι δεν είναι αναγνωρισμένος ως κάτι τέτοιο από την επιστημονική και φιλοσοφική κοινότητα και ότι είναι απλά ένα πεδίο έρευνας και τίποτα παραπάνω μας λέει πάρα πολλά. Επίσης πρέπει να πονάει πολύ, γι 'αυτό και όλος αυτός ο σταυροφορικός αγώνας για τον εσωτερισμό!

Το ενδιαφέρον μου αναζωπυρώθηκε σε μεγάλο βαθμό, κρίμα που ο φίλος μας ο Ορφέας Γιάννη δεν μα κάνει την χάρη να μας αναπτύξει την βασικές αρχές του δυτικού εσωτερισμού, με ενδιαφέρει πάρα πολύ και με κάνει να αναρωτιέμαι για ποιο λόγο δεν το έκανε μέχρι τώρα! Το ενδιαφέρον μου γι αυτόν είναι πραγματικό και του το δήλωσα παραπάνω!

44
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Ιανουαρίου 27, 2014, 00:33:28 »
Παράθεση
Σε σχέση με την WIKIPEDIA, η ακαδημαϊκή θέση για τον εσωτερισμό - και πιο ειδικά για τον δυτικό εσωτερισμό με τον οποίο διατρίβομαι - είναι διαμετρικά αντίθετη με αυτήν. Σε αντίθεση με την άποψη που καταθέτεις γράφοντας, "Δεδομένου ότι το πεδίο του εσωτερισμού δεν είναι μια ενιαία παράδοση, αλλά μια μεγάλη σειρά από πλήθους στοιχείων και κινήσεων άσχετων μεταξύ τους, γι' αυτό δεν υπάρχει ενιαίο ιστορικό νήμα που διέπει όλα αυτά", η ακαδημαϊκή άποψη είναι ότι, ο δυτικός εσωτερισμός συγκροτείται από αλληλένδετα ρεύματα και παραδόσεις.... (http://www.esoteric.msu.edu/Hanegraaff.html).

To wikipedia μιλά γενικευμένα ενώ εσύ μιλάς για τον δυτικό εσωτερισμό, φυσικό είναι να το ερμηνεύεις λάθος. Έτσι είναι αν απομονώσεις  όποιο κομμάτι γουστάρείς, τότε όλα τα άλλα θα είναι αιρετικά. Ακριβώς αυτό εκφράζεις αυτήν την στιγμή. Αυτό δεν είναι έρευνα όμως Ορφέα, εσύ παίρνεις θέση απόλυτη πάνω σε ζητήματα που δεν έχουν αυτό το περιθώριο! και γεννάς το δόγμα του δυτικού εσωτερισμού. Δεν έχει περιθώρια καρποφορησης μια τέτοια λογική διότι γνωρίζεις ότι υπάρχει και ο άλλος εσωτερισμός ιστορικά και απλά τον απορρίπτεις σαν αιρετικό, οπότε δεν φιλοσοφείς αλλά δογματίζατε τυφλωμένος από το ρομαντισμό σου πάνω στον καθαρόαιμο εσωτερισμό που θέλεις να υποστηρίζεις.

Παράθεση
Για το θέμα του εσωτερισμού προτιμώ να αναφέρομαι στον Δυτικό Εσωτερισμό, γιαυτό και δεν αναφέρομαι στην Μπλαβάτσκι.

Άρα υπάρχει και ο άλλος εσωτερισμός  και εκεί κολλά και Μπλαβατσκι, οπότε είναι μέρος του ευρύτερου εσωτερισμού και έτσι διαχωρίζονται η παραδόσεις που εσύ απορρίπτεις ως αιρετικές, του άλλου εσωτερισμού μεν αλλά του υπαρκτού δε, πάμε παρακάτω.... άρα δεν έχω καμιά εσφαλμένη εντύπωση μόνο και μόνο επειδή απλά εσύ προτιμάς όπως λες να μιλάς για τον δυτικό εσωτερισμό απορρίπτοντας την Μπλαβάτσκι. Επέτρεψε μου εμένα να μιλάω και για τον άλλονε εσωτερισμό και μην με αμφισβητείς από εδώ και πέρα σε αυτό το κομμάτι αφού και εσύ ο ίδιος τους διαχωρίζεις σε υπαρκτούς εσωτερισμούς!

Παράθεση
Παιρεταίρω όμως είναι χρήσιμο να επισημανθεί κάτι. Άλλο η ακαδημαϊκή μελέτη του Εσωτερισμού και άλλο η μαθητεία στον Εσωτερισμό.

Συμφωνώ απόλυτα και αυτό υποστηρίζω και εγώ!

Παράθεση
Η ταύτιση των δύο αυτών στην αντίληψή μας, μας αποστερεί από την δυνατότητα να κατανοήσουμε την ουσιαστική του επίδραση που είναι η εξέλιξη της συνείδησης, η οποία είναι προφανές ότι με την εγκυκλοπαιδική μόνον θεώρηση είναι αδύνατον να επιτευχθεί.
Δεν υπάρχει λόγος ταύτισης, το αναφέρεις χωρίς λόγο θα έλεγα, αφού είναι ξεχωριστά πράγματα, το ένα είναι η έρευνα για τον εσωτερισμό και το άλλο κομμάτι είναι μια σειρά πρακτικών που δεν έχει σχέση με την έρευνα που είναι η μαθητεία.

Παράθεση
Αν μιλήσουμε λοιπόν για μαθητεία στον Εσωτερισμό, το ζητούμενο είναι η απελευθέρωση του ατόμου μέσα από μία εξελικτική διαδικασία. Αποσκοπώντας λοιπόν στην Ελευθερία, δεν γίνεται και φυσικά δεν επιβάλλονται ούτε δόγματα, ούτε δράσεις, ούτε ευθύνες, ούτε υποχρεώσεις. Υπάρχουν μόνον ασκήσεις και ο καθένας ελεύθερα επιλέγει να ασκείται ή να μην ασκείται.

Αυτό το λες έτσι απλά μεν, αλλά ψεύδισε συνειδητά η ασυνείδητα δε, διότι γνωρίζεις πολύ καλά ότι όταν ακολουθείς μια οργανωμένη κίνηση και ασκήσεις αυτής της κινήσεως, είναι  εντελώς αυτονόητο ότι θα ακολουθήσεις μια πειθαρχημένη πορεία και μέσα σε μια οργάνωση θέλεις δεν θέλεις ταυτίζονται πάρα πολλά πράγματα, άρα ψεύδεσαι, δεν είσαι ελεύθερος. Στο μοναδικό πράγμα που ίσως είσαι ελεύθερος είναι να σηκωθείς και να φύγεις αλλά και αυτό πολλές φορές δεν είναι απλό διότι δένεσαι συναισθηματικά μέσα από φυσικές συγκινήσεις που σου προκαλούν η υποτιθέμενοι δάσκαλοι ή όπως θέλεις πες τους. Αυτά ποτέ δεν τα φιλοσόφησες Ορφέα;  

Παράθεση
Προφανώς αυτή η εικόνα που έχεις εσύ για τον Εσωτερισμό είναι μια διαστρεβλωμένη εικόνα, την οποία πιθανότατα αποκόμισες από μία διαστρεβλωμένη εφαρμογή ενός ψευδοεσωτερισμού...

Όχι! αυτή δεν είναι η διαστρεβλούμενή μου εντύπωση,  είναι αυτό που ανέφερες εσύ παραπάνω αγαπητέ όταν είπες ότι υπάρχει "μαθητεία στον Εσωτερισμό" τόσο γρήγορα ξεχνάς τι λες παραπάνω! Εγώ αναφέρομε στην μαθητεία, σε εκείνο το κομμάτι που είναι υπαρκτό και έχει συγκεκριμένες πρακτικές και τρόπους για να φτάσεις στην λεγόμενη υποτιθέμενη ελευθερία.
Επίσης μην βιάζεσαι να κρίνεις διότι σε πληροφορώ ότι οι μυήσεις της Νέας Ακρόπολης με της μυήσεις το τεκτόνων είναι πανομοιότυπες. Σου είπα και παραπάνω ότι βιάζεσαι πολύ και προτρέχεις. Ανέφερε μια πρακτική του εσωτερισμού  όπως τον γνωρίζεις για να καταλάβεις ότι συμπίπτουν σε τεράστιο βαθμό και ότι αυτός  επιτήδειος διαχωρισμός στον οποίο επιμένεις είναι άνευ ουσίας. Ερεύνησε φίλε μου Ορφέα και μην κατασταλάζεις νομίζοντας ότι γνωρίζεις. Με ρώτησες ποτέ για την μαθητεία στην Ν.Α, όχι βέβαια, γιατί νομίζεις ότι γνωρίζεις χωρίς να έχεις περάσει από εκεί.

45
Άλλες σχολές / Απ: Νέα Ακρόπολη
« στις: Ιανουαρίου 26, 2014, 22:02:42 »
Παράθεση
Some Remarks on

the Study of Western Esotericism

Wouter J. Hanegraaff

University of Utrecht

The academic study of western esotericism is one of those new developments in the study of religions which may strike the casual observer as having appeared almost overnight, due to the fact that its gradual development over the past decades is easily overlooked.[1] Like any newcomer, the discipline tends to evoke curiosity as well as suspicion; and such reactions are all the more natural because the very term "esotericism" (like the related term "occultism") is a particularly loaded one. In this article, I intend to provide a brief introduction to the current state of "the study of esotericism"; and to give special attention to why it is important for students in this field - even those whose approach is strictly historical/descriptive - to consider issues of a methodological and theoretical nature.

What is understood by "Western Esotericism"?

The substantive "esotericism", like the adjective "esoteric", carries different meanings in different contexts, and this is a major cause of confusion (not only among outsiders, but even among specialists) about the nature of the discipline. No less than five meanings may be distinguished in current usage, only the last of which refers to the subject of the present article.[2]First: "Esotericism" is commonly used by booksellers and publishers as a synonym of "the occult"; in this case, it functions as a generic term for a diffuse collection of writings concerned with the paranormal, the occult sciences, various exotic wisdom traditions, contemporary New Age spiritualities, and so on.[3] Second: The adjective "esoteric" (perhaps somewhat more frequently than the substantive) may be understood as referring to secret teachings and the "discipline of the arcane" with its distinction
   
The first illustration from Spiegel der Philosophen, a famous series of alchemical images. For the full series, click here.
      
      
   
4
   
   
between initiates and non-initiates.[4]Third: Within the discourse of the "perennialist" or "Traditionalist" school of religious studies, the esoteric is a metaphysical concept referring to the "transcendent unity" of exoteric religions.[5] Fourth: In "religionist" approaches to religious studies, esotericism tends to be used as a near synonym of gnosis in the universalizing sense of the word (i.e., covering various religious phenomena which emphasize experiential rather than rational and dogmatic modes of knowing, and which favour mythical/symbolic over discursive forms of expression).[6] Fifth: From a strictly historical perspective, western esotericism is used as a container concept encompassing a complex of interrelated currents and traditions from the early modern period up to the present day, the historical origin and foundation of which lies in the syncretistic phenomenon of Renaissance "hermeticism" (in the broad and inclusive sense of the word).[7] Western esotericism thus understood includes the so-called "occult philosophy" of the Renaissance and its later developments; Alchemy, Paracelsianism and Rosicrucianism; Christian and post-Christian Kabbalah; Theosophical and Illuminist currents; and various occultist and related developments during the 19th and 20th century.[8]

 

Boundary Disputes

The academic study of western esotericism we are discussing here is based upon the fifth and final meaning: it investigates a series of specific interrelated historical currents in modern and contemporary western culture, which have largely been neglected or disregarded by earlier generations. However, the relationship of the discipline to approaches linked to the four other meanings of esotericism is a complicated one.

1. Although the popular and commercial meaning of the term "esotericism" is clearly not suited for scholarly ends, it has in fact a large impact upon the initial perception of the study of western
   
      
      
   
5
   
   
esotericism among academics no less than laymen: again and again, scholars of western esotericism are forced to explain that the study of popular New Age spiritualities concerns no more than a small subarea of their domain[9], and that those who wish to study subjects such as the paranormal or altered states of consciousness should turn to other disciplines (such as parapsychology or transpersonal psychology).[10]

2. As for the association of "esoteric" with secrecy and concealment, it is important to point out that, although there is obviously a significant area of overlap between the study of secrecy in religious traditions and the study of western esotericism in the historical sense of the word, these two domains of study are by no means equivalent. Secret traditions and initiations are not restricted to western esoteric traditions; and, reversely, many aspects of the latter have never been secret and are not linked to initiatory organizations. The relation between the two domains is in fact a quite subtle one, partly because the meanings and connotations of "secrecy" within western esoteric traditions are much more diverse than is usually realized.[11]

3. The relationship between the study of western esotericism and the type of "comparative religion" known as perennialism or traditionalism is problematic for practical and organizational rather than scholarly reasons. The frequent assumption that the two share a common domain of interest is mistaken: there is hardly any demonstrable connection between the perennialist concept of esotericism as the metaphysical point of unity where exoteric religions are believe to converge, and the historical concept of western esotericism as a specific series of currents in modern and contemporary western culture.[12] Perennialism is a mode of interpreting - not esotericism, but the phenomenon of religion as such; and whereas perennialist literature shows a marked preference for such religions as Hinduism and Islam, historical currents typical of western esotericism play a marginal role in it.[13]
   
This is the second image in the series Spiegel der Philosophen. For the full series, click here.
      
      
   
6
   
   
Nevertheless, due largely to the existing lack of clarity about the meaning(s) of the term esotericism, scholars of western esoteric currents frequently find themselves scheduled in seminar programs or publication series together with perennialists. Experience shows that such artificial marriages do not last.

4. The relation of the historical study of western esotericism to "religionist" approaches of esotericism is probably the most problematic of all, and needs to be discussed at somewhat greater length. It roughly reflects a division within the study of religion generally, between those for whom the study of religion means the empirico-historical and comparative study of specific historical religions, and those for whom it means the study of a domain frequently referred to as "the sacred."[14] Scholars belonging to the latter category tend to be motivated by a latent or explicit dissatisfaction with contemporary western culture, and particularly with patterns of desacralization and "the disenchantment of the world."[15] To them, studying the sacred means calling attention to a vital and important dimension of reality which they feel is being threatened by onesided rationalization, secularization, and the mechanization of the world. Now, certain scholars of this persuasion present the sacred in western culture as closely associated, if not synonymous, with its "esoteric" dimension; and as we saw, they perceive the latter as characterized by experiential rather than rational and dogmatic modes of knowing, and mythical/symbolic rather than discursive modes of expression.[16]] By calling attention to "esotericism" in this sense of the word they hope to contribute to a "new Renaissance" under the sign of a "reenchantment of the world".

Of course, scholars studying western esoteric traditions in the historical sense of the word may personally share such hopes for cultural renewal and a "rebirth of the sacred", and may hope that their work will contribute something to it[17]; but the difference is that whether or not they do so is irrelevant to their understanding of what
   
      
      
   
7
   
   
is meant by "western esotericism". When they refer to their domain of study by the term "esotericism" they do not mean some kind of universal and trans-historical sui generis phenomenon (analogous to "the sacred" in religious studies), but a certain number of historical currents and traditions in western culture that are available for study regardless of how they are evaluated. As a domain of inquiry, western esotericism in this historical sense of the word lies wide open to scholars of all persuasions: they may or may not happen to believe in the existence of "the sacred", they may personally regard specific esoteric beliefs as profound truths or as interesting superstitions, or they may simply see no reason to express opinions pro or contra.

The primary problem in the relation between the historical study of western esotericism and "religionist" approaches to esotericism therefore has to do with different ways of defining and demarcating the field of inquiry, rather than with the methodologies used in studying that field. This point is frequently misunderstood and needs to be strongly emphasized. Understanding "western esotericism" in a historical sense (i.e., according to the fifth meaning discussed above) imposes clear limits upon the range of historical phenomena which are understood as falling within the purview of the field; but it does not imply by any means that only one particular method is considered valid in studying them. There is ample room for various approaches to complement each other as well as compete with each other in a constructive manner, within a general context of methodological pluralism.[18]

 

Towards Methodological Pluralism and Interdisciplinary Research

I would suggest that two dimensions may be distinguished in the current emergence of the academic study of western esotericism: the first one may be called "organizational", the second one "constructive".

1. Research into western esoteric currents has been going on for a
   
      
      
   
8
   
   
long time; but scholars in the field have either been working in relative isolation, or have done their research in the context of another discipline than "western esotericism". For example, one may find historians of medicine specializing in Paracelsian traditions, art historians specializing in the occultist backgrounds of modern painting, and so on. Such scholars are de facto working, among other things, in the field of western esotericism; but in practice most of their professional contacts (including participation in conferences or publication series) are likely to be with their colleagues in the history of medicine or art history rather than with fellow specialists of western esoteric currents. The first, "organizational" aspect of the emerging study of western esotericism consists in creating institutional frameworks for bringing such scholars into contact with each other and stimulate constructive exchange between them; this results in "making visible" the remarkably large amount of research that is already being done in a wide variety of academic settings, and making the results more readily available across disciplines. Organizational frameworks may take the form of interdisciplinary conferences, professional academic journals, monograph series, and so on. Various initiatives in these directions are currently being developed, based upon the creation of a international network of scholars combined with a computerized database which keeps track of new research.[19]

One major problem facing those who take such initiatives is the seemingly trivial one of terminology. I already referred to the fact that terms such as "esotericism" and "occultism" are particularly loaded ones, which tend to arouse suspicion and misunderstanding. Indeed, experience shows that it is practically impossible to use the term "esotericism" (even if qualified by the adjective "western") in standard academic discussions, if one is not prepared to take the trouble of explaining it over and over again at each and every occasion. Given this necessity, one might prefer a more neutral term, but experience shows that such a one is extremely difficult to find. If, by want of a better alternative, one sticks to "western
   
      
      
   
9
   
   
esotericism" as the label for new institutional frameworks, one may find that some excellent specialists hesitate or flatly refuse to participate, simply because being associated with "esotericism" may cause them to lose academic credibility. I see only two ways of dealing with this unfortunate problem. One might choose to avoid the term "esotericism", and opt for neutral and non-offensive but inevitably somewhat clumsy descriptions (for example, "hermetic and related currents in modern and contemporary western history"). Or, alternatively, one may hope that continued usage of the word "esotericism" in serious academic discussion will eventually cause it to shed its questionable associations and become broadly accepted as a neutral term. Obviously, this article is based upon a choice for the second option.

2. Whereas the "organizational" dimension merely makes visible the amount of research that is already being done in the field of western esotericism, the "constructive" dimension aims at developing that field into a genuine discipline. An academic discipline is characterized by the existence of general questions and problem areas of a comparative or systematic nature, which are proper to the field in question; by the very fact that such questions and problem areas are of a more general nature, they may prove to be relevant to specialists working in widely different sub-domains of the field and can therefore serve to bring them together for collaborating in common research projects. This makes it possible for the study of western esotericism not to restrict itself to empirico-historical description of narrowly-circumscribed currents and personalities, but also to develop interpretive theories pertaining to various dimensions of western esotericism in general - or, at least, large and significant sub-areas of it. Of course, many scholars working on aspects of western esotericism from the perspective of traditional academic discipines are already using a wide variety of existing theoretical tools and interpretive frameworks, sometimes with highly interesting results.[20] In addition to these, it is possible to develop a
   
      
      
   
10
   
   
theoretical dimension proper to the field of western esotericism as such.[21]

Let me emphasize that the development of such projects is not by any means incompatible with precise historical and philological study of primary sources, based strictly upon the ad fontes principle. Not a few specialists working on specific historical currents or personalities feel no need at all for interpretive theories[22], but prefer to "let the sources speak for themselves" as much as possible. In my opinion, such predominantly descriptive historical research based upon solid text editions is and remains the indispensable foundation of any serious study of religious traditions[23], including western esoteric ones, and no research of a comparative or systematic nature would be conceivable without it. My point here is merely that in order for the study of western esotericism to develop into a genuine academic discipline, this type of research must not be the only one; questions of a comparative and systematic nature deserve serious attention (at least by part of the scholars) in addition to the basic groundwork of historical and philological research.

Such a combination of historical and systematic types of research not only stimulates collaboration between scholars whose research is focused on different periods and subdomains of the field; it also opens the way to mutually fruitful exchange with entirely different disciplines in the humanities and the social sciences. The writings of Frances A. Yates are an excellent example of this possibility: although they were intended as contributions to Renaissance historiography and are not overtly theoretical, their phenomenal success and influence is due largely to the fact that they broached general issues which were recognized as highly relevant to problems which occupied scholars in other disciplines.[24] This question of relevance is important, not least with respect to the tension, just alluded to, between historical and systematic approaches. Everybody knows examples of excellent historical research which remains devoid of interest to anybody outside a very small and narrow circle of specialists; and so too, there is the no less familiar
   
This is the third image in the series Spiegel der Philosophen. For the full series of alchemical illustrations, click here.
      
      
   
11
   
   
phenomenon of grand spectacular theories which, at closer examination, appear to lack any basis in historical fact.[25] The former is a case of high quality at the expense of relevance; the latter a case of (seeming) "relevance" at the expense of quality. Undoubtedly the former type is to be much preferred over the latter, for it does produce real and lasting contributions to scholarly knowledge which may be picked up and put to further use by others; the latter, in contrast, merely produces errors and confusion. Nevertheless, the ideal should obviously be a combination of what is best in both: research of the highest possible quality, which is not only based upon solid and precise historical research but also speaks to issues of more general interest in a way such as to make its relevance evident to the reader.

Conclusion

The realization that there may in fact be a relevance to the study of western esotericism has recently been gaining ground in academic circles. The very idea of studying esotericism seriously and from a neutral perspective would have sounded bizarre and potentially dangerous to most academics no more than a few decades ago,[26]] and such reactions are still not uncommon today. It has become more and more apparent, however, that the traditional neglect of western esotericism as a domain of historical inquiry has led to serious gaps in our knowledge, with predictably negative effects upon the understanding of our own cultural heritage. The same point may obviously be formulated in a positive manner as well: it has become clear that serious research into western esoteric currents may often throw a fresh new light on old questions, and may occasionally turn out to be the "missing link" which makes a solution possible at last.[27]

That the present academic climate is more friendly to the study of western esotericism than ever before may be explained by a combination of cultural factors. One of these is the continuing (although diminishing) influence of the 1960s counterculture upon the development of mainstream academic life: an influence,
   
This is the fourth image in the series Spiegel der Philosophen. For the full series of alchemical illustrations, click here.
      
      
   
12
   
   
however, which I feel is very much a mixed blessing for the future development of the discipline.[28] A broadly "postmodern" Zeitgeist, instinctively critical of the "grand narratives" of modernity and therefore sympathetic towards the recovery of "suppressed alterities" is most certainly another.[29] But although the study of western esotericism is now indeed in the process of coming into its own, the discipline still has a long way to go. As I have argued elsewhere, its emancipation will be accomplished when the study of western esotericism no longer represents something resembling an academic "counter 'Counterculture'-culture" but will have been assimilated as a normal part of the academic mainstream.[30] The necessary conditions for such a development are now in existence; but to use the opportunities to their fullest potential is a task awaiting contemporary as well as future generations of researchers.


Το συμπέρασμα του κειμένου είναι ότι η έρευνα για τον εσωτερισμό είναι κάτι το εποικοδομητικό, πράγμα που δεν αμφισβητώ και ότι όπως λέει και η wikipedia υπάρχουν πλήθος ρευμάτων που ποικίλουν και δημιούργησαν συγχιση! Τελικά κάποιοι παλαιότερα ήταν προκατειλημμένοι με τον εσωτερισμό ενώ τώρα τον ερευνούν! Γενικότερα από το κείμενο φαίνεται ότι δεν επαρκούν τα στοιχειά και θέλει πολύ μελέτη ο εσωτερισμός και ότι υπάρχουν πολλοί ερευνητές που διαφωνούν μεταξύ τους! Μπράβο! Ακριβώς αυτά που σου παραθέτω από την αρχή!
Είναι ένα ενδιαφέρων πεδίο προς έρευνα μας λέει και συμφωνώ! Ακριβώς αυτό είναι το υγιές, να το ερευνήσουν οι καταξιωμένοι επιστήμονες του σύγχρονου κόσμου μας! όχι να φτιάξουμε οργανώσεις και να μυούμε κόσμο λέγοντας στους επίδοξους μυημένους ότι αλλάζει η ζωή τους! Δεν λέει το κείμενο μυήστε κόσμο γίνετε δάσκαλοι και μαθητές και κάντε οργανώνεις διαδώστε τον πραγματικό εσωτερισμό επειδή είναι η πραγματική επιστήμη (που είναι αυτός της αρχαία Ελλάδας), βοηθήστε τον πλανήτη διότι μας έχει την ανάγκη μας και κάντε εθελοντισμό είναι υποχρέωση του ανθρώπου! Τίποτα από αυτά δεν μας λέει το κείμενο!
Ίσα ίσα αποδεικνύετε ότι τώρα που υπάρχουν τα πανεπιστήμια είναι ξεκάθαρος ο δρόμος της επιστήμης και της έρευνας για τον εσωτερισμό. Είναι ένα μουσείου που μπορεί φυσικά να μας διδάξει πολλά πράγματα όπως κάθε μουσείο για κάποιες πτυχές της ζωής και καλα είναι να τα μελετάμε, άλλα μέχρι εκεί!
Ο εσωτερισμός δεν ξέρουμε και δεν θα μάθουμε ποτέ με επάρκεια πόσο σχέση έχει με παλαιότερα ρεύματα (όπως για κάθε φιλόσοφο η θρησκεία παλαιότερων εποχών) και ποτέ δεν θα είναι ο ίδιος στο σήμερα!

Πες μου σε παρακαλώ Ορφέα, που μέσα σε αυτό το κείμενο που αποδεικνύετε ότι η wikipedia διαφωνεί; Το διάβασα όλο. Ανέλυσε ένα κομμάτι μέσα από αυτό το κείμενο που να στηρίξει αυτά που υποστηρίζεις και να διαφωνεί με αυτά που σου υποστηρίζω!

Σελίδες: 1 2 [3] 4 5 ... 10