Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - Μελης

Σελίδες: 1 [2] 3
16



Το θεμα αυτο ειναι  πολυ δυσκολο ...πρεπει να  το πλησιαζει κανεις
με προσοχη
ας δουμε πρωτα τι κυκλοφορει στο διαδικτυο


((Στείρωση και ευθανασία σε άτομα με ειδικές ανάγκες


H Δημοκρατία καταδικάζει αθώα πλάσματα σε ισόβιο βασανισμό .
 
ΒΙΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΓΟΝΙΚΗ
 
 
 
Κάθε ημέρα σε κάθε γωνία της γης, σε κάθε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, έρχονται στη ζωή, όντα απροσάρμοστα και ανίκανα για τον αγώνα της επιβιώσεως, προορισμένα να υποφέρουν χωρίς καμμία ελπίδα σωτηρίας. Το αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού είναι να εμφανίζονται άτομα υποχρεωμένα εκ των πραγμάτων σε μία αρνητική διαβίωση, τα οποία αποτελούν συγχρόνως ένα βαρύτατο συναισθηματικό και οικονομικό φορτίο για την οικογένειά τους και την κοινωνία. Τα περισσότερα είναι προϊόντα κληρονομικών παθήσεων. Κάθε χρόνο τα θύματα αυτά της επιπολαιότητος γονέων και κοινωνίας πληθαίνουν, χάρις στην επίσημη ιατρική επιστήμη, η οποία λόγω της ποδηγετήσεώς της από μία ομάδα μανιακών υποχονδρίων, προστατεύει κάθε ελαττωματικό πλάσμα, που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η φύσις θα το είχε καταδικάσει σε θάνατο.
 
Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου περίεργο το γεγονός ότι τίποτε ή σχεδόν τίποτε δεν έχει γίνει από τα λεγόμενα "δημοκρατικά" καθεστώτα για να αποτραπεί η μεσαιωνική αυτή εγκληματικότης της κοινωνίας, η οποία καταδικάζει σε ισόβιο βασανισμό πλάσματα αθώα, που το μόνο τους ελάττωμα έγκειται στα βεβαρημένα κληρονομικώς γονίδιά τους, ενώ από την άλλη πλευρά καταβάλλονται τεράστιες προσπάθειες για την γενετική και επομένως ποιοτική βελτίωση των δημητριακών, των βοοειδών, των κυνοειδών, των ιπποειδών και άλλων ειδών του φυτικού και ζωικού βασιλείου. Στην πραγματικότητα οι "δημοκρατίες" διαχωρίζουν το ανθρώπινο είδος από κάθε δυνατή επαφή του με την ιεραρχία της Φύσεως. Η "δημοκρατία" ενώνει με υποκρισία και ανευθυνότητα τους ανθρώπους χάριν συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων και τους απομονώνει όταν η έννοια του συμφέροντος παύει να υφίσταται ή όταν δεν εκπληρούνται οι αρχικές τους προσδοκίες.
 
Αυτό ακριβώς το φαινόμενο κυριαρχεί στην εποχή μας στον δυτικό κόσμο (πού εδώ και αιώνες αντιπροσωπεύει την ισχυρότερη δημιουργική δύναμη της ανθρωπότητος) και συμβαδίζει με μία εγκληματική ηλιθιότητα, η οποία ευρίσκεται σε φάση πλήρους εξελίξεως. Η λευκή φυλή ώφειλε το προβάδισμά της στην υπεροχή της και την ανωτερότητα της ευφυΐας της. Σήμερα προσπαθεί να συντηρήσει τον μύθο της κυριαρχίας της μέσω του βιολογικού εκφυλισμού, μιας επιπλάστου μάζης μετριοτήτων, των μαζικών νευρασθενειών και της ανηθικότητος του ατόμου.Πιστεύουμε πως οι μεταβολές που προκαλεί ο σύγχρονος άνθρωπος στο φυσικό και πνευματικό του περιβάλλον υπερβαίνουν κατά πολύ τις άμεσες ανάγκες του και δυστυχώς ακολουθεί την αυτή νοοτροπία στον πολύτιμο τομέα της υγιεινής όπου ενεδρεύουν oι κίνδυνοι της παραφροσύνης και του διαβρωτικού εκφυλισμού. Στην πραγματικότητα απειλεί το κληρονομικό υπόστρωμα της λευκής φυλής. Συχνά oι επίσημοι νόμοι απορρίπτουν την εφαρμογή της ποινής του θανάτου, αλλά όλοι γνωρίζουμε πως ο εκφυλισμός του αίματος, η γέννησις ελαττωματικών πλασμάτων και η δημιουργία τεράτων είναι εγκλήματα χειρότερα από τον φόνο. Η επίκλησις οικονομικών και τεχνικών συμφερόντων που δικαιολογούν αυτού του τύπου την "πρόοδο" δεν μπορεί ποτέ να συγκριθεί με το συμφέρον της φυλετικής μας καθαρότητος, από την οποίαν πηγάζουν οι φυσικές, ηθικές και διανοητικές επιτυχίες του λευκού ανθρώπου (πού έφθασε στο ανώτερο σημείο της κλίμακας των ανθρωπίνων φυλών) και από την οποίαν εξαρτώνται και οι αποτυχίες του. Αυτή η ιεράρχησις των φυλών, η οποία δεν θα έπρεπε ποτέ να γίνει αίτιο αλλαζονείας του λευκού ανθρώπου, αποτελεί αντιθέτως ένα βαρύτατο φορτίο και μία σωρεία σοβαροτάτων ευθυνών, που προέρχονται από τα καθήκοντα που επιβάλλει πάντοτε η ανωτερότης.Καμμία ανθρωπιστική μεταβολή δεν γνωρίζει τον τρόπο αντιμετωπίσεως των προϊόντων του εκφυλισμού, που απαιτούν εντόνους και συνεχείς αγώνες. Εκεί όπου δεν κυριαρχούν οι αναταραχές και οι συμπλοκές με την αστυνομία, κυριαρχούν η σεξουαλική ομοφυλοφιλία, οι εκφυλισμένοι γάμοι, η φυλετική επιμειξία, ο άγριος καταναλωτισμός, η ρύπανσις του περιβάλλοντος και ο συνεχής αναβρασμός εκατομμυρίων δυστυχισμένων ανθρώπων που ζουν εγκλωβισμένοι σε μία τρομακτικού μεγέθους παγίδα θανάτου. Σ' αυτό ακριβώς το πεδίο διεξάγεται ένας συνεχής αγών, που η λήξις του θα σημάνει την σωτηρία ή τον θάνατο της φυλής μας.Παρά τις εξαιρετικώς δυσμενείς συνθήκες διατηρούμε σοβαρές ελπίδες. Το Ινστιτούτο Ψυχοσωματικών, Βιολογικών και Φυλετικών Επιστημών, συνεχίζει εδώ και πέντε χρόνια, το έργο του μεγάλου βιολόγου Alexis Carrel. Συντείνει στην εξέλιξη και βελτίωση των ευρημάτων του, εξασκώντας μία αυξανόμενη επιρροή στον δυτικό κόσμο. Το Ινστιτούτο, λοιπόν. προτείνει τα ακόλουθα οικογενειακά και κοινωνικά μέτρα για την προστασία και φροντίδα του ανθρωπίνου είδους:
 
Ι. Η απόφασις να προσφέρει κανείς ζωή σ' ένα πλάσμα συνοδεύεται από σοβαρότατες ευθύνες οι οποίες δυστυχώς υπερβαίνουν τα μέτρα αντιλήψεως των ανθρώπων της εποχής μας. Έχουμε ανάγκη νόμων που να απογορεύουν τους γάμους έως ότου οι ενδιαφερόμενοι διδαχθούν, κατανοήσουν και επιθυμούν με ειλικρίνεια τις κανονικές απαιτήσεις που συνεπάγονται του γάμου.
 
ΙΙ. Η προληπτική ευγονική οφείλει να γίνει υποχρεωτική μέσω της μελέτης και της πρακτικής επί των συνθηκών διαβιώσεως που καθιστούν ευκολώτερη την εγκυμοσύνη και τον τοκετό.
 
ΙΙΙ. Η προγαμιαία ιατρική εξέτασις απέχει πολύ από του να συνιστά επίθεση εναντίον των ατομικών ελευθεριών. Αντιθέτως αποτελεί πράξη προστασίας και δικαίου για το άτομο και την κοινωνία καθώς προλαμβάνει γάμους με καταστροφικά αποτελέσματα.
 
IV. Τα κληρονομικώς βεβαρημένα άτομα όπως οι παρανοϊκοί, οι πνευματικώς καθυστερημένοι, οι σχιζοφρενείς, οι επιληπτικοί, οι φορείς μεταλλαχθέντων γονιδίων, οι αθεράπευτοι αλκοολικοί, οι προχωρημένοι τοξικομανείς και άλλοι, θα πρέπει να υποβάλλωνται σε στείρωση.
 
V. Η φυσική επιλογή, η στείρωσις και η ευθανασία είναι ορθές εφ' όσον συνδυάζουν σοβαρές νομικές εγγυήσεις, υπεύθυνο ιατρικό έλεγχο και βιολογικώς ηθική βάση.
 
VI. Το σεξουαλικό πρόβλημα μελετάται συχνά υπό το πρίσμα της παθολογίας με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ειδικοί να είναι ανίκανοι να διαχωρίσουν το ηθικό από το παθολογικό στοιχείο. Οι σεξουαλικές σχέσεις οφείλουν να ακολουθούν τα ενστικτώδη ανακλαστικά του ανθρώπου. Η υγιής και δημιουργική εκδήλωσις του σεξουαλικού ενστίκτου είναι αναγκαία.
 
VII. Η ευγονική τάσις, που θεωρεί το μητρικό ένστικτο σαν ένστικτο προς αποφυγήν, αποτελεί πρόκληση στην φύση και παραλογισμό. Κάθε γυναίκα που εκπληρεί αυτή της την φυσική υποχρέωση δεν θα πρέπει να υποφέρει από σύμπλεγμα κατωτερότητος. Αντιθέτως η δύναμις των γυναικών σε μία υγιή κοινωνία προέρχεται από την συνέχεια και συντήρηση αυτών των ευγενών ενστίκτων.
 
VIII. Οι κοπέλες οφείλουν να διδάσκωνται, από την στιγμή που εισέρχονται στο σχολείο, τους κινδύνους που διατρέχουν από ορισμένους καταστροφικούς παράγοντες όπως την αλόγιστο επιθυμία του χρήματος, την ανθυγιεινή διατροφή, την δηλητηρίαση της πνευματικότητος από τα μαζικά μέσα ενημερώσεως και τη απρόσωπο διαφημιστική προβολή, την φαρμακοθεραπεία, τους εμβολιασμούς, τις ακτινογραφίες, το δηλητηριασμένο νερό, την ηχορύπανση και ούτω καθ' εξής.
 
ΙΧ. Είναι εγκληματικό να στερείται το βρέφος, για λόγους ανέσεως, το γάλα της μητέρας του, καθώς αποτελεί και για τους δύο το καλύτερο μέσον για την μετάβαση στην φυσιολογική κατάστασή τους.
 
Χ. Ο έλεγχος των γεννήσεων δεν αποτελεί πρόβλημα της χημείας, αλλά της βιολογίας και της ευγονικής. Οι διαταραχές του γενετικού μηχανισμού, οδηγούν την γυναίκα σε ψυχοσωματικές ανωμαλίες. Ο άνδρας οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της συλλήψεως. Θα πρέπει να διδάσκεται υποχρεωτικώς τις συνέπειές της.
 
ΧΙ. Είναι αναγκαίο να εξαγνίσουμε την λευκή φυλή από την ρυπαρότητα του συγχρόνου ψευδοπολιτισμού και να επιχειρήσουμε την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας βάσει των νόμων της Ψυχοσωματικής Φυσικής Υγιεινής ή Ευβιοτικής.Αυτά τα μέτρα θα πρέπει να προωθηθούν με επιδεξιότητα από την Πολιτεία. Η Βιοπολιτική αποτελεί ίσως τον ακρογωνιαίο λίθο του μέλλοντος.
 

Dr. J. Bauge-Prevost N.M.D.
 
πηγή: http://oikologiko.blogspot.gr/2007_05_01_archive.html))

17
Καλημερα
Συγγνώμη  για την παρέμβαση
Έχω να επισημάνω τα εξής

Η φύση βοά
 το ένα ον  τρέφεται  με κάποιο άλλο  ας το δεχτούμε για να προχωρήσουμε
Σε ένα  φόρουμ  για αύξηση  μυϊκού ιστού  θα μας έπαιρναν με τις πέτρες
ομοίως και σε  ένα φόρουμ  υγιεινής διατροφής
σε συζητήσεις δε θρησκευτικής σέχτας  θα μας λιθοβολούν
σε ένα φόρουμ εσωτερικής αναζήτησης…. ο πήχης θα έπρεπε να είναι πολύ ψηλά  
Ο λόγος …ακομα  ποιο πανω
Στις εργασίες αυτές ο ασκουμενος εσωτερισης;  χρειάζεται δυναμη .....όλες του τις δυνάμεις
Και το σώμα θα <<πρεπει>> να είναι ικανό να ανταποκριθεί ..αλλιώς
οι σκήτες και οι κλινικές είναι έτοιμες να  μας  δεχτούν


18
Ανακοινώσεις - Σχόλια / Ανακοινώσεις - Ενημέρωση
« στις: Ιουνίου 28, 2012, 18:20:12 »
καλησπερα



Πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών για τις νεοελληνικές σπουδές στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βερολίνου

Για τρίτη χρονιά λειτουργεί στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (FU-Berlin) το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών για τις Νεοελληνικές Σπουδές.


15ο Διεθνές Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας (23-25/11/2012)

Η Eλληνική Eταιρία Eφαρμοσμένης Γλωσσολογίας (ΕΕΕΓ) διοργανώνει το 15ο Διεθνές Συνέδριο Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας που θα γίνει στη Θεσσαλονίκη, στις 23-25 Νοεμβρίου 2012. Το θέμα του συνεδρίου είναι οι Διαθεματικές προσεγγίσεις στη γλωσσική διδασκαλία.


Eκθεση του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης

Στην ιστορική εξέταση της καλλιτεχνικής δραστηριότητας της Ομάδας Οπτικής Ποίησης που βρίσκεται στο σημείο διασταύρωσης της ποίησης με τη ζωγραφική στοχεύει η έκθεση «Αυτό είναι ένα ποίημα, Ομάδα Οπτικής Ποίησης 1981 - 2011» η οποία έως τις 2 Σεπτεμβρίου παρουσιάζεται στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.


Ελληνο-βρετανική ποιητική συνάντηση (28/06/2012)

Έλληνες και βρετανοί ποιητές θα συναντηθούν στην Αθήνα. Αφορμή το πρόσφατο αφιέρωμα του βρετανικού λογοτεχνικού περιοδικού «Poetry Review» στη σύγχρονη ελληνική ποίηση. Η βραδιά θα λάβει χώρα την Πέμπτη 28 Ιουνίου, στις 7.30 μ.μ., στον κήπο του Athens Centre (Αρχιμήδους 48 και Δόμπολη 13, Μετς).


Εκδήλωση: "Μπλογκόσφαιρα & Λογοτεχνία" (28/06/2012)

Το περιοδικό Διιαβάζω, με αφορμή την έναρξη λειτουργίας της ιστοσελίδας του, σας προσκαλεί στην εκδήλωση «Μπλογκόσφαιρα & Λογοτεχνία». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, 28 Ιουνίου 2012 (ώρα 19:00), στο Βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone.


Εκδήλωση με ποιήματα και μουσική (03/07/2012)

Η ιστορική πλατεία Κλαυθμώνος, στην καρδιά της Αθήνας, θα πλημμυρίσει στίχους και μουσική, την Τρίτη 3 Ιουλίου στις 20.30, με τη συμμετοχή σημαντικών ποιητών και καλλιτεχνών.


32ο Συμπόσιο Ποίησης: "Ποίηση και Όνειρο" (05-08/07/2012)

Το Τριακοστό Δεύτερο Συμπόσιο Ποίησης, με θέμα «Ποίηση και Όνειρο», θα πραγματοποιηθεί στο Πολιτιστικό και Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών από το απόγευμα της Πέμπτης 5 Ιουλίου (18.00) έως το μεσημέρι της Κυριακής 8 Ιουλίου 2012.  


5ο σεμινάριο: "Ετερότητα και Γλωσσική Διδασκαλία" (05-08/07/2012)

Το Ινστιτούτο Πολιτισμού και Εκπαίδευσης και το Εργαστήριο Γλώσσας και Προγραμμάτων Γλωσσικής Διδασκαλίας του Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας διοργανώνει το 5ο σεμινάριο με θέμα "Ετερότητα και Γλωσσική Διδασκαλία". Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί στην Αλόννησο Μαγνησίας, από 5 έως 8 Ιουλίου

19
Η Στοά τού Βιβλίου δίνει τη δυνατότητα σε όσους το επιθυμούν να παρακολουθήσουν ζωντανά
μέσω διαδικτύου ορισμένα μαθήματα τού Ελευθέρου Πανεπιστημίου.

Την Πέμπτη 31 Μαΐου 2012, ώρα 17:00, θα μεταδοθεί το 3ο μάθημα
τής καθηγήτριας Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ερασμίας-Λουίζας Σταυροπούλου-Αλεξίου
«Ρίζες σε μια νέα πατρίδα / Μνήμες πατρίδας (Γρ. Ξενόπουλος, Η. Βενέζης, Τ. Αθανασιάδης,
Ευ. Φακίνου, Ισ. Καπάνταη, Λ. Μεγάλου-Σεφεριάδη)», στο πλαίσιο των μαθημάτων με γενικό τίτλο
«Κωνσταντινούπολη – Σμύρνη: μαγικές πολιτείες (Οι «χαμένες πατρίδες» ως «λογοτεχνικές» πόλεις».

Όποιος επιθυμεί μπορεί να παρακολουθήσει ζωντανά το μάθημα διαδικτυακά στο
http://live.grnet.gr/stoabibliou/

20
Ένα «ντιμπέιτ» (διάλογος κατά αντιπαράθεση), με θέμα «Η Ελλάδα είναι πλούσια χώρα», θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 30 Μαΐου στο ACS Arts Center (Αγ. Παρασκευής 29 και Καζαντζάκη). Η ετήσια συζήτηση διοργανώνεται από τους Συλλόγους Αποφοίτων των Πανεπιστημίων Cambridge, Harvard, Oxford, Princeton και Stanford, οι οποίοι καλούν και εφέτος κοινό και ομιλητές να συμμετέχουν σε έναν «αγώνα λόγου», κατά τα πρότυπα του «British Parliamentary Debate» θεσμού που έχει καθιερωθεί εδώ και πολλά χρόνια από τα πανεπιστήμια του εξωτερικού.
 
Ομιλητές σε αυτή την πρωτότυπη «αντιπαράθεση με μορφή διαλόγου» είναι οι: Τιμόθεος Αχιλλέας Κούμαρ, εκπρόσωπος του Cambridge, Γιάννης Σπυρόπουλος, εκπρόσωπος του Harvard, Κυριάκος Πιερρακάκης, εκπρόσωπος του πανεπιστημίου της Οξφόρδης και Κάτια Τσώνη, εκπρόσωπος του πανεπιστημίου του Princeton. Την συζήτηση θα συντονίσει ο καθηγητής, Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, πρόεδρος του Stanford Club of Greece. Το σχολιασμό της συζήτησης και τη διαδικασία υποβολής ερωτήσεων - απαντήσεων θα συντονίσει η Κατερίνα Σώκου, δημοσιογράφος της εφημερίδας «Καθημερινή».
 
Κατά τη διάρκεια του «δημόσιου» διαλόγου, που θα πραγματοποιηθεί σε λίγες ημέρες στη χώρα μας , σκοπός είναι να ακουστούν στην αίθουσα επιχειρήματα και απόψεις για το αν και από ποιες απόψεις «η Ελλάδα είναι πλούσια χώρα». Στο τέλος της συζήτησης, το κοινό – ακροατήριο θα ψηφίσει, κρίνοντας την γνώση, την επιχειρηματολογία, τη λογική και την πειθώ κάθε ομάδας. Νικητές του «ντιμπέιτ» αναδεικνύονται οι πιο «δυνατοί» ομιλητές και όχι αυτοί που υποστηρίζουν την δημοφιλέστερη άποψη.
 
Το «ντιμπέιτ» θα διεξαχθεί στα Ελληνικά. Ώρα έναρξης : 19:30
 
Τόπος συνάντησης: ACS Arts Center (Αγ. Παρασκευής 29 και Καζαντζάκη – Κοντά στο σταθμό Μετρό Αγίας Παρασκευής).
 
Είσοδος ελεύθερη για το κοινό – δωρεάν χώρος στάθμευσης

21
Καλησπέρα

Πριν δεκα μέρες   17/5   στις 7μμ  
3,5  δις  3500000000 άνθρωποι παρακολούθησαν την τελετή παράδοσης  της  ολυμπιακής φλόγας  και σε επανάληψη την αφή από την Ολυμπία
Την μεγαλύτερη  αρχαιοελληνική εορτή στον θεο απολλωνα(ηλιο)  
Την τελετή κάλυψαν δίκτυα από όλον τον κόσμο με video και πλούσιο φωτορεπορτάζ. Το BBC έβαλε στις φωτογραφίες της εβδομάδας τη στιγμή της παράδοσης της Ολυμπιακής Φλόγας
Ποιο πολλοί και από την αφή της φλόγας στον πανάγιο τάφο    
ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ
Ιερά σιωπή!
Να ηχήσει όλος ο αιθέρας, η γη, η θάλασσα και οι πνοές των ανέμων.
Όρη και Τέμπη σιγήστε.
Ήχοι και φωνές πουλιών παύσατε.
Γιατί μέλλει να μας συντροφεύσει ο Φοίβος, ο Φωσφόρος Βασιλεύς.
Απόλλωνα, θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός,
στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδα
για τη φιλοξενη πόλη της ...(όνομα της διοργανώτριας πόλης).
Και συ, ω Δία, χάρισε ειρήνη σ' όλους τους λαούς της Γης
και στεφάνωσε τους νικητές του Ιερού Αγώνα.


22
Το 399 π.Χ., ο Σωκράτης αντιμετωπίζει στην Αθήνα τις κατηγορίες ότι δεν σέβεται τους θεούς της πόλης, ότι εισάγει καινά δαιμόνια και ότι διαφθείρει τους νέους της πόλης. Δικάζεται από το Δικαστήριο της Ηλιαίας που αποτελείται από 500 Αθηναίους πολίτες.
Περίπου 2.500 χρόνια αργότερα -σήμερα- διακεκριμένοι ανώτατοι δικαστές και νομικοί από την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. συγκεντρώνονται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών για να επαναλάβουν την ιστορική δίκη του Σωκράτη.  Βασισμένη σε ιστορικές και σύγχρονες πηγές και μελέτες αλλά συγχρόνως προσαρμοσμένη στο κλίμα των σημερινών δημοσίων συζητήσεων, η εκδήλωση θα διερευνήσει τα ευρεία πολιτικά και φιλοσοφικά ζητήματα που διέπουν τις κατηγορίες κατά του Σωκράτη και κυρίως θα δώσει το έναυσμα για αναστοχασμό σημαντικών σημερινών ζητημάτων. Οι δικαστές αλλά και το κοινό θα κληθούν να απαντήσουν αν ο Σωκράτης ήταν τελικά αθώος ή ένοχος.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αγγλική και γαλλική γλώσσα με ταυτόχρονη μετάφραση για όσους το επιθυμούν.
Η εκδήλωση θα προβληθεί επίσης και μέσω του διαδικτύου (www.sgt.gr/dikisocrati).






Πάνελ δικαστών:
Λόρδος Richard Aikens, μέλος του Εφετείου της Αγγλίας και της Ουαλίας (Μεγάλη Βρετανία)
Sophie-Caroline De Margerie, σύμβουλος στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (Γαλλία)
Pierre Delvolvé, μέλος της Ακαδημίας Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών (Γαλλία)
Stephan Gass, αντιπρόεδρος του Εφετείου (Ελβετία)
Δρ Giusep Nay, πρώην πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου (Ελβετία)
Loretta Preska, πρόεδρος του Αμερικανικού Περιφερειακού Δικαστηρίου της Νότιας Περιφέρειας της Νέας Υόρκης (ΗΠΑ)
Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη, ακαδημαϊκός, ομότιμη καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου, πρώην πρόεδρος της Βουλής (Ελλάδα)
Βασίλειος Ρήγας, πρώην αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου (Ελλάδα)
Σερ Stephen Sedley, μέλος του Εφετείου της Αγγλίας και της Ουαλίας (Μεγάλη Βρετανία)
François Terré, μέλος της Ακαδημίας Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών (Γαλλία)
Harm Peter Westermann, καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν (Γερμανία)
 
Υπέρ Αθηναίων:
Ηλίας Αναγνωστόπουλος, δικηγόρος, αναπληρωτής καθηγητής Ποινικών και Εγκληματολογικών Σπουδών (Ελλάδα)
Δρ Αντώνης Παπαδημητρίου, δικηγόρος, πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση (Ελλάδα)
 
Υπέρ Σωκράτους:
Michael Beloff, δικηγόρος (Μεγάλη Βρετανία)
Patrick Simon, δικηγόρος (Γαλλία)

www.sgt.gr/dikisocrati).

23
Το “Τραγούδι για τον Δημήτρη” (σε στίχους και μουσική του Χοακίν Καρμπονέλ) παρουσιάστηκε επίσης και στην ισπανική τηλεόραση

Καταφύγιο περιστεριών, ιώδες φως.
Το ελληνικό πρωινό αισθάνθηκε την ανάγκη να πετάξει.
Ήρεμο το τζιτζίκι εξεπλάγη κάτω από το τραπεζομάντηλο,
καθώς έβλεπε ένα πρωινό χωρίς πάλη.

Η συκιά ήταν η πηγή και από το μέλι έρεε φως,
είναι η ώρα επτά, και οι θεοί δεν είναι πια εδώ.

Ο Δημήτρης είναι δριμύς, ένας ηλικιωμένος στα χαρτιά,
μια φωνή που κραυγάζει στον κόσμο χωρίς να φωνάζει.

Μερικές φορές η μοίρα μας ωθεί ως το τέλος.
σπάζοντας τις πινακίδες στάθμευσης.
Ένας πυροβολισμός δεν είναι ένας θόρυβος, είναι σαν καθεδρικός ναός.
που εξαφανίζεται μες στην κρυστάλλινη ομίχλη.

Ο Δημήτρης ψάχνει το δέντρο, και το Σύνταγμα είναι ο τόπος.
μπροστά από το Εθνικό Κοινοβούλιο.
Παίρνει ένα πιστόλι, είναι μια χειρονομία τόσο βάρβαρη.
που δεν τραβά το ενδιαφέρον του προσωπικού.

“Δεν θέλω την ελεημοσύνη τους,
σήμερα εγκαταλείπω χωρίς πάλη,
δεν θα ψάξω για φαγητό σε ένα μαντρί.”

Οι ουρανοί έκλεισαν, και η γη άρχισε να κλαίει.
Ήταν Απρίλιος παντού.

24
Ελευθεροτεκτονισμός / Απ: Τι είναι η Μασονία?
« στις: Μαΐου 05, 2012, 20:09:35 »
Ο τεκτονισμός   είναι  ο δρόμος της αναζήτησης της αλήθειας, η προσπάθεια να καταλάβουμε την φύση μας. Αυτός  ο ορισμός ειναι αρκετος για το ξεκίνημα.
Αυτή η προσπάθεια τις περισσότερες φορές αν δεν  γίνει σωστά  δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα λύνει.
 Για να το πω πιο  απλά: Το πιο πιθανό είναι πως, μακροπρόθεσμα, αδ     η  ζωή  μας  θα πάει καλύτερα αν ασχοληθεί κανεις  πραγματικά με τον τεκτονισμό
 Αν όχι θα είναι η ίδια...   μόνο που θα έχει  γνωρίσει τα όρια του 
 
Προειδοποίηση μάλλον αχρηστη. Αφού  Αυτό που είμαστε , αλλά και αυτό που θα γίνουμε  καθορίζει και τον δρόμο μας.

25
Ελευθεροτεκτονισμός / Απ: Τι είναι η Μασονία?
« στις: Μαΐου 04, 2012, 14:27:44 »
Ποιοι είναι οι αμύητοι;
Μερικοί    μοιάζουν με σύννεφα : όταν φεύγουν  η ημέρα γίνεται ποιο  φωτεινή
Είναι αυτοί που δεν ταιριάζουν  πουθενά 

Είναι αυτοί που ξέρουν πολλά , έχουν ένα βλέμμα που μαγνητίζει  και ένα εύκολο χαμόγελο
Και έχουν μια  ικανότητα να διασπούν την προσοχή  και να αποδιοργανώνουν τις εργασίες

Που κοιτάζουν χωρίς να βλέπουν
Ακούν χωρίς  να προσέχουν
Μιλούν χωρίς να έχουν τίποτα να πουν
Κινούνται χωρίς επίγνωση
Αγγίζουν χωρίς να αισθάνεται τίποτα η στεγνή τους καρδιά

        Πιστεύω ότι θα ταλαιπωρούν και θα ταλαιπωρούνται μέχρι να φύγουν


Εμπιστεύομαι όλους  τους ανθρώπους 
Όχι όμως και τον διάβολο που έχουν μέσα τους                         


26
Νερό: έχει μνήμη;

Πριν είκοσι έτη, το καλοκαίρι του 1988, ο κόσμος της επιστήμης συγκλονίστηκε από μια από τις πιο αμφισβητούμενες ερευνητικές εργασίες που δημοσιεύθηκαν σε περιοδικό. Σύμφωνα με τον Jacques Benveniste, έναν χαρισματικό Γάλλο επιστήμονα , το καθαρό νερό θα μπορούσε να θυμηθεί τι περιείχε προηγουμένως.

Ο Benveniste διέλυσε σε μια ουσία που προκαλεί μια αλλεργική αντίδραση, την αραίωσε επανειλημμένως έως ότου πρακτικά δεν υπήρχε τίποτα μέσα στο νερό. Έπειτα παρατήρησε ότι το καθαρό νερό κατόρθωσε να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση όταν προστέθηκε σε ζωντανά κύτταρα.

Αν και το πείραμα δεν έχει επαληθευτεί πλήρως και οι έρευνες συνεχίζονται, φαίνεται ότι πράγματι το νερό διαθέτει μνήμη, κάτι που μπορεί να είναι ένας «άσσος στο μανίκι» της ομοιοπαθητικής, που ακόμη δεν έγινε πλήρως αποδεκτή από την επιστήμη.

Πιο πρόσφατα, μια ομάδα επιστημόνων από το πανεπιστήμιο του Τορόντο στον Καναδά και το Ινστιτούτο Max Born στην Γερμανία, που μελετούσε την υδάτινη δυναμική χρησιμοποιώντας πολυδιάστατη, μη γραμμική, υπέρυθρη φασματοσκοπία ανακάλυψε ότι το νερό διαθέτει μνήμη, με τη μορφή δεσμών υδρογόνου ανάμεσα στα μόρια του νερού

27
Κοινωνικοί Προβληματισμοί / Απ: ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ
« στις: Απριλίου 23, 2012, 14:08:18 »
Καλησπέρα και καλή εβδομάδα σε όλους!

 

Προχθές πήγα και είδα αυτό το ιστορικό ντοκιμαντέρ στο Μουσείο Μπενάκη. http://www.benaki.gr/index.asp?lang=gr&id=202010001&sid=1158  Είναι μοναδικά σκηνοθετημένο με αληθινές μαρτυρίες  για τον Διωγμό και την Ανταλλαγή Πληθυσμών , όπως τις αφηγούνται Έλληνες και Τούρκοι  πρόσφυγες , αλλά και τα παιδιά και τα εγγόνια αυτών.

 

Θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα σε όλους . Διαρκεί περίπου 1,5 ώρα και πρέπει να κλείσεις τηλεφωνικώς εισιτήρια 1-2 μέρες πρίν (δυστυχώς, δεν βρίσκεις την τελευταία στιγμή) Οι προβολές θα διαρκέσουν μέχρι την άλλη Κυριακή 29.4.

 

Καλή συνέχεια σε όλους! J

 Νικος

28
ΥΠΑΤΙΑ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ
"Η Υπατία ήταν ένα πρόσωπο που χώριζε την κοινωνία σε δύο μέρη:
αυτούς που την θεωρούσαν θαύμα του φωτός
και αυτούς που την έβλεπαν σαν απόστολο του σκότους."     
Η Αλεξάνδρεια του 4ου αιώνα μ.Χ. ήταν ο χώρος μιας μικρής επιστημονικής αναγέννησης και αυτή φωτίστηκε από την πιο διάσημη ανάμεσα στις γυναίκες επιστήμονες και φιλοσόφους. Για δεκαπέντε αιώνες η Υπατία θεωρείται ότι ήταν η μόνη γυναίκα επιστήμονας στην ιστορία. Ακόμα και σήμερα συχνά είναι η μόνη γυναίκα που αναφέρεται στην ιστορία των μαθηματικών και της αστρονομίας. Αυτή η ευγενής γυναίκα ξεχωρίζει στις σελίδες της ιστορίας σαν η μεγαλύτερη από τους μάρτυρες παγανιστές.
 
Όταν γεννήθηκε η Υπατία το 370 μ.Χ., η διανοητική ζωή της Αλεξάνδρειας βρισκόταν σε κατάσταση επικίνδυνης σύγχυσης. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γινόταν χριστιανική και όλο και πιο συχνά δεν ήταν μόνο ο χριστιανός ζηλωτής που έβλεπε αιρέσεις και σατανισμό στα μαθηματικά και στην επιστήμη: "οι μαθηματικοί έπρεπε να κατασπαραχθούν από θηρία ή να καούν ζωντανοί" (McCabe). Μερικοί από τους χριστιανούς Πατέρες αναβίωσαν τις θεωρίες της επίπεδης γης και του σύμπαντος ως στερέωμα. Στην Αλεξάνδρεια ο Θεόφιλος, Πατριάρχης Αλεξάνδρειας, υποκινούσε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ παγανιστών, Εβραίων και Χριστιανών. Δεν ήταν μια και τόσο ευμενής εποχή για να είναι κανείς επιστήμονας, ή φιλόσοφος.
Ο πατέρας της Υπατίας, ο Θέων, ήταν μαθηματικός και αστρονόμος στο Μουσείο. Επέβλεπε από κοντά κάθε πλευρά της εκπαίδευσης της κόρης του. Σύμφωνα με το μύθο, ήταν αποφασισμένος να γίνει η κόρη του ένα 'τέλειο ανθρώπινο ον' - ήταν η εποχή που οι γυναίκες θεωρούνταν κάτι παρακάτω από άνθρωποι! Ήταν προσωπική μαθήτρια του μάγου Πλούταρχου και ανατράφηκε στις θεμελιώδεις αρχές της Πλατωνικής Σχολής. Η Υπατία ήταν πραγματικά μια ξεχωριστή νέα. Ταξίδεψε στην Αθήνα και την Ιταλία και εντυπωσίαζε όσους συναντούσε με την εξυπνάδα και την ομορφιά της.
Σπούδασε στη νεοπλατωνική σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του Ασκληπιγένειας στην Αθήνα. Την εποχή εκείνη υπήρχε διάκριση μεταξύ των νεοπλατωνικών σχολών της Αλεξάνδρειας και της Αθήνας. Η σχολή της Αθήνας τόνιζε περισσότερο τη μαγεία και την απόκρυφη επιστήμη. Αλλά για τους Χριστιανούς, όλοι οι Πλατωνιστές ήταν επικίνδυνοι αιρετικοί.
Όταν επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια έγινε δασκάλα των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Το Μουσείο είχε χάσει την υπεροχή του και η Αλεξάνδρεια τώρα είχε ξεχωριστά σχολεία για παγανιστές, για Εβραίους και για Χριστιανούς. Ωστόσο, η Υπατία δίδασκε σε ανθρώπους κάθε θρησκείας και μετά τον πατέρα της ανέλαβε μια Έδρα Φιλοσοφίας στην πόλη. Σύμφωνα με τον βυζαντινό εγκυκλοπαιδιστή Σουίδα, 'ήταν επίσημα διορισμένη να ερμηνεύει το δόγμα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη κ.ά.". Πολλοί μαθητές ερχόταν στην Αλεξάνδρεια ειδικά για να παρακολουθήσουν τις διαλέξεις της για τα μαθηματικά, την αστρονομία, τη φιλοσοφία και τη μηχανική. Το σπίτι της έγινε κέντρο διανοουμένων και συγκέντρωνε σχολαστικιστές που συζητήσουν επιστημονικά και φιλοσοφικά ερωτήματα.
Ο Elbert Hubbard δίνει ένα φαιδρό πορτραίτο για την Υπατία. Ακολουθώντας τον Ιωάννη το Νίκιο, ένα κόπτη Επίσκοπο που διαστρέβλωνε την ιστορία για να την ταιριάσει με το χριστιανισμό, ο Hubbard βεβαιώνει ότι η Υπατία υπνώτιζε τους μαθητές της με σατανικές μεθόδους. ʼλλοι συγγραφείς την ανέφεραν σαν αλχημίστρια.
Ο Charles Kingsley, γνωστός μυθιστοριογράφος του 19ου αιώνα, σκιαγράφησε φανταστικά τη ζωή της Υπατίας. Ο Kingsley την βάζει να σκοτώνεται στην ηλικία των 25 αντί των 45 και την φαντάστηκε σαν φανατική νεοπλατωνική που ανακατεύτηκε σε πολιτικές διαμάχες. Η Υπατία δεν παντρεύτηκε ποτέ και για αιώνες οι ιστορικοί αναρωτιόταν για την αγνότητά της.
Χωρίς εξαίρεση, οι ελάχιστες ιστορικές αναφορές σε αυτή την παρθένο φιλόσοφο βεβαιώνουν την αρετή της, την ακεραιότητά της και την απόλυτη αφοσίωσή της στα ιδεώδη της Αλήθειας και του Δίκαιου.
 
Με επιχειρήματα και δημόσια αναγνώριση και σεβασμό η Υπατία επισκίαζε κάθε αντίπαλο των Χριστιανικών δογμάτων της Βόρειας Αιγύπτου. Ήταν φημισμένη για το βάθος της γνώσης της και τη γοητεία της προσωπικότητάς της και αγαπημένη των πολιτών της Αλεξάνδρειας. Συχνά την καλούσα ως σύμβουλο οι άρχοντες της πόλης.
Αν και τα γραπτά της καταστράφηκαν στην πυρκαγιά της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, μπορούμε να σχηματίσουμε μια εικόνα του περιεχομένου τους από τα σχόλια σύγχρονών της συγγραφέων. Η Υπατία έγραψε σχόλια για την Αριθμητική του Διόφαντου, επίσης για τον Αστρονομικό Κανόνα του Πτολεμαίου και ακόμα για τις Κωνικές Τομές του Απολλώνιου της Πέργα.
Τα περισσότερα από τα γραπτά της Υπατίας ξεκίνησαν σαν σημειώσεις για τους μαθητές της. Κανένα δεν έχει διασωθεί ολοκληρωμένο, αν και είναι πιθανό τμήματα του έργου της να έχουν ενσωματωθεί στις εκτενείς πραγματείες του Θέωνα. Μερικές πληροφορίες για τα επιτεύγματά της προέρχονται από δασωμένα γράμματα του μαθητή και φίλου της Συνέσιου του Κυρηναίου, που αργότερα έγινε ο πλούσιος και ισχυρός Επίσκοπος της Πτολεμαϊδας. Κάποτε ο Συνέσιος, Επίσκοπος και γνωστός για τη μόρφωσή του, της έγραψε ζητώντας τη βοήθειά της στην κατασκευή ενός αστρολάβου και ενός υδροσκοπίου, αναγνωρίζοντας τη μοναδική υπεροχή του νου της.
Το σημαντικότερο έργο της Υπατίας ήταν στην άλγεβρα. Έγραψε σχόλια στην Αριθμητική του Διόφαντου σε 13 βιβλία. Ο Διόφαντος έζησε και εργάσθηκε στην Αλεξάνδρεια τον τρίτο αιώνα και έχει ονομασθεί 'πατέρας της άλγεβρας'. Ανέπτυξε τις απροσδιόριστες (ή Διοφαντικές) εξισώσεις, δηλαδή εξισώσεις με πολλαπλές λύσεις. (Ένα συνηθισμένο παράδειγμα προβλημάτων αυτού του τύπου είναι το πώς μπορούμε να μετατρέψουμε ένα κατοστάρικο σε νομίσματα χρησιμοποιώντας διαφορετικά νομίσματα, 50άρικα, 20άρικα κλπ.). Εργάσθηκε επίσης με δευτεροβάθμιες εξισώσεις. Τα σχόλια της Υπατίας περιελάμβαναν εναλλακτικές λύσεις και πολλά νέα προβλήματα που προέκυπταν σαν συνέπεια στα χειρόγραφα του Διόφαντου.
Η Υπατία έγραψε επίσης μια διατριβή Περί των Κωνικών του Απολλώνιου σε οκτώ βιβλία. Ο Απολλώνιος ο Πέργας ήταν ένας αλεξανδρινός γεωμέτρης του 3ου π.Χ. αιώνα, που προσπάθησε να εξηγήσει τις ασυνήθιστες τροχιές των πλανητών. Το κείμενο της Υπατίας ήταν μια εκλαΐκευση της εργασίας του. Όπως οι έλληνες πρόγονοί της, η Υπατία γοητευόταν από τις κωνικές τομές (τα γεωμετρικά σχήματα που σχηματίζονται όταν ένα επίπεδο τέμνει ένα κώνο). Μετά το θάνατό της, οι κωνικές τομές αγνοήθηκαν μέχρι την αρχή του 17ου αιώνα όταν οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι πολλά φυσικά φαινόμενα, όπως οι τροχιές πλανητών, περιγραφόταν με τον καλύτερο τρόπο με τις καμπύλες που προκύπτουν από κωνικές τομές.
Ο Θέων, ο πατέρας της Υπατίας, αναθεώρησε και εξέλιξε τα Στοιχεία της γεωμετρίας του Ευκλείδη και είναι η δική του έκδοση που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Πιθανότατα η Υπατία εργάσθηκε μαζί του σε αυτή την αναθεώρηση. Αργότερα έγραψε μαζί του τουλάχιστον μία διατριβή για τον Ευκλείδη. Η Υπατία επίσης έγραψε τουλάχιστον ένα βιβλίο από την εργασία του Θέωνα για τον Πτολεμαίο. Ο Πτολεμαίος είχε συστηματοποιήσει όλη τη σύγχρονη μαθηματική και αστρονομική γνώση σε ένα έργο 13 βιβλίων, το οποίο μετριόφρονα ονόμασε Μαθηματική Πραγματεία. ʼραβες Σχολαστικιστές το μετονόμασαν σε Almagest ('Μέγα Βιβλίο"). Το σύστημα του Πτολεμαίου παρέμεινε το κυρίαρχο αστρονομικό έργο μέχρι τον Κοπέρνικο τον 16ο αιώνα. Οι πίνακες της Υπατίας για τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων, ο Αστρονομικός Κανών, ίσως ήταν μέρος των σχολίων του Θέωνα στον Πτολεμαίο, ή ήταν ξεχωριστό έργο.
Εκτός από τη φιλοσοφία και τα μαθηματικά, η Υπατία είχε ενδιαφέρον για τη μηχανική και την πρακτική τεχνολογία. Τα γράμματα του Συνέσιου περιέχουν σχέδια για αρκετά επιστημονικά όργανα περιλαμβάνοντας έναν αστρολάβο (Ο αστρολάβος χρησιμοποιούταν για τη μέτρηση των θέσεων του άστρων, πλανητών και του ήλιου και για τον υπολογισμό της ώρας και του ανερχόμενου ζωδίου του ζωδιακού).
Η Υπατία ανέπτυξε ακόμα μια συσκευή για τη διύλιση του νερού, ένα όργανο για τη μέτρηση της στάθμης του νερού και ένα διαβαθμισμένο υδρόμετρο από μπρούτζο για τη μέτρηση της ειδικής βαρύτητας (πυκνότητας) ενός υγρού.
Η Υπατία ήταν ο τελευταίος παγανιστής επιστήμονας του δυτικού κόσμου και ο θάνατός της συνέπεσε με τα τελευταία χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Και αφού από τότε δεν υπήρξαν σημαντικές πρόοδοι στα μαθηματικά, την αστρονομία και τη φυσική σε όλο τη Δύση για άλλα 1000 χρόνια, η Υπατία έγινε σύμβολο του τέλους της αρχαίας επιστήμης. Μετά την Υπατία ήρθε το χάος και ο βαρβαρισμός των Σκοτεινών Χρόνων.
Αρκετοί συγγραφείς μνημονεύουν τις διδασκαλίες της Υπατίας σαν Χριστιανικές στο πνεύμα. Πραγματικά, η Υπατία αφαίρεσε το πέπλο μυστηρίου με το οποίο είχε καλυφθεί αυτή η νέα θρησκεία, συζητώντας με τέτοια ευκρίνεια για τις πιο πολύπλοκες αρχές της ώστε πολλοί νεοφώτιστοι στη Χριστιανική πίστη εγκατέλειψαν το Χριστιανισμό για να γίνουν μαθητές της. Η Υπατία αποδείκνυε λογικά την παγανιστική καταγωγή της Χριστιανικής πίστης, αλλά και εξέθετε τα υποτιθέμενα θαύματα που οι Χριστιανοί πρόβαλαν σαν σημάδια "θείας προτίμησης", αναλύοντας τους φυσικούς νόμους που διέπουν τα φαινόμενα.


Το ότι η Υπατία ανακατεύτηκε στα πολιτικά θέματα της Αλεξάνδρειας είναι αδιαμφισβήτητο. Ο μαθητής της Ησύχιος ο Εβραίος έγραφε:
΄Κρατώντας το μανδύα του φιλοσόφου και περπατώντας μέσα στην πόλη, εξηγούσε δημόσια τα γραπτά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και άλλων φιλοσόφων σε όλους όσους ήθελαν να ακούσουν... Οι ήθελαν να συμβουλευθούν αυτήν πρώτα για τα θέματα διοίκησης της πόλης.'
Σαν παγανίστρια, που ασπάστηκε την ελληνική επιστημονική σκέψη και σαν πολιτικό πρόσωπο με επιρροή, η Υπατία βρέθηκε σε πολύ επικίνδυνη θέση σε μια όλο και πιο χριστιανική πόλη. Το 412 ο Κύριλλος, ένας φανατικός χριστιανός, έγινε Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας και μεγάλη εχθρότητα αναπτύχθηκε μεταξύ του Κυρίλλου και του Ορέστη, του Ρωμαίου Κυβερνήτη της Αιγύπτου, ενός παλιού μαθητή και καλού φίλου της Υπατίας. Αμέσως μόλις πήρε την εξουσία, ο Κύριλλος άρχισε να διώκει τους εβραίους, διώχνοντας χιλιάδες από αυτούς από την πόλη. Έπειτα, παρά τη σφοδρή αντίθεση του Ορέστη, έστρεψε την προσοχή του στο να καθαρίσει την πόλη από του νεοπλατωνιστές. Αγνοώντας τις εκκλήσεις του Ορέστη, η Υπατία αρνήθηκε να απαρνηθεί τις ιδέες της και να ασπασθεί το Χριστιανισμό.
Ο Κύριλλος, ο οποίος αργότερα αναγορεύτηκε ο πατέρας τους δόγματος της Χριστιανικής Τριάδας και αγιοποιήθηκε για το ζήλο του έβλεπε στην Υπατία μια συνεχή απειλή για τη διάδοση της Χριστιανικής πίστης, ο Κύριλλος, τουλάχιστον έμμεσα, ήταν η αιτία του τραγικού της θανάτου. Παρά κάθε επόμενη προσπάθεια να τον απαλλάξουν από το στίγμα του δολοφόνου, το αδιαμφισβήτητο γεγονός παραμένει ότι δεν έκανε καμία προσπάθεια να αποτρέψει το αποτρόπαιο και βίαιο έγκλημα. Το μόνο ελαφρυντικό που μπορεί κανείς να προσφέρει σαν υπεράσπισή του είναι το ότι, τυφλωμένος από τη μανία του φανατισμού, ο Κύριλλος θεωρούσε την Υπατία ως μάγισσα εκπρόσωπο του Κακού.
Ο φόνος της Υπατίας περιγράφεται στα γραπτά του χριστιανού ιστορικού του 5ου αιώνα Σωκράτη του Σχολαστικού:
"Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της. Ωστόσο, πολλοί με πείσμα την ζήλευαν και επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με τον Ορέστη, ο λαός την κατηγόρησε ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης δεν γινόταν φίλοι. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου. Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν."
Οι δολοφόνοι της Υπατίας ήταν Παραβολικοί, φανατικοί μοναχοί της Εκκλησίας του Αγ. Κυρίλλου της Ιερουσαλήμ, πιθανώς υποβοηθούμενοι από Νιτριανούς μοναχούς. Το αν ο Κύριλλος διέταξε ο ίδιος το φόνο παραμένει ανοικτό ερώτημα. Πάντως, δημιούργησε το λιγότερο το πολιτικό κλίμα που επέτρεψε μια τέτοια θηριωδία. Ο Κύριλλος αργότερα ονομάστηκε άγιος.
Ο Ορέστης ανέφερε τη δολοφονία και ζήτησε από τη Ρώμη να ξεκινήσει έρευνες. Αργότερα παραιτήθηκε και έφυγε από την Αλεξάνδρεια. Η έρευνα αναβλήθηκε πολλές φορές λόγω 'έλλειψης μαρτύρων' και τελικά ο Κύριλλος ισχυρίσθηκε ότι η Υπατία ήταν ζωντανή και ζούσε στην Αθήνα.
Έτσι χάθηκε το 415 η μεγαλύτερη γυναίκα μύστης του αρχαίου κόσμου και μαζί της έπεσε και η Νεοπλατωνική Σχολή της Αλεξάνδρειας. Η μνήμη της Υπατίας πιθανώς τιμάται από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στο πρόσωπο της Αγ. Αικατερίνης της Αλεξάνδρειας. Κατά άλλους αυτή είναι διαφορετικό πρόσωπο, μια άλλη χριστιανή Αλεξανδρινή διανοούμενη που δολοφονήθηκε ένα μήνα πριν την Υπατία.
Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, η έρευνα έδωσε τη θέση της στην εμφάνιση πολλών θρησκευτικών λατρειών και μεγάλο θρησκευτικό χάος και ενδιαφέρον για την αστρολογία και το μυστικισμό. Το 640 εισέβαλαν οι ʼραβες στην Αλεξάνδρεια και ό,τι είχε απομείνει από το Μουσείο καταστράφηκε. Αλλά αν και η Ευρώπη είχε μπει στους σκοτεινούς χρόνους του Μεσαίωνα, η ελληνική επιστήμη επρόκειτο να επιβιώσει στο Βυζάντιο και να ανθίσει στον Αραβικό κόσμο.
 


29
Σε λίγες ώρες  θα γιορτάσουμε  την ανάμνηση της γέννησης  του θεανθρώπου  και την αρχή του νέου έτους γιορτές που με την πάροδο  του χρόνου  ανεδείχθησαν στις  μεγαλύτερες εορτές τις χριστιανοσύνης
Πολλά χρόνια όμως πριν οι έλληνες και  οι αιγύπτιοι σοφοί δίδασκαν ότι η καλύτερη εικόνα για τον θεό   πάνω στη γη  ήταν ο ήλιος   οποίος εκπέμπει το φως  σαν πνοή ζωής . Σε όλη την γη θεωρούσαν τον ήλιο άρχοντα  , βασιλιά και κύριο της ημέρας και την σελήνη αρχόντισσα , βασίλισσα της νύκτας . Το  φυσικό φαινόμενο , ο χειμώνας  να διαδέχεται το φθινόπωρο , το καλοκαίρι  να διαδέχεται την άνοιξη και το φθινόπωρο το καλοκαίρι και ούτω καθ΄ εξής σχηματίζοντας έναν ετήσιο   κύκλο αέναος τον οποίο κύκλο ακόμα και τώρα που η επιστήμη έχει εξηγεί πολλά , συμβαίνουν ανεξήγητα φαινόμενα
Ο ζωοδότης ήλιος  φωτίζει την ημέρα την μια πλευρά της γης την δε νύκτα το άλλο μισό άλλοτε με ισχυρό φως και άλλοτε με αδύνατο   και οι  4 εποχές του χρόνου  δημιουργούν συνθήκες για ζωή , οι δυο ισημερίες και τα δυο ηλιοστάσια είναι αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου
Από τις 23 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου  η νύκτα μεγαλώνει διαρκώς  και το σκοτάδι φαίνεται να προσπαθεί να καλύψει  την γη , η  ζωή και η βλάστηση φθίνουν – εξ ου και η ονομασία φθινόπωρο
Το κρίσιμο σημείο αν δηλαδή    επικρατήσει το  σκότος η  το  Φως   επέρχεται τα μεσάνυκτα  της 22ας  προς την 23η του μηνός Δεκεμβρίου , από την ημερομηνία εκείνη παύει η νύκτα να μεγαλώνει  , το φως   υπερισχύει και     μεγαλώνει η ημέρα ο ήλιος στέλνει περισσότερο φως στη γη 
Το φυσικό αυτό φαινόμενο , ο μεγάλος αυτός κοσμικός νόμος εορταζόταν με πολύ μεγαλοπρέπεια απ όλους τους αρχαίους λαούς κάθε χώρας
Με επιβλητικές ιεροτελεστίες , πανηγύριζαν την αναγέννηση του θεού του φωτός  , και σωτήρα της ζωής  πάνω στη γη
Η αρχή της ετήσιας αυτής  εορτής της αναγέννησης του θεού του Φώτος , του ήλιου , χάνεται στα βάθη των αιώνων
Στην αρχαία  Αίγυπτο και Ελλάδα , τα μεσάνυκτα της 24ης προς 25η  του μήνα Μεσσερ , αντίστοιχο  περίπου με τον μήνα Δεκέμβριο , γεννιόταν ο θεός Αδωνίς  ,  ο θεός του Φώτος και εορταζόταν  σύμφωνα με τα έθιμα  των δυο λαών
Οι ιουδαίοι αργότερα δανείστηκαν τον θεό αυτό από τους αιγυπτίους και τον ονόμασαν αδωναι και αντικατάστησαν με το όνομα αυτό  ένα από τα ιερά ονόματα του ιεχωβα , ο οποίος σύμφωνα με την ιουδαϊκή παράδοση εκδηλώθηκε  στους ανθρώπους  , τα μεσάνυκτα της 24ης προς 25η του μήνα  Αδερ ( Δεκεμβρίου)
Στην Φρυγία , γεννιόταν κάθε χρόνο ένας θεός του Φώτος , με το όνομα Αττυς από το  δέντρο μυρτιά.
Το δέντρο αυτό ήταν για τους αιγυπτίους σύμβολο της αθανασίας ,  της αναγεννήσεις , το χρησιμοποιούσαν δε για το βαλσάμωμα των νεκρών και πίστευαν ότι έτσι οι νεκροί αποκτούσαν την αιώνια ζωή
Αυτός είναι και ο λόγος  για τον οποίον ένα από τα δώρα των μάγων στο θειο βρέφος ήταν άρωμα μυρτιάς
Τον  θεός Αττυ τον τραυμάτισε θανάσιμα    ένας αγριόχοιρος την  21η  του Σεπτεμβρίου την φθινοπωρινή ισημερία όταν η νύκτα γίνεται μεγαλύτερη από την μέρα απέθανε δε κάτω από ένα πεύκο στο οποίο έδωσε την αθανασία
.Ο αγριόχοιρος   συμβόλιζε το κρύο , τον χειμώνα . Στην ιεροτελεστία του θεού Αττυ στα μυστήρια της Ίσιδος και του Όσιρη στην Αίγυπτο , κόβανε κλαριά πεύκου και τα μοίραζαν στους πιστούς όπως οι χριστιανοί μοιράζουν τα κλαδιά δάφνης και  του βασιλικού
Στα φρυγικά μυστήρια , έκοβαν ένα κορμό πεύκου  και στο εσωτερικό του έβαζαν  ένα ομοίωμα παιδιού , μια κούκλα  και στόλιζαν με αυτό το σπίτι τους
Η ιδιότητα που αποκτούσε το πεύκο από τον θεό Αττυ , να γίνει δηλαδή αθάνατο , αλλά και το ότι το πεύκο αντιστέκεται στον χειμώνα , διατηρείται μέχρι σήμερα μέσα από τον συμβολισμό του δέντρου των Χριστουγέννων .
Παρόμοιες ιεροτελεστίες ετελουντο  στην Ινδία όταν γεννιόταν ο θεός Κρίσνα
     Οι πιστοί του Μίθρα γιόρταζαν με  λαμπρότητα  την γέννηση του θεού του Φώτος  οι  ιεροτελεστίες διήρκησαν μέχρι το 600 μχ σε τόπους βέβαια που δεν επεκράτησε  πλήρως ο χριστιανισμός
Τα Χριστούγεννα ήταν αρχικά μία κινητή γιορτή που εορταζόταν σε πολλές διαφορετικές στιγμές, κατά τη διάρκεια του έτους.  Η χρονολόγηση από τη γέννηση του Χριστού προτάθηκε από τον Σκύθη μοναχό και εκκλησιαστικό συγγραφέα Διονύσιο τον Μικρό (532 μ.Χ.), ηγούμενο μοναστηριού στη Ρώμη, κατά τον 6ο μ.Χ. αιώνα.
Μέχρι τότε, η χρονολόγηση γινόταν, είτε με αφετηρία την     Κτίση της Ρώμης είτε «από Διοκλητιανού», δηλαδή με αφετηρία την (υποτιθέμενη) 29η Αυγούστου του 284 μ.Χ., ημερομηνία κατά την οποία ο Διοκλητιανός ανακηρύχτηκε αυτοκράτορας. Αφού, λοιπόν, δημιουργήθηκε η χρονολόγηση με αφετηρία τη γέννηση του Χριστού, οι μετέπειτα προσπάθειες των σοφών επικεντρώθηκαν στον ακριβή προσδιορισμό της ημερομηνίας της.
Βέβαια  η προσπάθεια  αυτή  άγγιζε τις περισσότερες φορές τα όρια τις επιστημονικής φαντασίας  η γελιοτητος   που δεν είχαν καμία σχέση με τον  θεό της αγάπης  και του φωτός
 
Στα ελευσίνια μυστήρια την  24η προς την 25η  του μηνός Ποσειδώνος αντίστοιχο με τον μήνα Δεκέμβριο , γεννιόταν ο θεός Διόνυσος ως σωτήρας του κόσμου από τον  θεό Δια και την παρθένο Σεμέλη , έδειχναν στους πιστούς , μέσα  στον ναό το θειο βρέφος μαζί με την μητέρα του Σεμέλη      σκηνή που θυμίζει έντονα τον Χριστό με την πανάγια
Σε όλες τις θρησκείες  , όλοι οι θεοί εγενηθηκαν από μια παρθένο  το καταχείμωνο , τα μεσάνυκτα 24 προς 25  του μηνός Δεκεμβρίου όταν στον ορίζοντα ανατέλλει ο αστερισμός της παρθένου  γιαυτο έλεγαν ότι ο θεός του Φώτος γεννιέται από παρθένο
Και μετά την γέννηση , όταν ο ήλιος υψώνεται στον ουρανό , η ουράνια παρθένος παραμένει άσπιλη και  άμωμος  , το γεγονός της άσπιλου συλλήψεως  του θεού εμφανίζεται σε πολλές θρησκείες και στους αρχαίους λαούς της Αμερικής
Στην χριστιανική  πίστη , ο θεός διάλεξε  ένα εκλεκτό σώμα  να τον σκηνωσει  γιαυτη του  την ενσάρκωση . Χρειάσθηκε η επίκληση και  η λαχταρά μιας διαλεκτής , μιας μοναδικής μάνας - μάνας  παναγίας - που με την διαγωγή και την ηθική με τον πόθο της καθαρής ψυχής και την αγαθότητα της ζωής της , προαισθάνεται ότι θα ενσαρκώσει μέσα της την ψυχή του θειου λυτρωτή που ήταν να γίνει ο υιός του θεού.
Συμβολικά η Παναγία είναι  η ψυχή που    μπορεί να δεχθεί τον θεό μέσα της
    Τον Χριστό τον είδαν αγνές , ψυχές που διέθεταν εσωτερικά μάτια , ψυχές που μπορούσαν να αντικρίσουν το εκτυφλωτικό φως της θειας ενσάρκωσης  του  χωρίς να καούν   Το φως  αυτό  το  αντίκρισαν οι ποιμένες  και οι μάγοι , οι ποιμένες συμβολίζουν τις αγνές ψυχές που τρόμαξαν  όταν αντιλήφθηκαν την θεϊκή έννοια του αστεριού πάνω από την φάτνη
και οι μάγοι σύμβολα της γνώσης
αυτοί λοιπόν που διαθέτουν αγνές ψυχές και αναζητούν την  γνώση , μπορούν να δουν την γέννηση του θεού της αγάπης είναι άξιοι να δεχθούν τον θεό του Φώτος
Ο ερχομός του θεανθρώπου πάνω στη γη συμβολίζει ακόμα την ανάγκη της επανατοποθέτησης των άξιων στο σωστό βάθρο , την αναζωογονήσει μας στις πνευματικές δυνάμεις , και την ελπίδα ότι θα πραγματοποιήσουμε τον  σκοπό για τον οποίο ήλθαμε σαυτη τη γη  δαύτη την εκδήλωση
Ο παραλληλισμός  του μηνύματος  των Χριστουγέννων   με την γέννηση ενός θεού μέσα μας , με την αναγέννηση μας μοιάζει  με  την εισδοχή μας  σε πολλές αποκρυφιστικες  εταιρίες     όπου ο βέβηλος αναγεννάτε και αυτο δεν πρέπει να μας εκπλήσσει
   η εορτή του ηλιοστασίου είναι κάτι περισσότερο από το μήνυμα της αγάπης που πρέπει να συνδέει τους ανθρώπους , είναι περισσότερο από την χαρά που δίνουν η ανταλλαγή δώρων  με έναν καταναλωτικό παροξυσμό και τυπικών ευχών
το μήνυμα της εορτής του χειμερινού ηλιοστασίου και των Χριστουγέννων  είναι πάνω από όλα  πνευματική ενατένιση , η προσηλώσει  προς  το πνεύμα  και η ενατένιση προς το φως , η υποχρέωση δηλαδή του ανθρώπου να σταθεί για λίγο και να κοιτάξει την πρόοδο του  στον πνευματικό και τον ηθικό κόσμο , ώστε να δεχθεί τις ακτίνες της αγάπης και  του Φώτος , του θεού που όπως κάθε χρόνο  αναγεννάτε  από   τις 22 έως τις  24  του Δεκέμβρη

30
Αγαπητη rore_777
θα ήθελα να μάθω περισσότερα για το μουσείο Φάλνταιτς
ευχαριστώ

Σελίδες: 1 [2] 3