9
« στις: Αυγούστου 21, 2011, 20:36:53 »
Για να γίνει πιο εύκολη η κατανόηση, θα αρχίσουμε από το φυσικό σώμα, γιατί όλοι ξέρουν τι ακριβώς είναι το φυσικό σώμα, όλοι έχουν να κάνουν μαζί του:είναι ορατό, απτό, μια πραγματικότητα για την οποία δεν μπορούμε να αμφιβάλουμε.Το ιδανικό του φυσικού σώματος είναι η υγεία , η ζωή.Τίποτα δεν είναι πιο πολύτιμο και πιο ουσιώδες από την καλή υγεία, την ευρωστία, το σφρίγος. Για να έχει αυτή τη ζωτικότητα, είναι αναγκαίο να τρέφεται με όλων των ειδών τις τροφές: στερεές, υγρές και αέριες. Αν δεν πάρει αυτές τις τροφές , πεθαίνει. Όλοι χωρίς να έχουν πάει σε πανεπιστήμιο, ξέρουν ότι για να υπάρχουν, για να ζουν , πρέπει να τρώνε. Ακόμη και τα παιδιά το γνωρίζουν αυτό. Αλλά για να εξασφαλίσουν αυτή την τροφή χρειάζονται χρήματα.
Σταθείτε όμως αυτό που σας φαίνεται τόσο αυτονόητο στο φυσικό επίπεδο, ποτέ δε σας πέρασε από το μυαλό ότι το συναντάμε και στα άλλα επίπεδα. Η θέληση,η καρδιά, η νόηση, η ψυχή και το πνεύμα, τείνουν κι αυτά προς κάποιο στόχο και για να πετύχουν αυτό το στόχο έχουν ανάγκη τροφής. Για ν΄αποκτήσουν αυτή την τροφή χρειάζονται χρήματα και μάλιστα χρήματα τα οποία δεν κερδίζονται παρά μόνο με την επιτέλεση μιας ορισμένης εργασίας. Όταν βάλουμε καλά στο μυαλό μας αυτό, θα κρατάμε στα χέρια μας το κλειδί, τόσο της φυσικής όσο και της ψυχικής ζωής του ανθρώπου.
Βέβαια, το φυσικό σώμα είναι το δοχείο όλων των άλλων αρχών, των πιο λεπτών. Η ψυχή και το πνεύμα, για παράδειγμα, δε βρίσκονται πραγματικά μέσα στο φυσικό σώμα, αλλά εκδηλώνονται μέσω εκείνου...διαμέσου του εγκεφάλου, του πλέγματος, των ματιών... για παράδειγμα, κοιτάμε κάποιον με πολλή αγάπη, με πολλή αγνότητα, με πολύ φως, ποιος εκφράζεται μέσω των ματιών μας; Tα μάτια ανήκουν στο φυσικό σώμα,αλλά αυτός που εκδηλώνεται, αυτός που χρησιμοποιεί τα συγκεκριμένα μέσα έκφρασης,ποιος είναι; Μπορεί να είναι η ψυχή, μπορεί να είναι το πνεύμα, μπορεί να είναι ο Θεός ο ίδιος...
Αν ρίξετε σε κάποιον ένα άγριο βλέμμα ή του πείτε φριχτά λόγια και τον κάνετε να αρρωστήσει, να πέσει στο κρεβάτι, είναι εχθρικές δυνάμεις που σας χρησιμοποίησαν και τον κεραυνοβόλησαν. Το φυσικό σώμα λοιπόν, είναι συχνά απλώς όργανο δυνάμεων, άλλοτε καλών, άλλοτε κακών, που υπάρχουν είτε μέσα του είτε έξω από αυτό.
Ας ασχοληθουμε τωρα με την ψυχη.Γυρω απο αυτη την ενοια επισης επικρατει στους ανθρωπους μεγαλη σύγχυση και μεγαλη αγνοια! Οταν μιλας με καποιον για την καρδια για το μυαλο για την θεληση, μολις και μετα βιας καταφερνει να υπαρξει αμοιβαια κατανοηση. Στην περιπτωση της ψυχης ομως... Ολοι εχουμε διαβασει πολλα βιβλια αλλα δεν μας ικανοποιουν οι ορισμοι και οι εξηγησεις που δινονται.Οσο για τις δοξασιες της επιστημης επι του θεματος ουτε το συζηταμε: Την διαγραφει τελειως, διατεινομενη οτι στην πραγματικοτητα οτι η ψυχη δεν υπαρχει,αλλα περιοριζεται σε ενα συνολο διαδικασιων που εξηγουναι απο την φυσιολογια.
Ισως να εκπλαγειτε, αλλα το ιδανικο της ψυχης, αυτο που επιζητα, δεν ειναι ουτε την γνωση ουτε το φως ,ουτε ευτυχια. ιδανικο της ψυχης, ειναι να εχει χωρο, να απλωνεται στο απειρο, καθως δε χρειαζεται παρα μονο ενα πραγμα : να διαστελλεται, να διευρυνεται, να εξαπλωνεται, μεχρι να ερθει να αγκαλιασει το απειρο. Αν την περιορισουμε, αισθανεται δυστυχισμενη. Η ψυχη του ανθρωπου επισης ειναι ενα τοσο δα μερος της Παγκοσμιας ψυχης και μεσα μας αισθανεται τοσο περιορισμενη, τοσο πολυ πνιγεται, που μονη της επιθυμια ειναι να μπορεσει να απλωθει στο χωρο. Επικρατει συνηθως η αποψη οτι η ψυχή χωραει ολοκληρη μεσα στον ανθρωπο,στην πραγματικοτητα ομως δεν συμβαινει αυτο-μονο ενα μικρο τμημα βρισκεται μεσα στον ανθρωπο και το υπολοιπο βρισκεται εξω απ'αυτον και ζει ανεξαρτητα μεσα στον Κοσμικο Ωκεανο. Καθως ομως η Παγκοσμια ψυχη εχει τα σχεδια της για μας και καθως επιθυμει να εχει την δυνατοτητα να μας εμψυχωσει, να μας ζωντανευει, να μας κανει πιο ωραιους, ασχολειται μαζι μας προσπαθωντας να μπει μεσα μας και να μας διαποτισει ολο και περισσοτερο.
Η ψυχη μας δεν ειναι περισρισμενη σε μας τους ιδιους, ειναι κατι το πολυ ευρυτερο, οπως ακριβως το πραγματικο ειναι μας και το ανωτερο εγω μας, δεν ειναι αυτο το ασημαντο εγω που γνωριζουμε, παρα μια οντοτητα πολυ, πολυ πιο υσχυρη. Οσο για την ψυχη, αυτη ξεπερνα στο απειρο αυτο που μπορουμε εμεις να διανοηθουμε οτι ειναι. Υπαρχει εξωτερικα απο το φυσικο σωμα , κι ετσι μπορει να απομακρυνθει απο αυτο, να ταξιδευψει, να επισκευτει αλλες περιοχες του διαστηματος και μακρινες οντοτητες...
Αυτο λοιπον το τμημα της Παγκοσμιας Ψυχης το οποιο βρισκεται μεσα μας προσπαθει ακαταπαυστα να αγγιξει το ατελειωτο διαστημα, το απειρο. Για να φτασει ομως αυτο το ιδανικο χρειαζεται κι αυτο με την σειρα του να αντλησει δυναμεις και υπαρχει γι'αυτον ακριβως το σκοπο η καταλληλη τροφη: προκειται για ολες της ιδιοτητες της ανωτερης συνειδησης - το να αποποιουμαστε τον ευατο μας, την αυταπαρνηση , ολα οσα ωθουν τον ανθρωπονα ξεπερασει τα οροια του και να νικησει τον εγωκεντρισμο του. Γιατι, κοιταξτε, καθε ειδους προσωπικη και εγωιστικη σταση στηνει εμποδια και οδηγει στη διασπαση. Απο τη στιγμη που λεμε '' αυτο ειναι δικο μου!'', ηδη αρχιζουμε να διασπωμαστε. Ενω μια σταση αλτρουιστικη παραμεριζει και τελικα εξαφανιζει οτι φραζει ο δρομος μας.
Για να προμηθευσουμε στην ψυχη την τροφη της χρειαζονται για μια ακομη φορα χρηματα και το χρημα αυτο, το μονο μας μεσο που επιτρεπει στην ψυχη μας να επεκτεινεται μεχρι το απειρο, ειναι η εκσταση.
Για να φτασουμε στην εκσταση, πρεπει πρωτα να εκτελεσουμε καποια καποια εργασια και η εργασια αυτη ειναι η προσευχη, η λατρεια , ο θαυμασμος. Η διαστηριοτητα που αποτελει ιδιον της ψυχης ειναι ο θαυμασμος. H προσευχη ειναι η αναζητηση του θεϊκού μεγαλειου και οταν φτασουμε σε αυτο το μεγαλειο αισθανομαστε τετοια ευδαιμονια που νιωθουμε σαν να βγαινουμε απο το σωμα μας. Αυτο ακριβως ειναι η εκσταση. Ολοι οσοι την εχουν βιωσει λενε οτι δε βρισκονται πια πανω στην γη και μεσα στο περιορισμενο τους φυσικο σωμα, αλλα αισθανονται να βυθιζονται μεσα στην Παγκοσμια Ψυχη, συγχωνευμενοι απολυτα μαζι της. Μετα βεβαια ξανακατεβαινουν, αλλα για λιγα λεπτα, για λιγες ωρες ειχαν ζησει μεσα στο απειρο ,σε μια απολυτη συγχωνευση μαζι του.
Αυτο που σας αποκαλυπτω εδω, αναλογει απολυτα σε ολες τις εξομολογησεις και διηγησεις που μας εχουν αφησει αγιοι, μυστικιστες και Μυστες. Η εκσταση δεν επιτυγχανεται ετσι απλα, διαμιας, αλλα αλλα ειναι αποτελεσμα μιας σειρας ενεργειων - προσευχης, λατρειας, θεωριας, προσπαθειας να φτασει κανεις στον Ουρανο και τον Δημιουργο ωστε να βρει το χρυσο χαρη στο οποιο θα μπορεσει μετα να αγορασει ολες τις επουρανιες απολαυσεις και να διευρυνθει στο απειρο.
Οριστε λοιπον, αγαπητοι μου αδερφοι και αδερφες, ολα αποσαφηνιζονται, ξεκαθαριζουν. Φυσικα οσοι ποτε δεν εζησαν την παραμικρη εμπειρια αυτο του ειδους, θα βρουν τα λογια μου καπως παραξενα και υπερβολικα. Ας σκεφτουν ομως οτι θελουν, σημερα σας δινω αυτο οσο πιο απλα μπορω και οσο πιο ειλικρινα και ολοι οι Μυστες θα συμφωνησουν μαζι μου πανω σ'αυτο.
Ας παμε τωρα στο πνευμα. Κι αυτο εχει κατι το ιδανικο, αλλα επειδη η φυση του ειναι διαφορετικη, δεν επιθυμει, οπως η ψυχη, να γινει ενα με το διαστημα, να χαθει στο απειρο. Η ψυχη ειναι κατ'εξοχην θηλυκη αρχη, μια αρχη που εκφραζεται κατα τροπο θαυμασιο, θειο. Το πνευμα, απο την μερια του, ειναι η θεϊκή εκφραση της αρσενικης αρχης. Η καρδια και το μυαλο αντιπροσωπευουν επισης μια αρσενικη και μια θηλυκη αρχη, αλλα σε κατωτερο επιπεδο, κατα τροπο συνεχως λιγοτερο τελειο. Η εναλλαγη των δυο αρχων επαναλαμβανεται σε καθε χωρο του συμπαντος, αλλα υπο διαφορετικες μορφες - το θετικο και το αρνητικο, η πομπος και δεκτης- και αυτο σε ολους τους τομεις. Οπου και να ψαξετε, δεν θα βρειτε παρα αρσενικη και θηλυκη μορφη.
Τι επιζητα το πνευμα? Δεν επιζητα ουτε χωρο ουτε γνωση, ουτε ευτυχια, ουτε δυναμη , ουτε υγεια. Οχι, τιποτα απ΄ολα αυτα, γιατι αυτο ποτε δεν ειναι αρρωστο, αδυναμο, δυστυχισμενο, στοτεινιασμενο ή αποκαρδιωμενο. Το πνευμα δεν ζητα παρα μονο ενα πραγμα, την αιωνιοτητα. Καθως στην ουσια του ειναι αθανατο, δεν συμπαθει το χρονικα περιορισμενο, αλλα θελει το αιωνιο. Οπως η ψυχη κυριαρχει στον χωρο, το πνευμα κυριαρχει τον χρονο.Οι φυσικοι και φιλοσοφοι ποτε δεν θα καταλαβουν την φυση του χρονου και του χορου αν δεν κατανοησουν την φυση του πνευματος και της ψυχης. Κι αυτο επειδη ο χωροχρονος ειναι μια εννοια της τεταρτης διαστασης , η οποια απτεται της ψυχης και του πνευματος .
Κι εδω επισης υπαρχουν τοσα πολλα πραγματα που μπορουμε να πουμε.. Ας περιμενουμε ομως την σωστη στιγμη.. θα πω μονο οτι οι σπουδαιοτεροι φυσικοι μαθηματικοι και οι φιλοσοφοι που ασχολουνται με τον χωροχρονο ποτε δεν θα μπορεσουν να λυσουν τα μυστήριά του οσο δεν ασχολουνται ενσυνειδητα, με την ψυχη και το πνευμα, με το απειρο και την αιωνιοτητα.
Και για να αποκτησει την αιωνιοτητα, το πνευμα χρειαζεται τροφη. σας εκπλησει το γεγονος? Τροφη του πνευματος ειναι η ελευθερια! Η ψυχη χρειαζεται να εξαπλωνεται, ε, και το πνευμα χρειαζεται να κοβει ολα τα δεσμα που το κρατανε φυλακισμενο.
Και το χρημα με το οποιο το πνευμα αγοραζει την ελευθερια ειναι η αληθεια. Ουτε η σοφια ουτε η αγαπη μπορουν να ελευθερωσουν το πνευμα - μονο η αληθεια μπορει να το κανει αυτο. Καθε αληθεια που αποκτατε πανω σε καποιο θεμα συντεινει στην ελευθερια σας. Ειναι η αληθεια που μας κανει ελευθερους. "" και η αγαπη?"" Αλλιμονο, η αγαπη μαλλον σας κανει πιο δεσμιους, σας δενει χειροποδαρα. Αν θελετε να δεθειτε με κατι η με καποιον επικαλεστειτε την αγαπη: τιποτα δεν θα σας δευμευσει πιο αποτελεσματικα απο την αγαπη. Αν παλι θελετε να ελευεθερωθειτε επικαλεστειτε την αληθεια! Αυτο επαληθευεται αν αναλογιστει κανεις τι συμβαινει με τους γεροντες: ξεκινανε να γνωρισουν την αληθεια και, καθως η αληθεια ειναι ελευθερια, φευγουν για τον αλλο κοσμο ησυχοι. Ενω οταν καποιος ειναι ερωτευμενος , δεν θελει να βρει την ελευθερια, θελει αντιθετα να μεινει πανω στην γη για να γευτει οσο το δυνατον περισσοτερο τον ερωτα του...Σκεφτειτε το, και θα καταληξετε να συμφωνησετε μαζι μου. Αλλα την αληθεια δεν μπορει κανεις να την βρει οπουδηποτε, δεν θα την βρει στο πρωτο μαγαζι που θα συναντησει, υπαρχει καποια δραστηριοτητα, καποια εργασια την οποια πρεπει να εκτελεσει κανεις για να αποκτησει αυτην την αληθεια- και η εργασια αυτη ειναι η ταυτιση με τον Δημιουργο. Δηλαδη το πλησιαζουμε, ενωνομαστε μαζι Του, γινομαστε Ενα, και τοτε κραταμε στα χερια μας την αληθεια τοτε ειμαστε ελευθεροι. Που συνοψιζεται αυτη η διαδικασια της ταυτισης? Στο οτι ''εσυ κι εκεινος εισαστε Ενα''.
Ο διαλογισμος θα σας φωτισει μεχρις ενος σημειου αλλα δεν θα γινετε ετσι ελευθεροι. Ο θαυμασμος θα σας οδηγισει ως στην εκσταση, αλλα ουτε ετσι γινεστε ελευθεροι. Μονο με την εργασια αυτη, την ταυτιση, θα αποκτησετε αυτο που ονομαζετε αληθεια. Και η αληθεια αυτη ειναι οτι ο ανθρωπος δεν ειναι τιποτα παραπανω απο μια απλη ψευδαισθηση , ειναι μοναχα ενας μυθος που πηγαζει απο τον Θεο και που θα καταληξει σ'Αυτον.Να ποια ειναι η αληθεια, τη μερα που θα το καταλαβετε αυτο, που θα το δειτε ξεκαθαρα, που θα το αισθανθειτε, εκεινη την μερα θα αιστανθειτε κι ελευθεροι. Ελευθεροι απο παθη, ελευθεροι απο φιλοδοξιες, ελευθεροι απο βασανα και αγγιζετε την αιωνιοτητα.
Πως ομως ενωειται αυτη η γνωριμια με το Θεο? Δεν μιλαμε για διανοητικη γνωριμια οπως οταν καποιος διαβαζει ενα βιβλιο και μετα μπορει να πει ''το γνωριζω το θεμα'' μιλαμε για αληθινη γνωριμια, '' σημαινει οτι πρεπει να γινει κανεις ενα μαζι Του μια για παντα. Και η ενωση, η ταυτιση ειναι ακριβως αυτο που ονομαζουμε αιωνια ζωη.εκτος απο αυτην την ταυτιση με τον Δημιουργο, τιποτε δεν μπορει να σας κανει να πλησιασετε και να γευτειτε την αιωνια ζωη, Πως να αγγιξουμε το αιωνιο αν ζουμε ακομα με την εννοια του χρονου?
Στην πραγματικοτητα ζουμε με την εννοια του χρονου και με την εννοια της αιωνιοτητας ταυτοχρονα : το πνευμα μας ζει στην αιωνιοτητα ,ενω αντιθετα το φυσικο μας σωμα ,μαζι με ολα οσα μας περοβαλλουν, ζει στο χρονο, σταδιακα συρρικνωνεται και τελος πεθαινει. Σχετικα με το χρονο και την αιωνιοτητα σας δείχνω οτι η αιωνιοτητα δεν ειναι θεμα χρονου,ουτε περιγραφεται ως απειρος χρονος , αλλα ειναι θεμα εντασης. Ειμαστε πλασματα με ημερομηνια ληξης καποτε θα υπαρξει οπωσδηποτε ενα τελος ,κι ομως , σε αυτη την περιορισμενη μας υπαρξη μπορουμε να βρουμε την αιωνιοτητα μεσα στην ενταση της πνευματικης μας ζωης. -Γιατι μονο το πνευμα ανηκει στην ιδια σφαιρα με την αιωνιοτητα.
Και για να μπορεσετε να δειτε πως καταλαβαινουν οι Μυστες την εννοια της λεξης <<γνωριζω>> θα σας δωσω ενα πολυ απλο παραδειγμα. Εχετε προσεξει οτι οταν τα παιδια θελουν να εξερευνησουν κατι, συνηθιζουν να το βαζουν στο στομα; Οι ενηλικες ειναι αυτοι που δεν ξερουν πια πως να γνωρισουν τα πραγματα, γιατι εκεινοι τα κοιτουν , τα μελετουν, τα διαβαζουν ενω τα παιδια απο τη μερια τους χρησιμοποιουν τη σωστη μεθοδο που συνισταται στο να βαζουμε τα πραγματα στο στομα,δηλαδη να τα δοκιμαζουμε. Ας παμε λιγο ποιο μακρια. Αναφερεται οτι ο Αδαμ γνωρισε την Ευα και γεννηθηκε ο Αβελ...η οτι ο Αβρααμ γνωρισε την Σαρα, και γεννηθηκε ο Ισαακ...Να μια ακομα αποδειξη οτι η γνωριμια ειναι η ταυτιση.Γνωριζω, δε σημαινει συνανταω καποιον, ανταλλασσω δυο λεξεις μαζι του,και μετα λεω <<τον ταδε τον γνωριζω>>.Εκανα βεβαια την γνωριμια του, μα αυτο ειναι ολο, δεν τον γνωριζω.!Οταν γινετε ενα μαζι του τοτε θα τον γνωριζεται.Η λεξη <<γνωριμια>> εχει δυο οψεις:μια για τους απλους ανθρωπους και μια για τους Μυστες. Για τους Μυστες μιλουσε κι ο Ιησους οταν ελεγε <<Αιωνια ζωη ειναι να σε γνωρισει κανεις,Εσενα,τον μοναδικο αληθινο Θεο και τον Χριστο που εσυ απεστειλες>> Τωρα λοιπον ξεκαθαριζουν ολα...
Καταβαλοντας προσπαθειιες για να πετυχει την ταυτιση, τη θεωρια, το διαλογισμο, τη μουσικοτητα, της ασκησεις αναπνοης και γυμναστικης, ακομα και την κατ΄εξοχην σωματικη εργασια, ο μαθητης αντι να αισθανεται μονιμως πεινασμενος, διψασμενος,ανικανοποιητος, αυτος ο ιδιος αντιθετα δυναμωνει ολες τις αρχες που ενυπαρχουν μεσα του.
Η επιστημη εδω και παρα πολυ καιρο ακουλουθει το δρομο της αναλυσης, ενω ο συγχρονος κοσμος χρειαζεται τωρα μια πιο συνθετικη οψη των πραγματων. Να λοιπον που την εχουμε μπροστα μας αυτη την πιο συνθετικη οψη΄ εγω μονο με τη μεθοδο της συνθεσης εργαζομαι. Βεβαια ειναι απαραιτητο να αναλυσουμε καποιο σημειο.Ομως η δικη μου μεθοδος ειναι η συνθεση, γιατι μονο η συνθεση ζωντανευει τις σκεψεις μου χαρη σε αυτην μπορουμε να ενωθουμε με το Δημιουργο , με το συμπαν ολοκληρο ,ωστε να μπορεσουμε να γινουμε σπουδαιοι ,πλουσιοι , ζωντανοι.Χρησιμοποιωντας την αναλυση, ολο και περιοριζετε τον εαυτο σας, τον απονεκρωνετε, τον συρρικνωνετε και αν συνεχισετε ετσι, συντομα θα ξοφλησετε. Η αναλυση ειναι θανατος. Ενω η συνθεση ειναι ζωη. Το αποδεικνυει το εξης,πως λειτουργει μια μητερα? Για να σχηματιστει το μωρο της, αυτη συνθετει εκατομμυρια διαφορετικα στοιχεια.
Το παιδι ειναι αυτη η ζωντανη συνθεση που κινειται,τρωει μιλα. Αργοτερα, οταν ερθει η ωρα της αναλυσης, καθε μοριο του σωματος σπευδει στη περιοχη οπου ανηκει: στη γη, το νερο, στον αερα,στη φωτια...οπως ακριβως τα τυπογραφικα στοιχεια επιστρεφουν στις ειδικες θηκες του τυπογραφου. Αν λοιπον εχετε την μανια να αναλυετε, να διαλυετε, να αποσυναρμολογειτε τα πραγματα και τους ανθρωπους προχωρατε προς τον θανατο, τον πνευματικο θανατο.
Ο ατομικισμος , ο εγωιστικος τροπος ζωης, ειναι πραγματα που καταληγουν στον πνευματικο θανατο: πρωτα απομακρινεται κανεις, μετα απομονωνεται, ξεκοβει τελειως απο τους αλλους, και καταληγει στον θανατο.Αντιθετα η συλλογικη, η αδελφικη ζωη ειναι μια συνθεση που φερνει την ζωη, την ανασταση. Καποιος που δεν επιθυμει την πραγματοποιηση των σκοπων της Παγκοσμιας αδερφοτητας στον κοσμο, ε, τοτε ειναι ξεκαθαρο οτι οδευει προς τον πνευματικο θανατο.Για να ζησει κανεις πρεπει να εχει ως προτυπο ενα υψηλο ιδανικο συνθεσης, και το ιδανικο αυτο ειναι η Βασιλεια του Θεου.
Παντος μπορουμε οπως και να χει να τοποθετησουμε καπου την συνειδηση. Η συνειδηση, ακριβεστερα δε η συνειδηση του ευατου μας, ειναι υποθεση του πνευματος. Η υπερσυνειδηση ανηκει στους χωρους της ψυχης και του πνευματος μαλιστα , οσον αφορα το πνευμα, μπορουμε να μιλησουμε για θεϊκή υπερσυνειδηση. Στους χωρους της θελησης και της καρδιας αντιστοιχει η συνειδηση και μονο στον χωρο του μυαλου αρχιζει να γεννιεται η συνειδηση του ευατου μας( αυτο-συνειδηση)
Ολες οι ενστικτωδεις εκδηλωσεις της ζωης ( οπως η αναπνοη, η πεψη, η κυκλοφορια του αιματος η απεκριση, η αναπτυξη) ανηκουν στην υποσυνειδηση. Τελος το φυσικο σωμα και ο σκελετος του ανηκουν στη μη-συνειδηση ( ασυνειδητο).
Μα πως να διαχωρισουμε την αγνοτητα απο τα υπολοιπα? Αλλο στο Σεφιροθικο Δεντρο, οπου ειναι τοποθετημενη στη σεφιρα Ιεσοντ. Εδω δεν κατεχει ιδιαιτερη θεση , βρισκετε παντου. Ας την τοποθετησουμε πρωτα απ'ολα σχετικα με το φυσικο σωμα, ως προτερημα της τροφης: η τροφη πρεπει να ειναι καθαρη. Αν ειναι μολυσμενη, δηλητηριασμενη, σε αποσυνθεση, τοτε αρρωσταινετε. Στην θεληση επισης συμβαινει το ιδιο: η δυναμη με την οποια τρεφετε την θεληση σας πρεπει να ειναι αγνη.
Γιατι κι εκει υπαρχουν λογιων - λογιων δυναμεις, και καποιες αναμεσα τους αφηνουν πολλη '' σκουρια ''. Παρτε για παραδειγμα τα διαφορα καυσιμα. Ο ανθρακας και η βενζινη δινουν ενεργεια, αλλα για να μας δωσει η καυση τους οσο το δυνατον περισσοτερη ενεργεια αφηνοντας οσο το δυνατον λιγοτερα καταλοιπα, πρεπει ειτε να καθαρισουμε το ενα και να φιλτραρουμε το αλλο. ειτε να επιλεξουμε την ποιοτητα με την υψηλοτερη καθαροτητα. Αλλιως θα μας μεινουν πολλα καταλοιπα και θα παρουμε πολυ λιγη θερμοτητα πολυ λιγη ενεργεια.
Και τα συναισθηματα επισης πρεπει να ειναι τα αγνοτερα για να χορτασουν απολυτα την καρδιά.Aν επιτρέψετε να μπουν στην καρδιά σας μιαρες υλες οπως ο θυμος, η ζηλια , ο ποθος , η φιληδονια, και γενικα ενα συνολο φρικτων συναισθηματων, η καρδιά αρχιζει να υποφερει, γιατι της δωσατε μολυσμενη τροφη. Εξισου σοβαρα ειναι τα πραγματα για το μυαλο, την ψυχη και το πνευμα. Γιατι βεβαια δεν μπορει να υπαρξει σοφια, εκσταση, η αληθεια εκει οπου υπαρχουν ακαθαρσιες. Βλεπετε ποσο προφανες ειναι αυτο...
Δεν συμπεριελαβα ουτε την ομορφια ουτε την τελειοτητα. Στην πραγματικοτητα ομως η παρουσια τους εννοειται σε ολους τους χωρους σε ολα τα επιπεδα. Ουτε ο πονος δεν αναφερετε πουθενα αλλα ειναι ευνοητοι οι λογοι: αν ανατραπή κατά οποιονδήποτε τρόπο και δωσουμε στο μυαλο (που ειναι νοηση) ακαθαρτη τροφη η αν δωσουμε στο φυσικο σωμα, στην καρδία ( που είναι συναίσθημα) ακαθαρτη τροφη,η αν δώσουμε σε κάποια από τις αρχές κάτι που αρμόζει σε κάποια από τις υπόλοιπες, αμέσως θα εμφανιστεί ο πόνος.
Αν μπορούσαμε μόνο να ακούγαμε όλα τα παράπονα που ακούγονται μέσα μας. ""Δεν είναι αυτό που χρειάζομαι, γιατί μου το δίνεις ως τροφή;"". ""Χρειάζομαι χώρο γιατί λοιπόν με φυλακίζεις εδώ; '". ""Ζεστασιά θέλω γιατί με αφήνεις μέσα στο κρύο;"". Φυσικά, αν ακούτε με τρόπο εγκεφαλικό και αντικειμενικό, ίσως δεν καταλάβατε τίποτα απολύτως,ίσως μάλιστα να βρίσκετε ότι αυτά τα λόγια δεν συμφωνούν με τη δική σας γνώμη.Αν ο σύγχρονος πολιτισμός στο σύνολό του, σας έχει βάλει στο κεφάλι ιδέες που σας εμποδίζουν να καταλάβετε, ποιος φταίει;. Αν σπεύσετε να υιοθετήσετε το δικό μου τρόπο αντίληψης τον πραγμάτων θα μείνετε έκθαμβοι.
ΑΡΧΗ ΙΔΑΝΙΚΟ ΤΡΟΦΗ ΠΛΗΡΩΜΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
ΠΝΕΥΜΑ ΧΡΟΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΑΥΤΗΣΗ
ΘΕΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΕΝΟΤΗΤΑ
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
ΨΥΧΗ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΠΡΟΣΩΠΙΑ ΕΚΣΤΑΣΗ ΘΕΩΡΙΑ
ΥΠΕΡΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ ΑΛΤΡΟΥΙΣΜΟΣ ΕΝΑΤΕΝΙΣΗ
ΑΠΕΙΡΟ ΛΑΤΡΕΙΑ
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
ΝΟΗΣΗ ΜΑΘΗΣΗ ΣΚΕΨΗ ΣΩΦΙΑ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ
ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΓΝΩΣΗ ΜΕΛΕΤΗ
ΦΩΣ ΕΜΒΑΘΥΝΣΗ
ΚΑΡΔΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΧΟΡΟΣ- ΠΟΙΗΣΗ
ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ ΑΡΜΟΝΙΑ
ΘΕΛΗΣΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ ΑΝΑΠΝΟΗ
ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΙΣΧΥΣ ΠΝΟΗ ΑΣΚΗΣΕΙΣ-ΓΗΜΝΑΣΤΙΚΗΣ
ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΧΟΡΟΥ
ΦΥΣΙΚΟ ΣΩΜΑ ΣΦΡΙΓΟΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΧΡΗΜΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΥΓΕΙΑ ΔΥΝΑΜΗΣΜΟΣ
ΖΩΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Ο πίνακας θα με βοηθήσει, θα τον κουβαλάω πάντα μαζί μου και θα τον συμβουλεύομαι όπου πηγαίνω.Ποτέ μην υποτιμήσουμε τη σημασία του...Προς τη Χαρά...
Εμφάνιση μηνυμάτων
