Θέματα

1

Αλχημεία / Η απαρχές της Ελληνικής αλχημείας

« στις: Ιουλίου 31, 2010, 14:08:23 »

Κατ΄ αρχάς, οι απαρχές της αλχημείας θα πρέπει να αναζητηθούν μέσα από την Ελληνική μυθολογία. Η Μήδεια και οι Κίρκη είναι ας πούμε οι πρόδρομοι της αρχαιότατης αυτής τέχνης. Η Μήδεια όπως φαίνεται είχε ασχοληθεί με την αλχημεία αφού οι περιγραφές του Διόδωρου αλλά και του Απολλώνιου είναι πολύ κατατοπιστικές: «Στο παλάτι του Αιήτη ζει μια κοπέλα που έμαθε απ΄ τη θεά Εκάτη όλη την τέχνη της παρασκευής φίλτρων από τα βότανα που δίνει η γη κι ο απέραντος πόντος. Με τα φίλτρα αυτά μπορεί να δαμάσει τη δύναμη της ακάματης φωτιάς, να σταματήσει, στη στιγμή, την ορμητική ροή των ποταμών, να αιχμαλωτίσει τα΄ άστρα και το ιερό φως του φεγγαριού…», (Διόδωρου, Ιστορική βιβλιοθήκη Δ, 45-54, Ι, 10). Είχε μάλιστα στην κατοχή της, το Προμηθεικό φίλτρο, απόσταγμα που είχε η ίδια παρασκευάσει, και χάριζε την αφθαρσία σε όποιον αλειφόταν! « Δεν κινδυνεύει να πληγωθεί από χάλκινο όπλο, ούτε να καεί απ΄ την ορμή της φωτιάς. Ολόκληρη τη μέρα θριαμβεύει σε δύναμη και σφρίγος. Αυτό το βοτάνι πρωτοφύτρωσε τότε που ο σαρκοφάγος αετός πότιζε τις πλαγιές του Καυκάσου με το θεϊκό αίμα του άμοιρου Προμηθέα. Το άνθος του, σε ύψος μια πήχης περίπου, έμοιαζε στο χρώμα στον κρόκο της Κωρύκου, κι άνθιζε ταυτόχρονα σε δυο δίδυμους μίσχους. Η υπόγεια ρίζα του έμοιαζε με φρεσκοκομμένη σάρκα. Ο χυμός του, θύμιζε το μαύρο χυμό της ορεινής βελανιδιάς. Η Μήδεια, για να ετοιμάσει το φίλτρο της, το είχε συλλέξει μέσα σ΄ ένα όστρακο της Κασπίας Θάλασσας, αφού λούστηκε εφτά φορές σ΄ αστείρευτο νερό κι επικαλέστηκε τη Βριμώ την τροφό των διδύμων, τη βριμώ τη Νυχτοπερπατούσα, την Αρχόντισσα των νεκρών και του κάτω κόσμου. Για να το βρει, είχε βγει μια κατάμαυρη νύχτα, ντυμένη με σκούρο πανωφόρι. Την ώρα που ξερίζωνε την τιτάνεια ρίζα του, η Σκοτεινή Γη μούγκριζε και έτρεμε συθέμελα, όπως μούγκριζε κι αυτός ο ίδιος, ο γιος του Ιαπετού, από τους πόνους που του ξέσκιζαν την καρδιά…», (Απολλώνιος Ρόδιος, Αργοναυτικά Γ, στ. 828-865). Η Μήδεια μέσω των τεχνικών αλλά και των γνώσεων που κατείχε παρουσιάζεται σαν μια μυημένη στην αλχημεία αλλά ταυτόχρονα κατέχει το μυστικό της σωματικής αθανασίας. Με τις γνώσεις που είχε, καταφέρνει να βοηθήσει τον Ιάσονα να πάρει το «Χρυσόμαλλο Δέρας», ταυτόχρονα έρχεται σε ρήξη με τον πατέρα της Αιήτη που είχε σαν επακόλουθο να την καταδιώκουν τα πλοία των Κόλχων έως τα παράλια της Ελλάδας!  Αλλά και η Ελένη η κόρη του Τυντάρεω της Σπάρτης, είχε ασχοληθεί με την συλλογή βοτάνων και παρασκευή διάφορων σκευασμάτων που είχαν θεραπευτικούς σκοπούς, (Ομήρου «Οδύσσεια», δ, 219-232). Ο Διόδωρος μάλιστα αναφέρει την Ελένη σαν τέλεια γνώστρια αυτής της επιστήμης (Διόδωρου, Ιστορική Βιβλιοθήκη Α, 25-26). Η Κίρκη άλλη μια ερευνήτρια παρουσιάζεται από τον Όμηρο σαν μάγισσα που έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει τους συντρόφους του Οδυσσέα σε χοίρους! Η Κίρκη φαίνεται είναι μια ικανή παρασκευάστρια φίλτρων αλλά και να κατέχει την δύναμη να μεταμορφώνει τους ανθρώπους σε ζώα. Πιθανόν είχε την γνώση αλλά και τους τρόπους μέσω κάποιας διαδικασίας να επεμβαίνει και να κατορθώνει κάτι που έως την σημερινή εποχή είναι ακατόρθωτο! Μετά από αυτή την περίοδο που λανθασμένα έχουμε ονομάσει μυθολογική, θα πρέπει να αναζητηθεί στους Έλληνες φιλόσοφους της αρχαιότητας που ασχολήθηκαν διεξοδικά με την έρευνα της φύσης και των στοιχείων της -γη, νερό, φωτιά, αέρας αλλά και αιθέρας- οι απαρχές αλλά και η βάση της αλχημείας . Οι έρευνες τους φυσικά δεν εξαντλήθηκαν όμως εκεί, αλλά συμπεριέλαβαν και την έρευνα της προέλευσης του σύμπαντος!
•Ο Θαλής τον 6ο αιώνα π.Χ. διετύπωσε τη θεωρία σχετικά με την ύλη που όπως έλεγε όλες οι ουσίες προέρχονταν από το νερό. Το νερό ήταν η αρχή αλλά και το τέλος της ύλης.
•Ο Ηράκλειτος (544-485 π.Χ.) φιλόσοφος από την Έφεσο υποστήριζε ότι μέσα στην ύλη τα πάντα βρίσκονται σε κίνηση «πάντα χωρεί», και ότι η φωτιά αποτελεί το βασικό στοιχείο της φύσης. «Πυρ αείζωον» όπως το ονόμαζε.
•Ο Παρμενίδης (540-475 π.Χ.), εκπρόσωπος της Ελεατικής Σχολής, υποστήριζε ότι το ον (αυτό που υπάρχει) είναι ένα και συνεχές χωρίς αρχή και τέλος.
•Ο Αναξιμένης (6ος αιώνας π.Χ.) υποστήριζε ότι ο αέρας αποτελεί βασικό στοιχείο της ύλης.
•Ο Εμπεδοκλής (495 π.Χ.) διετύπωσε τη θεωρία ότι η αρχική ύλη που το σύμπαν προήλθε είναι τετραπλής σύστασης αποτελούμενη από νερό, φωτιά, γη και αέρα. Είναι άξιο αναφοράς ότι ο συγκεκριμένος φιλόσοφος είχε  καταφέρει να διδαχθεί τεχνικές αλλά και φάρμακα που θεράπευαν αρρώστιες άλλα που ανέτρεπαν την διαδικασία του γήρατος, πράγμα που φαίνεται από το παρακάτω απόσπασμα προς ένα από τους υποψήφιους μαθητές του, από το βιβλίο του «Περί φύσεως» (114=111 D-K): «Και φάρμακα όσα υπάρχουν για τις αρρώστιες και τα γηρατειά θα μάθεις γιατί σ΄ εσένα όλα αυτά εγώ θ΄ αποκαλύψω…».
•Ο Αριστοτέλης (384 π.Χ.) διετύπωσε την άποψη ότι η ύλη αποτελείται από τέσσερα στοιχεία και τα οποία έχουν σαν βασικές ιδιότητες το θερμό, υγρό, ξηρό και ψυχρό. Το ψυχρό και ξηρό σχηματίζουν τη γη. Το υγρό και θερμό τον αέρα και το ψυχρό και υγρό το νερό.
•Ο Ζήνων ο Κιτιεύς (342-270 π.Χ.) είχε την θεωρία ότι μέσω της εκπύρωσης δημιουργήθηκε ο κόσμος.
•Ο Λεύκιππος και ο μαθητής του Δημόκριτος διετύπωσαν την θεωρία ότι όλα τα όντα αποτελούνται από υλικά άτομα και κενό –πλησίασαν όπως φαίνεται την κβαντική φυσική – που μέσω του στροβιλισμού τους παρήγαγαν διάφορες καταστάσεις της ύλης όπως φωτιά, νερό, αέρα. Θεωρούνται οι ιδρυτές της σύγχρονης ατομικής επιστήμης
 Οι θεωρίες αλλά και η πρακτική που διετύπωσαν οι Έλληνες φιλόσοφοι για την ύλη και το σύμπαν ήταν η απαρχή για την γέννηση της αλχημείας στη νέα εποχή. « Με βάση αυτές τις θεωρίες για την γέννηση της ύλης, και ανάλογα με το ποια θεωρητική κατεύθυνση ακολουθούσε ο κάθε ερευνητής, όλοι οι μεταγενέστεροι Έλληνες Αλχημιστές, και κατόπιν οι Ευρωπαίοι συνεχιστές του μεσαίωνος στα μυστήρια της Αλχημείας (και οι Άραβες για λίγο χρονικό διάστημα, μετά την κατάκτηση της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου), προσπαθούσαν να βρουν την κατάλληλη μέθοδο με την οποία θα κατόρθωναν, απομονώνοντας την πρωταρχική ύλη, από την οποία γεννήθηκε το σύμπαν να αποκτήσουν την συνταγή εκείνη (την φιλοσοφική λίθο, όπως την ονόμαζαν, την σύνθεση του χημικού τύπου, όπως θα λέγαμε σήμερα), με την οποία όλα τα μέταλλα θα ανάγονταν στην αρχική ύλη, από την οποία προήλθαν… ο Έλληνες φιλόσοφοι μύστες της Αλχημείας, έκαναν πειράματα επί τη βάσει των οποίων διετύπωναν τις θεωρίες τους…», («Τα μυστήρια της αλχημείας», Θ. Μαργαρίτης)

2

Κοινωνικοί Προβληματισμοί / ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

« στις: Ιανουαρίου 13, 2009, 09:00:00 »

ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ Ο ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ...
http://genia700euro.pblogs.gr/

3

Τάγμα της Χρυσής Αυγής / Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής

« στις: Νοεμβρίου 29, 2008, 10:24:57 »

Ο Μάθερς (που γεννήθηκε το 1854 πέθανε το 1918), το 1888, με τον Ανώτατο Μάγο του Ροδοσταυρικού Κύκλου της S.R.I.A. Γουίλλιαμ Ρ. Γούντμαν και τον Τέκτονα- Ροδόσταυρο Γουίν Γ. Γουέστκοτ  ιδρύεται το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής.
Η Χρυσή Αυγή δίνει πολύ μεγάλη σημασία στην πρακτική πλευρά της μαγείας το σύστημα τελετουργικής μαγείας που αναπτύσσει βασίζεται σε 4 άξονες: τη δύναμη της θέλησης την κατευθυνόμενη φαντασία, το αστρικό, και την θεωρία των αναλογιών
Το Τάγμα της Χρυσής Αυγής δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη μαγεία, την αστρολογία και την αλχημεία. Οι τελετουργίες μύησης, οι τίτλοι των τελεταρχών και (το ιεραρχικό) σύστημα μοιάζουν πολύ με τα αντίστοιχα στοιχεία του Τεκτονισμού και του Ροδοσταυρισμού. Το Τάγμα συνδέεται επίσης  με την εσωτερική παράδοση της Καβάλα.
Με το πέρασμα του χρόνου  αρχίζουν στο Τάγμα της Χρυσής Αυγής να παρουσιάζονται διαφωνίες και σχίσματα. Ο Μάθερς διαφωνεί με την πρακτική του Τάγματος και ιδρύει στο Παρίσι ένα νέο εσωτερικό τάγμα, το Δεύτερο Τάγμα της Rosae Rubeae et Aureae Cruci πού εμφαίνετε να έχει  σχέση του με το Ροδοσταυρισμό.
 Το μυητικό τελετουργικό του νέου Τάγματος που ίδρυσε ι ο Μάθερς στηρίζεται στο μύθο του Χριστιανού Ροδόσταυρου. Πολλά μέλη της Χρυσής Αυγής εγγράφονται στο νέο Τάγμα του Μάθερς αλλά και πάλι . αρχίζουν διάφορες έριδες να διακρίνονται   και  στο Δεύτερο Τάγμα. Ο Μάθερς κυκλοφορεί ένα έγγραφο με το οποίο προσπαθεί να δείξει στους παραλήπτες του ότι ο ίδιος είναι ο αρχηγός του Τάγματος.
Το 1898 ο Μάθερς δέχεται για να γίνει μέλος του Τάγματος της Χρυσής Αυγής ο Άλιστερ Κρόουλυ, τον οποίο μάλιστα κάνει μέλος το 1900 στο Δεύτερο Τάγμα του.
 Όταν γίνονται αναταραχές και το Δεύτερο Τάγμα της . Rosae Rubeae et Aureae Cruci,  θέτει τους  Μάθερς και Κρόουλυ εκτός Τάγματος
Ο Μάθερς καταφέρετε εναντίον των μελών του Τάγματος που τον είχε αποβάλει αλλά οι διαμάχες έχουν τόσο πολύ  φουντώσει και μέσα στο Τάγμα της Χρυσής Αυγής, που την οδηγούν σε διάσπαση σε τρεις ομάδες, μία από τις οποίες με το όνομα Alpha-Omega, παραμένει πιστή στο Μάθερς.

4

Αλχημεία / Ερωτικά (σωματικά) Ελιξίρια

« στις: Νοεμβρίου 04, 2008, 15:40:15 »

Είναι βέβαιο ότι το σώμα μας, αυτός ο μεγαλειώδης οργανισμός είναι ένα τελειότατο εργαστήριο μεταστοιχείωσης.
Ο ανθρώπινος νους κάτω από κάποιες «ιδιαίτερες  συνθήκες» μπορεί να μετουσιώσει τις ουσίες που εκκρίνει ο οργανισμός μας  σε ελιξίρια  ώστε αυτές οι ουσίες να έχουν ισχυρές αναζωογονητικές και αντιγηραντικές ιδιότητες.

Αίμα
 Θεωρείται η ζωική αρχή, η αναζωογονητική δύναμη, ορισμένοι σαμάνοι από τη Σιβηρία πίνουν το αίμα από τα ζώα που έχουν θυσιαστεί. Το αίμα σε πολλές μαγικές ομάδες παίζει σπουδαίο ρόλο γιατί: «Εκεί καταναλώνεται το αίμα για να κατασκευασθεί το Σώμα του Φωτός, διότι το αίμα περιέχει την Δύναμη της Ζωής, το Πράνα…. Σ΄ αυτά τα Τυπικά, το καλύτερο αίμα είναι το αίμα της Σελήνης.
Το ελιξίριο Rubeus και οι έννοιες της ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ, της Πορφυράς Γυναίκας συνδέονται στενά. Ας σημειώσουμε επ΄ ευκαιρία ότι το ερυθρό είναι συνώνυμο με το χρυσό στον συμβολισμό του Αλχημικού Πυρός…. Ο τόπος καύσεως είναι το Yoni της Πορφυράς Γυναίκας, μέσα από το οποίο ο Μύστης εκχέει ως και την τελευταία σταγόνα του αίματός του για να πετύχει, μέσω της εκστάσεως, την έσχατη απελευθέρωση. Εδώ μέσα σε αυτή την πρακτική, εδρεύει ο δεσμός μεταξύ του θανάτου, του αίματος και της αναγεννήσεως…», («Μαγεία» Μισέλ Μονρώ, εκδ. «Aldebaran»).
Το «Δευτερονόμιο», 12:23,  διαβεβαιώνει ότι: «Το αίμα είναι ζωή», αλλά και ο ευαγγελιστής Λουκάς, 22:20,  μας λέει μέσα από τα λόγια του Ιησού πως: «Αυτό το ποτήρι είναι η νέα διαθήκη, που επισφραγίζεται με το αίμα μου το οποίο χύνεται για χάρη σας…».

Ελιξίριο της Ζωής από σωματικά υγρά
Παρασκευάζεται με βάση τις σωματικές εκκρίσεις των υγρών του σώματος, (σάλιο, αίμα. σπέρμα, βλέννα από το γυναικείο ερωτικό όργανο, αίμα περιόδου, ούρα, δάκρυα κλ).
Διάφορες μαγικοθρησκευτικές ομάδες χρησιμοποιούν τις σωματικές εκκρίσεις για να επιτύχουν κάποιους συγκεκριμένους σκοπούς, όπως η «Λίγκα της Ευχαριστίας», που έμφανίστηκε στης Βρυξέλλες και μέσω του Ιππότη Glement de Saint Marcp ισχυρίζεται πως η θεία ευχαριστία επιτυγχάνεται μόνο μέσω του σπέρματος και του αίματος… Το 1930, ο G. Lakhovsky ιδρυτής της μαγικής ομάδας «Λίγκα της Ευχαριστίας» υποστήριξε ότι η σπερματοφαγία είναι ένα μέσο που μπορεί να μας οδηγήσει στην αιώνια νεότητα!

Γλυκιά Πηγή ή Νεφριτένιο Υγρό
Είναι το σάλιο που εκκρίνετε από μια σεξουαλικά ερεθισμένη γυναίκα έχοντας χρώμα διαφανές και οι ιδιότητες του σάλιου και οι ιδιότητες που έχει το μετατρέπει σε ελιξίριο. Φαίνετε πως οι  αλκαλικές και τονωτικές ιδιότητες (φυσικά με την κατάποσή του), ισχυροποιούν το αίμα.

Ροδακινένιος χυμός της Αθανασίας ή Λευκό Χιόνι ή Ουσία του Κοραλιού
 Είναι μια αδιόρατη έκκριση από  ουσίες από τα ερωτικά διεγερμένα στήθη μιας γυναίκας. Το χρώμα του είναι λευκό, η δε γεύση του είναι ευχάριστη και γλυκιά. Πίνοντας το «Λευκό Χιόνι» η κυκλοφορία του αίματος στις γυναίκες βελτιώνεται και αυτό έχει σαν συνέπεια  μια ευεργετική επίδραση σ΄ ολόκληρο τον οργανισμό του ζευγαριού. Το υγρό αυτό δημιουργείται κατά την ώρα της ερωτικής διέγερσης, γιατί με αυτόν τον τρόπο μέσω του συναισθήματος και τις λεπτές διασυνδέσεις του στήθους με τη μήτρα και το αδενικό σύστημα μπορεί να παράγει από το στήθος της  διάφορες εκκρίσεις που μοιάζουν και θυμίζουν το μητρικό γάλα. Πολλά ανατολικά κείμενα αναφέρουν περιπτώσεις ανθρώπων που έζησαν αναρίθμητα χρόνια γιατί έπιναν τις ανανεωτικές  και αναζωογονητικές  εκκρίσεις του Λευκού Χιονιού. 

Νέκταρ του Λωτού ή Υγρό της Σελήνης ή Χυμοί της Γυναίκας
 Είναι το υγρό Νέκταρ που προέρχεται από το γυναικείο ερωτικό όργανο. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ότι είναι γλυκόγευστο και δημιουργείτε κατά την φάση του οργασμού, «Και εκκρίνεται από το ανάκτορο του Γιν, βαθειά μέσα στη μήτρα της γυναίκας. Η πύλη του είναι συνήθως κλειστή, αλλά όταν η γυναίκα διεγείρεται στη διάρκεια της ερωτικής πράξεις…η εσωτερική αυτή Πύλη ανοίγει. Όταν φτάνει στο απόγειο της ηδονής το γιατρικό αρχίζει να εκκρίνεται και ρέει ελεύθερα προς τα κάτω. Για να μπορέσει ο άντρας ν΄ απορροφήσει αυτό το γυναικείο υγρό, θα πρέπει ν΄ αποτραβήξει το ερωτικό του όργανο, αφήνοντας μέσα στη γυναίκα ένα ελάχιστο μέρος του…», («Το Μεγάλο Ελιξίριο των Τριών Κορυφών»). Οι εκκρίσεις αυτές, είναι αρκετά ισχυρές γιατί περιέχουν ωοθηκικές ορμόνες, μεταλλικά άλατα και αμινοξέα που αν απορροφηθούν με τον κατάλληλο τρόπο εξισορροπούν την απώλεια του σπέρματος. «Πρόσφατα μόνο η Δυτική σεξολογία παραδέχτηκε το γεγονός ότι όταν μια γυναίκα έχει οργασμό παράγει εκκρίσεις διαφορετικές από εκείνες που χαρακτηρίζουμε «σεξουαλικά λιπαντικά». Φαίνεται ότι οι εκκρίσεις αυτές προέρχονται από τη μήτρα και τη «λανθάνουσα προστατική» περιοχή…», («Σεξουαλικά μυστικά», Ν. Ντάγκλας-Π. Σλίνγερ, εκδ. «Μπουκουμάνης»). 

Κόκκινο Χιόνι ή Ροδακινένια Ροή
 Είναι η εμμηνόρροια, όπου η γυναίκα ξαναγίνεται νέα όπως η σελήνη κάθε μήνα. Το αίμα της περιόδου έχει οιστρογόνα, υπολείμματα επιθηλίου της μήτρας, λεκιθίνες, εκφυλισμένα ενδομήτρια κύτταρα, πλούσιες συγκεντρώσεις  ανόργανων  στοιχείων όπως σίδηρος, φώσφορος  αρσενικούχες ενώσεις κτλ.
Μια γυναίκα κατά την διάρκεια της  εμμηνόρροιας της, την ώρα του έρωτα,παίρνει ενεργητικό ρόλο, καθισμένη πάνω στον ερωτικό της σύντροφο που είναι ξαπλωμένος ανάσκελα  και κάνει έρωτα αδειάζοντας το αίμα της περιόδου επάνω στο ερωτικό του όργανο. Με αυτό τον τρόπο πολλές φορές παύει να νιώθει ενοχλήσεις και ο άντρας δέχεται την αναζωογονητική δύναμη του αίματός της, που αποροφά τις ιδιότητές του απο την άκρη του πέους του.

Ελιξίριο από αποσταγμένο Σπέρμα
 Η συγκεκριμένη μέθοδος απόσταξης του αντρικού σπέρματος για την δημιουργία ελιξιρίου αθανασίας, αναφέρεται σε διάφορα ταοϊστικά και ινδικά κείμενα και προφανώς προορίζετε για την ανανέωση γηρασμένων οργανισμών και αποτροπής του γήρατος.

Νέκταρ (του σάλιου)
Είναι το εμπλουτισμένο με ενέργεια και διάφορες ορμόνες σάλιο, που συλλέγεται με την κατάλληλη επαφή της γλώσσας στον ουρανίσκο. Οι κινέζοι ταοϊστές χώριζαν το νέκταρ του σάλιου σε τρεις κατηγορίες: Το απλό νέκταρ που συλλέγεται συγκεντρώνοντας το νου μας ανάμεσα στα μάτια και ακουμπώντας τη γλώσσα μας στον ουρανίσκο. Το ελιξίριο, που μέσω κάποιων ασκήσεων ενεργοποιούνται οι ερωτική αδένες και έτσι έχουμε εμπλουτισμό του σάλιου με ορμόνες και στην τρίτη περίπτωση έχουμε τις δυο παραπάνω μεθόδους και επιπλέον μέσω κάποιων ανώτερων ασκήσεων (Μικροκοσμικής-Μακροκοσμικής Τροχιάς), εμπλουτισμό του σάλιου με συμπαντική ενέργεια. Οι ταοϊστές ονόμαζαν αυτό το υγρό που συνέλεγαν στο στόμα, «Χρυσό Ελιξίριο».

5

Ενστάσεις - Προτάσεις / Chat

« στις: Νοεμβρίου 03, 2008, 19:19:46 »

Θα ήταν χρήσιμο να είχαμε on-line επικοινωνία με την προσθήκη chat την σελίδα του amra?
Παρακαλώ θα ήθελα την γνώμη σας

6

Ιατρικές Επιστήμες και θεραπευτική / Αναγεννητική Ιατρική

« στις: Νοεμβρίου 01, 2008, 15:03:40 »

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ http://www.ivf.gr/pressroom_95.html

Υπερφάρμακο από την κατάψυξη...
Εφημερίδα "Πρώτο Θέμα", Κυριακή 24 Απριλίου 2005
Δρ. Ελένη Κοντογιάννη, Εμβρυολόγος-Γενετίστρια
Επιστημονική Διευθύντρια "IVF & Genetics"   

 H επανενεργοποίηση του αμυντικού συστήματος «καταργεί» ασθένειες

ΤΗΣ ΗΡΑΣ ΒΟΤΣΗ

Είσαι επαγγελματίας μπασκετμπολίστας που πληρώνεται πολλά εκατομμύρια ευρώ και τραυματίζεις τον μηνίσκο σου πριν από το κρισιμότερο παιχνίδι της ομάδας σου. Κάνεις μια ενδοφλέβια ένεση με τα βλαστικά κύτταρά σου, αυτά εντοπίζουν μόνα τους τη βλάβη και την αποκαθιστούν. Τώρα, θα παίξεις στον τελικό!

Χρειάζεσαι αλλαγή μιτροειδούς βαλβίδας σε έξι μήνες; Κανένα πρόβλημα. Δίνεις τις διαστάσεις σου στον γενετιστή σου και αυτός με τη σειρά του σου φτιάχνει μια καινούρια από τα βλαστικά σου κύτταρα, τα οποία οι γονείς σου είχαν προνοήσει να σου φυλάξουν όταν γεννήθηκες.

Φαίνεται σενάριο επιστημονικής φαντασίας αλλά σε μερικά χρόνια, σε λιγότερα απ' όσα πιστεύετε, μπορεί να είναι πραγματικότητα με τη βοήθεια των βλαστικών κυττάρων. Τα βλαστικά κύτταρα είναι αρχέγονα και πολυδύναμα, που σημαίνει ότι είναι αυτά που δεν έχουν διαφοροποιηθεί και έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν σε όλα τα όργανα του ανθρώπινου σώματος.

Επίσης, έχουν την ικανότητα να επανενεργοποιήσουν το αμυντικό σύστημα του οργανισμού, επιτρέποντάς του να πολεμήσει αρκετές ασθένειες όπως: κακοήθειες (οξεία λεμφοκυτταρική λευχαιμία, οξεία μυελογενής λευχαιμία, χρόνια μυελοκυτταρική λευχαιμία, μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο, νευροβλάστωμα, Ν on- Hodgkin λέμφωμα), αιμοσφαιρινοπάθειες/διαταραχές αίματος (απλαστική αναιμία, σύνδρομο Evans, δρεπανοκυτταρική αναιμία, θαλασσαιμία και άλλες), κληρονομικές μεταβολικές ασθένειες και ανοσοανεπάρκειες.

Όλα τα παραπάνω είναι εφικτό να θεραπευτούν σήμερα, αρκεί να προνοήσετε να φυλάξετε τα βλαστικά κύτταρα του νεογέννητου παιδιού σας.

Μέχρι πρόσφατα, στην περίπτωση κάποιας κακοήθειας του αίματος, όπως για παράδειγμα ορισμένες μορφές λευχαιμίας, οι γιατροί δεν είχαν άλλη επιλογή από την αναζήτηση του συμβατού δότη για τη μεταμόσχευση μυελού των οστών. Σήμερα, με τη λήψη βλαστικών κυττάρων από τον ομφάλιο λώρο, τη στιγμή της γέννησης, αποφεύγεται το χάσιμο χρόνου μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος δότης (οι πιθανότητες να βρεθεί συμβατό μόσχευμα κυμαίνονται από 1 στις 40.000 έως 1 στις 400.000!) και βεβαίως η περίπτωση απόρριψης του μοσχεύματος από τον οργανισμό. Ο ασθενής λαμβάνει τα ίδια του τα κύτταρα, επομένως υπάρχει συμβατότητα 100%.

«Συχνά, όταν υπάρχει ανάγκη να βρεθεί ο κατάλληλος δότης για ένα παιδί που έχει λευχαιμία, μπορεί να περάσουν μήνες μέχρι να ελεγχθούν οι συγγενείς και οι φίλοι. Αυτός ο χρόνος, όμως, είναι πολύτιμος, γιατί η ασθένεια μπορεί να φτάσει σε πιο προχωρημένο στάδιο. Κάθε φορά που βλέπω στην τηλεόραση κάποια έκκληση για να βρεθεί δότης θλίβομαι, γιατί περνάει πολύτιμος χρόνος, παρότι ο κόσμος δείχνει εξαιρετικό εθελοντικό πνεύμα. Αντιθέτως, αν υπάρχουν κρυοσυντηρημένα βλαστικά κύτταρα, όχι μόνο υπάρχει απόλυτη συμβατότητα αλλά και άμεση πρόσβαση, ώστε μόλις ανιχνεύσουμε την ασθένεια και χρειάζεται μεταμόσχευση, να μπορεί να γίνει αμέσως», μας λέει η εμβρυολόγος-γενετίστρια κυρία Ελένη Κοντογιάννη. Υπάρχει μία και μοναδική ευκαιρία να ληφθούν τα βλαστικά κύτταρα του παιδιού και αυτή είναι η στιγμή του τοκετού.

«Σήμερα υπάρχουν γύρω στα 40 νοσήματα - από καρκίνο μέχρι μεταβολικά νοσήματα - στα οποία είναι αναγνωρισμένη η θεραπευτική αξία των κυττάρων και αυτό δεν είναι αμφισβητήσιμο. Έχουν γίνει παγκοσμίως 3.500 μεταμοσχεύσεις», τονίζει ο μαιευτήρας-γυναικολόγος κ. Ιάκωβος Σούσης.

 

«Η Αναγεννητική Ιατρική είναι το μέλλον»
«Ένας ολόκληρος κλάδος της Ιατρικής, η Αναγεννητική Ιατρική ( Regenerative Medicine) έχει δημιουργηθεί βασιζόμενος στις εφαρμογές των βλαστικών κυττάρων, σε βαθμό που μερικοί γιατροί, άνθρωποι διορατικοί, με ευρύτητα πνεύματος, να λένε ότι στα επόμενα δέκα χρόνια η Ιατρική θα βασίζεται πολύ παραπάνω στη Γενετική και στα βλαστικά κύτταρα από οπουδήποτε αλλού. Στο Hammersmith, 300 επιστήμονες δουλεύουν full- time πάνω στη χρήση και τη λειτουργία των βλαστικών κυττάρων. Ο καθηγητής Χειρουργικής του Πανεπιστημίου του Cambridge, Michael Pedersen, αυτή τη στιγμή διευθύνει ένα sciense park (πάρκο επιστημών) που χρηματοδοτείται αδρά και σκοπό έχει να καλλιεργήσει τρισδιάστατα βλαστικά κύτταρα μέχρι να καταφέρει να φτιάξει βαλβίδες για καρδιές κατά παραγγελία. Σε πέντε με οκτώ χρόνια θα αρχίσει να εφαρμόζεται στον άνθρωπο και κάποια στιγμή ίσως να γίνει ρουτίνα. Αν υλοποιηθεί το ένα τοις χιλίοις από αυτά που ερευνούμε, πάλι θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη επιστημονική ανακάλυψη του αιώνα», λέει ο κ. Σούσης.

Η διαδικασία είναι απολύτως ασφαλής και ανώδυνη τόσο για τη μητέρα όσο και για το νεογέννητο μωρό. Το κόστος είναι μηδαμινό συγκριτικά με τα μελλοντικά οφέλη μιας τέτοιας ενέργειας (1.375 ευρώ στην « Cryo- Save» που περιλαμβάνει την ειδική συσκευασία συλλογής του δείγματος αίματος, μεταφορά, επεξεργασία καθώς και τη φύλαξη και κρυοσυντήρηση στα εργαστήρια της εταιρείας στο εξωτερικό για τα επόμενα 20 χρόνια). Ήδη πραγματοποιούνται έρευνες που σχετίζονται με τις εφαρμογές των βλαστικών κυττάρων για την αντιμετώπιση εκφυλιστικών ασθενειών του εγκεφάλου, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ, η νόσος του Πάρκινσον και η Σκλήρυνση κατά Πλάκας, για τη μερική αποκατάσταση των τραυμάτων του νωτιαίου μυελού που προκαλούν παράλυση, αλλά και για την παραγωγή καρδιακών, ηπατικών και επιθηλιακών κυττάρων προς μεταμόσχευση.

Από τον ομφάλιο λώρο στη θυρίδα
Η « Cryo- Save» είναι η πρώτη εταιρεία που ιδρύθηκε στην Ευρώπη πραγματοποιώντας την πρώτη φύλαξη βλαστικών κυττάρων του ομφάλιου λώρου το 2000. Στα επιτεύγματά της συγκαταλέγεται η φύλαξη βλαστικών κυττάρων των ενηλίκων, από τον μυελό των οστών, το 2003.

Κι εδώ ερχόμαστε στο ερώτημα που απασχολεί τους περισσότερους: Μπορούν τα βλαστοκύτταρα του παιδιού σας ή τα δικά σας να χρησιμοποιηθούν σε πειράματα; «Αυτό που γίνεται με τα βλαστοκύτταρα είναι το αντίστοιχο μια θυρίδας. Είναι σαν να αποθηκεύουμε ένα ποσόν χρημάτων, στα οποία μόνο εμείς έχουμε πρόσβαση. Στην περίπτωσή μας, τα κρυοσυντηρημένα βλαστικά κύτταρα του παιδιού αποτελούν ιδιοκτησία των γονέων ή των νόμιμων κηδεμόνων του και μπορούν να αναζητηθούν μόνο από αυτά τα άτομα και κατόπιν γραπτής αίτησής τους. Άλλωστε, έρευνες έχουν γίνει πολύ πριν ξεκινήσει η κατάψυξη των βλαστοκυττάρων με πλακούντες από τα νοσοκομεία, οι οποίοι ούτως ή άλλως πετιούνται μετά τον τοκετό», μας ενημερώνει η κυρία Κοντογιάννη και προσθέτει: «Με αυτή τη λογική κάποιος δεν πρέπει να δίνει αίμα σε κανένα νοσοκομείο ή μικροβιολογικό εργαστήριο».

Τα βλαστικά κύτταρα φαίνονται να είναι η μεγάλη ελπίδα της ανθρωπότητας στην αέναη μάχη με τις ασθένειες. Η επιστήμη εστιάζει σε διάφορους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν.

Ήδη υπάρχουν εφαρμογές στην Καρδιοχειρουργική, σε πειραματικό στάδιο, σε Αυστρία, Αμερική, Γαλλία, Βραζιλία και Αγγλία. Μάλιστα, τα πρώτα αποτελέσματα της κλινικής εφαρμογής είναι τόσο θεαματικά, ώστε οι ειδικοί να οραματίζονται την κατάργηση της μεταμόσχευσης καρδιάς ίσως και μέσα στην επόμενη δεκαετία.

Η μέθοδος βασίζεται στην εξαγωγή βλαστικών κυττάρων από τον μυελό των οστών του ασθενούς και στην τοποθέτησή τους στην αριστερή κοιλία της καρδιάς, με στόχο την ανάπλαση του ιστού στην περιοχή και την αποκατάσταση της αντλητικής της λειτουργίας. Εδώ, η λήψη των κυττάρων από τον ασθενή λύνει τα γνωστά προβλήματα απόρριψης που εμφανίζονται στις κλασικές μεταμοσχεύσεις και επιπλέον ο τραυματισμένος καρδιακός μυς αναγεννάται, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούνται αγγεία τα οποία τον τροφοδοτούν.

 

[ back ]
 
 
 

7

Προτεινόμενα Βιβλία και Ταινίες από μέλη και φίλους της ΑΜΡΑ / Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ

« στις: Νοεμβρίου 01, 2008, 12:07:58 »

http://video.google.com/videoplay?docid=-5165231031895551470

Προσοχή ίσως για τα μικρά παιδιά, να είναι ιδιαίτερα σοκαριστικό

8

Αλχημεία / Αλχημεία

« στις: Νοεμβρίου 01, 2008, 12:01:32 »

-«Τι είναι αυτά τα πράγματα; Ρώτησε ο φρουρός.
-  Η φιλοσοφική λίθος και το ελιξήριο της μακροζωίας. Είναι το μεγάλο έργο των αλχημιστών. Όποιος πιει αυτό το ελιξήριο δε θα αρρωστήσει ποτέ κι ένα θρύψαλο απ΄ αυτό το λίθο μετατρέπει οποιοδήποτε μέταλλο σε χρυσάφι…»
(Paulo Coelho, «ο Αλχημιστής»).

Η αλχημεία ήταν και είναι μια μυστηριώδης επιστήμη, που έχει αρχέγονες ρίζες και ήταν μια από τις βασικές ενασχολήσεις διαφόρων ανθρώπων, που θα μπορούσαμε να τους ονομάσουμε «φυσικούς φιλόσοφους», «ερμητιστές», «φιλόσοφους της ύλης» ή απλά αλχημιστές. Οι αλχημιστές προσπαθούσαν να πραγματώσουν ή να φέρουν σε πέρας το «Μεγάλο Έργο». Μεγάλο έργο ονόμαζαν μετά από μια μακρόχρονη και επίπονη εργασία την δημιουργία της  φιλοσοφικής λίθου και του ελιξιρίου της αθανασίας.
Για τους φυσικούς αυτούς φιλόσοφους αυτό ήταν σκοπός και πρωταρχικός στόχος, παράλληλα όμως στόχευαν και στην αύξηση των νοητικών τους δυνάμεων γιατί υπάρχουν  δυο μέρη  στην εργασία του μεγάλου έργου, το ένα είναι το υλικό και το άλλο είναι το νοητικό μέρος του έργου. Και τα δυο όμως αλληλοσυμπληρώνονται. « Για΄ αυτόν τον λόγο, τα μυστήρια της Αλχημείας θα μείνουν για πάντα μυστήρια στον επιστήμονα αυτόν που δεν έχει στην κατοχή  του την πνευματική δύναμη…» («Μαγεία Λευκή και Μαύρη», Φ. Χάρτμαν, εκ. «Δίδυμοι»).
 Όποιος απ΄ αυτούς είχε πραγματώσει το Μεγάλο Έργο, θεωρείτο πως κατείχε απεριόριστες δυνάμεις – σωματικές και νοητικές - και ήταν ικανός να μεταστοιχειώνει και να κατασκευάζει χρυσό από κατώτερα μέταλλα, να θεραπεύει όλες τις ασθένειες, αλλά το κυριότερο ήταν ότι κατέχει το μυστικό της σωματικής αθανασίας και την τελειοποίσή του σε μια υπερ-ανθρωπη οντότητα που πλησιάζει τις δονήσεις των ανώτερων όντων. 
«…Ύστερα θα διατηρήσει αυτό το νερό στη σκιά και θα το προφυλάξει από τις αλλαγές της θερμοκρασίας. Αυτό το νερό θα πρέπει να έχει εξαιρετικές χημικές και θεραπευτικές ιδιότητες. Είναι το παγκόσμιο διαλυτικό και το παραδοσιακό ελιξήριο της μακροζωίας, το ελιξήριο του Φάουστ…
Ο αλχημιστής μας έχει τώρα πια στην κατοχή του ένα ορισμένο αριθμό απλών αγνώστων στη φύση σωμάτων και μερικά μπουκαλάκια με αλχημικό νερό, ικανό όμως να μακραίνει σημαντικά τη ζωή του ανανεώνοντας τους ιστούς…
Αυτή η ουσία αγγίζοντας το μαλακωμένο γυαλί, διασκορπίζεται στο εσωτερικό, δίνοντάς του ένα ρουμπινί χρώμα με μαβιές ανταύγειες στο σκοτάδι. Αυτό το γυαλί κοπανισμένο μεσ΄  στο γουδί από αχάτη δίνει τη σκόνη, που τα αλχημιστικά κείμενα την ονομάζουν ¨Φιλοσοφική Λίθ層 (Πάουελς-Μπερζιέ, «Η αυγή των Μάγων»).
Ο Υδράργυρος, το Θειάφι και το Αλάτι –των αλχημιστών - ήταν τα βασικά υλικά όπως μας τα παραδίνουν τα γραπτά των αρχαίων αυτών φιλοσόφων. Πιθανόν όμως να πρόκειται για αλληγορικές ονομασίες και τα υλικά να είναι τελείως διαφορετικά. Και αυτό για το φόβο της μετάδοσης του ύψιστου αυτού μυστικού στις τάξεις των αμύητων αλχημιστών –ναι, υπήρχαν και αυτοί – αλλά και σε όλους όσους ενδιαφέρονταν μόνο για τα πλούτη. Μέσα στο εργαστήριο λοιπόν ο ερμητιστής φιλόσοφος για την επιτυχία στο μεγάλο έργο, ακλουθούσε τα εξής επτά στάδια: Πυράκτωση (Calcination), Σήψη (Putrefaction), Διάλυση (Solution), Απόσταξη (Distillation), Συναίρεση (Congestion), Εξάχνωση (Sublimation), Συμπύκνωση (Coagulation). Όλο αυτό το έργο συντελείται με την μεταστοιχείωση και το τελικό υλικό που έπαιρναν, οι αλχημιστές είναι η φιλοσοφική λίθος.
Για τους ερευνητές της ερμητικής τ τέχνης ισχύουν περίπου τα εξής φαινόμενα:
•   Η ύλη είναι μια.
•   Η ύλη «ρέει» προς την εξέλιξη.
•   Όλα τα απλά σώματα, είναι σώματα που έχουν φτάσει σε διαφορετικό στάδιο της εξέλιξης τους.
•   Επειδή το φαινόμενο της εξέλιξης στη φύση επαναλαμβάνεται μπορούμε να επαναλάβουμε το ίδιο στο εργαστήριο, αρκεί να ισχύουν τα ίδια φαινόμενα και οι ίδιες συνθήκες της φύσης.
•   Το αποτέλεσμα θα είναι μια μεταμόρφωση.
•   Το υλικό που θα πάρουμε θα έχει φτάσει σε ένα ιδιαίτερο στάδιο εξέλιξης.
Ένα απλό σώμα μεταβάλετε σε άλλο απλό σώμα αλλά με διαφορετικές ιδιότητες, για την επιτυχία του έργου, ο αλχημιστής-φιλόσοφος, έπρεπε να μιμηθεί τους τρόπους της φύσης, αυτό το ονόμαζαν Μέγα Έργο –ήταν μια μίμηση του έργου της φύσης -  που και αυτό είχε - για να ολοκληρωθεί - τρεις φάσεις.
Αλλά ας δούμε πως κατασκευάζεται η φιλοσοφική λίθος από τους μυημένους στην Τέχνη αλχημιστές. Με κάποια συγκεκριμένη εργασία, εξάγουν από τον κοινό υδράργυρο μια ζύμη, που την ονομάζουν υδράργυρο των φιλοσόφων. Με αυτή το υλικό που έχουν πάρει από τον υδράργυρο το απλώνουν επάνω σε ασήμι και από εκεί παίρνουν την ζύμη του ασημιού. Το ίδιο γίνεται και επάνω στον χρυσό και παίρνουν τη ζύμη του. στην αλχημεία οι ζύμες από τον υδράργυρο, ασήμι και χρυσό λέγονται ψυχές των αντίστοιχων μετάλλων. Παίρνουν τις ζύμες (ψυχές) των τριών μετάλλων και τις τοποθετούν σε ένα δοχείο σε σχήμα αυγού με επίμηκες λαιμό. Το δοχείο αυτό κλείνεται ερμητικά και τοποθετείται μέσα σε φούρνο (αθάνωρ). Με συγκεκριμένη θερμοκρασία  για μεγάλο χρονικό διάστημα το μίγμα ψήνετε μέσα σε αυτόν τον φούρνο. Η προσεκτική παρατήρηση εκ μέρους των αλχημιστών της ύλης μέσα στο ερμητικά κλειστό δοχείο, που θερμαίνεται στον φούρνο αποκαλύπτει διάφορες αλλαγές χρωμάτων στο μίγμα.
Στην αρχή γίνεται μαύρη και μοιάζει να έχει σαπίσει, οι αλχημιστές της έχουν μάλιστα δώσει το όνομα  «κεφάλι κόρακα». Κατόπιν αλλάζει χρώμα και ακολουθεί ένα λαμπερό λευκό. Σε αυτή την κατάσταση η ύλη που έχει παραχθεί, έχει τη δυνατότητα να μεταστοιχειώσει κατώτερα μέταλλα σε ασήμι. Ένας έμπειρος αλχημιστής θα συνεχίσει την εργασία αυτή και το λευκό χρώμα θα εξαφανισθεί, το μίγμα θα αρχίσει να παίρνει διάφορα χρώματα, που θυμίζουν τα χρώματα του φάσματος. Θα εμφανιστούν τα χρώματα μπλε, πράσινο, κίτρινο πορτοκαλί και στο τέλος η ύλη μέσα στο θερμαινόμενο δοχείο θα πάρει ένα βαθύ σκούρο - κόκκινο χρώμα. Αυτό είναι ένα δείγμα ότι το Μ Έργο πλησιάζει στην ολοκλήρωσή του. Αν πάρουμε δέκα γραμμάρια από αυτό το υλικό μπορούμε να μεταστοιχειώσουμε σε χρυσό είκοσι γραμμάρια μετάλλου. Η εργασία αυτή έχει διάρκεια ενός χρόνου περίπου.
Συνεχίζοντας αυτή την εργασία για να τελειοποιηθεί η φιλοσοφική λίθος, παίρνουμε  υδράργυρο των φιλοσόφων, τον αναμιγνύουμε μαζί της και βάζουμε το μίγμα στο δοχείο, ερμητικά κλεισμένο μέσα στον φούρνο. Κατά  τη διάρκεια αυτής της εργασίας εμφανίζονται τα ίδια χρώματα που προανέφερα. Ο χρόνος που απαιτείτε τώρα για την ολοκλήρωση αυτής της φάσης της εργασίας, είναι περίπου τρεις μήνες, όταν ετοιμαστεί η λίθος μεταστοιχειώνει κατώτερα μέταλλα σε χρυσό, δέκα φορές περισσότερο από το βάρος της. Η τελειοποίηση της λίθου όμως απαιτεί συνέχεια της εργασίας, αφού θα χρειαστεί να συνεχιστεί αυτή η διεργασία για ακόμη μια φορά. Το χρονικό όριο πλησιάζει τον ένα μήνα και η φιλοσοφική λίθος που προέκυψε μεταστοιχειώνει χίλιες φορές κατώτερα μέταλλα από το βάρος της. Αλλά και τώρα ακόμα χρειάζεται μια ακόμη φορά να την ξαναθερμάνουμε, η λίθος που προκύπτει μπορεί να μεταστοιχειώσει ποσότητα δέκα χιλιάδες φορές ποσότητα περισσότερη από το βάρος της σε χρυσό! Και με αυτόν τον τρόπο πραγματώνεται το Μεγάλο Έργο «η φιλοσοφική λίθος αποτελεί μια δραστική συμπύκνωση της Ζωής σε μια μικρή ποσότητα ύλης και δρα σαν ζύμη στα αντικείμενα που τοποθετείτε…» («Πραγματεία επί των απόκρυφων επιστημών», Papus, εκδ. «Τετρακτύς»).   
Το θεμέλιο της θεωρίας της αλχημείας ήταν - είναι ακόμη – η ενότητα της ύλης, που είναι και βασικό αξίωμα της σημερινής επιστήμης.

9

Θεωρίες για εξωγήινους και κούφια γη / Υπερβόριοι... οι (φιλέλληνες) εξωγήινοι

« στις: Μαΐου 04, 2008, 20:22:56 »

Ο χώρος κατοικίας τους, προσδιορίζεται -απο τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς- στα έσχατα βορεινά σύνορα του τότε γνωστού κόσμου της αρχαιότητας. Πιθανότατα όμως να ο τόπος καταγωγής και κατοικίας των Υπερβορίων να ήταν ένας άλλος πλανήτης σε  κάποιο άλλο πλανητικό σύστημα ή και πιθανό στο πλανητικό σύστημα  που είναι και η γη μας.

Στην  Υπερβοραία (Θούλη) ή στον πλανήτη των αθαάνατων Υπερβορίων, επικρατούσε συνεχώς η άνοιξη, οι καρποί της γης ωρίμαζαν πολύ γρήγορα και οι κάτοικοι της ήταν δίκαιοι, ειρηνικοί και ευσεβής. Ζούσαν ευτυχισμένοι για χιλιετίες  χωρίς να πεθαίνουν. Μόνο αν οι ίδιοι το αποφάσιζαν έθεταν τέρμα στη ζωή τους, πέφτοντας από ένα ψηλό βράχο στην θάλασσα, πράξη που έκαναν  ηθελημένα.

Οι Υπερβόριοι ήταν ο αγαπημένος λαός του "θεού" Απόλλωνα και μάλιστα ο ίδιος όσο καιρό δεν έλειπε σε ταξίδια κατοικούσε μαζί τους μένοντας στον κυκλικό ναό του που ήταν στη μέση της πρωτεύουσας των Υπερβόρειων. Η παράδοση  μάλιστα λέει ότι η μητέρα του, Λητώ είχε γεννηθεί στους Υπερβόρειους και κατόπιν αναχώρησε για την Δήλο όπου και γέννησε τον Απόλλωνα και την Άρτεμη.

 Στη Δήλο μάλιστα τιμούσαν τα «ιερά αντικείμενα» του Απόλλωνα που προέρχονταν από τους Υπερβόρειους. Τα «ιερά αντικείμενα» μεταφέρθηκαν τυλιγμένα σε άχυρα  και στάχυ σταριού από δύο νεαρές Υπερβόρειες κοπέλες, την Λαοδίκη και την Υπερόχη. τις συνόδευαν μάλιστα πέντε άνδρες για φρουρά..οι δυο αυτές ιέρειες πέθαναν στη Δήλο και μάλιστα όπου ο κόσμος τους απέδιδε θεικές τιμές. Δεν μπορώ να υποθέσω τίποτε άλλο παρά το ότι τα «ιερά αντικείμενα» ήταν τελειότατα όπλα τα οποία και χρησιμοποιούσε ο Απόλλωνας σε μάχες με αντιπάλους του .Όσο για το θάνατο των δύο Υπερβόρειων γυναικών μπορώ να υποθέσω ότι εάν  τελικά συνέβη θα είχε σχέση με την αλλαγή του κλίματος, της τροφής και της αλλαγής του τρόπου ζωής ήταν όπως φαίνεται ένας ηθελημένος θάνατος προσφέροντας την υπηρεσία τους προς τον Απόλλωνα.

Αναφέρονται ακόμα άλλες δύο Υπερβόρειες κοπέλες, ή Άργη και η Ώτις που είχαν έρθει στη Δήλο από την εποχή που γέννησε η Λητώ. Ένας ακόμη ονομαστός Υπερβόρειος και ιερέας του Απόλλωνα ήταν ο Άβαρις  Λέγεται πως το μαντείο των Δελφών είχε ιδρυθεί από τον Υπερβόρειο Ωλήν και ήταν ο πρώτος μάλιστα προφήτης του Απόλλωνα. Όταν το μαντείο εδέχθηκε επίθεση από τους Γαλάτες, εμφανίστηκαν δυο οπλισμένοι Υπερβόρειοι, ο Λαόδικος και ο Υπέροχος –τα ονόματα μας παραπέμπουν στα ονόματα της  Λαοδίκης και της Υπερόχης – και με τα όπλα που διέθεταν έτρεψαν σε φυγή του Γαλάτες, (Παυσ. 1, 4,4.).

Ο Ηρόδοτος, ο Εκαταίος ο Αβδηρίτης και άλλοι πολλοί έλληνες συγγραφείς κατά την κλασσική εποχή κυρίως, θεωρούσαν ότι οι Υπερβόριοι και η χώρα τους ήταν υπαρκτή.  Είναι βέβαια γνωστό, ότι ο θαλασσοπόρος, ωκεανογράφος, αστρονόμος, Πυθέας, ξεκίνησε από την Μασσαλία έφθασε στην Γροιλανδία, την Ισλανδία και μάλιστα σε ένα διάγραμμα αναφέρεται με το όνομα Θούλη η Γρολανδία, αλλά  το εντυπωσιακότερο είναι ότι επάνω στο διάγραμμα υπάρχει ένα βέλος που δείχνει ένα θαλάσσιο «δρόμο» προς τα ανατολικά! Υποθέτω πως ο Πυθέας έφθασε στην Υπερβορέα αλλά κατά περίεργο τρόπο στο έργο του «Πυθέου περίπλους», ελάχιστα αποσπάσματα  -μόνο 33 - έχουν διασωθεί και έτσι δεν έχουμε καμία πληροφόρηση για το εάν κατάφερε να τελικά να φτάσει στο τελευταίο βόρειο άκρο του κόσμου.

10

Θεωρίες για εξωγήινους και κούφια γη / Το ανθρώπινο γένος προήλθε απο το διάστημα;

« στις: Μαΐου 03, 2008, 20:37:26 »

Το παρακάτω κείμενο το βρήκα στην ιστοσελίδα http://el.rael.org/rael_content/rael_summary.php.  Ποιά είναι η γνώμη σας; έχει κάποια βάση αλήθειας;

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΑΠΟ ΑΛΛΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΗ ΓΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ D.N.A.

Ίχνη αυτού του επικού αριστουργήματος της δημιουργίας μπορούν να βρεθούν σε όλες τις θρησκευτικές γραφές. Σε αυτές είναι που αναφέρθηκαν ο Μωϋσής, ο Ιησούς, ο Βούδας και ο Μωάμεθ. Τώρα είναι ώρα να τους καλωσορίσουμε.


ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ;

Στις 13 Δεκέμβρη 1973, ο Γάλλος δημοσιογράφος Ραέλ προσεγγίστηκε από έναν επισκέπτη από άλλον πλανήτη, και του ζητήθηκε να εγκαθιδρύσει μια Πρεσβεία για να καλωσορίσει αυτούς τους ανθρώπους πίσω στη Γη.

Το εξωγήινο ανθρώπινο πλάσμα ήταν γύρω στα τέσσερα πόδια σε ύψος (120εκ. Περίπου), είχε μακριά σκούρα μαλλιά, αμυγδαλωτά μάτια, σκουρόχρωμο δέρμα και ανέδιδε αρμονία και χιούμορ. Ο Ραέλ πρόσφατα τον περιέγραψε λέγοντας απλά πως, «εάν περπατούσε σε έναν δρόμο στην Ιαπωνία, ούτε που θα τον πρόσεχαν». Με άλλα λόγια, μοιάζουν σαν κι εμάς, κι εμείς μοιάζουμε σε εκείνους. Στην πραγματικότητα εμείς δημιουργηθήκαμε «κατ εικόνα τους» όπως εξηγείται στην Βίβλο.

Είπε στον Ραέλ ότι:

«Εμείς είμαστε εκείνοι που σχεδίασαν όλη την ζωή πάνω στη γη»
«Μας περάσατε για θεούς»
«Από εμάς εκπορεύονται οι κύριες θρησκείες σας»
«Τώρα που είστε αρκετά ώριμοι για να το κατανοήσετε αυτό, θα θέλαμε να έρθουμε σε επίσημη επαφή μέσω μιας πρεσβείας»

ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

Τα μηνύματα που υπαγορεύτηκαν στον Ραέλ εξηγούν πως η ζωή στην Γη δεν είναι το αποτέλεσμα μιας τυχαίας εξέλιξης, ούτε έργο κάποιου υπερφυσικού «Θεού». Είναι μια προμελετημένη δημιουργία, με τη χρήση DNA, από επιστημονικά εξελιγμένους ανθρώπους που έφτιαξαν τα ανθρώπινα πλάσματα κυριολεκτικά «κατ’ εικόνα» -- αυτό που μπορεί κάποιος να αποκαλέσει «επιστημονική δημιουργικότητα». Αναφορές σε αυτούς τους επιστήμονες και το έργο τους, καθώς και στο σύμβολό τους της αιωνιότητας μπορούν να βρεθούν στα αρχαία κείμενα πολλών πολιτισμών. Για παράδειγμα, στην Γένεση, την Βιβλική αφήγηση της δημιουργίας, η λέξη «Ελοχείμ» έχει παρερμηνευτεί σαν «Θεός» στον ενικό αριθμό, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια λέξη στον πληθυντικό αριθμό, που σημαίνει «εκείνοι που ήρθαν εξ ουρανού», και ο ενικός της είναι «Ελόχα» (γνωστή επίσης και ως «Αλλάχ»). Γηγενείς πολιτισμοί σε ολόκληρο τον κόσμο θυμούνται αυτούς τους «Θεούς» που ήρθαν από τον ουρανό, περιλαμβάνοντας αυτόχθονες από την Αφρική (Ντογκόν, Τβά, κτλ.) την Αμερική, την Ασία, την Αυστραλία, και την Ευρώπη.

Αφήνοντας την ανθρωπότητά μας να προοδεύσει από μόνη της, οι Ελοχείμ παρόλα αυτά διατήρησαν επαφή μαζί μας μέσω προφητών όπως ο Βούδας, ο Μωϋσής, ο Ιησούς, ο Μωάμεθ, κ.α., όλοι ειδικά επιλεγμένοι και εκπαιδευμένοι από αυτούς. Ο ρόλος των προφητών ήταν προοδευτικά να εκπαιδεύσουν την ανθρωπότητα, μέσω των Μηνυμάτων που δίδαξαν, κάθε φορά προσαρμοσμένα στον πολιτισμό και το επίπεδο κατανόησης της εποχής. Επίσης άφησαν ίχνη των Ελοχείμ ώστε να είμαστε ικανοί να τους αναγνωρίσουμε σαν τους Δημιουργούς μας και συνανθρώπους μας όταν θα έχουμε αρκετά εξελιχθεί επιστημονικά για να τους καταλάβουμε. Ο Ιησούς, που ο πατέρας του ήταν ένας Ελόχα, είχε την αποστολή να διαδώσει αυτά τα μηνύματα σε ολόκληρο τον κόσμο προετοιμάζοντας αυτήν την κρίσιμη εποχή στην οποία έχουμε το προνόμιο να ζούμε: την Εποχή Της Αποκάλυψης, όπως προφητεύτηκε.

11

ΟΤΟ / Ordo Templi Orientis (OTO)

« στις: Φεβρουαρίου 16, 2008, 11:21:19 »

Το ΟΤΟ, (Ordo Templi Orientis), το εσωτερικό αυτό τάγμα ξεκίνησε θεωρητικά από τον P. B Randoiph, συγγραφέα του βιλίου «Magia Sexalis», και έγινε διάσημο από τον Al. Crowley. Έκανε την εμφάνισή του στις αρχές του 20ου αιώνα και είχε σαν βάση στις διδασκαλίες του μαγικά, ερμητικά μυστικά αλλά και τη διδασκαλία της σεξουαλικής μαγείας στηριζόμενο στην σεξουαλικότητα με τη μέθοδο του Ταντρισμού, Bangali του αριστερού χεριού.

Ανάμεσα στις τελετουργίες του ΟΤΟ και σε ορισμένες μυστικές τελετές του Υπέρτατου Θυσιαστηρίου:
«Ο Θεουργός ενώνεται με το Yoni που αντιπροσωπεύει την Παγκόσμια Μητέρα, τη Σάκτι ή δύναμη εκδηλώσεως. Εκεί καταναλώνεται το αίμα για να κατασκευασθεί το Σώμα του Φωτός, διότι το αίμα περιέχει την Δύναμη της Ζωής, το Πράνα…. Σ΄ αυτά τα Τυπικά, το καλύτερο αίμα είναι το αίμα της Σελήνης. Το ελιξίριο Rubeus και οι έννοιες της ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ, της Πορφυράς Γυναίκας συνδέονται στενά. Ας σημειώσουμε επ΄ ευκαιρία ότι το ερυθρό είναι συνώνυμο με το χρυσό στον συμβολισμό του Αλχημικού Πυρός…. Ο τόπος καύσεως είναι το Yoni της Πορφυράς Γυναίκας, μέσα από το οποίο ο Μύστης εκχέει ως και την τελευταία σταγόνα του αίματός του για να πετύχει, μέσω της εκστάσεως, την έσχατη απελευθέρωση. Εδώ μέσα σε αυτή την πρακτική, εδρεύει ο δεσμός μεταξύ του θανάτου, του αίματος και της αναγεννήσεως…».
Πηγές-Πληροφ.: http://www.oto-usa.org/, http://www.metafysiko.gr/index.php και δική μου έρευνα

12

Ναϊτικά Τάγματα / Τάγμα του Ναού (Ιππότες του Ναού)

« στις: Φεβρουαρίου 15, 2008, 15:00:25 »

Non nobis, Domine, non nobis
sed Nomini Tuo da gloriam
(Όχι σ΄ εμάς Κύριε, όχι σ΄ εμάς,
αλλά στ΄ Όνομά Σου πρόσφερε τη δόξα)
(Η πολεμική ιαχή των Ιπποτών του Ναού)
Οι Ιππότες του Ναού (Ναΐτες), (Templars) γνωστοί και ως Φτωχοί Συστρατιώτες του Χριστού και του Ναού του Σολομώντα (Poor Fellow-Soldiers of Christ and of the Temple of Solomon) αποτέλεσαν το πρώτο μοναστικό στρατιωτικό τάγμα στην ιστορία. Το τάγμα αυτό ιδρύθηκε στον απόηχο της Α' Σταυροφορίας, το 1118 μ.Χ με σκοπό να βοηθήσει το χριστιανικό νέο Βασίλειο της Ιερουσαλήμ να διατηρηθεί ενάντια των μουσουλμάνων γειτόνων του και να εξασφαλίσει την ασφαλή και ελεύθερη προσέλευση του μεγάλου αριθμού των Ευρωπαίων προσκυνητών που συνέρρεαν στην Ιερουσαλήμ, μετά την κατάκτησή της από τους Σταυροφόρους. Το όνομά τους παραπέμπει στο ιστορικό αρχηγείο τους που βρίσκεται σε ένα τμήμα του Όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ, περιοχή που ονομαζόταν "Templum Salomonis". Η ονομασία αυτή πιθανολογείται ότι προέρχεται από το γεγονός ότι στο Όρος του Ναού βρισκόταν ο περίφημος ναός του Σολομώντα που χτίστηκε περίπου το 950 π.Χ και που αργότερα καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε πολλές φορές. Το τμήμα αυτό οι Ιππότες του Ναού μετονόμασαν σε "Templum Domini" (Ναό του Θεού).

Οι Ναΐτες ήταν οργανωμένοι σαν μοναστικό τάγμα, ακολουθώντας έναν Κανόνα που έφτιαξε γι' αυτούς ο Άγιος Βερνάρδος του Κλερβό (Saint Bernard of Clairvaux). Το τάγμα διέθετε υψηλές διασυνδέσεις και γρήγορα εξελίχθηκε σε βασικό υποκινητή της διεθνούς πολιτικής την εποχή των Σταυροφοριών. Εγκαίρως, οι Ναΐτες προικίστηκαν με πολλές και εξαιρετικά ευνοϊκές γι' αυτούς Παπικές Βούλες (όπως το Omne Datum Optimum) που μεταξύ άλλων τους επέτρεπαν να επιβάλλουν φόρους και να εισπράττουν το φόρο της δεκάτης στις περιοχές που βρίσκονταν υπό τον άμεσο έλεγχό τους. Όλα αυτά τους βοήθησαν ώστε να επιτύχουν μία γρήγορη ενίσχυση της κοσμικής εξουσίας τους.

Κάθε χώρα είχε ένα Μάγιστρο (Master) του τάγματος και όλες οι χώρες ελέγχονταν από τον Μεγάλο Μάγιστρο (Grand Master). Το αξίωμα του Μεγάλου Μαγίστρου ήταν ισόβιο και τα βασικά του καθήκοντα ήταν να επιβλέπει τις δραστηριότητες του τάγματος στην Ανατολή και τις οικονομικές κτήσεις του τάγματος στη Δύση.

Υπήρχαν 4 κατηγορίες (μεραρχίες) αδελφών του Τάγματος:

Οι Ιππότες (Templars), που είχαν εξοπλισμό βαρέος ιππικού.
Οι Υπαξιωματικοί (Sergeants), που είχαν εξοπλισμό ελαφρού ιππικού και προέρχονταν από κατώτερη κοινωνική τάξη σε σχέση με τους ιππότες.
Οι Κτηματίες (Serving brothers - Rural brothers), που διαχειρίζονταν την περιουσία του τάγματος. Επίσης, υπήρχαν και οι frères de métiers οι οποίοι εκτελούσαν χειρονακτικές εργασίες.
Οι Ιερείς-Στρατιωτικοί (Chaplains), που ήταν χειροτονημένοι ιερείς για να καλύπτουν τις πνευματικές ανάγκες του τάγματος.
Κάθε ιππότης είχε στη διάθεσή του περίπου 10 άτομα σε θέσεις υποστήριξης. Κάποιοι αδελφοί του τάγματος ήταν αποκλειστικά αφοσιωμένοι στις τραπεζικές δραστηριότητες, αφού συχνά το τάγμα διαχειριζόταν πολύτιμα αγαθά από τους συμμετέχοντες στις Σταυροφορίες.

Μετά την Α' Σταυροφορία δημιουργείται το χριστιανικό βασίλειο της Ιερουσαλήμ με πρώτο βασιλιά τον Βαλδουίνο της Βουλώνης που έλαβε το όνομα Βαλδουίνος ο A'. Ως πρώτος Πατριάρχης εγκαθίσταται ο Δαιμβέρτος (Daimbert). Η μεγάλη απειλή για το βασίλειο αυτό ήταν οι Σαρακηνοί οι οποίοι νικήθηκαν κατά την Σταυροφορία αλλά δεν εξοντώθηκαν. Επιπροσθέτως οι Σαρακηνοί έλεγχαν ένα μεγάλο αριθμό οχυρών στην ευρύτερη περιοχή της Παλαιστίνης τα οποία οι χριστιανοί ήθελαν να καταλάβουν. Οι χριστιανοί ήταν δύσκολο να καταφέρουν να ελέγξουν ολόκληρη την περιοχή της Παλαιστίνης και όχι μόνο την πόλη της Ιερουσαλήμ. Συνεπώς, η ζωή σε εκείνη την περιοχή δεν είναι εύκολη ούτε για τους νέους κατοίκους, αλλά ούτε και για τους προσκυνητές που συρρέουν μαζικά από ολόκληρη την Ευρώπη.

Η ιστορία των Ιπποτών του Ναού είναι συνδεδεμένη με τον Κόμη Ούγο της Καμπανίας (Hugh of Champagne).Το 1104 ο κόμης επισκέπτεται την Ιερουσαλήμ με μία ακολουθία υποτακτικών σε αυτόν ιπποτών. To 1108 ο κόμης επιστρέφει στην Ευρώπη και το 1114 ξαναγυρνάει στην Ιερουσαλήμ συνοδευόμενος από τον υποτακτικό του ιππότη Ούγο ντε Παιν (Hugh of Payn). Άγνωστο παραμένει το αν ο Ούγος ντε Παιν ακολούθησε τον άρχοντά του στο πρώτο του ταξίδι. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βαλδουίνου του Β' που στο μεταξύ είχε διαδεχτεί τον Βαλδουίνο τον Α' στο θρόνο της Ιερουσαλήμ, το 1118 μ.Χ, ο Ούγος ντε Παιν μαζί με άλλους 8 ιππότες παρουσιάστηκαν στο βασιλιά και του πρότειναν την ίδρυση μίας κοινότητας ιπποτών που θα ακολουθούσε τον κανόνα θρησκευτικού τάγματος και θα αφιερωνόταν στην προστασία των προσκυνητών. To ίδιο έπραξαν και με τον Πατριάρχη Βαρμούνδο του Πικινί (Warmund of Picquigny)που είχε διαδεχτεί τον Δαιμβέρτο. Είχαν σκεφτεί να ακολουθήσουν τον Κανόνα του Αγίου Αυγουστίνου (Augustine of Hippo). Η πρόταση αυτή έγινε δεκτή από το βασιλιά και τον Πατριάρχη. Οι 9 αυτοί ιππότες ήταν οι εξής:

Ούγος ντε Παιν (Hugh of Payns)
Γκοντφρέι ντε Σεντ-Ομέρ (Godfrey of Saint-Omer)
Αρσαμπώ ντε Σεντ-Ενιάν (Archambaud of Saint-Aignan)
Παιν ντε Μοντιντιέ (Payen of Montidier)
Τζεφρέ Μπισσώ (Geoffrey Bissot)
Ροσσάλ ή Ρολάντ [Rossal (ή Roland)]
Άντριου ντε Μοντμπαρ (Andrew of Montbard)
Γκοντμάρ (Gondemare)
Γκοντφρουά (Godfroi)
Οι ιππότες αυτοί, την ημέρα των Χριστουγέννων του 1119 μ.Χ. στο ναό του Αγίου Τάφου της Ιερουσαλήμ (Holy Sepulchre) ενώνονται με τους 3 κλασσικούς μοναστικούς όρκους για πενία, αγνότητα, υποταγή και έναν επιπλέον όρκο για προστασία των προσκυνητών, παρουσία του Πατριάρχη. Έτσι, λοιπόν, συγκροτείται ο πρώτος πυρήνα του Τάγματος των Φτωχών Ιπποτών του Χριστού. Αυτό είναι ένα τάγμα μοναστικό που τα μέλη του, όμως, διαθέτουν σπαθί και πανοπλία. Αρχικά ζούσαν ζητώντας ελεημοσύνη και για το λόγο αυτό έγιναν γνωστοί με αυτό το όνομα. Στο ξεκίνημά τους δεν φορούσαν κάποια ξεχωριστή ενδυμασία, αλλά τα απλά ρούχα του επαγγέλματος του καθενός. Ο βασιλιάς Βαλδουίνος Β' και ο Πατριάρχης τους δίνουν αμέσως χρηματική βοήθεια μέσω εκκλησιαστικών εισοδημάτων. Τους προσφέρουν, επίσης, κατάλυμα στο Όρος του Ναού, και πιο συγκεκριμένα σε ένα τμήμα του παλατιού που είχε φιάξει ο Βαλδουίνος ο Β' μέσα στο τέμενος Al-Aqsa (νότιο τμήμα του Όρους). Στο Όρος του Ναού πιστευόταν ότι βρίσκονται τα ερείπια του ναού του Σολομώντος. Έτσι, λοιπόν, το πλήρες τους όνομα διαμορφώνεται: The Poor Fellow-Soldiers of Jesus Christ and the Temple of Solomon. Όσον αφορά τις αρχικές προθέσεις των ιπποτών αυτών πιστεύεται ότι ενδέχεται απλώς να επιθυμούσαν να ιδρύσουν μία μονή ή μία αδελφότητα στην Παλαιστίνη. Ο Μιχαήλ της Συρίας, ένας ιστορικός της εποχής υποστηρίζει ότι ο Βαλδουίνος ήταν εκείνος που έπεισε τον Ούγο ντε Παιν και τους άλλους 8 να παραμείνουν μάχιμοι ιππότες. Αυτό γιατί είχε αντιληφθεί ότι ήταν πολύ δύσκολο να βάλει σε τάξη το βασίλειό του.

Η περίοδος της μεγάλης ισχύος των Ναιτών αρχίζει λίγο μετά την ίδρυσή τους όταν αποκτούν την υποστήριξη του Αγίου Βερνάρδου του Κλερβό ο οποίος υπήρξε και ο αναμορφωτής του μοναστικού τάγματος των Βενεδικτίνων. Ο Άγιος Βερνάρδος όταν αντιλαμβάνεται την ύπαρξη και τις προθέσεις του πρώτου πυρήνα των Ναϊτών διαισθάνεται ότι η ιδέα τους μπορεί να αξιοποιηθεί, και έτσι στηρίζει τους 9 πρώτους τυχοδιώκτες, αναγνωρίζοντάς τους επίσημα ως ένα στρατιωτικό και θρησκευτικό τάγμα και τους οποίους μεταμορφώνει σε Στρατιώτες του Χριστού (Militia Christi). Επίσης, ο Άγιος Βερναρδος διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη σύνταξη του όρκου που έδιναν όλοι οι Ναΐτες, ένας όρκος που ονομάστηκε Κανόνας των Ναϊτών. Το 1128 μ.Χ συγκαλεί σύνοδο στην Τρουά της Γαλλίας για να καθορίσει τι ακριβώς είναι οι νέοι αυτοί μοναχοί-στρατιώτες, και μερικά χρόνια αργότερα γράφει το εγκώμιο αυτών των Στρατιωτών του Χριστού και ετοιμάζει τον Κανόνα που αποτελείται από 72 άρθρα, ο οποίος περιλαμβάνει εκτός από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά που θα διέπουν το τάγμα, και εξαντλητικές λεπτομέρειες που αφορούν τις καθημερινές δραστηριότητες των ιπποτών. Με τον κανόνα αυτό υιοθετείται και το φημισμένο λευκό ράσο, που προερχόταν από τους Κιστερκιανούς μοναχούς, προσθέτοντας σε αυτό έναν κόκκινο σταυρό. Ορισμένες ενδεικτικές υποχρεώσεις για τους ιππότες που περιλαμβάνονται στον κανόνα του τάγματος είναι οι εξής:

Απαγόρευση της συναναστροφής των ιπποτών με αφορισμένους ιππότες, αν όμως ένας από αυτούς έρθει ικέτης στο Ναό οφείλουν να τον δεχθούν χριστιανικά.
Η ενδυμασία του τάγματος είναι λευκοί μανδύες, απλοί και χωρίς γούνα, εκτός και αν είναι από αρνί ή κριάρι, απαγορεύονται τα λεπτά υποδήματα με τις ανασηκωμένες μύτες που ήταν τότε της μόδας.
Οι ιππότες επιβάλλεται να κοιμούνται με το πουκάμισο και τα εσώρουχα, σ'ένα στρώμα, με ένα σεντόνι και μία κουβέρτα.
Το φαγητό των ιπποτών διεξάγεται με σιωπή, σε κοινή γαβάθα για 2. Σίτιση με κρέας 3 φορές την εβδομάδα.
Μετάνοια τις Παρασκευές.
Εγερτήριο τα ξημερώματα, αν η δουλειά τους ήταν κοπιαστική τους παραχωρείται μία ακόμα ώρα ύπνος, όμως σε αντάλλαγμα πρέπει να πουν 13 Πάτερ ημών από το κρεβάτι τους.
Επίσης, ο κανόνας επιμένει ιδιαίτερα στον όρκο αγνότητας μιας και οι Ναΐτες ήταν μοναχοί που δεν ζούσαν σε μοναστήρια αλλά ζούσαν μέσα στον κόσμο και πολεμούσαν. Τονίζεται, λοιπόν, στον κανόνα ότι η συναναστροφή με γυναίκες είναι πολύ επικίνδυνη και ότι οι ιππότες δεν επιτρέπεται να ασπάζονται παρά μόνο τη μητέρα τους, την αδερφή τους και τη θεία τους...

Εύλογα γεννάται το ερώτημα ποιοί ήταν αυτοί που ίδρυσαν το τάγμα και αργότερα κατατάσσονταν σ' αυτό. Πιθανότατα ο Ούγο ντε Παιν και οι υπόλοιποι 8 πρώτοι να ήταν απλώς κάποιοι ιδεαλιστές που μαγεύτηκαν από το μυστικισμό της πρώτης σταυροφορίας. Αργότερα, όμως, το τάγμα προσελκύει άτομα που αναζητούν περιπέτειες μιας και το νέο βασίλειο της Ιερουσαλήμ είναι ένας πολλά υποσχόμενος τόπος εκείνη την εποχή. Κάποια άλλα μέλη προσελκύονται επειδή στην πατρίδα τους δεν έχουν πολλές προοπτικές ή βρίσκονται σε δυσμενή θέση και επιθυμούν να ξεφύγουν από μία δύσκολη κατάσταση, αφού το τάγμα παρέχει όχι μόνο σίγουρη κάλυψη των βιοτικών αναγκών των μελών του, αλλά και πλούσιες εμπειρίες σε ένα μακρινό τόπο...
Την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου του 1307 πολλοί Ναΐτες στη Γαλλία συνελήφθησαν κατόπιν μυστικών εντολών του βασιλιά Φιλίππου Δ' του Ωραίου, ο οποίος εποφθαλμιούσε τα πλούτη τους. Ο τελευταίος με την υποστήριξη του Πάπα Κλήμη του Ε' ο οποίος κατήργησε το τάγμα, δήμευσε όλη τους την περιουσία (συμπεριλαμβανομένων και τεράστιων εκτάσεων γης). Πολλά υψηλόβαθμα στελέχη του τάγματος, συμπεριλαμβανομένου και του τελευταίου Μεγάλου Μάγιστρου Ζακ ντε Μολέ (Jacques de Molay), υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια και κάηκαν στην πυρά. Νεώτερες ανακαλύψεις έχουν φέρει στο φως έγγραφα της δίκης τα οποία φανερώνουν ότι παρά το γεγονός ότι είχαν κατηγορηθεί για αιρετικές δοξασίες κατά τις μυητικές τελετές τους, στη δίκη που έγινε έπεισαν τον Πάπα πως ήταν αθώοι και ότι η καταδίκη τους ήταν αποτέλεσμα της συκοφάντισής τους από τον βασιλιά Φίλιππο.

Το τραπεζικό σύστημα που οι Ναΐτες είχαν εγκαθιδρύσει στην Ευρώπη είχε ενοχλήσει την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καθώς πολλοί ευγενείς υποστήριζαν τους Ναΐτες με τεράστια χρηματικά ποσά τα οποία θα μπορούσαν να κατέληγαν στα ταμεία της Εκκλησίας αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές. Ύστερα από την εξόντωση των Ναϊτών, άλλα ιπποτικά τάγματα αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τις τραπεζικές τους δραστηριότητες...
Αν και πολλοί Ευγενείς, όπως προαναφέρθηκε, ήταν ευνοϊκά διατεθειμένοι απέναντι στους Ναΐτες, τους αποκήρυξαν φοβούμενοι τον αφορισμό από τον Πάπα. Από τις λίγες εξαιρέσεις ήταν ο Robert Bruce (Ρόμπερτ Μπρους) της Σκωτίας, ο οποίος είχε ήδη αφοριστεί. Κατά συνέπεια, αρκετοί Ναΐτες διέφυγαν στη Σκωτία. Πιστεύεται ότι το Σκωτικό Μασονικό Τάγμα έχει τις ρίζες του στο τάγμα των Ιπποτών του Ναού.

Μεγάλοι Μάγιστροι (Grand Masters) από το 1118 έως το 1314
Hughes de Payens (1118-1136)
Robert de Craon (1136-1146)
Everard des Barres (1146-1149)
Bernard de Tremelay (1149-1153)
André de Montbard (1153-1156)
Bertrand de Blanchefort (1156-1169)
Philippe de Milly (1169-1171)
Odo de St Amand|Odo (Eudes) de St Amand (1171-1179)
Arnaud de Toroge (1179-1184)
Gerard de Ridefort|Gérard de Ridefort (1185-1189)
Robert de Sablé (1191-1193)
Gilbert Horal (1193-1200)
Phillipe de Plessis (1201-1208)
Guillaume de Chartres (1209-1219)
Pedro de Montaigu|Pierre (Pedro) de Montaigu (1219-1230)
Armand de Périgord (1232-1244)
Richard de Bures (1245-1247)
Guillaume de Sonnac (1247-1250)
Renaud de Vichiers (1250-1256)
Thomas Bérard (1256-1273)
Guillaume de Beaujeu (1273-1291)
Thibaud Gaudin (1291-1292)
Jacques de Molay (1292-1314)


Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%80%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9D%CE%B1%CE%BF%CF%8D

13

Κοινωνικοί Προβληματισμοί / Τεχνητή Ζωή

« στις: Φεβρουαρίου 12, 2008, 20:36:53 »

Τρία έως δέκα χρόνια εντατικών ερευνών θα χρειαστούν οι επιστήμονες για τη δημιουργία τεχνητής ζωής, με τη βοήθεια της οποίας ευελπιστούν να επιλύσουν σοβαρά προβλήματα, όπως η καταπολέμηση ανίατων και χρόνιων ασθενειών και η καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Ο Μαρκ Μπεντό, επικεφαλής του ιταλικού Ιδρύματος «Ρrotolife», που συμμετέχει μαζί με άλλες οργανώσεις στην κούρσα για τη δημιουργία τεχνητής ζωής, εξηγεί πως η τεχνολογία που εφαρμόζεται για το εγχείρημα θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο με απρόβλεπτο τρόπο.

Το πρώτο κύτταρο συνθετικής ζωής, επισημαίνει ο Ιταλός Μπεντό, δημιουργείται από τις βασικές χημικές μονάδες του DNA και για να το δει κανείς θα πρέπει να χρησιμοποιήσει μικροσκόπιο.
«Δημιουργώντας πρωτοκύτταρα οι επιστήμονες έχουν τη δυνατότητα να δουν από μία άλλη οπτική γωνία το σύμπαν», τονίζει ο Ιταλός επιστήμονας προσθέτοντας πως η έρευνα αναμένεται να ρίξει φως στη δημιουργία του σύμπαντος, αναθεωρώντας ή επιβεβαιώνοντας τις υπάρχουσες θεωρίες.
Για τη δημιουργία τεχνητής ζωής οι επιστήμονες πρέπει να ακολουθήσουν τρεις δρόμους… μετ εμποδίων.
Αρχικά να αποπειραθούν να δημιουργήσουν μία μεμβράνη, που θα μπορεί να κρατάει σε απόσταση ασφαλείας τα ελαττωματικά μόρια, επιτρέποντας την είσοδο μόνο στα υγιή, δίνοντάς τους παράλληλα τη δυνατότητα να πολλαπλασιαστούν.
Επιπλέον απαιτείται η ανάπτυξη ενός γενετικού συστήματος που ελέγχει τις λειτουργίες του κυττάρου, καθιστώντας το ικανό για αναπαραγωγή και μετάλλαξη, προκειμένου να προσαρμοστεί στις όποιες περιβαλλοντικές αλλαγές. Τέλος κρίνεται απαραίτητη η ύπαρξη ενός μεταβολισμού που μπορεί να εξάγει πρώτες ύλες από το περιβάλλον, όπως τρόφιμα, και να τις μετατρέπει σε ενέργεια.
Αισιόδοξος για την πορεία των μέχρι τώρα ερευνών εμφανίζεται ο Τζακ Σόστακ στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, ο οποίος προβλέπει πως μέσα σε έξι μήνες οι επιστήμονες θα δώσουν στη δημοσιότητα στοιχεία που θα πιστοποιούν την επιτυχία του πρώτου εγχειρήματος - της δημιουργίας, δηλαδή, μιας κυτταρικής μεμβράνης με τη βοήθεια λιπαρών οξέων.
Μάλιστα, για τη δημιουργία ενός γενετικού συστήματος ο Αμερικανός επιστήμονας θεωρεί ότι αυτό είναι εφικτό αν τα δομικά στοιχεία του DNA, νουκλεοτίδια, χρησιμοποιηθούν σε σωστές αναλογίες, εφαρμόζοντας τη δαρβινική θεωρία.
DΝΑ
Για την ανάπτυξη ενός λειτουργικού γενετικού συστήματος ο Στιβ Μπένερ, χημικός βιολόγος από το Ιδρυμα Εφαρμοσμένης Μοριακής Εξέλιξης, θεωρεί άκρως απαραίτητη την προσθήκη οκτώ νέων βάσεων στο «γενετικό αλφάβητο» - υπενθυμίζεται ότι το DNA αποτελείται από τέσσερις βάσεις: αδενίνη, κυτοσίνη, γουανίνη και θυμίνη.

ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΙΝΑ ΑΓΓΕΛΙΝΗ

Εφημερίδα Έθνος 21-8-2007

Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο disabled.gr

14

Μαρτινισμός / Μαρτινισμός

« στις: Φεβρουαρίου 11, 2008, 21:53:42 »

"Τυλιγμένος με το πέπλο του μυστηρίου, ένας έξοχος μύστης ο Louis-Claude de Saint-Martin (1743 - 1803), διέδοσε το φως του χριστιανικού μυστικισμού στην Ευρώπη. Έμεινε γνωστός στην μυστικιστική φιλοσοφία ως Άγνωστος Φιλόσοφος. Οι φιλοσοφικές και θεουργικές διδασκαλίες του ενσωματώθηκαν σε μυητικό σύστημα που εξελίχθηκε με την μορφή του Μαρτινιστικού Τάγματος...Ο ο Gerard Encausse (Παπύς)  μυήτε στον Μαρτινισμό από τον Henri Delaage ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ αφού έθεσα τα χέρια του επάνω του και τον καθαγίασε σύμφωνα με τον κανόνα... . Το 1886 ο Παπύς,  με τους  Stanislas de Guaita και τον Josephin Peladan ιδρύει το Μαρτινιστικό Τάγμα. Από εκεί και έπειτα ξεκινά την εσωτερική δράση του το μυστικιστικό αυτό Τάγμα.
ΕΛΛΑΔΑ
Στις 12-02-1982   μυήθηκε στο Παραδοσιακό Μαρτοινιστικό Τάγμα ο αείμνηστος Τριαντάφυλλος Κοτζαμάνης με δικαιοδοσία να δημιουργήσει τις  πρώτες επτάδες στην Ελλάδα και να τεθεί επικεφαλής της Ελληνόφωνης Δικαιοδοσίας. Με τις μυήσεις που έκανε δημιούργησε τον πυρήνα  και κατόπιν τις Επτάδες του Μαρτινιστικού Τάγματος στην Ελλάδα. Στην αρχή στην Αθήνα (Απολλώνιος ο Τυανεύς Νο 1), μετά Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα κλπ

'Επιθύμησα να κάνω το καλό αλλά δεν επιθύμησα να κάνω θόρυβο, γιατί ένοιωσα ότι ο θόρυβος δεν κάνει καθόλου καλό, και ότι το καλό δεν κάνει καθόλου θόρυβο'   Louis-Claude de Saint-Martin

15

Γενικά θέματα προβληματισμού / Aρχαίοι χάρτες

« στις: Ιουνίου 28, 2007, 18:38:31 »

Κάποιοι πανάρχαιοι χάρτες σώθηκαν μέχρι σήμερα και μας εντυπωσιάζουν όχι μόνο με την ακρίβεια του σχεδιασμού τους αλλά κυρίως με τις αδιανόητες για την εποχή παρατηρήσεις τους! Κάποιοι απ' αυτούς έχουν την Ανταρκτική χωρίς πάγους ενώ άλλοι δείχνουν σχεδόν εικόνα απ' το διάστημα.

Ο Μαρίνος ο Τύριος υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους χαρτογράφους του αρχαίου κόσμου. Περίπου το 100 μ.Χ. επινόησε την κυλινδρική προβολή στον σχεδιασμό του χάρτη με τα αυξομερή πλάτη. Αργότερα ο Κλαύδιος Πτολεμαίος συμπλήρωσε και βελτίωσε το σύστημα το οποίο χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα.

Χάρτης Πίρι Ρέις
Ο περιβόητος χάρτης του Πίρι Ρέις αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της χαρτογραφίας. Τον Ιούλιο του 1957 στο παλάτι ΤοπΚαπί της Κωνσταντινούπολης ανακαλύφθηκε τμήμα χάρτη που έγινε γνωστό σαν ο χάρτης του Πίρι Ρέις. 'Αλλο τμήμα του νομίζω βρίσκεται σε Γερμανικό μουσείο.

Ο Πίρι Ρέις ήταν ένας Τούρκος πειρατής που έζησε γύρω στο 1550 και με την πειρατική του δράση προκάλεσε καταστροφές στην Χίο, Κυκλάδες, Κάρυστο και Πειραιά. Αλλά οι ναυτικές του ικανότητες ήταν τέτοιες που σύντομα συνεργάστηκε με το Τουρκικό κράτος και έγινε ναύαρχος του Τουρκικού στόλου!

Σχεδίασε έναν χάρτη αντιγράφοντας (σύμφωνα με τις δικές του σημειώσεις) στοιχεία από 20 παλιότερους χάρτες. Έξι από αυτούς τους χάρτες ήταν αρχαίοι Ελληνικοί της εποχής του μεγάλου Αλεξάνδρου κι ένας λέγεται ότι είχε σχεδιαστεί απ' τον Χριστόφορο Κολόμβο μετά το ταξίδι του στην Αμερική. Ο χάρτης του Πίρι Ρέις περιλαμβάνει καταπληκτικές λεπτομέρειες και ακρίβεια σχεδιασμού τέτοια που μόνο μέσω δορυφόρου μπορούμε σήμερα να πετύχουμε. Θα μου πείτε ότι και οι χαρτογράφοι της εποχής έκαναν καλή δουλειά, καμία αντίρρηση, μόνο που δεν μπορούσαν να δουν με κανένα τρόπο την ακτογραμμή κάτω απ' τους πάγους της Ανταρκτικής! Οι λεπτομέρειες που αναφέρονται στην Ανταρκτική αλλά και σε άλλα σημεία δείχνουν ότι οι αρχικοί χάρτες σχεδιάστηκαν πριν καλυφθεί η Ανταρκτική με πάγους, δηλαδή τουλάχιστον 7.000 χρόνια πριν.

'Αλλο ενδιαφέρον σημείο αποτελεί ένα ειδικό πλέγμα που χρησιμοποιούσε ο Πίρι Ρέις για την σωστή ανάγνωση των χαρτών του. Ήταν ένα πλέγμα που χρησίμευε για διορθώσεις των αποστάσεων που διέφεραν από την προβολή της σφαιρικής επιφάνειας της γης πάνω σε επίπεδο χάρτη. Όταν ο Σουλτάνος Σουλεϊμάν ο δεύτερος (ο οποίος ήταν ιδιαίτερα μορφωμένος) αποφάσισε τον θάνατο του Πίρι Ρέις για την εγκατάλειψη (μετά από φημολογούμενη δωροδοκία) της πολιορκίας του Γιβραλτάρ, ο Πίρι Ρέις κατέστρεψε το πλέγμα που χρειαζόταν όλοι οι χάρτες του. 'Αλλοι λένε ότι ο Σουλεϊμάν ο δεύτερος ήταν μυημένος σε εταιρεία μυστικής γνώσης που απαγόρευε την ευρύτερη διάδοση γνώσεων σαν αυτές που χειριζόταν ο Πίρι Ρέις με αποτέλεσμα να τον σταματήσει βίαια. Το πλέγμα των χαρτών του Πίρι Ρέις ανακατασκευάστηκε από τους Αμερικανούς σύγχρονους μελετητές M.Walters και Arlington Mallery.

Χάρτης Φινέους
Ο Ορόνεους Φινέους λέγεται ότι ήταν ένας ακόμη χαρτογράφος που το 1531 έφτιαξε (ή αντέγραψε) κι αυτός ένα χάρτη της Ανταρκτικής όπως θα ήταν χωρίς πάγους. Η ακρίβεια και η μέθοδος κατασκευής του χάρτη είναι ασύμβατες με την εποχή κατασκευής του.

Χάρτης Μπουασέ
Ο χάρτης Μπουασέ φτιάχτηκε το 1737 απ' τον ομώνυμο Γάλλο χαρτογράφο. Στον χάρτη του παρουσιάζεται μια καλή προσέγγιση της Ανταρκτικής χωρίς πάγους. Βασίστηκε προφανώς και αυτός σε πολύ αρχαιότερους χάρτες.

Πηγή: http://www.geocities.com/sfetel/gr/astronomy_g.htm#dogon