ΑΜΡΑ - Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδελφότητα

'Αρθρα Εσωτερισμού => Ψυχολογία και εσωτερισμός => Μήνυμα ξεκίνησε από: Κανένας στις Απριλίου 03, 2010, 13:49:00

Τίτλος: Τελικά δεν ήταν γαστρεντερίτιδα
Αποστολή από: Κανένας στις Απριλίου 03, 2010, 13:49:00
Ξύπνησε στις 3:30 τα ξημερώματα με έντονη ενόχληση στο στομάχι, ζαλάδες, διάρροια.  Κλασικά συμπτώματα γαστρεντερίτιδας.  Δε μπόρεσε να κοιμηθεί μέχρι το πρωί.  Δε μπορούσε ούτε νερό να πιει.  Τελικά κατά τις 9:30 το πρωί έκανε εμετό, έβγαλε σχεδόν αχώνευτο το φαγητό που είχε φάει χθες το βράδυ κατά τις 23:00.  Αμέσως αισθάνθηκε καλύτερα, ηρέμησε και μπόρεσε να κοιμηθεί για 2 ώρες.

Αν είχε γαστρεντερίτιδα, θα είχε πυρετό και η αδιαθεσία θα συνεχιζότανε για 1-6 ημέρες.  Δε θα αισθανότανε καλύτερα μετά από τον εμετό.  Προφανώς είχε πρόβλημα με το συγκεκριμένο γεύμα.  Ποιο ήταν το πρόβλημα όμως, αφού από το ίδιο φαγητό έφαγαν κι άλλοι και δεν είχαν κανένα πρόβλημα?

Και άρχισε να αναλύει τα γεγονότα.  Όταν ξύπνησε στις 3:30, η πρώτη του σκέψη ήταν ένα φιλμ που έβλεπε το προηγούμενο βράδυ στην τηλεόραση.  Για μία αρχαιολογική ανακάλυψη στην Ιερουσαλήμ, έναν τάφο (http://news.bbc.co.uk/2/hi/6397373.stm).  Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο τάφος ανήκει στο Χριστό και την οικογένειά του.  Εικάζεται ότι εκεί βρέθηκαν τα κόκαλά του, μαζί με της γυναίκας του (Μαρία Μαγδαληνής) και του γιου του.  Αν αυτό αληθεύει, ανατρέπονται τα βασικά δόγματα και παραδόσεις του Χριστιανισμού.  Όταν το παρακολουθούσε ήταν πάρα πολύ απορροφημένος.  Και συγχρόνως έτρωγε, το φαγητό που δε μπόρεσε ποτέ να χωνέψει. 

Τι άλλο δε μπορούσε να χωνέψει?  Αν και το άτομο δεν ασχολείται πολύ με το Χριστιανισμό, μεγάλωσε με τις βασικές αρχές του.  Πιστεύει στο Χριστιανισμό, και αρνείται να εξετάσει την περίπτωση κάτι από τα πιστεύω του να είναι λάθος.

Τώρα συμπεραίνει ότι αυτό του προκάλεσε την αναστάτωση.  Όταν ξύπνησε στις 3:30, πρώτα θυμήθηκε τη σκηνή με τη Μαρία Μαγδαληνή, αισθάνθηκε την αναστάτωση και μετά συνειδητοποίησε την ενόχληση στο στομάχι. 

Το περιστατικό συνέβη ξημερώματα μεγάλου Σαββάτου.  Τελικά δεν ήταν γαστρεντερίτιδα.
Τίτλος: Απ: Τελικά δεν ήταν γαστρεντερίτιδα
Αποστολή από: ΣΕΡΑΠΙΣ στις Απριλίου 03, 2010, 17:42:45
Το εντερικό σύστημα είναι "δεύτερος" εγκέφαλος, εκεί έχουν επακόλουθο οι συναισθηματικές αντιδράσεις και οι έντονες εντυπώσεις. Σε αυτό "χωνεύονται" ή όχι οι εμπειρίες. Π.Χ. τα έκανε από το φόβο του, και αυτό γιατί είναι άμμεσα συνδεδεμένο με το "ηλιακό" πλέγμα του κοιλιακού χώρου.
Τίτλος: Απ: Τελικά δεν ήταν γαστρεντερίτιδα
Αποστολή από: Rose στις Απριλίου 04, 2010, 18:41:00
Πάντως υπάρχει ίωση αυτές τις μέρες με σημάδια γαστρεντερίτιδας... την περάσαμε όλη η οικογένεια...  :D
Τίτλος: Απ: Τελικά δεν ήταν γαστρεντερίτιδα
Αποστολή από: Κανένας στις Απριλίου 04, 2010, 20:13:32
Ίσως να βιάστηκα λίγο και να ήταν αυτή η ίωση.  Το μεσημέρι του Σαββάτου ανέβασε λίγο πυρετό, αλλά τα συμπτώματα είχαν υποχωρήσει μέχρι το βράδυ (λιγότερο από 24 ώρες).

Αμέσως μετά τον εμετό, που συνήλθε, κάναμε εκτεταμένη συζήτηση για το Χριστό, τους γνωστικούς Χριστιανούς, τα μυστικά ευαγγέλια κτλ.  Πρώτη φορά το άτομο αυτό θέλησε να συζητήσει τέτοια θέματα, μέχρι πριν αρνιότανε κάθε συζήτηση.

Τίτλος: Απ: Τελικά δεν ήταν γαστρεντερίτιδα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 06, 2010, 11:12:54

Η ουσία στο θέμα έγκειται στην "έννοη" λειτουργία του πεπτικού συστήματος και μάλλιστα ανεξάρτητη από την συνείδηση και τον έλεγχο της συνείδησης. Παρότι η ψυχολογία έχει προχωρήσει στην διερεύνυση και ερμηνεία τέτοιων συμπεριφορών, η αλήθεια είναι ότι βρίσκεται ακόμη σε εμβρυικό στάδιο το όλο θέμα. Ο εσωτερισμός από την άλλη, παρέχει όλα τα στοιχεία που χρειάζονται για την πλήρη διαλεύκανση του θέματος, δυστυχώς όμως ο δογματισμός της σύγχρονης επιστήμης στέκεται ισχυρό εμπόδιο. Έτσι, δυσλειτουργίες που μπορούν εύκολα να αντιμετωπισθούν, έχουν βαπτισθεί από την παρωπιδιστική ή μάλλον κοντόφθαλμη επιστημονική κοινότητα, σύνδρομα, παραδεχόμενη έτσι και την παντελή ανικανότητα και αδυναμία της να τα αντιμετωπίσει.

Εδώ αναδύεται λοιπόν το μεγάλο θέμα της παραδοσιακής εσωτερικής Ιατρικής και η οφθαλμοφανής ανάγκη πλέον για επιστροφή στις θεραπευτικές αυτές.