ΑΜΡΑ - Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδελφότητα

Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού => Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές => Μήνυμα ξεκίνησε από: Κανένας στις Φεβρουαρίου 02, 2007, 01:56:23

Τίτλος: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Κανένας στις Φεβρουαρίου 02, 2007, 01:56:23

Όταν κάνουμε διαλογισμό (Ροδοσταυρικό Sanctum), τα κύματα του εγκεφάλου πέφτουν από Βήτα σε Άλφα και ίσως πιο κάτω, σε Θήτα.  Το διάστημα λοιπόν του διαλογισμού, πως επιδρά στη μετέπειτα υγεία μας?  Πόσο επιδρά στο νευρικό σύστημα και στην ανάγκη μας για ξεκούραση και ύπνο? 

Παλιά από σεμινάρια στη μέθοδο Σίλβα, θυμάμαι ότι 15 λεπτά στο επίπεδο Άλφα, ισοδυναμεί με 1 ώρα ύπνο. 

Ο Ροδοσταυρισμός και η επιστήμη τι λένε πάνω σε αυτό?

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Κανένας στις Φεβρουαρίου 04, 2007, 17:56:16

Frater

Διαβάζω ξανά και ξανά το κομμάτι από το βιβλίο του SHAFTESBURY.  Μπορείς να μου πεις πιο σημείο αναφέρεται στην ερώτηση που έκανα?  Και από τη στιγμή που είναι δυσνόητο σε εμένα, μπορείς να δόσεις μία εξήγηση με δικά σου λόγια?

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Φεβρουαρίου 05, 2007, 01:33:31

Αγαπητέ Κανένα,

σίγουρα ο διαλογισμός μας ξεκουράζει, και υπάρχει ομοιότητα ανάμεσα στην μέθοδο Σίλβα και το Ροδοσταυρικό sanctum.  Η διαφορά που έχω εντοπίσει όμως είναι πως η μέθοδος Σίλβα επιδρά περισσότερο στο νοητικό μας κομμάτι, αλλά το Ροδοσταυρικό sanctum, μέσω του συναισθηματικού στο ψυχικό και κατόπιν στο πνευματικό επίπεδο. Νομίζω πως διαπραγματεύεται ανώτερες δονήσεις, και κατά συνέπεια τα ευεργετήματα είναι και περισσότερα.

Ο Ροδοσταυρικός διαλογισμός δεν είναι απλά μία τεχνική χαλάρωσης και διανοητικής ξεκούρασης, αλλά μία προσπάθεια συντονισμού με την Θεία Συνείδηση.

Αγαπητέ Frater,

στο απόσπασμα που παραθέτεις λέει πως

Παράθεση από: frater στις Φεβρουαρίου 04, 2007, 17:46:13

Ειμαστε ολοι δημιουργηματα των αισθηματων,των παθων,των περιστασεων και των ατυχηματων.Το πωs θα ειναι το πνευμα,το τι θα ειναι η καρδια,το πωs θα ναι το σωμα,ολ,αυτα ειναι προβληματα που διαμορφωνονται μεσα απ,το τυχαιο τηs ζωηs,εστω κι αν ιδιαιτερη προσοχη δοθει σε καποιο απ,αυτα.

Σίγουρα ο παράγοντας τυχαίου υπάρχει στην ζωή όσο λειτουργούμε με αυτόματο πιλότο, δηλαδή ασυνείδητα, όπου μας πάει ο άνεμος.  Όμως όσο εξελίσσεται ο άνθρωπος τόσο και περισσότερο μαθαίνει να κυβερνάει την ζωή του και να την κατευθύνει εκεί που επιθυμεί πραγματώνοντας τις επιθυμίες και τα οράματά του.

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Κανένας στις Φεβρουαρίου 05, 2007, 02:49:24

Παράθεση από: Rose_777 στις Φεβρουαρίου 05, 2007, 01:33:31

.... διαπραγματεύεται ανώτερες δονήσεις, και κατά συνέπεια τα ευεργετήματα είναι και περισσότερα.
 

Ναι, συμφωνώ.  Ψάχνω όμως να βρω πιο συγκεκριμένες επίδράσεις σε καθαρά βιολογικό επίπεδο.  Πχ μετά από 1 ώρα διαλογισμό  σε Ροδοσταυρικό Sanctum, μπορώ να θεωρήσω ότι χρειάζεται να κοιμηθώ το βράδυ το ίδιο όπως συνήθως, 1 ώρα λιγότερο, 2 ώρες λιγότερο?  Μήπως η λειτουργία του εγκεφάλου στο sanctum επιβαρύνει το νευρικό σύστημα και χρειάζεται να κοιμηθώ παραπάνω?

Τελευταία τα sanctum που κάνω κρατάνε περισσότερο από 1 ώρα.  Όμως δε βλέπω να χρειάζομαι λιγότερο ύπνο το βράδυ.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Φεβρουαρίου 05, 2007, 17:13:00

Αγαπητέ Κανένα,

δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος κανόνας, ότι κάθε φορά που κάνουμε διαλογισμό με το Ουράνιο Sanctum, χρειαζόμαστε και λιγότερο ύπνο... Πολλές φορές μπορεί να εργαζόμαστε με ένα βαθύ τραύμα ή υπαρξιακό ερώτημα, και ο συντονισμός με ανώτερες δονήσεις, να μας οδηγήσει να χρειαζόμαστε περισσότερες ώρες ύπνο, έτσι ώστε να δοθεί η ευκαιρία στο υποσυνείδητο μας να εργαστεί και να ικανοποιήσει την αναζήτησή μας.

Επίσης ο συντονισμός με ανώτερες δονήσεις, μπορεί να επιταχύνει την εξέλιξη μας, και να μας προσθέσει ένα επιπλέον πρόβλημα ή βάρος. 'Ομως στο τέλος του δρόμου, η αξία αυτής της επιλογής είναι δεδομένη, μια και η διαφορά του ψυχισμού μας πριν και μετά είναι αρκετά μεγάλη, σε σημείο που μπορούμε να πούμε ότι έχουμε γίνει ένας άλλος άνθρωπος.

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Eleni στις Φεβρουαρίου 07, 2007, 17:08:54

Καλησπέρα.
Θα ηθελα να ρωτήσω αν η στάση που πρέπει να εχουμε στο διαλογισμό είναι συγκεκριμμένη η αν μπορούμε να χρησιμοποιούμε όποια μας εξυπηρετεί.
Η ερώτηση τίθεται διότι έχω παρατηρήσει οτι αν βρίσκεται κανείς πολύ ώρα οκλαδόν σε ορθή θέση, μπορεί να ρίξει τη πίεση του άιματος και μετά απο λίγο να ζαλίζεται.
Επίσης αναρωτιέμαι αν δεν είμαστε άνετα μήπως το σώμα εμποδίζει την διάνοια να συγκεντρωθεί.

Παράθεση

Επίσης ο συντονισμός με ανώτερες δονήσεις, μπορεί να επιταχύνει την εξέλιξη μας, και να μας προσθέσει ένα επιπλέον πρόβλημα ή βάρος.

Μήπως γίνεται να το αναλύσεις λίγο αυτό?

Σχετικά με το θέμα << υπνος >> εχω παρατηρήσει οτι αν θέσουμε τον εαυτό μας σε συνθήκες χαλάρωσης , ξαπλωμένοι ύπτια χωρίς μαξιλάρι προσπαθώντας να νιώσουμε το βάρος του κάθε μέλους μας αργα -αργά, χωρίς να κάνουμε προσπάθεια συγκέντρωσης της σκέψεως, μπορούμε να ''ξεκουραστούμε'' σε λίγη ώρα και αυτό να αντιστοιχεί σε πολύ περισσότερη...προσωπικά μου, φεύγει και ο πονοκέφαλος απο την ένταση, έτσι.
Με αυτο τον τρόπο εξουδετερώνουμε την βαρύτητα με την βαρύτητα αλλά αυτό δεν νομίζω οτι ειναι διαλογιστική μέθοδος.

Αναζητώντας...

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Κανένας στις Φεβρουαρίου 07, 2007, 17:35:33

Παράθεση από: try στις Φεβρουαρίου 07, 2007, 17:08:54

Θα ηθελα να ρωτήσω αν η στάση που πρέπει να εχουμε στο διαλογισμό είναι συγκεκριμμένη η αν μπορούμε να χρησιμοποιούμε όποια μας εξυπηρετεί.

Εγώ κάθομαι σε καρέκλα, οι παλάμες στα γόνατα.  Τα πόδια γυμνά να πατάνε σε πέτρινο πάτωμα (μάρμαρο ή τσιμέντο) ώστε το σώμα να γειώνεται και να κυκλοφορεί ελεύθερα η ηλεκτρομαγνητική ενέργεια του σώματος.

Κάπου είχα διαβάσει ότι η σπονδυλική στήλη πρέπει να είναι σε ευθεία (όρθια) ώστε και πάλι να διευκολύνεται η ροή της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας μέσα από το νευρικό σύστημα.

Παράθεση από: try στις Φεβρουαρίου 07, 2007, 17:08:54

Με αυτο τον τρόπο εξουδετερώνουμε την βαρύτητα με την βαρύτητα αλλά αυτό δεν νομίζω οτι ειναι διαλογιστική μέθοδος.

Παλιά έκανα αρκετούς πετυχημένους διαλογισμούς ξαπλωμένος.  Τελευταία όμως δε μπορώ, με παίρνει ο ύπνος.  Το θέμα είναι να χαλαρώσεις αλλά να μη κοιμηθείς.  Όταν η πλάτη είναι όρθια, σε δυσκολεύει κάπως από το να κοιμηθείς.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Φεβρουαρίου 08, 2007, 01:01:18

Αγαπητή try,

η στάση του σώματος στον διαλογισμό, είναι αυτή που περιέγραψε ο Κανένας, δηλαδή καθισμένοι σε μία καρέκλα με τα χέρια μας στους μηρούς ή στα γόνατα, και όρθια την σπονδυλική στήλη, για να ρέει καλύτερα η ενέργεια. 

Όμως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όποια στάση μας βολεύει, αρκεί να καταφέρουμε να βυθιστούμε μέσα μας, και να χάσουμε για λίγο την αίσθηση του περίγυρού μας, ή του σώματός μας.

Επίσης ο διαλογισμός που περιέγραψες όπου εστιαζόμαστε διαδοχικά στα μέλη του σώματος μας, από τις πατούσες μας μέχρι το κεφάλι, τον ονομάζουμε ψυχική αφύπνιση, γιατί ενεργοποιεί τις ψυχικές μας αισθήσεις.  Όμως δεν είναι η μόνη τεχνική που χρησιμοποιούμε στο Amorc. Υπάρχει μία πληθώρα τεχνικών, μάντρα, αναπνοές, οραματισμοί, συντονισμοί με ανώτερες δονήσεις, ενεργοποίηση ψυχικών κέντρων κτλ.

Ο συντονισμός με τις ανώτερες δονήσεις, όπου σταδιακά εκπαιδευόμαστε να φτάνουμε, μέσω των διαλογισμών και των πειραμάτων, έχει σαν αποτέλεσμα να έρθουμε σε μεγαλύτερη επαφή με τον εσωτερικό μας κόσμο, με την ψυχική μας προσωπικότητα.  Εκεί είναι κατεγραμμένες μνήμες καθώς και τραύματα, είτε από την παρούσα ενσάρκωση είτε προηγούμενες μνήμες, τις οποίες προσεγγίζουμε και φέρνουμε στην επιφάνεια, δηλαδή στην συνείδησή μας.

Η ανάλυση αυτών των ψυχικών πληροφοριών είναι και το κλειδί της αυτογνωσίας μας, μία διαδικασία, που αν και χρειάζεται τόλμη, είναι αναγκαία για να επιτευχθεί η μυητική διαδικασία και ο άνθρωπος να γίνει αυτοκυρίαρχος.  Θα αναγκαστεί να αντικρύσει τους βαθύτερους φόβους, φοβίες και πάθη του και να τα ξεπεράσει.  Θα αναγκαστεί να παλέψει με τα εσωτερικά δαιμόνια, για να γίνει άξιος να συγκατοικήσει με τους αγγέλους.

Πολλές φορές όταν επεξεργαζόμουνα ένα παλιό μου τραύμα ή πυρηνικό μου πρόβλημα χρειαζόμουν περισσότερο ύπνο, και αισθανόμουν μεγαλύτερη κόπωση γιατί το υποσυνείδητό μου εργαζόταν εντατικά για να ανασυνθέσει ένα νέο πρόγραμμα συμπεριφοράς και να αντικαταστήσει το προβληματικό παλιό πρότυπο.

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: akhenaton στις Φεβρουαρίου 09, 2007, 16:49:58

Mπορουμε να αναφερουμε οτι η σταση στον διαλογισμο διαφερει απο σχολη σε σχολη,η Ροδοσταυρικη θεωρηση αναφερει οπως ανεφεραν οι παραπανω την σταση,παρ ολα αυτα ομως μπορουμε να θεωρησουμε καλη σταση διαλογισμου αυτην που μας κανει να νοιωθουμε πιο ανετα,δηλ.οτι ευχαριστει τον καθενα.
Οσο για τα κυματα του εγκεφαλου μικρη σημασια εχει το αν χρειαζομαστε η οχι μετα απο διαλογισμο υπνο και αυτο γιατι η καθημερινοτητα του καθενος ειναι δομημενη διαφορετικα και στον υλικο και στον συναισθηματικο,και στον ψυχικο του κοσμο.Το Ουσιαστικο ειναι οτι διαμεσου του διαλογισμου διευρινουμε την συνειδητοτητα μας με οτι επακολουθο εχει αυτο.{φυσικα παντα προς το καλο}
Η διευρινση της συνειδητοτητας ομως ειναι ενα αλλο μεγαλο θεμα που αν θελετε το συζηταμε....

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Διοτίμα στις Φεβρουαρίου 09, 2007, 23:58:58

Παράθεση από: Rose_777 στις Φεβρουαρίου 08, 2007, 01:01:18

Αγαπητή try,

η στάση του σώματος στον διαλογισμό, που χρησιμοποιούμε στο Amorc, είναι αυτή που περιέγραψε ο Κανένας, δηλαδή καθισμένοι σε μία καρέκλα με τα χέρια μας στους μηρούς ή στα γόνατα, και όρθια την σπονδυλική στήλη, για να ρέει καλύτερα η ενέργεια.

Νομίζω ότι αυτή είναι και η ιδανικότερη στάση γενικά για ανθρώπους σε "δυτικού τύπου" κοινωνίες.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Κανένας στις Φεβρουαρίου 10, 2007, 01:44:56

Παράθεση από: Διοτίμα στις Φεβρουαρίου 09, 2007, 23:58:58

Νομίζω ότι αυτή είναι και η ιδανικότερη στάση γενικά για ανθρώπους σε "δυτικού τύπου" κοινωνίες.

Δηλαδή έχει να κάνει με την κουλτούρα?  Τις διατροφικές συνήθειες?  Όχι με τη φυσιολογία του σώματος, τη φυλή που ανήκει ο άνθρωπος? 

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Διοτίμα στις Φεβρουαρίου 10, 2007, 02:27:27

Θεωρώ ότι έχει να κάνει με τις φυλετικές συνήθειες και τα κληρονομικά γνωρίσματα.
(μήπως χρησιμοποιούμε ίδιες λέξεις με άλλο νόημα;  ::))

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Κανένας στις Φεβρουαρίου 10, 2007, 17:35:36

Παράθεση από: Διοτίμα στις Φεβρουαρίου 10, 2007, 02:27:27

Θεωρώ ότι έχει να κάνει με τις φυλετικές συνήθειες και τα κληρονομικά γνωρίσματα.
(μήπως χρησιμοποιούμε ίδιες λέξεις με άλλο νόημα;  ::))

Για παράδειγμα, ορισμένες εξειδικευμένες ασκήσεις γιόγκα είναι ιδανικές για τους ινδούς που τις χρησιμοποιούσαν από παλιά.  Είναι όμως ακατάλληλες για άλλες φυλές, όπως πχ οι Ευρωπαίοι. 
Έστω ότι ένας ινδός μεταναστεύει στην Αγγλία και προσαρμόζεται τέλεια στον αγγλικό τρόπο ζωής.  Ωράρια, εργασία, διατροφή κτλ.  Άρα αποκτά τις Ευρωπαϊκές φυλετικές συνήθειες.  Θα συνεχίσει όμως να ωφελείται από τις συγκεκριμένες ασκήσεις γιόγκα.   

Άρα λοιπόν οι διαφορές στην καταλληλότητα των ασκήσεων οφείλονται στις φυλετικές (κληρονομικές) διαφορές και όχι στις φυλετικές συνήθειες.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Διοτίμα στις Φεβρουαρίου 11, 2007, 01:22:16

Αγαπητέ Κανένας, αυτό εννοούσα. :)

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Φεβρουαρίου 11, 2007, 11:39:13

Παρατηρώ ότι ο όρος "διαλογισμός" δεν είναι αυστηρά προσδιορισμένος και το λυπηρό είναι ότι η διαφορετική αντίληψη μιας έννοιας, πολλάκις μας φέρνει σε περιττές αντιπαραθέσεις, ακόμα και αν πολλές φορές συμφωνούμε στην ουσία.
Είναι όμως αναγκαίο να τονίσουμε ότι, τουλάχιστον ο διαλογισμός ΔΕΝ έχει σχέση με τεχνικές χαλάρωσης, όπως πολύ συχνά παρατηρώ από πληθώρα ανθρώπων να τον εκλαμβάνουν έτσι. Πως θα μπορούσε άλλωστε, μια λέξη που είναι σύνθετη της πρόθεσης ΔΙΑ και του ρήματος ΛΟΓΙΖΟΜΑΙ, αυτή η έννοια που κυριολεκτικά δηλώνει την έντονη σκέψη, να φτάνει να εννοεί την μη σκέψη.

Το λάθος έγινε δυστυχώς από ανθρώπους -και δεν είναι λίγοι- άσχετους με τις επίπονες ασκήσεις, αλλά πληροφορημένους επι των εν λόγω τεχνικών μέσω τη πληθώρας εγχειριδίων που κυκλοφορούν, οι οποίοι ΝΟΜΙΖΟΝΤΕΣ ότι έμαθαν τις τεχνικές -χωρίς ποτέ βέβαια να τις ασκήσουν- έσπευσαν να διδάξουν τους αμαθείς αλλά καλοπροαίρετους αναζητητές. Οι τυφλωμένοι έτρεξαν να οδηγήσουν τους κοιμισμένους !

Δυστυχώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγραφεί και να αποδοθεί ολοκληρωμένα χωρίς κίνδυνο να παρανοηθεί -όπως δυστυχώς έχει γίνει- κάθε προχωρημένη εμπειρία. Από την άλλη, αν η πιο βαθια εμπειρία επιτευχθεί πρόωρα, αποτελεί πολύ σοβαρό κίνδυνο.

Ας δούμε όμως ένα παράδειγμα, αναλογικό της πρακτικής του διαλογισμού και ίσως μπορέσουμε να υποψιαστούμε τι περίπου προσμένουμε να πετύχουμε, ή τουλάχιστον στην χειρότερη περίπτωση, ακόμα και αν δεν μας βοηθήσει το παράδειγμα, σίγουρα δεν θα οδηγήσει σε "προχωρημένες" παρανοήσεις.

Ας παρατηρήσουμε μια ρόδα που γυρίζει... Εστιάζουμε το βλέμμα μας σε ένα σημείο της ρόδας και έτσι κατ' ανάγκη το βλέμμα μας "περιστρέφεται " με τον ρυθμό της ρόδας. Όταν καταφέρουμε να ακολουθούμε με το μάτι μας την κίνηση της ρόδας, όταν ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΟΥΜΕ με τον ΡΥΘΜΟ της, ω του θαύματος η ρόδα ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ και μπορούμε με την άνεσή μας πλέον να την μελετήσουμε...

Αναλογικά, αυτό κάνουμε κατά τον διαλογισμό με την σκέψη μας.

Ακόμα όμως και άνθρωποι που είχαν μια βαθιά εμπειρία, αν είναι ανέτοιμοι για αυτήν, μόνον αλήθεια δεν θα αποκομίσουν και δυστυχώς τις δικές τους αντιλήψεις, ερμηνείες και πλάνες, θα σπεύσουν να μας τις μεταδώσουν, θεωρώντας ότι έτσι εκτελούν μια θεϊκή αποστολή. Αλίμονο...

Μας πρόσφερε ευγενώς ο αγαπητός frater ένα απόσπασμα του Μπέμε...
Ο Μπέμε, έχει εντρυφήσει σε μεγάλα βάθη στα μυστήρια και πολλάκις αναφέρεται ως "ο θεόπτης θεόσοφος"...
Ο Μπέμε, σίγουρα είχε βιώσει κάποτε την "Μεγάλη Εμπειρία", όπως περιγράφει στα έργα του...
Ο δυστυχής όμως θεώρησε ότι συνομιλεί με τον Θεό...Όπως και τόσοι άλλοι κατά το παρελθόν που θεωρήθηκαν μύστες, προφήτες κλπ κλπ...

Τότε δυστυχώς δεν ήταν γνωστό με ποιον ή με τι γίνεται η επαφή... Τώρα όμως γνωρίζουμε και έχουμε πλέον την δυνατότητα να εμπειριωθούμε την "Μεγάλη Εμπειρία", χωρίς τον κίνδυνο κατάληψης από αυτήν.

Ατυχώς η ιστορία της ανθρωπότητας έχει δει ποτάμια αίματος, εξαιτίας ιδεοληψιών που εκπορεύθηκαν από "θεόπτες" που θεώρησαν ότι πρέπει να γίνουν το εκδικητικό χέρι του θεού !!!

Ας είμαστε λοιπόν προσεκτικοί και το κυριώτερο, δύσπιστοι μπροστά σε φληναφλήματα δήθεν αυθεντιών και δήθεν φωτισμένων διδασκαλιών. Η αλήθεια, καμμιά αλήθεια δεν διδάσκεται και όποιος καμώνεται ότι διδάσκει την αλήθεια, πλάνες και παρανοήσεις διασπείρει, πλανεμένος και ο ίδιος ή απατεώνας...
Μόνον μεθόδους και τεχνικές μπορούμε να υποδείξουμε, για να φτάσει ο καθένας μόνος του στην αλήθεια, στην πραγματική ΑΛΗΘΕΙΑ...
Γένοιτο.....

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Κανένας στις Φεβρουαρίου 11, 2007, 12:04:15

Άρα Ορφέα, στο διαλογισμό έχουμε έντονη προσπάθεια του εγκεφάλου.  Με αποτέλεσμα να μην ξεκουράζει αλλά κουράζει το νευρικό σύστημα.  Έτσι εξηγείται και η παρατήρηση:

Παράθεση από: Rose_777 στις Φεβρουαρίου 08, 2007, 01:01:18

Πολλές φορές όταν επεξεργαζόμουνα ένα παλιό μου τραύμα ή πυρηνικό μου πρόβλημα χρειαζόμουν περισσότερο ύπνο, και αισθανόμουν μεγαλύτερη κόπωση γιατί το υποσυνείδητό μου εργαζόταν εντατικά για να ανασυνθέσει ένα νέο πρόγραμμα συμπεριφοράς και να αντικαταστήσει το προβληματικό παλιό πρότυπο.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Φεβρουαρίου 11, 2007, 14:55:03

Μόνον στο αρχικό στάδιο κουραζόμαστε. Είναι όπως η γυμναστική που στην αρχή είναι κοπιαστική, επίπονη και "πιανόμαστε", στη συνέχεια όμως η άσκηση βοηθάει να "ξεπιαστούμε", στην ουσία δηλαδή συμβάλλει στην γενική μας καλή κατάσταση και ευεξία.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Φεβρουαρίου 11, 2007, 18:06:41

H αλήθεια είναι ότι έχουν αλλοιωθεί οι έννοιες που χρησιμοποιούμε σε σχέση με την Αρχαία Ελλάδα, όπου είχαν μία συγκεκριμένη λέξη για να περιγράψουν επακριβώς μία κατάσταση.  Σίγουρα οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν προσεγγίσει αρκετά την αλήθεια, μια και ο δυτικός μυστικισμός ή αποκρυφισμός, έχει σαν βάση την Αρχαία Ελληνική παράδοση, ή καλύτερα το ΕυρωπαΪκό Πάνθεο.

Η λέξη "διαλογισμός" έχει τροποποιηθεί στις μέρες μας, (μέσω της λέξης meditation) και αναφέρεται επί των πλείστων σε υπερβατικές καταστάσεις έκστασης και ένωσης με το θείο... δανειζόμενο κυρίως από ανατολικές πρακτικές όπως η Γιόγκα... (αισθαντικότητα)

Στο δυτικό πολιτισμό, από αρχαιοτάτων χρόνων, αναφέρεται στην περισυλλογή, και στην συγκέντρωση του ανθρώπου πάνω σε ένα αντικείμενο μελέτης έτσι ώστε να κατανοηθεί όσο γίνεται περισσότερο... (διανοητικότητα)

Το Αμορκ συνδυάζει αυτούς τους δύο τύπους διαλογισμών και ονομάζει τον «ανατολικού τύπου», παθητικό διαλογισμό, και τον «δυτικού τύπου», ενεργητικό διαλογισμό.

Ο άνθρωπος αν και ζει ανάμεσα σε σταυροδρόμια (σταυρούς) και διπολικότητες, καλείται να τα εναρμονίσει και να προσεγγίσει την Θεία Συνείδηση, το (Ρόδο)... Έτσι λοιπόν και ο διαλογισμός (όπως έχει φτάσει στις μέρες μας να λέγεται) χωρίζεται σε δύο μέρη, τα οποία χρειάζεται να συνεργαστούν μεταξύ τους για να φέρουν ένα ολοκληρωμένο και υγιή αποτέλεσμα...

Δηλαδή μπορούμε να αρχίσουμε ερευνώντας, συγκεντρωμένοι, εστιασμένοι πάνω σε ένα αντικείμενο ή ιδέα και ύστερα να αφεθούμε να συλλάβουμε υπερβατικά (μέσω του υποσυνειδήτου μεταβαίνοντας στο υπερσυνείδητο) έννοιες οι οποίες δεν ήταν και τόσο εμφανές στο φαινομενικό μας κόσμο, και να αντιληφθούμε βαθύτερες πλευρές ενός ζητήματος...

Για παράδειγμα, τα παλιά χρόνια, οι άνθρωποι δεν είχαν χημικά εργαστήρια για να εφεύρουν φάρμακα. Επικοινωνούσαν μέ τη φύση και δεχόταν πληροφορίες μέσω ενυπνίων, για τις θεραπευτικές ικανότητες διαφόρων βοτάνων, όπως οι σαμάνοι, οι ινδιάνοι, οι αφρικανοί, και ιθαγενείς διαφόρων κρατών.  Πίστευαν ότι πνεύματα ή θεοί επικοινωνούσαν μαζί τους.  ΄Ετσι κληρονομήσαμε στις μέρες μας την επιστήμη της ομοιοπαθητικής.

Ο υπερβατικός διαλογισμός όμως δεν είναι ακίνδυνος, μια και οι εκστατικές εμπειρίες, οι εικόνες, και οι καταστάσεις που βιώνει ο φιλόδοξος μυστικιστής, είναι τόσο δυνατές, και πράγματι, μπορεί "να την πατήσει" νομίζοντας ότι επικοινωνεί με διάφορες οντότητες, και να είναι τις περισσότερες φορές απλά είδωλα του υποσυνειδήτου του. 

Ακόμα και στα κείμενα διαφόρων αγίων, ή μοναχών του Χριστιανισμού, περιγράφονται τέτοιες εμπειρίες.  Αν και παραμένουν επιστημονικά ανερμήνευτες επί των πλείστων, προειδοποιούν για τους κινδύνους που περιμένουν όσους τολμούν να υπερβούν την φυσική μας διάσταση συνειδησιακά...

Παρόλο που ο μυστικισμός τείνει στην υποκειμενικότητα, ο δυτικός άνθρωπος πάντα έχει την τάση να κάνει επιστήμη, να ελέγξει και να δομήσει ότι ψαρεύει από τα βάθη του εαυτού του ή του σύμπαντος....

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη... 

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Avaris στις Φεβρουαρίου 15, 2007, 13:37:35

Επιτέλους και μια γενναία, ειλικρινής και δημιουργική απάντηση στο θέμα ποιότητας και σχέσεων Ανατολικού και Δυτικού Διαλογισμού.

Συνήθως, όταν μιλάς με "εκπρόσωπο της Δυτικής Μυστικής Εσωτερικής Παράδοσης" για το θέμα του Διαλογισμού, η απάντηση που λαμβάνεις για τον "Ανατολικό (Υπερβατικό) Τύπο Διαλογισμού" είναι "επιεικώς απαξιωτική - αφοριστική".

Χαίρομαι Rose_777 που δείχνεις έντιμα τα χαρακτηριστικά της κάθε Τεχνικής, αλλά ταυτόχρονα που εκθέτεις τη δυνατότητα να "παντρευτούν" δημιουργικά αυτοί οι δύο "Δρόμοι".

Είναι παρήγορο και ελπιδοφόρο να βλέπω πως κάποιο Δυτικό Εσωτερικό Τάγμα χρησιμοποιεί άφοβα αυτό τον εκπληκτικό συνδυασμό αντί να αφορίζει μετά βδελυγμίας τον έναν απο τους δύο ( και δη τον "Ανατολικό - Υπερβατικό) - όπως γίνεται συνήθως .

Απο βάθος καρδίας καλό Δρόμο στο AMORC.

Και είθε αυτό το Forum να γίνει Φάρος Ελπίδας και Δημιουργίας στο Φουρτουνιασμένο πέλαγος του Εσωτερισμού.

Τις καλύτερες ευχές μου

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Φεβρουαρίου 16, 2007, 00:34:09

Αγαπητέ Avaris,

ευχαριστούμε για τις ευχές σου, και πράγματι και εμείς ευχόμαστε αρμονία και συνεργασία στην κοινωνία μας...

Επειδή αναγνωρίζω την αγανάκτηση στα λόγια σου, την οποία δεν σου κρύβω ότι αισθάνθηκα και εγώ πολλές φορές, προς αυτό που αποκαλούμε μονόπλευρες αντιλήψεις, ήθελα να μοιραστώ μαζί σου ένα απόσπασμα του Μ.Δ. Fr. Sven Johansson...

"Πολλοί, πράγματι η πλειοψηφία των ανθρώπων, περνούν την ζωή τους απλά υπάρχοντας, γεμίζοντας το χρόνο τους με τα πιο εύκολα πιθανά θέματα, ζώντας μόνο για την καθημερινότητα και κερδίζοντας πολύ ελάχιστη εμπειρία. Ως Ροδόσταυροι γνωρίζουμε ότι η ανάπτυξη είναι αναγκαστικά μια αργή, συσσωρευτική διαδικασία και δεν υποτιμούμε τους άλλους που δεν έχουν φτάσει και δεν έχουν καλλιεργηθεί ακόμα εσωτερικά στο σημείο να γίνουν σοφοί, το πιο σημαντικό επίτευγμα της ζωή τους."

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη...

 

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Eleni στις Φεβρουαρίου 16, 2007, 09:34:40

Παράθεση

Τότε δυστυχώς δεν ήταν γνωστό με ποιον ή με τι γίνεται η επαφή... Τώρα όμως γνωρίζουμε και έχουμε πλέον την δυνατότητα να εμπειριωθούμε την "Μεγάλη Εμπειρία", χωρίς τον κίνδυνο κατάληψης από αυτήν.

Ορφέα μήπως είναι δυνατόν να το αναλύσεις λίγο το παραπάνω?

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Avaris στις Φεβρουαρίου 16, 2007, 09:43:13

Παράθεση από: Rose_777 στις Φεβρουαρίου 16, 2007, 00:34:09

Αγαπητέ Avaris,

ευχαριστούμε για τις ευχές σου, και πράγματι και εμείς ευχόμαστε αρμονία και συνεργασία στην κοινωνία μας...

Επειδή αναγνωρίζω την αγανάκτηση στα λόγια σου, την οποία δεν σου κρύβω ότι αισθάνθηκα και εγώ πολλές φορές, προς αυτό που αποκαλούμε μονόπλευρες αντιλήψεις, ήθελα να μοιραστώ μαζί σου ένα απόσπασμα του Μ.Δ. Fr. Sven Johansson...

"Πολλοί, πράγματι η πλειοψηφία των ανθρώπων, περνούν την ζωή τους απλά υπάρχοντας, γεμίζοντας το χρόνο τους με τα πιο εύκολα πιθανά θέματα, ζώντας μόνο για την καθημερινότητα και κερδίζοντας πολύ ελάχιστη εμπειρία. Ως Ροδόσταυροι γνωρίζουμε ότι η ανάπτυξη είναι αναγκαστικά μια αργή, συσσωρευτική διαδικασία και δεν υποτιμούμε τους άλλους που δεν έχουν φτάσει και δεν έχουν καλλιεργηθεί ακόμα εσωτερικά στο σημείο να γίνουν σοφοί, το πιο σημαντικό επίτευγμα της ζωή τους."

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη...

 

Αγαπητή Rose_777,

το τόσο σοφό αυτό απόσπασμα σίγουρα είναι απο τις βασικές "Εσωτερικές σημαίες - ορόσημα" του Εσωτερισμού.

Ουσιαστικά ονομάζει τον "Εγωισμό" σε όλες του τις εκφάνσεις. Είτε λέγεται αλαζονεία, είτε λέγεται έπαρση, είτε Δογματισμός.

Η παρακάτω "μορφή" του ιστορικά στοίχισε ποταμούς αίματος, αλλά δυστυχώς ευδοκιμεί ακόμη παντού γύρω μας.

"Εγώ κατέχω την αλήθεια και όλοι εσείς (οι τυφλοί) θα πρέπει να με έχετε οδηγό σας".  

Το κακό όμως είναι όταν αυτή η (επιεικώς) "μη αντικειμενική" αποφορά του Λόγου εκφέρεται απο εκπροσώπους του ίδιου του Εσωτερισμού. Λειτουργώντας ως "πρότυπο" φυσικά.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Φεβρουαρίου 17, 2007, 00:07:45

Αγαπητέ Avaris,

συμφωνώ μαζί σου, ότι ο εγωισμός έφερε πολλά δεινά στην ανθρωπότητα...
Ο καλύτερος τρόπος για να συμβάλουμε σε μία κοινωνία ειρήνης κατά την γνώμη μου, είναι να βρούμε την ειρήνη μέσα μας, και ταυτόχρονα να προσφέρουμε όσο μπορούμε στο κοινό όφελος των συνανθρώπων μας.

Όμως η βάση είναι πάντα η αυτογνωσία και ειδικά να βρούμε το προσωπικό μας όραμα, γιατί κάθε ύπαρξη έχει μία αποστολή και δεν θα ησυχάσει αν δεν την βρει και δεν την πραγματώσει...

Οι "κακοί" δεν θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν όσο θα υπάρχουν ψυχές προς εξέλιξη...
Σε κάθε εποχή όμως οι "καλοί" χρειάζεται να δώσουν την μάχη τους, για να αποδείξουν πρώτα από όλα στον εαυτό τους ότι η συνεργασία αξίζει... και μόνο μέσω αυτής, η ειρήνη πραγματώνεται στις κοινωνίες μας...

Ο κύριος στόχος του ανθρώπου είναι να αποκτήσει την γνώση του καλού και του κακού, να ξεφύγει από την αφέλεια και την αδυναμία του... και για να το πετύχει αυτό χρειάζεται να γευτεί το κακό, να υποφέρει, να ματώσει μέσα του... να αγανακτήσει... και τότε να τρέξει να μάθει, να αποκτήσει την δύναμη και να σωθεί, όχι μόνος του... αλλά μαζί με όλους εκείνους που αισθάνονται το ίδιο, και τους αποκαλεί πλέον αδερφούς...

Παράθεση από: Avaris στις Φεβρουαρίου 16, 2007, 09:43:13

"Εγώ κατέχω την αλήθεια και όλοι εσείς (οι τυφλοί) θα πρέπει να με έχετε οδηγό σας". 

Αγαπητέ Avaris, όσον αφορά το Amorc, δεν πρόκειται ποτέ να ακούσεις αυτή την φράση σαν επίσημη θέση του Τάγματος τουλάχιστον, γιατί δεν μπορούμε να είμαστε υπεύθυνοι για τα πιστεύω και τον τρόπο σκέψης κάθε μέλους... Το Amorc δεν έχει ούτε γκουρού ούτε Δασκάλους, μόνο υπηρέτες μιας κοινής ιδέας, να πραγματώσουμε ότι πιο θεϊκό μπορούμε στον εαυτό μας και στην κοινωνία μας.  Οι Ροδόσταυροι είναι ένα ανθρωπιστικό κίνημα, εναντίον κάθε μορφή απολυταρχικού ή φασιστικού καθεστώτος υποδούλωσης των ανθρώπων... Τα μέλη είναι "moving questionmarks" κινητά ερωτηματικά, αμφισβητούν, ερευνούν, και αποδέχονται μόνο εφόσον είναι δικά τους συμπεράσματα.  Δεν είναι πιστοί, ούτε ακόλουθοι αλλά γνώστες όσων έχουν κατακτήσει...

Παραθέτω πάλι απόσπασμα του Μ.Δ. Fr. Sven Johansson, έτσι ώστε να φανεί η ελευθερία πνεύματος και των πιο υψηλά ιστάμενων στελεχών του Τάγματος, σε σχέση με τις πληροφορίες που συλλέγουμε καθημερινά...

"...το να είμαστε πραγματικά σοφοί στη χρήση αυτών των πληροφοριών, είναι ένα σπάνιο επίτευγμα και ως σπουδαστές του μυστικισμού, γνωρίζουμε ότι είναι προτιμότερο να είμαστε σοφοί και να κατανοούμε ορισμένες σαφώς καθορισμένες περιοχές από το να υπάρξει μια μάζα γνώσης που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παπαγαλίστικα αλλά δεν έχουμε αφομοιώσει εσωτερικά ακόμα, δηλαδή που δεν έχει γίνει δική μας σοφία. Η γνώση είναι φυσικά ουσιαστική και είναι η ουσία από την οποία η σοφία χτίζεται, αλλά πρέπει πρώτα να εμπεδωθεί εσωτερικά λεπτομερώς, να αφομοιωθεί λεπτομερώς από τα βαθύτερα επίπεδα της συνείδησής μας και έπειτα τελικά να παρουσιαστεί στο φως της ημέρας, της αντικειμενικής πραγματοποίησης, προτού να γίνει σοφία. Μόνο τότε, μπορούμε να αποκαλέσουμε αυτήν την γνώση δική μας."

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη...

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Avaris στις Φεβρουαρίου 17, 2007, 12:08:42

Παράθεση από: Rose_777 στις Φεβρουαρίου 11, 2007, 18:06:41

Ο υπερβατικός διαλογισμός όμως δεν είναι ακίνδυνος, μια και οι εκστατικές εμπειρίες, οι εικόνες, και οι καταστάσεις που βιώνει ο φιλόδοξος μυστικιστής, είναι τόσο δυνατές, και πράγματι, μπορεί "να την πατήσει" νομίζοντας ότι επικοινωνεί με διάφορες οντότητες, και να είναι τις περισσότερες φορές απλά είδωλα του υποσυνειδήτου του. 

Ακόμα και στα κείμενα διαφόρων αγίων, ή μοναχών του Χριστιανισμού, περιγράφονται τέτοιες εμπειρίες.

  Αν και παραμένουν επιστημονικά ανερμήνευτες επί των πλείστων, προειδοποιούν για τους κινδύνους που περιμένουν όσους τολμούν να υπερβούν την φυσική μας διάσταση συνειδησιακά...
 

Αγαπητή Rose_777,

θα μπορούσες αν θέλεις σε παρακαλώ, να πεις μερικά πράγματα παραπάνω γι' αυτούς τους "κινδύνους" ?

Φιλικά

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Avaris στις Φεβρουαρίου 17, 2007, 12:15:02

Παράθεση από: Ορφέας στις Φεβρουαρίου 11, 2007, 11:39:13

Δυστυχώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγραφεί και να αποδοθεί ολοκληρωμένα χωρίς κίνδυνο να παρανοηθεί -όπως δυστυχώς έχει γίνει- κάθε προχωρημένη εμπειρία. Από την άλλη, αν η πιο βαθια εμπειρία επιτευχθεί πρόωρα, αποτελεί πολύ σοβαρό κίνδυνο.
...................................
Ακόμα όμως και άνθρωποι που είχαν μια βαθιά εμπειρία, αν είναι ανέτοιμοι για αυτήν, μόνον αλήθεια δεν θα αποκομίσουν ..........

...........................
Τότε δυστυχώς δεν ήταν γνωστό με ποιον ή με τι γίνεται η επαφή... Τώρα όμως γνωρίζουμε και έχουμε πλέον την δυνατότητα να εμπειριωθούμε την "Μεγάλη Εμπειρία", χωρίς τον κίνδυνο κατάληψης από αυτήν.
...

Αγαπητέ Ορφέα,

θα μπορούσες, αν θέλεις, σε παρακαλώ να σχολιάσεις πιο αναλυτικά τα παραπάνω?

Φιλικά

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Avaris στις Φεβρουαρίου 17, 2007, 12:27:25

Παράθεση από: akhenaton στις Φεβρουαρίου 09, 2007, 16:49:58

Το Ουσιαστικο ειναι οτι διαμεσου του διαλογισμου διευρινουμε την συνειδητοτητα μας με οτι επακολουθο εχει αυτο.{φυσικα παντα προς το καλο}
Η διευρινση της συνειδητοτητας ομως ειναι ενα αλλο μεγαλο θεμα που αν θελετε το συζηταμε....

Έδειξες τον "Δρόμο" Achenaton"....προχώρα λοιπόν....

Αυτή είναι η "ουσία" άλλωστε....θέλεις να πεις περισσότερα επι τούτου?

Ας πούμε, κάποιος που μπαίνει στον Εσωτερισμό, αναμένει να "αλλάξει" η "Συνειδητότητά" του, ξέρει πως το κύριο εργαλείο επίτευξης αυτής της "αλλαγής" είναι ο Διαλογισμός, αλλά ποιος δεν θέλει να "ακούσει" λεπτομέρειες περί του τι να "περιμένει" απο τούτη την "διαδικασία"?

πχ απο ποιό σημείο της Διαλογιστικής Διαδικασίας και ύστερα αρχίζει να "νοιώθει" "αλλαγές" επάνω του? Τι είδους "αλλαγές" είναι αυτές?

ποιές "αλλαγές" είναι "καλές" και ποιες "κακές"? που πρέπει να κάνει μπροστά και που να υποχωρήσει?

πχ ξαφνικά κατά την διάρκεια του "Ανατολικού Διαλογισμού" νοιώθει να "χάνεται", να "βυθίζεται κάπου", να μην θέλει να "σταματήσει το διαλογισμό". Αυτό ανήκει στα "καλά" ή στα "κακά" σημάδια? Πρέπει να "διακόψει πάραυτα" ας πούμε? Ή αντιθέτως, να συνεχίσει γιατί βρίσκεται σε κάποιο "σύνορο" που πρέπει να ξεπεράσει? Διλήμματα! Που πιθανόν να αποβούνε ολέθρια. Ή αντιθέτως, δημιουργικά.

πχ παρατηρεί ότι τελευταία γίνεται "ευερέθιστος". Θα μπορούσε να έχει κάνει κάτι "λάθος" στην Διαλογιστική διαδικασία , κάτι που πρέπει να διορθώσει ας πούμε?

Ή ας πούμε, ξαφνικά, αρχίζουν να αυξάνονται τα όνειρά του, να γίνονται πιο πλούσια. Σημαίνει κάτι? Να προσέξει κάτι? Να "αποκωδικοποιήσει" κάτι?

Ή , ας πούμε ξαφνικά, γίνεται πιο "ευσυγκίνητος". Τι συνέβη στην ψυχοσύνθεσή του? έχει σχέση ίσως με τους Διαλογισμούς του?

Πολλά ερωτήματα.

Μήπως να αρχίσουμε να τα σκαλίζουμε?

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Avaris στις Φεβρουαρίου 17, 2007, 13:51:16

Επειδή όμως ο "Ανατολικός υπερβατικός Διαλογισμός" (του κενού) γενικά έχει ακούσει ουκ ολίγα περί κινδύνων, ας δώσουμε και την άλλη όψη:

"Το Ζεν διδάσκει ότι 5’’ κενού είναι άγγιγμα με το Θείο, τα 10’’ ασπασμός και τα 20’’ εναγκαλισμός… "

Σχόλια?

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Φεβρουαρίου 18, 2007, 03:52:46

Παράθεση από: Avaris στις Φεβρουαρίου 17, 2007, 12:08:42

Παράθεση από: Rose_777 στις Φεβρουαρίου 11, 2007, 18:06:41

Αν και παραμένουν επιστημονικά ανερμήνευτες επί των πλείστων, προειδοποιούν για τους κινδύνους που περιμένουν όσους τολμούν να υπερβούν την φυσική μας διάσταση συνειδησιακά...

Αγαπητέ Avaris,

όταν αρχίζουμε το μονοπάτι του μυστικισμού είμαστε γεμάτοι ερωτηματικά, και με ελάχιστες εμπειρίες και γνώσεις... Έτσι μπορεί να είμαστε ευκολόπιστοι και αφελείς...

Αρχίζουμε και βιώνουμε οράματα με οδηγούς, σοφούς, δασκάλους, αγίους, που μας μιλούν και μάλιστα για το πόσο εκλεκτοί και αξιόλογοι είμαστε και πως μας έχουν επιλέξει για μια πολύ σημαντική αποστολή...

Τότε έρχεται και η πρώτη πτώση, λόγω της πνευματικής αλαζονείας που διακατέχει τον κάθε πρωτάρη... που πιστεύει ακράδαντα ότι πραγματικές οντότητες συνομιλούν μαζί του μια και είναι ο εκλεκτός...

Όταν αυτές οι σειρήνες του υποσυνειδήτου τον πείσουν, αρχίζει και η πτώση του σε όλα τα επίπεδα, και η μόνη διέξοδος είναι να ξυπνήσει από το όνειρο, να προσγειωθεί στην πραγματικότητά μας, και να κατανοήσει ότι έπεσε θύμα των δημιουργημάτων της φαντασίας του...

Τότε θα αρχίσει να κυριαρχεί μέσω του ορθολογισμού στον αρχέγονο όφη (την διπολική ζωώδη ένεργεια), που κάποιες θρησκείες ονόμασαν σατανά, κάποιες άλλες παραδόσεις κουνταλίνι, και η πυθεία (Μεγάλη Ιέρεια) χρησιμοποιούσε για να ταξιδεύει σε εσώτερα βάθη...

Εκεί θα δώσει την μάχη του ο Χριστός με τον Αντίχριστο, ο Θεός με τον Σατανά, οι φωτεινές δυνάμεις με τις σκοτεινές, η λογική μας με το παράλογο... και σύμμαχος μας είναι η Γνώση, η προσωπική εμπειρία και κατανόηση, έτσι ώστε να μπορούμε να διαχειριζόμαστε καταστάσεις πλέον ώριμα, σοβαρά και υπεύθυνα....

Το γήινο πεδίο και η ανθρώπινη ζωή μας χρησιμοποιείται για την εκπαίδευση των ψυχικών προσωπικοτήτων μας από αφελής παιδιά, σε γνώστες ενήλικες.. έτσι ώστε να κατακτήσουμε την Γνώση του Καλού και του Κακού στο δέντρο της Ζωής και να κατακτήσουμε πραγματικά τον Παράδεισο, μία συνειδησιακή κατάσταση ψυχικής αρμονίας και ψυχικής δύναμης... αποτέλεσμα της πορείας μας μέσω της εμπειρίας και της κατανόησης...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Φεβρουαρίου 18, 2007, 19:34:48

Παράθεση

Παράθεση

Τότε δυστυχώς δεν ήταν γνωστό με ποιον ή με τι γίνεται η επαφή... Τώρα όμως γνωρίζουμε και έχουμε πλέον την δυνατότητα να εμπειριωθούμε την "Μεγάλη Εμπειρία", χωρίς τον κίνδυνο κατάληψης από αυτήν.

Ορφέα μήπως είναι δυνατόν να το αναλύσεις λίγο το παραπάνω?
try

Παράθεση

Παράθεση

Δυστυχώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγραφεί και να αποδοθεί ολοκληρωμένα χωρίς κίνδυνο να παρανοηθεί -όπως δυστυχώς έχει γίνει- κάθε προχωρημένη εμπειρία. Από την άλλη, αν η πιο βαθια εμπειρία επιτευχθεί πρόωρα, αποτελεί πολύ σοβαρό κίνδυνο.
...................................
Ακόμα όμως και άνθρωποι που είχαν μια βαθιά εμπειρία, αν είναι ανέτοιμοι για αυτήν, μόνον αλήθεια δεν θα αποκομίσουν ..........

...........................
Τότε δυστυχώς δεν ήταν γνωστό με ποιον ή με τι γίνεται η επαφή... Τώρα όμως γνωρίζουμε και έχουμε πλέον την δυνατότητα να εμπειριωθούμε την "Μεγάλη Εμπειρία", χωρίς τον κίνδυνο κατάληψης από αυτήν.
...

Αγαπητέ Ορφέα,

θα μπορούσες, αν θέλεις, σε παρακαλώ να σχολιάσεις πιο αναλυτικά τα παραπάνω?

Φιλικά
Avaris

Συνοπτικά αναφερόμενος, υπενθυμίζω τις νεοεποχίτικες αντιλήψεις περί καναλίωσης, αγγελικές επαφές, στενές επαφές τρίτου τύπου με ΑΤΙΑ -UFO, τις αντιλήψεις που εισήγαγε η θεοσοφία περί επαφών με κοσμικούς διδασκάλους και περί των διδασκαλιών που τους υπέβαλαν κάποιες οντότητες των εσωτερικών πεδίων, τις επαφές με αγίους - αγίες, με την παναγία και με τον ίδιο τον Χριστό που είχαν -ή νόμισαν ότι είχαν -κάποιοι βαθιά θρησκευόμενοι, κατά κανόνα ασκητές και καϋμένες καλόγριες-χριστονύμφες, ή τους δαίμονες που αντιμετώπιζαν όπως ο επί τριάντα πέντε έτη μαχόμενος του δαίμονες μέγας(!) Αντώνιος και "ουκ έσται τέλος" των παρομοίων αναφορών...

Αναλύοντας την πληθώρα των παραπλήσιων αναφορών -συμβάντα λίαν συχνά απαντώμενα σε εσωτερικούς χώρους αναζήτησης- μας εκπλήσσει κατά πρώτον η μεγάλη ποικιλία των συμβάντων, αλλά κυριώτερα τα κοινά σημεία που παρουσιάζουν όλες ανεξαιρέτως οι περιπτώσεις.

Τα ίδια τα υπερβατικά αυτά καθεαυτά συμβάντα φαίνονται ακίνδυνα και επιπόλαια, δυστυχώς όμως τα επακόλουθα είναι πολλάκις τραγικά. Απλοί δογματισμοί και αφελείς μονομανίες που εμφανίζονται, έως βαριάς μορφής ψυχώσεις και παράνοιες, είναι τα επακόλουθα τέτοιων εμπειριών. Το λυπηρό είναι ότι δεν μπορούμε να αρνηθούμε τα ίδια τα συμβάντα -τα οποία είναι κυριολεκτικά αληθινά για τα υποκείμενα- άσχετα αν η αντικειμενική κριτική τα προσδιορίζει και τα ερμηνεύει, στα πλαίσια της ψυχολογίας, σε εμπειρίες που έχουν ως πηγή το ασυνείδητο και μόνον αυτό.

Η κάθε όμως εμπειρία του υποκειμένου, επειδή ερμηνεύεται κάτω από το πρίσμα της διδασκαλίας που έχει αποδεχθεί, ουσιαστικά επιβεβαιώνει την δογματική αντίληψη της ίδιας της διδασκαλίας -θρησκευτικής ή όποιας εσωτεριστικής- γεγονός που γιγαντώνει την προσκόληση του υποκειμένου.
Ακόμα όμως και η γνώση της προέλευσης των αναδυομένων από το ασυνείδητο προϊόντων, παρότι δεν εμπεριέχουν κίνδυνο παρανόησης, εντούτοις εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους κατάληψης από τα ίδια τα αναδυόμενα του ασυνείδητου.
   
Η γνώση, η καλή γνώση των διεργασιών του εσωτερικού μας "Είναι" -άρα καλή γνώση ψυχολογίας του ασυνείδητου - καλή γνώση των μυητικών εσωτερικών διεργασιών και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ η εποπτεία ενός γνώστη οδηγού κατά την διαδικασία της εσωτερικής καταβύθισης, τότε και μόνον τότε καθιστά την αληθή αυτογνωσία αντικειμενική, ανώδυνη και ασφαλώς περαιωμένη. Έτσι η "Μεγάλη εμπειρία" μπορεί να εμπειριωθεί και να μεταμορφώσει κυριολεκτικά τον άνθρωπο, εξελίσοντάς τον σε αληθινό Μύστη.

Πολλαπλά χρήσιμο -αν όχι απαραίτητο- το πολύ αξιόλογο βιβλίο, κατατοπιστικός οδηγός και ερμηνευτής της διαδικασίας της εσωτερικής καταβύθισης, το "ΕΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑ ΣΕ ΒΑΘΟΣ", του P.O. Martin, εκδόσεις "Αντινέα" ή "Σπαγειρία". Το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Κυριολεκτικά ανεκτίμητο, αν και σχετικά φθηνό...

Υ.Γ. Δεν παίρνω ποσοστά !!!!

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Eleni στις Φεβρουαρίου 22, 2007, 13:26:35

Ευχαριστώ Ορφέα.

Η απάντηση σου εκτός απο κατατοπιστική ήταν και ανακουφιστική..... :)

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Μαρτίου 08, 2007, 18:06:53

Παράθεση από: Avaris στις Φεβρουαρίου 17, 2007, 13:51:16

Επειδή όμως ο "Ανατολικός υπερβατικός Διαλογισμός" (του κενού) γενικά έχει ακούσει ουκ ολίγα περί κινδύνων, ας δώσουμε και την άλλη όψη:

"Το Ζεν διδάσκει ότι 5’’ κενού είναι άγγιγμα με το Θείο, τα 10’’ ασπασμός και τα 20’’ εναγκαλισμός… "

Σχόλια?

Θα ήθελα να προσθέσω στο σχόλιο του Avaris, πως το να πετύχουμε το "κενό" σε μεγάλη διάρκεια είναι πολύ δύσκολο, γιατί στην φύση μόλις αδειάζει ένας χώρος γεμίζει αυτόματα. Το "κενό" επιτυχαίνεται για ελάχιστο χρονικό διάστημα, και ο τρόπος επίτευξης που προτείνετε αρχικά σαν εξάσκηση είναι η συγκέντρωση πάνω σε ένα αντικείμενο, έτσι ώστε να υπνωτιστεί ο νους, να δημιουργηθεί το κενό στην σκέψη, και αυτόματα να συλλάβουμε μία έννοια ή πληροφορία ανάλογη με την ψυχολογική κατάσταση που βρισκόμαστε. 

Τότε ουσιαστικά ανοίγεται μία πύλη με το ασυνείδητό μας, και αντιλαμβανόμαστε έννοιες και πληροφορίες που ήταν βαθιά θαμμένες μέσα μας, ή αφουγκραζόμαστε πιο βαθιά τις υπάρξεις γύρω μας.

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Avaris στις Απριλίου 07, 2007, 12:55:57

Το να επιτευχθεί λοιπόν "κενό σκέψεων" σημαίνει "Άνοιγμα Πύλης προς το Ασυνείδητο"?

Άκρως ενδιαφέρον.

Αναρωτιέμαι....όταν κάποιος (πεισματικά και βίαια) επιτύχει κενό νου (έστω 10 δευτερολέπτων), σημαίνει ότι οπωσδήποτε "άνοιξε και την Πύλη"?

Ή μήπως η "Πύλη" δεν ανοίγει απο τις πρώτες φορές?

Μήπως, ας πούμε, θέλει "επιμονή" ξανά και ξανά μέχρι να "εμπεδωθεί" αυτό το "κενό" και να επιγχάνεται "αβίαστα" πλέον?

Μήπως μόνον τότε ανοίγει η Πύλη?

Και επίσης, όταν φτάσει σε αυτό το σημείο ο Ζηλωτής, σημαίνει πως αυτοδίκαια είναι και "ώριμος" εσωτερικά να "διαχειριστεί θετικά " την "Ανοιγμένη Πύλη"?

Ή μήπως, μπορεί κάποιος να βρεθεί με αυτό τον τρόπο (κενό νου) ναι μεν μπροστά σε "Ανοιγμένη Πύλη" - πλην όμως "ανώριμος εσωτερικά" γι' αυτά που θα αντιμετωπίσει πίσω απο την Πύλη)?

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 13, 2007, 16:15:06

Θεωρώ ότι είναι χρήσιμη μια ανασκόπηση στην πορεία εξέλιξης του ΖΕΝ διαλογισμού...

Κατ' αρχήν, επικρατεί μία σύγχηση και παρερμηνεία ως προς την έννοια "διαλογισμός".
Ο διαλογισμός είναι μια ενεργητική λειτουργία της σκέψης ελεγχόμενη από την συνείδηση -και μόνον από αυτήν- και οποιαδήποτε άλλη κατάσταση, στάση ή λειτουργία, όπου απουσιάζει η συνείδηση, δεν δύναται να λεχθεί διαλογισμός.

Η παράδοση αναφέρει μια σχολή διαλογισμού στην Ινδία, την dhyana yoga, ως βασική πρακτική του πρώιμου Βουδισμού.
Η μετάδοσή της στην Κίνα, έδωσε έναν κλάδο της πρακτικής αυτής, το Ch'an.

Από την εξέλιξη του Ch'an, ξεπήδησαν αρκετές σχολές διαλογισμού που ευαγγελίζονταν την φώτιση, παρέμειναν όμως δύο κύρια ρεύματα, δύο κύριες σχολές διαλογισμού.

α)Η σχολή του Ts'ao-tung.
β)Η σχολή του Lin-chi.

Η πρώτη, που χαρακτηρίστηκε και ως βόρεια σχολή, ακολουθεί την πρακτική των διδασκαλιών του δασκάλου προς τον μαθητή, εστιάζοντας κύρια στο επιχείρημα και στην αιτία μέσα από τυπικές διδασκαλίες και πρακτικές. Βοηθώντας τον μαθητή να στοχάζεται συγκεκριμένα θέματα και με την καλλιέργεια της δυνατότητας συγκέντρωσης της σκέψης σε επιλεγμένα θέματα, ασκούσε την διανοητική ικανότητα του μαθητή.
Για την σχολή αυτή, πρώτα επιτυγχάνεται η φώτιση και μετά με νέο κύκλο μαθημάτων και πρακτικών επέρχεται η πνευματική καλλιέργεια.

Η δεύτερη, που ονομάστηκε και νότια σχολή, τονίζει ότι φώτιση και πνευματική καλλιέργεια επιτυγχάνονται ταυτόχρονα.
Απορρίπτοντας τις τυπικές - τελετουργικές πρακτικές της βόρειας σχολής, προήγαγε την εστίαση στις καθημερινές δραστηριότητες, στις απλές  και "πεζές" δράσεις της καθημερινότητας του απλού ανθρώπου, όπως η διατροφή, η ένδυση, οι κοινές ασχολίες του κλπ...(Μας θυμίζει Γκουρτζίεφ;)
Μέσα από την καθημερινότητα, διεύρυνε την προσοχή, βοηθούσε τον στοχασμό, επιτύγχανε τον διαλογισμό επί των πρακτικών θεμάτων και επέφερε την πολυπόθητη κατανόηση.

Αυτοί που θεωρούν την καθημερινή ζωή ως εμπόδιο στο Ντάρμα, δεν βλέπουν το Ντάρμα στις καθημερινές τους δράσεις.

Δεν έχουν ακόμα ανακαλύψει, ότι δεν υπάρχει δράση έξω από το Ντάρμα.

Παράλληλα, ήταν και η η πρώτη σχολή που εισήγαγε τα kung-an (κοάν).
Τα κοάν, ως φαινομενικά παράλογοι γρίφοι, βοηθούν κυριολεκτικά στο να ελευθερώσουν τον Νου από παγιωμένους τρόπους σκέψης.

Οι δύο κυρίαρχες αυτές σχολές της Κίνας, διαδόθηκαν στην Ιαπωνία και γέννησαν δύο νέους κλάδους διαλογισμού.
Η σχολή του Ζεν Lin-chi, έγινε στην Ιαπωνία, Ζεν Rinzai.
Ενώ από την σχολή Ts'ao-tung, προέκυψε η Ιαπωνική σχολή Soto.

O Dogen της σχολής Soto, διαφοροποιούμενος πλήρως από την τεχνική των κοάν, διαμόρφωσε ένα πρόγραμμα, τονίζοντας ότι η Βουδική φώτιση δεν επέρχεται άμεσα με την χρήση μιας τεχνικής, αλλά είναι αποτέλεσμα σταδιακού και κλιμακούμενου διαλογισμού κατόπιν μακροχρόνιας ενάσκησης.
Έτσι εισάγονται διάφορες τεχνικές οι οποίες εφαρμόζονται επιλεκτικά σε κάθε επίπεδο ανάπτυξης, αρχίζοντας από την κλασσική μέθοδο διαλογισμού της εστίασης της προσοχής και ανεβαίνοντας στην μαθητεία, σταδιακά αποσπάται ο νούς από τα εξωτερικά ερεθίσματα για ναφτάσει τελικά σε μια κατάσταση όπου απερίσπαστος από το περιβάλλον θα μπορεί να απασχολείται αποκλειστικά με την ιδέα επί της οποίας διαλογίζεται.

Μέχρις εδώ ακολουθεί κατά κανόνα την κλασσική μέθοδο άσκησης του Νου, και η συνεχής άσκηση και εκπαίδευση, αναμενόμενο είναι να φέρνει εντυπωσιακά αποτελέσματα στην ανάπτυξη της σκέψης, αναγορεύοντάς την κλιμακωτά σε διάνοια...
Ο νεωτερισμός που εισήγαγε η σχολή Soto, ήταν η αντίθεσή τους με τα τυπικά κοάν, ισχυριζόμενοι ότι, αφού σταδιακά ο Νους αφαιρεί ερεθίσματα που τον απασχολούν και καταφέρνει να εστιάζεται αποκλειστικά σε αυτό που επέλεξε να διαλογισθεί, μένοντας απαθής σε όλα τα άλλα εξωτερικά ερεθίσματα, η συνέχεια είναι να αποσπασθεί ο Νους από κάθε τι και να μήν σκέφτεται τίποτε.
Πάνω σε αυτήν την τελική πρακτική ειπώθηκε το ρητό της σχολής, «αποκοίμισε το σώμα και το νου», κατάσταση που στον δυτικό διαλογισμό αντιστοιχεί με τον Καμπαλλιστικό διαλογισμό στην σφαίρα του Ποσειδώνα (Ντάατ).
Εκεί η συνείδηση αποστασιοποιείται ακόμα και από τον ίδιο τον εαυτό και κυριολεκτικά μόνο "Βιώνει" πέρα ακόμα και από τα ίδια τα προϊόντα της συνείδησης.

Κάποιοι αυτόκλητοι διαφωτιστές, εισήγαγαν από την ανατολή αυτές τις διαλογιστικές ασκήσεις και ως πονηροί και οκνηροί δυτικοί, θεώρησαν ότι οι μακροχρόνιες ασκήσεις είναι μόνο για τους ανόητους της ανατολής, ενώ οι δυτικοί ξύπνιοι πάνε απευθείας στο τελευταίο στάδιο των ασκήσεων και πετυχαίνουν χωρίς κόπο την φώτιση...

Παράλληλα, βρήκαν και εύκολους ακόλουθους στη δύση και για τον λόγο ότι η χριστιανογεννής παιδεία μας αποφεύγει τις κοπιαστικές ασκήσεις της νοητικής ανάπτυξης, καθότι δεν έχει και την καλύτερη άποψη για την γνώση (η γνώση ήταν το προπατορικό αμάρτημα), έτσι καλλιεργήθηκε η τραγικά εσφαλμένη αντίληψη ότι με μια απλή άσκηση μπορούσε νάρθει η φώτιση.

Θάταν μια απλή εξαπάτηση των ευκολόπιστων η υποτιθέμενη αυτή τεχνική διαλογισμού αν δεν ήταν παράλληλα και εξαιρετικά επικίνδυνη.
Επικίνδυνη για τον λόγο ότι, η κένωση του νου από τον νεόφυτο, δημιουργεί μια κατάσταση αρκετά βαθιάς χαλάρωσης, άρα αδυνατίζει η συνείδηση και επειδή η φύση μισεί το κενό, εισρέουν ορμητικά από το ασυνείδητο μία πληθώρα απωθημένων παραστάσεων που χωρίς τον έλεγχο της συνείδησης φτάνουν να κατακλύζουν το νου.

Η προετοιμασία που έχει υποστεί ο νους, είτε σαν διαμόρφωση από τα υπάρχοντα δόγματα -κύρια του χριστιανισμού και της χριστιανικής παιδείας- είτε σαν επιπρόσθετες επιπόλαιες αντιλήψεις περί κοσμικών διδασκάλων και λοιπών άϋλων οντοτήτων, τον καθιστά παθητικό δέκτη των ασυνείδητων αναδύσεων και άβουλο να τα διαχειριστεί.

Οι αναδυόμενες εντυπώσεις διαμορφώνονται σύμφωνα με την παιδεία του και τους δογματισμούς που έλαχε να αποδεχθεί, οπότε γίνεται μάρτυρας εντυπώσεων που στην ουσία επιβεβαιώνουν την ίδια του την προκατάληψη.
Και εδώ ακριβώς έγκειται και ο μεγάλος κίνδυνος. Γιατί οι αυθαίρετοι δογματισμοί του αυτοεπιβεβαιώνονται, η λογική υποχωρεί τραγικά προς όφελος της φαντασίωσης και στην πράξη, αδυνατούμε να υποδείξουμε τις πλάνες αυτών των καταστάσεων, καθότι το υποκείμενο έχει πλέον έμπρακτες προσωπικές αποδείξεις -οράματα των δογματισμών του.

Την παραπάνω τεχνική ασκούν κατά κανόνα οι ασκητές των δογμάτων και στην πράξη το μόνο που κάνουν είναι να επιβεβαιώνουν την ήδη υπάρχουσα δογματική τους προκατάληψη.
Το τραγικό πάρεργον βέβαια είναι η εξασθένηση έως εκμηδένηση της κριτικής λειτουργίας, της ίδια της σοφίας του θεού, της λογικής.

Τέτοιες μυστικιστικές ασκήσεις, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι είναι κατακριτέεες και απορριπτέες.
Κατακριτέο είναι το άκαιρο του χρόνου που χρησιμοποιούνται.

Σε μια πρακτική που θα ξεκινούσε -ως όφειλε- από τις απλές πρακτικές διαλογισμού που οξύνουν τον Νου και προάγουν την διάκριση, θα προχωρούσε σε ασκήσεις εξέλιξης της διάνοιας μέσα από μεθόδους διεύρυνσης της συνείδησης και αλλαγής του τρόπου αντίληψης και θα έφτανε μέχρι την πλήρη κενότητα για τους επιμελείς και ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥΣ ζηλωτές, καμμία αρνητική κριτική δεν θα μπορούσε να ασκηθεί.

Δριμεία κριτική υφίσταται η  αφελής διαστρέβλωση των υπαρχόντων μεθόδων και η αλλοίωση που υφίστανται οι κατά τάλλα σεβαστές μέθοδοι, οι οποίες απευθύνονται σε αδαείς αλλά καλοπροαίρετους ζηλωτές, παγιδεύοντάς τους στον εύκολο και χωρίς κόπο τρόπο, με τραγικές όμως εκ των υστέρων συνέπειες και νοσηρά μη αναστρέψιμα πλέον αποτελέσματα...

Οι μαγικοί και εύκολοι τρόποι απόκτησης, αποδεικνύονται -όταν δυστυχώς είναι πλέον αργά- τραγικά εφιαλτικοί και ψυχοφθόροι.

Ο ανέτοιμος ζηλωτής θα βρεθεί να αντιμάχεται τα τέρατα του ασυνείδητου -τα διαστρεβλωμένα του ένστικτα και τα πάθη του - σε έναν μάταιο αγώνα  που είναι καταδικασμένος να ηττηθεί, παρότι στην αρχή του παρουσιάζονται με τις πιο γλυκείς και εξαίσιες αγγελικές μορφές.

Για τον  επιμελή και ήδη ετοιμασμένο μαθητή, τα τέρατα του ασυνείδητου είναι πλέον μικρά και άκακα ζωάκια, οι τερατώδεις καρχαρίες της αβύσσου είναι πια πολυποίκιλα χρυσόψαρα, οι ανθρωποφάγες τίγρεις είναι πλέον απλά χαδιάρικά γατάκια.

Παύει η αντιπαράθεση με την τρομακτική σκιά και γίνεται χαρούμενη διάθεση ανεύρεσης του αδελφού και χαρμόσυνο άγελμα για εκστασιακή επανασύνθεση...

Το μόνο που απαιτείται, επιμονή, υπομονή και σταθερότητα στην κοπιαστική διαδικασία της πολύχρονης επιμελούς εξάσκησης.

Τότε τα αποτελέσματα είναι υγιή και επέρχεται επιτέλους η ποθητή επανασύνθεση, η τελική ολοκλήρωση της ολότητας που θα φέρει την αληθινή και βαθιά γαλήνη...

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε...

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Απριλίου 14, 2007, 14:26:59

Αγαπητέ Fr. Ορφέα,

κανένας δεν αρνήθηκε ότι το να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, ή τα μεγάλα μυστήρια της ζωής και του θανάτου, δεν κρύβει πάντα μία επικινδυνότητα...

Γι' αυτό πολλοί σοφοί, φιλόσοφοι, εσωτεριστές του παρελθόντος, έχουν προειδοποιήσει ότι η μυητική ατραπός είναι για πολύ λίγους και τολμηρούς...

Αυτός είναι επίσης ο λόγος που πολλοί αποφεύγουν να ανοίξουν το κουτί της Πανδώρας, να κάνουν ουσιαστική ψυχανάλυση του εαυτού τους, να αναγνωρίσουν τα εσωτερικά τέρατα (φοβίες, αδυναμίες) αλλά και να ανακαλύψουν τα κρυμμένα χαρίσματα και τις δυνάμεις τους, καθώς και να αναπτύξουν νέες...

Κάποιος μπαίνει σε ένα εσωτερικό μονοπάτι συνήθως γιατί δεν αντέχει άλλο την ζωή του όπως έχει εξελιχθεί και επιζητά μία νέα κατεύθυνση.  Επιζητά να αναγνωρίσει την ουσία της ζωής και κυρίως την ουσία της δικής του ζωής και να την πραγματώσει...

Ο εσωτερισμός έχει δείξει δύο δρόμους προσέγγισης του «γνώθι σ’αυτόν», που για μένα είναι συμπληρωματικοί και χρειάζεται να παντρευτούν έτσι ώστε να γεννήσουν τον Θεό μέσα μας. (βλέπε, Χυμικός γάμος του Κρίστιαν Ροζενκρόιτς)

Είναι ο δρόμος της καρδιάς και ο δρόμος του νου,  ο μυστικισμός και ο αποκρυφισμός, η τελετουργική θεουργία και η φιλοσοφία...

Για μένα οι τεχνικές διαλογισμού του Amorc, μου πρόσφεραν την δυνατότητα να γνωρίσω τα άρρητα... να βυθιστώ τόσο στο ατομικό ασυνείδητο, όσο και στο συλλογικό, και με την δύναμη της νόηση να κατανοήσω στο δυνατό του ανθρώπινου νου, τι είναι πραγματικότητα και τι είναι φαντασία...

Μετά από 3 χρόνια στην ατραπό είχα βρει το σκοπό της ζωής μου και είχα αναγνωρίσει τα υποσύνολα του υποσυνειδήτου μου, μετά από 5 χρόνια είχα αναλάβει την αποστολή της ζωής μου... Για μένα αυτό είναι επιτυχία...

Δεν μπορώ να πω, πως δεν έχω πέσει πολλές φορές θύμα των φαντασιώσεών μου, και δεν έχω υποφέρει σε εσωτερικές συγκρούσεις, καταθλίψεις κτλ... αλλά τώρα που τα βλέπω πλέον από μακριά, αποτελούν μέρος αυτού που ονομάζουμε Πνευματική μεταστοιχείωση... Πνευματική Αλχημεία...

Φυσικά ο καθένας μας βιώνει το μονοπάτι αυτό διαφορετικά, μια και είμαστε μία διαφορετική σύνθεση, με διαφορετικές καταγραφές και παρελθόν... Επίσης η εξέλιξη δεν τελειώνει ποτέ... Οι μυήσεις δεν τελειώνουν ποτέ... ο δρόμος δεν τελειώνει ποτέ... Γιατί αν τελειώσει, τότε δεν θα υπάρχουμε...

Ο καθένας αντιλαμβάνεται όλα αυτά τα παράξενα, τα μυστήρια, τα υπερκόσμια, μέσα από το δικό του πρίσμα... Αλλά σίγουρα συμφωνώ ότι όταν βλέπουμε το εσωτερικό παιχνίδι σαν παρατηρητής, και όχι σαν πρωταγωνιστής, μπορεί να μας βοηθήσει να κρατήσουμε την λογική μας... και να μην παρανοήσουμε...

Γι' αυτό και ένας μεγάλος εσωτεριστής που θαυμάζω πραγματικά ο Fr. Raymond Bernard (ο πατέρας του σημερινού ύπατου του Amorc, Fr. Christian Bernard) είπε...

"A reminder that words like "The Celestial Sanctum" - "the Cosmic" and "Masters" are symbolic images of an archetypal nature to help seekers get in touch with their own center of Consciousness. You may choose to change these words, this is unimportant, what counts is the visualization and the getting in touch with the sacred Center of Being and Consciousness within..."  

http://www.plotinus.com/raymond_bernard1.htm

για να μας προστατεύσει πως όταν βλέπουμε διάφορα πρόσωπα και οντότητες στα εσωτερικά μας ταξίδια, να θυμόμαστε ότι κυρίως είναι σύμβολα του υποσυνειδήτου μας... όπως και στα όνειρά μας...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 14, 2007, 16:04:35

Αγαπητή μου Rose_777,

οι τοποθετήσεις σου μου δίνουν την ευκαιρία για προσπάθεια περαιτέρω εντρύφησης και ανάλυσης  του θέματος.

Παραθέτεις ότι,

Παράθεση

κανένας δεν αρνήθηκε ότι το να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, ή τα μεγάλα μυστήρια της ζωής και του θανάτου, δεν κρύβει πάντα μία επικινδυνότητα...

Γι' αυτό πολλοί σοφοί, φιλόσοφοι, εσωτεριστές του παρελθόντος, έχουν προειδοποιήσει ότι η μυητική ατραπός είναι για πολύ λίγους και τολμηρούς...

Πολλάκις μιλάμε και τρομοκρατούμε τους αδαείς ζηλωτές για την επικινδυνότητα του δρόμου και τα τρομακτικά τέρατα που καιροφυλακτούν στις στροφές της ατραπού.

Τόνισα όμως στην προηγούμενη τοποθέτησή μου,

Παράθεση

Ο ανέτοιμος ζηλωτής θα βρεθεί να αντιμάχεται τα τέρατα του ασυνείδητου -τα διαστρεβλωμένα του ένστικτα και τα πάθη του - σε έναν μάταιο αγώνα  που είναι καταδικασμένος να ηττηθεί, παρότι στην αρχή του παρουσιάζονται με τις πιο γλυκείς και εξαίσιες αγγελικές μορφές.

Για τον  επιμελή και ήδη ετοιμασμένο μαθητή, τα τέρατα του ασυνείδητου είναι πλέον μικρά και άκακα ζωάκια, οι τερατώδεις καρχαρίες της αβύσσου είναι πια πολυποίκιλα χρυσόψαρα, οι ανθρωποφάγες τίγρεις είναι πλέον απλά χαδιάρικά γατάκια.

Δεν είναι ούτε στο ελάχιστο επικίνδυνος ο δρόμος και είναι ανέντοιμο και καταχρηστικά αναληθές να φημολογείται κάτι τέτοιο.
Αυτοί συνήθως που διαδώσαν τέτοιες παραδόπιστες απόψεις τις οποίες οι καλοπροαίρετοι νεόφυτοι αποδέχτηκαν τυφλά, αυτοί πιθανότατα δεν περπάτησαν -ούτε καν εισήλθαν- στην ατραπό της εσωτερικής αναζήτησης, αλλά παρερμηνεύσαν οι αδαείς τα σοφά αλλά "σκοτεινά" λόγια των μυστών.

Σίγουρα οφείλουμε να επιστήσουμε την προσοχή στους ζηλωτές, με μοναδικό όμως σκοπό να εργασθούν με επιμέλεια στην ατραπό, επιμονή, υπομονή και σταθερότητα.
Και τότε, αλλά μόνον τότε, όλη η διαδρομή θάναι ένα δημιουργικό και ευχάριστο ταξίδι και η ίδια η χαρά της ζωής θα τους συντροφεύει πάντα.

Οι ανέτοιμοι, αυτοί που θα τολμήσουν να βεβηλώσουν τα ιερά και με πονηριά και ιδιοτέλεια θα αποπειραθούν να παραβιάσουν τις πύλες, γιαυτούς τα τέρατα του ασυνείδητου είναι η ελάχιστη εφαρμογή της Νέμεσης.
Είθε να τους λυπηθεί η Μητέρα φύση και να τους απαλλάξει από τις υπέρτατες φρικτές δοκιμασίες που υποβάλλει η ίδια η συνείδηση...

Αναφέρεις παρακάτω αγαπητή Rose_777,

Παράθεση

Ο εσωτερισμός έχει δείξει δύο δρόμους προσέγγισης του «γνώθι σ’αυτόν», που για μένα είναι συμπληρωματικοί και χρειάζεται να παντρευτούν έτσι ώστε να γεννήσουν τον Θεό μέσα μας. (βλέπε, Χυμικός γάμος του Κρίστιαν Ροζενκρόιτς)

Ορθά προϊδεάζεσαι ότι ΚΑΙ οι δύο δρόμοι είναι απαραίτητοι και χρειάζεται να "παντρευτούν"..
Βέβαια η αλήθεια είναι ότι ο υγιής εσωτερισμός ΠΟΤΕ δεν διαχώρισε δύο δρόμους.
Πάντα οι μύστες αναφέρονταν σε μία και μοναδική ατραπό, όπως βεβαιώνουν και τα λόγια των Ορφεοτελεστών.

"Και θα βαδίσεις τον πολυσύχναστο και ιερό δρόμο που και οι άλλοι ξακουστοί Μύστες και Βάκχοι ένδοξα πορεύονται... ... ... Ευτυχισμένε και μακαριστέ, θεός θα γίνεις πια αντί θνητός". (Από τις χρυσές πινακίδες των Ορφεοτελεστών που ανεβρέθηκαν στο Θούριο).

Η ατραπός που χαρτογράφησε και μας κληροδότησε η Ορφική διδασκαλία, ως απόσταγμα της σοφίας των Μυστών,
έφτασε στην σημερινή Δύση ως δυτική εσωτερική παράδοση, ενδεδυμένη την εσωτερική φιλοσοφία της Καμπαλα.
Γιαυτό το κατεξοχήν δυτικό εσωτερικό σύστημα αυτογνωσίας, η ατραπός είναι ΜΙΑ και μοναδική και περιλαμβάνει τις δύο στήλες τις οποίες προσεγγίζει ο οδοιπόρος εναλλάξ, ταλαντευόμενος δεξιά και αριστερά, όντας συγχρόνως μυστικιστής και αποκρυφιστής, καταφέρνοντας έτσι να αναρριχηθεί στα ύψη της πνευματικής εξέλιξης.

Δυστυχώς κάποιοι αυτόκλητοι δάσκαλοι για ιδιοτελείς λόγους, άνοες και αμαθείς οι ίδιοι, συστήσαν μονομερείς δήθεν εσωτερικές σχολές που δυστυχώς όχι μόνον δεν εξελίσσουν, αλλά τραγικά ανισορροπούν τους αφελείς οπαδούς.

Για τις τεχνικές άσκησης και στοιχεία που συναντώνται στην διαδρομή, όπως και ερμηνεία μερικών από αυτά, ο Fr. Raymond Bernard ( ο πατέρας του σημερινού ύπατου του Amorc, Fr. Christian Bernard), άφησε παρακαταθήκη εύστοχων επισημάνσεων και προειδοποιήσεων για αποφυγή παρανοήσεων, στο πλούσιο συγγραφικό του έργο.

ΓΗΣ ΠΑΙΣ ΕΙΜΙ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟΥ ΑΣΤΕΡΟΕΝΤΟΣ...
                                                              ΑΥΤΑΡ  ΕΜΟΙ  ΓΕΝΟΣ  ΟΥΡΑΝΙΟΝ...

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Απριλίου 14, 2007, 17:07:58

Αγαπητέ Fr. Ορφέα,

είμαι σίγουρη ότι γνωρίζεις περιπτώσεις κοντινών σου προσώπων που δεν είχαν κλείσει μάτι για 2 μήνες, από τον φόβο τους, όταν ασχολήθηκαν με πολύ βαθιά νερά... ή άνοιξαν πύλες απροετοίμαστοι... Μάλλιστα εσύ ο ίδιος μου μίλησες για κάποιον που πέθανε και είχες τρομοκρατηθεί πριν πολλά χρόνια...

Και εγώ είχα περάσει μία τέτοια δυνατή εμπειρία όπου δεν μπορούσα να κλείσω μάτι, και συνέβαιναν διάφορα περίεργα γύρω μου... Τώρα πλέον κατανοώ... τι συνέβαινε... και είμαι ήρεμη... Τότε φυσικά δεν είχα ιδέα και φοβόμουν... στην κυριολεξία βρισκόμουν σε πανικό... Τα είχα μπερδέψει όλα μέσα μου, και δεν μπορούσα να βγάλω άκρη...

Δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον φόβο όταν βιώνουμε τέτοιες εμπειρίες... Είχα διαβάσει βιβλία, είχα παρακολουθήσει σεμινάρια, είχα κάνει ψυχανάλυση... όμως όταν περνούσα μέσα από τον εσωτερικό 'Αδη και πάλευα με τα εσωτερικά μου τέρατα... κανένα βιβλίο ή πρότερη γνώση δεν μπορούσε να με βοηθήσει...

'Ημουν εγώ και αυτό... και έπρεπε να το νικήσω... ή θα νικούσα ή θα πέθαινα... τόσο απλά... Είναι βιωματικό... και όχι φιλοσοφικό... και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά...

Τώρα αν μπορούμε να εξελίξουμε τα παραδοσιακά μυητικά συστήματα, νομίζω πως ναι... και είναι καθήκον μας, να επενδύουμε την κατανόηση που κερδίσαμε μέσα από το προσωπικό μας βίωμα... έτσι ώστε οι επόμενοι να μπορούν να φτάσουν πιο εύκολα τον στόχο τους...

Χαρά μας είναι να βλέπουμε, οι άνθρωποι να εξελισσόνται με το λιγότερο κόστος,  να φτάνουμε σε υψηλότερες κατανοήσεις που μπορούμε να τις τεκμηριώνουμε επιστημονικά,  να νοιαζόμαστε περισσότερο για τον συνάνθρωπό μας, και να συνδημιουργούμε μία κοινωνία ποιότητας, συνεργασίας, και αλληλεγγύης...

Πιστεύω ότι αυτό είναι το όνειρο κάθε αληθινού εσωτεριστή... η ειρήνη και η χαρά των ανθρώπων...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 14, 2007, 18:28:46

Χαίρομαι αγαπητή μου Rose_777,

γιατί επισημαίνεις τις τραγωδίες που μπορούν να συμβούν όταν ανέτοιμοι τολμούν εγχειρήματα του εσωτερισμού.
Δυστυχώς και εμείς τύχαμε μαθητές - πλανεμένοι αόμματων αυτόκλητων δασκάλων και πληρώσαμε πολύ ακριβά το τίμημα.

Αν όμως η δική μας τραγική εμπειρία δεν μπορέσει να γίνει σήμα κινδύνου για τους καλοπροαίρετους αδαείς ζηλωτές και δεν καταφέρουμε να προειδοποιήσουμε για την τραγική συνέχεια που επιφυλάσσει η ανόσια βεβήλωση των μυστηρίων, ότι άλλο και να πετύχουμε, συνολικά δεν θα έχουμε καταφέρει τίποτα.

Δογματικά προσκολλημένοι στην ανόητη αντίληψη περί αυθεντιών, ρουφούσαμε μετά μανίας ότι σκουπίδι -δήθεν εσωτερισμού - βρίσκαμε στους υποτιθέμενους δασκάλους που συγγράφαν αποκαλυπτικά συγγράμματα,
και αφελείς όντες, χειριστήκαμε ανοήτως περισπούδαστες μεθόδους άνευ διδασκάλου.

Από την άλλη, θαμπωμένοι από την πλαστοπροσωπεία των απατεώνων και εκμεταλλευτών του χώρου του εσωτερισμού, γινόμασταν πειθήνιοι οπαδοί των απρονοησιών των, χαϊδεύοντας στην πράξη την εγωιστική και αλαζονική μας ανάγκη να φανούμε και να δείξουμε ότι ανήκουμε στους "λίγους" και "εκλεκτούς" !!!

Εμείς δεν είμασταν τολμηροί.
Είμασταν θρασείς και ανόητοι αλαζόνες.
Θύματα της εγωπαθούς μας ανωριμότητας και της αρρωστημένης μας ανάγκης να μας αποδεχθούν και να μας θεωρήσουν ως εξαιρετικούς.
Ανώριμα παιδιά που καβαλούσαμε το καλάμι, ζωσμένοι και με δυο βούρλα και με μια κοπρισμένη λαμαρίνα για στέμα, προσποιούμασταν τους ιππότες βασιλείς, πολύ πειστικά όμως για τον εαυτό μας ώστε φθάναμε στο σημείο να μας πιστεύουμε, ανήμποροι όμως να καταλάβουμε το πόσο "καραγκιόζηδες φαινόμασταν.
Μεθυσμένοι για την διαφορετικότητά μας, ορμούσαμε ασυλόγιστα να παλέψουμε τους ανεμόμυλους και να ανταγωνιστούμε τους τοίχους...Και σπάγαμε τα κεφάλια μας, ευτυχώς που η μητέρα φύση μεριμνά για τους ηλίθιους και έτσι υπάρχουμε ακόμα...

Όχι, τέτοιες δοκιμασίες δεν έχει η ατραπός.
Αυτά παθαίνει όποιος παρεκλίνει από την ατραπό, οπότε κινδυνεύει να βυθιστεί σε σαπισμένα έλη και σε βορβορώδεις βόθρους.

Οι δοκιμασίες της αληθινής ατραπού, είναι ασκήσεις που ο φιλότιμος εργάτης ιδρώνει ευχάριστα διεκπεραιώνοντάς τες.
Αν πόνο και δυστυχία συναντά ο ένθερμος ζηλωτής, καλό είναι να σκεφτεί σοβαρά για την ορθότητα του δρόμου που διαβαίνει.

Το σχολείο που η μητέρα φύση επέλεξε  να μας εκαπαιδεύσει, είναι ένας χώρος παιχνιδιού, χαράς και αγαλλίασης.
Μέσα από το παιχνίδι μαθαίνουμε...
Όταν όμως γνωρίζουμε ότι μετέχουμε σε ένα εκαπιδευτικό παιχνίδι,
δεν κουραζόμαστε, ούτε υποφέρουμε.
Ακόμα και αν τύχει και πέσουμε, ακόμα και αν ματώσουμε,
στη στιγμή ξαναβρισκόμαστε όρθιοι για να ξαναπαίξουμε...
Ούτε μεμψιμοιρίες, ούτε κλάματα,
γιατί κάπου βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι το παιχνίδι είναι εκπαίδευση
και η γήινη εκπαίδευσή μας είναι ένα απλό και ευχάριστο παιχνίδι...

Οι διδάσκαλοι μύστες, συνέστησαν ακόμα πιο εύκολες και χαρούμενες μεθόδους εκπαίδευσης - τα μυστήρια.

Όμως, προσοχή !!!
Αν ο εαυτός μας δυσανασχετεί, δεν ηρεμεί, δεν ειρηνεύει,
αλίμονο,
είμαστε σε ένα λάθος παιχνίδι, σε λάθος "δρόμο"...
Και όχι επειδή εμάς δεν μας "πάει" ο τάδε δρόμος.
Ο δρόμος είναι ένας και μοναδικός.
Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ένα και μοναδικό που οδηγεί στην εξέλιξη.
Είναι αυτό που έχει θεσπίσει η μητέρα μας φύση.
Μάλλον ο "δρόμος" έχει απομακρυνθεί από την αληθινή ατραπό και καλό είναι να γίνουμε και λίγο σκεπτικιστές.

ΜΕΜΝΗΣΟ  ΑΠΙΣΤΕΙΝ

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Απριλίου 14, 2007, 20:44:18

Αγαπητέ Fr. Ορφέα,

όλα τα μυστήρια και οι μύθοι του παρελθόντος έχουν μιλήσει για τον Θεό και το θηρίο... και την πάλη μεταξύ τους... σε διαφορετικές εκδόσεις, στις παραδόσεις διαφόρων λαών... Υπάρχουν κάποια συλλογικά αρχέτυπα που βιώνονται από τον ανθρώπινο ψυχισμό, και απλά πολλοί εσωτεριστές, φιλόσοφοι, ή μυητικές σχολές αναφέρονται σε αυτά...

'Ομως δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα όπως τα παρουσιάζεις... Υπάρχουν παγίδες στον δρόμο, αλλά υπάρχουν και εγρηγορότα που μας προστατεύουν, όπως το Ροδοσταυρικό εγρηγορός και οι διδασκαλίες του... Πολλές φορές μία επίκληση του συμβουλίου συμπαράστασης, όπως και στον Χριστιανισμό μία απλή προσευχή μπορεί να βοηθήσει δραστικά τον ψυχισμό του ανθρώπου να ηρεμήσει...

Στην τελική δεν μας φταίει κανένας άλλος πραγματικά, πέρα από την προσωπική μας αντίληψη που αλλάζει συνεχώς μέχρι να φτάσουμε σε μία μεγαλύτερη κατανόηση... Και πέρα από την ειλικρινή μας διάθεση να μοιραστούμε κάποια βιώματα και να προειδοποιήσουμε για κάποιες παγίδες του δρόμου... δεν νομίζω ότι ωφελεί πραγματικά να τρομοκρατούμε τους άλλους, μοιράζοντας τον δικό μας τρόμο και εμφυτεύοντας τον μέσα τους... 

Ο Ροδόσταυρος γνωρίζει πως τα πάντα είναι δονήσεις, και ότι σπείρεις θα θερίσεις... Καλό είναι να σπέρνουμε ιδέες οι οποίες θα φέρουν ελπίδα και χαρά στις καρδιές των ανθρώπων και όχι τρόμο και απογοήτευση... (σημάδια της σκοτεινής ατραπού)

Ο καθένας μας αντιλαμβάνεται διαφορετικά και βιώνει διαφορετικά τον κόσμο μας... Και ο Παράδεισος και η Κόλαση εδώ είναι... Από εμάς εξαρτάται τι θέλουμε να βιώσουμε...

Άλλωστε όπως λέγεται και στον εσωτερισμό "πολλοί οι κλητοί, λίγοι οι εκλεκτοί", όχι για λόγους αλαζονείας, αλλά γιατί δεν έχουν όλοι την ίδια τόλμη και σθένος να περάσουν τις δοκιμασίες, και να αναλάβουν μία θέση υπηρεσίας προς την ανθρωπότητα, γιατί αυτό θα είναι το έπαθλο της πραγματικής κατανόησης, υπηρεσία και όχι αλαζονεία.

Σύμφωνα με την Καμπάλα η ανθρώπινη συνείδηση "έπεσε" μέσα στην δημιουργία για να κατακτήσει την Γνώση του καλού και του κακού... Άρα αν θέλουμε να επανέλθουμε στην πρότερη κατάσταση, ή απλά να ολοκληρωθούμε, χρειάζεται με κάποιον τρόπο να αποκτήσουμε το έπαθλο αυτής της διάκρισης...

Και ο καλύτερος τρόπος είναι ζώντας... και όχι απλά παρατηρώντας...

Αυτό είναι και το νόημα της ζωής... αλλιώς θα είμασταν μόνο συνειδήσεις που θα φαντασιωνόταν και δεν θα χρειαζόταν να ενσαρκωθούν και να πρωταγωνιστούν κάθε φορά σε ένα νέο επεισόδιο... αποκτώντας ένα νέο δώρο κατανόησης...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 15, 2007, 11:41:50

Παράθεση από: Rose_777 στις Απριλίου 14, 2007, 20:44:18

Αγαπητέ Fr. Ορφέα,
όλα τα μυστήρια και οι μύθοι του παρελθόντος έχουν μιλήσει για τον Θεό και το θηρίο... και την πάλη μεταξύ τους... σε διαφορετικές εκδόσεις, στις παραδόσεις διαφόρων λαών... Υπάρχουν κάποια συλλογικά αρχέτυπα που βιώνονται από τον ανθρώπινο ψυχισμό, και απλά πολλοί εσωτεριστές, φιλόσοφοι, ή μυητικές σχολές αναφέρονται σε αυτά...

Ένα από τα πιο σκοτεινά και παρεξηγημένα σημεία του εσωτερικού μύθου, είναι το σημείο-στάδιο της εσωτερικής εξελικτικής διαδικασίας που αναφέρεται στην πάλη μεταξύ του θεού και του θηρίου.

Ο μυητικός μύθος μας υποδεικνύει όμως τελείως διαφορετικά πράγματα απ' ότι έχει δυστυχώς επικρατήσει σε σχέση με το θηρίο, την σκιά.
Οι θρησκείες, που είναι η πιο οικρή διαστρέβλωση των εσωτερικών μύθων, σατανοποίησαν την σκιά, με αποτέλεσμα οι οπαδοί των να πασχίζουν δια βίου να υποδουλώσουν, να αναστείλουν, να φιμώσουν και να καταστείλουν βίαια κάθε αναγκαίο αίτημα της σκιάς.

Η σκιά όμως δεν απαρτίζεται μόνον από τις καταπιεσμένες και ανεκπλήρωτες ανάγκες και επιθυμίες, από τα ελαττώματά μας, αλλά και από τις υγιείς ανάγκες της ίδιας της ζωής που είναι τα ένστικτα.
Δαιμονοποιώντας όμως τα ένστικτα, επιτελεί την υπέρτατη ύβρη ο άνθρωπος απέναντι στην ίδια την δημιουργία, στην ίδια τη ζωή και μπαίνει σε έναν μάταιο αγώνα αντιπαράθεσης με τα ίδια τα θεμέλια της ύπαρξής του, με αποτέλεσμα φυσικά να ηττάται τελικά, έχοντας όμως από καιρού απωλέσει την φυσική του, την ψυχική του,  την διανοητική και πνευματική του υγεία.

Οι εσωτερικοί μύθοι μας υποδεικνύουν ότι τον μάταιο αγώνα, τον τραυματικό και αιματηρό και πολλαπλά επώδυνο πόλεμο με την σκιά, τον αποτολμούν οι βέβηλοι αμύητοι.
Χαρακτηριστικός είναι ο μύθος του Περσέα.
Όταν συνάντησε την σκιά, οπλίστηκε (όπως και η σκιά) και άρχισε τον αιματηρό αγώνα με την σκιά του.
Όλη μέρα και όλη νύχτα μάχονταν μανιωδώς.
Η σκιά πλήγωσε πολλές φορές τον ήρωα.
Όταν ο Περσέας κατάφερνε να χτυπήσει την σκιά, κατά παράδοξο τρόπο, πάλι ο ίδιος πονούσε και μάτωνε...
Ο αγώνας φαινόταν ατελείωτος αλλά και μάταιος...
Τότε κατάλαβε !!!
Πέταξε τα όπλα του (το ίδιο και η σκιά), έτρεξε, την αγκάλιασε και γίνανε ένα !!!

Το να αποδεχθούμε την σκιά μας, (τα ελαττώματά μας, τα συμπλέγματά μας κλπ), ίσως είναι ο πιο δύσκολος άθλος που οφείλουμε να επιτελέσουμε, αν θέλουμε να βαδίσουμε την ηρωική ατραπό, την ατραπό των μυστών.

Στην Ελληνική μυθολογία ΠΑΝΤΑ ο ήρωας συνοδεύεται και από έναν θνητό βοηθό (Κάστωρ-Πολυδεύκης, Ηρακλής-Ιφικλής κλπ), όπως βέβαια και στην παγκόσμια εσωτερική μυθολογία (Στη Σουμεριακή μυθολογία με τον Γιλγαμές που αντιμετωπίζει την σκιά του και κατόπιν γίνεται ο αδάμαστος βοηθός του, στην Ινδική με τον Ράμα και τον πίθηκο Χανουμάν κλπ).
Χαρακτηριστικός είναι ο στίχος της Ραμαγιάνα, όπου ο Χαναουμάν φέρεται να λέει στον ήρωα Ράμα,
"πριν σε γνωρίσω, είμαι ο Χανουμάν
όταν σε γνωρίζω, είμαστε ένα".

Στο απόκρυφο ευαγγέλιο της Μαρίας, βρισκόμενος ο Ιησούς με τον πατέρα του Ιωσήφ στο αμπέλι, την ίδια ώρα η μητέρα του Μαρία τον είδε να μπαίνει στο σπίτι της. Απόρησε και όταν ο ίδιος και απαράλακτος Ιησούς την ρώτησε ...που είναι ο Ιησούς, κατατρόμαξε και θεώρησε ότι κάποιος δαίμονας ήρθε να την πειράξει. Όμως, τόλμησε και τον έδεσε στο κρεβάτι και έτρεξε να ειδοποιήσει για τα πεπραγμένα τον Ιησού.
Ο Ιησούς μόλις το άκουσε, έλαμψε από την χαρά του. Έτρεξε στο σπίτι, αντίκρυσε μπρος στα έκπληκτα μάτια των γονιών του τον ολόιδιο εαυτό του και όλος χαρά τον αγκάλιασε και έγιναν ...ένα !!!

Η φράση, θεός και θηρίο ίσως να προάγει μάλλον τον διπολισμό και την αντιπαράθεση
και να μη συμβάλλει στην επανασύνθεση.

Είναι όμως το πρώτο καθήκον, το πρώτο μέλημα του Νεόφυτου, να αποδεχθεί και να επανενωθεί με τη σκιά του,
προαπαιτούμενο για να εισέλθει στην ατραπό.

Για τον υγιή εσωτερισμό, ο ζηλωτής δεν προσπαθεί να υποδηλώσει την σκιά -πράγμα ούτως η άλλως ανέφικτο,
αλλά προσπαθεί να αποκτήσει έναν πειθήνιο συνεργάτη.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ .....

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 16, 2007, 11:05:56

Παράθεση από: Rose_777 στις Απριλίου 14, 2007, 20:44:18

'Ομως δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα όπως τα παρουσιάζεις... Υπάρχουν παγίδες στον δρόμο, αλλά υπάρχουν και εγρηγορότα που μας προστατεύουν, όπως το Ροδοσταυρικό εγρηγορός και οι διδασκαλίες του... Πολλές φορές μία επίκληση του συμβουλίου συμπαράστασης, όπως και στον Χριστιανισμό μία απλή προσευχή μπορεί να βοηθήσει δραστικά τον ψυχισμό του ανθρώπου να ηρεμήσει...

Όχι, δεν είναι τόσο τραγικά,
είναι ΠΟΛΥ χειρότερα και θα προσπαθήσουμε να το αναλύσουμε παρακάτω...

"....υπάρχουν και εγρηγορότα που μας προστατεύουν..."

Μακάρι νάταν έτσι !!!

Δυστυχώς είναι πολύ ασθενικά πια τα εγρηγορότα...
Η ενδυνάμωση ενός εγρηγορότος επιτυγχάνεται με τον συλλογικό προσανατολισμό προς αυτό, γεγονός που απαιτεί ύπαρξη ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ  αδελφότητας...
Ας μη γελιόμαστε... Έπαψε πλέον η αληθινή έννοια της αδελφότητας και πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων -που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα- οι σημερινοί άνθρωποι έχουμε σπάσει δυστυχώς τις συνεκτικές αλύσους που μας ενώνανε και κάτω από την πίεση της ιδιοτέλειας, απομονωθήκαμε και ξεπέσαμε πλέον στην οικτρή κατάσταση του ατομικισμού, του απομονωτισμού και της ιδιωτείας.

Ο τρόπος που δημιουργούνται, συντηρούνται και ενδυναμώνονται τα εγρηγορότα είναι υψηλή μαγεία...
Περιγράφεται πάντως επακριβώς στην Βίβλο, πως ο Μωυσής δημιούργησε τον φυλετικό θεό των εβραίων, τον ΙΕΧΩΒΑ, πως τον ζωοποιούσε και πως τον ενδυνάμωνε.
Ο Μωυσής βέβαια τον συντηρούσε με την ανάγκη και τον φόβο, κάνοντάς τον ζηλόφθονο και εκδικητικό, τρέφοντάς τον στην ουσία με ενέργειες του ενστικτώδους επιπέδου, γεγονός που γέννησε την απαίτηση για ζωική ενέργεια, άρα ήταν απαραίτητες οι θυσίες αίματος και όπως γνωρίζουμε, προσφέρονταν πλουσιοπάροχα.

Σήμερα, με εξαίρεση τα εγρηγορότα των ομάδων-χούλιγκαν που βασίζονται σε χαμηλές ενστικτώδεις ενέργειες,
η σύσταση των εγρηγορότων, ειδικότερα από τις ομάδες αναζήτησης, βασίζεται σε ενέργειες του συναισθηματικού πεδίου.
Η ανικανότητά μας όμως να βιώνουμε καθαρά, ανιδιοτελή και ανθρωπιστικά συναισθήματα, αποστερεί από λεπτές ενέργειες τα εγρηγορότα, αποδυναμώνοντάς τα, καθότι ασθενούν πλέον από την νόσο της αναιμίας.

Όπως μας αποκαλύπτει η εσωτερική σοφία, οι θεοί εξασθενούν και πεθαίνουν όταν στερούνται  την λατρεία των ανθρώπων.

Η επίκληση στο συμβούλιο συμπαράστασης, αποτελεί ακόμη ευτυχώς, ένα ύστατο αποκούμπι.
Βέβαια δεν έχει καμμία σχέση με την προσευχή, καθότι η προσευχή ενεργοποιεί μέσω της πίστης την αυθυποβολή και τις εσωτερικές ενέργειες των αρχετύπων του ασυνείδητου.
Ενώ το συμβούλιο συμπαράστασης είναι ένας δυναμικός χώρος συσσώρευσης ενεργειακών αποθεμάτων προς χρήση και βοήθεια του συνδεδεμένου και επικαλούμενου την συμπαράσταση μέλους.

Η ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Κανένας στις Απριλίου 16, 2007, 11:48:16

Παράθεση από: Ορφέας στις Απριλίου 15, 2007, 11:41:50

Το να αποδεχθούμε την σκιά μας, (τα ελαττώματά μας, τα συμπλέγματά μας κλπ), ίσως είναι ο πιο δύσκολος άθλος που οφείλουμε να επιτελέσουμε, αν θέλουμε να βαδίσουμε την ηρωική ατραπό, την ατραπό των μυστών.

Αποδεχόμαστε ή θεραπεύουμε τα συμπλέγματά μας?

Αυτή η διαδικασία "αποδοχής της σκιάς μας", στην Καμπάλα σε πιο στάδιο αντιστοιχεί?  Στη Σελήνη?

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Απριλίου 16, 2007, 16:31:19

Αγαπητέ Fr. Ορφέα,

συμφωνώ... αλλά όσο δύσκολη και αν είναι η δοκιμασία της σκιάς, υπάρχει νίκη...

Κάθε άνθρωπος βιώνει διαφορετικά την πάλη με την σκιά του... Πριν 10 χρόνια περίπου είχε αρχίσει η δική μου διαδικασία πάλης με την σκιά μου... Στην δική μου περίπτωση είχε ενεργοποιηθεί... διαβάζοντας στο Internet, διάφορα, σήμερα θα τα αποκαλούσα "φαντασιώσεις", ή δεισιδαιμονίες (σκέψεις που στην κυριολεξία μπορεί να προκαλέσουν ψυχώσεις)... Έψαχνα πληροφορίες, να βρω την αλήθεια, και τα πρώτα που συνάντησα ήταν σκιερές σκέψεις... για διεθνείς συνομοσιολογίες, για δρακόνιους, για οντότητες που μας κυνηγούν, κακούς εξωγήινους, θεωρίες "κοίλης γης", και ειδικά μετά που είχα διαβάσει την ψυχασθενή φιλολογία του Lovecraft... με τον πρωταγωνιστή τρόμου τον Κθούλου, δεν είχα ησυχία...

Άρχισα λοιπόν να βιώνω τις φοβίες μου, να φέρνω τους φόβους στην επιφάνεια και δεν ήταν λίγοι... Παραθέτω αυτήν την εμπειρία μου, σαν προειδοποίηση πως υπάρχουν πολλά σκουπίδια στο Internet, που μόνο τρόμο προκαλούν...

Ο λόγος είναι γιατί η ανθρωπότητά μας, το συλλογικό ασυνείδητο βρίσκεται σε μία παγκόσμια κρίση... ψυχολογική κρίση... Αλλάζουμε εποχή... αλλάζουμε πορεία... Η τεχνολογία τρέχει πιο γρήγορα από την ανθρώπινη συνείδηση, η ευτυχία έμεινε πίσω... Ο άνθρωπος αδυνατεί να ευτυχίσει στην εποχή μας... και επιτακτική ανάγκη είναι να αντιμετωπίσουμε τους ασυνείδητους φόβους μας... και να τους νικήσουμε...

Ο μοναδικός τρόπος για να κυριαρχήσει ο άνθρωπος στην σκιά του, είναι να γνωρίσει την αλήθεια... και το Amorc βοηθάει να κατανοηθούν πολλά ψυχικά φαινόμενα, εξηγώντας τα επιστημονικά έτσι ώστε κάθε είδους δεισιδαιμονία να εξαφανιστεί... και ο άνθρωπος να βιώσει και να κατανοήσει και τις δυνατότητές του αλλά και τα όρια του...

Βοηθάει τον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει την θεϊκή του φύση και να έρθει σε επαφή με την ψυχική του συνείδηση... να αντιληφθεί ότι είναι ένα κομμάτι του συνόλου αλλά και Ενα με το σύνολο...

Σύντροφός μου πάντα, στις δύσκολες στιγμές, ήταν και είναι το Ροδοσταυρικό εγρηγορός που με προστάτευε όταν συντονιζόμουν μαζί του, δυνάμωνε την ισχύ των θεραπευτικών, και με αξίωνε να "δω" βαθιές αλήθειες... 

Ο Ροδόσταυρος γνωρίζει πως η Δύναμη του είναι οι υψηλές "δονήσεις", οι αγνές σκέψεις, συναισθήματα και δράσεις... και χρειάζεται πάντα να προσέχουμε τι τροφή δίνουμε στην ψυχή, στον νου μας και στην καρδιά μας...

Παραθέτω απόσπασμα από το μήνυμα του ΜΔ Sven Johansson,

"Ως Ροδόσταυροι, έχουμε όλοι μάθει ότι η ευτυχία είναι μία νοητική κατάσταση, κάτι που συσχετίζεται με τον εσώτερο εαυτό, και πως με αρκετή πρακτική και εκπαίδευση, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να βιώνουμε την ευτυχία κατά βούληση. Όμως επίσης γνωρίζουμε πως η πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω μας φαίνεται δυστυχώς πεπεισμένη ότι βρίσκεται σε αυτόν τον κόσμο ειδικά για να υποστεί και να υπομείνει δυσκολίες." 

Οι ιστορίες τρόμου μπορεί να μας γοητεύουν κάποιες στιγμές, ανεβάζοντας την αδρεναλίνη μας στα ύψη, αλλά αν δεν ελέγχουμε τα πάθη μας, γινόμαστε υποχείρια τους, βιώνουμε τραγικότητες... και ειλικρινά άδικα τυραννάμε τους εαυτούς μας...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Avaris στις Απριλίου 17, 2007, 17:11:09

Τι «αποτελέσματα» προσδοκούμε από τον Διαλογισμό? Ανάλογα με την απάντηση που δίνουμε σε αυτό το ερώτημα, καταλήγουμε και σε διαφορετικό «Μοντέλο Διαλογισμού».

Υπάρχουν άνθρωποι  που έφτασαν σε ασύλληπτα ύψη Πνευματικότητας με την Περισυλλογή  (Διανοητικός Διαλογισμός) όπως ο Σωκράτης. Ακόμη και σε αυτούς όμως, υπήρχαν περιπτώσεις που έπεφταν σε «Έκσταση». Τι να συνέβαινε άραγε μέσα του όταν επί ώρες είχε ξεχάσει εκείνο το Συμπόσιο και στέκονταν σε μια γωνιά κάποιου δρόμου, «αποσβωλομένος», «χαμένος στον κόσμο του», σαν να μην υπήρχε κανείς γύρω του?

Τι βίωνε άραγε εκείνη τη στιγμή ο Σωκράτης? Κάποιες φιλοσοφικές συνειδητοποιήσεις διανοητικού επιπέδου? Ή μήπως , κάποια απροσδιόριστα μυστικιστικά συναισθήματα και γνώσεις υπερβατικού επιπέδου?

Αυτό που «βίωνε» εκείνη την στιγμή ο Σωκράτης, ανήκει στον «Διανοητικό Διαλογισμό» ή στον «Υπερβατικό Διαλογισμό» άραγε?

Ή μήπως, σε έναν «συνδυασμό και των δύο»?

Υπάρχουν επίσης, Άγιοι άνθρωποι που άγγιξαν εξίσου ασύλληπτα ύψη Μυστικιστικής Έκστασης και το ονόμασαν Θεία Κοινωνία. Ενίοτε, απλοί χωριάτες, χωρίς καμία εξωτερική ακαδημαϊκή γνώση, ενίοτε δεν ήξεραν να γράφουν καλά καλά, μόνασαν, ασκήτεψαν – σε οποιοδήποτε Δόγμα – και όμως, κάποιοι από αυτούς, χωρίς να έχουν καταλήξει σε καμία όξυνση της Διάνοιάς τους, ανέπτυξαν σε τέτοιο βαθμό την ένταση του Θείου Σπινθήρα μέσα τους που μπορούσαν πλέον να γαληνεύουν λιοντάρια ακόμη και με μόνη την παρουσία τους.

Κατάφερναν να θεραπεύουν με ένα άγγιγμα ή ένα λόγο τους. Κατάφερναν να μένουν μήνες ολόκληρους σε έκσταση χωρίς ανθρώπινες ανάγκες να τους ενοχλούν. Ενίοτε, κατάφερναν να μένουν ημέρες θαμμένοι σε τάφους και να ξαναβγαίνουν υγιέστατοι. Άλλοι κατάφερναν να υπομένουν βασανιστήρια ή την πυρά της εκτέλεσης στωϊκά και χωρίς ένα δάκρυ.

Και όλα αυτά, καθαρά και μόνον μέσω Υπερβατικών Τύπων Διαλογισμού και σφοδρών σωματικών στερήσεων εν μέσω Ερήμων ή άνυδρων Βουνών. Χωρίς καμία προεργασία Διανοητική. Αντιμετωπίζοντας τις Μυστικιστικές παραισθήσεις με μόνο όπλο κι εφόδιο την πίστη τους στο Θεό.

Σίγουρα, πολλοί από αυτούς «τρελλάθηκαν». Δεν άντεξαν το σοκ. Εξακολούθησαν όμως εκατομμύρια να ακολουθούν αυτούς τους Δρόμους. Και πολλοί από αυτούς τα κατάφεραν. Ακόμη και οι απλοί μοναχοί, ακόμη κι όταν δεν κάνουν καμία «Διανοητική άσκηση», εκπέμπουν  και μεταδίδουν μια Γαλήνη που έχει καθαρά Υπερβατική, Μυστικιστική Βάση.

Τα εκατομμύρια οπαδών του Κρίσνα ονομάζουν Διαλογισμό το εξής απλοϊκό: Να απαγγέλουν επί δίωρο κάθε ημέρα το «Χάρε Κρίσνα, Χάρε Κρίσνα, Κρίσνα Κρίσνα Χάρε Χάρε. Χάρε Ράμα, Χάρε Ράμα, Ράμα Ράμα, Χάρε Χάρε».

Και μέσα από αυτό το απλό σύστημα, έχουν ξεπηδήσει εκπληκτικές προσωπικότητες και «Άγιοι».

Ό Σαι Μπάμπα, ορίζει στους μαθητές του να διαλογίζονται με έναν και μοναδικό τρόπο. Να φέρνουν στο μυαλό τους τη μορφή του Θεού. Αυτό και μόνο. Και ο ίδιος και ο χώρος του έχουν στο ενεργητικό τους αρκετά θεραπευτικά θαύματα. Κανείς τους δεν εκπαιδεύεται πρώτα με νοητικές ασκήσεις και μετά να περάσει στο Υπερβατικό. Απλοί άνθρωποι άλλωστε είναι οι περισσότεροι. Καμία σχέση με Καρτεσιανά μοτίβα αναλύσεων.

Αντιστοίχως, βλέπουμε ανώτερες μορφές της Ανατολικής Υπερβατικής Σχολής, όπως ο Γιογκανάντα αλλά και ο Σαραϊνταριάν να προωθούν το Συνδυασμό των δυο Σχολών.

Ο Σαραϊνταριάν μάλιστα έχει αφιερώσει βιβλία του σε αυτό το θέμα (πχ Η Επιστήμη του Διαλογισμού), μετατρέποντας πλέον τον Διαλογισμό σε επιστήμη. Ορίζει με κάθε λεπτομέρεια το «πως», θυμίζοντας ουσιαστικά, Αναλυτή Συστήματος. Ουσιαστικά, αναφέρεται στο «Δυτικό Μοντέλο Αναλυτικής Περισυλλογής» (επάνω σε ένα θέμα) και καταλήγοντάς το σε μια Υπερβατική Θέασή του στο τέλος.

Έχουμε επίσης, και την Σχολή των Πολεμικών Τεχνών.

Θα μεταφέρω την δική μου εμπειρία εδώ. 23 χρόνια πριν, στα 17 μου, ξεκίνησα μια Ιαπωνική τεχνική, το Wado Ryu. Δεν υπήρχε σχολή, είμασταν οι πρώτοι μαθητές του δασκάλου κι έτσι εκπαιδευόμασταν παραδοσιακά. Στο σπίτι του επάνω στο βουνό, μέσα στα πεύκα.

Ένα από αυτά που έπρεπε να μάθουμε ήταν σπασίματα αντικειμένων και μέσω αυτού, «αυτοσυγκέντρωση».

Μας έβαλε μια ημέρα ξαφνικά να σπάσουμε από ένα γαλλικό κεραμίδι ο καθένας με την κόψη του χεριού. Σπάσαμε το χέρι μας και όχι το κεραμίδι. Το είχε κάνει επίτηδες ο Δάσκαλος. Ήξερε πως δεν θα τα καταφέρναμε, αλλά ήθελε να δημιουργήσει μέτρο σύγκρισης.

Μετά μας έβαλε να καθήσουμε σταυροπόδι, να κλείσουμε τα μάτια και να αδειάσουμε το μυαλό μας από κάθε σκέψη για 15 λεπτά περίπου. Κάποια στιγμή μας είπε να ανοίξουμε τα μάτια, να σηκωθούμε ήρεμα, να πάρουμε θέση ο καθένας μπροστά στο κεραμίδι του και να πάρουμε μια σειρά αναπνοών όλο και πιο εντεινόμενων, χωρίς να σκεπτόμαστε τίποτε άλλο και να χτυπήσουμε το κεραμίδι. Το κεραμίδι αυτή την φορά έγινε κομμάτια.

Τι είχε συμβεί? Τι άλλαξε? Το χέρι μας ήταν το ίδιο όπως προηγουμένως…..Μέσω αυτής της τεχνικής όμως, ο Δάσκαλος μας έβγαλε στην επιφάνεια «άλλες δυνάμεις»….

Το ονόμαζε «αυτοσυγκέντρωση των 100»….κλιμακωτά ανέβαινε μέχρι….ποιός ξέρει που …..

Με τακτική εξάσκηση, καταφέρναμε να κρατάμε το κεφάλι μας «κενό» για όλο και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα…..με αποτέλεσμα, να σπάμε όλο και περισσότερα κεραμίδια…..

Ο σκοπός ήταν – μας έλεγε -  να μπορούμε να πετύχουμε τα ίδια «εκρηκτικά αποτελέσματα» σε κλάσματα δευτερολέπτου, χωρίς να χρειαστεί να κάνουμε αυτή την άσκηση αυτοσυγκέντρωσης…..να «ανακαλέσουμε αυτή την εσωτερική ορμή» ακαριαία από φάση ηρεμίας όποτε μας «χρειαστεί σε συνθήκες μάχης»….

Και το κατάφερε, σε μεγάλο βαθμό… Η άσκηση του «κενού κεφαλιού» λοιπόν, είδαμε πως «δούλευε», έφερνε αποτελέσματα…..έβγαζε «δυνάμεις» στην επιφάνεια….

Τότε έμοιαζε σαν απλή άσκηση….πολύ αργότερα κατάλαβα πως ήταν «κάτι πολύ περισσότερο»….

Σήμερα Ορφέα, μου έμαθες πως προέρχεται από την Φιλοσοφική Σχολή του Soto….στην πορεία, προφανώς, κάποιοι Sensei των Ιαπωνικών πολεμικών τεχνών, το απλοποίησαν ακόμη πιο πολύ….να όμως, που δουλεύει το «σύστημα»….δεν έφερε κανέναν «εφιάλτη» στην επιφάνεια από το ασυνείδητο….αντιθέτως, έβγαλε και συνεχίζει να βγάζει «ενδιαφέροντα πράγματα» στην επιφάνεια….εφόσον «συνεχίζω μέχρι σήμερα, 22 χρόνια μετά στο ίδιο μοτίβο, αν και το έχω «παντρέψει με διάφορα άλλα ακόμη»…..

Μια ακόμη περίπτωση που δεν πρέπει να μας διαφεύγει….

Αδειάζει κάποιος το νου του, περιπίπτοντας σε «κενό» για κάμποση ώρα (υπερβατικός Διαλογισμός) και κατόπιν  δίνει «υποβολές στον εαυτό του» για βαθύτερη ακόμη κατάσταση νάρκης…..έτσι, από την μία έχουμε κατάσταση κενού για ένα χ χρονικό διάστημα και από την άλλη, ένα «ζωηρό πνεύμα» που νηφάλιο «εντός» δίνει εντολές μέχρι να επιτευχθεί το ζητούμενο βάθος «νάρκης»….σε εκείνο το «βάθος» πλέον ξεκινάει να «αναλύσει ένα θέμα» αλλάζοντας ουσιαστικά μέθοδο και περνώντας στον Διανοητικό Διαλογισμό….και τελειώνει πάλι με «κενό» και Υπερβατικό Διαλογισμό προσπαθώντας να πετύχει «βαθύτερη ακόμη – πλην ενεργό – νάρκη» και «Κάθοδο»….

Βλέπουμε δηλαδή, πως, ο Διανοητικός ενεργός Διαλογισμός μπορεί να συνδυαστεί  με τον Υπερβατικό απλώς χρησιμοποιώντας τα κανάλια των «εν υπνώσει διαδικασιών».

Από την άλλη, επειδή όντως πρέπει να τηρείται μια ισορροπία, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Δυτικός Αναζητητής έχει ανατραφεί με την ροπή προς το διάβασμα και την μελέτη. Πολλοί δε και με το Γράψιμο.  Έτσι, ασκεί την Διάνοιά του, ούτως ή άλλως.

Ας πάρουμε το φόρουμ. Για να απαντήσω στα σημερινά θέματα τα έχω στο μυαλό μου δύο και τρεις ημέρες, μπορεί και μία εβδομάδα κάποια από αυτά. Μπορεί να βρίσκομαι οπουδήποτε κι όμως ο νους μου να αναλύει διαρκώς, επίμονα και πολύπλευρα παραμέτρους αυτών των θεμάτων. Ακόμη και στο τιμόνι του αυτοκινήτου, μερικές φορές μοιάζω με υπνωτισμένο. Τόσο βυθισμένος είμαι στο θέμα μου. (Και οδηγώ μηχανικά). Αυτό δεν είναι επίμονος και Διαρκής Διανοητικός διαλογισμός?

Την ώρα που γράφουμε ένα μήνυμα στο φόρουμ και είμαστε επί δύο ώρες επάνω του να δουλεύουμε με κάθε λεπτομέρεια το σχόλιό μας, ουσιαστικά δεν κάνουμε Επίμονο και απαιτητικό Διανοητικό διαλογισμό?

Ποια η διαφορά ας πούμε , εάν δεν γίνεται ταυτόχρονα με τον Υπερβατικό του Κενού?

Όταν αφιερώνουμε και κάποιο χρονικό διάστημα στην προσευχή, αυτό δεν είναι Διαλογισμός στην Μορφή, στα Ονόματα και στις Δυνάμεις του Θεού»? (είτε σκόρπια σε διάφορα χρονικά σημεία της ημέρας, είτε κατά τη διάρκεια του Διαλογισμού)…..

Ή όταν, κάποιος κάνει «Ψυχανάλυση εν υπνώσει», δεν κάνει ουσιαστικά ένα είδος «Καθοδηγούμενου Διαλογισμού» αναζητώντας ρίζες προβλημάτων?

Το ίδιο δεν ισχύει εάν κάνει «κάτι ανάλογο» μόνος του? Δηλαδή, «αυτοανάλυση εν υπνώσει»?

Ανάλογα με το «τι ψάχνουμε», ο Διαλογισμός μπορεί να πάρει πολλές μορφές, πολλές έννοιες….

Δεν νομίζω όμως, πως μπορούμε να πούμε ότι το ένα είναι Διαλογισμός και το άλλο δεν είναι….

Κι αυτό γιατί, όλα τα είδη Διαλογισμού (είτε από μόνα τους είτε σε συνδυασμό με άλλα) γέννησαν Μεγάλες Μορφές που προσέφεραν Πνευματικά Επιτεύγματα.

Και όλα τα είδη Διαλογισμού (και πάλι είτε μόνα τους, είτε σε συνδυασμό) οδήγησαν κάποιους, από κακή χρήση στην Παράνοια.

(Πόσοι Δυτικοί αλήθεια έχουν τρελλαθεί από το πολύ διάβασμα! Ή πόσοι Δυτικοί επιστήμονες (και όχι μόνο) είναι – επιεικώς – «εκκεντρικοί? Να θυμηθούμε τον Αινστάιν που έβγαινε με τις πυζάμες από το σπίτι ή τον Νίξον που φόραγε διαφορετικά χρώματα κάλτσας στο κάθε πόδι?)

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Απριλίου 20, 2007, 12:25:16

Αγαπητοί φίλοι,

θα ήθελα να παραθέσω κάποια αποσπάσματα του ΜΔ Fr. Sven Johansson, πάνω στον διαλογισμό, που πιστεύω ότι δείχνουν και τις δύο πλευρές και τα υπέρ και τα κατά... Το ολοκληρωμένο κείμενο βρίσκεται στην βιβλιοθήκη των μελών με τίτλο "Πως να διαλογιζόμαστε"

"Σε μια από τις μονογραφίες των υψηλότερων βαθμών του Τάγματος βρίσκουμε το ακόλουθο απόσπασμα:  "Οι αποκαλύψεις πάνω στα μυστήρια της ζωής προκύπτουν μέσα από το κεκαλυμμένο σκοτάδι της απόκρυφης μυστικιστικής σιγής." Μπορεί η φράση αυτή να ακούγεται αρχικά ασαφής, αλλά στην πραγματικότητα είναι έτσι ακριβώς, μια και όλα τα αληθινά πολύτιμα για μας, όλα τα πραγματικά επιτεύγματα, τα λαμβάνουμε, κατά ένα τρόπο, μέσω της εσωτερικής σιγής. Κανένα πλήθος βιβλίων δεν μπορεί να μας διδάξει αυτά που έρχονται από μέσα μας."

"Λέγοντας τα παραπάνω όμως, μην ξεχνάτε ποτέ ότι ζείτε σε έναν υλικό κόσμο και δεν πρέπει να αμελείτε τις υλικές σας ευθύνες. Το να εστιάζεστε υπερβολικά στον διαλογισμό εις βάρος άλλων επειγουσών φυσικών αναγκών, φέρει συνέπειες, όπως μπορεί να γίνετε πιο εσωστρεφείς, λιγότερο ικανοί να αντιμετωπίζετε τους άλλους, λιγότερο ικανοί να χειρίζεστε ακόμη και απλές υλικές υποθέσεις. Και σε ακραίες περιπτώσεις η κατάχρηση στον διαλογισμό είναι όπως η κατάχρηση στα ναρκωτικά, υπάρχει ακόμη και κίνδυνος κατάθλιψης που μπορεί να αποφευχθεί παντελώς.  Η υπομονή, η επιμονή και η εγκράτεια είναι σημαντικές ιδιότητες που απαιτούνται για οποιαδήποτε μυστικιστική πρακτική, γι’ αυτό βρείτε μια ισορροπία μεταξύ των υλικών και των πνευματικών σας αναγκών και τοποθετείστε τον διαλογισμό σας κάπου ενδιάμεσα. "

Η αλήθεια πάντα βρίσκεται στην μέση... και αυτήν την Αρμονία επιζητούμε να πετυχαίνουμε στην ζωή μας...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 20, 2007, 15:36:39

Παράθεση από: Avaris στις Απριλίου 17, 2007, 17:11:09

Τι «αποτελέσματα» προσδοκούμε από τον Διαλογισμό? Ανάλογα με την απάντηση που δίνουμε σε αυτό το ερώτημα, καταλήγουμε και σε διαφορετικό «Μοντέλο Διαλογισμού».

Υπάρχουν άνθρωποι  που έφτασαν σε ασύλληπτα ύψη Πνευματικότητας με την Περισυλλογή  (Διανοητικός Διαλογισμός) όπως ο Σωκράτης. Ακόμη και σε αυτούς όμως, υπήρχαν περιπτώσεις που έπεφταν σε «Έκσταση». Τι να συνέβαινε άραγε μέσα του όταν επί ώρες είχε ξεχάσει εκείνο το Συμπόσιο και στέκονταν σε μια γωνιά κάποιου δρόμου, «αποσβωλομένος», «χαμένος στον κόσμο του», σαν να μην υπήρχε κανείς γύρω του?

Τι βίωνε άραγε εκείνη τη στιγμή ο Σωκράτης? Κάποιες φιλοσοφικές συνειδητοποιήσεις διανοητικού επιπέδου? Ή μήπως , κάποια απροσδιόριστα μυστικιστικά συναισθήματα και γνώσεις υπερβατικού επιπέδου?

Αυτό που «βίωνε» εκείνη την στιγμή ο Σωκράτης, ανήκει στον «Διανοητικό Διαλογισμό» ή στον «Υπερβατικό Διαλογισμό» άραγε?

Ή μήπως, σε έναν «συνδυασμό και των δύο»?

Αλήθεια, τί είναι αυτό που διαχωρίζει σε δύο μεθόδους διαλογισμού, σε περισυλλογή και σε έκσταση;

Μήπως έχουμε διαχωρίσει τεχνικά και έχουμε αποδώσει ως κάτι διαφορετικό, απλά μια πιο προχωρημένη βαθμίδα διαλογισμού;

Στο Ζεν, η περισυλλογή κατά την διαδικασία των ασκήσεων, ρητά μας αναφέρει ότι η κατάσταση της βαθιάς περισυλλογής (διανοητικού διαλογισμού που αναφέρει ο αδελφός Avaris), είναι το τελευταίο στάδιο -και το ζητούμενο όλης της ασκητικής διαδικασίας- όπου ο διαλογιζόμενος φτάνει και ουσιαστικά απομονώνεται πλήρως από τα εξωτερικά ερεθίσματα, οπότε φαίνεται τελείως "απομονωμένος", "χαμένος στον κόσμο του", "σαν να μην υπάρχει κανείς γύρω του", όπως αναφέρεται για τον Σωκράτη.
Γιατί αυτή η κατάσταση ονομάζεται "έκσταση;".

Η έννοια της λέξης "έκσταση", σημαίνει "εκτοπισμός", απομάκρυνση", "θάμπωμα", "έκπληξη", "σύγχυση", "παραφροσύνη".
Είναι ουσιαστικά μία κατάσταση που το υποκείμενο απομακρύνεται και εκτοπίζεται από την ΕΔΩ πραγματικότητα, εκπλήττεται και θαμπώνεται από την "όραση" μιας φανταστικής πραγματικότητας, ο νους συγχίζεται και τελικά επέρχεται η παραφροσύνη.

Αμφιβάλλω αν αυτό έκανε ο Σωκράτης !!!
Αμφιβάλλω ακόμα αν κάποιος σώφρων και αληθής διδάσκαλος, θα δίδασκε τεχνικές φυγής από την εδώ πραγματικότητα, άσχετα αν η αντίληψή μας για την απτή πραγματικότητα είναι κατά κανόνα ελλειπής και λανθασμένη.

Οι ενασχολούμενοι με την Αστρολογία θα σκέφτονται αμέσως τα "ψαράκια" και την ευκολία που τα χαρακτηρίζει να υπερίπτανται στα σύννεφα και να έχουν σε ευχρηστία την "φυγή". Ποσειδώνας γαρ.

Σε Ποσειδώνιους φαντασιακούς κόσμους ατυχώς στοχεύουν, όχι μόνον οι ναρκωμανείς αλλά και όλα τα δόγματα.
Η νουθεσία των δογμάτων, απαξιώνοντας την ίδια την ζωή, διαστρέβλωσε την ίδια την γνώση (πλάνη = Ποσειδώνας ), αντιστρέφοντας τους κόσμους.
Τον φαντασιακό κόσμο της φυγής, τον αναγορεύσαν ως πραγματικό και αποδώσαν με ευκολία τον χαρακτηρισμό, ψεύτικος, απάτη, πλάνη, μάγια, καθαρή φαντασία, στον υπαρκτό κόσμο της δημιουργίας.
Από εκεί αρχίζει και ο πρώτος διαχασμός ως προς το τι είναι αλήθεια και τι πλάνη.

Το θάμπωμα και η έκπληξη που είναι τα στοιχεία της έκστασης, μαζί με την απόλυτη ελευθερία της φαντασίωσης, είναι τα συστατικά που παγιδεύουν τους δυστυχείς που αδυνατούν να εργαστούν στην σκληρή ομολογουμένως πραγματικότητα της ζωής.
Οι ίδιες οι θρησκείες μάλλιστα, αλλά εσχάτως και εσωτερικές ιδεολογίες οι οποίες εζήλωσαν την δόξα των εκκλησιών, παροτρύνουν και παρασύρουν αθώους, προσηλυτίζοντας, πλάθοντας και παράγοντας καινούρια θύματα των πλανών τους.
Η βάση της παγίδας που έντεχνα στήνεται, είναι ένας φαντασιακός παράδεισος όπου ένας πατέρας φροντίζει για τα ανώριμα και τα ανεύθυνα παιδάκια, τους παρέχει όλα τα αγαθά πλουσιοπάροχα, τους ικανοποιεί όλες τις επιθυμίες τους, τους καλύπτει όλες τους τις ανάγκες και μάλλιστα -ως παντογνώστης- προτού ακόμα εμφανιστούν οι ανάγκες, χαρές, τραγούδια, απολαύσεις είναι στο καθημερινό πρόγραμμα του παραδείσου.
Και ο καλός αυτός πατέρας, τίποτα δεν ζητάει, απλά μόνον να τον σεβόμαστε και να τον πιστεύουμε...

Και τα ανεύθυνα και ανώριμα παιδάκια που δυσανασχετούν με τις υποχρεώσεις που συνοδεύει η ενηλικίωση,
συναισθηματικά προσκολημμένα στην νηπιακή ηλικία, ονειρεύονται την πατρική εστία που όλα τα παρείχε ο πατέρας, απαιτώντας απλά σεβασμό και τυφλή υπακοή σε αυτόν.
Δυστυχώς, αυτή η ψυχολογική κατάσταση της νοσταλγίας της ασφάλειας της πατρικής εστίας και του παλιμπαιδισμού προς την οκνηρία και την χαρισματική απόκτηση και απόλαυση των αγαθών, που λίγο πολύ είναι χαραγμένη μέσα σε κάθε άνθρωπο, στήνει το δίχτυ στον κάθε ανυποψίαστο και τον παγιδεύει στην πλάνη ενός τέτοιου φαντασιακού κόσμου, για χάρη του οποίου, σπεύδει να θυσιάσει τον παρόντα κόσμο.

Κορωνίδα στις παγίδες που στήνονται είναι η διαδικασία της έκστασης.
Μια τέλεια τεχνική εκτόπισης και απομάκρυνσης, που με εκθαμβωτικές εκπλήξεις, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην σύγχηση και στην παραφροσύνη...

Υ.Γ. : ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ  ΟΙΚΟΠΕΔΑ  ΣΤΟΝ  ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ. ΔΟΣΕΙΣ,  ΜΕΧΡΙ ΝΑ ...ΑΠΟΧΩΡΉΣΕΤΕ ...

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 20, 2007, 16:30:39

Παράθεση από: Avaris στις Απριλίου 17, 2007, 17:11:09

Θα μεταφέρω την δική μου εμπειρία εδώ. 23 χρόνια πριν, στα 17 μου, ξεκίνησα μια Ιαπωνική τεχνική, το Wado Ryu. Δεν υπήρχε σχολή, είμασταν οι πρώτοι μαθητές του δασκάλου κι έτσι εκπαιδευόμασταν παραδοσιακά. Στο σπίτι του επάνω στο βουνό, μέσα στα πεύκα.

Ένα από αυτά που έπρεπε να μάθουμε ήταν σπασίματα αντικειμένων και μέσω αυτού, «αυτοσυγκέντρωση».

Μας έβαλε μια ημέρα ξαφνικά να σπάσουμε από ένα γαλλικό κεραμίδι ο καθένας με την κόψη του χεριού. Σπάσαμε το χέρι μας και όχι το κεραμίδι. Το είχε κάνει επίτηδες ο Δάσκαλος. Ήξερε πως δεν θα τα καταφέρναμε, αλλά ήθελε να δημιουργήσει μέτρο σύγκρισης.

Μετά μας έβαλε να καθήσουμε σταυροπόδι, να κλείσουμε τα μάτια και να αδειάσουμε το μυαλό μας από κάθε σκέψη για 15 λεπτά περίπου. Κάποια στιγμή μας είπε να ανοίξουμε τα μάτια, να σηκωθούμε ήρεμα, να πάρουμε θέση ο καθένας μπροστά στο κεραμίδι του και να πάρουμε μια σειρά αναπνοών όλο και πιο εντεινόμενων, χωρίς να σκεπτόμαστε τίποτε άλλο και να χτυπήσουμε το κεραμίδι. Το κεραμίδι αυτή την φορά έγινε κομμάτια.

Τι είχε συμβεί? Τι άλλαξε? Το χέρι μας ήταν το ίδιο όπως προηγουμένως…..Μέσω αυτής της τεχνικής όμως, ο Δάσκαλος μας έβγαλε στην επιφάνεια «άλλες δυνάμεις»….

Το ονόμαζε «αυτοσυγκέντρωση των 100»….κλιμακωτά ανέβαινε μέχρι….ποιός ξέρει που …..

Με τακτική εξάσκηση, καταφέρναμε να κρατάμε το κεφάλι μας «κενό» για όλο και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα…..με αποτέλεσμα, να σπάμε όλο και περισσότερα κεραμίδια…..

Ο σκοπός ήταν – μας έλεγε -  να μπορούμε να πετύχουμε τα ίδια «εκρηκτικά αποτελέσματα» σε κλάσματα δευτερολέπτου, χωρίς να χρειαστεί να κάνουμε αυτή την άσκηση αυτοσυγκέντρωσης…..να «ανακαλέσουμε αυτή την εσωτερική ορμή» ακαριαία από φάση ηρεμίας όποτε μας «χρειαστεί σε συνθήκες μάχης»….

Και το κατάφερε, σε μεγάλο βαθμό… Η άσκηση του «κενού κεφαλιού» λοιπόν, είδαμε πως «δούλευε», έφερνε αποτελέσματα…..έβγαζε «δυνάμεις» στην επιφάνεια….

Τότε έμοιαζε σαν απλή άσκηση….πολύ αργότερα κατάλαβα πως ήταν «κάτι πολύ περισσότερο»….

Σήμερα Ορφέα, μου έμαθες πως προέρχεται από την Φιλοσοφική Σχολή του Soto….στην πορεία, προφανώς, κάποιοι Sensei των Ιαπωνικών πολεμικών τεχνών, το απλοποίησαν ακόμη πιο πολύ….να όμως, που δουλεύει το «σύστημα»….δεν έφερε κανέναν «εφιάλτη» στην επιφάνεια από το ασυνείδητο….αντιθέτως, έβγαλε και συνεχίζει να βγάζει «ενδιαφέροντα πράγματα» στην επιφάνεια….εφόσον «συνεχίζω μέχρι σήμερα, 22 χρόνια μετά στο ίδιο μοτίβο, αν και το έχω «παντρέψει με διάφορα άλλα ακόμη»…..

........Μέσω αυτής της τεχνικής όμως, ο Δάσκαλος μας έβγαλε στην επιφάνεια «άλλες δυνάμεις........

........Η άσκηση του «κενού κεφαλιού» λοιπόν, είδαμε πως «δούλευε», έφερνε αποτελέσματα…..έβγαζε «δυνάμεις» στην επιφάνεια…....

.......»….δεν έφερε κανέναν «εφιάλτη» στην επιφάνεια από το ασυνείδητο….αντιθέτως, έβγαλε και συνεχίζει να βγάζει «ενδιαφέροντα πράγματα» στην επιφάνεια….εφόσον «συνεχίζω μέχρι σήμερα, 22 χρόνια μετά στο ίδιο μοτίβο, αν και το έχω «παντρέψει με διάφορα άλλα ακόμη»…..


Το ζητούμενο σε κάθε άσκηση είναι να βρίσκεται ΠΑΝΤΑ κάτω από την εποπτεία της συνείδησης...
Δεν υπάρχει κακή τεχνική η κακή άσκηση.
Κακό είναι όταν εκτελείται σε λάθος χρόνο, κακό είναι όταν εκτελείται από ζηλωτές που δεν είναι ακόμα έτοιμοι για τέτοιου είδους ασκήσεις.
Κακό είναι όταν δεν έχει ασκηθεί κατάλληλα η συνείδηση για να εποπτεύει, αλλά το χειρότερο απ' όλα, είναι να οδηγείται ο μαθητής σε παραγκωνισμό και άρνηση της ίδιας του της συνείδησης.
Ακόμα και για οσποιοδήποτε και οσοδήποτε μεγάλο όφελος, είναι έγκλημα....

Δεν έφερε κανέναν εφιάλτη στην επιφάνεια, γράφεις φίλε μου. Αντίθετα, λες, έβγαλε και συνεχίζει να βγάζει ενδιαφέροντα πράγματα.....

Φίλε μου, εσύ προσανατόλισες τις ασκήσεις σου στην ενέργεια, στη δύναμη...
Την ελέγχεις ;;;

Οι ενέργειες που αναδύονται στην επιφάνεια, ελέγχονται και κατευθύνονται από την συνείδησή σου ;;;
Ή μήπως κάποιες φορές "κάνουν του κεφαλιού τους" και παρατηρείς ενίοτε κάποια "αυθαίρετα" αποτελέσματα γύρω σου ;;;

Η συνείδησή σου ελέγχει την έκφραση της δύναμης - ενέργειας, ελέγχει το σώμα σου,
ή η ίδια η δύναμη κάνει κατάληψη κάποιες φορές που εκδηλώνεται σε όλο της το μεγαλείο, στο σώμα αλλά και στην ίδια σου την ύπαρξη ;;;

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Avaris στις Απριλίου 20, 2007, 17:07:24

Παράθεση από: Ορφέας στις Απριλίου 20, 2007, 16:30:39

........Μέσω αυτής της τεχνικής όμως, ο Δάσκαλος μας έβγαλε στην επιφάνεια «άλλες δυνάμεις........

........Η άσκηση του «κενού κεφαλιού» λοιπόν, είδαμε πως «δούλευε», έφερνε αποτελέσματα…..έβγαζε «δυνάμεις» στην επιφάνεια…....

.......»….δεν έφερε κανέναν «εφιάλτη» στην επιφάνεια από το ασυνείδητο….αντιθέτως, έβγαλε και συνεχίζει να βγάζει «ενδιαφέροντα πράγματα» στην επιφάνεια….εφόσον «συνεχίζω μέχρι σήμερα, 22 χρόνια μετά στο ίδιο μοτίβο, αν και το έχω «παντρέψει με διάφορα άλλα ακόμη»…..


Το ζητούμενο σε κάθε άσκηση είναι να βρίσκεται ΠΑΝΤΑ κάτω από την εποπτεία της συνείδησης...
Δεν υπάρχει κακή τεχνική η κακή άσκηση.
Κακό είναι όταν εκτελείται σε λάθος χρόνο, κακό είναι όταν εκτελείται από ζηλωτές που δεν είναι ακόμα έτοιμοι για τέτοιου είδους ασκήσεις.
Κακό είναι όταν δεν έχει ασκηθεί κατάλληλα η συνείδηση για να εποπτεύει, αλλά το χειρότερο απ' όλα, είναι να οδηγείται ο μαθητής σε παραγκωνισμό και άρνηση της ίδιας του της συνείδησης.
Ακόμα και για οσποιοδήποτε και οσοδήποτε μεγάλο όφελος, είναι έγκλημα....

Δεν έφερε κανέναν εφιάλτη στην επιφάνεια, γράφεις φίλε μου. Αντίθετα, λες, έβγαλε και συνεχίζει να βγάζει ενδιαφέροντα πράγματα.....

Φίλε μου, εσύ προσανατόλισες τις ασκήσεις σου στην ενέργεια, στη δύναμη...
Την ελέγχεις ;;;

Οι ενέργειες που αναδύονται στην επιφάνεια, ελέγχονται και κατευθύνονται από την συνείδησή σου ;;;
Ή μήπως κάποιες φορές "κάνουν του κεφαλιού τους" και παρατηρείς ενίοτε κάποια "αυθαίρετα" αποτελέσματα γύρω σου ;;;

Η συνείδησή σου ελέγχει την έκφραση της δύναμης - ενέργειας, ελέγχει το σώμα σου,
ή η ίδια η δύναμη κάνει κατάληψη κάποιες φορές που εκδηλώνεται σε όλο της το μεγαλείο, στο σώμα αλλά και στην ίδια σου την ύπαρξη ;;;

Εκπληκτικό φίλε μου!!!

Αυτός ο "συνδυασμός γεγονότων" δεν είχε πάει στο νου μου....

Μάλλον εντόπισες τελικά τον "καταλύτη" φίλε Ορφέα.....το "Γεγονός/διαδικασία" που "ευθύνεται" για τις "ανεξέλεγκτες δυναμικές εκτονώσεις" που λέγαμε...

Παρ'ολα αυτά, νομίζω ότι κάπου έλεγες, πως, ακόμη και αν "μπει τυχαία" εκεί που δεν πρέπει ο "ανέτοιμος μαθητής" δεν θα πάθει και τίποτα γιατί η φύση προνοεί για τους ηλίθιους.....και ούτε πρόκειται να "κατανοήσει και τίποτα", αφού δεν θα είναι "έτοιμος"....

...να προσθέσω ότι "ούτε και θα ενεργοποιηθεί τίποτα μέσα του" αφού ο Μαθητής δεν θα είναι "έτοιμος"?

Εαν είναι έτσι και δεν "ήμουν έτοιμος" τότε (για να τις ελέγξω), είναι ένα ερώτημα "γιατί ενεργοποιήθηκαν δυνάμεις" που δεν ήταν η ώρα τους να ενεργοποιηθούν!!!

Με αυτό το σκεπτικό, είναι σαν να λέμε πως , ακόμη και άκαιρα να κάνει κάποιος αυτούς τους "ακροβατικούς διαλογισμούς", θα ενεργοποιήσει δυνάμεις μέσα του?

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 20, 2007, 17:50:42

Παράθεση από: Avaris στις Απριλίου 20, 2007, 17:07:24

Παρ'ολα αυτά, νομίζω ότι κάπου έλεγες, πως, ακόμη και αν "μπει τυχαία" εκεί που δεν πρέπει ο "ανέτοιμος μαθητής" δεν θα πάθει και τίποτα γιατί η φύση προνοεί για τους ηλίθιους.....και ούτε πρόκειται να "κατανοήσει και τίποτα", αφού δεν θα είναι "έτοιμος"....

...να προσθέσω ότι "ούτε και θα ενεργοποιηθεί τίποτα μέσα του" αφού ο Μαθητής δεν θα είναι "έτοιμος"?

Εαν είναι έτσι και δεν "ήμουν έτοιμος" τότε (για να τις ελέγξω), είναι ένα ερώτημα "γιατί ενεργοποιήθηκαν δυνάμεις" που δεν ήταν η ώρα τους να ενεργοποιηθούν!!!

Με αυτό το σκεπτικό, είναι σαν να λέμε πως , ακόμη και άκαιρα να κάνει κάποιος αυτούς τους "ακροβατικούς διαλογισμούς", θα ενεργοποιήσει δυνάμεις μέσα του?

Έτσι είναι, ο ανέτοιμος μαθητής δεν κινδυνεύει αφού δεν έχει αποκτήσει την ικανότητα νε ενεργοποιεί δυνάμεις ή ενέργειες.
Και όλα όσα γράφουμε για τον διαλογισμό και για τις άκαιρες και γιαυτό επικίνδυνες ασκήσεις, για να πούμε την αλήθεια, για τον απλό άνθρωπο είτε τα κάνει ή όχι, δεν έχουν κμμία επίδραση και δεν εγκυμνούν και κανέναν κίνδυνο.

Για να ενεργοποιηθεί κάτι, πρέπει ήδη να υπάρχει σαν κατάκτηση.
Κι αυτά είναι τα ταλέντα...
Ελάχιστοι άνθρωποι έχουν αναπτύξει κάποιες εσωτερικές ικανότητες και έχουν ασκήσει και αναπτύξει δυνάμεις.

Κάποιος που σε προηγούμενη ενσάρκωση έχει αναπτύξει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα επικοινωνίας με το ατομικό και με το μαζικό ασυνείδητο,
έρχεται στη ζωή με το ταλέντο αυτό, αλλά σε λανθάνουσα κατάσταση.
 Τέτοιο άτομο, αν ασκηθεί από την αρχή σε προχωρημένες τεχνικές, προτού όμως ασκήσει επαρκώς την βούλησή του, θα αφυπνίσει και θα εκδηλώσει το ταλέντο του, θα αδυνατεί δυστυχώς όμως να το ελέγξει.
Ένα τέτοιο άτομο, παρότι θα ακδηλώσει ένα ισχυρό μέντιουμ, στη συνέχεια θα ρέπει προς την πλάνη και την απάτη και τελικά θα καταλήξει υποχείριο των πιο ζωωδών του ενστίκτων και αν δεν καταντήσει τρόφιμος ψυχιατρείου, σίγουρα θα γίνει θύμα των παραισθήσεων και θα ρέπει προς βαθιά κατάθλιψη.

Αν αυτό όμως το άτομο ασκηθεί σε έναν σωστό μυητικό δρόμο, το αποτέλεσμα θα είναι μια φωτισμένη ιέρεια, μητέρα και αρωγός για ολάκερη την ανθρωπότητα.

Στους ενασχολούμενους με τον εσωτερισμό, το ποσοστό που έχουν αναπτύξει τέτοιου είδους ταλέντα, είναι πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με τον αντίστοιχο μέσο όρο του κόσμου, γιαυτό και οι μυητικές σχολές έχουν πολλαπλό χρέος να είναι πολύ προσεχτικές στο τί εργαλεία παρέχουν στους ζηλωτές.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Avaris στις Απριλίου 20, 2007, 18:06:35

Παράθεση από: Ορφέας στις Απριλίου 20, 2007, 17:50:42

Έτσι είναι, ο ανέτοιμος μαθητής δεν κινδυνεύει αφού δεν έχει αποκτήσει την ικανότητα νε ενεργοποιεί δυνάμεις ή ενέργειες.
Και όλα όσα γράφουμε για τον διαλογισμό και για τις άκαιρες και γιαυτό επικίνδυνες ασκήσεις, για να πούμε την αλήθεια, για τον απλό άνθρωπο είτε τα κάνει ή όχι, δεν έχουν κμμία επίδραση και δεν εγκυμνούν και κανέναν κίνδυνο.

Για να ενεργοποιηθεί κάτι, πρέπει ήδη να υπάρχει σαν κατάκτηση.
Κι αυτά είναι τα ταλέντα...
Ελάχιστοι άνθρωποι έχουν αναπτύξει κάποιες εσωτερικές ικανότητες και έχουν ασκήσει και αναπτύξει δυνάμεις.

Κάποιος που σε προηγούμενη ενσάρκωση έχει αναπτύξει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα επικοινωνίας με το ατομικό και με το μαζικό ασυνείδητο,
έρχεται στη ζωή με το ταλέντο αυτό, αλλά σε λανθάνουσα κατάσταση.
 Τέτοιο άτομο, αν ασκηθεί από την αρχή σε προχωρημένες τεχνικές, προτού όμως ασκήσει επαρκώς την βούλησή του, θα αφυπνίσει και θα εκδηλώσει το ταλέντο του, θα αδυνατεί δυστυχώς όμως να το ελέγξει.
Ένα τέτοιο άτομο, παρότι θα ακδηλώσει ένα ισχυρό μέντιουμ, στη συνέχεια θα ρέπει προς την πλάνη και την απάτη και τελικά θα καταλήξει υποχείριο των πιο ζωωδών του ενστίκτων και αν δεν καταντήσει τρόφιμος ψυχιατρείου, σίγουρα θα γίνει θύμα των παραισθήσεων και θα ρέπει προς βαθιά κατάθλιψη.

Αν αυτό όμως το άτομο ασκηθεί σε έναν σωστό μυητικό δρόμο, το αποτέλεσμα θα είναι μια φωτισμένη ιέρεια, μητέρα και αρωγός για ολάκερη την ανθρωπότητα.

Στους ενασχολούμενους με τον εσωτερισμό, το ποσοστό που έχουν αναπτύξει τέτοιου είδους ταλέντα, είναι πού μεγαλύτερο σε σχάση με τον αντίστοιχο μέσο όρο του κόσμου, γιαυτό και οι μυητικές σχολές έχουν πολλαπλό χρέος να είναι πολύ προσεχτικές στο τί εργαλεία παρέχουν στους ζηλωτές.

Νομίζω πως, η "ουσία" όλων, είναι η φράση σου Ορφέα "προτού ασκήσει επαρκώς την Βούλησή του".

Θα μπορούσε να είναι απο μόνο του θέμα. Αλλά τελικά, το παρόν topic απο την φύση του πιάνει τα πάντα.

Θα σε παρακαλέσω λοιπόν, να επεκταθείς όσο γίνεται πιο αναλυτικά σε αυτή την παράμετρο.

Τι σημαίνει (σε όρους Εσωτερικής Εκπαίδευσης) "ασκώ την Βούλησή μου" (προτού μπω σε "προχωρημένες τεχνικές")?

Θεωρία και Πράξη όσο σου είναι δυνατόν κι επιτρεπτό φίλε μου.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 20, 2007, 18:24:02

Παράθεση από: Avaris στις Απριλίου 20, 2007, 18:06:35

Νομίζω πως, η "ουσία" όλων, είναι η φράση σου Ορφέα "προτού ασκήσει επαρκώς την Βούλησή του".

Θα μπορούσε να είναι απο μόνο του θέμα. Αλλά τελικά, το παρόν topic απο την φύση του πιάνει τα πάντα.

Θα σε παρακαλέσω λοιπόν, να επεκταθείς όσο γίνεται πιο αναλυτικά σε αυτή την παράμετρο.

Τι σημαίνει (σε όρους Εσωτερικής Εκπαίδευσης) "ασκώ την Βούλησή μου" (προτού μπω σε "προχωρημένες τεχνικές")?

Θεωρία και Πράξη όσο σου είναι δυνατόν κι επιτρεπτό φίλε μου.

Ααα, το να ασκήσει επαρκώς την βούλησή του,
είναι μια εύκολη και απλή διαδικασία που επιτυγχάνεται με απλά βηματάκια...
1.Να γνωρίσει ΟΛΕΣ τις επιστήμες που ανέπτυξε η ανθρωπότητα.
2.Να κάνει κατάδυση στο εσωτερικό του είναι και να γνωρίσει πλήρως το ασυνείδητό του.
3.Να αναγνωρίσει και να ελέγξει όλες τις επιθυμίες του.
4.Να αναγνωρίσει το λειτουργικό του πρόγραμμα αντίληψης και να το αναβαθμίσει.
5.Και τελευταίο, να γίνει κύριος των ενστίκτων του, επιθυμιών του και του τρόπου σκέψης του.

Τότε πλέον είναι σε θέση να ασκήσει επαρκώς την βούλησή του και καθίσταται πλέον ικανός να χειριστεί την δύναμη...

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Avaris στις Απριλίου 20, 2007, 18:36:04

Παράθεση από: Ορφέας στις Απριλίου 20, 2007, 18:24:02

Παράθεση από: Avaris στις Απριλίου 20, 2007, 18:06:35

Νομίζω πως, η "ουσία" όλων, είναι η φράση σου Ορφέα "προτού ασκήσει επαρκώς την Βούλησή του".

Θα μπορούσε να είναι απο μόνο του θέμα. Αλλά τελικά, το παρόν topic απο την φύση του πιάνει τα πάντα.

Θα σε παρακαλέσω λοιπόν, να επεκταθείς όσο γίνεται πιο αναλυτικά σε αυτή την παράμετρο.

Τι σημαίνει (σε όρους Εσωτερικής Εκπαίδευσης) "ασκώ την Βούλησή μου" (προτού μπω σε "προχωρημένες τεχνικές")?

Θεωρία και Πράξη όσο σου είναι δυνατόν κι επιτρεπτό φίλε μου.

Ααα, το να ασκήσει επαρκώς την βούλησή του,
είναι μια εύκολη και απλή διαδικασία που επιτυγχάνεται με απλά βηματάκια...
1.Να γνωρίσει ΟΛΕΣ τις επιστήμες που ανέπτυξε η ανθρωπότητα.
2.Να κάνει κατάδυση στο εσωτερικό του είναι και να γνωρίσει πλήρως το ασυνείδητό του.
3.Να αναγνωρίσει και να ελέγξει όλες τις επιθυμίες του.
4.Να αναγνωρίσει το λειτουργικό του πρόγραμμα αντίληψης και να το αναβαθμίσει.
5.Και τελευταίο, να γίνει κύριος των ενστίκτων του, επιθυμιών του και του τρόπου σκέψης του.

Τότε πλέον είναι σε θέση να ασκήσει επαρκώς την βούλησή του και καθίσταται πλέον ικανός να χειριστεί την δύναμη...

Ορφέα.....

.....μιλάς για τον Βούδα!!!

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 20, 2007, 18:50:22

Παράθεση από: Avaris στις Απριλίου 20, 2007, 18:36:04

Ορφέα.....

.....μιλάς για τον Βούδα!!!

Όχι, μιλώ για τον οποιονδήποτε
τον απλό άνθρωπο
τον καθημερινό άνθρωπο
που απλά έχει ένα μικρό ...ελαττωματάκι.
Γιαυτόν που θέλει να γίνει ....Βούδας...

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Avaris στις Απριλίου 20, 2007, 19:10:45

Παράθεση από: Ορφέας στις Απριλίου 20, 2007, 18:50:22

Παράθεση από: Avaris στις Απριλίου 20, 2007, 18:36:04

Ορφέα.....

.....μιλάς για τον Βούδα!!!

Όχι, μιλώ για τον οποιονδήποτε
τον απλό άνθρωπο
τον καθημερινό άνθρωπο
που απλά έχει ένα μικρό ...ελαττωματάκι.
Γιαυτόν που θέλει να γίνει ....Βούδας...

Ορφέα,

εννοείς πως είναι δυνατόν, μέσω "πρόωρων/άκαιρων" "διαλογιστικών πρακτικών, να "ξυπνήσουν/ενεργοποιηθούν" σε έναν άνθρωπο Δυνάμεις επιπέδου Βούδα, που όμως μόνον ένας Βούδας διαθέτει την Βούληση (μπορεί) να "ελέγξει" και που φυσικά μπορούν να "τρελλάνουν" τον κοινό θνητό που ακόμη δεν έχει γίνει Βούδας? :o

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Κανένας στις Απριλίου 20, 2007, 20:01:29

Παράθεση από: Ορφέας στις Απριλίου 20, 2007, 18:24:02

1.Να γνωρίσει ΟΛΕΣ τις επιστήμες που ανέπτυξε η ανθρωπότητα.
2.Να κάνει κατάδυση στο εσωτερικό του είναι και να γνωρίσει πλήρως το ασυνείδητό του.
3.Να αναγνωρίσει και να ελέγξει όλες τις επιθυμίες του.
4.Να αναγνωρίσει το λειτουργικό του πρόγραμμα αντίληψης και να το αναβαθμίσει.
5.Και τελευταίο, να γίνει κύριος των ενστίκτων του, επιθυμιών του και του τρόπου σκέψης του.

Ορφέα

Για κάνε μία αντιστοίχιση των απλών αυτών βημάτων στην Καμπάλα.   Επίσης μέση διάρκεια για κάθε βήμα για τον μέσο ένθερμο εσωτεριστή.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 21, 2007, 07:40:22

Παράθεση από: Avaris στις Απριλίου 20, 2007, 19:10:45

Ορφέα,

εννοείς πως είναι δυνατόν, μέσω "πρόωρων/άκαιρων" "διαλογιστικών πρακτικών, να "ξυπνήσουν/ενεργοποιηθούν" σε έναν άνθρωπο Δυνάμεις επιπέδου Βούδα, που όμως μόνον ένας Βούδας διαθέτει την Βούληση (μπορεί) να "ελέγξει" και που φυσικά μπορούν να "τρελλάνουν" τον κοινό θνητό που ακόμη δεν έχει γίνει Βούδας? :o

Εννοώ πως ΚΑΘΕ άνθρωπος γεννιέται με ένα ιδιαίτερο ταλέντο και με την χρήση αυτού του "χαρίσματος" έρχεται να επιτελέσει το έργο του σε κάθε ενσάρκωση, χωρίς απαραίτητα να έχει φθάσει στο επίπεδο Βούδα στο σύνολό του.
Η βαθιά γαλήνη στον άνθρωπο έρχεται όταν απλά έχει αναλάβει και επιτελεί το σκοπό για τον οποίο "έχει έρθει στη Γη".

Αυτό το ίδιο το χάρισμα, μπορεί να αποβεί το χειρότερο ελάττωμά του ή η αιτία παθολογικών καταστάσεων, όταν εκδηλώνεται αυτόνομα και πέρα από την σφαίρα ελέγχου της βούλησης.

Παράθεση από: Κανένας στις Απριλίου 20, 2007, 20:01:29

Παράθεση από: Ορφέας στις Απριλίου 20, 2007, 18:24:02

1.Να γνωρίσει ΟΛΕΣ τις επιστήμες που ανέπτυξε η ανθρωπότητα.
2.Να κάνει κατάδυση στο εσωτερικό του είναι και να γνωρίσει πλήρως το ασυνείδητό του.
3.Να αναγνωρίσει και να ελέγξει όλες τις επιθυμίες του.
4.Να αναγνωρίσει το λειτουργικό του πρόγραμμα αντίληψης και να το αναβαθμίσει.
5.Και τελευταίο, να γίνει κύριος των ενστίκτων του, επιθυμιών του και του τρόπου σκέψης του.

Ορφέα

Για κάνε μία αντιστοίχιση των απλών αυτών βημάτων στην Καμπάλα.   Επίσης μέση διάρκεια για κάθε βήμα για τον μέσο ένθερμο εσωτεριστή.

1.Στη σφαίρα της Γης, ο ζηλωτής ασκείται στην διάκριση. Μαθαίνει να ταξινομεί, να κατατάσει, να συγκρίνει και να εξάγει συμπεράσματα. Η γνώση των επιστημών θα του δώσει το απαραίτητο υλικό για να γνωρίσει τον κόσμο στην μεγαλύτερη δυνατή πληρότητά του, γεγονός που θα τον καταστήσει ικανό να αντιληφθεί και να αναγνωρίσει τον ίδιο του τον εαυτό, που είναι μια ακριβής μικρογραφία ολόκληρου του κόσμου.

2.Στη σφαίρα της Σελήνης, "γνωρίζοντας το πάνω" έρχεται να διερευνύσει και το "κάτω".
Κατάδυση λοιπόν στα βάθη της ύπαρξής του.
Αν καταφέρει να φθάσει μέχρι τον "βυθό", η ανάδυσή του θα συνοδεύεται και μέ έναν πολύτιμο θησαυρό -την φιλοσοφική λίθο- και η μεταστοιχείωσή του είναι πλέον δυνατή.
"Όποιος γνωρίσει τον εαυτό του, έχει γνωρίσει τον θεό".

3.Στη σφαίρα της Αφροδίτης θα αναγνωρίσει την κυριαρχία που ασκούν πάνω μας οι ίδιες μας οι επιθυμίες, όταν έχουν γίνει πάθη. Η λαγνεία πρός κάθε ομορφιά της φύσης δεν φέρνει πλέον ευφορία αλλά καταντά πλέον αφόρητη παθολογία, δυνάστης στην ίδια μας την ύπαρξη.
Τα συναισθήματα, ως αυτόνομες οντότητες, μας δυναστεύουν και μας τυρρανούν κυριολεκτικά...
Η εγκράτεια είναι η πρώτη άμυνά μας, προετοιμάζοντάς μας για την τελική αναμέτρηση και την ηρωική ΝΙΚΗ.

4.Στην σφαίρα του Ερμή ερχόμαστε πλέον να αναγνωρίσουμε την ουσία των ίδιων μας των πεποιθήσεων, τα δόγματά μας, τις αλήθειες και τις πλάνες μας.
Και θα ανακαλύψουμε κάποια στιγμή ότι, η μεγαλύτερη πλάνη είναι τελικά ο τρόπος που έχουμε μάθει να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.
Ήρθε ο καιρός πλέον να αλλάξουμε "λειτουργικό" στο μηχανάκι μας που επιτελεί την λειτουργία της σκέψης.
Και ω του θαύματος. Κάθε φορά που κάνουμε "αναβάθμιση" στο λογισμικό, ο κόσμος γίνεται τελείως διαφορετικός !!!

5. Επιτέλους στην σφαίρα του Ήλιου, στη σφαίρα της μεταστοιχείωσής μας σε χρυσό, αν βέβαια δεχθούμε να θυσιάσουμε τα όσα άχρηστα έχουμε συσσωρεύσει, πολύ χρήσιμα όμως στην φωτιά του αλχημιστικού κλιβάνου που θα μας μεταστοιχειώσει σε χρυσό.
Πάθη και θάνατος.
Όμως ο θάνατος είναι ουσιαστικά μια νέα γέννηση...
Ο Κύριος αναστήθηκε !!!
Είμαστε πλέον Κύριοι του εαυτού μας,
Κυρίαρχοι στα ένστικτά μας, στις επιθυμίες μας, στις σκέψεις μας.
Είμαστε πλέον μια ελεύθερη θέληση...
.................................................και ο αγώνας συνεχίζεται......

Ο χρόνος που χρειάζεται για κάθε σφαίρα;;;
Αν πάρουμε τον μέσο όρο για όλη την ανθρωπότητα, για κάθε σφαίρα χρειάζονται 2000 και,  χρόνια, καθότι η συντριπτική πλειονότητα, απλά ...κάθονται...
Ο μέσος χρόνος για αυτούς που ...περπατάνε στα μονοπάτια, είναι παρά κάτι ...άπειρος, γιατί έχουν μάθει να κάνουν βόλτες γύρω από τον εαυτό τους στον αιώνα τον άπαντα...Για τους λίγους που θα θελήσουν να οδηγηθούν στην ατραπό, ο χρόνος πια είναι μια σχολική περίοδος, ένα μόνο σχολικό έτος για κάθε βήμα.

Άντε, ξεκινάμε......

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Κανένας στις Απριλίου 21, 2007, 11:59:34

Ορφέα

Παράθεση από: Ορφέας στις Απριλίου 21, 2007, 07:40:22

Για τους λίγους που θα θελήσουν να οδηγηθούν στην ατραπό, ο χρόνος πια είναι μια σχολική περίοδος, ένα μόνο σχολικό έτος για κάθε βήμα.

Ωχ, πάλι πίσω είμαστε.  Σίγουρα εννοείς «σχολική περίοδος» = 9 μήνες?

Αφού μας «δρόσισες» με τις εκτιμήσεις για τον χρόνο αποφοίτησης από κάθε σφαίρα.  Επειδή η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, δώσε κάποια απλά βήματα, τι να κάνει κάποιος που θέλει να αρχίσει τη φοίτηση, ας πούμε για τις πρώτες σφαίρες.  Να πάρει να διαβάσει το βιβλίο της Dion Fortune «Μυστική Καμπάλα»?  Ή μήπως και πάλι θα κάνει βόλτες γύρω από τον εαυτό του?  Να αρχίσει με ενεργειακές ασκήσεις? 

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Απριλίου 21, 2007, 12:38:04

Τι να κάνει για αρχή ;;;
Απλούστατα και πανεύκολα, όπως το έδειξα παραπάνω ....




Να γνωρίσει ΟΛΕΣ τις επιστήμες που ανέπτυξε η ανθρωπότητα !!!

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Μαΐου 27, 2007, 12:47:15

Έχουμε εργαστηριακές μετρήσεις και μελέτες της επίδρασης του διαλογισμού στο σώμα ;

Τίτλος: Re: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: El Morya στις Ιουλίου 04, 2007, 01:25:25

Το καλό με τον διαλογισμό είναι ο ίδιος ο διαλογισμός και όχι τα αποτελέσματα που μπορεί να επιφέρει.

ψιλα γράμματα λες;

Τίτλος: Re: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Κανένας στις Ιουλίου 05, 2007, 00:24:00

Παράθεση από: El Morya στις Ιουλίου 04, 2007, 01:25:25

Το καλό με τον διαλογισμό είναι ο ίδιος ο διαλογισμός και όχι τα αποτελέσματα που μπορεί να επιφέρει.

Θεωρείς δηλαδή τόσο σημαντικό κάποιος να καταφέρνει να συγκεντρώνεται σε μία σκέψη?  Στους αμύητους, ο διαλογισμός φαντάζει σαν κάτι πολύ συμαντικό.  Με ευκολία όμως μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε.

Τίτλος: Re: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Eleni στις Ιουλίου 05, 2007, 09:31:41

Είναι εύκολο να συγκεντρωθούμε σε μια σκέψη αποκλειστικά?
Για μένα, ο διαλογισμός είναι μια κατάσταση που με ενθουσιάζει αυτή καθαυτή για το συναίσθημα που παρέχει, χωρίς να υπάρχει απαραίτητα συγκέντρωση.

Τίτλος: Re: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: pyramid στις Ιουλίου 05, 2007, 09:45:40

Αυτό Κανένας ούτε που το έχω ξανακούσει

Θεωρείς δηλαδή τόσο σημαντικό κάποιος να καταφέρνει να συγκεντρώνεται σε μία σκέψη?  Στους αμύητους, ο διαλογισμός φαντάζει σαν κάτι πολύ συμαντικό.  Με ευκολία όμως μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε.


Με ευκολία συγκεντρώνεται κάποιος σε μια σκέψη? Για ποιούς αμύητους συζητάμε? φαντάζομαι όλους εμάς και μερικά δις ακόμα!

Ποιός είναι μυημένος και δεν μου το λέει, να σηκώσει το χέρι ψηλά να το βλέπω...ή μάλλον να το κατεβάσει χαμηλά εδώ που βρίσκομαι εγώ.... ;D

Τίτλος: Re: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Κανένας στις Ιουλίου 05, 2007, 12:15:43

Δε πιστεύω να μιλάμε για διαφορετικά πράγματα.  Εντάξει, δεν κατάφερα να δημιουργήσω το απόλυτο κενό ούτε να επικεντρωθώ αποκλειστικά σε μία σκέψη για 1 ώρα.  Όμως έχω κάνει sanctum-διαλογισμούς που κρατήσανε μέχρι και 80 λεπτά, στα οποία συγκεντρωνόμουνα σε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, έσκαψα βαθιά μέσα και βρήκα την απάντηση και λύση.  Αυτό λοιπόν το θεωρώ πολύ πετυχημένο διαλογισμό.

Αμύητους εννοώ αυτούς που δε δοκιμάσανε ποτέ.  Διότι βαθιά συγκέντρωση πετυχαίνουμε ακόμα κι όταν μας απορροφά ένα έργο στην τηλεόραση και χάνουμε επαφή με το περιβάλλον, δεν ακούμε όταν μας μιλάνε.  Με εξάσκηση αυτό το κάνουμε συνειδητά.

Υπό αυτή την έννοια λοιπόν, σηκώνω το χέρι μου ψηλά και χοροπηδάω πάνω κάτω για να με δείτε.

Τίτλος: Re: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Eleni στις Ιουλίου 05, 2007, 20:05:20

Ποιά η διάκριση μεταξύ στοχασμού και διαλογισμού?

Τίτλος: Re: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: pyramid στις Ιουλίου 07, 2007, 15:55:07

Κανένας, μπράβο για τους διαλογισμούς σου, από την στιγμή που σε βοήθησαν.

Μην δίνεις σημασία στα κολλήματά μου με τις λέξεις –αναφέρομαι στην μύηση- και το πως τοποθετούνται μέσα στις προτάσεις, κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια. Εάν εσύ νοιώθεις όμορφα εμένα δεν μου πέφτει λόγος.
 :) :) :)

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: hierophantis στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 14:27:05

εχω καταφέρει μετα απο χρόνια προσπάθειας στον διαλογισμό να έρθω στο "κενο" και σε ενα δύσκολα να το περιγράψω φως , αυτο που μου εχει κανει εντύπωση  ειναι οτι δεν μπορώ να καθίσω σε αυτο παρα μερικα δευτερολεπτα , και μετα είναι να σαν να πετάγομαι έξω ....

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 15:34:20

Παράθεση από: hierophantis στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 14:27:05

εχω καταφέρει μετα απο χρόνια προσπάθειας στον διαλογισμό να έρθω στο "κενο" και σε ενα δύσκολα να το περιγράψω φως , αυτο που μου εχει κανει εντύπωση  ειναι οτι δεν μπορώ να καθίσω σε αυτο παρα μερικα δευτερολεπτα , και μετα είναι να σαν να πετάγομαι έξω ....

Αδελφέ μου,

αυτό που έχω διαπιστώσει, ενασχολούμενη με διάφορες ομάδες και διδασκαλίες στο παρελθόν, είναι πως οι περισσότεροι "Πνευματικοί Δάσκαλοι" που διδάσκουν τον "Διαλογισμό", είτε δεν κατανοούν, σε τι επακριβώς χρησιμεύει ο Διαλογισμός, είτε αποτυγχάνουν να μεταφέρουν, ορθά, την εμπειρία και κατανόηση τους.

Και έτσι δυστυχώς πάρα πολλοί για πάρα πολλά χρόνια, παιδεύονται εξασκούμενοι, ίσως σε λάθος τεχνικές, και προς λάθος στόχους.

Εφόσον λοιπόν κατανοήσουμε τι πραγματικά είναι ο Διαλογισμός, και πως το προσεγγίζουμε εσωτερικά, τότε, με λίγη εξάσκηση, μπορούμε να επιτύχουμε πολύ λαμπρά αποτελέσματα.

Ο Διαλογισμός στην Ελληνική Φιλοσοφία, είναι συνώνυμος με τον Στοχασμό.  Διαλογιζόμαστε, στοχαζόμαστε, επεξεργαζόμαστε, ένα αντικείμενο ή μία Φιλοσοφική Ιδέα, και έτσι προσπαθούμε να συλλάβουμε και άλλες διαστάσεις, και σε βάθος και σε πλάτος, έτσι ώστε να διευρυνθεί η Κατανόηση και η Συνείδησή μας.

Με άλλα λόγια, όλοι οι άνθρωποι, διαλογιζόμαστε καθημερινά, στοχαζόμαστε, σκεφτόμαστε, αναλύουμε γεγονότα, πέφτουμε κουρασμένοι σε σχεδόν υπνωτικές καταστάσεις, όπου εκεί πιο βαθιά μέσα στο είναι μας, επεξεργαζόμαστε, πολλά και ποικίλα στοιχεία, και κάποια στιγμή, ο εσωτερικός μας κόσμος, μας πετάει πίσω στο συνειδητό τα αποτελέσματα, της αναζήτησής μας, τα συμπεράσματά μας, εφόσον όλη η πληροφορία, έχει συνδυαστεί και από την Συναισθηματική Νοημοσύνη, την νοημοσύνη ασυνείδητων στοιχείων και πληροφοριών.

Εφόσον λοιπόν, όλοι μας καθημερινά, κάποιες στιγμές, την ημέρα μας, διαλογιζόμαστε, και ειδικά, όταν βαθιά κοιμόμαστε, γιατί δεν είμαστε όλοι μας φωτισμένοι?

Διότι για να μας παρέχει ο εσωτερικός μας υπολογιστής, σοφά συμπεράσματα, χρειάζεται να του παρέχουμε τις ορθές πληροφορίες, τις οποίες κατόπιν θα επεξεργαστεί, και θα παραδώσει πίσω στη Συνείδησή μας.

Αυτή η συνεχόμενη συνεργασία, μεταξύ του Συνειδητού και του Ασυνειδήτου, όσο πιο συνειδητά γίνεται, και όσο περισσότερες ορθές πληροφορίες συλλέγουμε, μέσω της έρευνας μας, και όσο περισσότερο, στοχαζόμαστε και διαλογιζόμαστε (υπνωτικά και βαθιά) πάνω σε αυτές τις πληροφορίες, τόσο και πιο Σοφοί γινόμαστε.

Το συνεχόμενο και απόλυτο Κενό, λοιπόν αδελφέ μου, δεν έχει καμία απολύτως έννοια, και μάλιστα μπορεί να αποβεί ψυχικά επικίνδυνο.  'Εννοια έχει να μπορούμε να χαλαρώνουμε, να ηρεμούμε, να οραματιζόμαστε, να αφουγκραζόμαστε και σε άλλα κύματα, ψυχικά, μέσω της 6ης αίσθησης τον γύρω κόσμο μας, ο οποίος διευρύνεται και κάθετα και οριζόντια, ανάλογα το πόσο έχουμε εργαστεί εσωτερικά (ψυχικά) και εξωτερικά (επιστημονικά).

Είναι αλήθεια πως τίποτα δεν μένει Κενό, στο σύμπαν.  Είναι κανόνας πως κάθετι κενό, γεμίζει αυτόματα.

Ευτυχώς όμως που γεμίζει, ειδάλλως στο Κενό, κανείς δεν ζει.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: hierophantis στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 15:56:54

Παράθεση από: Rose στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 15:34:20

Παράθεση από: hierophantis στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 14:27:05

εχω καταφέρει μετα απο χρόνια προσπάθειας στον διαλογισμό να έρθω στο "κενο" και σε ενα δύσκολα να το περιγράψω φως , αυτο που μου εχει κανει εντύπωση  ειναι οτι δεν μπορώ να καθίσω σε αυτο παρα μερικα δευτερολεπτα , και μετα είναι να σαν να πετάγομαι έξω ....

Αδελφέ μου,

αυτό που έχω διαπιστώσει, ενασχολούμενη με διάφορες ομάδες και διδασκαλίες στο παρελθόν, είναι πως οι περισσότεροι "Πνευματικοί Δάσκαλοι" που διδάσκουν τον "Διαλογισμό", είτε δεν κατανοούν, σε τι επακριβώς χρησιμεύει ο Διαλογισμός, είτε αποτυγχάνουν να μεταφέρουν, ορθά, την εμπειρία και κατανόηση τους.

Και έτσι δυστυχώς πάρα πολλοί για πάρα πολλά χρόνια, παιδεύονται εξασκούμενοι, ίσως σε λάθος τεχνικές, και προς λάθος στόχους.

Εφόσον λοιπόν κατανοήσουμε τι πραγματικά είναι ο Διαλογισμός, και πως το προσεγγίζουμε εσωτερικά, τότε, με λίγη εξάσκηση, μπορούμε να επιτύχουμε πολύ λαμπρά αποτελέσματα.

Ο Διαλογισμός στην Ελληνική Φιλοσοφία, είναι συνώνυμος με τον Στοχασμό.  Διαλογιζόμαστε, στοχαζόμαστε, επεξεργαζόμαστε, ένα αντικείμενο ή μία Φιλοσοφική Ιδέα, και έτσι προσπαθούμε να συλλάβουμε και άλλες διαστάσεις, και σε βάθος και σε πλάτος, έτσι ώστε να διευρυνθεί η Κατανόηση και η Συνείδησή μας.

Με άλλα λόγια, όλοι οι άνθρωποι, διαλογιζόμαστε καθημερινά, στοχαζόμαστε, σκεφτόμαστε, αναλύουμε γεγονότα, πέφτουμε κουρασμένοι σε σχεδόν υπνωτικές καταστάσεις, όπου εκεί πιο βαθιά μέσα στο είναι μας, επεξεργαζόμαστε, πολλά και ποικίλα στοιχεία, και κάποια στιγμή, ο εσωτερικός μας κόσμος, μας πετάει πίσω στο συνειδητό τα αποτελέσματα, της αναζήτησής μας, τα συμπεράσματά μας, εφόσον όλη η πληροφορία, έχει συνδυαστεί και από την Συναισθηματική Νοημοσύνη, την νοημοσύνη ασυνείδητων στοιχείων και πληροφοριών.

Εφόσον λοιπόν, όλοι μας καθημερινά, κάποιες στιγμές, την ημέρα μας, διαλογιζόμαστε, και ειδικά, όταν βαθιά κοιμόμαστε, γιατί δεν είμαστε όλοι μας φωτισμένοι?

Διότι για να μας παρέχει ο εσωτερικός μας υπολογιστής, σοφά συμπεράσματα, χρειάζεται να του παρέχουμε τις ορθές πληροφορίες, τις οποίες κατόπιν θα επεξεργαστεί, και θα παραδώσει πίσω στη Συνείδησή μας.

Αυτή η συνεχόμενη συνεργασία, μεταξύ του Συνειδητού και του Ασυνειδήτου, όσο πιο συνειδητά γίνεται, και όσο περισσότερες ορθές πληροφορίες συλλέγουμε, μέσω της έρευνας μας, και όσο περισσότερο, στοχαζόμαστε και διαλογιζόμαστε (υπνωτικά και βαθιά) πάνω σε αυτές τις πληροφορίες, τόσο και πιο Σοφοί γινόμαστε.

Το συνεχόμενο και απόλυτο Κενό, λοιπόν αδελφέ μου, δεν έχει καμία απολύτως έννοια, και μάλιστα μπορεί να αποβεί ψυχικά επικίνδυνο.  'Εννοια έχει να μπορούμε να χαλαρώνουμε, να ηρεμούμε, να οραματιζόμαστε, να αφουγκραζόμαστε και σε άλλα κύματα, ψυχικά, μέσω της 6ης αίσθησης τον γύρω κόσμο μας, ο οποίος διευρύνεται και κάθετα και οριζόντια, ανάλογα το πόσο έχουμε εργαστεί εσωτερικά (ψυχικά) και εξωτερικά (επιστημονικά).

Είναι αλήθεια πως τίποτα δεν μένει Κενό, στο σύμπαν.  Είναι κανόνας πως κάθετι κενό, γεμίζει αυτόματα.

Ευτυχώς όμως που γεμίζει, ειδάλλως στο Κενό, κανείς δεν ζει.

αυτό κάνω τον τελευταίο καιρό στοχάζομαι στης ιδέες που διάβασα  , ανακαλύπτω την δυναμική της  καμπαλα σε κάθε τι , το τελευταίο μου συμπέρασμα είναι οτι η καμπαλα είναι το dna του σύμπαντος ...

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 16:04:23

Παράθεση από: hierophantis στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 14:27:05

εχω καταφέρει μετα απο χρόνια προσπάθειας στον διαλογισμό να έρθω στο "κενο" και σε ενα δύσκολα να το περιγράψω φως , αυτο που μου εχει κανει εντύπωση  ειναι οτι δεν μπορώ να καθίσω σε αυτο παρα μερικα δευτερολεπτα , και μετα είναι να σαν να πετάγομαι έξω ....

Στο "κενό" καθόμαστε σχεδόν μια αιωνιότητα, για πολύ πολύ μεγάλο διάστημα.... Είναι αλήθεια βέβαια ότι στην επαναφορά μας στον πραγματικό χρόνο, διαπιστώνουμε ότι έχουν περάσει μόνο λίγες στιγμές.... Η παραμονή στην "έκλαμψη" λίγο περισσότερο, αφήνει αποτυπώματα μνήμης, τέτοιων αντιλήψεων, που χρειάζονται μέρες μετά για να επεξεργαστούν και να αφομοιωθούν από την συνείδηση.... Στην ανώτερη κατάσταση, εκείνη την "μακαριότητα" της στιγμής πολλοί ερμηνεύουν ως μία "γεύση" Νιρβάνας για την Ανατολή, ή Ένωσης με τον Πατέρα για την εβραιοχριστιανική Δύση. Εμείς αντιθέτως φρονούμε ότι πρόκειται για μια περιστασιακή Επαφή με τον Αληθινό Εαυτό - με το "Ταυτό" του Γιουνγκ - γνωρίζοντας σταδιακά τον Πυρήνα του "Είναι" μας....

Ουσιαστικά όμως διαλογισμός στο "κενό" δεν δύναται να υφίσταται, καθότι στο "κενό" δεν υπάρχει τίποτα άλλο με το οποίο μπορούμε να συνδιαλεγούμε, εκτός βέβαια από τον εαυτό μας. Είναι χρήσιμο επίσης να επισημανθεί ότι έχουμε δύο ξεχωριστούς και διαφορετικούς "χώρους" "κενού" όπου μπορούμε να φτάσουμε. Ξανατονίζουμε και πάλι - όπως και στις προηγούμενες σελίδες - ότι δεν συνίσταται η τεχνική αυτή για τον Νεόφυτο, γιατί η καταβύθιση του στο "πρώτο" "κενό" εγκυμονεί πληθώρα κινδύνων για την υγεία του συνειδητού η/και για την υγιή συναισθηματική του κατάσταση. Όσο για το "δεύτερο" "κενό" ή άκαιρη επίσκεψη σε αυτό δημιουργεί έντονες ανεξέλεγκτες τάσεις φυγής.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Ορφέας στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 16:11:47

Παράθεση από: hierophantis στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 15:56:54

αυτό κάνω τον τελευταίο καιρό στοχάζομαι στις ιδέες που διάβασα  , ανακαλύπτω την δυναμική της  καμπαλα σε κάθε τι , το τελευταίο μου συμπέρασμα είναι οτι η καμπαλα είναι το dna του σύμπαντος ...

Αυτό είναι το τελευταίο συμπέρασμα.... Η επεξεργασία και η επέκταση στις πτυχές του, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην κατανόηση και συνειδητοποίηση....

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 16:25:30

Ο Διαλογισμός βοηθάει στην ανάπτυξη της Διάνοιας, διότι η Διάνοια αναπτύσσεται όταν συνεργάζεται η Συναισθηματική (EQ) και η Διανοητική (IQ) νοημοσύνη μας.

'Οταν λοιπόν σκεφτόμαστε ολιστικά, και ψυχικά - συναισθηματικά, και νοητικά - επιστημονικά, τότε αποκτούμε μία πιο βαθιά και πιο ευρύτερη αντίληψη του Κόσμου μας.

Σύμφωνα με την Καμπάλα, υπάρχουν δύο σφαίρες, Πύλες προς το ασυνείδητο.

Μέσω του Μικρόκοσμου, σφαίρα της Σελήνης, ατομικό ασυνείδητο.
Μέσω του Μακρόκοσμου, σφαίρα του Ποσειδώνα, συλλογικό ασυνείδητο.

Επίσης ο Διαλογισμός μπορεί να είναι ενεργητικός (επεξεργασία δεδομένων μέσω της διανοητικής νοημοσύνης) ή παθητικός (επεξεργασία δεδομένων μέσω της συναισθηματικής νοημοσύνης).

Μέσα στον εσωτερικό μας λαβύρινθο, καθώς διαλογιζόμαστε, με στραμμένα τα εσωτερικά μας ματιά, προς τα εντός, συναντάμε διάφορα είδωλα ή αρχετυπικά σύμβολα, και σκοτεινά και φωτεινά.  Ο τρόπος για να ανοίξει αυτή η Εσωτερική Πύλη προς τα εντός, είναι μέσω του Διαλογισμού, της ψυχικής ηρεμίας, της χαλάρωσης, όπου ουσιαστικά, η προσοχή μας μετατοπίζεται από τον Εξωτερικό μας κόσμο, και ένας νέος εσωτερικός ψυχικός κόσμος ανοίγεται μπροστά μας προς εξερεύνηση.

Μέσα σε αυτόν τον Εσωτερικό Κόσμο, τον οποίο περιγράφει και η 2η Διδασκαλία του Δοκίμου της ΑΜΡΑ, ερχόμαστε σε επαφή και με ατομικά (μικρόκοσμο) και με συλλογικά (μακρόκοσμο) αρχετυπικά σύμβολα, και πληροφορίες, που άλλα είναι αληθινά, αλλά είναι προβολές των πεποιθήσεων και καθημερινών σκέψεων μας, άλλα είναι προβλέψεις για το μέλλον, άλλα είναι εμπνεύσεις, και άλλα είναι προειδοποιήσεις.

Είναι αλήθεια, πως αν δεν γίνει μία συνειδησιακή Κάθαρση, μία κάθαρση του ψυχισμού μας, μέσω μίας Διαδικασίας Αυτογνωσίας, ή Αυτοψυχανάλυσης, ή Αυτο-τακτοποίησης του ψυχισμού μας, και κάνουμε βουτιά Εντός μας, τότε ίσως τρομάξουμε, ή ακόμα κινδυνεύουμε, να μολυνθούμε, διότι στο ψυχικό ατομικό μας ασυνείδητο, στο πάτο του εσωτερικού πηγαδιού, βρίσκεται ο ψυχικός μας βάλτος, όπου όλα τα κατακάθια, όλα τα σκοτεινά πάθη του Είναι μας, έχουν απωθηθεί για πάρα πολλά χρόνια, ψυχικές μνήμες, ίσως ακόμα πιο μακρινές, και από την παρούσα μας ενσάρκωση.

Γι' αυτό το λόγο, είναι απαραίτητος και ο Οδηγός και ο χάρτης, όταν αποφασίσουμε να βαδίσουμε την εσωτερική ατραπό, προς την Φώτιση, προς τη Θέωση, προς την Πνευματική Αυτοπραγμάτωση και Ολοκλήρωση, διότι, πολλές οι παγίδες και πολλοί οι παράπλευροι κίνδυνοι, και τα στραβοπατήματα, που μπορεί να αποβούν ακόμα και μοιραία.

Δυστυχώς υπήρξαν αρκετά τα θύματα, λανθασμένων ή άκαιρων εσωτερικών τεχνικών, που οδήγησαν τους ζηλωτές, σε ψυχώσεις, παράνοιες, μανίες, ή ακόμα και σχιζοφρένειες, με άλλα λόγια σε καταλήψεις του συνειδητού, από τον κόσμου του ασυνειδήτου, και αυτός είναι ένας ουσιαστικός λόγος, που μας κάνει επιφυλακτικούς, όταν ανοιγόμαστε σε τεχνικές επιδίωξης του Κενού, του Ανοίγματος της Εσωτερικής Πύλης, χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία.

Παρόλα αυτά, το 'Ανοιγμα της Εσωτερικής μας Πύλης, είτε Μικροκοσμικά (ατομικό ασυνείδητο), είτε Μακροκοσμικά (συλλογικό ασυνείδητο), μας προσφέρει την Υπέρτατη Σοφία, η οποία αξίζει το κόπο να τολμήσουμε και να την διεκδικήσουμε, διότι έτσι επιτυγχάνεται η ουσιαστική Πνευματική Απελευθέρωση, καθώς και η απόλυτη εσωτερική μας ταύτιση με το Ταυτό, τον Πλούτωνα, τον Συμπαντικό Εσωτερικό μας Πλούτο.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 16:40:42

Παράθεση από: hierophantis στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 15:56:54

αυτό κάνω τον τελευταίο καιρό στοχάζομαι στης ιδέες που διάβασα  , ανακαλύπτω την δυναμική της  καμπαλα σε κάθε τι , το τελευταίο μου συμπέρασμα είναι οτι η καμπαλα είναι το dna του σύμπαντος ...

'Ετσι ακριβώς είναι αδελφέ μου,

και μέσω του στοχασμού μας και του διαλογισμού μας, πάνω στα αρχετυπικά σύμβολα, στις σφαίρες και τα μονοπάτια της Καμπάλα, κατανοούμε την Υπέρτατη Σοφία του Σύμπαντος Κόσμου, Μικροκοσμικά (μέχρι 'Αρη - Δία), και Μακροκοσμικά (Αρη - Δία και πάνω), καθώς και προστατευόμαστε από διάφορους εξωτερικούς και εσωτερικούς κινδύνους, μια και η Καμπάλα είναι "Ο Χάρτης προς την ταύτιση μας με το Ταυτό", τον Πυρήνα του Σύμπαντος Κόσμου, και έξω από τον προτεινόμενο δρόμο, πολλά μπορούν να συμβούν.

Χρειάζεται όμως προσοχή στις απομιμήσεις της Αυθεντικής Καμπάλα, καθώς και στις ερμηνείες της.  ;)

Με άλλα λόγια, άλλο Ερμητική Ελληνική Φιλοσοφική Καμπάλα, και άλλο Εβραϊκή θρησκευτική Μονοθεϊστική Καμπάλα, διότι θα βρεθούμε σε άλλο θεό, και σε άλλο κόσμο, στον κόσμο των Κλιφώθ, και όχι των Σεφιρόθ, στον κόσμο των Δαιμόνων και όχι των Θεών.

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: hierophantis στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 16:47:09

διαβάζω της fortun την μυστικη καμπαλα ... ειναι η πιο καλή απο όσες κυκλοφορούν , αν έχετε καπια να μου προτείνετε είμαι ανοιχτός  ;D

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 16:56:48

'Οντως η Μυστική Καμπάλα της Ντιον Φόρτσουν, είναι μία από τις καλύτερες αναλύσεις πάνω στην Καμπάλα.

Υπάρχουν όμως και λάθη, τα οποία χρειάζονται διόρθωση, καθώς και εμπλουτισμός, της Καμπαλιστικής ερμηνείας, με νέα δεδομένα, και αναλύσεις.

Ο αδελφός Ορφέας, έχει ξεκινήσει το έργο της Αποκατάστασης της Αυθεντικής Καμπαλιστικής ερμηνείας¹, και όλοι μας αναμένουμε με αγωνία, την συγγραφή αυτού του Νέου Καμπαλιστικού συγγράμματος που θα αποκαταστήσει πολλές αλήθειες.

Παρόλα αυτά η Ντιόν Φόρτσουν, υπήρξε κορυφαία για την εποχή της, και της οφείλουμε πάρα πολλά.

'Ομως οφείλουμε επίσης να διορθώνουμε και να εμπλουτίζουμε τα έργα των παλιότερων σοφών, εφόσον θέλουμε να εργαζόμαστε σοβαρά, πάνω στην Εσωτερική Επιστήμη, και να Υπηρετούμε τον Νόμο της Εξέλιξης.
____________________________________________________________________

¹ http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1054.0.html

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: hierophantis στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 16:58:16

Παράθεση από: Rose στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 16:25:30

Είναι αλήθεια, πως αν δεν γίνει μία συνειδησιακή Κάθαρση, μία κάθαρση του ψυχισμού μας, μέσω μίας Διαδικασίας Αυτογνωσίας, ή Αυτοψυχανάλυσης, ή Αυτο-τακτοποίησης του ψυχισμού μας, και κάνουμε βουτιά Εντός μας, τότε ίσως τρομάξουμε, ή ακόμα κινδυνεύουμε, να μολυνθούμε, διότι στο ψυχικό ατομικό μας ασυνείδητο, στο πάτο του εσωτερικού πηγαδιού, βρίσκεται ο ψυχικός μας βάλτος, όπου όλα τα κατακάθια, όλα τα σκοτεινά πάθη του Είναι μας, έχουν απωθηθεί για πάρα πολλά χρόνια, ψυχικές μνήμες, ίσως ακόμα πιο μακρινές, και από την παρούσα μας ενσάρκωση.

Γι' αυτό το λόγο, είναι απαραίτητος και ο Οδηγός και ο χάρτης, όταν αποφασίσουμε να βαδίσουμε την εσωτερική ατραπό, προς την Φώτιση, προς τη Θέωση, προς την Πνευματική Αυτοπραγμάτωση και Ολοκλήρωση, διότι, πολλές οι παγίδες και πολλοί οι παράπλευροι κίνδυνοι, και τα στραβοπατήματα, που μπορεί να αποβούν ακόμα και μοιραία.

Δυστυχώς υπήρξαν αρκετά τα θύματα, λανθασμένων ή άκαιρων εσωτερικών τεχνικών, που οδήγησαν τους ζηλωτές, σε ψυχώσεις, παράνοιες, μανίες, ή ακόμα και σχιζοφρένειες, με άλλα λόγια σε καταλήψεις του συνειδητού, από τον κόσμου του ασυνειδήτου, και αυτός είναι ένας ουσιαστικός λόγος, που μας κάνει επιφυλακτικούς, όταν ανοιγόμαστε σε τεχνικές επιδίωξης του Κενού, του Ανοίγματος της Εσωτερικής Πύλης, χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία.

αυτος ηταν διαισθητικά ο λόγος που δεν ακολούθησα των αποκρυφισμό απο την αρχή , χρειάστηκαν χρόνια καθαρίσματος και  εσωτερική εργασία ώστε να έχω σταθερό  χώρο να πατήσω γερά  μέσα μου  ...

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: hierophantis στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 17:03:12

Παράθεση από: Rose στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 16:56:48

'Οντως η Μυστική Καμπάλα της Ντιον Φόρτσουν, είναι μία από τις καλύτερες αναλύσεις πάνω στην Καμπάλα.

Υπάρχουν όμως και λάθη, τα οποία χρειάζονται διόρθωση, καθώς και εμπλουτισμός, της Καμπαλιστικής ερμηνείας, με νέα δεδομένα, και αναλύσεις.

Ο αδελφός Ορφέας, έχει ξεκινήσει το έργο της Αποκατάστασης της Αυθεντικής Καμπαλιστικής ερμηνείας¹, και όλοι μας αναμένουμε με αγωνία, την συγγραφή αυτού του Νέου Καμπαλιστικού συγγράμματος που θα αποκαταστήσει πολλές αλήθειες.

Παρόλα αυτά η Ντιόν Φόρτσουν, υπήρξε κορυφαία για την εποχή της, και της οφείλουμε πάρα πολλά.

'Ομως οφείλουμε επίσης να διορθώνουμε και να εμπλουτίζουμε τα έργα των παλιότερων σοφών, εφόσον θέλουμε να εργαζόμαστε σοβαρά, πάνω στην Εσωτερική Επιστήμη, και να Υπηρετούμε τον Νόμο της Εξέλιξης.
____________________________________________________________________

¹ http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,1054.0.html

αναμένω με αγωνία

Τίτλος: Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα
Αποστολή από: Rose στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 17:03:56

Παράθεση από: hierophantis στις Σεπτεμβρίου 06, 2011, 16:58:16

αυτος ηταν διαισθητικά ο λόγος που δεν ακολούθησα των αποκρυφισμό απο την αρχή , χρειάστηκαν χρόνια καθαρίσματος και  εσωτερική εργασία ώστε να έχω σταθερό  χώρο να πατήσω γερά  μέσα μου  ...

Δυστυχώς δεν υπάρχει σχολή σήμερα που να οδηγεί, ολοκληρωμένα, αποτελεσματικά, και με ασφαλή τρόπο, τον ζηλωτή προς την Θέωση, έτσι ώστε να μην χάνει ούτε χρόνο, ούτε χρήμα, ούτε να κινδυνεύει η ύπαρξη του.

Αυτή τη νέα ολιστική σχολή σοφίας, χτίζουμε, και οι εμπειρίες όλων μας, είναι πολύτιμες, για την αποφυγή μελλοντικών λαθών, καθυστερήσεων, ή ακόμα και απωλειών.