ΑΜΡΑ - Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδελφότητα
Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού => Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές => Μήνυμα ξεκίνησε από: Trithemius στις Μαΐου 28, 2007, 23:51:34
-
Ένα από τα θεμελιώδη πιστεύω του Ροδοσταυρισμού είναι και ο νόμος της ανταπόδοσης. Δηλαδή η πεποίθηση πως ότι κάνουμε, καλό ή κακό, κάποια στιγμή επιστρέφει σ' εμάς ομοιοτρόπως.
Ρίχνοντας μια ματιά στον κόσμο γύρω μου, θα έλεγα πως αυτός ο νόμος δεν βλέπω να έχει και εκτενή εφαρμογή. Δηλαδή βλέπω πως υπάρχουν άνθρωποι που πράττουν το κακό και πάραυτα ζουν μία ζωή χαρισάμενη, χωρίς να "πληρώνουν" για τα κακά που προκαλούν. Επίσης, άλλοι που πράττουν το καλό, μονίμως είναι αδικημένοι από τη ζωή. Οι δυσκολίες και οι αναποδιές διαδέχονται η μία την άλλη. Φυσικά, έχω δει και περιπτώσεις όπου η Νέμεσις έκανε καλά τη δουλειά της αλλά το σύνολο αυτών των περιπτώσεων δεν αρκεί για να χαρακτηρίσω μια τέτοια εξέλιξη ως νόμο.
Ποιά η δική σας γνώμη, κυρίως από Ροδοσταυρικής πλευράς για το θέμα αυτό;
Με ποιές διαδικασίες, πως και πότε ενεργοποιείται αυτός ο νόμος;
Που αποδίδετε τη μη εφαρμογή του σε πολλές περιπτώσεις;
Έχει εφαρμογή αυτός ο νόμος μόνον στο υλικό-κοσμικό-γήινο επίπεδο ή μήπως τελικά ακολουθεί την ψυχή και μετά την ανθρώπινη υπόσταση;
-
Είθισται να επικρέμμαται ως Δαμόκλειος Σπάθη επι των κεφαλών μας η προειδοποίηση
"....Ότι κάνεις θα λάβεις...."
Ο Νόμος της Ανταποδοτικότητας δηλαδή.
Ο οποίος, ναι μεν αποτελεί την βάση της "Καρμικής Αλυσίδας" αλλά που ταυτόχρονα υποτίθεται πως έχει και "Αμεση Ισχύ" - εντός δηλαδή της
Γήινης υλικής ζωής.
Το ερώτημα που προκύπτει φυσικά, είναι
"....κατά πόσο όντως υφίσταται κάτι τέτοιο?...."
Εαν ας πούμε κάποιος "αδικήσει" κάποιον άλλον, αυτόματα η "θεία Δίκη" θα του "επιστρέψει" την "αδικία" κατά πρόσωπο?
Ή αντιθέτως, εαν κάποιος κάνει κάτι καλό, αυτόματα η Θεία Δίκη θα του "επιστρέψει" άμεσα το καλό με κάποιον τρόπο στην τωρινή ζωή του?
Προκύπτει επίσης το εξής ακόμη ερώτημα:
Στα πλαίσια του Ερμητικού Εσωτερικού Αξιώματος
".....Όπως Επάνω έτσι και Κάτω...."
δεν θα έπρεπε να "προσομοιάζει" η Γήινη Δικαιοσύνη με την Θεία Δικαιοσύνη όσο το δυνατόν περισσότερο?
Άραγε,
"....Μοιάζει?......"
-
Ν Ε Μ Ε Σ Ι Σ
-
Ν Ε Μ Ε Σ Ι Σ
Ακριβώς καλέ μου Ορφέα,
ΝΕΜΕΣΙΣ....
κι εγώ προσπαθώ να μάθω εαν ισχύει το
Action - Nemesis
Δηλαδή,
Νέμεσις στην πράξη, στην καθημερινότητα,
ή αν όλα είναι ένα μάτσο στάχτη στα μάτια των ανθρώπων για να φοβούνται και να μην Δρουν.....
-
Χωρίς να θέλω να διακόψω τη ροή του θέματος, σας θυμίζω πως πριν 2 μέρες, στο ίδιο section, άνοιξα το ίδιο θέμα
Ισχύει τέλικά ο νόμος της ανταπόδοσης; http://www.amorc.gr/forum/index.php/topic,158.0.html (http://www.amorc.gr/forum/index.php/topic,158.0.html)
Πιστεύω πως μπορούμε να συνεχίσουμε εκεί τη συζήτησή μας ::)
-
Είναι λογικό να βρίσκεται στην ενότητα που αναφέρει ο Anon, καθότι αποτελεί "μέρος" του νόμου του αντιπεπονθότος (ανταπόδοσης - κάρμα).
Σαν εξαίρεση μόνον και ως εξειδικευμένη προσέγγιση, θα ήταν δυνατόν να "σταθεί" το θέμα και μόνο του....
-
Έχει δίκαιο ο Anon ...και φυσικά εκφράζω την λύπη μου που δεν είδα το θέμα του προτού βάλω το δικό μου περί "Θείας Δίκης"......αλλά μου
διέφυγε δυστυχώς..... :-[
Ας αποφασίσει η Διαχείριση λοιπόν τι πρέπει να γίνει.....
Η πρότασή μου είναι πως το δίκαιο είναι να μεταφερθεί όλο το topic "Θεία Δίκη" στο αντίστοιχο topic που άνοιξε ο Fr. Anon και να συνεχιστεί εκεί η συζήτηση....
-
Παιδιά να μην το κάνουμε και μέγιστο θέμα. Είπα να πάρω για λίγο κι εγώ τα ηνία του θεματοθέτη στο φόρουμ κι έφαγα πόρτα! :D :D :D
Ο διαχειριστής μας, πιο γρήγορος κι απ' το φως, "σύρραψε" τα δύο θέματα 8)
Συνεχίζοντας λοιπόν, παρατηρώ, όπως προανέφερα πως γενικότερα υπάρχει μία αδικία στον κόσμο μας. Κάποιοι πράττουν συνεχώς το κακό και τη γλυτώνουν και κάποιοι άλλοι που πράττουν συνεχώς το καλό, τρώνε διαρκώς "σφαλιάρες" από τη ζωή.
Άραγε ποιά είναι τα κριτήρια επέμβασης της θείας δίκης; Μήπως τελικά ο Ροδοσταυρικός νόμος της ανταπόδοσης έχει χάσει λίγο την εφαρμογή του; (τώρα με πιάσανε τα εσώτερα δαιμόνια της αμφιβολίας :o)
-
Κάποιοι πράττουν συνεχώς το κακό και τη γλυτώνουν και κάποιοι άλλοι που πράττουν συνεχώς το καλό, τρώνε διαρκώς "σφαλιάρες" από τη ζωή.
Άραγε ποιά είναι τα κριτήρια επέμβασης της θείας δίκης; Μήπως τελικά ο Ροδοσταυρικός νόμος της ανταπόδοσης έχει χάσει λίγο την εφαρμογή του; (τώρα με πιάσανε τα εσώτερα δαιμόνια της αμφιβολίας :o)
Αν πράγματι υπάρχει «Θεία Δίκη», θα ήτανε δύσκολο να λειτουργήσει στα όρια της φυσικής μας ζωής. Διότι, για παράδειγμα, αν κάποιος μας σκοτώσει, η ζωή μας θα τελειώσει. Πως θα μπορέσει να αποδοθεί η «Θεία Δίκη»? Άρα λοιπόν, ΑΝ υπάρχει, θα πρέπει να ισχύει για το σύνολο των μετασαρκοσεών μας.
Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, κάποιος μπορεί να αδικείται συνέχεια για πολλά χρόνια. Ίσως για όλη του τη ζωή. Σε κάποια ζωή, θα αποδοθεί δικαιοσύνη.
-
Άρα τελικά, να εκλάβω κάτι τέτοιο ως απάντηση στο πιο πάνω ερώτημά μου; (Έχει εφαρμογή αυτός ο νόμος μόνον στο υλικό-κοσμικό-γήινο επίπεδο ή μήπως τελικά ακολουθεί την ψυχή και μετά την ανθρώπινη υπόσταση;)
Χμμ, δεν το βρίσκω απίθανο, είναι και "συμβατό" με τη γενικότερη Ροδοσταυρική κοσμοθέαση. Όμως, πιστεύω πως αν εφαρμοζόταν κι εδώ, σ' αυτή τη ζωή ο νόμος της ανταποδοτικότητας (και πρέπει να εφαρμοστεί γιατί είναι... νόμος), θα ήμασταν σαφώς πιο εξελιγμένοι πνευματικά ::)
-
Ξαναγυρίζουμε αναγκαστικά στην αρχαιοελληνική αντίληψη για να βρούμε τις απαντήσεις για ότι ψάχνουμε.
Για την έννοια της Δίκης, στην αρχαιότητα έχουμε δύο διαφορετικές θεότητες.
Την Δίκη - αναφέρεται και ο οφθαλμός της Δίκης ο οποίος τα πάντα ορά- και την Νέμεση.
Υπάρχει η έννοια της καταγραφής των δράσεών μας -εν είδη μνήμης - η οποία συσσωρεύει και καταγράφει το σύνολο των έργων μας και η ανταπόδοση αυτών -ανταμοιβή ή ανάγκη επανάληψης του μαθήματος - μεταφέρεται στο μέλλον, πολλάκις μάλλιστα σε επόμενη ενσάρκωση.
Η έννοια όμως της Νέμεσης - που και οι θεοί την τρέμουν - έχει άμεση σχέση με το "Μέτρο".
Δηλαδή, "επεμβαίνει" κατά μία έννοια, όταν παρατηρηθεί μεγάλη υπέρβαση (ή και μείωση) του ορίου, του μέτρου.
Αυτού του είδους η επέμβαση -την οποία φοβούνται όλοι γιατί είναι σφοδρή και τρομερά επώδυνη - είναι που αποκαλείται "θεία δίκη", Νέμεσις....
-
Δηλαδή η Δίκη εξασφαλίζει ότι μακροπρόσθεσμα, στο σύνολο των μετασαρκωσεών μας, δε θα αδικηθούμε και δε θα αδικήσουμε.
Αλλά η Νέμεσι επεμβαίνει και φέρνει την ισοροπία στην τωρινή ζωή αν το ισοζύγιο ξεφύγει πάρα πολύ.
Χμ, επαναφέρουνε τα πράγματα στο ισοζύγιο? Αν κάποιος είναι πολύ άδικος καταλαβαίνω ότι μπορεί να του φέρουν δεινά. Αυτό θα γίνει σε όφελος των αδικημένων? Διότι αν του προκαλέσουνε να πάθει κάποιο δυστύχημα, δε θα οφεληθεί κανένας από την τιμωρία.
Αν κάποιος είναι πολύ "καλός", τότε τι γίνεται? Θα του φέρουνε πλούτη και ανέσεις και ευημερία σε βάρος των "κακών"?
-
Κάποιοι πράττουν συνεχώς το κακό και τη γλυτώνουν και κάποιοι άλλοι που πράττουν συνεχώς το καλό, τρώνε διαρκώς "σφαλιάρες" από τη ζωή.
Άραγε ποιά είναι τα κριτήρια επέμβασης της θείας δίκης; Μήπως τελικά ο Ροδοσταυρικός νόμος της ανταπόδοσης έχει χάσει λίγο την εφαρμογή του; (τώρα με πιάσανε τα εσώτερα δαιμόνια της αμφιβολίας
Το θέμα είναι περίπλοκο και πιστεύω οτι μας έχει απασχολήσει κατα καιρούς όλους οταν παρατηρούμε την ''αδικία '' και το ''δίκαιο'' της ζωής.
Παραθέτω τα ελάχιστα που εχω ύποθέσει.
Για να κρίνουμε το σύνολο της ζωής ενός ανθρώπου θα πρέπει να ξέρουμε το τέλος της και να μπορούμε να ''δούμε'' τα συναισθήματα του και την εντύπωση που έχει ο ίδιος για την ζωη του. Τότε θα ξέρουμε κάπως, πως είναι να βρισκόμαστε στην θέση του την οποία πιθανώς επιθυμούμε να είχαμε η να μην είχαμε.
Δεν γνωρίζουμε πως νιώθουν όλοι αυτοί που << πράττουν το κακό και την γλυτώνουν>> ...απλώς βλέπουμε την επιφάνεια που προβάλλουν πρός τα έξω...
Η ιστορία δεν περιέχει πολλά τέτοια άτομα ευτυχισμένα και ήρεμα...
Η γνώμη μου είναι οτι η ανταπόδοση λαμβάνει χώρα εδώ ...σε αυτή την ζωή που διάγουμε και όχι σε κάποια άλλη που δεν θα θυμόμαστε. Μόνο που η μορφή που έχει δεν είναι αυτή που θεωρούμε εμείς ως δίκαιο.
Χωρίς να είμαι γνώστης έχω την άισθηση οτι αυτό που θεωρείται δίκαιο απο τους ανθρώπινους νόμους ίσως να εμποδίζει την εξέλιξη η την ροή της ζωής οπως την θέλει το σύμπαν...οπότε μάλλον δεν θα γίνει.
Επίσης η ψυχή ζητά άλλες εμπειρίες απο αυτές που θέλει η πολλαπλότητα της προσωπικότητας μας.
Σκέψεις....
-
author=Ορφέας link=topic=158.msg1448#msg1448 date=1180534565]
Ξαναγυρίζουμε αναγκαστικά στην αρχαιοελληνική αντίληψη για να βρούμε τις απαντήσεις για ότι ψάχνουμε.
Για την έννοια της Δίκης, στην αρχαιότητα έχουμε δύο διαφορετικές θεότητες.
Την Δίκη - αναφέρεται και ο οφθαλμός της Δίκης ο οποίος τα πάντα ορά- και την Νέμεση.
Υπάρχει η έννοια της καταγραφής των δράσεών μας -εν είδη μνήμης - η οποία συσσωρεύει και καταγράφει το σύνολο των έργων μας και η ανταπόδοση αυτών -ανταμοιβή ή ανάγκη επανάληψης του μαθήματος - μεταφέρεται στο μέλλον, πολλάκις μάλλιστα σε επόμενη ενσάρκωση.
Προσωπικά, έχω χορτάσει να βλέπω γύρω μου φτωχούς ανθρώπους που όμως όσο κι αν πόνεσαν και μόχθησαν και ποδοπατήθηκαν όλη τους την ζωή, η φτώχεια δεν τους ώθησε στην παραβατικότητα.
Παρ' όλα αυτά αφήνονται να πεθαίνουν αβοήθητοι σε ράντζα άνευ της αξιοπρέπειας που αξίζουν, επειδή δεν αντέχουν να πληρώσουν ούτε Ιδιωτική περίθαλψη, ούτε τα φακελλάκια του δημοσίου.
Τους βλέπω να μην κάνουν γιορτές γιατί η πενιχρή σύνταξη δεν φτάνει ούτε για την φαρμακευτική αγωγή που δήθεν πληρώνει η κρατική τους ασφάλιση. Παρόλ' αυτά συνεχίζει να αντέχει αξιοσημείωτα η ηθική τους και δεν προβαίνουν σε καμία παραβατικότητα.
Παρ' ότι πολλοί άνθρωποι είναι φάροι καλοσύνης, τους βλέπεις να υποφέρουν απο χίλιες δυο ασθένειες.....Κι όμως, ούτε μια στιγμή δεν γυρίζουν να καταραστούν τους γύρω τους ή τον Θεό....
Το πρόσφατο σκάνδαλο του "Παραδικαστικού" απλώς έδειξε την επιφάνεια....δεν μας έχει δείξει ακόμη, τα "αδίκως καταδικασθέντα θύματα"....οι οποίοι φυσικά, θα ήταν άνθρωποι που δεν άντεχαν να "πληρώσουν" για "θετικές αποφάσεις"....τους έφαγε η "αφάνεια" αυτούς....καμία δικαίωση.....
Ποιά "Κοσμική ή Υπερκοσμική Δικαιοσύνη" λοιπόν?
Μια απέραντη σαδιστική αδικία επικρατεί στην καθημερινότητα του ανθρώπου.....
Αυτό βλέπω εγώ.....δυστυχώς....
Η έννοια όμως της Νέμεσης - που και οι θεοί την τρέμουν - έχει άμεση σχέση με το "Μέτρο".
Δηλαδή, "επεμβαίνει" κατά μία έννοια, όταν παρατηρηθεί μεγάλη υπέρβαση (ή και μείωση) του ορίου, του μέτρου.
Αυτού του είδους η επέμβαση -την οποία φοβούνται όλοι γιατί είναι σφοδρή και τρομερά επώδυνη - είναι που αποκαλείται "θεία δίκη", Νέμεσις....
Αναρωτιέμαι, ειλικρινά.....
Η Νέμεσις, τι θεωρεί τελικά "ύβρι"!!!??
Τι?
Δηλαδή, πόση αδικία θα πρέπει να υπάρξει στην κοινωνία για να θεωρηθεί ύβρις και να επέμβει?
Πόσα δισεκατομμύρια μαρτυρικοί θάνατοι αθώων ανθρώπων - είτε σε πολέμους είτε εν ειρήνη - θα πρέπει να συμβούν, για να θεωρηθεί "ξεπέρασμα του ορίου" και να "επέμβει"?
πχ Ο μαζικός βιασμός ανδρών - γυναικών - παιδιών σε έναν πόλεμο δεν είναι ύβρις?
Τα βασανιστήρια δεν είναι ύβρις?
Το ότι ο άνθρωπος είναι ένα βήμα απο την ολοκληρωτική καταστροφή του πλανήτη και του ίδιου του ανθρώπινου είδους, και όλων των ειδών του πλανήτη, δεν είναι ύβρις?
Αναρωτιέμαι, ώρες ώρες σαν τον Ηρακλή......
Υπάρχουν πραγματικοί Θεοί?
ή υπάρχουν μόνον ανδρείκελα Θεών που παίζουν στις πλάτες των ανθρώπων?
Αντιστοίχως,
υπάρχει Νέμεσις?
Διότι, Νέμεση και "Θεία Δίκη" εγώ γύρω μου , με τα "μάτια" που διαθέτω αυτή την στιγμή, δεν βλέπω ......δυστυχώς.....
Αυτό που βλέπω, είναι πως όσο πιο πολλά λεφτά διαθέτεις, τόσο καλύτερους δικηγόρους, γιατρούς, μπράβους και οικονομισάριους πληρώνεις και φυσικά, αυτή η ισχύς "εξαργυρώνεται προς τα έξω" με ένα ανώτερο επίπεδο και ποιότητα ζωής.....
αλλά κυρίως επιβραβεύεται με "ατιμωρησία"....
Πλήρη "ατιμωρησία"....
"Απόδοση Δικαιοσύνης στην άλλη (επόμενη) ζωή" μέσω του Κάρμα?
Μα αν δεν "θυμάσαι" τα "προηγούμενα" τι να τα κάνεις τα επόμενα?
Είναι σαν να λέμε "να σε βάζουν στην φυλακή για ποινή 100 ετών χωρίς να σου λένε το κατηγορητήριο"....
Ε, όχι, κάτι δεν στέκει καλά εδώ....
Κάτι δεν πάει καλά εδώ....
-
Άραγε ποιός δύναται να γνωρίζει τόσες παραμέτρους, ώστε να μπορεί να κρίνει τι είναι δίκαιο και τί άδικο?
Έχω παρατηρήσει ότι τα μεγαλύτερα "γαϊδούρια" της κοινωνίας (και συγγνώμη που βρίζω τα κακόμοιρα τα ζώα), παραπονούνται για την κακή τους τύχη και την αδικία που κυριαρχεί στη ζωή τους, διότι δεν εννοούν να αντιληφθούν, ότι όπως έστρωσαν, κοιμούνται...
-
Άραγε ποιός δύναται να γνωρίζει τόσες παραμέτρους, ώστε να μπορεί να κρίνει τι είναι δίκαιο και τί άδικο?
Έχω παρατηρήσει ότι τα μεγαλύτερα "γαϊδούρια" της κοινωνίας (και συγγνώμη που βρίζω τα κακόμοιρα τα ζώα), παραπονούνται για την κακή τους τύχη και την αδικία που κυριαρχεί στη ζωή τους, διότι δεν εννοούν να αντιληφθούν, ότι όπως έστρωσαν, κοιμούνται...
Αφού δεν μπορούμε να κρίνουμε τι είναι δίκαιο και τι άδικο, πως κρίνουμε ότι "όπως έστρωσαν, κοιμούνται"?
Κυρίως όμως:
αφού δεν γνωρίζουμε τόσες παραμέτρους ώστε να μπορούμε να κρίνουμε τι είναι δίκαιο και τι άδικο,
τότε που στηριζόμαστε και κάνουμε λόγο για "Νόμο της Ανταπόδοσης, για Κάρμα, για "Θεία Δίκη", για "Νέμεση", για "Θείο Σχέδιο", κλπ κλπ?
-
Η πρόταση "όπως στρώνω, κοιμάμαι" σε όποιο πρόσωπο κι αν διατυπώνεται, δεν εμπεριέχει κρίση, αλλά δήλωση, για να μην πω "απειλή". ;D
Τα υπόλοιπα είναι απλά... συνεπακόλουθα.
Ο παγκόσμιος νόμος δε δηλώνει τίποτε περισσότερο από το ότι κάθε τι έχει αντίκτυπο...
-
Η πρόταση "όπως στρώνω, κοιμάμαι" σε όποιο πρόσωπο κι αν διατυπώνεται, δεν εμπεριέχει κρίση, αλλά δήλωση, για να μην πω "απειλή". ;D
Τα υπόλοιπα είναι απλά... συνεπακόλουθα.
Ο παγκόσμιος νόμος δε δηλώνει τίποτε περισσότερο από το ότι κάθε τι έχει αντίκτυπο...
Κι αφού δεν δυνάμεθα να γνωρίζουμε "τόσες παραμέτρους" που απαιτούνται για εξαγωγή "ασφαλών συμπερασμάτων", τότε πως συμπεραίνουμε ότι
"....ο Παγκόσμιος Νόμος δηλώνει πως το κάθε τι έχει αντίκτυπο?...."
-
Δεν έχει??
Όλα αυτά τα επαναλαμβανόμενα ερωτήματα τα θέτεις για να καταδείξεις ότι η έννοια της δικαιοσύνης κατά την γνώμη σου είναι ένα απλό λογικό συμπέρασμα φίλτατε φράτερ ?
-
Δεν έχει??
Όλα αυτά τα επαναλαμβανόμενα ερωτήματα τα θέτεις για να καταδείξεις ότι η έννοια της δικαιοσύνης κατά την γνώμη σου είναι ένα απλό λογικό συμπέρασμα φίλτατε φράτερ ?
Δεν ξέρω τι εννοείς με την παραπάνω "διαπίστωσή" σου αγαπητή μου Sr. Διοτίμα, αλλά σαφέστατα και θα εξηγήσω τι εννοώ εγώ....
Ή γνωρίζουμε όλες τις απαραίτητες παραμέτρους που μας επιτρέπουν να κάνουμε λόγο περί ύπαρξης και Σαφούς Ισχύος του Αντιπεπονθότος.....
Ή δεν τις γνωρίζουμε (όπως υποστήριξες εσύ) και συνεπώς δεν δικαιούμαστε να ισχυριζόμαστε πως υφίσταται ο Παγκόσμιος αυτός Νόμος (μαζί με όλα τα σχετικά, βλ. Νέμεση, Θεία Δίκη, Κάρμα, κλπ κλπ) :)
-
Όταν βλέπεις έναν ανεμιστήρα σε λειτουργία, νοιώθεις μεν τον αέρα που σου στέλνει με το γύρισμα των φτερών του, αλλά την ίδια την κίνηση δεν την βλέπεις, διότι ξεπερνά σε ταχύτητα την ικανότητα του ματιού σου να διακρίνει.
Παρ' ότι δεν βλέπεις λοιπόν, τί προκαλεί την κίνηση του αέρα, γνωρίζεις ότι όταν διακόψεις τη λειτουργία του ανεμιστήρα, τα φτερά του όντας στάσιμα θα είναι απόλυτα ορατά.
Αν εσύ, ψάχνεις άλλες αιτίες πίσω από τα φαινόμενα, δεν αναιρεί το γεγονός ότι τα φαινόμενα υπάρχουν.
Σε βοήθησα μήπως;
-
Ένα από τα θεμελιώδη πιστεύω του Ροδοσταυρισμού είναι και ο νόμος της ανταπόδοσης. Δηλαδή η πεποίθηση πως ότι κάνουμε, καλό ή κακό, κάποια στιγμή επιστρέφει σ' εμάς ομοιοτρόπως.
Ρίχνοντας μια ματιά στον κόσμο γύρω μου, θα έλεγα πως αυτός ο νόμος δεν βλέπω να έχει και εκτενή εφαρμογή. Δηλαδή βλέπω πως υπάρχουν άνθρωποι που πράττουν το κακό και πάραυτα ζουν μία ζωή χαρισάμενη, χωρίς να "πληρώνουν" για τα κακά που προκαλούν. Επίσης, άλλοι που πράττουν το καλό, μονίμως είναι αδικημένοι από τη ζωή. Οι δυσκολίες και οι αναποδιές διαδέχονται η μία την άλλη. Φυσικά, έχω δει και περιπτώσεις όπου η Νέμεσις έκανε καλά τη δουλειά της αλλά το σύνολο αυτών των περιπτώσεων δεν αρκεί για να χαρακτηρίσω μια τέτοια εξέλιξη ως νόμο.
Με ποιές διαδικασίες, πως και πότε ενεργοποιείται αυτός ο νόμος;
Στο topic "Πότε Συγχωρούμε?" ( http://www.amorc.gr/forum/index.php/topic,79.30.html ) κατά την ανάπτυξη του θέματος, προέκυψε η εξής παράμετρος που δίνει κάποιες νέες διαστάσεις στο εδώ θέμα:
Εαν κάποιος "αδικείται" παντοιοτρόπως στην εδώ ζωή του, αυτό σημαίνει πως "κάτι αρνητικό έκανε" σε "προγενέστερες ζωές" και τα "ξεπληρώνει" τώρα.
Οι όποιες λοιπόν "αδικίες" που υφίσταται είναι "Μέρος του Συμπαντικού Σχεδίου"....είναι Δράση της Θείας Δίκης, είναι Εφαρμογή του Νόμου του Αντιπεπονθότος.
Και καλά να είναι πρόβλημα υγείας η "αδικία/ποινή".
Όταν όμως η αδικία/ποινή "επιβάλλεται" στον "Καρμικό Δεσμώτη/θύμα" απο κάποιον άλλον συμπολίτη του?
Αυτός ο Συμπολίτης, εφόσον "αδικεί" κάποιον άλλον, αναμένουμε να "επιβαρυνθεί με αρνητικό Κάρμα".
Βάση όμως του παραπάνω σκεπτικού, εφόσον αυτός ο "Συμπολίτης" είναι το "Χέρι επιβολής της Θείας Δίκης" για λογαριασμό του Συμπαντικού Σχεδίου, τότε λογικά, οι "αδικίες" στις οποίες προβαίνει εναντίον των "συμπολιτών" του είναι "θεάρεστο έργο", που σημαίνει ότι όχι μόνον δεν φορτώνεται με "αρνητικό Κάρμα", αλλά αντιθέτως προικίζεται γενναία με "Θετικό Κάρμα".....
Δηλαδή, όλοι οι πάσης φύσεως εγκληματίες, αντί να πάνε στην "Κόλαση" θα πάνε στον "Παράδεισο".
Αντί να είναι κακόβουλα όργανα του Διαβόλου, είναι θεάρεστα όργανα του Θεού.
Εμένα τώρα γιατί όλο αυτό το σκεπτικό μου θυμίζει Τορκεμάδα και Ιερά Εξέταση?
Δηλαδή, εγώ τώρα μπορώ να επιλέξω να είμαι ο χειρότερος εκμεταλλευτής, φονιάς και ότι κακό υπάρχει σε τούτον τον πλανήτη και να θεωρώ πως "εκτελώ απλώς το θεάρεστο έργο απονομής της Θείας Δικαιοσύνης".....
Δεν ξέρω, αλλά κάπου, κάτι δεν "δένει".........
-
Ένα από τα θεμελιώδη πιστεύω του Ροδοσταυρισμού είναι και ο νόμος της ανταπόδοσης. Δηλαδή η πεποίθηση πως ότι κάνουμε, καλό ή κακό, κάποια στιγμή επιστρέφει σ' εμάς ομοιοτρόπως.
Θα μπορούσες φίλε Anon να πεις κάποια πράγματα παραπάνω για το πως αντιλαμβάνεται ο Ροδοσταυρισμός τον νόμο της ανταπόδοσης;Ή αυτό είναι όλο; Θα με ενδιεφερε μια κάπως πιο αναλυτική θέση.
Ευχαριστώ
-
Εν ολίγοις, ο νόμος της ανταπόδοσης κατά την Ροδοσταυρική οπτική, αναφέρει πως κάθε πράξη σου, όποια μορφή και να έχει, είτε καλή, είτε κακή, κάποια στιγμή επιστρέφει σ' εσένα. Δηλαδή αν πράξεις το καλό, αργά ή γρήγορα θα το καρπωθείς. Αν πράξεις το κακό, αργά ή γρήγορα θα καρπωθείς επίσης το κακό. Είναι το ανάλογο της αρχαιοελληνικής Θείας Δίκης (κι όχι της Νέμεσης).
-
Ευχαριστώ πολύ Anon.
-
Εαν ισχύει ο Νόμος της Ανταπόδοσης,
τότε ανυπομονώ για μια πολύ ενδιαφέρουσα Θεία Δίκη.........
Σκέτη "Θεία Κωμωδία" θα έλεγα!!!!!!!!
Αν και για κάποιους θα είναι μάλλον ....." Ο Χαμένος Παράδεισος"......
-
Καλησπερα σας και απο μενα ειμαι καινουργιος εδω μεσα και ισως οι γνωσεις μου οχι τοσες πολλες για μενα υπαρχει ο νομος της ανταποδοσης και ενεργει παντα οχι ομως οταν θελουμε εμεις και ισως οχι οπως θα θελαμε εμεις το μονο σιγουρο ειναι οτι θα επισταφει και ισως υπαρξει και περιπτωση να μην το μαθουμε ποτε.Μου γενιουνται ομως αλλες αποριες αν μας βλαπσει καποιος ποιο ειναι το θεμα ? να το πληρωσει? η τι θα κανουμε εμεις για να σταθουμε στα ποδια μας?Συχωρουμε η περιμενουμε να δουμε αν θα γυρισει πανω του ?(οταν περιμενεις να γυρισει πανω του δεν ειναι σαν να το ωθεις?ποια η διαφορα απο κεινον που το προκαλεσε?)να με συχωρειτε αν φαινονται ηλιθια τα ερωτηματα μου
-
ΑΓΑΠΗΤΕ .....giannis9 .....ως απλος θ ι α σ ι ω τ η ς ....παιρνω το θ α ρ ρ ο ς ....να σου καταθεσω....
την α π ο ψ η μου....ως β ι ω μ α ....
φιλε....ολα α ρ χ ι ζ ο υ ν ....απο την ε φ α ρ μ ο γ η .....των ε ν ν ο ι ω ν ....
Δ ι κ α ι ο ......και .....Α Δ Ι Κ Ο .......
ΑΥΤΕΣ.....ειναι καθαρα....υ π ο κ ε ι μ ε ν ι κ α Εργαλεια....της Συνειδησης μας....
Μεσα.....απο τους Αιωνες.....εχουν Σ κ ι α γ ρ α φ η σ ε ι .....το Ε Θ Ι Μ Ο ....η" Α Γ Ρ Α Φ Ο ΝΟΜΟ....
ΚΑΙ εχουν.... σχηματισει.....τους Ν Ο Μ Ο Υ Σ ... της κοινωνικης υπαρξης.....των Α Ν Θ Ρ Ω Π Ω Ν ...
Η εφαρμογη τους.....Ε Ξ Α Ρ Τ Α Τ Α Ι .....και απο την ΠΟΙΟΤΗΤΑ ....της ψυχο συνθεσης ΜΑΣ.....
ΟΣΟ.....ΠΙΟ ΠΟΙΟΤΙΚΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ....ΤΟΣΟ....ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ Δ Ε Ι Χ Ν Ο Υ Μ Ε .....
ετσι..... οι Π Ρ Α Ξ Ε Ι Σ ΜΑΣ......γ ι ν ο ν τ α ι .....Ο Ρ Α Τ Ε Σ .....ΣΤΟΥΣ Γ Υ Ρ Ω ΜΑΣ....
Ε Δ Ω ....αρχιζει και ο ρολος....ο δικος ΜΑΣ.... ο Ε Σ Ω Τ Ε Ρ Ι Κ Ο Σ .....
ΑΥΤΟ.....που οι Α Λ Λ Ο Ι .....ονομαζουν .....Δ Ι Κ Α Ι Ο και Α Δ Ι Κ Ο .....για Ε Μ Α Σ .....Ε Ι Ν Α Ι ....
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΑΙ.......
ΕΜΕΙΣ.....πρεπει να γνωριζουμαι....ο,τι Η Π Ο Ρ Ε Ι Α ....του ΚΑΘΕ ΕΝΟΣ....αρχιζει...και τελειωνει...
μεσα απο την ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ.... ΓΙΑΤΙ Η Κ Α Ρ Δ Ι Α .... ΤΟΥ Θ Ε Ο Υ ....ΕΙΝΑΙ ...
Η Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Τ Η Τ Α .......
Η Α Ρ Μ Ο Ν Ι Α .....ΤΩΝ Π Ρ Α Ξ Ε Ω Ν ΜΑΣ.....Ε Ν Υ Π Α Ρ Χ Ε Ι Μ Ε Σ Α ΜΑΣ......
Π Ρ Ε Π Ε Ι .....ΝΑ Δ Ι Ο Ρ Θ Ω Ν Ο Υ Μ Α Ι .... Α Υ Τ Ε Σ .....ΝΑ ΤΙΣ Κ Α Ν Ο Υ Μ Ε ....Θ Ε Ι Κ Ε Σ ....
Ο Π Ω Σ ... Η Σ Υ Ν Ε Ι Δ Η Σ Η .....ΜΑΣ Υ Π Ε Ν Θ Υ Μ Ι Ζ Ε Ι .....
ΕΑΝ ΔΕΝ ΤΟ Κ Α Τ Α Φ Ε Ρ Ο Υ Μ Ε .....Α Υ Τ Ο ....ΤΟΤΕ.... Ε Μ Ε Ι Σ .....ΜΕ ΤΙΣ Π Ρ Α Ξ Ε Ι Σ ΜΑΣ....
ΘΑ Π Ρ Ο Κ Α Λ Ε Σ Ο Υ Μ Ε ΤΟΝ Θ Α Ν Α Τ Ο .....ΤΟΥ Θ Ε Ι Ο Υ ......
Α Ρ Α .....ΚΑΙ ΤΟΝ Δ Ι Κ Ο ΜΑΣ.... ΩΣ Α Ν Υ Π Α Ρ Ξ Ι Α .....
ΓΙΑΥΤΟ......ΜΟΛΙΣ Σ Υ Ν Ε Ι Δ Η Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Ο Υ Μ Ε .....ΑΥΤΟ ΤΟ Γ Ε Γ Ο Ν Ο Σ .....Τ Ο Τ Ε ....
Γ Ι Ν Ο Μ Α Σ Τ Ε .....ΟΙ Ι Δ Ι Ο Ι .... Κ Ρ Ι Τ Ε Σ .....ΤΟΥ " Ε Γ Ω " ΜΑΣ.....
Ε Μ Ε Ι Σ ΟΙ Ι Δ Ι Ο Ι .....ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ......Ο,ΤΙ Π Ρ Ε Π Ε Ι ΝΑ Δ Ι Ο Ρ Θ Ω Θ Ο Υ Μ Ε .....
ΝΑ Γ Ι Ν Ο Υ Μ Ε .....ΤΟ Κ Υ Τ T Α Ρ Ο .....ΣΤΗΝ Κ Α Ρ Δ Ι Α ΤΟΥ Θ Ε Ι Ο Υ .....
Ε Τ Σ Ι .....Θ Ε Σ Α Μ Ε ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ......ΤΗΝ Α Ν Τ Α Π Ο Δ Ο Σ Η ......ΚΑΙ ΤΗΝ Β Ο Η Θ Ε Ι Α ....
ΓΙΑ ΤΗΝ Α Ρ Μ Ο Ν Ι Κ Η .....Σ Υ Ν Υ Π Α Ρ Ξ Η .....Ο Χ Ι Μ Ο Ν Ο Ν Ε Δ Ω .....ΑΛΛΑ.....
ΤΟ Σ Π Ο Υ Δ Α Ι Ο Τ Ε Ρ Ο Ν .......Μ Ε Τ Α .....Σ Τ Η Ν Κ Α Ρ Δ Ι Α ΤΟΥ......
ΟΣΟΙ.....ΔΕΝ Δ Ε Χ Ο Ν Τ Α Ι ......ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ Ε Σ Ω Τ Ε Ρ Ι Κ Η Α Λ Η Θ Ε Ι Α .....Α Ν Η Κ Ο Υ Ν ....
ΣΤΟΥΣ "Κ Α Θ Y Σ Τ Ε Ρ Η Μ Ε Ν Ο Υ Σ "..... Α Δ Ε Λ Φ Ο Υ Σ .....
ΓΙΑΥΤΟΥΣ......ΕΧΟΥΜΕ Ε Ρ Θ Ε Ι .....
Γ Ι Α Υ Τ Ο Υ Σ ......ΕΜΕΙΣ Θ Υ Σ Ι Α Ζ Ο Μ Α Σ Τ Ε .....
Γ Ι Α Υ Τ Ο Υ Σ .......Ε Μ Ε Ι Σ ....Ε Ν Σ Α Ρ Κ Ω Ν Ο Μ Α Σ Τ Ε ......
Γ Ι Α Υ Τ Ο Υ Σ .......
ΓΙΑ Ο Λ Ο Υ Σ ΜΑΣ..... αδελφε μου.......
-
Καλησπέρα gianni, καλώς ήλθες.
Ο νόμος της ανταπόδωσης ή αλλιώς κάρμα ή αλλιώς νόμος του αντιπεπωθώντος κατά τους Έλληνες, δεν έχει να κάνει τόσο με την ανθρώπινη ηθική, όπως την χρωματίζουμε, αλλά με κάθε ενέργεια κάθε κατάστασης που προκαλεί ένα αποτέλεσμα.
Έτσι στη φυσική έχουμε, δράση αντίδραση, στη φιλοσοφία αίτιο αιτιατό.
Δηλαδή εφόσων αποτελούμαστε από ενέργεια, και κάθε ενέργεια ως γνωστό παράγει αποτελέσματα, κατά την λειτουργία της, έτσι και οι πράξεις και οι σκέψεις παράγουν και αυτές κατά κάποιο τρόπο δράση και αποτελέσματα.
Το οικοσύστημα αργά η γρήγορα ΕΠΙΣΤΡΈΦΕΙ ως ανακλαστήρας "μηχανιστικά" και σε εμάς αυτό που έχουμε παράγει, μέχρι το σημείο της ισοροπίας, το πότε και το πώς, το καθορίζουν διάφορες σταθερές όπως το περιβάλλον και οι συνθήκες.
Όμως η όλη διαδικασία μπορεί να ελεγχεί και να κατευθυνθεί.
Ένα απλό παράδειγμα, εάν ρίξουμε μέσα σε νερό "οικοσύστημα" μία πέτρα "πράξη,δράση κλπ" παράγονται κύκλοι "αποτελέσματα", έχουν την τάση να απομακρύνονται, αλλά θα ανακλαστούν σε κάποια όχθη "αστρικό πεδίο" και κάποιοι από τους κύκλους θα επιστραφούν και στη αρχική αιτία πέτρα, και θα την επηρεάσουν. Απλό παράδειγμα που δείχνει όμως ότι όλο το οικοσύστημα λειτουργεί με κυμματομορφές και αλληλεπιδράσεις
-
ευχαριστω για τισ απαντησεις νομιζω οτι ο suida με καλυψε. ;D
-
Καλησπερα σας και απο μενα ειμαι καινουργιος εδω μεσα και ισως οι γνωσεις μου οχι τοσες πολλες για μενα υπαρχει ο νομος της ανταποδοσης και ενεργει παντα οχι ομως οταν θελουμε εμεις και ισως οχι οπως θα θελαμε εμεις το μονο σιγουρο ειναι οτι θα επισταφει και ισως υπαρξει και περιπτωση να μην το μαθουμε ποτε.Μου γενιουνται ομως αλλες αποριες αν μας βλαπσει καποιος ποιο ειναι το θεμα ? να το πληρωσει? η τι θα κανουμε εμεις για να σταθουμε στα ποδια μας?Συχωρουμε η περιμενουμε να δουμε αν θα γυρισει πανω του ?(οταν περιμενεις να γυρισει πανω του δεν ειναι σαν να το ωθεις?ποια η διαφορα απο κεινον που το προκαλεσε?).
Καλωσόρισες στην συντροφιά μας giannis9.... Το θέμα που εγείρεται με παράμετρο την συγχώρεση, είναι βαθύτατο. Συγχώρεση βέβαια στον νόμο του αντιπεπονθότος δεν υφίσταται και αυτό γιατί, όπως ανέπτυξε πληρέστατα ο αδελφός SERAPIS, το όλο σύστημα τείνει να επανέλθει στην κατάσταση ισσοροπίας, τελείως μηχανικά και χωρίς μνησικακίες ή εκδικητικές τάσεις, με την ακεραιότητα και την ακαμψία του απολύτου του παγκόσμιου νόμου. Τι γίνεται όμως με το "θύμα" άνθρωπο μιας απάνθρωπης δράσης; Πρώτον, όλοι είμαστε φορείς του παγκόσμιου νόμου και έτσι αναδύεται ως φυσική ανάγκη έσωθέν μας η τάση μας για απόδοση δικαιοσύνης. Αυτό όχι μόνον είναι θεμιτό, αλλά αποτελεί και καθήκον του κάθε ανθρώπου να εναρμονίζεται με τον παγκόσμιο νόμο και να αναλαμβάνει δράσεις καταδίωξης της αδικίας. Δεν αρκεί ο ενάρετος να πράττει απλά το καλό, είναι παράλληλα καθήκον του να διώκει το κακό. Εύλογα λοιπόν τίθεται το ερώτημα τι γίνεται με την συγχώρεση;
Ο γνώστης του νόμου της ανταπόδοσης, ξέρει το απόλυτο του νόμου και έτσι είναι βέβαιος για την εφαρμογή του, οπότε για αυτόν θέμα αναμονής εφαρμογής του δεν τον απασχολεί, καθώς γνωρίζει ότι είναι άγνωστη η χρονική στιγμή και πολλές φορές βρίσκεται σε πολύ μεγάλο βάθος χρόνου. Ο άνθρωπος που βρίσκεται στην θέση του θύματος, διακατέχεται όμως και από έντονη επιθυμία για εκδίκηση, γιαυτό και το μυαλό του βρίσκεται συνεχώς προσκολλημμένο στην απόδοση της δικαιοσύνης, στην τιμωρία του δράστη, με αποτέλεσμα να πλημμυρίζεται σταδιακά από αρνητικά συναισθήματα φθόνου, μνησικακίας κλπ, για τον κατά περίπτωση δράστη. Ο σοφός είναι απαλλαγμένος από τέτοια συναισθήματα, διακατεχόμενος μόνον από λύπη για τον συνάνθρωπό του που πρώτιστα θα υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του και το κυριότερο, ότι θα αναγκαστεί να επαναλάβει τα ίδια μαθήματα και πάλι. Ο σοφός, αν ο ίδιος είναι το θύμα της δράσης, συγχωρεί με την έννοια ότι δεν τον απασχολεί το θέμα της τιμωρίας ως ανταπόδοση στον δράστη, συγχωρεί, καθώς δεν τρέφει αρνητικά συναισθήματα για κανέναν, συγχωρεί γιατί στο πρόσωπο του δράστη διακρίνει έναν πληγωμένο, έναν που νοσεί και υποφέρει, έναν που δεν γνωρίζει ακόμα. Όμως η συγχώρεση ποτέ δεν θα ξεπεράσει τα όρια της ανοχής για να καταντήσει ανέχεια. Ο σοφός ποτέ δεν θα μείνει απαθής στην αδικία του συνανθρώπου του. Τότε θα ζωστεί το σπαθί της Δίκης και θα αναλάβει τον δίκαιο αγώνα της απονομής της δικαιοσύνης, γνωρίζοντας ότι η ανέχεια δεν είναι αρετή συγχώρεσης αλλά αμέλεια που γίνεται αιτία εξάπλωσης του κακού.
Ας επιστρέψουμε όμως στον μέσο άνθρωπο που πλημμυρίζεται από συναισθήματα για τον απάνθρωπο δράστη. Αυτά όμως τα συναισθήματα μολύνουν την ύπαρξή του, βασανίζουν την ψυχή του, αρρωσταίνουν το σώμα του και εγκλωβίζουν τις σκέψεις του σε μια μόνον ιδέα: Εκδίκηση.... Όντας στιγμιαία το θύμα μιας απάνθρωπης δράσης, με το να διακατέχεται από αρνητικά συναισθήματα, γίνεται στη συνέχεια διαρκές θύμα, τυρρανούμενος και κατατρεχόμενος από μιαν εκδικητικότητα, η οποία ουσιαστικά τιμωρεί και εκδικείται τον ίδιο τον εαυτό του. Ορθά επισημαίνει ο φίλος giannis9 ότι, η εμμονή στην σκέψη της ανταπόδοσης, τον κάνει να μην διαφέρει πολύ από τόν δράστη. Η προσπάθεια για συγχώρεση, απαλλάσσει πρώτιστα το ίδιο το θύμα από την τεράστια πίεση της εκδικητικότητας, στο όνομα δήθεν της απόδοσης δικαιοσύνης. Αν το δούμε λίγο πιο μεταφυσικά, σκέψεις αρνητικές συνοδευόμενες και από συναισθήματα αρνητισμού, ελάχιστα απέχουν από τα "μαύρα" τελετουργικά. Υφίσταται τότε μια σκοτεινή επιρροή η οποία ναι μεν έχει σαν στόχο έναν συνάνθρωπο, αλλά επειδή δεν είναι ολοκληρωμένη η διαδικασία λόγω άγνοιας του τρόπου, η σκοτεινή επιρροή σπάνια αγγίζει τον στόχο της και στην πλειονότητα επιστρέφει στον γεννήτορά της.
Αναφέρθηκε ο SERAPIS και σε "ανακλαστήρες" των ενεργειών. Πέρα από την φυσική λειτουργία αυτών των "ανακλαστήρων", οι διδασκαλίες της Α.Μ.Ρ.Α. περιλαμβάνουν ενεργές μεθόδους "κατασκευής" τέτοιων "ανακλαστήρων" για την ολοκληρωτική προστασία των μυημένων. Τέτοιες διδασκαλίες δεν δύνανται να δίδονται ανοικτά για εύλογους λόγους, καθώς όπως επισημαίνει ο αδελφός SERAPIS, "η όλη διαδικασία μπορεί να ελεγχεί και να κατευθυνθεί".
-
Ευχαριστω για την απαντηση Ορφεα.δεν διαφωνω με τον serapis απλως παρατηρω οτι οι περισσοτεροι αναλονονται μονο στο αν υπαρχει η οχι ο νομος της ανταποδοσης, ειμαι σιγουρος οπως και οι πιο πολλοι οτι υπαρχει αλλα λιγοι καθονται να αναλυσουν την ψυχολογια του θυτη και του θυματος κατι που για μενα ειναι πιο συμαντικο.Μου αρεσε οπως αναλυσες το αλλο θεμα. ;D ;D ;D ;D
-
Αγαπητέ Γιάννη για να αναλύσουμε τον ψυχισμό και κατ επέκταση την ανταποδοτικότητα, κάποιου άλλου, πρέπει πρώτα να τον μελετήσουμε, και όχι αυθαίρετα να αποδώσουμε στον άλλο ότι συμβαίνει σε εμάς, (είναι μεγάλη ευθύνη) γιαυτό μόνο να αναφερθούμε γενικά και να αναλύσουμε επιδιώκουμε γιατί κάθε άνθρωπος είναι ένας ναός με το δικό του διάκοσμο, που κτύζεται αιώνες τώρα με πολλές ενσαρκώσεις και κόπο και με πολλά επίπεδα ναών , τον ένα μέσα στον άλλο, κλπ έτσι και ό νόμος του κάρμα εξαρτάται σε πολλά από αυτά, αυτό όπως καταλαβαίνεις δεν είναι εφικτό μόνο με το λόγο σε ένα forum.
Παράδειγμα 1ο το μεγαλύτερο μέρος αυτών που ασχολούνται με τον εσωτερισμό, αγνοούν ή ξεχνούν και το θετικό του πράγματος ως ανταπόδοση.
Παράδειγμα 2ο πολλές από τις ενοχικές τάσεις ενός ατόμου, σε διάρκεια κρίσης υπαρξιακής εκλαμβάνονται ως κάρμα, και ότι πληρώνει κάτι, αυτό οφείλεται σε εσφαλμένη γνώση και κυμαίνεται κατά περίπτωση.
Γιαυτό πάντα χρειάζεται ο παρατηρητής που να γνωρίζει, ή για τους προχωρημένους ο εσωτερικός διάλογος με τον "δαίμονα τους" ή διδάσκαλο ή ψυχή κλπ.
-
Αγαπητέ Γιάννη για να αναλύσουμε τον ψυχισμό και κατ επέκταση την ανταποδοτικότητα, κάποιου άλλου, πρέπει πρώτα να τον μελετήσουμε, και όχι αυθαίρετα να αποδώσουμε στον άλλο ότι συμβαίνει σε εμάς, (είναι μεγάλη ευθύνη)
σιγουρα θα πρεπει να μαλετησουμε τον αλλον και σιγουρα τα παντα που συμβαινουν στην ζωη μας δεν στηριζοντε στην ανταποδοτικοτητα
αυτό όπως καταλαβαίνεις δεν είναι εφικτό μόνο με το λόγο σε ένα forum
το καταλαβαινω και σιγουρα δεν ψαχνω μια εκτενης αναφορα η αναλυση απλως εθεσα μερικες σκεψεις μου
μου ειναι και μενα λιγο δυσκολο μεσα απο ενα φορουμ να θεσω πολλες φορες τις σκεψεις μου χωρις να παρεξηγηθουν η να παρανοηθουν ευχαριστω για την υπομονη σας
-
αν μας βλαπσει καποιος ποιο ειναι το θεμα ? να το πληρωσει? η τι θα κανουμε εμεις για να σταθουμε στα ποδια μας?Συχωρουμε η περιμενουμε να δουμε αν θα γυρισει πανω του
Αγαπητέ Giannis9,
καλωσόρισες στην παρέα μας... Οι απαντήσεις που δόθηκαν με κάλυψαν πλήρως... Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι πως όταν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, δεν μας ενδιαφέρει η εκδίκηση, να πάρουμε το αίμα μας πίσω, αλλά η απόδοση Δικαιοσύνης... που είναι τελείως διαφορετικό... 'Εμαθα όμως να μην περιμένω μέχρι το συμπαντικό σύστημα να εκτελέσει τον νόμο της ανταπόδοσης, αλλά να εκτελώ η ίδια τον νόμο... :)
-
Παρακολουθωντας τις ενδιαφερουσες αποψεις που αναπτυχθηκαν πανω στην ερωτηση του φιλου Giannis9,αναρωτηθηκα τα εξης:
Για να γινω πιο πρακτικος,(ελπιζω οχι κυνικος),ας παρουμε την επικαιρη υποθεση της δολοφονιας του μικρου Αλεξη..
Ο ειδικος φρουρος,με το πατημα της σκανδαλης εβαλε σε κινηση μια διαδικασια,οπου η ‘ψυχη’ του ως μερος του συμπαντος θα χρειαστει καποια (αγνωστα ποσα) χρονια και ενσαρκωσεις,για να επανελθει σε μια ισορροπια..Απο την αλλη πλευρα,η πραξη αυτη,επηρρεαζοντας αμμεσα την οικογενεια του Αλεξη,τους κανει πλεον να αντιδρουν διαφορετικα στην καθημερινη τους ζωη,με αποτελεσμα και αυτοι να δημιουργουν τις δικες τους δονησεις στο «συστημα»...
Παραλληλα,η κοινωνια αντιδρα ζητωντας δικαιοσυνη.
Ας υποθεσουμε οτι η οικογενεια του Αλεξη,μεσα στον πονο της,συγχωρει καποια στιγμη τον «ειδικο φρουρο».
Τι θα σημαινε αυτο? Τι σημαινει ‘συγχωρει’??
Νομιζω οτι η εννοια της συγχωρεσης,εχει να κανει κυριως με το να νοιωθουμε εμεις καλα με τον εαυτο μας.
Ισως να προκυπτει απο το γεγονος του οτι κατα βαθος δεχομαστε τον νομο αυτον της ανταποδοτικοτητας.
Και ισως να τον δεχομαστε γιατι καπου μεσα μας,ασυνειδητα «γνωριζουμε» οτι υπαρχει.
Ισως ειναι ‘γραμμενος’ στο συλλογικο μας ασυνειδητο,οπως και η εννοια της Δικαιοσυνης,για αυτο και βλεπουμε τον κοσμο να εχει βγει στους δρομους.
Για να καταληγω,ισως η «συγχωρεση» αποτελει την ασυνειδητη ‘αποδοχη’ αυτου του αιωνιου νομου..(??)
+n-
-
Νομιζω οτι η εννοια της συγχωρεσης,εχει να κανει κυριως με το να νοιωθουμε εμεις καλα με τον εαυτο μας.
δεν νομιζω οτι οταν συχωρουμε νοιωθουμε μονο εμεις καλα δημιουργουμε πιστευω και καποια αλλα συναισθηματα στον αλλον, που ειναι αναμεικτα απο την μια χαρα και απο την αλλη λυπη και οταν ερθει η στιγμη να πληρωσει αυτο που εχει διαπραξει δεν θα αναρωτιεται το γιατι αντιθετα θα το υπομενει ξερωντας οτι ειναι η τιμωρια του. το βλεπω ειναι σαν του δινοθμε μια ανασα στον αλλων να γινει πιο ελαφρυ το φορτιο τουαν μας βλαπσει καποιος ποιο ειναι το θεμα ? να το πληρωσει? η τι θα κανουμε εμεις για να σταθουμε στα ποδια μας?Συχωρουμε η περιμενουμε να δουμε αν θα γυρισει πανω του
Αγαπητέ Giannis9,
καλωσόρισες στην παρέα μας... Οι απαντήσεις που δόθηκαν με κάλυψαν πλήρως... Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι πως όταν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, δεν μας ενδιαφέρει η εκδίκηση, να πάρουμε το αίμα μας πίσω, αλλά η απόδοση Δικαιοσύνης... που είναι τελείως διαφορετικό... 'Εμαθα όμως να μην περιμένω μέχρι το συμπαντικό σύστημα να εκτελέσει τον νόμο της ανταπόδοσης, αλλά να εκτελώ η ίδια τον νόμο... :)
δεν εχω μεγαλη γνωση πανω σε πολλα πραγματα αλλα δεν θα εκτελουσα ποτε εγω την αποδοση δικαιοσυνης γιατι δεν χερω ποσο θα δικαιος θα μπορουσα να ημουν με την σειρα μου και ισως γιατι κατι που θα μπορεσω να λογιστω εγω δικαιο να μην ειναι τοσο δικαιο τελικα για τον αλλον.επισης αν νοιωθουμε καλα με τον εαυτο μας ουτε αποδοση Δικαιοσυνης ζηταμε γιατι θα ερθει μονη της μεσα απο το πληρωμα του χρονου δινοντας μας και εμας μια επιπλεον γνωση.μα μπορει να μου πεις οτι καθε μερα θα μεγαλωνει η διψα σου για δικαιοσυνη ,υποτιθετε ομως εχεις μπει σε μια διαδικασια στο να καλυτερεψεις σαν ανθρωπος αν δεν περασεις απο αυτην την προσμονη και να βιωσεις και μια και δυο και τρεις αν χρειαστει τα συναισθηματα που θα σε διαδεχοντε καθε φορα και στο τελος να τα ελενχεις ωστε να γινεις καλυτερος?
-
επισης αν νοιωθουμε καλα με τον εαυτο μας ουτε αποδοση Δικαιοσυνης ζηταμε γιατι θα ερθει μονη της μεσα απο το πληρωμα του χρονου δινοντας μας και εμας μια επιπλεον γνωση.
Αγαπητέ Giannis9,
δυστυχώς έχουμε εκπαιδευτεί λόγω χριστιανισμού εσκεμμένα, να σκύβουμε κεφάλι, και να γυρίζουμε το άλλο μάγουλο, έτσι ώστε απατεώνες και κάθε εκάστοτε εξουσία πάντα να μας εκμεταλεύονται. Και μια χαρά μας έπεισαν εδώ και εκαντόδες χρόνια, να αφήνουμε στο Θεό, στους Αγίους, στο Κοσμικό, να καθαρίζει για πάρτη μας... μια και ο αντιδραστικός είναι εωσφορικός και δεν θα πάει στον παράδεισο...
Και εκεί βρίσκεται η κύρια Αιτία της Κατάντιας της Κοινωνίας μας... Ο φόβος της Αντίστασης, η αδυναμία της
Ανάληψης των ευθυνών, η μη διεκδίκηση της Δικαιοσύνης...
Χρηστικός δεν είναι εκείνος που σκύβει κεφάλι, και δεν τολμά να διεκδικήσει την δικαιοσύνη... Χρηστικός και χρήσιμος είναι εκείνος που έχει το κουράγιο να διεκδικήσει Δικαιοσύνη για το καλό όλων.
Ο Αυθεντικός Εσωτερισμός είναι χρήσιμος, μόνο για εκείνους που τολμούν να είναι ανθρωπιστές, για εκείνους που τολμούν να διεκδικούν το δίκαιο, για εκείνους που έχουν την ψυχική δύναμη να είναι ΗΡΩΕΣ... Το χρηστικό αρχέτυπο, είναι ηρωϊκό, δεν είναι υποτελής και δουλοπρεπής, όπως προώθησε ο χριστιανισμός, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε ως μέσο σοφρωνισμού και όχι ως μέσο πνευματικής απελευθέρωσης...
-
Ας υποθεσουμε οτι η οικογενεια του Αλεξη,μεσα στον πονο της,συγχωρει καποια στιγμη τον «ειδικο φρουρο».
Τι θα σημαινε αυτο? Τι σημαινει ‘συγχωρει’??
Δεν έχει έννοια η συγχώρεση αν δεν μετανοήσει κανείς, αν δεν κατανοήσει το λάθος ή το έγκλημά του, ειλικρινά και ταπεινά, και όχι ψεύτικα...
Αν όμως κάποιος ειλικρινά μετανοήσει... η συγχώρεση είναι αναγκαία, για να λήξει το γεγονός, για να ελαφρύνει ο πόνος, από όλες τις πλευρές που εμπλέκονται...
-
Ας υποθεσουμε οτι η οικογενεια του Αλεξη,μεσα στον πονο της,συγχωρει καποια στιγμη τον «ειδικο φρουρο».
Τι θα σημαινε αυτο? Τι σημαινει ‘συγχωρει’??
Η συγχώρεση είναι αποτέλεσμα εσωτερικής δύναμη και ψυχικής ωριμότητας. Όταν νιώθουμε ότι απειλούμαστε, θυμώνουμε, τότε θέλουμε να εκδικηθούμε. Είναι φυσιολογικό. Όταν μπορέσουμε να νιώσουμε υπεράνω, ότι δε μπορεί να μας αγγίξει ο άλλος, ότι τελικά ο θύτης είναι πιο δυστυχισμένος και αδαής από όλους, τότε τον λυπόμαστε, το συγχωρούμε, φτάνουμε σε σημείο να θέλουμε να το βοηθήσουμε.
Προσοχή όμως. Αυτά που λέω μοιάζουνε Χριστιανικά, αλλά η διαφορά ποια είναι? Αν επιχειρήσουμε αλόγιστα να συγχωρέσουμε (όπως διδάσκει ο Χριστιανισμός), χωρίς να έχουμε τα απαραίτητα που προανέφερα, δηλαδή την εσωτερική δύναμη και την ψυχική ωριμότητα, αν προσπαθήσουμε να καταπιέσουμε το θυμό και το αίσθημα εκδίκησης, τότε απλά θα έρθουμε σε εσωτερική σύγκρουση. Και ανάλογα με την ένταση των περιστάσεων και συναισθημάτων, θα πάθουμε ζημιά. Από συναισθηματική αναστάτωση, μέχρι σωματική αρρώστια, ίσως ακόμα και ατύχημα.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι να προσπαθήσουμε να συγχωρέσουμε. Το θέμα είναι να γίνουμε δυνατοί.
-
Το θέμα της συγχώρεσης το είχαμε ξανασυζητήσει:
Περίπτωση 1: Ένα παιδάκι 3 χρονών παίρνει φόρα και μας χτυπάει με όλη του τη δύναμη. Θα το συγχωρέσουμε? Πιστεύω ότι όλοι θα το συγχωρούσανε. Μάλιστα θα ανυσηχούσαμε μήπως πόνεσε το χέρι του παιδιού από το χτύπημα.
Περίπτωση 2: Ένας μεγαλόσωμος πυγμάχος μας δίνει ένα πολύ δυνατό χτύπημα. Θα τον συγχωρέσουμε? Πιστεύω ότι οι περισσότεροι δε θα τον συγχωρούσανε.
Γιατί αυτή η διαφορά στη συμπεριφορά μας? Μήπως είμαστε ρατσιστές εναντίων των πυγμάχων και μεροληπτούμε μονίμως υπέρ των παιδιών?
Μήπως η διαφορά δε βρίσκεται τόσο στον εξωτερικό παράγοντα, αλλά στον εσωτερικό? Μήπως στην πρώτη περίπτωση νιώθουμε δυνατοί και ασφαλείς. Άρα μπορούμε να αγαπάμε και να συγχωρούμε τον «εχθρό» μας. Ενώ στη δεύτερη περίπτωση νιώθουμε ανασφάλεια? Και σαν αποτέλεσμα καταλαμβανόμαστε από μίσος, εκδικητικότητα και άλλα ένστικτα και συναισθήματα τα οποία έχουν στόχο την αυτοσυντήρηση?
Το ερώτημα της συγχώρεσης μοιάζει πολύ με το ερώτημα της αγάπης. Αν πιέσουμε τον εαυτό μας να αγαπάμε και να συγχωρούμε, πάμε ενάντια στη φύση μας. Ο σωστός δρόμος είναι να προσπαθούμε να εξελισσόμαστε. Τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους.
[AMORC Ελλάδας > Θέματα Ροδοσταυρισμού > Ροδοσταυρικές Τεχνικές > "Αγάπη" : άραγε επιτυγχάνεται εσκεμμένα?]
http://www.amorc.gr/forum/index.php/topic,74.msg470.html#msg470 (http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,74.msg470.html#msg470)
-
Φωνες.....δυνατες.., περιελουζαν... τον Μικρο χ ω ρ ο .... του ΥΠΟΓΕΙΟΥ Καφενειου.....
Ο Καπνος....εφτιαχνε ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΑ....ατενιζοντας το Ταβανι.....Καπου εκει ....ανταμωναν το Συννεφο....
Κ Α Π Ο Υ .....εκει.....
ΘΟΛΕς οι Φιγουρες.... στο Μικρο Φως των Παραθυρων....ΟΙ φωνες....αχ! αυτες οι φωνες...δεν...
ξ ε χ ω ρ ι ζ ο υ ν .....ΔΕΝ.....ας Ε Ι Ν Α Ι ....
ΜΙΑ φ ω ν η ....ο ι κ ε ι α ....ΜΕΣΑ ΜΟΥ...διεκοψε ΑΠΟΤΟΜΑ....το Τ Α Ξ Ι Δ Ι μου....
-" αδελφε μου...., ΜΗΝ ....κανεις..., Τ Ι Π Ο Τ Α .....ΜΗ....ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ....θα τα καταστρεψεις....Ο Λ Α .."..
ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ .... να απαντησα.....δεν....νομιζω, να ε ι π α κ α τ ι ....οχι....Σιγουρα....οχι....
ΕΞ" ΑΛΛΟΥ ...ειμασταν Συνομηλικοι.....ΤΙ , ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ.....ΝΑ Π Ω ....!!
ΤΟ Μεγαλο Ρ ο λ ο ι .... του τοιχου....εδειχνε ....Σ Ω Σ Τ Α ...!?!?!.....ποιος ξερει....θαπρεπει....ΝΑΙ...
Η Ρ Θ Ε ....Η Ω Ρ Α .....Η Ρ Θ Ε ....Κ α ρ δ ι α μου.. !! ..κ α ρ δ ι α μου...!!.....καρδια μου...
μην Π Ο Ν Α Σ ....ακουσε με....μη... σε ΠΑΡΑΚΑΛΩ....ΜΗ ...ΜΗ ...ΜΗ....ΜΗ....ΜΗ...ΜΗ....ΜΗ...
το σαγονι τ ρ ε μ ε ι ....ΔΑΚΡΥΑ....ανεβαινουν....μη ,...οχι...ο χ ι ....οχι....οχι....
- ΣΤΟ Δ Ι Α Ο Λ Ο .....Η ΗΘΙΚΗ ΣΑΣ.... ΣΤΟ Δ Ι Α Ο Λ Ο ....ΝΑ ΠΑΤΕ....Μ' ΑΚΟΥΤΕ.... ΣΤΟ Δ Ι Α Ο Λ Ο --
--- ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ.....ΚΕΡΑΤΑΔΕΣ....ΤΙΠΟΤΕΝΙΟΙ....ΕΛΕΕΙΝΟΙ.... ΣΤΟ Δ Ι Α Ο Λ Ο ....----
--ΣΚΑΣΕ.....ΚΑΙ ΣΥ...Σ Κ Α Σ Ε ....ΜΙΑ Ζ Ω Η ... Α Η Δ Ι Ε Σ ....ολα καλα θα πανε....ολα καλα....ε λ ε γ ε ς ..
ΝΑ....ΚΟΙΤΑ....ΤΟ ΚΑΛΑ ....Φ Α Τ Ο .... Η Λ Ι Θ Ι Ε ... ΣΚΑΣΕ....ΜΗΝ ξαναμιλησεις....Μ Η Ν ...---
Ε Ν Α Σ Π Ο Ν Ο Σ .....ΑΦΟΡΗΤΟΣ....Ε Σ Κ Ι Ζ Ε ....ΤΗΝ Κ Α Ρ Δ Ι Α .....ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΣΤΟ Μ Υ Α Λ Ο ....
--ΤΙ ΚΟΙΤΑΤΕ...ΡΕ....Ε!! ΤΙ ΚΟΙΤΑΤΕ....ΤΑ Ι Δ Ι Α ΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ.....ΤΑ ΙΔΙΑ....--
--ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ Α Γ Α Π Η ΜΟΥ Π Ι Σ Ω ....ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΟ Δ Ι Κ Ι Ο ΜΑΣ.... αγαπημενη μου....
αγαπημενη μου.....Μ Ο Ν Α Δ Ι Κ Η ΜΟΥ ..... ---
.....επιτελους εφθασα.... Ε Φ Θ Α Σ Α .....
ΝΙΚΑΙΑ....ΤΡΙΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ.....ΤΑ Π Ο Δ Ι Α ΜΟΥ....ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ.....κατι εχουν ....κατι εχουν....
νοιωθω....να ειμαι χωρις αυτα....χωρις.....
ξ ε ρ ω .....ξερω....ημουν....ενας β ρ ω μ ι α ρ η ς .....ενας τ ι π ο τ α....μα υπεφερα.....Υ Π Ε Φ Ε Ρ Α ....!!!!
ΜΙΑ Σ Κ Ε Ψ Η ....ΕΙΧΑ....ΜΙΑ....ΝΑ Σ Κ Ο Τ Ω Σ Ω .....ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΩ.....το ΔΙΚΙΟ ΜΟΥ.......
ΤΟ Δ Ι Κ Ι Ο ΜΟΥ.....
ΑΥΤΟς.....Ο ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ.....ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ....ΤΑΧΑ ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ....Ο .Π..... ΓΑΜΩΤΟ....Γ Α Μ Ω Τ Ο .....
ΑΝ ΑΥΤΟΣ.....ΔΕΝ Υ Π Η Ρ Χ Ε ....ΑΝ..,,..ΟΛΑ ΚΑΛΑ.....ΟΛΑ ΚΑΛΑ....ΘΑ ΗΤΑΝ Τ Ω Ρ Α ....
Ο Λ Α Κ Α Λ Α ......
--ΣΟΥ Ζ Η Τ Ω .....Σ Υ Γ Γ Ν Ω Μ Η .....ΚΑΛΗ ΜΟΥ.....Σ Υ Γ Γ Ν Ω Μ Η .....δεν Μ Π Ο Ρ Ε Σ Α .....
Δ Ε Ν Μ Π Ο Ρ Ε Σ Α .....
ΓΙΑΤΙ ........ Σ " Α Γ Α Π Ω ......ΤΟΣΟ.....ΠΟΥ Δ Ε Ν Μ Π Ο Ρ Ε Σ Α .....α γ α π η μ ε ν η μου....
σ υ γ ν ω μ η ...... Σ υ γ ν ω μ η ......
Σ Υ Γ Γ Ν Ω Μ Η ........
-
Αγαπητέ Suida,
για ακόμα μια φορά, είναι συγκλονιστικό το μοίρασμά σου... Ο φόνος ποτέ δεν είναι λύση... ούτε η βία... απλά χρειάζεται προβληματισμός, και Ψυχική Δύναμη, έτσι ώστε να μην ξαναγίνει ποτέ, ξανά, το ίδιο λάθος...
Διότι αν ξαναγίνει το ίδιο λάθος, είμαστε συνυπεύθυνοι...
-
Βλέπω πως το θέμα πήρε την οδό της... συγχώρεσης! ;D
Αν και πιο πάνω στο ίδιο θέμα έχω παραθέσει τις απόψεις μου, πολύ συνοπτικά σας αναφέρω τα εξής δύο πράγματα:
1. Η συγγνώμη κατά τη γνώμη μου αποτελεί μία αμιγώς ιδιοτελή πράξη. Αν χρειαστεί, σας το αναλύω περισσότερο.
2. Η συγγνώμη για τον εσωτεριστή αποτελεί σημαντικό εργαλείο για την άσκηση του ανθρωπισμού και της (υπο)βοήθησης προς έναν συνάνθρωπό μας ώστε αυτός να εξελιχθεί μέσα από δυσμενείς καταστάσεις. Αν και στην καθημερινότητα, η απόδοση συγγνώμης (εφόσον ζητηθεί) αποτελεί μονόδρομο, θεωρώ πως η οπτική του εσωτεριστή σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να σοκάρει με την εφαρμογή της. Εννοώ πως κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου αν και θα κληθούμε να δώσουμε τη συγγνώμη μας προς κάποιον που έσφαλλε, ίσως τελικά αποφασίσουμε να μην τον συγχωρήσουμε αν κρίνουμε πως η άρνηση της συγγνώμης θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα από τη συνηθισμένη (και κατά πολλούς δεδομένη) συγχώρεση... Κι αυτό μπορεί να αναλυθεί περισσότερο εφόσον κριθεί αναγκαίο.
-
... Κι αυτό μπορεί να αναλυθεί περισσότερο εφόσον κριθεί αναγκαίο.
Κρίνεται αναγκαίο....