ΑΜΡΑ - Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδελφότητα
Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού => Αποσυμβολισμός => Μήνυμα ξεκίνησε από: Avaris στις Απριλίου 27, 2007, 15:31:07
-
Υφίσταται άραγε τέτοιος διαχωρισμός?
Υπάρχει a priori και de facto τέτοιο Αρχετυπικό Δίπολο ως "αυτοπροσδιοριζόμενο" και ως "αυταπόδεικτο"?
Ή μήπως, το καθένα "ετεροπροσδιορίζεται" βάση του "άλλου" και κυρίως βάση του εκάστοτε ιστορικού κοινωνικοφιλοσοφικού Status Quo?
-
Υφίσταται άραγε τέτοιος διαχωρισμός?
Υπάρχει a priori και de facto τέτοιο Αρχετυπικό Δίπολο ως "αυτοπροσδιοριζόμενο" και ως "αυταπόδεικτο"?
Ή μήπως, το καθένα "ετεροπροσδιορίζεται" βάση του "άλλου" και κυρίως βάση του εκάστοτε ιστορικού κοινωνικοφιλοσοφικού Status Quo?
Μερικά παραδείγματα:
Αναφορικά με την "διάνοιξη της Ερυθράς Θάλασσας απο το Μωϋσή, για να διέλθουν με ασφάλεια οι Εβραίοι και κατά την οποία πνίγηκαν οι Αιγύπτιοι".
Το περιστατικό αυτό απο την πλευρά των Εβραίων είναι "Καλό".....και ο υπεύθυνος γι' αυτό Θεός είναι "Θεός του Καλού".....
Απο την πλευρά των Αιγυπτίων είναι "Κακό"....και ο υπεύθυνος γι' αυτό Θεός είναι "Θεός του Κακού".....
..............................
Σε έναν οποιονδήποτε πόλεμο δύο Εθνών, ότι είναι "Καλό" για το ένα στρατόπεδο (πχ 100,000 νεκροί αντίπαλοι στρατιώτες) αντίστοιχα είναι "Κακό" για το άλλο....Και αντιστρόφως....
.....................
Σχόλια?
-
Το ζήτημα του διπόλου "καλό-κακό" είναι ίσως από τα πιο θεμελιώδη στον εσωτερισμό. Όμως αν και ανοίγεις ένα τόσ σοβαρό θέμα, πάραυτα δεν μας παραθέτεις τη γνώμη σου. Τι λοιπόν πιστεύεις εσύ για το δίπολο αυτό;
-
Αγαπητοί φίλοι,
η δυαδικότητα παρατηρείται μέσα στην δημιουργία, σε πολλές εκφράσεις... Όπως Άντρας-Γυναίκα, Νύχτα-Μέρα, Σώμα-Ψυχή, Συνειδητό-Ασυνείδητο, Απόλαυση-Ταλαιπωρία, Εργασία-Αναψυχή, και κάθε τι σχεδόν μέσα στην δημιουργία έχει το αντίστοιχο αντίθετό του...
Στην περίπτωση του δίπολου κακό-καλό, εγώ προσωπικά το μεταφράζω, τί είναι ωφέλιμο ή μη ωφέλιμο για το σύνολο, και αυτό κρίνεται μόνο από το αποτέλεσμα που φέρει μία πράξη...
Στην πνευματική σφαίρα, δεν υπάρχει διπολικότητα, υπάρχουν μόνο εμπειρίες, και κατανόηση μέσω αυτών... Όμως σαν ανθρώπινα όντα μια και παραμένουμε ενσαρκωμένοι, και εκδηλωνόμαστε σαν υλικές οντότητες επίσης, και όχι μόνο σαν πνευματικές, η διπολικότητα, είναι μία καθημερινή πραγματικότητα, που καλούμαστε να αναγνωρίσουμε, να κατανοήσουμε, και να κυριαρχήσουμε μέσω της Διάνοιας, και της Συναισθηματικής μας ωρίμανσης...
Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη
-
Στο μεταξύ, ας παραθέσω τη δική μου γνώμη :)
Θα έλεγα πως κατ' εμέ, η αντίληψη του καλού και του κακού αποτελεί τη μέγιστη κατάκτηση της ανθρώπινης διανόησης. Είναι το απόλυτο κλειδί της κατανόησης του κόσμου μας αλλά παράλληλα αποτελεί και κάτι το εντελώς ιδεατό! Οι έννοιες καλό και κακό είναι "προϊόντα" της ανθρώπινης διανόησης που προκύπτουν ως αναγκαία εργαλεία στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε το τι μας περιβάλλει και πως εμείς αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον μας. Τίποτε δεν ξεφεύγει από αυτές τις δύο έννοιες και τελικά οι μόνοι ίσως που δεν θέλουν να "υποκύψουν" σε αυτόν τον κανόνα είναι οι χριστιανοί που διατείνονται ότι το κακό είναι κάτι που δεν ανήκει στα χαρακτηριστικά του Θεού. Ίσως πρέπει να εντρυφήσουν στο γνωστό ρητό "sine diabolo nullus dominus" (χωρίς τον διάβολο δεν υπάρχει θεός). Τότε θα ανακαλύψουν το πραγματικό μεγαλείο του Θεού, αλλά η υιοθέτηση μιας τέτοιας άποψης, αποτελεί την ύψιστη υπέρβαση που δύσκολα πραγματοποιείται στα πλαίσια της στείρας δογματικής...
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως στην αρχαιοελληνική κοσμοθέαση, οι έννοιες το καλού και του κακού, ουδέποτε βρήκαν προσωποποίηση σε κάποιον θεό. Είναι πολύ σημαντικό το ότι το προφίλ κάθε ελληνικού θεού αποτελούσε μία "κβαντική" απόρροια διαφόρων φυχολογικών εκφάνσεων. Όλοι οι ελληνικοί θεοί ενσωμάτωναν (μεταξύ άλλων) τόσο την έννοια του καλού, όσο και την έννοια του κακού. Φοβερή κοσμοθέαση και πολύ προχωρημένη ακόμα και για την εποχή μας ;)
-
Το ζήτημα του διπόλου "καλό-κακό" είναι ίσως από τα πιο θεμελιώδη στον εσωτερισμό. Όμως αν και ανοίγεις ένα τόσο σοβαρό θέμα, πάραυτα δεν μας παραθέτεις τη γνώμη σου. Τι λοιπόν πιστεύεις εσύ για το δίπολο αυτό;
Όπως λέω - εμμέσως πλην σαφώς - πιο πάνω, φίλε Anon, δεν υπάρχει "Καλό - Κακό" ως Αυταπόδεικτο Στάτους.
Είναι "αλληλοπροσδιοριζόμενες έννοιες".....δηλαδή, όταν κάτι προσδιορίζεται απο κάποιον ως Καλό, τότε το "αντίθετό" του προσδιορίζεται (απο αυτόν τον ίδιο) ως Κακό....
Θέμα "συμφέροντος" είναι....
Άλλωστε, αυτές οι "αντιθετικές" έννοιες έχουν "νόημα ύπαρξης" μόνον στην Υλιστική Σφαίρα....εκεί δηλαδή, που υπάρχει "υλοποιημένη" η έννοια του συμφέροντος...
Άλλωστε, τα παραδείγματα που αναφέρω πιο πάνω είναι σαφέστατα....
Εαν στο όνομα του Θεού σου σφάζεις τον στρατό μου, τότε είσαι Κακός κι εσύ και ο Θεός σου....
Αντιστοίχως, εγώ κι ο Στρατός μου που δεν καθόμαστε ήσυχα ήσυχα να μας σφάξετε, παρά επικαλούμαστε έναν Θεό και σου αμυνόμαστε, για σένα είμαστε το Κακό, εμείς κι ο Θεός μας, διότι σου προκαλούμε απώλειες.....
Και φυσικά για σένα οι δικές σου απώλειες "ήταν όλοι Καλοί άνθρωποι" ενώ για μένα "Κακοί"....και αντιστρόφως....
Το πράγμα δυστυχώς επιδεινώθηκε με τον "χωρισμό" του Θεϊκού Μπλοκ σε "Άσπρο" (Θεός) και "Μαύρο" (Διάβολος).....μετά απο αυτό, το "Καλό" και το "Κακό" απέκτησαν κι "εξέδρες".....και φυσικά, θεωρία.....
....αφού κανένα Θέσφατο που σέβεται τον εαυτό του δεν παρέλειψε να "χτίσει" και την "αντίστοιχη θεωρία στήριξής του"..... ;)
(βλ. θεωρίες Πεπτωκότος Αγγέλου....ακόμη ακόμη και την "Κόλαση του Δάντη".....)
-
Η ζημιά που κάνανε τα δόγματα και συνεχίζουν να κάνουνε και ειδικά για τον δυτικό κόσμο το τι ΚΑΚΟ συσσώρευσε η εβραϊκή αίρεση του χριστιανισμού και το τι τίμημα πληρώνουμε ακόμα, είναι πασιφανή...
Η φράση ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ που χαρακτήριζε σε όλες της τις εκφάνσεις η Ελληνική κοσμοθέαση, δεν άφηνε χώρο σε πλανερούς διαχωρισμούς.
Το μόνο κακό που "χωρούσε" στην Ελληνική κατανόηση, ήταν το πέραν του μέτρου.
Και εκεί αντικειμενικά μπορούμε να διαγνώσουμε μόνον το κακό και όχι σε ιδιοτελείς και υστερόβουλες ερμηνείες...
Παρεπιπτόντως όμως ΚΑΙ στον εσωτερισμό διείσδυσε η αντίληψη "καλού-κακού", με την εικόνα του δεξιού και αριστερού μονοπατιού.
Στην περίπτωση αυτή, ο μύθος περί Προμηθέα-Επιμηθέα μας υποψιάζει αρκετά για να ανιχνεύσουμε που βρίσκεται το καλό και το κακό.
Για την Ελληνική κοσμοαντίληψη, η Προμηθεϊκή οδός της γνώσης, της Πρόνοιας (εκ του προνοείν) βρίσκεται στην πλευρά της αρετής, ενώ στην αντίπερα όχθη "καθεύδει" ο Επιμηθεύς, η εγκατάλειψή μας στο πεπρωμένο...
-
Το ζήτημα του διπόλου "καλό-κακό" είναι ίσως από τα πιο θεμελιώδη στον εσωτερισμό. Όμως αν και ανοίγεις ένα τόσο σοβαρό θέμα, πάραυτα δεν μας παραθέτεις τη γνώμη σου. Τι λοιπόν πιστεύεις εσύ για το δίπολο αυτό;
Άλλωστε, αυτές οι "αντιθετικές" έννοιες έχουν "νόημα ύπαρξης" μόνον στην Υλιστική Σφαίρα....εκεί δηλαδή, που υπάρχει "υλοποιημένη" η έννοια του συμφέροντος...
Άλλωστε, τα παραδείγματα που αναφέρω πιο πάνω είναι σαφέστατα....
Εαν στο όνομα του Θεού σου σφάζεις τον στρατό μου, τότε είσαι Κακός κι εσύ και ο Θεός σου....
Αντιστοίχως, εγώ κι ο Στρατός μου που δεν καθόμαστε ήσυχα ήσυχα να μας σφάξετε, παρά επικαλούμαστε έναν Θεό και σου αμυνόμαστε, για σένα είμαστε το Κακό, εμείς κι ο Θεός μας, διότι σου προκαλούμε απώλειες.....
Και φυσικά για σένα οι δικές σου απώλειες "ήταν όλοι Καλοί άνθρωποι" ενώ για μένα "Κακοί"....και αντιστρόφως....
Να προσθέσω...
Για έναν τρίτο που απλά βλέπει όλα αυτά; Τί έιναι καλό και τί κακό;
Εμείς δηλαδή, εδώ στην Υλιστική σφαίρα του "συμφέροντος" ζούμε το εξής:
με κάθε συμφέρον και ένας Θεός". Κι αν τα συμφέροντα είναι αντίθετης φύσεως και άρα αντικρουόμενα έχουμε και αντίθετους και αντικροούμενους Θεούς.
Και στην Υλιστική σφαίρα εννοείται πως "τον λόγο έχει" ένας Θεός. Μία Πηγή. Και αυτη είναι πάντα και μόνο καλή.Αυτό πιστέυω πως βλέπει κάποιος τρίτος.
-
Και στην Υλιστική σφαίρα εννοείται πως "τον λόγο έχει" ένας Θεός. Μία Πηγή. Και αυτη είναι πάντα και μόνο καλή.Αυτό πιστέυω πως βλέπει κάποιος τρίτος.
Μην είσαι και πολύ σίγουρος ούτε για το ότι το λόγο έχει ένας θεός, ουτε ότι είναι μία πηγή, ούτε βέβαια ότι αυτή είναι πάντα καλή.
Αυτό πιστεύεις πως βλέπει κάποιος τρίτος
και εδώ είναι το ζητούμενο, γιατί πολύ σωστά είπες ότι απλά το πιστεύεις,
χωρίς να γνωρίζεις άμα είναι έτσι ή όχι...
Σαν παράδειγμα πάντως που αναιρεί την πίστη σου,
είναι οι δοξασίες των Γνωστικών, οι οποίοι θεωρούσαν ότι ο κόσμος ΔΕΝ έγινε από έναν αγαθό θεό, αλλά από έναν σκοτεινό που είχε κι ένα σωρό αρνητικά χαρακτηριστικά...
-
Και στην Υλιστική σφαίρα εννοείται πως "τον λόγο έχει" ένας Θεός. Μία Πηγή. Και αυτη είναι πάντα και μόνο καλή.Αυτό πιστέυω πως βλέπει κάποιος τρίτος.
Αυτό πιστεύεις πως βλέπει κάποιος τρίτος
και εδώ είναι το ζητούμενο, γιατί πολύ σωστά είπες ότι απλά το πιστεύεις,
χωρίς να γνωρίζεις άμα είναι έτσι ή όχι...
:)Αγαπητέ Ορφέα... Έχεις δίκιο.. Θα έπρεπε να πω υποθέτω...Και όχι πιστεύω...
Πάντως ήθελα απλά να βάλω ένα θέμα και όχι να δώσω μια απαντηση.
Άλλο θέμα:
Όμως μου λες για κάποιον ΤΕΤΑΡΤΟ -την θεωρία των γνωστικών-... Να υποθέσω πάλι οτι και αυτοί υπέθεσαν οτι:
ότι ο κόσμος ΔΕΝ έγινε από έναν αγαθό θεό, αλλά από έναν σκοτεινό που είχε κι ένα σωρό αρνητικά χαρακτηριστικά...
-
Άλλο θέμα:
Όμως μου λες για κάποιον ΤΕΤΑΡΤΟ -την θεωρία των γνωστικών-... Να υποθέσω πάλι οτι και αυτοί υπέθεσαν οτι:
ότι ο κόσμος ΔΕΝ έγινε από έναν αγαθό θεό, αλλά από έναν σκοτεινό που είχε κι ένα σωρό αρνητικά χαρακτηριστικά...
Αν το εξετάσουμε κυριολεκτικά, ναι, είναι μία ακόμα -απίθανη- υπόθεση.
Αν το δούμε αλληγορικά, είναι μια πολύ σπουδαία μυθολογία με μεγάλες εσωτερικές προεκτάσεις...
-
author=Ορφέας link=topic=102.msg685#msg685 date=1177769787]
Παρεπιπτόντως όμως ΚΑΙ στον εσωτερισμό διείσδυσε η αντίληψη "καλού-κακού", με την εικόνα του δεξιού και αριστερού μονοπατιού.
Αγαπητέ Ορφέα,
το ότι κάποιοι κυνηγούν την Δύναμη για την Δύναμη με τεχνικές που βασίζονται στην Βία, στη Λαγνεία και ενίοτε στο αίμα, δεν μας υποχρεώνει να κάνουμε αυτόν τον Διαχωρισμό?
Το ότι υπάρχουν άνθρωποι στην Ατραπό που χρησιμοποιούν τις "δυνάμεις" τους είτε επιδιώκοντας υλικό συμφέρον, είτε για να επιβληθούν σε άλλους ανθρώπους, είτε ενίοτε ακόμη και για να κάνουν κακό σε άλλους ανθρώπους, αυτό δεν μας υποχρεώνει να κάνουμε λόγο αναγκαστικά για Αριστερό Μονοπάτι?
-
Αγαπητέ Ορφέα,
το ότι κάποιοι κυνηγούν την Δύναμη για την Δύναμη με τεχνικές που βασίζονται στην Βία, στη Λαγνεία και ενίοτε στο αίμα, δεν μας υποχρεώνει να κάνουμε αυτόν τον Διαχωρισμό?
Κάποιοι "άγιοι" πατέρες (τρομάρα τους !) είπανε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα...
Το ότι υπάρχουν άνθρωποι στην Ατραπό που χρησιμοποιούν τις "δυνάμεις" τους είτε επιδιώκοντας υλικό συμφέρον, είτε για να επιβληθούν σε άλλους ανθρώπους, είτε ενίοτε ακόμη και για να κάνουν κακό σε άλλους ανθρώπους, αυτό δεν μας υποχρεώνει να κάνουμε λόγο αναγκαστικά για Αριστερό Μονοπάτι?
Με εξαίρεση το πρώτο, που θεωρώ ότι είναι δικαίωμα του καθενός να επιδιώκει το υλικό συμφέρον (άλλωστε ΟΛΑ τα παιδιά, πολύ φυσιολογικά και πολύ δικαιολογημένα, νοιάζονται αποκλειστικά για το προσωπικό τους συμφέρον),
η ΕΠΙΒΟΛΗ και κάθε επιβλαβής δράση ενάντια σε άλλες υπάρξεις, όχι απλά θα με βρεί σύμφωνο με τις απόψεις σου για το που θα τους κατατάξουμε, αλλά επιπλέον υποχρεούμαι να τονίσω και το καθήκον μας στην αντιμετώπιση και παρεμπόδιση τέτοιων ενεργειών.
-
Το παρακάτω απόσπασμα είναι απο site Ελληνικού παραρτήματος Διεθνούς Τάγματος της Αριστερής Ατραπού. Δείχνει το "επάνω σε τι Μοτίβο Εσωτερισμού εκπαιδεύονται". Και νομίζω ότι λέει πολλά περί του "τί στοιχεία εντός" του Μυούμενου αναπτύσσει. Το link όμως δεν θα το δώσω δημόσια. Παρ 'όλαυτα είναι στην διάθεση του Admin.
**************************************************************
Η Δρακόντειος μυητική μαγεία
Η Δρακόντειος μύηση βασίζεται σε 1+9+1 επίπεδα που συνολικά συνθέτουν τις 11 βαθμίδες, οι οποίες αντιστοιχούν στις Κλίφοτ και στους 11 δαίμονες κυβερνήτες τους, οι οποίοι ενεργούν ως η νυχτερινή πλευρά και η αντίθεση της δημιουργίας. Η πρώτη βαθμίδα είναι το μέρος απ΄ όπου ξεκινά ο αμύητος, το άνοιγμα των πυλών στη σκοτεινή πλευρά. Οι επόμενες 9 βαθμίδες αντιπροσωπεύουν τα 9 επίπεδα της νυχτερινής πλευράς ή του κάτω κόσμου απ΄ όπου ο Όντιν περνά κατά το ταξίδι της μύησης του στα μυστικά των ρούνων. Αυτές οι βαθμίδες φέρνουν τον μύστη στη καρδιά του σκοταδιού και μεταμορφώνουν τον άνθρωπο σε Θεό (όπως κατά την υπόσχεση του φιδιού στη Γένεση 3:5, όταν ο άνθρωπος τρώει το φρούτο της γνώσης και μπαίνει στην διαδικασία της μύησης). Η τελευταία βαθμίδα είναι πέρα από τα σύνορα της δημιουργίας.
1. Λίλιθ (Lilith) 1.0°. Η πύλη στο άγνωστο.
———
2. Γκαμάλιελ (Gamaliel) 2.0°. Τα σκοτεινά όνειρα. Αστρική μαγεία. Μάγια (Witchcraft). Τα μυστήρια της μαύρης σελήνης. Η σκοτεινή Θεά.
3. Σάμαελ (Samael) 3.0°. Η φιλοσοφία της αριστερής ατραπού. Η σοφία της παράνοιας. Μαγεία των Γιεζίντι. Η σκοτεινή πλευρά των τσάκρα.
4. Ααράμπ Ζαράκ (A'arab Zaraq) 4.0°. Εωσφορική μαγεία. Η σκοτεινή πλευρά της Αφροδίτης. Ερωτο-μυστικισμός και η ατραπός του μαχητή.
5. Θαγκίριον (Thagirion) 5.0°. Η φώτιση του σκοταδιού. Ο μαύρος ήλιος. Η ένωσις του θεού με το "κτήνος".
6. Γκόλαχαμπ (Golachab) 6.0°. Ragnarφk. Η ενεργοποίηση του Σουρτ/ Ζόραθ (Surt/Sorath). Το θέλγητρο και ο μαγνητισμός της λαγνείας και
του βασανισμού
7. Γκάαγκσχεμπλα (Gha'agsheblah 7.0°). Τα υψηλότερα επίπεδα του ερωτο-μυστικισμού. Προετοιμασία για την άβυσσο.
8. Σατάριελ (Satariel 8.0°). Το άνοιγμα του ματιού του Εωσφόρου, Σίβα, Όντιν. Η "αρχή" του Δράκου.
9. Γκάγκιελ (Ghagiel) 9.0°. Το άναμμα του αστεριού του Εωσφόρου.
10. Τάουμιελ (Thaumiel) 10.0°. Η πλήρωση της υπόσχεσης του φιδιού. Θειότητα.
———
11. Τάουμιελ (Thaumiel) 11.0°. Η μαύρη τρύπα. Το σκαλί προς τη νέα δημιουργία. Σύμπαν Β΄.
Η τέσσερις κύριες παραδόσεις πίσω από το σύστημα μαγείας του Dragon Rouge έχουν κοινό ένα σημαντικό στοιχείο: οδηγούν τον μύστη βήμα προς βήμα βαθιά στο σκοτάδι οπού ο άνθρωπος μπορεί να γίνει Θεός. Με την είσοδο στο σκοτάδι όπως ο Όντιν ή ο ιερός σκαραβαίος και την αυτοθυσία, μπορεί κανείς να μετουσιωθεί από δημιούργημα σε δημιουργό.
************************************************************
Προσωπικά δεν βρίσκω τίποτα "Καλό" ή "Ουμανιστικό" στον "Τρόπο εκπαίδευσης" του Ψυχισμού τους. Αντιθέτως, θεωρώ ότι προετοιμάζουν "επικίνδυνα" άτομα για "επικίνδυνη δράση"....
-
Άλλο ένα τάγμα που υπόσχεται στα μέλη του ότι θα γίνουν θεοί. Μάλιστα δηλώνουν ξεκάθαρα πως επιλέγουν την αριστερή ατραπό... Ωραία ::)
-
Η τέσσερις κύριες παραδόσεις πίσω από το σύστημα μαγείας του Dragon Rouge έχουν κοινό ένα σημαντικό στοιχείο: οδηγούν τον μύστη βήμα προς βήμα βαθιά στο σκοτάδι οπού ο άνθρωπος μπορεί να γίνει Θεός. Με την είσοδο στο σκοτάδι όπως ο Όντιν ή ο ιερός σκαραβαίος και την αυτοθυσία, μπορεί κανείς να μετουσιωθεί από δημιούργημα σε δημιουργό.
************************************************************
Προσωπικά δεν βρίσκω τίποτα "Καλό" ή "Ουμανιστικό" στον "Τρόπο εκπαίδευσης" του Ψυχισμού τους. Αντιθέτως, θεωρώ ότι προετοιμάζουν "επικίνδυνα" άτομα για "επικίνδυνη δράση"....
Avaris
Από την στιγμή που το ονομάτισες φίλε μου Avaris, Dragon Rouge, οι μηχανές αναζήτησης το βρίσκουν αμέσως,
οπότε ας δει ο καθένας και ας κρίνει μόνος του...
Να σημειώσουμε όμως ότι, ο καθένας είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ελεύθερος να ακουλουθήσει όποιο δρόμο θέλει και τον εαυτούλη του να τον χειριστεί όπως επιθυμεί.
Ακόμα και αν δεν έχει ίχνος "ανθρωπισμού", είναι επιλογή του καθενός και απόλυτα φυσικά σεβαστή.
Στο κάτω κάτω, πολλές και με εκατομμύρια οπαδούς, "οργανώσεις", ωθούν τον άνθρωπο να γίνει υπερεγωιστής και να νοιάζεται ΜΟΝΟΝ για την ψυχούλα του και πως θα την σώσει, τάζοντάς του εξωτικά κληροτεμάχια σε ονειρικά θέρετρα, όπου θα βιώνει αιώνιες διακοπές. (Κάποια "ταξιδιωτικά γραφεία" βέβαια τους ξεπεράσανε σε προσφορές, τάζοντας και απεριόριστο αριθμό από φανταστικά "ουρί").
Στο βαθμό που δεν παραβαίνουν τους νόμους, άπαντες διακαιούνται να πράττουν σύμφωνα με τις επιθυμίες των.
Φυσικά δικαιούμαστε να ασκήσουμε κάθε καλοπροαίρετη κριτική και να εκφράσουμε την άποψή μας για οποιαδήποτε οργάνωση ή διδασκαλία.
Για μένα προσωπικά, ο δρόμας είναι ένας και μοναδικός και όλοι μας βρισκόμαστε ζαλισμένοι κάπου στα μισά του.
Η δύσβατη και ανηφορική ατραπός οδηγεί στην ΕΝότητα και η αντίστροφη κατωφερική λεωφόρος, στην πολλαπλότητα.
Οι μέν εργάζονται για την ολοκλήρωση, οι δε για την πλήρη διάλυση.
Και οι δύο κατευθύνσεις έχουν ένα αποτέλεσμα.
Η ανοδική την τάξη,
η καθοδική το χάος...
http://www.dragonrouge.net/greek/gr_general.htm
-
Αγαπητέ Ορφέα,
Πίστευα πως διέγραψα κάθε ονομαστική αναφορά στο εν λόγω site.
Φυσικά, γνωρίζω τις δυνατότητες των search engines.
Προφανώς εκ παραδρομής, και όχι απο αφέλεια ή απρονοησία, παρεισέφρεισε ο τίτλος τους στο post μου.
Ας κρίνει το Admin εαν είναι σκόπιμο να διαγράψει κάθε αναφορά στο όνομά τους ή όχι.
Το λιγότερο που μπορώ να κάνω, είναι να εκφράσω τη λύπη μου.
-
Αγαπητέ Ορφέα,
Πίστευα πως διέγραψα κάθε ονομαστική αναφορά στο εν λόγω site.
Φυσικά, γνωρίζω τις δυνατότητες των search engines.
Προφανώς εκ παραδρομής, και όχι απο αφέλεια ή απρονοησία, παρεισέφρεισε ο τίτλος τους στο post μου.
Ας κρίνει το Admin εαν είναι σκόπιμο να διαγράψει κάθε αναφορά στο όνομά τους ή όχι.
Το λιγότερο που μπορώ να κάνω, είναι να εκφράσω τη λύπη μου.
Δεν νομίζω αδελφέ μου ότι υφίσταται λόγος να λυπάσαι.
Για κάποιο λόγο δόθηκε αυτή η πληροφορία,
για μένα πολύ καλώς έπραξες...
Συμπτωματικά 4-5 μέρες πριν συζητούσαμε με την Rose_777 και με κύκλο άλλων αναζητητών για τους συγκεκριμένους, όπου παρασύρθηκα για να πώ την αλήθεια σε πολύ οξεία κριτική, οπότε, χρήσιμο για όσους ιδίοις όμμασι επιθυμούν να πληροφορηθούν...
-
Τελικά, ο πιο πολυφορεμένος τίτλος στην ιστορία θα πρέπει να είναι αυτός του "Αντίχριστου".
Αιώνες τώρα τον φοράνε ο ένας στον άλλον.
Πότε ο Πάπας, πότε ο Πατριάρχης, πότε ο Καρλομάγνος, πότε ο Ιουλιανός, πότε ο Μωάμεθ και πότε οι αρχηγοί των Βογόμιλων, πότε ο Τζέγκις Χαν και πότε ο Σαλαντίν, πότε ο Ωριγένης και πότε ο Τορκεμάδα, πότε ο Χίτλερ και πότε ο Στάλιν, πότε ο Οσάμα Μπιν Λαντεν και πότε ο Μπους.
Ο κατάλογος των "υποψήφιων Αντίχριστων" είναι ατελείωτος.
Και για να του δώσουμε και λίγο άρωμα απο Σάουρον και Τόλκιν....."πούντο, πούντο το Δαχτυλίδι?"
-
Πριν καμιά εικοσαριά χρόνια, φοιτητής γαρ και ένθερμος θιασώτης της πρώιμης τότε Οικολογίας, πρωτοδιάβασα την έκφραση "οικοφασισμός".
Αυτό που εννοούσε ο επινοητής αυτής της λέξης ούτε λίγο, ούτε πολύ ήταν το εξής:
".....ή θα κάνουμε κάτι όλοι μαζί, ειρηνικά για να σώσουμε τον πλανήτη, ή να περιμένουμε πως στα τελευταία της φύσης θα εμφανιστούν Ισχυρές κυβερνήσεις που με τη δύναμη των όπλων θα προσπαθήσουν να περισώσουν ότι θα έχει μείνει στον πλανήτη....
....πχ, φτωχέ νοτιοαμερικανέ τολμάς να κόβεις τα δάση του Αμαζονίου (βασικός παγκόσμιος πνεύμονας οξυγόνου) για να καλλιεργήσεις? Μαύρο φίδι που σε έφαγε. Κι αν η κυβέρνησή σου τολμήσει να σε υπερασπιστεί, τότε μαύρο φίδι που την έφαγε κι αυτή.....
Η ισχυρή λοιπόν αυτή κυβέρνηση που θα συνασπίζει προφανώς τα ισχυρότερα κράτη, προκειμένου να επιβάλλει την σωτηρία του πλανήτη με τα όπλα, θα επιδιώξει αναγκαστικά παγκόσμια στρατιωτική κυριαρχία.
Πως θα ονομαστεί ο Αρχηγός αυτής της παγκόσμιας κυβέρνησης (απο τα θύματά του φυσικά) ?
Μα φυσικά, "Αντίχριστος"......
Τελικά, είναι μια πολύ βολική έκφραση.....
Οι "προδιαγραφές" της ταιριάζουν πάντα γάντι στον ....."αντίπαλο"......
Κι άντε να βρεις μετά, ποιός είναι ο "κακός" και ποιός είναι ο "καλός"!!!
-
Βλέπω ότι αναφέρθηκαν πράγματα περί Αριστερού και Δεξιού μονοπατιού τα οποία κατά την γνώμη μου δεν ισχύουν, αλλά αυτό είναι εκτός θέματος αν κάποιος επιθυμεί το συζητάμε σε νέα ενότητα.
Προσωπικά δεν νομίζω να υφίσταται καν το δίπολο "Καλό-Κακό" διότι πολύ απλά ούτε το "καλό" ούτε το "κακό" υφίστανται. Ούτε καν σαν "αποτέλεσμα μιας πράξης" όπως ανάφερε η αγαπητή Sr. Rose777. Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζουμε το αποτελέσμα μια πράξης; Αν κάποιος σκότωνε τον Χίτλερ όταν ήταν βρέφος, θα λέγαμε ότι είναι "κακό", αλλά ποτέ δεν θα μαθαίναμε ότι ήταν "καλό", δηλαδή ότι θα γλίτωνε τόσα εκατομμύρια κόσμος. Αν σε δώ κακόμοιρο στο δρόμο και σου δώσω 100 ευρώ είναι "καλό"; Και αν πάς να αγοράσεις με αυτό την δόση σου και πεθάνεις; Όπως βλέπετε αυτές οι έννοιες δεν υφίστανται, δεν μπορείς καν να συζητήσεις γι'αυτές.
Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί τελικά ότι όχι δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά η "πρόθεση" που μετρά. Ωραία, άρα ΕΓΩ θα δώσω τα λεφτά στον φτωχό και μετά ότι θέλει ας τα κάνει (ας του δώσω και συμβουλή για το πώς θα τα χρησιμοποιήσει σαν "καλός" άνθρωπος που είμαι). Άρα ΕΓΩ κανόνισα την πάρτη (καθήκον το λένε) μου (είμαι εντάξει με τη συνείδηση μου/θεό κτλ) και ο άλλος ότι νόμίζει ας κάνει. "ΕΓΩ" λίγο πρός τα... "Αριστερά" δεν τείνει; :) Αχ αυτή η γλώσσα... πούσε ρε Κορζύμπσκι να δείς... Γιατί πρέπει να έχουμε "πρέπει";
Ps. Πολλά ΕΓΩ κάνουν το σύνολο (γκεστάλτ).
-
Προσωπικά δεν νομίζω να υφίσταται καν το δίπολο "Καλό-Κακό" διότι πολύ απλά ούτε το "καλό" ούτε το "κακό" υφίστανται.
Καλωσόρισες αγαπητέ Typhon, στο Ροδοσταυρικό μας φόρουμ. Εύχομαι να βρεις ανάμεσά μας... αυτό που επιθυμείς...
Όσον αφορά αν υφίσταται το καλό ή το κακό, σίγουρα συμφωνώ μαζί σου ότι ο νόμος της σχετικότητας αναπροσδιορίζει το αποτέλεσμα... όμως η διπολικότητα είναι μία συμπαντική σταθερά... ένας συμπαντικός νόμος... που κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει...
Οι κοσμικοί αριθμοί ή νόμοι, έχουν αναλυθεί πολλάκις, κυρίως από τον Πυθαγόρα,
και η παρακάτω ερμηνεία είναι ακόμα μία, ανάμεσα σε πολλές...
1. η ενότητα (ο Θεός, η αρμονία) - ο πνευματικός κόσμος
2. η διπολικότητα (ο πόλεμος, η αντιπαράθεση, ο έρωτας) - ο κόσμος των Ιδεών
3. η τριαδικότητα (η δημιουργικότητα, η νέα Ιδέα, η φαντασία) - ο αστρικός κόσμος
4. η τετραδικότητα (το οικοδόμημα) - ο υλικός κόσμος
κτλ...
Ο άνθρωπος μέσω της παρατήρησης των φυσικών φαινομένων ή νόμων... έβγαλε την σοφία του λαού...
Κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλό...
Μην σπαίρνεις κακίες...
Αυτές οι δύο έννοιες, "καλό και κακό", θέλουμε δεν θέλουμε, αποτελούν τμήμα της καθημερινής μας σκέψης και παρατήρησης... Διότι ο νους αδιάπαυστα συγκρίνει, αναλύει, συνθέτει, και όπως ο υπολογιστής λειτουργεί με 1 και 0, με "καλό" και "κακό" έστω και εικονικά έστω και λανθασμένα... βάζει ταμπέλες, προσδιορίζει, ονομάζει, αρχειοθετεί... Αυτή είναι η δουλειά του...
Και είναι μια σημαντική δουλειά, γιατί αλλιώς η ανθρώπινη συνείδηση δεν θα κατάφερνε ποτέ να αποκτήσει διάκριση... δεν θα μπορούσε να βάλει τάξη στο χάος... και θα ήταν χύμα στο κύμα... χωρίς σκοπό, χωρίς στόχους ζωής, χωρίς κίνητρα... χωρίς επιθυμίες...
Ο άνθρωπος δεν θα εξελισσόταν δίχως το δίπολο.... δεν θα επειρεαζόταν από τίποτα και δεν θα επηρέαζε τίποτα... δεν θα ζούσε... δεν θα υπήρχε... απλά θα ήταν... όπως ο Θεός, όπως η Ενότητα...
Ο άνθρωπος όσο ζει δεν μπορεί να ταυτιστεί με τον Θεό... αλλά μόνο να τον προσεγγίσει, διότι ο Θεός δεν δρα, αλλά ο άνθρωπος δρα... και η δράση έρχεται διαμέσω του δίπολου... Ο Θεός είναι η υπέρτατη Σοφία, η ενότητα των πάντων, από την οποία αντλούμε έμπνευση, έτσι ώστε να εναρμονιστεί το δίπολο, και να προσεγγίσουμε την πραγμάτωση της ενότητας...
Για να υπάρξει ο Θείος έρωτας, η εκστατική ευφορία, η νιρβάνα, η θεία έμπνευση, η δημιουργικότητα, ο άνθρωπος χρειάζεται τον Θεό, και ο Θεός τον άνθρωπο!
Χωρίς το δίπολο, ζωή δεν υπάρχει... Η Ενότητα δεν έχει ανάγκη να ζήσει... έχει πλέον κατανοήσει... έχει κλείσει την αυλαία, και το νέο σπέρμα περιμένει, στον πνευματικό κόσμο, να γονιμοποιήσει εξ' αρχής την ύλη μέσω της διπολικότητας...
Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζουμε το αποτελέσμα μια πράξης;
Σίγουρα θα συμφωνήσω μαζί σου αγαπητέ Typhon, ότι είναι αναμφισβήτητα δύσκολο να γνωρίζουμε απόλυτα, εκ' των προτέρων, το αποτέλεσμα μιας πράξης, έτσι ώστε να επιλέξουμε και την "σωστή" κίνηση που χρειάζεται να κάνουμε για να επιφέρει ένα "καλό" αποτέλεσμα... δηλαδή ένα ωφέλιμο αποτέλεσμα...
'Ομως σιγά σιγά εκπαιδευόμαστε εμείς οι άνθρωποι, δηλαδή χτίζουμε διανοητικές και εμπειρικές διακλαδώσεις, ή "ψευτοκώδικα" προγραμματισμού, ή έναν χάρτη κινήσεων... και αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε εκ' των προτέρων τι αποτέλεσμα θα επιφέρει μία κίνησή μας, ή απλά τείνουμε να το προσεγγίζουμε...
Όπως υπάρχει η τεχνική πρόβλεψης του καιρού, έτσι και ο ψυχισμός του ανθρώπου, διαισθάνεται το μέλλον, αν και στην ουσία, αναλύει υποσυνείδητα τα αποθηκευμένα δεδομένα, όπως ένας υπολογιστής, και γνωστοποιεί στο συνειδητό του ανθρώπου το συμπέρασμα...
Αυτήν την βιβλιοθήκη συμπερασμάτων χτίζει ο άνθρωπος, στην ζωή του, και όσο πιο πλούσιες οι εμπειρίες του, ή οι αναλύσεις τους, τόσο και πιο Σοφός γίνεται... Γι' αυτό οι ταξιδευτές, όπως και οι Μινωίτες ναυτικοί, ήταν πάντα γεμάτοι γνώσεις και εμπειρίες, τις οποίες μετέφεραν πίσω στην πατρίδα τους και έχτιζαν φιλοσοφία και επιστήμη...
Οι αρχαίοι ημών φιλόσοφοι, μας άφησαν κληρονομιά, επιστήμες όπως η αστρολογία, ένας τρόπος πρόβλεψης του ανθρώπινου πεπρωμένου, συμπεράσματα των διανοητικών και εμπειρικών τους αναλύσεων...
-
Ευχαριστώ για το καλοσώρισμα αγαπητή Sr. Rose777. Δεν επιθυμώ τίποτα, απλά απολαμβάνω τον διάλογο, έτσι "without lust for result" :)
Νομίζω συμφωνούμε ως πρός τη διπολικότητα, το "καλό" και το "κακό", απλά αντιλαμβάνεσαι και εσύ την δυσκολία έκφρασης μέσω του γραπτού λόγου τέτοιων θεμάτων. Η διπολικότητα είναι απαραίτητη για τη Ζωή. :)
Πολύ σωστά ανέφερες ότι μπορούμε να διαισθανθούμε το "μέλλον", πράγμα που μπορεί να γίνει όχι μέσω του συνειδητού εαυτού φυσικά, αλλά μέσω του ασυνειδήτου. Άρα δεν θα μπορούσαμε να επιβάλουμε μια γενικευμένη (απευθυνόμενοι στο συνειδητό μέρος) "εντολή"/"οδηγία", τύπου "Βοηθάτε αλλήλους" σε όλους ανεξαιρέτως, διότι πολύ απλά δεν ξέρουμε πώς θα την εκλάβουν, πώς θα την χρησιμοποιήσουν και πώς θα εξελικτεί η "αλυσίδα των γεγονότων". Το τι θεωρώ ωφέλιμο για μένα ίσως να μην είναι ωφέλιμο για κάποιον άλλον έτσι; Ο Μπούς για παράδειγμα πιστεύει ότι αυτά που κάνει βοηθούν τον Ιρακινό λαό και ότι προστατεύει έτσι την Εθνική Ασφάλεια της χώρας του (και πιστεύω πώς δεν υποκρίνεται, πραγματικά αυτός ο άνθρωπος νομίζει ότι βοηθά, το ίδιο και αρκετοί άλλοι! Και αυτό μου προκαλεί περισσότερο τρόμο απο κάποιον άρρωστο που θα "έβλαπτε για χάρην της βλάβης").
Εδώ είναι και το λεπτό σημείο. Βοηθώ επειδή "βγαίνει απο μέσα μου", ή βοηθώ επειδή μου το επιβάλλει ο οποιοσδήποτε μέσα απο την όποιαδήποτε "εντολή"; Υπάρχει περίπτωση αν επιχειρήσω να βοηθήσω κάποιον "μηχανικά" και χωρίς να το νιώθω (επειδή το διδάκτικα/μου επιβλήθηκε) να βλάψω αντί να ωφελέσω; Λές τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα να έχουν λίγο-πολύ ώς ρίζα τους το πιο πάνω, όχι και τόσο εύστοχα διατυπωμένο σχόλιο μου;
Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν καν (απο)τελέσματα, τέλη δηλαδή σε μια πράξη. Τα πάντα είναι μια συνεχής ροή, κίνηση, ένας αέναος χορός που δεν μπορούμε νοητικά να συλλάβουμε και να κρατήσουμε. Αντί να "χορέψουμε" έχουμε την απαίτηση να σταματήσουν τα πάντα για να τα "μελετήσουμε", να τα "αναλύσουμε". Αν ορίσουμε όμως την Ουσία, τότε αυτομάτως την χάσαμε, ξεγλιστρά σαν χέλι απο τα χέρια μας και αυτό που δημιουργείται είναι ένα καρκίνωμα στο ανθρώπινο σύνολο. Η Ουσία γλιστρά και στα χέρια μας έχουμε αυτό που κάποιοι θα αποκαλούσαν "Dead Letter". Το Ταο δεν μπορεί να οριστεί, ούτε ο Θεός. Νομίζω ότι δεν είναι ο Άνθρωπος που χρειάζεται τον «θεό», αλλά ο «θεός» τον Άνθρωπο. Αν του γυρίσει την πλάτη ο Άνθρωπος σαν σύνολο, τότε δεν θα υπάρχει πλέον, θα σβήσει, λόγω του ότι ο "ορισμένος θεός" (αυτός που ορίσαμε αυθαίρετα, ο καθένας με το δικό του τρόπο, αλλά και ο συλλογικός της όποιας θρησκείας) δεν έχει καμιά σχέση με την Ουσία, είναι απλώς μια...σκεπτομορφή θα μπορούσαμε να πούμε η οποία τρέφεται απο εμάς...μέσω των ενοχών που μας δημιουργούν οι όποιες παραβάσεις εκ μέρους μας, των διάφορων "εντολών" που μας επιβάλλονται...
-
Σε όλα τα παραπάνω θέλω να προσθέσω και την καμπαλιστική εξήγηση του καλού και του κακού μέσα από το καμπαλιστικό δέντρο της ζωής.
(http://www.baps.ws/Mercury/qabalah1_files/image002.jpg)
Σύμφωνα λοιπόν με το ανωτέρω σχήμα, οι εκδηλώσεις του κακού (τα καμπαλιστικά κλίφοτς) προέρχονται από την αριστερή-θηλυκή πλευρά του δέντρου και είναι αντιδιαμετρικά αντίθετα από τη δεξιά-αρσενική-θετική πλευρά του δέντρου. Έτσι, η αρχική υπόσταση του θεού (αυτό που καμπαλιστικά ονομάζεται "Ein Sof"), διαμορφώνεται από τις 10 εκπορεύσεις-σεφιρόθ, τα οποία αξιολογούνται ανάλογα με το που βρίσκονται.
Επίσης αξίζει να σημειωθεί πως η καμπαλιστική ονομασία του θεού ως "Ein Sof", αποτελεί αναγραμματισμό των λέξεων "so fine"... κι εδώ χρήση της Temurah ::)
-
Σύμφωνα λοιπόν με το ανωτέρω σχήμα, οι εκδηλώσεις του κακού (τα καμπαλιστικά κλίφοτς) προέρχονται από την αριστερή-θηλυκή πλευρά του δέντρου και είναι αντιδιαμετρικά αντίθετα από τη δεξιά-αρσενική-θετική πλευρά του δέντρου. Έτσι, η αρχική υπόσταση του θεού (αυτό που καμπαλιστικά ονομάζεται "Ein Sof"), διαμορφώνεται από τις 10 εκπορεύσεις-σεφιρόθ, τα οποία αξιολογούνται ανάλογα με το που βρίσκονται.
Αγαπητέ Fr. Anon,
η αριστερή στήλη μπορεί να αναφέρεται ως αρνητική και η δεξιά ως θετική, αλλά νομίζω ότι είναι λανθασμένη ερμηνεία να αποδώσουμε τα κλιφόθ στην αριστερή στήλη... Τα κλιφόθ (αστρικά κελύφη) από ότι γνωρίζω είναι οι αρνητικές ιδιότητες όλων των σφαιρών (σεφιρόθ)...
Το δέντρο της Καμπάλας, το οποίο ονομάζεται και Δέντρο του Γνώσης του Καλού και του Κακού, ή Δέντρο της Ζωής, φέρει πολλές ερμηνείες, και ουσιαστικά αποτελεί την κορυφή του εσωτερισμού, και των απόκρυφων επιστημών, που κληρονομήσαμε από το μακρινό μας παρελθόν... Αποτελεί μία κοσμοθεωρία, βασισμένη στο ηλιακό μας σύστημα, και κατά την Ορφική μας παράδοση αναφέρεται περισσότερο ως καράβι (η αργώ) παρά δέντρο, σύμφωνα με την εβραϊκή παράδοση... Στην Αρχαία Ελλάδα όμως, στόλιζαν με χρωματιστές μπάλες και δέντρα και καράβια, όπως και σήμερα...
Οι ερμηνείες της Καμπαλά, Κα (σώμα), Μπα (ψυχή), Λα(πνεύμα), είναι πάρα πολλές. Κάθε εσωτεριστής δίνει και την δική του κατάθεση, που αποτελεί μία "εν συντομία" περιγραφή του Κοσμικού Σχεδίου, των συμπαντικών νόμων της Δημιουργίας, και κυριολεκτικά έναν χάρτη Θέωσης του ανθρώπου... πως δηλαδή ο υλικός άνθρωπος θα ανεβεί μία-μία τις σφαίρες της δημιουργίας, θα κατακτήσει την θετική ιδιότητα της κάθε σφαίρας (σεφιρόθ) και θα κυριαρχήσει στην αρνητική της ιδιότητα ή κέλυφος (κλιφόθ), κυριαρχόντας στην υλική του διάσταση, και προσεγγίζοντας την Πνευματική.
Μία ερμηνεία της Καμπάλα είναι και η ακόλουθη, κατά τον Fr. Ορφέα, η οποία αποτελείται από 12 σφαίρες, και όχι 11, σύμφωνα με την παλιά μας έκδοση. Για όσους δεν έχουν οικειότητα με την Καμπάλα ή την βλέπουν πρώτη φορά... ο δρόμος αρχίζει από την Γη μας, και περνώντας έναν-έναν τον κάθε πλανήτη και τον ήλιο μας, καταλήγει στον Πλούτωνα, τον πιο μακρινό πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, ο οποίος ονομάζεται και Νέα Γη. Απολαύστε την...
Σφαίρα / Περιγραφή / Πνευματική Εμπειρία / Προτέρημα / Μειονέκτημα / Κόσμος
00. Πλούτωνας/Στέμμα/Η Θέωση, η νέα Γη/Η απόλυτη Eνότητα, η Oλοκλήρωση/Η απόλυτη διάλυση/Πνευματικός
0. Ποσειδώνας/Η άβυσσος/Η Γνώση του Καλού και του κακού/Η Γνώση/Η πλάνη/Πέρασμα
1. Ουρανός/Σοφία/Η θέα του θεού/Σοφία/Λάθος/Πνευματικός
2. Κρόνος/Κατανόηση/Όραμα της θλίψης/Εσωτερική Σιγή/Απληστία/Πνευματικός
3. Χείρωνας/Ίαση/Όραμα της Κοσμικής Συνείδησης/Ίαση σώματος και πνεύματος/Ασθένεια/Πέρασμα
4. Δίας/Έλεος/Όραμα της Αγάπης/Έλεος/Δογματισμός, Φανατισμός/Νοητικός
5. Άρης/Δύναμη/Όραμα της Δύναμης/Δράση, Θάρρος, Δικαιοσύνη/Σκληρότητα, καταστροφή/Νοητικός
6. Ήλιος/Ομορφιά/Όραμα της Αρμονίας, μυστήριο σταύρωσης/Αφοσίωση στο Έργο/Υπερηφάνεια, Αλαζονεία/Πέρασμα
7. Ερμής/Δόξα/Όραμα της Δόξας/Ειλικρίνεια/Ψέμα/Αστρικός
8. Αφροδίτη/Νίκη/Όραμα της Ομορφιάς/Ανιδιοτέλεια, Εγκράτεια/Λαγνεία/Αστρικός
9. Σελήνη/Θεμέλιο/Όραμα των Νόμων του Σύμπαντος/Ανεξαρτησία/Τεμπελιά/Πέρασμα (αιθερικός)
10. Γη/Βασίλειο/Όραμα του Φύλακα ‘Αγγέλου/Διάκριση/Αδράνεια,φιλαργυρία/Υλικός
(http://www.amra.gr/library-contents/kabala.jpg)
Η Μυστική Καμπάλα της Dion Fortune, αποτελεί ένα από τα καλύτερα βιβλία εντρύφησης στην Καμπάλα, που γνωρίζω.
-
Τελικά η Καμπάλα είναι όντως πολύπλευρη στην ερμνηνεία της αλλά καθ' όλα συμβατή με όλες τις όψεις του εσωτερισμού ;)
I'm totally flabbergasted :o :o
-
Εαν κάποιος σκότωνε τον Τζέγκις Χαν ή τον Αττίλα όσο ήταν μωρά.....
....άραγε θα είχε διαπράξει κάτι Καλό ή Κακό?
-
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ !!!!
-
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ !!!!
Δηλαδή?
-
Απλά θα είχε διαπράξει έναν απαράδεκτο φόνο....
-
Όντως....
Ο φόνος των παιδιών και των αμάχων είναι ότι πιο απαράδεκτο.....
Αλλά το σύμπαν δεν έχει συμπόνοια....
Χώρια που θα σώζονταν εκατομμύρια αθώοι (και παιδιά) που εσφάγησαν ανηλεώς απο τις λεπίδες των Ούνων υπο την ορμητική ηγεσία αυτών των δύο.....
Άλλωστε, η προσωπική τους "Αύρα" είναι που ένωσε τις σκόρπιες φυλές και τις μετέτρεψε σε διεθνή σαρωτική θύελα....που στο κάτω κάτω δεν
άφησε και κανέναν πολιτισμό....
Απλά μια θύελα αίματος ήταν....
Άρα?
-
Αγαπητέ μου Avaris,
Ο νόμος είναι νόμος. Όσο ήταν, είναι και θα είναι εγκληματική πράξη οι σφαγές του κάθε Χαν, έτσι ήταν, είναι και θα είναι εγκληματική πράξη η δολοφονία ενός νεογέννητου Χαν. Ο σκοπός ποτέ(!) δεν αγιάζει τα μέσα!. Αν γίνουμε ελλαστικοί σε αυτό, τότε θα δούμε ό,τι έχει απομείνει από την κοινωνία να γκρεμίζεται.
LordPayens
-
Αγαπητέ μου Avaris,
Ο νόμος είναι νόμος. Όσο ήταν, είναι και θα είναι εγκληματική πράξη οι σφαγές του κάθε Χαν, έτσι ήταν, είναι και θα είναι εγκληματική πράξη η δολοφονία ενός νεογέννητου Χαν. Ο σκοπός ποτέ(!) δεν αγιάζει τα μέσα!. Αν γίνουμε ελλαστικοί σε αυτό, τότε θα δούμε ό,τι έχει απομείνει από την κοινωνία να γκρεμίζεται.
LordPayens
Πως να διαφωνήσω σε αυτό?
Και μένα το συναίσθημά μου και ο Κώδικας Τιμής που ακολουθώ, τα ίδια μου λένε και προστάζουν.....
Αναρωτιέμαι, μόνον, το Σύμπαν έχει "αισθήματα"?
Μήπως η "πλάστιγγα" της Θείας Δίκης ζυγίζει και παίρνει υπόψη κρίνοντας κι αποδεχόμενη το μικρότερο κακό έναντι ενός μεγαλύτερου που αποφεύχθηκε?
Αναρωτιέμαι, εαν η Θεία Δίκη και η Νέμεση θα μπορούσε να λειτουργεί και σε συνθήκες "πρόληψης" .....
Άλλωστε, οι έννοιες "Γραμμικός χρόνος", "παρελθόν","παρόν", "μέλλον" είναι "ανθρώπινες επινοήσεις".....και όχι συμπαντικές....
-
Το καημένο το σύμπαν δεν έχει αισθήματα, γι'αυτό έφτιαξε αυτό το υπέροχο ον τον άνθρωπο, για να έχει αισθήματα και να το καταλαβαίνει. Πέραν όλων των άλλων, ο άνθρωπος έχει την εκπληκτική δυνατότητα να "φιλτράρει" την συμπαντική ενέργεια και να την παρουσιάζει μέσω των συγκινησιακών του εκδηλώσεων. Για να διακυρίσσει ακόμη μια φόρα την απέραντη σοφία της δημιουργίας.
Φιλικά,
LordPayens
-
Το καημένο το σύμπαν δεν έχει αισθήματα, γι'αυτό έφτιαξε αυτό το υπέροχο ον τον άνθρωπο, για να έχει αισθήματα και να το καταλαβαίνει. Πέραν όλων των άλλων, ο άνθρωπος έχει την εκπληκτική δυνατότητα να "φιλτράρει" την συμπαντική ενέργεια και να την παρουσιάζει μέσω των συγκινησιακών του εκδηλώσεων. Για να διακυρίσσει ακόμη μια φόρα την απέραντη σοφία της δημιουργίας.
Φιλικά,
LordPayens
Κάτι τέτοιες στιγμές θυμάμαι το
"....μη χείρον βέλτιστον...."
ή το "...μικρότερο κακό για το μεγαλύτερο καλό...."....
ή την στρατιωτική τακτική της θυσίας ενός λόχου για να σωθεί μια ταξιαρχία.......
Και είμαι σίγουρος πως ο άνθρωπος-Στρατηγός που παίρνει αυτή την σκληρή και συνάμα οδυνηρή απόφαση εκείνη την ώρα, μέσα του κλαίει για το ότι αναγκάζεται να θυσιάσει ακόμη και αυτούς τους λίγους στρατιώτες...
Αλλά μέσα στην αφόρητη μοναξιά της Θέσης του Ηγέτη που κατέχει, γνωρίζει πως οφείλει να το κάνει.....
.....όσο άσχημο και κακό και αν φαίνεται στα μάτια των υπολοίπων.........