211
Μυστικισμός - Αποκρυφισμός / Απ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΥ Η ΟΧΙ
« στις: Φεβρουαρίου 17, 2007, 10:33:09 »Παράθεση
Άρα, ο Εσωτερισμός, μήπως δεν είναι για όλους (δυστυχώς)?
Ρωτάει ο Αβαρις... κ< και προσθέτει [ δυστυχώς].
Η αποψη μου είναι οτι δεν είναι για ολους προς το παρόν, αφού αποτελεί μια διδασκαλία και ενα τρόπο ζωής [ αν περάσουμε στο πρακτικό μέρος] που δεν είναι συμβατός με κάθε συνθήκη.
Θα μπορούσαμε να τον παρομοιάσουμε με την ιδέα της μόρφωσης παλαιότερα. Απο την ιστορία γνωρίζουμε οτι η μόρφωση απο τα αρχάια χρόνια εως τα μέσα του 20 ου αιώνα ήταν προνόμιο των λίγων.[ αναφέρομαι στην χώρα μας γιατι σε κάποιες άλλες είναι ακόμη έτσι και χειρότερα].
Αργότερα ολο και περισσότεροι ένιωθαν την ανάγκη να μάθουν και τώρα η βασική εκπαίδευση [ και οχι μόνο] θεωρείται πλεόν υποχρεωτική.
Κάπως ετσι αναπτύσσονται ολα.
Στο θέμα του εσωτερισμού τώρα, για να γίνει προσεγγίσιμος χρειάζονται συνθηκές όπως μια στοιχειώδης κάλυψη της επιβίωσης, χρόνος για μελέτη, χρήματα για τα βιβλία και ολα οσα προκύπτουν στη διαδρομή και κυρίως μια μορφή ψυχικής ηρεμίας.
Οπότε δεν μπορεί να απευθυνθεί σε ανθρώπους που έχουν να παλέψουν κυριολεκτικά με τα πρός το ζείν η σε διαταραγμένες προσωπικότητες μιας και μια τέτοια ασχολία πιθανώς να τους αποδιωργανώσει τελείως.
Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ενδιαφέροταν ένας άνθρωπος άστεγος η κατά την διάρκεια πολέμου η άρρωστος για την μεταφυσική και την αυτογνωσία...δεν θα είχε τον χρόνο να σκεφτεί καν.
Προσωπικά λυπάμαι για την δυσκολία επαφής του απο ολους τούς ανθρώπους αλλά δεν μπορώ να μην βλέπω την αλήθεια.
Υπάρχουν βέβαια και μερικές εξαιρέσεις αλλά είναι σπάνιες.
Παράθεση
Σοφές κουβέντες. Όντως.
Την δουλειά όμως που σε φέρνει η ζωή και οι αναγκαστικές επιλογές σου στο διάβα των ετών δεν είναι πάντα στο χέρι σου να την αλλάξεις.
Ούτε το σπίτι που μένεις είναι πάντα εφικτό ν' αλλάξεις.
Ούτε τους ηχητικούς βομβαρδισμούς μπορείς να τους αλλάξεις. Είναι εκεί έξω κι επιτίθενται αδιάκοπα και ανελέητα.
Ούτε την νοσηρή συμπεριφορά του περίγυρου που λόγω των γρήγορων ρυθμών ισοβαθμεί με ασταμάτητο καταιγισμό, μπορείς να αλλάξεις.
Ούτε την επί μια ώρα αναζήτηση πάρκινγκ μπορείς ν' αλλάξεις.
Ούτε την επι δύο ώρες κάθε μέρα ακινητοποίηση στο μποτιλιάρισμα μπορείς ν' αλλάξεις.
Κι όταν όλα αυτά μαζί, κατασπαταλούν (και με βάρβαρο τρόπο) κάπου 16 ώρες ημερησίως......
Τότε, παραμένεις σε αμυντική θέση, μόνον με τις Τεχνικές Χαλάρωσης και την ελπίδα πως "κάτι θα γίνει".
Δίκιο έχεις αλλά σκέψου κάτι άλλο
Αυτά ισως δεν αλλάζουν αλλά αν μπορεί να αλλάξει ο τρόπος που τα βλέπουμε.
Αναφέρω τι κάνω εγώ σε παρεμφερής συνθήκες [ οσο μπορώ].
Προσπαθώ να χρησιμοποιήσω τις ώρες αυτές με τέτοιο τρόπο ωστε να παίρνω απαντήσεις, να στοχάζομαι, να κάνω εξάσκηση στα διάφορα πειράματα η στην έννοια της υπομονής και της αυτοκυριαρχίας.
Avaris, μπορούμε να μετετρέψουμε τα πάντα σαν αντικείμενα πρός μελέτη...πχ να παρατηρούμε τις αντιδράσεις των συναδέλφων μας και να ψάχνουμε μέσα απο αυτούς εμάς, να συνδιάζουμε την αλληλουχία των γεγονότων που μας συμβαίνουν καθημερινά ωσπου να βρίσκουμε συνδέσεις, να διαβάζουμε στα φανάρια του μποτιλιαρίσματος ολα αυτά που δεν προλαβαίνουμε, να ακούμε την μουσική που μας αρέσει στο αυτοκίνητο και να '' πετάμε''. [ εντάξει είναι ενας τρόπος διαφυγής αλλά τουλάγχιστον είναι δικός μας και δεν έρχεται απ έξω]...να κυττάς τα σύννεφα και τα σχήματα τους ....κλπ
Ακόμη και με τα άτομα του σπιτιού μας μπορεί να εργαστούμε χωρίς να το ξέρουν.
Εννοείται οτι αυτά δεν είναι πάντα εφικτά αλλά κατα ένα μεγάλο μέρος είναι.
Για το πάρκιν δεν ξέρω να σου πω τίποτα..... υπομονή...
Φιλικά