Αποστολέας Θέμα: Σουίφτ, Τζόναθαν  (Αναγνώστηκε 2105 φορές)

Kαζαντζακικός

  • Μηνύματα: 441
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Σουίφτ, Τζόναθαν
« στις: Νοεμβρίου 29, 2009, 13:23:08 »
Σουίφτ, Τζόναθαν
(1667 - 1745)
 

Η σκωπτική πένα του δημοσιογράφου και ποιητή έκανε γνωστό τον Σουίφτ στη χώρα του.
Το σατιρικό μυθιστόρημα "Το ταξίδι του Γκούλιβερ" τον έκανε γνωστό σ' όλο τον κόσμο.

Ένας άνθρωπος που με το ταλέντο του κατάφερε να υψώσει μέσα στην φτώχια και να αποκτήσει την αγάπη του απλού κόσμου και τον σεβασμό της αριστοκρατίας. Κι όλα αυτά, παραμένοντας τίμιος και ανεξάρτητος.
Όμως μετά… η καυστική του σάτιρα ενόχλησε πολύ την κοινωνία της Αγγλίας και ο Σουίφτ ήταν αναγκασμένος να φύγει στην πατρίδα του στην Ιρλανδία που ήταν αποικία των Άγγλων.
Εκεί πολλαπλασίασε την δράση του ως σατιρογράφος και έγινε τόσο δημοφιλής, ώστε απέκτησε τον τίτλο του αστεφής βασιλιά της Ιρλανδίας.

Είναι αξιοσημείωτο: ο πρωθυπουργός την Αγγλίας διέταξε να τον συλλάβουν, αλλά η κυβέρνηση της Ιρλανδίας αρνήθηκε να το κάνει, με τη δικαιολογία ότι για την πραγματοποίηση αυτής της διαταγής χρειάζεται μια στρατιά των δέκα χιλιάδων φαντάρων.

*          *          *

 

● Δεν ευθύνομαι μπροστά στον Θεό για τις αμφιβολίες που γεννήθηκαν στην ψυχή μου, γιατί αυτές η αμφιβολίες είναι η συνέπεια εκείνης της νόησης που ο Ίδιος μου έδωσε.

● Ο λόγος που ελάχιστοι γάμοι είναι ευτυχισμένοι οφείλεται στο γεγονός ότι οι γυναίκες περνούν τον καιρό τους πλέκοντας δίχτυα κι όχι φτιάχνοντας κλουβιά

● Έχουμε αρκετή θρησκεία για να μας κάνει να μισούμε, αλλά όχι αρκετή για να μας κάνει να αγαπάμε ο ένας τον άλλον.

● Φαίνεται πως η θρησκεία με την ηλικία ξαναμωραίνεται και τώρα όπως και στην παιδική ηλικία χρειάζεται να την τρέφουμε με θαύματα.

● Η επίκριση είναι ο φόρος που πληρώνουν στο κοινό οι άνθρωποι επειδή είναι διάσημοι.

● Οι ελέφαντες πάντα εικονίζονται μικρότεροι, παρά είναι στην πραγματικότητα, οι ψύλλοι, αντιθέτως, πάντα μεγαλύτεροι.

● Οι πιο ελκυστική διασκέδαση των ανδρών, των παιδιών και υπόλοιπων άγριων ζώων είναι ο καυγάς…

● Παράξενο αλλά και ολοφάνερο είναι πως οι ποιητές παίρνουν όλη τη δόξα και όχι οι ήρωες τον έργων τους. Θαυμάζουμε περισσότερο τον Όμηρο και Βιργίλιο και όχι τον Αχιλλέα και Έννιο. Με τους ιστορικούς γίνεται το αντίθετο: μας συγκινούν και συναρπάζουν τα γεγονότα και τα πρόσωπα, αλλά οι συγγραφείς μένουν στη σκιά.

● Κόμμα: η τρέλα πολλών για το κέρδος ολίγων.

● Εάν στους ουρανούς εκτιμούσαν τα πλούτη ως αξία, δε θα τα έδιναν στους παλιάνθρωπους.

● Όταν πάνω στη γη εμφανίζεται μια μεγαλοφυΐα, αναγνωρίζεται από το ποσοστό των ξεροκέφαλων που ενώνονται για να τον πολεμήσουν.

● Οι σοφοί άνθρωποι κρύβουν την εξυπνάδα τους πολύ πιο επιμελώς παρά την ανοησία τους.

● Η σάτιρα είναι ένας καθρέφτης που ο καθένας βλέπει οποιοδήποτε πρόσωπο, εκτός από το δικό του.

● Η συκοφαντία συνήθως χτυπάει τους άξιους ανθρώπους, όπως τα σκουλήκια ρίχνονται επάνω στα καλύτερα φρούτα.

● Εκείνος που ποτέ, σε τίποτα δε βασίζεται, ποτέ δε θα είναι απογοητευμένος.

● Εστιατόριο: μέρος, όπου την τρέλα πουλάνε μέσα στα μπουκάλια.

● Ο καθένας που μπορεί να φυτρώσει δυο στάχυα εκεί που φύτρωνε μόνο ένα προσέφερε μεγαλύτερη υπηρεσία στην ανθρωπότητα και έχει μεγαλύτερη αξία για τη χώρα του παρά ολόκληρη φάρα των πολιτικών.



www.pegas.gr
« Τελευταία τροποποίηση: Νοεμβρίου 29, 2009, 13:25:06 από kazantzakikos »
Το μόνο πράγμα που φοβάμαι, είναι να μην γίνω μια αρμάδα που ξεκίνησε να σκίσει τον ωκεανό και τελικά βουλιάξει σε μια σπιτίσια σκάφη...