Αποστολέας Θέμα: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική  (Αναγνώστηκε 34165 φορές)

Ορφέας

  • Διαχειριστής
  • ******
  • Μηνύματα: 1.717
  • Karma: 0
    • Προφίλ
ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« στις: Φεβρουαρίου 18, 2008, 16:06:03 »
    Το 1727 καταγόμενος πιθανόν από την Μαγιόρκα της Ισπανίας, γεννήθηκε ο Jacques de Livron Joachim de la Tour de la Casa Martinez de Pasqually στην Γκρενόμπλ της Γαλλίας. Αναφέρεται ακόμα και ως Πορτογαλλικής καταγωγής και κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι πρέπει να ήταν καθολικός. Ο Μαρτινέζ ντε Πασκουαλί όμως ήταν γόνος ευκατάστατης Εβραϊκής οικογένειας, γεγονός που του έδινε την ευχέρεια της πολύ καλής γνώσης της Εβραϊκής γλώσσας. Αν και δεν έτυχε κάποιας υψηλής ακαδημαϊκής μόρφωσης, δεν του έλλειψε όμως η βασική μόρφωση που λάμβαναν οι Εβραίοι που μορφώνονταν, διδασκόμενοι Ελληνικά και Λατινικά. Η καλή οικογενειακή οικονομική του κατάσταση του επέτρεψε να ταξιδέψει σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη, να μεταβεί στην Ελλάδα και να φτάσει μέχρι την Κωνσταντινούπολη, την Αραβία και την Παλαιστίνη.

    Από Ραβίνους διδάχθηκε την πεντάτευχο και μυήθηκε στα μυστικά του Εβραϊκού δόγματος. Το ανήσυχο πνεύμα του και η έφεσή του για τις εσωτερικές διδασκαλίες, του επέτρεψαν να προσεγγίσει την Καμπαλιστική φιλοσοφία. Βέβαια, δεν κατάφερε ποτέ να αγγίξει και να κατανοήσει την υψηλή Καμπαλιστική φιλοσοφία. Στην εποχή του όμως ήδη μιλούσαν για δογματική Καμπάλα που φαίνεται από το μοναδικό του ημιτελές έργο ότι τον επηρέασε και ασκήθηκε επαρκώς στην πρακτική Καμπάλα.

    Με αυτά τα εφόδια, διαμόρφωσε μία θεουργική Καμπαλιστική τελετουργία, την οποία δίδασκε και ασκούσε τους μαθητές του μέσα από την οργάνωση που ίδρυσε, το “Ordre des Elus Cohen de l’Univers”. Το «Τάγμα των εκλεκτών ιερέων του κόσμου». (Cohen=ιερέας στην Εβραϊκή γλώσσα).
    
    Κεντρικός πυρήνας στην διδασκαλία και πρακτική του Πασκουαλί, ήταν η θεωρία περί «Επανενσωμάτωσης» (reintegration).  Θεωρία που έχει την αρχή της στην αλληγορία του κομματιάσματος του Υιού του θεού, του Διόνυσου, από τους  Τιτάνες, σύμφωνα με την οποία ο κόσμος ολάκερος είμαστε κομμάτια (υποπολλαπλάσια)  του θείου σώματος και κάποια στιγμή θα καταφέρουμε να επανενσωματωθούμε στην αρχική κατάσταση του θεού.

    Την θεώρηση αυτήν την αναλύει περίφημα ο Στανισλάς Ντε Γκουαϊτά στο μνημειώδες έργο του «Η προέλευση του κακού στον αστρικό κόσμο». Για τον Γκουαϊτά όπως και για τον Πασκουαλί, αρχή της δημιουργίας και της πτώσης, θύτης και θύμα της ήταν ο πρωταρχικός ΑΔΑΜ και το μυθολόγημα που χρησιμοποιούν και οι δύο, είναι η Εβραϊκή πεντάτευχος και κυριώτερα το βιβλίο Σεφέρ Μπερεσίτ (η γνωστή μας Γένεση).
    
    Για τον Πασκουαλί, η δοξασία της  «Επανενσωμάτωσης» και η πρακτική της θεουργίας, έλκουν την καταγωγή τους από την εποχή του Ενώχ. Βέβαια, για τον σοβαρό μελετητή, στις τεχνικές της θεουργίας του Πασκουαλί, αναγνωρίζουμε αυτούσιες τις θεουργικές τεχνικές των Νεοπλατωνικών, με κορυφαίο θεουργό τον Πλωτίνο. Η Νεοπλατωνική θεουργία και κάθε μετέπειτα εξωτερική θεουργική τεχνική, εξαναγκάζει τις πνευματικές δυνάμεις και οντότητες να ικανοποιήσουν το θέλημα του θεουργού. Εξαίρετοι θεουργοί όπως ο Πλωτίνος, είχαν την δυνατότητα να κατεβάζουν ακόμα και θεούς. Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η πρακτική Καμπάλα, όπου με τις θεουργικές τεχνικές της, γίνεται επίκληση των θείων ονομάτων των Αγγέλων, Αρχαγγέλων, ακόμα και θεών. Ο θεουργός με τον τρόπο αυτό καταφέρνει να κοινωνεί των αντίστοιχων ενεργειών και να προσγειώνει και να κατευθύνει κατά την βούλησή του τα υψηλά αυτά ενεργειακά δυναμικά. Βέβαια, για την χριστιανική νοοτροπία, είναι ανήκουστο ο άνθρωπος να τολμά να εκβιάζει τον ίδιο τον θεό και να επικαλείται εξουσιαστικά τις θείες δυνάμεις του. Δυστυχώς ο δυστυχής χριστιανοτραφής, αγνοεί ότι η υγιής θέληση του ανθρώπου είναι η θέληση του θεού.
    
    Συνέπεια της χριστιανικής νοοτροπίας περί δούλων θεού και ταπεινωτικής παράκλησης για χάρη από τον θεό, οι δύο βασικότεροι μαθητές του Πασκουαλί, ο Ζαν Μπατίστ Βιλλερμόζ από το 1766 και ο Λουί Κλωντ Ντε Σεν-Μαρτέν από το 1768, αλλοίωσαν την διδασκαλία του δασκάλου τους. Ο μεν Βιλλερμόζ  προήγαγε την «ιπποτική οδό» της χριστιανικής ιπποσύνης, ο δε Σεν Μαρτέν ανέπτυξε την εσωτερική «οδό της καρδιάς», κατά την οποία, όντας δούλος του θεού, έρχεσαι παρακλητικά ως ικέτης, ικετεύοντας την χάρη του θεού. Ήταν τέτοια η διαφορά των διδασκαλιών του δασκάλου και των δύο βασικότερων μαθητών του, ώστε πολλοί μελετητές μιλάνε για διαφορετικά κινήματα. Του Πασκουαλί ως κίνημα Μαρτινεζισμού, του Βιλλερμόζ ως κίνημα Βιλλερμιζισμού και του Σεν Μαρτέν ως εσωτερικό κίνημα Μαρτινισμού.

    Η τέχνη του Μαρτίνεζ Πασκουαλί, του Ιδρυτή του μυητικού κινήματος που, με βάση το όνομά του, αποκαλέστηκε «Μαρτινεζισμός» και του οποίου το κύριο χαρακτηριστικό ήταν η Τελετουργική Θεουργία, φαίνεται πως ήταν συνυφασμένη με τις ικανότητες του Δασκάλου. Οι δύο μεγάλοι του μαθητές, ο Ζαν-Μπατίστ Βιλλερμόζ και ο Λουί-Κλωντ ντε Σαιν-Μαρτέν, ακολούθησαν μεν την βασική γραμμή του Δασκάλου τους και επιδίωξαν τον ίδιο σκοπό αλλά, μέσα από την δική τους ανομοιότητα και τεχνοτροπία.
    
    Οι σύγχρονοι Μαρτινιστές βλέπουν στο πρόσωπο του Δον Μαρτίνεζ Πασκουαλί την σπερματική έμπνευση της ουσιαστικής τους διδασκαλίας. Γι’ αυτό και θεωρείται επίσης, απαραίτητη συμπληρωματικά, η μελέτη του μοναδικού και ημιτελούς συγγράμματός του: “Le Traite sur la Reintegration des Etres” «Πραγματεία για την Επανενσωμάτωση / Αποκατάσταση των Όντων», που κυκλοφορεί και σε ελληνική μετάφραση. Πρόκειται για ένα εκτεταμένο σχόλιο πάνω στις Εβραϊκές γραφές, που συμπλήρωνε τις προφορικές διδαχές που έδινε ο Μαρτίνεζ, σταδιακά, στους μαθητές του, στο “Ordre des Elus Cohen de l’Univers”, που ίδρυσε και του οποίου ήταν ο επί κεφαλής.
    
    Το 1771 ο Σεν Μαρτέν έγινε ο προσωπικός γραμματέας του Πασκουαλί, κάτι που φανερώνει την πολύ στενή σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ τους. Ο Πασκουαλί ταξίδεψε κατόπιν στο Σαν Ντομίνικο, όπου κατείχε κτηματική περιουσία, από όπου όμως δεν επέστρεψε ποτέ, αφού το 1774 απεβίωσε.
    
    Η δογματική χριστιανική αντίληψη των μαθητών του Πασκουαλί, δεν τους επέτρεψε να κατανοήσουν σε βάθος την θεουργική διδασκαλία και τεχνική του διδασκάλου. Ο ίδιος ο Σεν-Μαρτέν παραδεχόταν ότι ο Μαρτίνεζ Πασκουάλες ήταν ο μόνος θνητός τον οποίον δεν κατάλαβε ποτέ εντελώς και ο άλλος γνωστός μαθητής του, ο Ζαν-Μπατίστ Βιλερμόζ, έλεγε πως δεν γνώριζε δεύτερον σαν κι αυτόν.
    
    Κατά την διάρκεια της διαμονής του στην Λυών (1773 – 1774), και την χρονιά που πέθαινε ο διδάσκαλός του, ο Σαιν-Μαρτέν σε ηλικία 32 ετών, ολοκλήρωσε  το πρώτο του έργο: «Περί Πλανών και Αληθείας», το οποίο εκδόθηκε το 1775, με το μυητικό όνομα «Άγνωστος Φιλόσοφος», όπως άλλωστε και όλα τα γραπτά του. Το δεύτερο έργο του: «Ο Φυσικός Πίνακας των σχέσεων μεταξύ Θεού, Ανθρώπου και Σύμπαντος» επεκτείνει τα όσα αναπτύσσονται στο πρώτο. Κατά τα έτη 1788-1791 βρίσκουμε τον Σεν Μαρτέν  στο Στρασβούργο, όπου ήρθε σε επαφή με την διδασκαλία του Γερμανού χριστιανού θεόσοσφου και εισηγητή της χριστιανικής Καμπαλά, Γιάκομπ Μπέμε (Jacob Boehme) (1575-1624), ανακαλύπτοντας  τη σημασία του πνεύματος του «Τεύτονα Φιλοσόφου», που έγινε ο δεύτερος Δάσκαλός του. Γι’αυτό και ανάμεσα στα  πολυάριθμα  γραπτά του Σεν-Μαρτέν, βρίσκουμε  επίσης  έξοχες μεταφράσεις στα γαλλικά των γραπτών του Γιάκομπ Μπέμε. Ταξίδεψε στην Ιταλία, στην Αγγλία, στην Γερμανία κ.λ.π. Το καλοκαίρι του 1803 επέστρεψε στην Αμπουάζ και απεβίωσε, το βράδυ της 13 Οκτωβρίου στο Ωναί (Aunay), κοντά στο Sceaux, μετά από αποπληξία, αφού προέτρεψε τους φίλους του να ζήσουν με  Αγάπη και με εμπιστοσύνη στην Θεία Πρόνοια.
    
    Τα φιλοσοφικά γραπτά του Λουί-Κλοντ ντε Σεν-Μαρτέν, έγιναν δεκτά με άμεσο ενδιαφέρον και γνώρισαν πλατειά αποδοχή. Ομάδες, που αυτοαποκαλούνταν: «Εταιρείες του Αγνώστου Φιλοσόφου», σχηματίζονταν σε διαφορετικές πόλεις της Γαλλίας για να μελετήσουν τις διδασκαλίες του.

    Ο Λουί-Κλωντ ντε Σαιν-Μαρτέν (ο «Άγνωστος Φιλόσοφος»), υπήρξε ο Ιδρυτής του Μαρτινισμού, ως κινήματος κοινωνικο-μυστικιστικού, - από τον οποίο πήρε και το όνομα - ενώ αργότερα, ο Δρ. Ζεράρ ντ’Ανκώς (ο «Παπύς») (1865-1916) υπήρξε ο Ιδρυτής του πρώτου Μαρτινιστικού Τάγματος, με οργανωμένη δομή και τελετουργικό και μυητικό μυσταγωγικό χαρακτήρα.  

    Πολλοί υποστηρίζουν ότι ήδη προϋπήρχε του Ζεράρ ντ’Ανκώς, από τον Σεν Μαρτέν μια χαλαρή μυητική δομή και διαδοχή. Υποστηρίζουν ότι μετά τον θάνατό του, οι μυημένοι μαθητές του σε πάμπολλες χώρες, συνέχισαν την μεταβίβαση της Μύησής του μαζί με τις ιδέες του «Αγνώστου Φιλοσόφου», από άτομο σε άτομο. Ο ίδιος ο Ζεράρ ντ’ Ανκώς δήλωσε ότι έλαβε την Μύηση του Σεν Μαρτέν «κατά διαδοχή», την οποία ενίσχυσε, ανταλλάσσοντας αμοιβαία την Μύηση με τον Π.-Α. Σαμποζώ (1868-1946), ο οποίος επίσης, ισχυριζόταν ότι έλαβε την ίδια Μύηση από άλλη Γραμμή. Άλλοι πάλι, ισχυρίζονταν ότι έλαβαν την Μύηση του Σεν Μαρτέν  «κατά διαδοχή» που δεν περνούσε ούτε από τον Ζεράρ ντ’ Ανκώς, ούτε από τον Π.-Α. Σαμποζώ αλλά, από πού προερχόταν από ρωσική Γραμμή κατ’ ευθείαν από τον Σεν Μαρτέν και αναφέρονται στον Ρώσο Πρίγκιπα Αλέξη Β. Κουράκιν (1752-1818) ή τον Πρίγκιπα Γκαλίτζιν.

    Ο Robert Ambelain και άλλοι, αναφέρουν μεταξύ άλλων πηγών, ως πηγή της Μαρτινεζιστικής-Μαρτινιστικής Παράδοσης και τους “Rose Croix d’ Orient”, οι οποίοι υποτίθεται ότι ιδρύθηκαν στην Κωνσταντινούπολη το 1090, με Πάτρωνα τον Αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό και συνδέονται με το "Ordres des Chevaliers EASIA-EASIE" (‘Eques A Santo Iohanne Apocalypta - Eques A Sancto Iohanne Evangelista’) το οποίο αναδιοργανώθηκε κατά το 1750 και έπειτα, γύρω στο 1780 και του οποίου η έδρα  βρισκόταν στην Θεσσαλονίκη. Ο Ρενέ Γκενόν (1886-1951), ο αναγνωρισμένος ως ο μεγαλύτερος μεταφυσικός του 20ου αιώνα,  δίκαια άσκησε αυστηρή κριτική πάνω σε  όλη αυτήν την «διαδοχολογία», στιγματίζοντας έντονα την πνευματική κατάπτωση του Εσωτερισμού στη Δύση.
    
    Η αλήθεια είναι ότι ο Σεν Μαρτέν δεν διενεργούσε καμία μύηση. Απλά με δύο λέξεις όριζε και διόριζε κάποιον Μαρτινιστή. Το τελετουργικό και το μυητικό του το συνέταξε ο Παπύς, ο ιδρυτής του αρχικού Μαρτινιστικού Τάγματος, το οποίο απαρτίζονταν από έναν μόνο βαθμό. Η γραμμή της Ρωσίας που αναφέρεται, ήταν ένας κλάδος που ο ίδιος ο Παπύς ίδρυσε στην Ρωσία, όταν έτυχε σχεδόν διετούς φιλοξενίας από τον Τσάρο Νικόλαο Ρομανόφ, ο οποίος μαζί με την Τσαρίνα ενδιαφέρονταν σφόδρα για εσωτερικά και πνευματιστικά θέματα.
  
    Συνοπτικά αν παρουσιάσουμε την ιστορία του Μαρτινισμού, θα βρούμε το 1758 τον Martinez de Pasqually  να ξεκινά την εγκαθίδρυση του "Τάγματος των Τεκτόνων Ιπποτών Εκλεκτών Κοέν του Σύμπαντος". Κολλέγια του Τάγματος εγκαθιδρύονται στην Μασσαλία, στην Τουλούζ, στην Αβινιόν, στο Μονπελλιέ και αλλού. Στόχος του Τάγματος ήταν η πνευματική αποκατάσταση της ανθρωπότητος μέσω θεουργικών τελετουργιών.

   Το 1768, τον Οκτώβριο, ο Louis-Claude de Sain-Martin μυείται στο Τάγμα των Εκλεκτών Κοέν. Το 1774, στις 20 Σεπτεμβρίου, ο Martinez de Pasqually αποβιώνει στο Πορτ ο Πρενς. Το 1788-1791 βρίσκουμε τον  Sain-Martin στο Στρασβούργο, όπου γνωρίζοντας  τα έργα του Jacob Boehme, ακολούθως μυείται στην "Εταιρεία των Κοσμοπολιτών ή Αγνώστων Φιλοσόφων", η οποία ιδρύθηκε  το 1643 από τον Σαξώνιο Κομνηνό (R. Ambelain, Le Martinisme, σελ.97). Τότε εγκαταλείπει την οδό των εξωτερικών τελετουργιών και στρέφεται στην οδό της εσωτερικής θεουργίας, την "οδό της καρδιάς", όπως την περιέγραφε..

    Το 1803, στις 13 Οκτωβρίου, επέρχεται ο θάνατος του Louis-Claude de Saint-Martin στο Aulnay.  Μέχρι περίπου το 1890, η Μαρτινιστική Μύηση μεταδίδεται ατομικώς, από μυητή σε μυούμενο, αποτελούμενη από έναν και μόνον βαθμό, αυτόν του S*I* (Serviteur Inconnu ή Superieur Inconnu). Κατ' αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται πολλές διαφορετικές γραμμές μυητικής διαδοχής.

    Το 1884-1890, ο  Gerard Encause (Papus) με τον Augustin Chaboseau ιδρύουν το πρώτο Μαρτινιστικό Τάγμα.  Από τότε η Μαρτινιστική Μύηση μεταδίδεται κυρίως εντός Μαρτινιστικού Κολλεγίου, συνθέτοντας κατά τα επόμενα χρόνια ένα σύστημα απαρτιζόμενο από τέσσερις διαδοχικούς βαθμούς. Τον πρώτο βαθμό  του Εταίρου, τον δεύτερο του Μεμυημένου, τον τρίτο του S*I* και τον τέταρτο και τελευταίο του S*I*I* (Μηυτή). Το 1916 πεθαίνει ο  Papus στο Παρίσι. Το 1946 πεθαίνει και ο  Augustin Chaboseau στο Παρίσι.

    Όπως μας πληροφορεί ο R.Ambelain, ( Le Martinisme, σελ. 150 και 170), το 1884-1890 ο Gerard Encausse ή Papus, σε συνεννόηση με τον Augustin Chaboseau, συνέλαβε την ιδέα να ιδρύσει ένα Τάγμα, το οποίο θα είχε ως στόχο να στεγάσει, να διαφυλάξει και να προάγει την Μαρτινιστική παράδοση. Έτσι, ιδρύει το πρώτο Ύπατο Συμβούλιο, το οποίον συγκροτείτο από τους εξής δώδεκα: Gerard Encausse, Augustin Chaboseau, Stanislas de Guaita, Chamuel, Sédir (Yvon Leloup), Paul Adam, Maurice Barrès, Jules Lejay, Montiere, Charles Barlet, Jacques Burget, Joséphin Péladan. Το πρώτο τούτο Ύπατο Συμβούλιο είχε τις εξής δύο γραμμές μυητικής διαδοχής:
Από μεν τον Chaboseau: Saint Martin - Abbe de la Noue - Antoine Hannequin - Adolphe Desbarolles - Henri de la Touche - A. de Boisse Mortemart - Augustin Chaboseau από δε τον Papus: Saint Martin - Chaptal - (άγνωστος) - Henri Delaage - Gerard Encausse.

    Πάντως, η διαδοχή του Μαρτινισμού δεν περιορίζεται στις δύο αυτές γραμμές. Σήμερα υπάρχει μία πλειάδα ανεξάρτητων μεταξύ τους Μαρτινιστικών Ταγμάτων, τα οποία εν πολλοίς αλληλοαναγνωρίζονται, κάθε ένα εκ των οποίων ακολουθεί την δική του ιδιαίτερη παράδοση εντός του γενικοτέρου πλαισίου της Μαρτινιστικής Μυήσεως.

    Ένα τυχαίο γεγονός έδωσε ώθηση και μεγάλη ανάπτυξη στο Μαρτινιστικό Τάγμα του Παπύς.  Το 1910, στο Κάιρο της Αιγύπτου, ο Έλληνας Δημήτριος Σεμελάς (θα παρουσιάσουμε την εξέχουσα αυτήν μορφή στο θέμα για το Τάγμα του Κρίνου και του Αετού),  γνώρισε το ζεύγος Ευγενίου και Μαρίας Dupré, που είχαν έρθει από την Γαλλία και όντας εκείνοι Μαρτινιστές, τον έφεραν σε επαφή με το Μαρτινιστικό Τάγμα.  Μετά από  αλληλογραφία με τον Ζεράρ ντ’Ανκώς (“Papus”), ιδρυτή και πρώτο Μεγάλο Διδάσκαλο του Μ.Τ., μυήθηκε στον Μαρτινιστικό Τάγμα της Αιγύπτου τον Ιανουάριο του 1911, ανυψούμενος σε S*I*I*, με το μυητικό όνομα ”Selait Ha”. Στις 28 Μαϊου του 1911 έλαβε Χάρτα για να ιδρύσει και να προεδρεύσει την Μαρτινιστική Στοά «Ναός των Εσσαίων» Νο. ΙΙΙ, στο Κάιρο, ενώ παράλληλα του ανετέθησαν τα καθήκοντα του Γενικού Εκπροσώπου του Μ.Τ. για την Αίγυπτο. Ένα Τιμητικό Δίπλωμα με ημερομηνία 8 Φεβρουαρίου 1912, μαρτυρεί  για τις υπηρεσίες του Δ.Σεμελά υπέρ του Μαρτινιστικού Τάγματος της Αιγύπτου.
    
    Το Μάϊο του 1912, ο Papus ενέκρινε τα «Τυπικά Εισδοχής» στους διάφορους βαθμούς του Τάγματος, που συνέγραψε ο Δ.Σεμελάς. Κατά την περίοδο εκείνη, συνέγραψε και πλήθος μαρτινιστικών μονογραφιών, όπως:

«Οι Αρχές των S*I*»,
«Διαλέξεις περί Αλχημείας & Καμπαλά»,
«Το Βιβλίο της Αιώνιας Σοφίας»,
«Η επιστήμη των Αριθμών»,
«Τα Θεωρήματα του ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΙΝΑΚΑ του Αγνώστου Φιλοσόφου»,
«Η Παγκόσμια Κλείδα»,
«Τα Ταρώ της Παγκόσμιας Κλείδας»,
«Μυητικές Αφηγήσεις από την Αρχαία Αίγυπτο», κ.λ.π.

    Ένας από τους στενούς συνεργάτες του Παπύς, ακόμα από τα πρώτα χρόνια της οργάνωσης  «Ανώτερη Ελεύθερη Σχολή Ερμητικών Επιστημών», όπου ο Παπύς έδινε διαλέξεις για εσωτερικά θέματα, και από την αρχή της ίδρυσης του Μαρτινιστικού τάγματος, ήταν ο Βικτόρ Μπλανσάρ  ήδη από το 1900 (Βερσαλλίες, 10.7.1877 – Παρίσι, 14.3.1953), Γάλλος που διετέλεσε Ανώτερος Υπάλληλος της Δημόσιας Διοίκησης, Προϊστάμενος της Γενικής Γραμματείας της Βουλής της Γαλλίας.

    Ήταν τακτικός συνεργάτης στο περιοδικό “Initiation” και τον Ιούνιο του 1908 διοργάνωσε, το «Πνευματιστικό Συνέδριο» με τον Παπύς. Παράλληλα, ήταν μαθητής και μεγάλος θαυμαστής του Σαιν-Υβ ντ’ Αλβέντρ. Αποκαλέστηκε χριστιανός αποκρυφιστής. Σύμφωνα με τον Ζαν Μαλανζέ (Jean Mallinger – “Sar Elgim”), «οι γνώσεις του πάνω στον μαγνητισμό και στην ιερή φιλολογία της Αρχαίας Αιγύπτου ήταν αξιοσημείωτες».

    Το όνομα του Μπλανσάρ ταυτίστηκε με την πλευρά εκείνη των Μαρτινιστών, που, μετά τον θάνατο του Δρος Ζεράρ Ανκώς («Παπύς») το 1916 και του διαδόχου του, Σάρλ Ντετρέ («Τεντέρ»), διαφωνούσαν με την ιδέα ότι το Μαρτινιστικό Τάγμα θα επιβίωνε καλύτερα, εάν συνδεόταν με κάποια Τεκτονική Δύναμη και εάν επέβαλε τις Τεκτονικές προαπαιτήσεις (ως μέλη μόνον άνδρες, τουλάχιστον του τρίτου βαθμού, κλπ). Ο Βικτόρ Μπλανσάρ ήταν τότε, Αναπληρωτής Μέγας Διδάσκαλος. Ωστόσο, όταν ο Τεντέρ πέθανε το 1918, ο Βικτόρ Μπλανσάρ συνέχισε την γραμμή του Παπύς, αφού θεωρούσε ότι η σύνδεση με τον Τεκτονισμό και κατ’ επέκταση οι Τεκτονικοί περιορισμοί, θα απομάκρυναν το Μαρτινιστικό Τάγμα από το αληθινό πνεύμα του Μαρτινισμού. Η άλλη αντίληψη συνέχισε με τον Ζαν Μπρικώ, που ως Μέγας Διδάσκαλος,  μετέφερε το Αρχηγείο του στη Λυών. Εκεί, έγινε γνωστό ως το: «Μαρτινιστικό Τάγμα της Λυών» (“Ordre Martiniste de Lyon”). Τον διαδέχτηκε ο Κ.Σεβιγιόν, τον οποίον δολοφόνησαν οι Ναζί.

    Τον Νοέμβριο του 1920, ο Βικτόρ Μπλανσάρ συνέστησε την «Γενική Ένωση των Μαρτινιστών και των Συναρχιστών» («Συναρχιστών», προς τιμήν του Σαιν-Υβ ντ’Αλβέντρ, που ο Ζεράρ Ανκώς θεωρούσε έναν από τους πνευματικούς Δασκάλους του). Σε μια ειδική συνάντηση, που αποτελούνταν από I*L* («Ελεύθερους Μυητές»), που παρέμεναν πιστοί στην αρχική Ιδέα του Μαρτινισμού, στις 3.1.1921 συγκροτήθηκε το «Συναρχικό Μαρτινιστικό Τάγμα» (“Ordre Martiniste et Synarchique-O.M.&S.”) με τον Βικτόρ Μπλανσάρ ως Κυρίαρχο Μέγα Διδάσκαλό του, με το μυητικό όνομα “Sar Paul Yesir”. Στο περιοδικό “Voile d’Isis” o Victor Blanchard έδωσε την εξής ανακοίνωση: « l’Ordre Martiniste ancien et primitif, dénommé légalement Ordre Martiniste et Synarchique, a repris officiellement ses travaux le 3 janvier 1921, et que sa première tenue a été consacrée à l’inauguration solennelle et rituellique du Suprême Collège de Synthèse Initiatique d’Occident ».  

    Για μικρό χρονικό διάστημα, συνδέθηκε και με τον Ρενέ Γκενόν, όταν ο τελευταίος προσπαθούσε μάταια να συστήσει και να καθιερώσει το, “Ordre du Temple renove” (1908). Όταν όμως ο Ρενέ Γκενόν του έθεσε το δίλημμα να επιλέξει ανάμεσα σ’ αυτό και στο Μ.Τ., ο Μπλανσάρ έμεινε πιστός στον Παπύς. Μυήθηκε στον Κριναετό όταν ανέλαβε Μέγας Ταξιάρχης ο Δημήτρης Σεμελάς και τον Ιανουάριο του 1919, υπογράφηκε μια Συνθήκη Συμμαχίας μεταξύ του «Τάγματος του Κρίνου και του Αετού» και του «Μαρτινιστικού Τάγματος», η οποία όμως διακόπηκε σύντομα. Τον Νοέμβριο του 1920, ο Victor Blanchard ίδρυσε το «Συναρχικό Μαρτινιστικό Τάγμα» («Ordre Martiniste & Synarchique»).

    Ήταν ένας από τους πιο ενθουσιώδεις ιδρυτές της F.U.D.O.S.I., που του επέτρεψε να συνεχίσει την διεθνή δράση που εγκαινίασε με τον Papus, τον Ιούνιο του 1908. Ήταν ο ένας από τους τρεις Ιμπεράτορες της F.U.D.O.S.I., που διορίστηκε το 1934, με ειδική δικαιοδοσία επί του Μαρτινισμού και των χωρών της Ανατολής. (Ο Sar Hieronymus ήταν ο Ιμπεράτωρ για την Ευρώπη και ο Sar Alden ήταν ο Ιμπεράτωρ για τις Η.Π.Α.) Ο Ωγκυστέν Σαμποζώ τον αντικατέστησε ως  Ιμπεράτωρ το 1939.

    Ο Βικτόρ Μπλανσάρ παρέμεινε ως Μέγας Διδάσκαλος του «Συναρχικού Μαρτινιστικού Τάγματος», μέχρι τον θάνατό του το 1953, όταν τον διαδέχτηκε ο Δρ. Εντουάρ Μπερτολέ (Sar Alkmaion) από την Ελβετία. O Sar Gulion, που ήταν Μέγας Διδάσκαλος (1967),  μέχρι τον θάνατό του (2003), της Βρετανικής Μεγάλης Στοάς του O.M.&S., ενέκρινε το 2001 την ίδρυση της Ελληνικής Περιφερειακής Μεγάλης Στοάς του O.M.&S. ._

    Ένα άλλο πολύ γνωστό πρόσωπο που το συναντάμε να μετέχει του Μαρτινιστικού Τάγματος, ήταν ο Υβόν Λε Λού (Yvon Le Loup) (1871-1926).Γάλλος, γεννήθηκε στις 2 Ιανουαρίου του 1871 στο Dinan. Βαθύτατος Xριστιανός, γύρω στο 1909, σε κατάπληξη των φίλων και μαθητών του, εγκατέλειψε όλες τις άλλες δραστηριότητές του και αφοσιώθηκε στον καθαρό Χριστιανικό Μυστικισμό. Υπήρξε στενός συνεργάτης του Στανισλάς ντε Γκουαϊτά και του Ζεράρ ντ’Ανκώς (Papus). Χρημάτισε μέλος του πρώτου Υπάτου Συμβουλίου του Μαρτινιστικού Τάγματος στο Παρίσι και ήταν μόνιμος συνεργάτης του στο περιοδικό “Initiation” από 21 ετών, στο οποίο έγραψε πολυάριθμα άρθρα. Το συγγραφικό του έργο είναι σημαντικότατο και ιδιαίτερα, τα περί Ροδοσταυρισμού συγγράμματά του θεωρούνται θεμελιώδη.

    Το μυητικό του όνομα, καθώς και το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο, ήταν “Paul Sedir”. Το όνομα Sedir είναι αναγραμματισμός της λέξης desir=επιθυμία, που αποτελεί όρο κλειδί στην μυστικιστική φιλοσοφία του Λουί-Κλωντ ντε Σαιν-Μαρτέν, γνωστού ως «Αγνώστου Φιλοσόφου». Με λίγα λόγια, «ο άνθρωπος της Επιθυμίας», είναι η κατάσταση εκείνη στην οποία φτάνει ένας άνθρωπος, όταν τιθασεύσει όλες τις γήινες επιθυμίες και δεν απομένει παρά μόνο μία, το ότι ποθεί διακαώς το Φως του Χριστού.

     Ίδρυσε την Aνεξάρτητη Xριστιανική Kίνηση: “Amities Spirituelles”. Αποκαλούσε τον Χριστό «Φίλο» του Ανθρώπου και απευθύνθηκε προς όλους εκείνους τους «Πνευματικούς Φίλους» του Χριστού, του «Φίλου», προσκαλώντας τους να μιμηθούν τον Χριστό, προσφερόμενοι σε θυσία όπως κι Εκείνος. Ζητούσε από τους οπαδούς του να μελετούν την ζωή, τους λόγους και τις πράξεις του Χριστού, θεωρώντας πως περικλείουν ό,τι χρειάζεται να μάθει ο άνθρωπος. Ασκώντας την ταπεινοφροσύνη, θα κατορθώσουν να ακούσουν μέσα τους την φωνή του Λόγου, αποκτώντας έτσι την Γνώση. Τους καλούσε να υπηρετούν όλα τα όντα δίχως να προσδοκούν τη οποιαδήποτε ανταμοιβή, να προσφερθούν ως καύσιμα για να δυναμώσει το Πυρ του Λόγου.

    Από τα συγγράματά του, στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί αρκετοί τίτλοι, όπως οι παρακάτω, από τις εκδόσεις «Αλντεμπαράν» & «Κυβέλη»:

«Η Θυσία του Μαθητή»,
«Προσευχή»,
«Σίβα εναντίον Ιησού»,
«Άσμα Ασμάτων»,
«Οι Επτά Μυστικοί Κήποι»,
«Οι Μαγικοί Καθρέπτες»,
«Οι Μαγικές Επωδοί»,
«Οι Θεραπείες του Χριστού»,
«Σύνοψις Μυστικών».

    Ο Sedir απεβίωσε στις 3 Φεβρουαρίου 1926, σε ηλικία 56 ετών στο Παρίσι.

                                                                                              (Συνεχίζεται.......)
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουαρίου 24, 2008, 10:41:45 από Rose_777 »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού, και μας φιμώνουν να μην ενημερωθεί ο κόσμος. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. Εχουν ενημερωθεί παγκόσμια Πανεπιστήμια - Κυβερνήσεις https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Ορφέας

  • Διαχειριστής
  • ******
  • Μηνύματα: 1.717
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #1 στις: Φεβρουαρίου 18, 2008, 16:06:41 »
    Μια μεγάλη μορφή που συνδέεται έμμεσα με τα γεγονότα και τα πρώτα χρόνια της ζωής του Μαρτινισμού, ήταν ο  Ρενέ Γκενόν (1886-1951).  Ο Rene-Jean-Marie-Joseph Guenon ήταν Γάλλος, γεννήθηκε στην Blois της Γαλλίας στις 15 Νοεμβρίου του 1886. Αν και φιλάσθενος, έδειξε μεγάλες μαθησιακές ικανότητες, με αποτέλεσμα, σε ηλικία 18 ετών (1904) να πάει στο Παρίσι για να σπουδάσει στην Σχολή Μαθηματικών. Δύο χρόνια αργότερα (1906) την εγκατέλειψε απογοητευμένος από την έλλειψη πνευματικότητας στα ιδρύματα συμβατικών σπουδών και στράφηκε ολοκληρωτικά σε πνευματικές αναζητήσεις. Αργότερα, συμπληρώνοντας τις σπουδές του και πριν εγκατασταθεί στην Αίγυπτο, έβγαζε τα προς του ζειν διδάσκοντας φιλοσοφία σε ακαδημαϊκά ιδρύματα.

    Την περίοδο εκείνη παρακολουθούσε τις διαλέξεις  του Δρος Ζεράρ Ανκώς («Παπύς»), στην «Ανώτερη Ελεύθερη Σχολή Ερμητικών Επιστημών» και μυήθηκε στο «Μαρτινιστικό Τάγμα». Το «Πνευματιστικό Συνέδριο» του 1908 στο Παρίσι, που διοργάνωσε ο Παπύς με τον Β.Μπλανσάρ και άλλους επιφανείς συνεργάτες του, ήταν  για τον Ρ.Γκενόν,ένας σημαντικός σταθμός για την μετέπειτα πορεία του. Γνωρίστηκε με αρκετούς αξιόλογους αναζητητές και επώνυμους ερευνητές της πνευματικότητας και στη συνέχεια, γνωρίστηκε και με πολλούς εκπροσώπους, άλλων Μυητικών Μορφών και Παραδόσεων. Είναι χαρακτηριστικό της εποχής εκείνης το γεγονός ότι στο Παρίσι, έβριθε η ανάπτυξη των μυητικο-πνευματοκρατικών κινήσεων, με προεξέχον το «Μαρτινιστικό Τάγμα» του Παπύς, το οποίο επηρέαζε σε μεγάλο βαθμό όλα τα ανήσυχα πνεύματα της εποχής.

    Την εποχή εκείνη ο Ρενέ Γκενόν χρησιμοποίησε ως μυητικό του όνομα το “Palingenius”, όνομα ιδιαίτερης σημασίας, το οποίο προεικόνιζε το μεγαλειώδες μελλοντικό του έργο  που θα αποτελούσε μια «παλιγγενεσία», μια «επανόρθωση» της αληθινής πνευματικότητας και της «αποκατάστασης» της Sophia Perennis, όχι μόνο στο μυητικό επίπεδο, αλλά σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης πνευματικότητας, φιλοσοφικό, καλλιτεχνικό, θρησκευτικό, πολιτικό, κλπ.

    Ο Ρενέ Γκενόν απαγοητευμένος είχε πειστεί πλέον, ότι όλοι οι πνευματοκρατικοί οργανισμοί που γνώρισε στην εποχή του, τόσο οι «μυητικοί», όσο και οι «θρησκευτικοί», αυθεντικοί ή μη, δεν κατείχαν σοβαρά δομημένες διδασκαλίες και Παράδοση. Αποπειράθηκε τότε να συγκεντρώσει τα πιο αξιόλογα στοιχεία από αυτές τις οργανώσεις, σ’ ένα Τάγμα το “Ordre du Temple renove”, το οποίο αν και στερημένο από μια κανονική μεταβίβαση και διαδοχή, θα μπορούσε ίσως, προσωρινά να εργαστεί για το κολοσσιαίο έργο της «παλιγγενεσίας» της Δυτικής πνευματικότητας. Δυστυχώς ο δογματικός φανατισμός του κατεστημένου και η παρωπιδιστική οπτική που καλλιεργούνταν  στα ξεπεσμένα Τάγματα και στις αλλοτριωμένες μυητικές οργανώσεις, δεν επέτρεψαν να ακουστεί ο καθάριος και  κρυστάλλινος λόγος του.

    Δύο Μαρτινιστές, που ίδρυσαν το 1904 το περιοδικό “La Voie”, με τους οποίους συνδέθηκε ιδιαίτερα, ίσως του άνοιξαν τον δρόμο σε νέους ορίζοντες, προσανατολίζοντάς τον προς τις αυθεντικές Ανατολικές Μυητικές Παραδόσεις. O Leon Champrenau (1870-1925) ήταν μυημένος στο Ισλάμ (ως “Abdul Haqq”) και ο Albert de Pouvourville (1862-1939), νεανικός φίλος του Στανισλάς ντε Γκουαϊτά, ήταν μυημένος στον Ταοϊσμό (ως “Matgioi”). Τον Νοέμβριο του 1909 συνέχισε το περιοδικό με τον τίτλο “La Gnose” μέχρι το 1912. Αποπειράθηκε κατόπιν, να επηρεάσει τον Ελευθεροτεκτονισμό (ως “Sphinx”) και τον Χριστιανισμό, αλλά, αν και εργάστηκε και εκεί, μ’ όλες του τις δυνάμεις, δεν εισακούστηκε και πάλι. Το 1912, ο Ρ.Γκ. έλαβε την Ισλαμική Μύηση με το όνομα «Σείκχ»  “Abd Al-Wahid Yahya” = «Ο Υπηρέτης του Ενός». Ο Μυητής του στον Σουφισμό ήταν ο «Σείκχ» «Abder-Rahman Elish El-Kebir El-Alim El-Malki El-Maghribi», ο οποίος υποστήριζε ότι η μυητική του διαδοχή έφτανε πίσω στον Ίμπν Άραμπι. Για τον Ρ.Γκενόν, η Ισλαμική Παράδοση είναι η ανατολικότερη από τις «ζωντανές δυτικές» Παραδόσεις. Πέθανε στην Αίγυπτο, όπου είχει μετοικίσει από το 1930, την Κυριακή 7 Ιανουαρίου στις 11 μ.μ. το 1951, σε πλήρη νοητική διαύγεια.   
   
    Ουδέποτε θεώρησε τον εαυτό του ως Πνευματικό Δάσκαλο, απωθώντας κάθε τέτοια ενέργεια, προτιμώντας απλά να κάνει φίλους. Έτσι, τελείωσε ο βίος αυτού του απλού και ταπεινού ανθρώπου, απαλλαγμένου από κάθε ματαιοδοξία, από εκείνες που συνήθως καταδυναστεύουν τους ανθρώπους, ακόμη και τους «πνευματικούς».
    Λέγεται ότι, το έργο του Ρενέ Γκενόν, ήταν η τρίτη, επιτυχημένη πλέον, προσπάθεια του «Aνατολικού Mυητικού Kέντρου» να βοηθήσει για την ανόρθωση την πνευματικά παρηκμασμένη  Δύση, μετά τις δύο αποτυχημένες προσπάθειες με τον  Σαιν-Ύβ ντ’ Αλβέντρ  και τον Υβόν Λελούπ (Πωλ Σεντίρ).
     
    Το έργο του Ρενέ Γκενόν, έγινε γνωστό το δεύτερο μισό του 20ου αι. και τα γραπτά του μεταφράστηκαν σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες. Θεωρήθηκε ως ο μεγαλύτερος μεταφυσικός του εικοστού αιώνα, και η σημασία του έργου του μόνον τώρα, στην Αυγή του 21ου αι., αποδεικνύει την μεγάλη σημασία της για το μέλλον της Δυτικής Πνευματικότητας. Μαζί με τον Ανάντα Κουμαράσουαμι (Ananda Coomaraswamy) και τον Φρίτζοφ Σουόν (Frithjof Schuon), αποτέλεσαν, όπως είπε κάποιος σχολιαστής «την μεγαλειώδη τριανδρία» της σχολής των «Παραδοσιαστών». Οι σχολιαστές του έργου του Ρενέ Γκενόν, το διακρίνουν σε τέσσερις υποδιαιρέσεις: α) η αποκατάσταση της μεταφυσικής διδασκαλίας, β) η μεταβίβαση και οι παραδοσιακές αρχές, γ) ο παραδοσιακός συμβολισμός και δ) η κριτική του σύγχρονου κόσμου.

    Οι σημερινοί μαθητές του ενοχλούνται με τις αναφορές στην «μαρτινιστική» περίοδο της ζωής του Ρ.Γκενόν, αλλά και πολλοί σημερινοί μαρτινιστές ενοχλούνται με την αυστηρή κριτική που άσκησε ο Ρ.Γκενόν, στον πνευματισμό, στον θεοσοφισμό, στις ψευδο-μυητικές και στις αντι-μυητικές οργανώσεις, στους «ανατολιστές», κλπ.
    Όπως έχει αναφέρει και ο Μιρτσέα Ελιάντε: «Η πλέον εμβριθής και καταστρεπτική κριτική όλων των αποκαλούμενων απόκρυφων ομάδων, δεν παρουσιάστηκε από κάποιον ορθολογιστή εξωτερικό παρατηρητή, αλλά από έναν συγγραφέα από τον εσωτερικό κύκλο, κανονικά μυημένο μέσα σ’ ορισμένα από τα μυστικά τάγματα και καλά εξοικειωμένο με τις απόκρυφες δοξασίες τους. Παραπέρα, αυτή η κριτική κατευθυνόταν, όχι από μια σκεπτικιστική ή θετικιστική προοπτική, αλλά από εκείνο που αυτός αποκαλούσε «παραδοσιακός εσωτερισμός». Αυτός ο μορφωμένος και αδιάλλακτος κριτικός, ήταν ο Ρενέ Γκενόν.»

   
    Ο Louis-Claude de Saint-Martin αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του στα μυητικά τάγματα στα οποία συμμετείχε, δεν ίδρυσε κανένα τάγμα και τήρησε μια ορθή επιφύλαξη προς όλα. Με το έργο του ξεκίνησε ένα ρεύμα μείζονος χριστιανικής διαφωτιστικής σκέψης και προσκάλεσε τους ανθρώπους να συνενωθούν σε μια αδελφότητα πνεύματος. Κατά το κρίσιμο σημείο του θανάτου, ο Louis-Claude de Saint-Martin «προέτρεψε όλους όσους τον περιέβαλαν να θέσουν την εμπιστοσύνη τους στην Θεία Πρόνοια, και να ζήσουν μεταξύ τους ως αδελφοί, με τα ευαγγελικά συναισθήματα.

    Η μύηση του 1882 και αυτή την οποία ο Augustin Chamboseau τοποθετεί, σε ό,τι τον αφορά, το 1886, μυήσεις τις οποίες αντάλλαξαν μεταξύ τους το 1888, παραμένουν αβέβαιες ως προ την φύση τους και ως προς τις περιστάσεις. Έχουν μια μορφή διαφορετική και ουδόλως τελετουργική. Από τότε που ιδρύθηκε το Μαρτινιστικό Τάγμα, η «Μαρτινιστική» μύηση είναι η μύηση του Papus, και όχι η μύηση των Papus - Chamboseau.

    Ο Papus συνέλαβε και όρισε το Μαρτινιστικό Τάγμα, ταυτόχρονα ως ένα μυητικό τάγμα και ως μία σχολή ηθικής ιπποσύνης  και χριστιανικού αποκρυφισμού.

    Ο χριστιανισμός του Μαρτινιστικού Τάγματος, παρότι η πρώτερη θεώρηση αφικνείται από την  Καμπαλιστική δοξασία της συμπαντικής Επανενσωμάτωσης του Martinez de Pasqually, χριστιανοποιείται πλήρως  λόγω της καρδιακής ατραπού της εσώτερης μεταστοιχειώσεως του Saint-Martin, ο δε αποκρυφισμός του, είναι «το σύνολο των δοξασιών και των πρακτικών που στηρίζονται στην θεωρία σύμφωνα με την οποία κάθε αντικείμενο ανήκει σε ένα μοναδικό σύνολο και διαθέτει με κάθε άλλο στοιχείο αυτού του συνόλου σχέσεις αναγκαίες, σκόπιμες, μη χρονικές και μη χωρικές», θεωρία που αποκαλείται θεωρία των αντιστοιχιών.
   
    Δυστυχώς, δεν είναι μόνον η αλλοίωση που δέχτηκε ο δυτικός εσωτερισμός από την ύπουλη εισβολή του χριστιανισμού, του κατεξοχήν διώκτη του. Δεν είναι μόνον η αλλοτρίωση των υψηλών θεουργικών καμπαλιστικών πρακτικών από την προσευχητική πρακτική του ξεπεσμένου ικέτη της οδού της καρδιάς. Δεν είναι μόνον η σοβαρή αλλά αυστηρή κριτική και απαγοήτευση του μεγάλου φιλοσόφου Ρενέ Γκενόν  για το σύνολο των μυητικών Ταγμάτων που ξεπηδούσαν σωρηδόν προς τα τέλη του 19ου αιώνα. Η προειδοποίηση που γιγαντώνεται ενάντια στο Μαρτινιστικό Τάγμα, συμπληρώνεται από το πολύ χαμηλό πνευματικό ύψος του ιδρυτή του, του Gerard Encausse ή Papus,  οι ιστορικές απόψεις του οποίου έχουν πλέον γελοιοποιηθεί, οι ερμητικές του θέσεις έχουν αναιρεθεί από μεγάλους διδασκάλους του δυτικού εσωτερισμού (π.χ. Φόρτσιουν)  και η πνευματικότητα λείπει παντελώς από το σύνολο των έργων του.
   
    Το θέμα του ψευδο-εσωτερισμού (pseudo-esoterism) και της ψευδο-μύησης (pseudo –initiation) – όροι του Ρενέ Γκενόν-, όχι όπως φαίνεται στην επιφάνεια, αλλά στις βαθύτερες παραμέτρους που το συνθέτουν, είναι από τα πιο σημαντικά της εποχής μας.  Γιαυτό δεν έχει σημασία η περιπτωσιολογία, αλλά η φύση του φαινομένου.
Ο Ρενέ Γκενόν  είναι ο πρώτος που ανέδειξε το θέμα και το ανέλυσε με τόση επάρκεια που σήμερα οι θέσεις του θεωρούνται «προφητικές». Ο ίδιος συμμετείχε ως νέος σε ψευδο-μυητικές οργανώσεις του Παρισιού, τις οποίες εγκατέλειψε όταν γνώρισε τις αυθεντικές παραδοσιακές μορφές της μεταφυσικής.
   
     Τα παρακάτω αποσπάσματα από τα έργα του Ρενέ Γκενόν, αποτελούν μερικές από τις αντιπροσωπευτικότερες αναφορές στις ψευδο-εσωτερικές οργανώσεις και στους ψεύτικους δασκάλους :

    "...εκείνοι που διατείνονται ότι είναι πνευματικοί οδηγοί χωρίς να διαθέτουν καθόλου τα προσόντα , δεν έχουν υπάρξει πιθανώς τόσο πολυάριθμοι όσο είναι σήμερα, και ο κίνδυνος που απορρέει είναι καθόλα μεγαλύτερος γιατί στην πραγματικότητα αυτοί οι άνθρωποι γενικά έχουν πολύ ισχυρές και λίγο ή πολύ ανώμαλες ψυχικές δυνάμεις , πράγμα που προφανώς δεν αποδεικνύει τίποτα από τη σκοπιά της πνευματικής ανάπτυξης και από αυτή την άποψη είναι συνήθως ακόμη μια μάλλον μη ευνοική ένδειξη, αλλά οι οποίοι παρόλα αυτά είναι ικανοί να δημιουργήσουν μια ψευδαίσθηση και να την επιβάλλουν σε όλους όσοι είναι ανεπαρκώς ενημερωμένοι και συνεπώς δεν μπορούν να κάνουν τις απαραίτητες διακρίσεις. Γιαυτό κάποιος δεν μπορεί να προφυλαχτεί πολύ από τέτοιους δασκάλους, που μπορούν μόνο να αποπλανήσουν εκείνους που αφήνονται να γοητευτούν από αυτούς και που πρέπει να θεωρήσουν τον εαυτό τους τυχερό αν δεν υποφέρουν τίποτα περισσότερο από ένα χάσιμο χρόνου".

    "Επιπλέον, είτε είναι απλοί τσαρλατάνοι, από τους οποίους υπάρχουν πολλοί στο παρόν, είτε εξαπατούν τον εαυτό τους πρώτα πριν να εξαπατήσουν άλλους, είναι περιττό να πούμε ότι αυτό δεν αλλάζει τίποτα στην πράξη, και με μια έννοια εκείνοι που είναι λίγο ή πολύ ειλικρινείς ( επειδή μπορούν να υπάρχουν πολλοί βαθμοί εδώ) είναι ίσως οι πιο επικίνδυνοι εξαιτίας της ασυνειδησίας τους. Μόλις και μετά βίας χρειάζεται να προσθέσουμε ότι η σύγχυση του ψυχικού με το πνευματικό (ή του νοητικού με το πνευματικό, ή ακόμα χειρότερα του αιθερικού με το πνευματικό), δυστυχώς τόσο διαδεδομένη ανάμεσα στους συγχρόνους μας, και την οποία έχουμε συχνά καταγγείλει, συμβάλλει τα μέγιστα να κάνει δυνατές τις χειρότερες παρεξηγήσεις από αυτή την άποψη. Και όταν κάποιος προσθέσει σε αυτή την γοητεία των υποτιθέμενων «δυνάμεων» και ένα γούστο για ασυνήθιστα  «φαινόμενα», τα οποία επιπλέον σχεδόν αναπόφευκτα πάνε μαζί, έχει μια αρκετά ολοκληρωμένη εξήγηση για την επιτυχία ορισμένων ψεύτικων δασκάλων".
   
    «Οι ατομικές ζήλειες και αντιπαλότητες δεν μπορούν να βρουν θέση σε έναν αληθινά μυητικό χώρο, ενώ, αντίθετα, σχεδόν πάντα παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στις δραστηριότητες των ψεύτικων οργανώσεων και δασκάλων».

Initiation and Spiritual Realization, ed.Sophia Perennis, 2001

    « Ο λόγος που τόσοι πολλοί άνθρωποι αφήνονται να πλανηθούν από αυτή την αυταπάτη είναι κατά βάθος πολύ απλός : ορισμένοι επιζητούν να αποκτήσουν πάνω απ’όλα φανταστικές «δυνάμεις», δηλαδή, με λίγα λόγια, την ικανότητα να προκαλούν, υπό τη μιά ή την άλλη μορφή, «φαινόμενα» λίγο πολύ ασυνήθιστα. Άλλοι πάλι προσπαθούν να «συγκεντρώσουν» τη συνείδησή τους στις κατώτερες «επιμηκύνσεις» της ανθρώπινης ατομικότητας, θεωρώντας τες ως ανώτερες καταστάσεις απλώς και μόνο επειδή βρίσκονται έξω από τα πλαίσια όπου περικλείεται γενικά η δραστηριότητα του μέσου ανθρώπου». (το τελευταίο απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Γκενόν «Η βασιλεία της ποσότητας και τα σημεία των καιρών», εκδ.Πεμπτουσία).

Ιστοσελίδες που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο.
www.innerwork.gr/martinistheptad.htm
martinismos.ifrance.com/martinism.htm
www.ododeiktes.gr
el.wikipedia.org/wiki/Μαρτινισμός
www.martinism.gr
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουαρίου 24, 2008, 10:47:16 από Rose_777 »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού, και μας φιμώνουν να μην ενημερωθεί ο κόσμος. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. Εχουν ενημερωθεί παγκόσμια Πανεπιστήμια - Κυβερνήσεις https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #2 στις: Φεβρουαρίου 18, 2008, 18:32:56 »
Η ανωτέρω παρουσίαση είναι πραγματικά εξαιρετική και πολύ κατατοπιστική για τις ρίζες και την εξέλιξη του Μαρτινισμού. Εδώ θέλω να κάνω μία ερώτηση:

Τελικά, αναφερόμενοι στον Μαρτινισμό, μήπως μιλάμε ουσιαστικά για μια μυητική γραμμή που "εκχριστιανοποιήθηκε" και διαφέρει αρκετά από τις απαρχές της (Μαρτινεσμός); Εγώ πάντως αναγνωρίζω πως ο Μαρτινισμός δεν ακολουθεί τις πρωταρχικές τελετουργίες του Μαρτινεσμού (θεουργικές τελετές) και προσδίδει στο σκοπό της ένωσης με τον θεό το χαρακτηριστικό της "σωτηρίας" της ψυχής όχι ως επανασύνδεση με τη θεϊκή μας φύση αλλά ως έννοια εξασφάλισης μιας κατάστασης ψυχικής επίγειας ευδαιμονίας που θα μας χαριστεί από τον (ανθρωπομορφικό) χριστιανικό θεό μέσω της ικεσίας και της "ταπεινότητας". Όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, ο Μαρτινισμός αποτελεί έναν ενδιάμεσο κρίκο μεταξύ εσωτερικού χριστιανισμού και Μαρτινεσμού και η σημαντική διαφορά τους είναι πως ο Μαρτινεσμός είναι αυτός που αποδίδει την ουσία της ένωσης με τον θεό στην πραγματική της υπόσταση.
...spes mea in mentem est...

Ορφέας

  • Διαχειριστής
  • ******
  • Μηνύματα: 1.717
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #3 στις: Φεβρουαρίου 19, 2008, 09:59:58 »
    Δυστυχώς αδελφέ μου, η ύπουλη εισβολή των Ιησουιτών στα μυητικά τάγματα  και το ξαμόλημα των "σκύλων του Κυρίου" (Domini canae) μέσα στις εσωτερικές οργανώσεις, έφτασαν στο σημείο να τις καταστήσουν χριστιανικά κατηχητήρια που συντελούν στην εβραιοποίηση και στην μόλυνση της αγνότερης φλόγας, της ιερής φλόγας που κρυφοέκαιγε στους βωμούς των μυστηρίων της δυτικής εσωτερικής παράδοσης, από τα σεπτά χρόνια της Ελευσίνας και της Σαμοθράκης.

    Θα δούμε στη συνέχεια πως αλλοιώθηκαν και αλλοτριώθηκαν μεγάλες μυητικές οργανώσεις -όπως ο τεκτονισμός- πως ο Ερμής ο Τρισμέγιστος διαστρεβλωμένα παρουσιάστηκε Αιγύπτιος και προφήτης του Εβραίου ραβίνου Ιησού, πως η Αλχημεία του Ζώσιμου και της πλειάδας των μετέπειτα σοφών της τέχνης, ξέπεσε σε μια προσευχητική πρακτική ταπεινωτικής εξαθλίωσης και πως η ύψιστη φιλοσοφία, το διαμάντι που γέννησε ο ανεπανάληπτος Μινωικός πολιτισμός και ανέπτυξε και μεταλαμπάδευσε η εξάπλωση των Ελλήνων Αρίων -η Καμπαλα- κατάντησε να λέγεται ανόητα "εβραϊκός μυστικισμός" και να γίνεται όργανο δογματικής προπαγάνδας, ξεπέφτοντας σε χριστιανική Καμπαλα.

    Η τριπλή αγνή πηγή γνώσης -Ερμητισμός, Αλχημεία, Καμπαλά- μολύνθηκε....
    Ο δυτικός εσωτερισμός ξέπεσε αλλοιωμένος....
    Η πνευματικότητα εξέλιπεν....

    Εμπρός τέκνα του φωτός -ΙΤΕ ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ- ας αγωνιστούμε να ξανανάψει η άγια φλόγα των ιερών βωμών, να ξαναπηγάσει το λάλον ύδωρ, να ξαναζωντανέψουμε την ελπίδα στα παιδιά μας.

Εσεται Ημαρ....
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού, και μας φιμώνουν να μην ενημερωθεί ο κόσμος. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. Εχουν ενημερωθεί παγκόσμια Πανεπιστήμια - Κυβερνήσεις https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

suida

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 550
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #4 στις: Φεβρουαρίου 19, 2008, 17:27:19 »
  Ο   ΛΟΥΙ  ΚΛΩΝΤ   ΝΤΕ   ΣΑΙΝ   ΜΑΡΤΕΝ    γεννηθηκε   στις   18    ιανουαριου    1743    στο    ΑΜΠΟΥΑΖ  της   ΓΑΛΛΙΑΣ.  ΑΝ    και  ο 
                                                            πατερας   του   τον   προοριζε   για   δικαστικο   αυτος   εγκατελειψε   την   νομικη  και
                                                            εγινε    ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ   του   στρατου.   Η  μοναδα  του   ηταν   το   ΣΥΝΤΑΓΜΑ  του
                                                             ΦΟΥΑ.  ΕΚΕΙ   γνωρισε   τον   DE  GRAINVILLE    o   οποιος   τον   εφερε   σε   ΕΠΑΦΗ
                                                             με   το   ΤΑΓΜΑ    ΤΩΝ   ΕΚΛΕΚΤΩΝ   ΚΟΕΝ   ΤΟΥ   ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ   και   τον   ΙΔΡΥΤΗ  ΤΟΥ
                                                             MARTINEZ    DE   PASQUALLY    ηταν   τοτε   το  ετος   1765.   ΤΟ   1772   ΕΛΑΒΕ   ΤΟΝ
                                                             ΑΝΩΤΕΡΟ    ΒΑΘΜΟ..   REAUX    CROIX  ..  τους   βασιλικους   Σταυρους...!!!

                                                             ΓΙΑ   το   ΤΑΓΜΑ   "ΟΙ    ΕΚΛΕΚΤΟΙ    ΚΟΕΝ  "  ΔΕΝ    ΥΠΑΡΧΟΥΝ    ΕΣΩ   ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ!!!

                                                             Λεγεται   οτι   η   διδασκαλια  του   βασιζοταν   επι  του   ΔΟΓΜΑΤΟΣ   οτι   ο   ΑΝΘΡΩΠΟΣ
                                                             ΟΦΕΙΛΕΙ   ΝΑ   ΚΑΤΑΣΤΕΙ    ΙΣΑΓΓΕΛΟΣ!!   ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΣ   ΣΤΗΝ   ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ   ΠΟΥ
                                                             ΗΤΑΝ    ΠΡΙΝ   ΤΗ    "ΠΤΩΣΗ  ΤΟΥ"....
                                                             Η   ΘΕΟΥΡΓΙΑ   που   ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ    πιθανοτατα   ΗΤΑΝ   "καμπαλιστικης "  προελευσης!??...
                                                             ΛΕΓΕΤΑΙ   οτι    σε    ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ    ημερομηνιες   ΟΙ   ΚΟΕΝ   ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΟ   
                                                             ΟΥΡΑΝΙΕΣ     ΔΥΝΑΜΕΙΣ    που   σε    "ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ"   ΜΑΖΙ  ΤΟΥΣ   ΕΡΓΑΖΟΝΤΟΥΣΑΝ    για
                                                             το   ΚΑΛΟ   ΤΗΣ    ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ!!!

                                                             ΤΟΤΕ    λεγεται ΄   ΗΤΑΝ   που   ο   ΣΑΙΝ   ΜΑΡΤΕΝ   ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ   μια   ΟΔΟ   
                                                             ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΤΕΡΗ....ΕΣΤΡΕΨΕ   ΤΗΝ   ΘΕΟΥΡΓΙΑ  ΤΟΥ   προς   τον   ΙΔΙΟ   ΤΟΝ
                                                                                         Θ Ε Ι Ο     Λ Ο Γ Ο...   τον   Μ Ε Γ Α     ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΗ    οπως
                                                             τον    ΑΠΟΚΑΛΟΥΣΕ ...
                                           
                                                             ΑΝ    και    ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΗΣ     ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ    περασε   την   ΠΕΡΙΟΔΟ   της   
                                                                             Γ Α Λ Λ Ι Κ Η Σ       Ε Π Α Ν Α Σ Τ Α Σ Η Σ     χωρις     ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ!!!

                                                              ΛΕΓΕΤΑΙ    οτι   του   ΑΝΗΚΕΙ   η    ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ    ΤΟΥ   ΣΥΝΘΗΜΑΤΟΣ
                                                                          "  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ--ΙΣΟΤΗΣ--ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ "???!!!

       ΣΩΖΕΤΑΙ   ΤΟ   ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ  ΤΟΥ??!!   Η   ΜΟΝΑΔΙΚΗ    ΜΥΗΣΗ    ΤΗΝ   ΟΠΟΙΑ   ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΩ  ΚΑΙ   ΤΗΝ   ΟΠΟΙΑ   ΕΠΙΖΗΤΩ...
                                                           ΜΕ   Ο Λ Η    ΤΗ   Θ Ε Ρ Μ Η    ΤΗΣ   ΨΥΧΗΣ   ΜΟΥ     Ε Ι Ν Α Ι        ΕΚΕΙΝΗ     ΔΙΑ   ΤΗΣ
                                                           ΟΠΟΙΑΣ    ΜΠΟΡΟΥΜΕ    ΝΑ   ΕΙΣΕΛΘΟΥΜΕ   ΣΤΗΝ    Κ Α Ρ Δ Ι Α   ΤΟΥ    Θ Ε Ο Υ !!!
                                                           ΚΑΙ   ΝΑ   Ε Ι Σ Ε Λ Θ Ε Ι    Η   ΚΑΡΔΙΑ   ΤΟΥ   Θ Ε Ο Υ    Ε Ν Τ Ο Σ    ΜΑΣ!!
                                                 Δ Ε Ν    ΥΠΑΡΧΟΥΝ    ΑΛΛΑ    Μ Ε Σ Α   ΓΙΑ  ΝΑ   ΦΘΑΣΟΥΜΕ   Σ"   ΑΥΤΗ    ΤΗΝ    Μ Υ Η Σ Η ...
                                                           Π Α Ρ Α   ΜΟΝΟ    Η    ΟΛΟΕΝΑ    ΚΑΙ    ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ    ΕΙΣΔΥΣΗ     ΣΤΑ    ΒΑΘΗ    ΤΟΥ
                                                                                             Ο Ν Τ Ο Σ     ΜΑΣ!!!!

                                                                                                                                         

Ορφέας

  • Διαχειριστής
  • ******
  • Μηνύματα: 1.717
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #5 στις: Φεβρουαρίου 19, 2008, 17:54:36 »
    Έχω τα τελετουργικά τυπικά των Εκλεκτών Ιερέων. Είναι πράγματι πρακτική Καμπάλα. Στην θεουργία των ΕΛΟΥ ΚΟΕΝ, η ανθρώπινη θέληση δύναται να καταστεί υπεράνω όλων των αγγελικών όντων....
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού, και μας φιμώνουν να μην ενημερωθεί ο κόσμος. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. Εχουν ενημερωθεί παγκόσμια Πανεπιστήμια - Κυβερνήσεις https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.609
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #6 στις: Φεβρουαρίου 21, 2008, 12:24:43 »
    Δυστυχώς αδελφέ μου, η ύπουλη εισβολή των Ιησουιτών στα μυητικά τάγματα  και το ξαμόλημα των "σκύλων του Κυρίου" (Domini canae) μέσα στις εσωτερικές οργανώσεις, έφτασαν στο σημείο να τις καταστήσουν χριστιανικά κατηχητήρια που συντελούν στην εβραιοποίηση και στην μόλυνση της αγνότερης φλόγας, της ιερής φλόγας που κρυφοέκαιγε στους βωμούς των μυστηρίων της δυτικής εσωτερικής παράδοσης, από τα σεπτά χρόνια της Ελευσίνας και της Σαμοθράκης.

Αυτό που πραγματικά με στεναχωρεί, είναι πως μυημένοι, σε διάφορες σχολές ή τάγματα, αποδέχονται χωρίς έρευνα ότι τους σερβίρουν, κάτω από την σφραγίδα της κάθε οργάνωσης, και αν βρεθεί κάποιος γνώστης στον δρόμο τους, με διαφορετική άποψη, αλλά που έχει ερευνήσει διεξοδικά, κάποια θέματα, και παρουσιάζει τεκμήρια και αποδείξεις, η απάντηση τους είναι πως "μην μου αλλοιώνεις την παράδοση".

Μα του λες, αυτά που έμαθες δεν είναι παράδοση, είναι "ψευδείς-λανθασμένες" πληροφορίες.  Και σου απαντάει, "εμένα έτσι μου αρέσει να τα βλέπω τα πράγματα".  :D

π.χ. Κάποτε συνάντησα έναν Ορθόδοξο Χριστιανό Ιερομόναχο, που είχε μυηθεί στο Amorc (Δάσκαλος), στον Μαρτινισμό (Τελειόφοιτος), στον Τεκτονισμό (Σεβάσμιος), και συμμετείχε επίσης στο ΟΤΟ.  Στην αρχή θαύμασα αυτόν τον ιδιαίτερο και σπάνιο συνδυασμό, αλλά γρήγορα απογοητεύτηκα.

Όταν άκουσε πως η Καμπάλα είναι Ελληνική Κοσμογονία, με ακραίο δογματισμό, μας δήλωσε ευθαρσώς πως αλλοιώνουμε την παράδοση, μας κατήγγειλε στην Ηγεσία του Amorc, που ήμασταν «τότε» συνάδελφοι, και μας δήλωσε πως σιχαίνεται τον Αρχαιοελληνισμό. (Ακόμα ένας 'Ελληνας που είχε εβραιοποιηθεί).

«Εγώ την Καμπάλα την έμαθα εβραϊκή και έτσι θέλω να την πιστεύω», μας ξεκαθάρισε.  Νομίζω πως είναι ολοφάνερο, πως επειδή κάποιοι συμμετέχουν σε μυητικά τάγματα, δεν σημαίνει ότι είναι και «αυθεντικοί» εσωτεριστές.  Απλά κάποιοι μαζεύουν γνώσεις προς επίδειξη και τίποτα παραπάνω.  Δεν τους ενδιαφέρει η Αλήθεια, δεν τους ενδιαφέρει ο Ανθρωπισμός.  Τους ενδιαφέρει μόνο να αποδεικνύουν μια «ψευδή» υπεροχή έναντι των άλλων, λόγω κάποιων ειδικευμένων πληροφοριών που έχουν συλλέξει.

Αυτή δυστυχώς είναι η νοοτροπία που διεφθείρει την Εσωτερική Γνώση ακόμα και σήμερα.  Όταν αρκετοί από εμάς τους συμμετέχοντες σε σχολές εσωτερισμού, αηδιάσουν και αγανακτήσουν από τους «θρήσκους – δογματικούς» που βολτάρουν ανούσια, σε διάφορα τάγματα, και απέχουν κατά πολύ από το να είναι "Ελεύθερα σκεπτόμενοι ερευνητές", ίσως έρθει και η συνειδησιακή αλλαγή που περιμένουμε, η οποία θα επιφέρει την εξάγνιση σε αυτούς τους χώρους, που "κατά παράδοση" είναι χώροι Φωτός, αλλά βρίθει το σκότος και η άγνοια.
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουαρίου 21, 2008, 19:06:58 από Rose_777 »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

rosa_alba

  • Μηνύματα: 8
  • Karma: 0
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #7 στις: Δεκεμβρίου 21, 2008, 22:34:03 »
    Έχω τα τελετουργικά τυπικά των Εκλεκτών Ιερέων. Είναι πράγματι πρακτική Καμπάλα. Στην θεουργία των ΕΛΟΥ ΚΟΕΝ, η ανθρώπινη θέληση δύναται να καταστεί υπεράνω όλων των αγγελικών όντων....

Αγαπητοί φίλοι,

Επειδή προτιμώ πάντοτε τον τεκμηριωμένο λόγο, ιδού απόσπασμα από το "Τυπικό της Γενικής Συμφιλιώσεως του Ανθρώπου της Επιθυμίας με το Πνευματικό του Όν" -- ένα από τα σημαντικότερα πρωτογενή κείμενα των Εκλεκτών Κοέν:
Το πρωτότυπο γαλλικό κείμενο είναι στην Δημοτική Βιβλιοθήκη της Λυών (Fonds Z)

--------------------------------------------------------------
Επίκληση του Θεού

Ω Αιώνιε, άρρητε και άγιε Πάτερ του παντός· Συ ο οποίος θεωρείς και εναγκαλίζεσαι τα πάντα· εισάκουσόν την προσευχή του υπηρέτη Σου, γονυπετούς ενώπιόν Σου· επίτρεψόν μου την συγκέντρωση, την θέρμη και την ειλικρίνεια των συναισθημάτων τα οποία Σου απευθύνω.
Έσο ευμενής, ω…, προς εμέ και προς όλους εκείνους και εκείνες χάριν των οποίων Σε επικαλούμαι (αναφέρονται τα ονόματα), καθώς και προς όλους τους αδελφούς μου στο Τάγμα, προς τους γονείς μου, τους φίλους μου, τους εχθρούς μου· έσο ευμενής προς όλους τους ζώντας και τους τεθνεώτας και προς όλα τα δημιουργήματά Σου.
Εισάκουσόν με, ω…, και επιδαψίλευσόν μου την χάρη να Σε επικαλούμαι αποτελεσματικώς. Εγκαταλείπω τον εαυτό μου στην ιερά φύλαξή Σου· ελέησόν με. Γενηθήτω το Θέλημά Σου.
Αμήν.

Επίκληση των Πατρώνων

(Επίκληση των τριών ονομάτων)
Ω, Πνεύματα απελευθερωμένα από τα δεσμά της ύλης· σεις που απολαμβάνετε πλέον τους καρπούς των αρετών σας, και των οποίων έχω την ευτυχία να φέρω τα ονόματα.
Σας επικαλούμαι δι’ αυτού του Ονόματος το οποίον και σεις επικαλεσθήκατε με τόση εμπιστοσύνη και επιτυχία· ω…· συμβάλλετε στην αιώνια σωτηρία μου δια της μεσολαβήσεώς σας και της προστασίας την οποίαν απολαμβάνετε πλησίον του Πατρός του Ελέους, του Υιού Λυτρωτού και του Πνεύματος Προστάτη.
(Επίκληση των τριών ονομάτων)
Λάβετε υπέρ εμού τις χάριτες, την βοήθεια και την ευμένεια της Θεότητος η οποία σας ανταμείβει σήμερα για τις μάχες τις οποίες δώσατε στον τόπο όπου ευρίσκομαι ακόμη· συνδράμετέ με και βοηθήσατέ με να ζω και να αποθάνω όπως κι εσείς, εν ειρήνη και μέσα στην χαρά της αγιότητος.
Αμήν.
Προσευχηθείτε υπέρ εμού και μαζύ μου, ιδίως κατά την στιγμή αυτή, ούτως ώστε ο Αιώνιος να μου επιδείξει το Έλεός Του.
Αμήν.
Ω (επίκληση των τριών ονομάτων), μεσολαβήσατε υπέρ εμού!
Αμήν.
--------------------------------------------------------------

Τέτοιες είναι οι αυθεντικές τελετουργίες των Εκλεκτών Κοέν.

Rosa Alba

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #8 στις: Δεκεμβρίου 21, 2008, 23:03:06 »
Τολμώ να πω ότι πράγματι δεν βλέπω κάποια συσχέτιση με αμιγή χριστιανικά στοιχεία...
...spes mea in mentem est...

Ορφέας

  • Διαχειριστής
  • ******
  • Μηνύματα: 1.717
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #9 στις: Δεκεμβρίου 22, 2008, 02:31:16 »
    Έχω τα τελετουργικά τυπικά των Εκλεκτών Ιερέων. Είναι πράγματι πρακτική Καμπάλα. Στην θεουργία των ΕΛΟΥ ΚΟΕΝ, η ανθρώπινη θέληση δύναται να καταστεί υπεράνω όλων των αγγελικών όντων....

Αγαπητοί φίλοι,

Επειδή προτιμώ πάντοτε τον τεκμηριωμένο λόγο, ιδού απόσπασμα από το "Τυπικό της Γενικής Συμφιλιώσεως του Ανθρώπου της Επιθυμίας με το Πνευματικό του Όν" -- ένα από τα σημαντικότερα πρωτογενή κείμενα των Εκλεκτών Κοέν:
Το πρωτότυπο γαλλικό κείμενο είναι στην Δημοτική Βιβλιοθήκη της Λυών (Fonds Z)

--------------------------------------------------------------
Rosa Alba


    Αγαπητέ μου φίλε,

παρότι το απόσπασμα που παρέθεσες δεν τεκμηριώνει τον χριστιανικό χαρακτήρα - όπως εύστοχα επισημαίνει ο Trithemius - των τελετουργικών των Εκλεκτών ιερέων, θα ήταν όμως ένα σοβαρό τεκμήριο σίγουρα, αν ήταν χειρόγραφο του ντε Πασκουαλί. Όμως, τα κείμενα της βιβλιοθήκης της Λυών, απαρτίζονται από χειρόγραφα του Σεντ Μαρτέν τα οποία - όπως υποστηρίζει - αναφέρονται στην αλληλογραφία που είχαν με τον διδάσκαλό του Πασκουαλί την τριετία 1774 -1776 και την καθοδήγηση που έδινε ευρισκόμενος στην Αϊτή, όπου και πέθανε το 1776. Θάχαμε καλύτερη εικόνα των απόψεων του Πασκουαλί, αν παρέθετες αποσπάσματα από τις ιδιόγραφες επιστολές προς τον Βιλλερμόζ, τις οποίες δημοσίευσε ο Παπύς εκατό και πλέον έτη μετά.

    Ούτε βέβαια το χειρόγραφο του Αλγερίου - στο οποίο βασίστηκε ο Αμπελάιν για να ανασυστήσει το 1942 το τάγμα των Εκλεκτών ιερέων, μας δίνει ιδιαίτερα στοιχεία για να αποφανθούμε με βεβαιότητα για την θέση του ιδρυτή απέναντι στις θρησκείες. Από την μια όμως το ημιτελές του βιβλίο και από την άλλη οι λίγες επιστολές του που διασώθηκαν, για έναν μελετητή, είναι ίσως κάποια στοιχεία που υποδεικνύουν το πνεύμα του τάγματος που ίδρυσε. Δυστυχώς δεν μπορούμε να βασιστούμε στους δύο μαθητές του, Βιλλερμόζ και Σεντ Μαρτέν, γιατί και οι δύο απομακρύνθηκαν από τις διδασκαλίες του Διδασκάλου τους και προσδέθηκαν στο άρμα του χριστιανισμού, προωθώντας ενίοτε ακραίους δογματισμούς.

    Οι αντικειμενικότερες μελέτες που έχουν γίνει για το Τάγμα των Ιπποτών Τεκτόνων Εκλεκτών Ιερέων και τον ιδρυτή τους Μαρτινέζ ντε Πασκουαλί, μας παρουσιάζουν ένα σύστημα δέκα βαθμών σε τρεις τριάδες και έναν βαθμό - τον τελευταίο - ανεξάρτητο, τον βαθμό του Reau Croix. Η πρώτη τριάδα απαρτίζεται από τους τρεις τεκτονικούς βαθμούς, Μαθητής - Εταίρος - Διδάσκαλος. Το όλο σύστημα του Πασκουαλί βασίζεται στην πρακτική Καμπαλά με μαγικές επικλητικές τελετουργίες, οι οποίες είχαν ήδη αναπτυχθεί στις Εβραϊκές Καμπαλιστικές σχολές της Ισπανίας ήδη από τον 14ο αιώνα, όπως γνωρίζουν οι μελετητές της Καμπαλά. Για τους γνώστες της Καμπαλά για την εποχή εκείνη, είναι κοινό μυστικό ότι οι Καμπαλιστική διδασκαλία και σκέψη ανάμεσα στους Εβραίους Καμπαλιστές, έχει αποβεί πλέον μια Νεοπλατωνική θεουργική διδασκαλία επηρεασμένη από τον Γνωστικισμό του 12ου και 13ου αιώνα και από τον μυστικισμό των Εβραίων της Γερμανίας, πλαισιωμένο μέσα στο Ταλμούδ και στην Τορά των Ιουδαίων της Ισπανίας, εμβολιασμένη επίσης αρκετά και από Αραβικές επιρροές της εποχής εκείνης. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι που προσδιορίζουν οι ενδελεχείς μελετητές του συστήματος και των διδαχών του Μαρτινέζ ντε Πασκουαλί.

    Η κεντρική κοσμογονία του Πασκουαλί, παρότι στηρίζεται στην ιουδαϊκή Μπερεσίτ, θεωρεί ότι όντα στερούμενα "Λόγου" έχουν εκπέσει και απομακρυνθεί του θεού και προς σωτηρία αυτών έχει αποσταλεί το μοναδικό είδος του Σύμπαντος με "Λόγο", για να επαναφέρει στην θεϊκή ενότητα τα όντα επιτελώντας την τελική αποκατάσταση. Οι Εκλεκτοί που τους ανατέθηκε η σωτηριολογική αποστολή, είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι καλούνται να αναγνωρίσουν την υψηλή αποστολή τους και στην συνέχεια με θεουργικές τελετουργίες και επικλητικές πρακτικές θα ανασύρουν από την πτώση τα παρασυρμένα όντα και με εξορκισμούς θα απομακρύνουν τα δαιμονικά όντα. Για τον Πασκουαλί, ο κάθε μυημένος στο Τάγμα του, είναι ο Εκλεκτός απεσταλμένος - είναι ένας Χριστός - ο οποίος επιλέχθηκε για να επιτελέση το σωτηριολογικό έργο της απαλλαγής των κατώτερων όντων από την αμαρτία, επιτελώντας την τελική αποκατάσταση. Οι χριστιανοί μαθητές του, βιάστηκαν να δούνε σε αυτήν την εικόνα τον ένα και μοναδικό Χριστό, κάτι που για τον Πασκουαλί είναι απαράδεκτο. Τα στοιχεία που προσομοιάζουν προς τον χριστιανισμό, είναι ουσιαστικά ιουδαϊκός Γνωστικισμός, μια φιλοσοφία που διαπραγματεύεται τον Μεσσία τον οποίον ο Εβραϊσμός της διασπορά ανέμενε κατά τον Μεσαίωνα, προκαλλώντας έτσι το Μεσσιανιστικό κίνημα του Σαμπετάι Τσεβί. Αν λοιπόν στην διδασκαλία του εβραίου Πασκουαλί, διακρίνονται έμμεσες αναφορές για χρισμένο, για Μεσσία και Λυτρωτή, αυτός δεν έχει καμμία σχέση με τον χριστιανικό Ιησού, αλλά αναφέρεται στον Εβραίο Σωτήρα τον οποίον ακόμα αναμένουν οι δογματικά θρησκευόμενοι Ιουδαίοι, για να κυριαρχήσουν σε ολάκερο τον κόσμο, όπως τους έχει τάξει ο Γεχοβά.....

    Η εκτενέστερη μελέτη του φαινομένου Μαρτινέζ ντε Πασκουαλί, εύκολα θα αναδείξει την παραποίηση και αλλοίωση που αποτολμήσανε επι των διδασκαλιών του και των τελετουργικών πρακτικών του, πρώτοι από όλους οι πιο κοντινοί μαθητές του, Βιλλερμόζ και Σεντ Μαρτέν και ολοκλήρωσε το έγκλημα ο Παπύς, διαιωνίζοντας την διαστρέβλωση οι πλανεμένοι διάδοχοι, λόγω παρωπιδισμού και ηθελημένης προσκόλλησης στην αναλήθεια του δογματισμού, όντες συνειδητά ή ασυνείδητα όργανα της σκοταδιστικής αντιδραστικής ιουδαιοχριστιανικής πλεκτάνης.
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού, και μας φιμώνουν να μην ενημερωθεί ο κόσμος. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. Εχουν ενημερωθεί παγκόσμια Πανεπιστήμια - Κυβερνήσεις https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

ΣΕΡΑΠΙΣ

  • ΑΜΡΑ Σύμβουλος
  • *****
  • Μηνύματα: 492
  • Karma: 0
  • FR.M.T.S.G
    • Προφίλ
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #10 στις: Δεκεμβρίου 22, 2008, 07:10:11 »
Επίκληση του Θεού

Ω Αιώνιε, άρρητε και άγιε Πάτερ (η μάνα πάει βόλτα) του παντός· Συ ο οποίος θεωρείς και εναγκαλίζεσαι τα πάντα· εισάκουσόν την προσευχή του υπηρέτη Σου (λες και δεν ξέρει ο αιώνιος, εμεις θα τον κατευθύνουμαι  :D), γονυπετούς ενώπιόν Σου ( και μη χειρότερα, το άφθαρτον το τέλειο ζητάει γονιπετίες)· επίτρεψόν μου την συγκέντρωση (ναι επετρεψέ μου και εμένα να γίνω στη θέση σου  ;D) , την θέρμη και την ειλικρίνεια των συναισθημάτων τα οποία Σου απευθύνω (αφού δουλεύουμε τους άλλους μπορούμε να δουλέψουμε και το θείο)
Έσο ευμενής, ω…, προς εμέ και προς όλους εκείνους και εκείνες χάριν των οποίων Σε επικαλούμαι (αναφέρονται τα ονόματα) (ότι νάναι ???) , καθώς και προς όλους τους αδελφούς μου στο Τάγμα, προς τους γονείς μου, τους φίλους μου, τους εχθρούς μου· έσο ευμενής προς όλους τους ζώντας και τους τεθνεώτας και προς όλα τα δημιουργήματά Σου. (κουμπάρους, θείους, ξαδέλφια, γείτονες, την απέναντι που είναι γυναικάρα, τον απέναντι που είναι παιδαράς, τον περιπτερά, τον πρωθυπουργό, την αντιπολίτευση κλπ όλο το σόι  :-X)
Εισάκουσόν με, (γιατί είσαι και κουφός, ακούς όλους τους άλλους και εμένα με έχεις.....) ω…, και επιδαψίλευσόν μου την χάρη να Σε επικαλούμαι αποτελεσματικώς (όποτε γουστάρω εγώ   8) ). Εγκαταλείπω τον εαυτό μου στην ιερά φύλαξή Σου (γιατί νόμιζες ότι είσαι εκτός?)·(εισάκουσε με γιατί θα παρατήσω και τον εαυτό μου, απειλή  :o  ;)  ελέησον με (στείλε ένα τσέκ  :D) . Γενηθήτω το Θέλημά Σου (κατά τα άλλα εγώ θα σου πω ό θείο ών τι πρέπει να κάνεις  ::) ;D.)
Αμήν. (από το άμμων Ρα).
Αυτά αποτυπώνονται ψυχομετρικά σε αυτή την προσευχή, Κύριε ελέησον, δηλαδή μυαλό μου κρατήσου, γιατί έχουμε ξεφύγει.

Λυπάμαι αλλά αυτά ήταν τα εσωτερικά κίνητρα.

Για να μην περιγράψω εσωτερικά τι συμβαίνει ή τι συνέβαινε στον ψυχισμό του σε αυτόν που έκανε τέτοια επίκληση, σε αυτό το ών δηλαδή :-X

Όσο αφορά τα βιβλία κυκλοφόρησαν και στην Ελλάδα το ένα είχε τις σφραγίδες και το άλλο τις επικλήσεις.
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκεμβρίου 22, 2008, 07:39:02 από SERAPIS »
Per aspera ad astra

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.609
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #11 στις: Δεκεμβρίου 22, 2008, 07:36:19 »
Αγαπητέ/ή Rosa Alba,

ευχαριστούμε που μας παρέθεσες δημόσια τα παραπάνω κείμενα.  Συμφωνώντας με τον Αδελφό Serapis, δυστυχώς πολλά από αυτά τα κείμενα δηλώνουν μία αποκρουστική υποτέλεια, και λάδωμα σε ένα ανώτερο Ον, για να μας κάνει τα θελήματά μας... η οποία συμπεριφορά είναι καθαρή ΜΑΥΡΗ ΜΑΓΕΙΑ... Για αυτό τον λόγο έχουμε καταγγείλει ότι οι χριστιανοί κληρικοί ή μοναχοί εκφράζονται ως Μαύροι Μάγοι...

Συμφωνώντας μαζί σου, σίγουρα τα παραπάνω κείμενα, έχουν επηρεαστεί από τον Ιουδαιοχριστιανικό δουλοπρεπισμό, αλλά ας μην ξεχνάμε, πως συναντάμε συνεχώς κείμενα ανάμικτα σε όλες αυτές τις σχολές... δηλαδή που δηλώνουν και το Ελληνιστικό Ελεύθερο πνεύμα και την Ιουδαϊκή δουλοπρέπεια είτε μέσω του καθαρού Εβραϊσμού είτε μέσω της Σέκτας του Χριστιανισμού.

Αυτό είναι το πρόβλημα που επισημαίνουμε και χρειάζεται ξεκαθάρισμα.  Διότι με την δουλοπρέπεια που παροτρύνει και ο σύγχρονος Μαρτινισμός, αναφέροντας τον μαθητή ως ΙΚΕΤΗ, όχι μόνο δεν θα καταφέρει να γίνει ένας αυτοκυρίαρχος Μάγος, αλλά θα παλεύει αιώνια με εσωτερικά δαιμόνια, που δεν είναι τίποτα άλλο κυρίως από τις Φαντασιώσεις του γεννημένες από τα διάφορα πάθη του...

Ο Χριστιανισμός είναι παντελώς ακατάλληλος για την εξάσκηση της Μαγείας και την πάταξη των Δαιμόνων... Είναι παντελώς τυφλός, αφελής, και έχοντας μόνο εργαλείο την προσευχή και όχι την ΓΝΩΣΗ, αποτυγχάνει παταγωδώς στην επίτευξη του Θείου Εργου.

Σε αντίθεση η πρακτική του Μυστικισμού και του Αποκρυφισμού, είχε επιτυχία στην Αρχαία Ελλάδα, διότι σημαία τους πάντα ήταν η Γνώση και η Κατανόηση όλων αυτών των φαινομένων, που κατάφερναν να ερμηνεύσουν και να τα θέσουν ως Επιστήμη για τους μεταγενέστερους.

Ο 'Ελληνας μυστικιστής δεν αισθάνεται υπόδουλος σε ένα θείο Πνεύμα, αλλά αισθάνεται κομμάτι του θείου Πνεύματος.  Φράσεις όπως ο Θεός και ο Χριστός είναι μέσα μας, είναι Πανθεϊστικές και όχι Μονοθεϊστικές.

Αυτός είναι ο λόγος που επιμένουμε, όχι δογματικά, αλλά τεκμηριωμένα, να στραφούν επιτέλους οι 'Ελληνες εσωτεριστές, προς τον Ελληνισμό και να πατάξουν τις χριστιανικές ιδεολογίες αν θέλουν να εξασκούν αυθεντικό εσωτερισμό και όχι να συνεχίζουν να βρίσκονται υπόδουλοι σε μία ανανεωμένη έκδοση χριστιανικής θρησκείας.

Υπάρχουν λοιπόν βασικές διαφορές μεταξύ της Αρχαίας Ελληνικής νοοτροπίας και της Αρχαίας Ιουδαϊκής νοοτροπίας, των οποίων στοιχεία βρίσκουμε ακόμα σε όλες τις σύγχρονες Μυητικές Εσωτερικές σχολές, εκτός της ΑΜΡΑ όπως ορθά επισήμανες, που είναι καθαρά Πανθεϊστική, και δεν διακατάχεται παντελώς από ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΗ και εξευτελιστικά στοιχεία, που με τίποτα δεν μπορούν να μυήσουν έναν άνθρωπο, να φτάσει ούτε στην Χρίστωση, ούτε στην Θέωση, μια και σύμφωνα με τις Ιουδαιοχριστιανικές αντιλήψεις, το να γίνεις Χριστός, ή Θεός είναι Ιεροσυλία...

Στην Αρχαία Ελληνική Μυητική μας Παράδοση όμως, το να γίνει κάποιος Χριστός, ή να λάβει την Μύηση του Χριστού, ήταν μέρος μιας διαδικασίας, Πνευματικής Ενηλικίωσης του ατόμου, και ήταν κάτι παντελώς προσιτό, και όχι απρόσιτο, όπως τέθηκε μέσω της Ιουδαϊκής δουλοποιούς νοοτροπίας...

Δεν έχουν έννοια τα Εσωτερικά Μυστήρια να είναι Χριστιανικά, διότι η Εσωτερική Μύηση Ελευθερώνει, ενώ ο Χριστιανισμός δημιουργεί έναν ψεύτικο εικονικό παράδεισο, και εγκλοβίζει την Ανθρώπινη διάνοια, θέτοντας την ως ανίκανη να σκεφτεί και μωρή... όπως χαίρονται να διατυμπανίζουν οι χριστιανόπληπτοι... θεωρώντας το επίτευγμα...  :D

Η Χρίστωση και η Θεώση, είναι βαθμίδες της Αυθεντικής Μυητικής Διαδικασίας, όπου ο μαθητεύομενος γίνεται, ΕΝΑ με το Χριστικό Πνεύμα, και ΕΝΑ με το Θείο Πνεύμα.  Αυτή είναι η αυθεντική μυητική οδός, που καθιστά τον 'Ανθρωπο Πνευματικά Ελεύθερο και τον θέτει πίσω στον Παράδεισο.

Ο Ιουδαιοχριστιανισμός ΦΡΑΖΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ, και όλοι γίνονται όπως έχουμε αναφέρει ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΙ, (σε ένα αλλοιωμένο και υποκριτικό πρότυπο χριστού), και όχι Αυθεντικοί Χριστοί - 'Ηρωες.

Ο Ιουδαιοχριστιανισμός είναι μία νοοτροπία παντελώς ακατάλληλη στον εσωτερισμό, και είναι πολύ σημαντικό, να ξεκαθαριστεί αυτό, και να παταχθεί ο Χριστιανισμός από τις εσωτερικές σχολές διότι, όσο λατρεύονται και προσκυνούνται ψευδά είδωλα, ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ, ο άνθρωπος δεν θα αποκτήσει την Πνευματική του Ελευθερία, και επομένως δεν θα αποκτήσει ΠΟΤΕ τον Πνευματικό του Παράδεισο.

Μας είπαν ψέματα... (με σκοπιμότητα)

Ας χρησιμοποιήσουμε την λογική μας και την Ελληνική μας σκέψη, για να φέρουμε μία υγιή λύση στον σημερινό εκπεσόντα Εσωτερισμό, καταστώντας και πάλι Υγιή και Αυθεντικά τα Εσωτερικά Μυστήρια.
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκεμβρίου 22, 2008, 17:08:36 από Rose_777 »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.609
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #12 στις: Δεκεμβρίου 22, 2008, 07:57:24 »
Επίκληση του Θεού
την θέρμη και την ειλικρίνεια των συναισθημάτων τα οποία Σου απευθύνω (αφού δουλεύουμε τους άλλους μπορούμε να δουλέψουμε και το θείο)

'Ετσι ακριβώς...   :D :D :D
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.609
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #13 στις: Δεκεμβρίου 22, 2008, 08:07:45 »
Παραθέτουμε ένα κομμάτι από το τυπικό της ΑΜΡΑ, όπου τελείται επίκληση προς το Θείο, έτσι ώστε να φανεί η διαφορά, μεταξύ Πανθεϊσμού και Μονοθεϊσμού.

"Δυνάμεις εσωτερικές, υμνείτε το Εν και το Παν. Υμνείστε με το θέλημά μου όλες οι δυνάμεις μου. Γνώση Αγία, φωτισθείς από Σέ, με Σένα χαίρεται ο νους υμνώντας το νοητό φως.  Όλες οι δυνάμεις μου υμνήστε μαζί μου. Εγκράτεια και συ Δικαιοσύνη, υμνήστε μεθ’ εμού για το αγαθό και το δίκαιο.  Ημετέρα Ελεημοσύνη, ύμνησε μαζί μου το Παν. Άδατε, αλήθεια την αλήθεια, αγαθό το αγαθό. Ζωή και φώς, από εσάς προς εσάς απευθύνεται η ευλογία. Ευχαριστώ το Παν, την ενέργεια των δυνάμεων, ευχαριστώ το Ον, την δύναμη των ενεργειών."
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκεμβρίου 22, 2008, 08:21:08 από Rose_777 »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Απ: ΜΑΡΤΙΝΙΣΜΟΣ: Παρουσίαση και κριτική
« Απάντηση #14 στις: Δεκεμβρίου 22, 2008, 19:26:36 »
Από τις λίγες γνώσεις που έχω, θέλω να σημειώσω τα εξής σχετικά με το ανωτέρω χωρίο που μας παρέθεσε η φίλη Rose:

Το χωρίο αυτό που αποτελεί και μέρος του τυπικού της ΑΜΡΑ, προέρχεται αν δεν κάνω λάθος από τα Ερμητικά Κείμενα και συγκεκριμένα από τη Μυστική Υμνωδία (επί του όρους απόκρυφη ομιλία, Λόγος ΙΓ').

Αναλύσεις επί των Ερμητικών Κειμένων, τα έχουν χαρακτηρίσει ξεκάθαρα ως κείμενα που περιέχουν διδαχές πανενθεϊσμού και μονιστικού πολυθεϊσμού, καθώς στα Ερμητικά Κείμενα θα συναντήσουμε πληροφορίες περί του Ενός, της Αρχής, της μoναδικής Αιτίας εκ της οποίας δημιουργήθηκαν τα πάντα και ταυτόχρονα υπάρχουν αναφορές σε υπερβατικά όντα, αναχωρήσαντες δασκάλους, θεούς, αγγέλους, στοιχειακά κλπ., στοιχεία που απουσιάζουν από μία πανθεϊστική κοσμοθέαση.

Δεν θέλω να περιπλέκω περισσότερο τα πράγματα αλλά ταυτόχρονα νομίζω Rose πως πρέπει να αναλυθεί περισσότερο η κοσμοαντίληψη στην οποία αναφέρεσαι.

« Τελευταία τροποποίηση: Δεκεμβρίου 22, 2008, 19:28:08 από Trithemius »
...spes mea in mentem est...