Μηνύματα

1561

Φιλοσοφικά κινήματα και σχολές της Αρχαιότητας / Απ: Το Μονοπάτι του Δον Χουάν (Ινδιάνικος Σαμανισμός)

« στις: Απριλίου 10, 2007, 11:11:50 »

Εστάλη στις: Απρίλιος 07, 2007, 11:09:53 από: Avaris

"Ένας άνθρωπος παίρνει το Δρόμο της Γνώσης όπως ακριβώς πηγαίνει και στον Πόλεμο, με "πλήρη συνείδηση", "γεμάτος φόβο", "σεβασμό" και "απόλυτη αυτοπεποίθηση".

Πολλάκις αναρρωτιέμαι, αφού το έπαθλο στο τέλος του δρόμου της Γνώσης είναι "η πλήρης συνείδηση", πως γίνεται να θέτουμε σαν προαπαιτούμενο για το ξεκίνημα το ζητούμενο αποτέλεσμα;

Όχι μόνον δεν ξεκινάμε τον δρόμο με πλήρη συνείδηση, αλλά τουναντίον, με ΑΠΟΛΥΤΗ ασυνειδησία !!!
Το ξεκίνημα του δρόμου αρχίζει μετά από μία χαρακτηριστική φάση στη ζωή μας, μια περίοδο πλήρους σύγχισης και εγκατάλειψης, μια στιγμή βαθιάς κατάθλιψης που έχουμε αφεθεί ολωκληρωτικά πλέον και κάθε ίχνος συνείδησης έχει εκλείψει.
Είναι χαρακτηριστική αυτή η φάση και μπορεί να εκληφθεί και ως το κλητήριο κάλεσμα που ενεργοποιεί τον υποψήφιο ζηλωτή.
Τότε όμως, το μόνο που λειτουργεί και μας καθοδηγεί, είναι η ίδια η ορμή της ζωής, σε αυτήν επαφιόμαστε και αυτή μας καθοδηγεί την κρίσιμη αυτή στιγμή.

Γιαυτό και σε οποιονδήποτε μελλοντικό αναζητητή, το μόνο που έχουμε να συμβουλέψουμε για το ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσει, είναι να του υποδείξουμε ότι χρειάζεται να αφουγκραστεί και να ακολουθήσει το ένστικτό του και μόνον αυτό.

"Γεμάτος φόβο".
Αλίμονο !!!
Αλίμονο αν ξεκινάμε γεμάτοι φόβο, γιατί αυτό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στην αρχή, τρέφεται και γιγαντώνεται από τον φόβο μας...
Θα επεκταθούμε σε πιο επίκαιρη στιγμή σ' αυτό
και προς ώρας ας μείνουμε μόνον στην αναφορά που κάνει ο Sun Tzu στην "Τέχνη του πολέμου", όπου εμφαντικά τονίζει ότι ο φόβος για τον στρατηγό που προετοιμάζεται για πόλεμο, είναι ένα από τα πέντε θανάσιμα ελαττώματά του.

"Σεβασμό".
Η ίδια η ετυμολογία της λέξης μας αποκαλύπτει ότι η ρίζα που προέρχεται σημαίνει "κάνω πίσω",
γεγονός που μας υποδεικνύει σαφέστατα ότι, όχι μόνον δεν είναι χρήσιμη ιδιότητα για το ξεκίνημα, αλλά απεναντίας είναι σοβαρό μειονέκτημα για τον φιλόδοξο ζηλωτή - πολεμιστή.
Γνωρίζουμε φυσικά ότι εννοιολογικά ο σεβασμός υποδηλώνει και τον μεταφυσικό φόβο...

"Απόλυτη αυτοπεποίθηση".
Ένα από τα λαμπρά επιτεύγματα και αποτελέσματα της διαδρομής, είναι και η αυτοπεποίθηση.
Δεν υπάρχει από την αρχή -πως άλλωστε θα ήταν δυνατόν- αλλά κατακτάται στη διάρκεια της πορείας και μετά από επιτυχημένα βιώματα και νικηφόρους αγώνες.
 Η αυτοπεποίθηση είναι δείκτης της ωρίμανσης και συνέπεια της επιτυχημένης διαδρομής στην ατραπό και επ' ουδενί λόγω τίθεται ως προαπαιτούμενη ιδιότητα από τον υποψήφιο ζηλωτή.
Το μόνο που είναι απαραίτητο, είναι η σταθερότητα...

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε...

1562

Αποσυμβολισμός / Απ: Αποσυμβολισμός ως "Εσωτερική Πρακτική"

« στις: Απριλίου 10, 2007, 00:21:19 »

Τα σύμβολα δεν είναι η γλώσσα του υποσυνείδητου?  Μαθαίνοντας λοιπόν τι σημαίνουν τα σύμβολα, μαθαίνουμε τη γλώσσα του υποσυνείδητου.  Αυτό δεν έχει ουσιαστικό ρόλο στην ολοκλήρωση του ανθρώπου?

Επισημαίνει ο αγαπητός μου "Κανένας".

Είναι προφανές και δεν χρειάζεται αιτιολόγηση ότι, με την εκμάθηση μιας γλώσσας δεν επιτυγχάνεται κανένα μα κανένα εσωτερικό αποτέλεσμα.
Αν έφτανε αυτό, όλοι οι ομιλούντες μια άρτια γώσσα, όπως π.χ. η Ελληνική, θα ήταν και εξελιγμένοι,
γεγονός που κανείς δεν δύναται να ισχυρισθεί ότι ευσταθεί.

Είναι όμως απαραίτητο εργαλείο - και μόνον ένα καλό εργαλείο- για την προσέγγιση της γνώσης.

Στον εσωτερισμό όμως είναι πασίγνωστο ότι ούτε οι γνώσεις  αρκούν για να εξελιχθεί ο άνθρωπος,
παρότι σαν δομικοί λίθοι είναι απαραίτητοι για την εξελικτική διαδικασία.

Κλειδί για να έχουμε "εσωτερικά αποτελέσματα" είναι αναμφισβήτητα η κατανόηση, μια έννοια όμως που πολλάκις λανθασμένα ταυτίζεται με την αντίληψη της γνώσης.

Για να φτάσει ο άνθρωπος στην κατανόηση, δύο παράγοντες προαπαιτούνται:
α) Η γνώση,
β) το συναίσθημα.

Άρα μιλάμε για βιωματική εμπειρία, η οποία συσχετίζει αρμονικά την νοητική προσέγγιση με την συναισθηματική αξία, κάνοντας χρήση εργαλείων, όπως π.χ. η γλώσσα
και έτσι αποκομίζει την κατανόηση που επιφέρει τα "εσωτερικά αποτελέσματα".

Ο αποσυμβολισμός -ως μέθοδος- όχι μόνον δεν δύναται μόνος του να πετύχει εσωτερικά αποτελέσματα, αλλά ενίοτε οδηγεί σε αρνητικά αποτελέσματα, καταντώντας  εν τέλει στείρος σχολαστικισμός.

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε...

1563

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Υλοποίηση στόχων

« στις: Μαρτίου 28, 2007, 18:32:00 »

...ότι η Ιθάκη βρίσκεται σε αυτήν την βαρετή γήινη πραγματικότητά μας... 

Rose_777

Δεν έχω διευκρινήσει αν αυτή η ''κατάσταση'' ειναι αντικειμενική η κατασκεύασμα του νου μας αλλά το σίγουρο είναι οτι είναι χαρούμενη και γεμάτη.

try

Αυτή η "κατάσταση" είναι αληθινά αντικειμενική, η χαρούμενη και γεμάτη, ούσα ολωσδιόλου γήινη.
Κατασκεύασμα του "άρρωστου" νου μας είναι η φαινομενικά βαρετή γήινη πραγματικότητά μας.

1564

Μυστικισμός - Αποκρυφισμός / Απ: Τo διχτυ τηs σκεψηs

« στις: Μαρτίου 28, 2007, 15:16:29 »

Δυστυχώς βρισκόμαστε σε μια εποχή που "οι περιπλανώμενοι μάγοι" και οι "αυτόκλητοι διδάσκαλοι", ψευδοδιδάσκαλοι στην ουσία, λυμαίνονται τον χώρο του υγιούς εσωτερισμού και εκμεταλλεύονται ασύστολα τους ανυποψίαστους αφελείς αναζητητές.

Κριτήριο ασφαλές για την αξία μιας διδασκαλίας, η αντιστρόφως ανάλογη τιμή κτήσης της.
Οι αληθείς διδασκαλίες, οι ανεκτίμητες διδασκαλίες, κοστίζουν ελάχιστα.
Αυτά που πραγματικά έχουμε ανάγκη, κοστίζουν ελάχιστα,
τα ακριβά προϊόντα δεν μας προσφέρουν σχεδόν τίποτα, μάλλον μας είναι επιζήμια.
Τα απαραίτητα -όπως το αλάτι- η φύση το προσφέρει απλόχερα και με μηδαμινό σχεδόν κόστος κτήσης...

Μιλάμε όμως για γνώση και για δύναμη...
Κατά πρώτον, ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να μας πουλήσει, να μας μεταβιβάσει ή ακόμα και να μας χαρίσει την γνώση.
ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να μας πουλήσει, να μας παρέξει ή να μας δωρήσει την δύναμη...
Η υπόσχεση τέτοιων παροχών (με το ανάλογο τίμημα βέβαια) είναι χαρακτηριστικό των ψευδοδιδασκάλων, κοινώς των ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ ...

Ο αληθινός διδάσκαλος, οδηγός μόνον για τον ένθερμο αναζητητή, υποδεικνύει το μονοπάτι που έχουν χαρτογραφήσει τα βήματα των μυστών, προτρέποντας τον ζηλωτή να τον βαδίσει ΜΟΝΟΣ του, προσέχοντας μόνον να βοηθήσει αυτόν σε στιγμές που πιθανά να μην μπορεί να διακρίνει τα ίχνη των μυστών που πρωτοβάδισαν την ατραπό.
Κριτήριο της ορθότητας του δρόμου, τα σημάδια που άφησαν οι προηγούμενοι διαβάτες - μύστες και η κλίση και στενότητα της ατραπού.
Οι λεωφόροι και οι εύκολες κατηφορικές διαδρομές, αποτελούν σαφή ένδειξη του παραστρατήματος.

Ο αληθινός διδάσκαλος, οδηγός μόνον για τον ένθερμο αναζητητή, υποδεικνύει μόνον τα εργαλεία που χρειάζεται να προμηθευτεί ο ζηλωτής για να επιτελέσει ΜΟΝΟΣ του την εργασία της αυτοεξέλιξής του, διδάσκοντας μόνον και συμβουλεύοντας για την τεχνική και ορθή χρήση των εργαλείων, γιατί ακόμα και η αξίνα σκαψιματος, μπορεί να αποβεί επικίνδυνο εργαλείο στα χέρια του ανεπιτήδευτου και εγκυμονεί κινδύνους ατυχήματος, αλλά και φοβερό όπλο στα χέρια του ασυνείδητου...

Ο αληθινός διδάσκαλος, οδηγός μόνον για τον ένθερμο αναζητητή, υποδεικνύει μόνο τα βάρη που χρειάζεται σε κάθε χρονική στιγμή να προμηθευτεί ο ζηλωτής, για να επιτελέσει ΜΟΝΟΣ του τις επίπονες ασκήσεις που θα τον κάνουν κάτοχο της δύναμης, συμβουλεύοντάς τον και καθοδηγώντας τον μόνο στις ορθές τεχνικές άσκησης, επιτηρώντας ενίοτε για πρόληψη πιθανών κινδύνων, όταν χάνεται το "μέτρο", εξαιτίας συνήθως του υπερβάλλοντος ζήλου του ασκούμενου.

Τα μέσα και τα εργαλεία άσκησης -και μόνον αυτά- βαρύνουν για την απόκτησή τους τον ένθερμο αναζητητή.
Η εργασία και οι ασκήσεις ενδυνάμωσης και απόκτησης της γνώσης, βαρύνουν τον ένθερμο αναζητητή.
Η επίγνωση και η ενδυνάμωση που είναι τα έπαθλα, ανήκουν αποκλειστικά στον ένθερμο αναζητητή.

Το έργο που θα παράγει στη συνέχεια, διδάσκαλος και δυνατός πλέον, ανήκει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα...

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε...

1565

Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές / Απ: ΝΗΣΤΕΙΑ

« στις: Μαρτίου 27, 2007, 12:40:45 »

Θάταν εξαιρετικά χρήσιμο να αναλυθεί περισσότερο το θέμα της Νηστείας - διατροφής, καθώς και οι συνέπειες των υπερβάσεων του μέτρου, είτε θετικά είτε αρνητικά.
Αφού όπως διαφαίνεται, ο Anon και ο Κανένας έχουν την δυνατότητα να μας διαφωτίσουν, θα επιθυμούσα να δοθεί λίγη βαρύτητα και έκταση στην χημική - ορμονική συμπεριφορά του οργανισμού και κατ' επέκταση στην ψυχολογική επίδραση της ορθής και μη ορθής διατροφής.
Να γίνει προαπάθεια π.χ. να διερευνυθεί η σχέση κακής διατροφής με τους ονειρικούς εφιάλτες, αλλά και η επίδραση ορισμένων Νηστειών (και ποιων) στην εμφάνιση εσωτερικών εμπειριών και στο κατά πόσον αυτές οι εμπειρίες είναι "εσωτερικές" με την επιθυμητή έννοια του όρου και κατά πόσον είναι ψευδαισθησιακές ή/και παραισθησιακές καταστάσεις, μη υγιείς συνέπειες μιας μη ισορροπημένης διατροφής ή τοξίνωσης του οργανισμού...

Η πείρα και οι προσωπικές μου εμπειρίες μου έδειξαν ότι δεν υφίσταται ακριβές διαχωριστικό όριο ανάμεσα στις μεταφυσικές εσωτερικές εμπειρίες και στις παθολογικές καταστάσεις, με αποτέλεσμα να επαπειλούνται σοβαροί κίνδυνοι για τους ζηλωτές του εσωτερισμού, εξαιτίας κύρια ασκήσεων, νηστειών κλπ, που ημιμαθείς αυτόκλητοι διδάσκαλοι σκόρπισαν αφειδώς μέσα στις εσωτερικές διδασκαλίες και αφελείς έσπευσαν να εφαρμόσουν αυτές και να τις διαδίδουν, επιφέροντας ενίοτε και σοβαρές βλάβες οργανικές, ή ακόμα χειρότερα ψυχοπαθολογικές...

Γνωρίζοντας προσωπικά αρκετούς αδελφούς, φρονώ ότι υπάρχει η γνώση και η δυνατότητα να ξεχωρίσει επιτέλους το σιτάρι από την ήρα, γεγονός που αποδεικνύεται καθημερινά από το ευχάριστα πολύ υψηλό επίπεδο των καταθέσεων στην οικεία μας αγορά που συνομιλούμε.
Γεγονός βέβαια που ευαγγελίζεται και μια ελπιδοφόρα συνέχεια...

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε...

1566

Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές / Η βαθιά Γαλήνη

« στις: Μαρτίου 14, 2007, 16:25:15 »

Η βαθιά ειρήνη

1. Όλες οι ταλαιπωρίες των ψυχών μας προέρχονται από την παραπλάνηση των επιθυμιών μας και από την επιμονή μας να πραγματοποιούμε ψεύτικα πράγματα.

2. Όλες οι συμφορές της καρδιάς μας οφείλονται στο ότι μας αρέσει να παίρνουμε και όχι να δίνουμε, να κατέχουμε και όχι να βελτιώνουμε, να αναλώνουμε και όχι ν' αποθανατίζουμε.

3. Για να είσαι ευτυχισμένος δεν πρέπει να λαχταράς ποτέ, να επιθυμείς τίποτε με πείσμα, αλλά πρέπει να συμφωνείς με το νόμο, να θέλεις το καλό και να ελπίζεις στη δικαιοσύνη.

4. Δεν πρέπει να ταυτίζεσαι με τίποτε που είναι φθαρτό να μην προσκολλάσαι σε τίποτε που είναι περαστικό, να μην αφήνεις τη ζωή σου να την απορροφούν θνητά πράγματα.

5. Πρέπει να μας αρέσουν η ομορφιά, η καλοσύνη και η αγάπη που είναι αιώνιες.

6. Πρέπει να μας αρέσει η φιλία με το φίλο μας, η νιότη και η χάρη με τη φίλη μας. Πρέπει να θαυμάζουμε στα λουλούδια την άνοιξη που τα αναγεννά, και να μην απορούμε όταν βλέπουμε λουλούδια να μαραίνονται και θνητούς να δειλιάζουν.

7. Πρέπει να πίνουμε το κρασί όταν είναι καλό και να το χύνουμε όταν έχει χαλάσει.

8. Δεν πρέπει να κλαίμε τον ωραίο αμνό που φάγαμε.

9. Πρέπει να αμείψουμε με ευχαρίστηση αυτόν που θα βρει το χρυσό νόμισμα που χάσαμε.

10. Εάν βλέπουμε να πεθαίνει το δέντρο που φυτέψαμε, ας ζεσταθούμε με το ξύλο του και ας φυτέψουμε πάλι ένα άλλο δέντρο.

10α. Να μην μεμψιμοιρούμε, όταν έχουμε αυτό που εμείς διαλέξαμε.

11. Όταν η τύχη μας δεν μας ικανοποιεί, ας αποσπάσουμε απ' αυτήν το καλύτερο κομμάτι, κι ας περιμένουμε κοπιάζοντες.
12. Ας αναζητούμε το αληθινό με απλότητα χωρίς να παθιαζόμαστε για μια ιδέα ή για κάποια πεποίθηση.

13. Να μην φιλονικούμε ποτέ με κανέναν. Η φιλονικία, καθώς ερεθίζει την φιλαυτία, προκαλεί την ισχυρογνωμοσύνη, που είναι εχθρός της αλήθειας και της ειρήνης.

14. Να μην αγανακτούμε ποτέ, τίποτε δεν αξίζει την αγανάκτησή μας και τίποτε δεν μας δίνει το δικαίωμα να αγανακτούμε. Τα κακουργήματα είναι καταστροφές, και οι κακοί είναι ασθενείς που πρέπει να τους αποφεύγουμε χωρίς να τους μισούμε.

15. Ας μη μισούμε κανέναν και ας μην νιώθουμε ποτέ μνησικακία. Εκείνοι που μας βλάπτουν δεν γνωρίζουν τι κάνουν, ή παρασύρονται στην πλάνη που τους κάνει πιο δυστυχισμένους από μας.

16. Ας αγαπάμε πάντοτε. Η αγάπη είναι αθάνατη, το αντικείμενό της δεν θα μπορούσε να πεθάνει, αλλά οι έρωτες της γης δεν συνεχίζονται παρά πάνω στη γη.

17. Η αγαπημένη ύπαρξη που πεθαίνει στην ατομική ζωή, ζει ακόμη και περισσότερο από ποτέ στη συλλογική ζωή, και εκείνη ακριβώς την ύπαρξη είναι που αγαπάμε στο αντικείμενο μιας νέας αγάπης.

18. Δυστυχισμένε σύζυγε που κλαις και που πιστεύεις πως η γυναίκα σου πέθανε, θα ξαναγυρίσει, περίμενέ την, πήγε ν' αλλάξει φόρεμα.

19. Εμείς είμαστε οι άλλοι, και οι άλλοι είναι πάλι εμείς.

20. Πολύ λίγοι είναι οι άνδρες και οι γυναίκες για τους οποίους εξακολουθεί να θλίβεται κανείς ύστερα από είκοσι χρόνια, και που θα ήθελε τότε να αναστηθούν για να τους, ξαναπάρει.

21. Πολύ σπάνια συμβαίνει, επίσης, όταν κατά την νεότητά του είχε κάποιος έναν άτυχο έρωτα, να λυπάται για είκοσι χρόνια, επειδή δεν παντρεύτηκε το πρόσωπο που λαχταρούσε τότε με τόση θέρμη.

22. Οι αιωνιότητες του σαρκικού έρωτα είναι αιωνιότητα, που διαρκούν όμως επτά με δέκα χρόνια.

23. Στην άλλη ζωή όλα αυτά θα έχουν ξεχαστεί, και θα ξαναβρεθούμε στην φρεσκάδα μιας καινούριας ζωής και στην πάναγνη άγνοια του λίκνου.

24. Η αιώνια μακαριότητα είναι η λήθη, αφού η ανάμνηση θα ήταν σχεδόν πάντοτε η λύπη ή οι τύψεις.

25. Αυτή δεν θα είχε ποτέ ηθικές ανησυχίες, αφού θα είχε τη δύναμη να ξεχάσει.

26. Τον μόνο που δεν μπορούμε και δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε είναι ο Θεός, εφ' όσον είναι απαραίτητα και απόλυτά παρών σ' όλες τις διαδοχικές υπάρξεις μας.

27. Και σ' όλα αυτά που αγαπάμε ζητάμε αποκλειστικά μια γοητεία που έρχεται απ' αυτόν, που παραμένει σ' αυτόν και που πάντοτε θα ξαναβρίσκουμε.

28. Στα όντα που μας είναι συμπαθή υπάρχει ένα κάποιο γνώρισμα που αναγνωρίζουμε σαν μια υπογραφή της ίδιας οικογένειας που ανήκουμε, και σ' όλες τις μεταμόρφωσεις του, ξαναβρίσκουμε πάντοτε τους δικούς μας.

29. Αυτό το γνώρισμα μπορεί να επιβεβαιωθεί σ' αυτόν ή σ' εκείνη, αλλά ύστερα από μία βαθειά μεταβολή υπάρξεως, μπορεί να μην τους θυμόμαστε σαν να μην είχαν υπάρξει ποτέ για μας.

30. Λοιπόν, ας μη λυπόμαστε για κανέναν. Θα ξαναβρίσκουμε πάντοτε εκείνους που πρέπει να αγαπάμε πάντα.

31. Ποτέ αληθινοί φίλοι δεν έχουν πραγματικά αποχωρισθεί.
Ο Θεός καλύπτει όλες τις αποστάσεις και δεν αφήνει κενό ανάμεσα στις καρδιές.

32. Ας υπομείνουμε με γενναιότητα την τιμωρία για τα λάθη μας, κι ας μην κοκκινίζουμε πια από ντροπή όταν θα τα έχουμε επανορθώσει.

33. Ένα ρητό λέει, ότι η κόλαση είναι πλακοστρωμένη με καλές προθέσεις. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο ουρανός είναι γεμάτος μ' αστέρια καλών προθέσεων που έχουν παραγάγει πάνω στη γη αδέξιες ενέργειες, και η κόλαση είναι πλακοστρωμένη με κακές προθέσεις, που θα επιθυμούσαν να γεμίσουν τον ουρανό με ψεύτικες αρετές.

34. Στο Ευαγγέλιο η επιστροφή στον καλό δρόμο είναι προτιμότερη από την άγνοια, κι αυτό είναι σωστό, γιατί η ζωή είναι ένας αγώνας και η άγνοια δεν είναι νίκη.

35. Ο Θεός δίνει στον καθένα σ' αυτή τη ζωή ένα ζώο για να δαμάσει. Οι πιο ευνοούμενοι είναι εκείνοι που παλεύουν ενάντια σ' ένα λιοντάρι- τι δόξα θα έχουν εκείνοι που δεν θα 'χουν τιθασεύσει παρά ένα αρνί;

36. Μην είστε ξένοι προς κάθε τι που είναι ανθρώπινο και να εναλλάσσετε με σύνεση τη χρησιμοποίηση των δυνάμεών σας. Εάν η μελέτη σας απορροφά πάρα πολύ, αναζητείστε λίγη ψυχαγωγία. Μετριάστε τη σύνεση με κάποιες θεληματικές τρέλες. Εάν τα διανοητικά πράγματα σας κάνουν να αηδιάζετε την υλιστική ζωή, να επιβάλετε στον εαυτό σας για τιμωρία κάποιες παρέες για διασκέδαση και ευχάριστες συζητήσεις. Βάλτε, όπως ο καλός μας ο Λα Φονταίν, μέσα στους δίσκους μιας ζυγαριάς τον Άγιο Αυγουστίνο και τον
Ραμπελαί. Θα μπορέσετε τότε να θαυμάζετε τον Μπαρούχ χωρίς να κινδυνεύει ο ορθολογισμός σας.

37. Ο Σολομών είπε, ότι ο φόβος του Θεού είναι η αρχή της σοφίας. Ο Ιησούς επικαλέστηκε την αγάπη του Θεού, η οποία κατά τον Απόστολο Παύλο μπορεί να επέχει θέση σοφίας. Η δε υψηλή μύηση διδάσκει την ταύτιση του ανθρώπου με τον Θεό που είναι η αιώνια τελείωση της σοφίας, και της αγάπης.

38. "Βαθειά ειρήνη αδελφέ μου", λέει ένας Ροδόσταυρος Αδελφός, όταν χαιρετά έναν άλλο Αδελφό κι ο άλλος απαντά "Εμμανουήλ", που θα πει, ο Θεός μαζί μας.

39. Ο Θεός είναι μαζί με τους δίκαιους και μέσα στους δίκαιους, μέσα στους σοφούς και μαζί με τους σοφούς. Η θρησκεία είναι η χρυσή σκάλα που ο Ιακώβ είδε στο όνειρο του και η οποία συνδέει τον ουρανό με τη γη, αλλά οι δρούζοι, οι ιερωμένοι Μωαμεθανοί, οι βραχμάνοι, οι φακίρηδες, οι ραββίνοι, οι ουλεμάδες και οι μοναχοί θέλουν να αποτελούν τον πύργο της Βαβέλ, που προκαλεί σύγχυση στις ιδέες, κάνει τα λόγια ακατανόητα και διαιρεί τα έθνη.

40. Το ιερατείο είναι το σκουλήκι που ροκανίζει το δέντρο των παγκόσμιων πίστεων. Έτσι ο Χριστός είχε για αποστολή να καταστρέψει την ιερωσύνη και να την αντικαταστήσει με το πρεσβυτέριο, δηλαδή με την οργανωμένη ελευθερία υπό την εποπτεία των πρεσβυτέρων.

41. Το ιερατείο της κάστας, το ιερατείο ως επάγγελμα επικερδές, το ιερατείο ως μονοκράτορας των συνειδήσεων, το ιερατείο ως σφετεριστής των πρόσκαιρων πραγμάτων, να τι θα έπρεπε να εξολοθρεύσει ο Χριστιανισμός, και να τι αποκατέστησαν στο όνομα του με τόση αναίδεια οι άνθρωποι. Γι' αυτό το λόγο ο σοσιαλισμός αντικατέστησε τον Χριστιανισμό. Είναι ένα καινούριο όνομα που αντιπροσωπεύει την ίδια ιδέα. Έτσι, λοιπόν, ο σοσιαλισμός στην εκπλήρωση του θα είναι ο Μεσσιανισμός, αλλά αυτό το ακατάληπτο για τους κοινούς θνητούς όνομα και ιερό για τους εκλεκτούς, είναι ο ανταγωνισμός των ιερατικών ιδρυμάτων.

42. Καθένας λέει: Πάρτε τη δική μου αλοιφή, η αλοιφή των ανταγωνιστών είναι δηλητήριο.

43. Έμποροι αρωμάτων, εγώ είμαι ο αληθινός  Jan  - Mari Farina.

44. Ο Ιησούς μάταια προσπάθησε να κυνηγήσει τους εμπόρους του ναού- δεν το κατάφερε. Μπόρεσε κάποια μέρα παράνομα και απερίσκεπτα να τους μετακινήσει, αλλά η δικαιοσύνη αποφάνθηκε: σταύρωσαν τον ταραχοποιό και η τάξη αποκαταστάθηκε.

45. Όσο η θρησκεία θα αποτελεί την ευκαιρία για οποιοδήποτε εμπόριο, δεν θα υπάρχει σοβαρή θρησκεία.

46. Η ελευθερία του εμπορίου είναι μια αρχή, κι αυτή η ελευθερία έχει μέχρι σήμερα νομιμοποιήσει την εκμετάλλευση της ευπιστίας των αφελών.

47. Όλοι εκείνοι που πληρώνονται για κάποιο πράγμα, πουλάνε κάποιο πράγμα. Όλοι εκείνοι που πουλάνε κάτι είναι έμποροι.

48. Η ιεροσύνη είναι ένα εμπόριο, το πρεσβυτέριο θα ήταν ένα αξιοσέβαστο λειτούργημα, γιατί δεν θα ήταν μισθοδοτούμενο.

49. Όταν ο Απόστολος Παύλος είπε: πρέπει ο ιερέας να ζει από την εκκλησία, είχε μπερδέψει το πρεσβυτέριο με την ιερωσύνη.

50. Η αρχαία ιερωσύνη σκοτώνει για να φάει, το πρεσβυτέριο του Ιησού - Χριστού σκοτώνεται για να φάνε οι άλλοι.

51. Κάθε ιερέας που ζει απ' την εκκλησία τρώει τη σάρκα των φτωχών και πίνει το αίμα του λαού.

52. Έτσι, λοιπόν, ο Ιησούς έδωσε στους φτωχούς και στο λαό τη σάρκα του για να φάνε και το αίμα του για να πιουν.

53. Γι' αυτό ακριβώς η πρόσκαιρη βασιλεία της Ρώμης τελείωσε, και το πνευματικό της βασίλειο έμελλε να τελειώσει από τον σφετερισμό της θειότητας και από την γελοιότητα που ήταν πιο ανυπόφορη κι από τον θάνατο.

54. Ωστόσο, η λαμπρότητα της καθολικής λατρείας δεν πρέπει να χαθεί, όπως και η αρχαία μυθολογία και η λαμπρότητα του Πανθέου του Φειδία. Η Μαρία είναι αθάνατη όσο και η Ουράνια Αφροδίτη, της οποίας το άγαλμα της Μήλου υποδηλώνει μία λύρα που της λείπει, μέσα στα δυο της χέρια.  Ας ξαναβρούμε τη λύρα της αιώνιας Αφροδίτης, και θα αποδώσουμε στην καθολική Εκκλησία τη γνώση του δόγματος της και την αρμονία της λατρείας της.

55. Μπόρεσα να κρίνω την αρχιτεκτονική του ναού και να θαυμάσω το σύνολο, γιατί έχω βγει από το ναό. Είμαι ελεύθερος και πηγαίνω όπου θέλω να πάω, αλλά επειδή το αιώνιο μου διατήρησε τη χρήση του λογικού μου, δεν μπορώ να πάω ούτε προς την ασχήμια ούτε προς το ψέμα.

56. Αγαπώ κάθε τι που υπάρχει, γιατί στα μάτια μου το κακό δεν υπάρχει.
Λέω την αλήθεια χωρίς να επιζητώ τις επιδοκιμασίες και χωρίς να τρέμω τις προσβολές.
Έζησα φτωχός και θα πεθάνω φτωχός κατά τον κόσμο, κι ωστόσο αισθάνομαι ότι είμαι πλούσιος από αλήθειες, από ανεξαρτησία και από λογική. Έχω δημοσιεύσει πράγματα που ο Μωϋσής και ο Χριστός θα άφηναν να τα μαντεύσουν, αλλά δεν παύω παρ' όλ' αυτά να είμαι ένας άνθρωπος αδύναμος και δειλός όπως ένα παιδί.   Η αλήθεια δεν μου ανήκει.  Την δίνω, όπως ακριβώς την έλαβα.
Έχει περάσει μέσα στο πνεύμα μου, χωρίς σχεδόν να αφήσει εκεί ίχνη, και συχνά θα προτιμούσα, εάν μπορούσα να το κάνω, ένα ψέμα που θα μου είχε χαρίσει θαυμαστές και θα με είχε κάνει να γλυτώσω τις πιο τρομερές μάχες της ζωής. Αλλά καθένας πρέπει να εκπληρώνει το πεπρωμένο του.
Αλίμονο σ' εκείνον που υπερηφανεύεται για κάτι. Εκείνο που μένει στον άνθρωπο απ' ό,τι αγάπησε, είναι η ευθύτητα των προθέσεών του και η ελπίδα για μια καλύτερη τύχη σ' ένα μέλλον που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, και από το οποίο κανένας δεν μπορεί να διαφύγει ή να γλυτώσει.

Ελιφάς Λεβί 20 Σεπτεμβρίου 1870

Από "ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ"
εκδόσεις ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ

1567

Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές / Απ: Αυτοθεραπεία

« στις: Μαρτίου 14, 2007, 13:39:41 »

Θεωρώ ότι πολύ εύστοχα προσέγγισε το θέμα η αδελφή μας try, στην παράθεσή της της 10ης Μαρτίου.

Τα συμπτώματα κάθε νόσου, εκδηλώνονται στον υλικό φορέα και προφανέστατα εκεί χρειάζεται να αντιμετωπισθούν. Καμμία ολοκληρωμένη θεραπευτική δεν μπορεί να παραβλέψει έναν φορέα και να εστιάσει την δράση της σε έναν μοναδικό φορέα. Αυτό άλλωστε είναι και το έλλειμα της κλασσικής ιατρικής η οποία εστιάζει την θεραπευτική της ΜΟΝΟΝ στον υλικό φορέα.
Τα συμπτώματα βέβαια χρήζει να θεραπεύονται στο σώμα -και ορθά οι πληγές επουλώνονται ή ο πυρετός καταστέλλεται κλπ- η ενεργειακή ανισορροπία επαναφέρεται με άσκηση ενεργειακών θεραπευτικών, οι αιτίες αναζητουνται και θεραπεύονται στο ψυχικό επίπεδο, για να αποτρέψουμε την επανεκδήλωση της νόσου,
αν όμως θέλουμε να δούμε βαθύτερα, οι ρίζες κάθε νοσηρής κατάστασης βρίσκονται στο νοητικό επίπεδο, στις σκέψεις, γιαυτό και κάθε σοβαρή εσωτερική διδασκαλία, όπως και η Ροδοσταυρική, συμβουλεύει να κάνουμε υγιείς και θετικές σκέψεις.

Το πρόβλημμα των ενεργοθεραπευτικών, έγκειται ακριβώς στο γεγονός που τέθηκε παραπάνω.
Σε μία ενεργειακή ανισορροπία, η ομοιοπαθητική δράση της ενεργειακής πρακτικής είναι χρήσιμη και δικαιολογημένη, στο μέτρο που η δράση της δεν ξεπερνά τα όρια αντοχής του οργανισμού.

Π.χ. στον πυρετό, αν αυτός είναι ΚΑΤΩ του ορίου που φυσιολογικά επιφέρει ο ίδιος ο οργανισμός για την αντιμετώπιση διαφόρων παρασιτικών οργανισμών, η ενεργειακή πρόσθεση επιφέρει ευεργετικά αποτελέσματα.
Σε περίπτωση όμως που βρίσκεται ο οργανισμός ή εν δυνάμει επίκειται να ξεπεράσει το φυσιολογικό όριο ασφαλείας, κάθε ενεργειακή εφαρμογή που επιφέρει προσθετικά αποτελέσματα, είναι εγκληματική.

Δυστυχώς ενεργειακές τεχνικές, όπως το ΡΕΪΚΙ, έχουν διδαχθεί πλημελώς, με αποτέλεσμα. τα ενεργειακά αποτελέσματα που επιφέρουν, είναι κατά κανόνα προσθετικά.
Μια ορθή ενεργειακή τεχνική, οφείλει όμως να διδάσκει και τους τρόπους ΜΕΙΩΣΗΣ των ενεργειακών φορτίων, να διδάσκει με λίγα λόγια και τεχνικές π.χ. ΑΝΤΙΠΥΡΕΤΙΚΕΣ και μόνο τότε μια ενεργειακή θεραπευτική θεωρείται στο βαθμό αυτό πλήρης.

Η μοναδική θεραπευτική που έχω γνωρίσει, που ρητά τονίζει και τις δύο δράσεις της ενέργειας και διδάσκει με σαφήνεια τεχνικές αντιμετώπισης, είναι η Ροδοσταυρική που διδάσκεται στον 6ο βαθμό.

Καλό είναι λοιπόν να μην "παίζουμε" τους μαθητευόμενους μάγους,
να μην βιαζόμαστε να ασκήσουμε ιατρική, με όση καλή πρόθεση κι αν έχουμε για θεραπευτική βοήθεια,
ειδικά μάλλιστα το να πειραματιζόμαστε με αφελή θύματα,
προτού γίνουμε ικανοί και πραγματικοί γνώστες του τι κάνουμε.

Η θεραπευτική ΔΕΝ είναι τέχνη που μεταβιβάζεται με μια μύηση...
Είναι επιστήμη που απαιτεί χρονοβόρα παιδεία και άσκηση...
Πόσο μάλλιστα η ολιστική ιατρική, η οποία απαιτεί, πρώτα την κλασσική ιατρική γνώση και μετέπειτα την εντρύφηση σε ανώτερες μεθόδους θεραπείας, γνωρίζοντες απαραίτητα και την φυσιολογία των φορέων όπου θα ασκήσουμε την αντίστοιχη θερασπευτική.

Ας είμαστε λοιπόν προσεκτικοί...

1568

Φιλοσοφικά κινήματα και σχολές της Αρχαιότητας / Απ: Το Μονοπάτι του Δον Χουάν (Ινδιάνικος Σαμανισμός)

« στις: Φεβρουαρίου 19, 2007, 00:47:34 »

Ορφέα.  Όσο μαθαίνω, τόσο διαπιστώνω την τεράστια άγνοιά μου.  Μα εδώ δε ξέρω τη διαφορά μυστικισμό από αποκρυφισμό.  Στάσιμος.
Κανένας

Στάσιμος ;;;
Λάθος !!!
Ακριβώς το αντίθετο ... Προαγώγιμος και με καλό βαθμό μάλλιστα ...
Η αναγνώριση και η παραδοχή της άγνοιας για κάποια θέματα, είναι το πιο ασφαλές κριτήριο για προαγωγή και εισδοχή στην τάξη όπου αυτά διδάσκονται.

Τα μαθήματα στα οποία μαθητεύουμε, είναι αυτά για τα οποία αναγνωρίσαμε την άγνοιά μας και αναρωτηθήκαμε.


Υ.Γ.  Ας πρόσεχες να μην ήσουν ...περίεργος !!!

1569

Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές / Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα

« στις: Φεβρουαρίου 18, 2007, 19:34:48 »

Τότε δυστυχώς δεν ήταν γνωστό με ποιον ή με τι γίνεται η επαφή... Τώρα όμως γνωρίζουμε και έχουμε πλέον την δυνατότητα να εμπειριωθούμε την "Μεγάλη Εμπειρία", χωρίς τον κίνδυνο κατάληψης από αυτήν.

Ορφέα μήπως είναι δυνατόν να το αναλύσεις λίγο το παραπάνω?
try

Δυστυχώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγραφεί και να αποδοθεί ολοκληρωμένα χωρίς κίνδυνο να παρανοηθεί -όπως δυστυχώς έχει γίνει- κάθε προχωρημένη εμπειρία. Από την άλλη, αν η πιο βαθια εμπειρία επιτευχθεί πρόωρα, αποτελεί πολύ σοβαρό κίνδυνο.
...................................
Ακόμα όμως και άνθρωποι που είχαν μια βαθιά εμπειρία, αν είναι ανέτοιμοι για αυτήν, μόνον αλήθεια δεν θα αποκομίσουν ..........

...........................
Τότε δυστυχώς δεν ήταν γνωστό με ποιον ή με τι γίνεται η επαφή... Τώρα όμως γνωρίζουμε και έχουμε πλέον την δυνατότητα να εμπειριωθούμε την "Μεγάλη Εμπειρία", χωρίς τον κίνδυνο κατάληψης από αυτήν.
...

Αγαπητέ Ορφέα,

θα μπορούσες, αν θέλεις, σε παρακαλώ να σχολιάσεις πιο αναλυτικά τα παραπάνω?

Φιλικά
Avaris

Συνοπτικά αναφερόμενος, υπενθυμίζω τις νεοεποχίτικες αντιλήψεις περί καναλίωσης, αγγελικές επαφές, στενές επαφές τρίτου τύπου με ΑΤΙΑ -UFO, τις αντιλήψεις που εισήγαγε η θεοσοφία περί επαφών με κοσμικούς διδασκάλους και περί των διδασκαλιών που τους υπέβαλαν κάποιες οντότητες των εσωτερικών πεδίων, τις επαφές με αγίους - αγίες, με την παναγία και με τον ίδιο τον Χριστό που είχαν -ή νόμισαν ότι είχαν -κάποιοι βαθιά θρησκευόμενοι, κατά κανόνα ασκητές και καϋμένες καλόγριες-χριστονύμφες, ή τους δαίμονες που αντιμετώπιζαν όπως ο επί τριάντα πέντε έτη μαχόμενος του δαίμονες μέγας(!) Αντώνιος και "ουκ έσται τέλος" των παρομοίων αναφορών...

Αναλύοντας την πληθώρα των παραπλήσιων αναφορών -συμβάντα λίαν συχνά απαντώμενα σε εσωτερικούς χώρους αναζήτησης- μας εκπλήσσει κατά πρώτον η μεγάλη ποικιλία των συμβάντων, αλλά κυριώτερα τα κοινά σημεία που παρουσιάζουν όλες ανεξαιρέτως οι περιπτώσεις.

Τα ίδια τα υπερβατικά αυτά καθεαυτά συμβάντα φαίνονται ακίνδυνα και επιπόλαια, δυστυχώς όμως τα επακόλουθα είναι πολλάκις τραγικά. Απλοί δογματισμοί και αφελείς μονομανίες που εμφανίζονται, έως βαριάς μορφής ψυχώσεις και παράνοιες, είναι τα επακόλουθα τέτοιων εμπειριών. Το λυπηρό είναι ότι δεν μπορούμε να αρνηθούμε τα ίδια τα συμβάντα -τα οποία είναι κυριολεκτικά αληθινά για τα υποκείμενα- άσχετα αν η αντικειμενική κριτική τα προσδιορίζει και τα ερμηνεύει, στα πλαίσια της ψυχολογίας, σε εμπειρίες που έχουν ως πηγή το ασυνείδητο και μόνον αυτό.

Η κάθε όμως εμπειρία του υποκειμένου, επειδή ερμηνεύεται κάτω από το πρίσμα της διδασκαλίας που έχει αποδεχθεί, ουσιαστικά επιβεβαιώνει την δογματική αντίληψη της ίδιας της διδασκαλίας -θρησκευτικής ή όποιας εσωτεριστικής- γεγονός που γιγαντώνει την προσκόληση του υποκειμένου.
Ακόμα όμως και η γνώση της προέλευσης των αναδυομένων από το ασυνείδητο προϊόντων, παρότι δεν εμπεριέχουν κίνδυνο παρανόησης, εντούτοις εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους κατάληψης από τα ίδια τα αναδυόμενα του ασυνείδητου.
   
Η γνώση, η καλή γνώση των διεργασιών του εσωτερικού μας "Είναι" -άρα καλή γνώση ψυχολογίας του ασυνείδητου - καλή γνώση των μυητικών εσωτερικών διεργασιών και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ η εποπτεία ενός γνώστη οδηγού κατά την διαδικασία της εσωτερικής καταβύθισης, τότε και μόνον τότε καθιστά την αληθή αυτογνωσία αντικειμενική, ανώδυνη και ασφαλώς περαιωμένη. Έτσι η "Μεγάλη εμπειρία" μπορεί να εμπειριωθεί και να μεταμορφώσει κυριολεκτικά τον άνθρωπο, εξελίσοντάς τον σε αληθινό Μύστη.

Πολλαπλά χρήσιμο -αν όχι απαραίτητο- το πολύ αξιόλογο βιβλίο, κατατοπιστικός οδηγός και ερμηνευτής της διαδικασίας της εσωτερικής καταβύθισης, το "ΕΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑ ΣΕ ΒΑΘΟΣ", του P.O. Martin, εκδόσεις "Αντινέα" ή "Σπαγειρία". Το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Κυριολεκτικά ανεκτίμητο, αν και σχετικά φθηνό...

Υ.Γ. Δεν παίρνω ποσοστά !!!!

1570

Αποσυμβολισμός / Απ: Αποσυμβολισμός ως "Εσωτερική Πρακτική"

« στις: Φεβρουαρίου 18, 2007, 18:43:28 »

Ο Αποσυμβολισμός ως "Εσωτερική Τεχνική - Πρακτική" έχει χρησιμοποιηθεί (και χρησιμοποιείται) ευρύτατα απο Τάγματα του Εσωτερισμού.

Κατά πόσον δύναται όμως να ασχοληθεί με τον Αποσυμβολισμό κάποιος "μόνος" του (χωρίς να ανήκει σε κάποιο Τάγμα δηλαδή) επιτυγχάνοντας "εσωτερικά αποτελέσματα" ?

Είναι εφικτό κάτι τέτοιο?

Ή είναι ουτοπία που οδηγεί σε "Νοητικές (και μόνον) διεργασίες" που με την σειρά τους οδηγούν σε "Πλάνες" και "Εσωτερική Στασιμότητα"?

Avaris

Για το πρώτο σκέλος του ερωτήματος, ναι, είναι δυνατόν κάποιος να ασχοληθεί μόνος του με τον "αποσυμβολισμό", συμβουλευόμενος φυσικά ερμηνείες από την αντίστοιχη βιβλιογραφία και κρίνοντας και διακρίνοντας στην συνέχεια μέχρις ότου φτάσει και ό ίδιος μόνος του στον "αποσυμβολισμό".
Η θετική συμβολή της "ομάδας", εκτός του ότι προάγει τον πλουραλισμό των απόψεων, συγχρόνως όμως εμπεριέχει και την καλοπροαίρετη κριτική των "αδελφών" που διορθώνει πολλές πλάνες και το κυριώτερο, προφυλάσσει από διολισθήσεις σε ακρότητες.

Το δεύτερο σκέλος, το αν επιτυγχάνει "εσωτερικά αποτελέσματα", ο αποσυμβολισμός, είτε κατά μόνας είτε εντός μυητικών ομάδων, ούτε κατ' υποψίαν μπορούμε να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο.

Άλλωστε είναι άτοπο να σκεφτόμαστε ότι ένα σοβαρό μυητικό τάγμα αποσκοπεί να μας εντυπώσει κάποιες ηθικές αρετές (νουθετώντας μας στα ΡΗΤΑ), ή να μας διδάξει τον συμβολισμό εργαλείων-συμβόλων,μύθων και μυθολογιών, τελετουργιών και μυήσεων (αποκαλύπτοντάς μας τα ΑΠΟΡΡΗΤΑ).
Ανέκαθεν στα μυστήρια, όπως αυτά εδραιώθηκαν στην αρχαία Ελλάδα, ο βαθύτερος σκοπός ήταν πέραν των ΡΗΤΩΝ και των ΑΠΟΡΡΗΤΩΝ, τα ΑΡΡΗΤΑ, η πραγματική ουσία κάθε μυστικής μυητικής διαδικασίας.

Στην αναζήτηση της εσωτερικής γνώσης, δεν έχει κανείς τίποτε αν δεν έχει εμπειρίες.
Η σκέτη διανοητική προσέγγιση δεν αρκεί, γιατί τότε το μόνο που καταφέρνει να γνωρίσει κανείς, είναι οι λέξεις και όχι η εσωτερική ουσία.

Αν η αναζήτηση της γνώσης του εξωτερικού κόσμου δύναται να επιτευχθεί με την μελέτη των επιστημών και με την διανόηση μόνο, η επίγνωση του εσωτερικού κόσμου είναι δυστυχώς αδύνατη με μόνη την σκέψη.
   Η διερεύνηση του εσωτερικού μέρους μας, απαιτεί εμπειρίωση και η λογική σκέψη οφείλει να αφήνει ισότιμο χώρο στην λειτουργία της αξίας –το συναίσθημα- καθότι το συναίσθημα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του συνειδητού μας προσανατολισμού και χρειάζεται να μην λείπει από καμιά εσωτερική κρίση, διαφορετικά το πρότυπο της αληθινής πορείας που προσπαθούμε να φτιάξουμε, θα είναι ατελές.
   Κι αυτό γιατί κάθε εσωτερική διεργασία, ενέχει μιαν αξία, δηλαδή έναν συναισθηματικό τόνο. Και είναι κριτήριο του βαθμού που επηρεάζεται το υποκείμενο από την διεργασία και το τι σημασία έχει γιαυτό, αν βέβαια η διεργασία φτάνει στο συνειδητό.
   Κατανοούμε την διαφορά μέσα από το παράδειγμα μιας σοβαρής ασθένειας που την μελετά κάποιος μέσα από ένα αναλυτικό ιατρικό εγχειρίδιο και της πραγματικής αντίληψης της αρρώστιας που έχει κάποιος που πάσχει από αυτήν.

Αναλογικά, μια τέτοια εμπειρίωση είναι το ζητούμενο της σοβαρής μυητικής διαδικασίας, η οποία θα μας επιτρέψει να έχουμε "βιώσει" τα ΑΡΡΗΤΑ, τα οποία, ναι μεν τα νοιώθουμε και τα κατανοούμε απόλυτα, αδυνατούμε όμως δυστυχώς να τα μεταδώσουμε. Δεν λέγονται... Είναι ΑΡΡΗΤΑ...

1571

Φιλοσοφικά κινήματα και σχολές της Αρχαιότητας / Απ: Το Μονοπάτι του Δον Χουάν (Ινδιάνικος Σαμανισμός)

« στις: Φεβρουαρίου 18, 2007, 17:24:44 »

...ο κάθε σπουδαστής μπορεί να βιώσει διαφορετικά την προσωπική οδό της σωτηρίας του...

Rose_777
Όμορφα μας τάπε ο Καστανέντα, αλλά, όπως δείχνει και η παράθεση της Rose_777,  ο δρόμος της γνώσης δεν είναι απαραίτητα ο δρόμος του πολεμιστή. Κάλλιστα θα μπορούσε νάναι και ο δρόμος του ειρηνιστή !

Στον δυτικό εσωτερισμό, έγιναν διακριτοί δύο διαφορετικοί δρόμοι γνώσης, ο αποκρυφισμός και ο μυστικισμός, παράλληλοι και ισοδύναμοι και το μόνο που συμβούλευαν οι πραγματικοί δάσκαλοι, ήταν, προτού ακολουθήσει τον δρόμο του ο αναζητητής, τον δρόμο για τον οποίο  είχε την έφεση και τα ταλέντα, να ασκηθεί πρωταρχικά στον πολικά αντίθετο μονοπάτι αναζήτησης. Τον φύσει μυστικιστή τον συμβούλευαν στην αρχή να μελετήσει αποκρυφισμό και τον φύσει αποκρυφιστή να ασκηθεί πρωταρχικά στον μυστικισμό...
Σοφή διδαχή !!!

Ακόμα όμως και αυτός ο καταμερισμός είναι ελλειπής και δεν ανταποκρίνεται σε όλους τους τύπους των ανθρώπων.
Από την εποχή του Πλάτωνα ήτανε γνωστό ότι ο δρόμος της γνώσης δεν είναι μοναδικός και ήταν διακριτοί οι ρόλοι -αλλά και η εκπαίδευση- π.χ. της Πυθίας και του Ιεροφάντη, κάτι που στην πλειοψηφία τους οι αρχαίοι λαοί τηρούσαν ευλαβικά. Δυστυχώς μερικοί σημητικοί λαοί σατανοποίησαν την θηλυκή φύση και ενέργεια και στη συνέχεια μας την επέβαλαν με τους γνωστους ιστορικούς τρόπους, πτωχαίνοντας και ανισορροπώντας εν γένει την εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας.

Για τον Πλάτωνα, οι βασικές ιδιοσυγκρασίες των ανθρώπων είναι τέσσερις:
1.Οι της νοημοσύνης, λογικής, του καθαρού λόγου.
2.Οι της γνώμης, πίστης, της πεποίθησης.
3.Οι της φαντασίας, της εικασίας.
4.Οι της απόδειξης, κατανόησης.

Με τον καταμερισμό αυτόν, χρειάζονται τέσσερις διακριτοί δρόμοι γνώσης που να ικανοιποιοπούν και τους τέσσερις γενικούς διακριτούς τύπους ανθρώπων.
Ερμηνεία και σύγχρονη παρουσίαση των τεσσάρων τύπων ανθρώπων, μας έδωσε ο Γιουνγκ.Κατά τον μεγάλο αυτόν ερευνητή, οι τύποι είναι οι παρακάτω τέσσερις, πλήρως αντιστοιχούντες στον καταμερισμό του Πλάτωνα και διακρίνονται αναλογα με την κυρίαρχη λειτουργία τους:
1.Με έντονη λειτουργία σκέψης.
2.Με έντονη λειτουργία συναισθήματος.
3.Με έντονη λειτουργία Διαίσθησης.
4.Με έντονη λειτουργία των αισθήσεων.

Αν παρατηρήσουμε τους τέσσερις τύπους ανθρώπων, οι μεν 1 και 4 είναι εξωστρεφείς, οι δε 2, και 3 εσωστρεφείς, γεγονός ίσως που δικαιολογεί εν μέρει τον διαχωρισμό των ατραπών σε αποκρυφιστική και μυστικιστική ατραπό. Περαιτέρω όμως συμπύκνωση των διακριτών δρόμων, δεν είναι δυνατόν να επέλθει. Κατ΄επέκταση, ένας και μοναδικός δρόμος γνώσης είναι ελλειματικός και άδικος για μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων και το χειρότερο, μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει σε αντιπαράθεση με τους οδοιπόρους άλλων δρόμων και να καταλήξει σε δογματικούς αφορισμούς.

Δυστυχώς, η χριστιανική μας παιδεία μας μόλυνε με την δογματική πεποίθηση της μίας και μοναδικής αυθεντικής αλήθειας και έτσι είμαστε πολύ επιρρεπείς στο να γινόμαστε οπαδοί μιας και πολέμιοι όλων των άλλων δρόμων.

Τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν τον οδοιπόρο της ατραπού, είναι ανάλογα της ατραπού που ακολουθεί και της ιδισυγκρασίας του οδοιπόρου και σίγουρα δεν μπορούν να περιοριστούν σε αυτά που περιέγραψε ο Καστανέντα, παρότι θα ταίριαζαν σε έναν συγκεκριμένο τύπο αναζητητή, αλλά μόνο σε αυτόν...

Έρρωσθε...

1572

Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές / Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα

« στις: Φεβρουαρίου 11, 2007, 14:55:03 »

Μόνον στο αρχικό στάδιο κουραζόμαστε. Είναι όπως η γυμναστική που στην αρχή είναι κοπιαστική, επίπονη και "πιανόμαστε", στη συνέχεια όμως η άσκηση βοηθάει να "ξεπιαστούμε", στην ουσία δηλαδή συμβάλλει στην γενική μας καλή κατάσταση και ευεξία.

1573

Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές / Απ: Επίδραση του διαλογισμού στο σώμα

« στις: Φεβρουαρίου 11, 2007, 11:39:13 »

Παρατηρώ ότι ο όρος "διαλογισμός" δεν είναι αυστηρά προσδιορισμένος και το λυπηρό είναι ότι η διαφορετική αντίληψη μιας έννοιας, πολλάκις μας φέρνει σε περιττές αντιπαραθέσεις, ακόμα και αν πολλές φορές συμφωνούμε στην ουσία.
Είναι όμως αναγκαίο να τονίσουμε ότι, τουλάχιστον ο διαλογισμός ΔΕΝ έχει σχέση με τεχνικές χαλάρωσης, όπως πολύ συχνά παρατηρώ από πληθώρα ανθρώπων να τον εκλαμβάνουν έτσι. Πως θα μπορούσε άλλωστε, μια λέξη που είναι σύνθετη της πρόθεσης ΔΙΑ και του ρήματος ΛΟΓΙΖΟΜΑΙ, αυτή η έννοια που κυριολεκτικά δηλώνει την έντονη σκέψη, να φτάνει να εννοεί την μη σκέψη.

Το λάθος έγινε δυστυχώς από ανθρώπους -και δεν είναι λίγοι- άσχετους με τις επίπονες ασκήσεις, αλλά πληροφορημένους επι των εν λόγω τεχνικών μέσω τη πληθώρας εγχειριδίων που κυκλοφορούν, οι οποίοι ΝΟΜΙΖΟΝΤΕΣ ότι έμαθαν τις τεχνικές -χωρίς ποτέ βέβαια να τις ασκήσουν- έσπευσαν να διδάξουν τους αμαθείς αλλά καλοπροαίρετους αναζητητές. Οι τυφλωμένοι έτρεξαν να οδηγήσουν τους κοιμισμένους !

Δυστυχώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγραφεί και να αποδοθεί ολοκληρωμένα χωρίς κίνδυνο να παρανοηθεί -όπως δυστυχώς έχει γίνει- κάθε προχωρημένη εμπειρία. Από την άλλη, αν η πιο βαθια εμπειρία επιτευχθεί πρόωρα, αποτελεί πολύ σοβαρό κίνδυνο.

Ας δούμε όμως ένα παράδειγμα, αναλογικό της πρακτικής του διαλογισμού και ίσως μπορέσουμε να υποψιαστούμε τι περίπου προσμένουμε να πετύχουμε, ή τουλάχιστον στην χειρότερη περίπτωση, ακόμα και αν δεν μας βοηθήσει το παράδειγμα, σίγουρα δεν θα οδηγήσει σε "προχωρημένες" παρανοήσεις.

Ας παρατηρήσουμε μια ρόδα που γυρίζει... Εστιάζουμε το βλέμμα μας σε ένα σημείο της ρόδας και έτσι κατ' ανάγκη το βλέμμα μας "περιστρέφεται " με τον ρυθμό της ρόδας. Όταν καταφέρουμε να ακολουθούμε με το μάτι μας την κίνηση της ρόδας, όταν ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΟΥΜΕ με τον ΡΥΘΜΟ της, ω του θαύματος η ρόδα ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ και μπορούμε με την άνεσή μας πλέον να την μελετήσουμε...

Αναλογικά, αυτό κάνουμε κατά τον διαλογισμό με την σκέψη μας.

Ακόμα όμως και άνθρωποι που είχαν μια βαθιά εμπειρία, αν είναι ανέτοιμοι για αυτήν, μόνον αλήθεια δεν θα αποκομίσουν και δυστυχώς τις δικές τους αντιλήψεις, ερμηνείες και πλάνες, θα σπεύσουν να μας τις μεταδώσουν, θεωρώντας ότι έτσι εκτελούν μια θεϊκή αποστολή. Αλίμονο...

Μας πρόσφερε ευγενώς ο αγαπητός frater ένα απόσπασμα του Μπέμε...
Ο Μπέμε, έχει εντρυφήσει σε μεγάλα βάθη στα μυστήρια και πολλάκις αναφέρεται ως "ο θεόπτης θεόσοφος"...
Ο Μπέμε, σίγουρα είχε βιώσει κάποτε την "Μεγάλη Εμπειρία", όπως περιγράφει στα έργα του...
Ο δυστυχής όμως θεώρησε ότι συνομιλεί με τον Θεό...Όπως και τόσοι άλλοι κατά το παρελθόν που θεωρήθηκαν μύστες, προφήτες κλπ κλπ...

Τότε δυστυχώς δεν ήταν γνωστό με ποιον ή με τι γίνεται η επαφή... Τώρα όμως γνωρίζουμε και έχουμε πλέον την δυνατότητα να εμπειριωθούμε την "Μεγάλη Εμπειρία", χωρίς τον κίνδυνο κατάληψης από αυτήν.

Ατυχώς η ιστορία της ανθρωπότητας έχει δει ποτάμια αίματος, εξαιτίας ιδεοληψιών που εκπορεύθηκαν από "θεόπτες" που θεώρησαν ότι πρέπει να γίνουν το εκδικητικό χέρι του θεού !!!

Ας είμαστε λοιπόν προσεκτικοί και το κυριώτερο, δύσπιστοι μπροστά σε φληναφλήματα δήθεν αυθεντιών και δήθεν φωτισμένων διδασκαλιών. Η αλήθεια, καμμιά αλήθεια δεν διδάσκεται και όποιος καμώνεται ότι διδάσκει την αλήθεια, πλάνες και παρανοήσεις διασπείρει, πλανεμένος και ο ίδιος ή απατεώνας...
Μόνον μεθόδους και τεχνικές μπορούμε να υποδείξουμε, για να φτάσει ο καθένας μόνος του στην αλήθεια, στην πραγματική ΑΛΗΘΕΙΑ...
Γένοιτο.....

1574

Μυστικισμός - Αποκρυφισμός / Απ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΥ Η ΟΧΙ

« στις: Φεβρουαρίου 06, 2007, 01:45:30 »

Ο Θεοs εφτιαξε την αληθεια με πολλεs πορτεs για να δεχεται καθε πιστο που τιs χτυπαει.       Χαλιλ Γκιμπραν

frater

Κάποιος θαύμασε το χρώμα μιας πόρτας και είπε, "αυτή είναι η αλήθεια"...
Άλλος ένας, περιεργάστηκε το υλικό και ανέκραξε, "βρήκα την αλήθεια".
Ο γεωμέτρης μέτρησε τιας διαστάσεις και χοροπήδησε, "επιτέλους κατάλαβα την αλήθεια"...
Ο επιστήμονας ανέλυσε τα πόμολα και περηφανεύτηκε, "να ποια είναι η αλήθεια"...
Ο δάσκαλος έστεκε δίπλα στην πόρτα και δείχνοντάς την δίδασκε,"να την η αλήθεια"...
...
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
...
Κι ένας ταλαίπωρος, σκυφτός ταπεινά, σιωπηρά,αθόρυβα, "άνοιξε και μπήκε"...