Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές
Μην Κρίνεις ίνα μην κριθείς!
Eleni:
--- Παράθεση ---Νομίζω ότι πρέπει να ξεχωρίσουμε πότε η κριτική μας συνοδεύεται από συναίσθημα. Αν είμαστε απόλυτα νοητικοί και η κριτική πηγάζει από καθαρή σκέψη, τότε το ελάττωμα/παράπτωμα του άλλου δε μας αντιπροσωπεύει.
--- Τέλος παράθεσης ---
Θα προσπαθήσω να δω αν γίνεται μια κρίση με τέλεια αποστασιοποίηση του συναισθήματος σε κατάσταση εγρήγορσης. Μέχρι τώρα μόνο σε διαλογισμό μπορώ να πω οτι τα καταφέρνω.
Εδω όμως εχουμε ήδη αναφερθεί σε αρνητικά και θετικά.
Θα ήθελα να δούμε κάτι πάνω σε στη φράση << καθαρή σκέψη>>. Αν και το έχω διαβάσει ως περιγραφή, προσωπικά δεν μπορώ να τοποθετηθώ μια και αμφιβάλλω αν γίνεται να σκεφτούμε ''καθαρά''. Η σκέψη μας νομίζω οτι έχει ''πίσω'' της όλες τις πεποιθήσεις και τις αναμνήσεις μας....άρα δεν είναι ποτέ νέα, εκτός κι αν συναντάμε κάτι εντελώς καινούργιο που δεν μπορούμε ούτε και να το συσχετίσουμε με κάτι ήδη γνώριμο.
Υπάρχει κάποιος τρόπος τέτοιας θέασης των πραγμάτων που μπορούμε να δοκιμάσουμε?
--- Παράθεση ---Σίγουρα, κάποια στοιχεία όσων κρίνουμε θα υπάρχουν και στο δικό μας χαρακτήρα, άλλα όμως όπως αυτά ενός δολοφόνου, ενός παιδεραστή, ενός κλέφτη, ενός βιαστή δε να σχετίζονται με τον δικό μου χαρακτήρα.
--- Τέλος παράθεσης ---
Θα προσπαθήσω να αναλύσω λίγο περισσότερο το συλλογισμό μου...
Οταν ξεφλουδίζουμε τον εαυτό μας και ψάχνουμε να τον γνωρίσουμε [ οσο μπορούμε], δεν σημαίνει οτι θα βρούμε πάντα ευχάριστα πράγματα, ούτε και οτι θα υποταχθούμε η θα ακολουθήσουμε οτι μας εμφανίζεται.
Ουτε και στον δικό μου χαρακτήρα όπως είναι αυτή την στιγμή διαμορφωμένος και στον τρόπο ζωής μου, συνάδουν τα παραπανω.
Αν όμως βρεθώ εγώ, εσυ και όποιοσδήποτε άλλος '' καλός'', ''ηθικός'' κλπ σε τελείως διαφορετικές συνθήκες πως θα αντιδράσουμε?
Σε περίπτωση που κινδύνευσει η σωματική μας ακεραιότητα η της οικογένειας μας....σε συνθήκες πολέμου....η κατοχής....μπορούμε η όχι να σκοτώσουμε, να κλέψουμε κλπ?
Οσον αφορά εμένα πιστεύω οτι θα αν χρειαζόταν να αμυνθώ, δεν θα καθόμουν με δεμένα τα χέρια ανεξάρτητα των ιδεών μου.
Τα δικαστήρια βασίζονται επάνω στούς νόμους και ετσι πρέπει να γίνεται για να μπορούμε να συνυπάρχουμε μέχρι να φτάσουμε σε ένα σημείο που θα κυριαρχεί το αντικειμενικά αγαθό.
Αυτή την στιγμή άσχετα του τι θέλουμε να πιστεύουμε και να προσδοκούμε σαν ομάδες, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την πραγματικότητα που δείχνει οτι το κυριάρχο κοινωνικό σύνολο μόνο ''καλό'' δεν είναι. Γύρω μας συμβαίνουν πράγματα δυσάρεστα οπως πόλεμοι, πείνα, αρρώστιες, κακοποιήσεις κλπ και αυτά υπερβαίνουν για την ώρα. Ομως κανείς μας δεν υπολογίζει οτι μέλη αυτής της κοινωνίας είμαστε και εμεις ....και οι σκέψεις μας δημιουργούν και αυτές....
Avaris:
".....Μην Κρίνεις ίνα μην κριθείς..."
Δηλαδή,
εαν Κρίνω
θα λειτουργήσει ο Νόμος του Αντιπεπονθότος και πάραυτα
θα Κριθώ κι εγώ.....
.........αντιθέτως, εαν δεν Κρίνω κανέναν, και πάλι με την αγαστή σύμπραξη του παραπάνω νόμου, δεν πρόκειται να κριθώ ούτε κι εγώ....
Ωραίο, ακούγεται.....
Δεν θα κρίνω λοιπόν τίποτα και κανέναν.....
Ας κάνει ο καθένας ότι του καπνίσει....κι άσε το Θεό να βγάλει άκρη....
Μην ενοχλείστε, εγκληματείστε κόσμε όσο θέλετε....
Δεν θα σας κρίνω, οπότε, είμαι κι εγώ ελεύθερος να κάνω ότι μου καπνίσει αφού ούτε κι εσείς θα με κρίνετε....
Κι έτσι, θάμαστε όλοι ευχαριστημένοι....
Εσείς, εγώ, το θείο Σχέδιο.....η Νέμεσις....
Τι τέλεια που είναι τα πράγματα.....
Τόσο απλά....
Αρκεί λοιπόν Να μην Κρίνω για να πάνε όλα καλά στον κόσμο....
Χμμμμ
Κι εγώ που θέλω όμως να κρίνω τους πάντες αλλά να μην με κρίνει κανένας?
’σε που και όλοι οι άλλοι αισθάνονται το ίδιο ακόμη και αν δεν το παραδέχονται.....
Οπότε?
Ρε Ψυχή μου, ήταν τόσο απλό τελικά!!!
Να γιατί δεν πάει καλά ο Καταθλιπτικός ετούτος κόσμος......
Οι πάντες θέλουν να κρίνουν τους πάντες αλλά επ' ουδενί δεν θέλουν να κρίνονται....
Νάτο πάλι λοιπόν το "τερατάκι του Εγωϊσμού".....
Trithemius:
Ναι αλλά γιατί δεν θέλεις να σε κρίνουν; Να υποθέσω πως υπάρχουν 3 εκδοχές:
1. Γιατί μέσα σου καταλαβαίνεις πως θα σε "ξεγυμνώσουν" και θα σε στήσουν στον τοίχο.
2. Γιατί πιστεύεις πως είσαι υπεράνω κριτικής, έχεις ξεπεράσει πλέον αυτό το στάδιο/ανάγκη.
3. Γιατί αν σε κρίνουν οι άλλοι θα επηρρεάσουν την αυτοκριτική σου.
Λοιπόν; Υπάρχει μήπως κάτι άλλο; ???
Avaris:
--- Παράθεση από: Anon στις Ιουνίου 01, 2007, 15:51:42 ---Ναι αλλά γιατί δεν θέλεις να σε κρίνουν; Να υποθέσω πως υπάρχουν 3 εκδοχές:
1. Γιατί μέσα σου καταλαβαίνεις πως θα σε "ξεγυμνώσουν" και θα σε στήσουν στον τοίχο.
2. Γιατί πιστεύεις πως είσαι υπεράνω κριτικής, έχεις ξεπεράσει πλέον αυτό το στάδιο/ανάγκη.
3. Γιατί αν σε κρίνουν οι άλλοι θα επηρρεάσουν την αυτοκριτική σου.
Λοιπόν; Υπάρχει μήπως κάτι άλλο; ???
--- Τέλος παράθεσης ---
Εεεε, μπάστα ρε Κουμπάρε....
πήγες κατ' ευθείαν εσύ τώρα στο "Περί Αδυνάτου".....
Καλά μωρέ, και ποιός σου είπε εσένανε (πρόσεξε γιατί επίτηδες μιλάω "εκλαϊκευμένα") ότι η "Κριτική" είναι μόνον η "Ρητορική" και η "’ψογη Φιλοσοφικοψυχολογική"?
Το "κρίνειν" και το "κρίνεσθαι" της Μάζας είναι μόνον το "επιφανειακό", το "επικριτικό", το "καταδικαστικό", το "φανφαρολογικό"....
Είναι το "σας γ*&%# όλους, αλλά μην τολμήσει κανείς και μου "την πει" γιατί θα τον πάρει και θα τον σηκώσει......
Αυτή είναι η περιβόητη "κριτική του όχλου".....
Και όχι μόνον....και των media....αλλά - Ω ΝΑΙ - και της Φωτισμένης Πολιτικής και της εν γένει Κοινωνικής Ηγεσίας.....
Αυτή η "κακώς εννοούμενη" (μονίμως καταδικαστική) "κριτική" ένα μόνον καταφέρνει παντού και πάντα....
Να δημιουργεί "εντάσεις" , "αντιδράσεις" και "καταστροφές"....
Τίποτα δημιουργικό.....στοχεύει στο "συναίσθημα" και πουθενά αλλού.....
Και όπως έχει ειπωθεί "....όποιος αποπειραθεί να αντιμετωπίσει την προπαγάνδα με επιχειρήματα, είναι χαμένος απο χέρι...."
Έτσι, σε βάζει και σένα στο λούκι να "κρίνεις" με τον ίδιο τρόπο για να περνάς μονίμως το γνωστό μήνυμα "....καμία επίθεση δεν θα μένει αναπάντητη....", ξέρεις, ώστε να λειτουργεί "αποτρεπτικά"......
Τώρα, εσύ Anon, τοποθετείς το ζήτημα "ψηλότερα".....
Αναφέρεσαι στην "καλώς εννοούμενη κριτική"....την "Δημιουργική Κριτική"....
Αυτήν πιστεύω όλοι την δέχονται και κανείς δεν θα αντιδρούσε διότι είναι τόσο "έξυπνα, έντεχνα και προσεκτικά διατυπωμένη" που δεν "προσβάλλει το συναίσθημα του δέκτη".....
(άλλωστε, μπορείς να πεις την πιο "χονδρή" επικριτική εκτίμηση προς κάποιον, αλλά να την διατυπώσεις με τέτοιον τρόπο που να μην προσβάλλει....αντιθέτως, να γίνει αποδεκτή με ενθουσιασμό.....
και μπορεί να ξεστομίσεις μια απλή λέξη και να κάνεις τον άλλον τούρμπο......έχει να κάνει με την διατύπωση πιστεύω, την διπλωματία, το τακτ αλλά και το "δημιουργικό" της κριτικής).
Την άλλη, την "κακοπροαίρετη" (και κακώς εννοούμενη "κριτική") που περιέγραψα πιο πάνω είναι που κανείς δεν θέλει.....
Trithemius:
Αν είναι έτσι, τότε δεν υπάρχει ζήτημα. Εγώ εξ αρχής αδιαφορώ για την κακοπροαίρετη κριτική. Δεν βλέπω που θα με ωφελούσε να την ασκήσω ή να αφιερώσω χρόνο για κάτι σχετικό. Φυσικά, σε όλο το συγκεκριμένο thread εγώ αναφέρομαι στην δημιουργική κριτική. ’λλωστε πιστεύω πως μόνον αυτή η κατηγορία κριτικής μας ωφελεί σε κάτι ;)
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση