Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Μυστικισμός - Αποκρυφισμός
Η Νύχτα της Απελπισίας (ή αλλοιώς, "Ατραπός και Κατάθλιψη")
Trithemius:
Όταν η εσωτερική μεταστοιχείωση συναντά τη μαύρη νύχτα της ψυχής:
Είσαι νεκρός επειδή σου λείπει η επιθυμία. Σου λείπει η επιθυμία επειδή νομίζεις ότι την έχεις. Νομίζεις ότι την έχεις επειδή δεν προσπαθείς να δώσεις. Προσπαθώντας όμως να δώσεις, βλέπεις ότι δεν έχεις τίποτα. Βλέποντας ότι δεν έχεις τίποτα, προσπαθείς να δώσεις τον εαυτό σου. Προσπαθώντας να δώσεις τον εαυτό σου, βλέπεις ότι δεν είσαι τίποτε. Βλέποντας ότι δεν είσαι τίποτε, επιθυμείς να γίνεις. Επιθυμώντας να γίνεις, αρχίζεις να ζεις…
Αφιερωμένο στα "παιδιά της νύχτας" ;)
ΣΕΡΑΠΙΣ:
Γιά τους φίλους και αδελφούς που βρίσκονται στο κουκούλι. (κατάθλιψη)
Ο Ορφέας αναφέρει κάτι σημαντικό.
Τρία είναι τα στάδια του οδοιπόρου προσκηνητή,
Έκπληξη, κατάθλιψη, κατανόηση.
Βέβαια ίσως χρειαστεί ένας ειδικός (ψυχοθεραπεία), εάν δεν μπορούμε μόνοι μας να παλέψουμε για κάτι, χρειαζόμαστε συμμάχους που αντιμετωπίζουν καθημερινά τέτοιες καταστάσεις, γιατί κρύβονται πολλές σκεπτομορφές από κάτω, για να βγούμε από αυτή την κατάσταση, μην μένουμε άπραγοι, βρισκόμαστε στο σπήλαιο του Πλάτωνα όπου όλα είναι σκιές τώρα, είναι μιά κατάσταση που μπορεί να αλλάξει, τίποτα δεν είναι μόνιμο, Βιώνουμε κατά τη διάρκεια το κουκούλι της αλλαγής και όλα είναι σαν να έχει πέσει ένα μαύρο πέπλο επάνω μας. Αυτή η κατάσταση είναι περαστική και ο χρόνος εξαρτάται από την ψυχοσύνθεση και την παιδεία την ψυχολογική παιδεία και το περιβάλλον. Θα αναγεννηθούμε, υπόσχεση, χρησιμοποιούμε και τα όπλα της επιστήμης, είναι μυστικίστές και αυτοί με τον τρόπο τους. Μακριά από ανθρώπους πρός το παρών που μας γεμίζουν αρνητικότητα και απαισιοδοξία. Απομάκρυνση από ανθρώπους χωρίς θέληση.
Μετά θα είμαστε γεμάτοι από φώς και κατανόηση θα έχουμε κτήσει τη δική μας ψυχική προσωπικότητα, την πανοπλία, τίποτα δεν θα μπορεί να μας κλονίσει και θα αγαπούμε και την κάθε στιγμή γιατί θα μας θυμίζει την αιωνιότητα,
θα αναγενηθούμε, θα τα καταφέρουμε, θα αλλάξουμε.
Κανένας:
--- Παράθεση από: SERAPIS στις Απριλίου 14, 2008, 17:02:48 ---Βέβαια ίσως χρειαστεί ένας ειδικός (ψυχοθεραπεία)
--- Τέλος παράθεσης ---
Με κατάληλη καθοδήγηση, μπορούμε να γίνουμε γιατροί της ψυχής μας, να κάνουμε μόνοι μας την ψυχανάλυση. Με το δρόμο του εσωτερισμού, τη Δοκιμασία της Σελήνης.
ΔΙΟς ΑΕΤΟς:
Δεν είχα ακούση για ''την νύχτα της απελπισίας''.Μα συνηθήζω να μιλώ για το πηγάδι.Ενα μαύρο βαθύ και σκοτεινό πηγάδι που δεν βλέπεις πουθενά καθόλου φώς.....
Είχα πέσει κι εγώ εκεί,παλιά,πολύ παλιά,όταν τελείωσα όλες τις υποχρεώσεις μου με την οικογένεια,(αρρώστειες,νοσοκομεία,κηδείες κτλ κτλ...) και τελικά σε σχετικά νεαρή ηλικία 26 ετών κατρακύλησα στόν μαύρο πάτο,είτε απο κούραση ψυχική,είτε κι από καρμικό χρέος,δεν ξέρω.
Είχα όμως την μεγάλη καλή τύχη να είμαι μόνη (ένα αυτό) και δεύτερο ότι απο πολύ μικρή λίγο πολύ ασχολιόμουν με διάφορα θέματα φιλοσοφικά ας το πώ κι έτσι,οπότε είχα την άνεση και το πνεύμα να ζητήσω βοήθεια απο ειδηκό και να μήν πανικοβληθώ σαν καμιά ανόητη αδαείς πιτσιρίκα.
**********************
Εγώ απο την άλλη πλευρά,πήρα αγκαλιά το σκυλί μου,εκλεισα πόρτες και παραθύρια κι έκανα βαθειές βουτιές εντός μου.
Πίκρα-ερήμωση-εξαθλιωση-έρεβος-στο τέλος σχεδόν από την απελπισία,δεν ήθελα να βλέπω τα μούτρα μου στον καθρέφτη.Είχα φτάση στον πάτο.10 ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑ ΕΤΣΙ. ****************,μοναξιά,σε απόσυρση,στον πάτο του πηγαδιού...ναιιι....δέκα χρόνια (10) ώσπου...μια μέρα...
Πήγα στον μεγάλο καθρέφτη στο χώλ,κοίταξα τη μούρη μου και είπα δυνατά! ΠΩς ΕΧΕΙς ΚΑΤΑΝΤΗΣΗ ΕΤΣΙ!ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΕ?ΛΙΓΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙς?ΧΟΝΤΡΗ,ΑΠΑΙΣΙΑ,ΘΛΙΒΕΡΗ ΚΑΙ ΑΘΛΙΑ!!!Η ΘΑ ΓΙΝΕΙς ΟΠΩς ΗΣΟΥΝ ΠΡΙΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ Η' ΑΛΛΙΩς ΤΡΑΒΑ ΤΩΡΑ!! ΝΑ ΚΡΕΜΑΣΤΕΙς ΑΝ ΕΧΕΙς ΛΙΓΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ.ΤΩΡΑ!!!!
Κι επειδή ποτέ δεν θέλησα να πεθάνω,ακολούθησα τον μόνο δρόμο που είχα...έτσι κι αλλοιώς στον πάτο του πηγαδιού ήμουν, που αλλού είχα να πάω παρα πρός τα πάνω???ΑΧ...η πορεία πρός τα πάνω είναι ότι ποιό πολύτιμο έχω συλλέξει στην ζωή μου.
Απ'το πηγάδι βγαίνη κανείς γαντζώνωντας κυριολέκτικα με τα νύχια...με τα δόντια...μέσα στο απόλυτο σκοτάδι,έψαχνα ψυλαφιστά,κάτι να κρατηθώ,κάτι ελάχιστο στην αρχή,λίγο να ανέβω,μέρα τη μέρα,λίγο να βγώ πρός το φώς..που δέν έβλεπα..αλλά ήταν θέμα τιμής.Είχα πεί θα βγώ κι έπρεπενα το κάνω ακόμη και στα γκαβά.
Πειθαρχούσα σε κάθε παρόρμηση μου,να ξαναπέσω πίσω,χίλιες φορές ξαναπεφτα λίγο,χίλιες φορές ξαναγαντζωνα τα νύχια σε μάυρα ρυπαρά τοιχώματα..κι όλο ποιό πάνω πάμε Αετέ Διός μην κοιτάς πίσω,γύρω,πουθενά...μόνο πάνω!!!
Μια μέρα,φάνηκε φώς στην άκρη του πηγαδιού.Ναι ήταν φώς..και σιγά σιγά...ανελίχθηκα..με υπομονή,με νύχια καταματωμένα,με γονατα φαγωμένα,βγήκα,έκατσα στο χείλος,ειδα το κόσμο γύρω μου,ήταν αλλοιώς δεν τον θυμώμουν έτσι...κάποιος φίλος μου είπε : ''ΞΥΣΕ ΤΑ ΧΩΜΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΑΠ'ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΣΟΥ...ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΡΑΒΗΞΕς ΚΑΘΩς ΑΝΕΒΑΙΝΕς ΜΕΣΑ ΑΠ'ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ..ΘΑ ΣΟΥ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ..ΦΥΛΑΞΕ ΤΑ''...
Οι άνθρωποι πολλές φορές με κοιτούν περίεργα,χαμογελαστά και με εμπιστοσύνη άλλοτε,κι άλλες φορές με μισό μάτι...ξέρω ξέρω...οι μέν γιατί αισθάνωντε πως μπορούν να ακουμπήσουν με ασφάλεια...οι δε γιατί ότι δεν κατανοούν πρέπη ντε και καλά να το αφανήσουν,όμως....όποιος πέρασε άπο το πηγάδι ΔΕΝ αφανίζετε.
Τον τρόπο τώρα τον μάθαμε,μπορούμε πια να βουτάμε στην εσωτερική ατραπό κατά βούληση έως ενός σημείου σαφώς και να ανασύρουμε πληροφορίες και μνήμες..σαν δικό μας οικείο περιβάλον.Αρκεί τα ''ταξίδια'' στο πηγάδι να γίνοντε με πολύ προσωχή σύνεση,και απόλυτη πειθαρχεία του εαυτού μας.
Κατέθεσα την δική μου εμπειρία ζωής επειδή μου προσέφερε μόνο καλά.Τίποτε κακό ή αρνητικό.Απο την στιγμή που πήρα τη απόφαση να βγώ,σε 6 μήνες με διαλογισμό και προσωπική θέληση,έπαψα να είμαι άρρωστη,αδυνάτησα 18 κιλά,*************,και όλα πάνε περήφημα εδώ και 4-5 χρόνια τώρα :) επείσης μπορώ και βοηθώ τουλάχιστον συμπαραστέκομε διότι καταννοώ βαθειά,άτομα που περνούν παρόμοια προβλήματα και πειθαρχώ σε οποιαδήποτε τάση μου ώστε να είμαι πάντα πράα,ήρεμη,υπομονετική.Κι αυτό νομίζω είναι το ζητούμενο απ'ολη αυτήν τη δοκιμασία...
Με σεβασμό σε όλα τα μέλη
http://www.youtube.com/watch?v=s2ovtc20M3E
__________________________________
'Εγινε επέμβαση στο κείμενο έτσι ώστε να αφαιρεθούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, από τη δημόσια θέα.
ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ:
αγαπητη Διος.....ετσι ειναι....ΑΚΡΙΒΩΣ, αλλα η μοναδικη γοητεια του παρελθοντος ειναι....
οτι εχει ΠΑΡΕΛΘΕΙ....
ΔΥΣΤΥΧΩς......ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ ΑΦΥΣΙΚΟ....Ο,ΤΙ ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ .....το συνηθες.....
ολοι εχουμε τιμωρηθει....σκληρα...για τις ΑΡΕΤΕς ΜΑς.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση