'Αρθρα και συζητήσεις: 'Εσωτερικές Σχολές και Μυητικά Συστήματα > Amorc
ΣΕΚΤΑ....
Rose:
--- Παράθεση από: SERAPIS στις Μαΐου 08, 2008, 01:48:19 ---φυσικά δεν ήταν μόνο Άγιος, ο Φαραώ, κανένας Μύστης δεν είναι μόνο Άγιος, αν χρειαστεί κοβουν και κεφάλια... εξάλλου Άγιος άλλο σημαίνει, αυτά τα πουλάνε στους αφελείς, άγιος όπως γνωρίζεις δεν σημαίνει άβουλος, τους άλλους θέλουν άβουλους όμως.
--- Τέλος παράθεσης ---
'Αγιος σημαίνει "οδηγός" από το ρήμα "'άγω", και αναφερόταν σε «Πνευματικούς Πατέρες ή Κοινωνικούς Οδηγούς». Αδελφέ μου δεν ξέρω αν κατανόησα σωστά, αλλά αν εννοείς ότι ο Ακενατόν ήταν Μύστης, λυπάμαι αλλά θα διαφωνήσω μαζί σου, γιατί και εγώ νόμιζα διαφορετικά σύμφωνα με τις πληροφορίες που μου είχαν δοθεί στο παρελθόν από το Amorc, αλλά τελικά ήταν μία απάτη, όπως και πολλές άλλες πληροφορίες που διακίνησε αυτή η εταιρεία.
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί έρευνα της ομάδας ΑΜΡΑ, με πηγή την Αιγυπτιακή Ιστορία.
...
Ο Αμένοφις IV της 18ης δυναστείας (1550-1295 ), βασίλεψε από το 1353 έως το1335 π.Χ.), περισσότερο γνωστός με το όνομα Aκχενατόν, ήταν ο δεύτερος γιος του Αμένοφι III. Παραδόξως, την περίοδο της βασιλείας του πατέρα του δεν αναπαριστάνεται στις απεικονίσεις μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Το ασυνήθιστο αυτό γεγονός μπορεί να οφείλεται στην ασθενική φύση και το παράξενο παρουσιαστικό του και οδήγησε ορισμένους ιστορικούς στο συμπέρασμα ότι ήταν παραγκωνισμένος από τη φαραωνική οικογένεια. Είτε γιατί ήταν παραγκωνισμένος, είτε –το πιθανότερο– για λόγους σκοπιμότητας, η ανατροφή του ανατέθηκε στο ιερατείο του Ρα στην Ηλιόπολη και όχι στο ιερατείο του Άμμωνα, παραδοσιακού προστάτη του βασιλικού οίκου. Με τον πρόωρο θάνατο του μεγαλύτερου αδερφού του και χάρη στην εύνοια της μητέρας του βασίλισσας Τίυε, της οποίας -όπως και του Αμένοφη- η σχέση τους με τον πρόωρο θάνατο του πρωτότοκου χαρακτηρίστηκε ύποπτη, ο Αμένοφις IV ορίστηκε διάδοχος.
Αμέσως μόλις ο νεαρός Φαραώ ανέβηκε στο θρόνο, έβαλε μπροστά ένα μεγαλόπνοο και προσεκτικά οργανωμένο, όπως αποκαλύπτεται, μεταρρυθμιστικό σχέδιο. Αρχικά η επανάστασή του πιθανόν να ήταν ήπια. Εισηγήθηκε τη λατρεία του Aτόν ως ύψιστου θεού-δημιουργού δίχως να απορρίπτει την άμεσα την ύπαρξη των άλλων θεών, οι οποίοι όμως αυτόματα υποβιβάστηκαν έτσι σε κατώτεροί του. Ο αρχαϊκός Aτόν εξυψώθηκε σε θεό του φωτός, στοργικό πατέρα του δημιουργημένου κόσμου και ταυτίστηκε με τον γερακοκέφαλο Ρα-Αράκχτυ.
Φαίνεται όμως πως η στάση του αυτή δημιούργησε σφοδρές αντιδράσεις και δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Αγανακτισμένος από τις αντιδράσεις που ξεσήκωνε στις Θήβες το παλιό ιερατείο του Άμμωνα, ο Φαραώ αποφάσισε να ακολουθήσει ριζοσπαστικότερες λύσεις. Τον έκτο χρόνο από την άνοδο του στο θρόνο μετέφερε την πρωτεύουσα από τις Θήβες στην καινούργια πόλη που έχτισε στην περιοχή της σημερινής Ελ-Αμάρνα, στα μισά της απόστασης ανάμεσα στη Μέμφιδα και τις Θήβες. Η πόλη ονομάστηκε ΑκχετAτόν («Ορίζοντας του Aτόν») και ήταν αποκλειστικά αφιερωμένη στον Aτόν. Το λαμπρότερο στολίδι της ήταν, φυσικά, ο ναός του θεού.
Περίπου την εποχή που ο Φαραώ μετέφερε την πρωτεύουσά του, έκανε ένα ακόμη βήμα που σηματοδοτούσε την αποφασιστικότητά του να επιβάλλει την νέα λατρεία. Άλλαξε το όνομά του από Αμένοφις (αιγυπτιακά Αμενχοτέπ, «Ο Άμμων είναι ικανοποιημένος») σε Aκχενατόν, δηλαδή, «Εκείνος που προσφέρει υπηρεσία στον Aτόν» ή, σύμφωνα με μια εναλλακτική ανάγνωση, «Φωτισμένη εκδήλωση του Aτόν». Το ίδιο έκανε κι η βασίλισσά του, η Νεφερτίτη.
Λίγο μετά τον ένατο χρόνο της βασιλείας του έκλεισε τους ναούς των άλλων θεών, εξαπέλυσε σκληρές διώξεις κατά των ιερέων του Άμμωνα, όπως και εναντίον όλων των άλλων ιερατείων και διέταξε τη διαγραφή του ονόματός των, καθώς και της λέξης «θεοί» από όλα τα μνημεία της χώρας. Οι διώξεις του επεκτάθηκαν σε ολόκληρη την επικράτεια και καθώς καταδιώκονταν οι ιερείς των άλλων θεών, παράλληλα γκρεμίζονταν και οι ναοί των. Η επιβολή της μοναδικής λατρείας στον μοναδικό θεό Ατόν, με κάθε μέσο και με διώξεις, θανατώσεις και καταστροφές, απλωνόταν σαν λαίλαπα σε όλη την Αίγυπτο.
Όμως ο Aκχενατόν δεν έζησε αρκετά ώστε η θρησκευτική επανάσταση να προλάβει να ριζώσει. Πέθανε τον δέκατο έβδομο χρόνο της βασιλείας του, αποκαρδιωμένος από το θάνατο της μητέρας του, της γυναίκας και πολύτιμης συμμάχου του Νεφερτίτης και μιας από τις έξη κόρες του. Οι νεαροί διάδοχοί του Ζεμένεκχαρα και Τουταγχατόν –που σύντομα άλλαξε το όνομά του σε Τουταγχαμών– δεν θέλησαν να ακολουθήσουν την μανία του πατέρα τους και ίσως και να υπέκυψαν στις πιέσεις του αποδυναμωμένου αλλά ισχυρού ακόμη ιερατείου του Άμμωνα. Λίγο μετά το θάνατό του, ο Aκχενατόν χαρακτηρίστηκε «καταραμένος», η πρωτεύουσά του εγκαταλείφθηκε, τα κτίσματά του καταστράφηκαν και το όνομά του διαγράφτηκε από τα επίσημα αρχεία του κράτους. Η λατρεία του Aτόν συνεχίστηκε μερικά χρόνια ακόμη. Όμως σύντομα εγκαταλήφθηκε και ξεχάστηκε.
Είναι παράξενη συγκυρία ότι εκείνη την εποχή, ένας πρίγκηπας της Αιγύπτου, με μία ορδή σκλάβων -οπαδών του ενός θεού, εξορίστηκε σε μία απομακρυσμένη επαρχία της Αιγύπτου, την Παλαιστίνη. Αργότερα έγινε γνωστός με το όνομα "Μοσέ - Μωυσής".
...
Σύμφωνα με τα παραπάνω ο Ακενατόν όχι μόνο μύστης δεν ήταν, αλλά ένας φασίστας δικτάτορας, που επέβαλε δογματικά το δικό του πιστεύω, καταστρέφοντας τους ναούς άλλων λατρειών.... Ουσιαστικά, ήταν ο πρόδρομος του φασιστικού μονοθεϊστικού1 καθεστώτος που υιοθέτησε αργότερα ο Ιουδαιοχριστιανισμός.
____________________________________________________________________________________
1Ο μονοθεϊσμός είναι φασισμός γιατί διακυρήσει το δόγμα "λατρέψτε μόνο τον δικό μας Θεό." Προωθεί την παγκοσμιοποίηση μια και προσπαθεί απεγνωσμένα να επιβάλλει έναν "όμοιο" τρόπο σκέψης σε όλον τον κόσμο, χωρίς να σέβεται την πνευματική ελευθερία του κάθε ατόμου. Απεναντίας ο πανθεϊσμός, διακυρήσει την Ενότητα των Πάντων, δίνοντας την ελευθερία στον καθένα μας, να ερμηνεύσει και να λατρέψει όπως επιθυμεί τις συμπαντικές αρχές.
Rose:
--- Παράθεση από: SERAPIS στις Μαΐου 08, 2008, 01:48:19 ---Και ο μύθος του Ηρακλή του Ήρωα το δείχνει δεν έκοβε κεφάλια με λουλούδια, διαλαλώντας αγάπη μόνο
--- Τέλος παράθεσης ---
Σύμφωνα με την Καμπάλα, http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,582.0.html ο Ήρωας ('Ηλιος) είναι αποτέλεσμα της εναρμόνισης της Δικαιοσύνης (Σπαθί του 'Αρη), και του Ελέους (Δίας).
Ο 'Αγιος (Δάσκαλος - Θεραπευτής - Πνευματικός Οδηγός) που αντιπροσωπεύει η σφαίρα του Χείρωνα, είναι αποτέλεσμα της εναρμόνισης της Κατανόησης (Κρόνος - Πνευματική Μητέρα) και της Σοφίας (Ουρανός - Πνευματικός Πατέρας).
ΣΕΡΑΠΙΣ:
Ναι Αδελφή, έτσι είναι η πραγματική ιστορία του Μύστη, κατ'εμένα, γιατί έπρεπε να γίνουν αυτά, πριν την εποχή του ιστορικά,ήταν πολύ χειρότερα τα πράγματα, και βέβαια δεν θα τον κρίνω ώς φασίστα, καμμιά φορά χρειάζεται και αυτό. Γιατί άλλες εποχές άλλος τρόπος σκέψης, τότε όλοι ήταν υποψήφιοι νεκροί, αν δεν τους σταματούσε κάποιος, με πειθώ έστω, ο οποίος γνώριζε και περισσότερα, και ο Αλέξανδρος παράδειγμα κατά κάποιους ήταν Μύστης και έμειναν τα έργα του, καθώς ήταν και μαθητής του Σταγειρίτη, και με τη βία έφερε διφωτισμό, αλλά δεν μπορεί να κατηγορηθεί ώς Φασίστας, εκείνες οι εποχές ήταν γεμάτες ανθρώπους θηρία, που μόνο την πυγμή καταλάβαιναν, και στην Ελευσίνα ακόμα δεν υπήρχε δημοκρατία στα μυστήρια, ή αποκάλυψη επέσιρε την ποινή του θανάτου. Όπως και σε πολλές περιπτώσεις θα έπρεπε να χρειάζεται και σήμερα, στους επίορκους που δούλευαν τα μέλη τους. Εξάλλου τότε προσπαθούσαν να αναπτύξουν το "συναισθηματικό" σώμα και χρειάζονταν "οδηγούς=Αγίους", Μύστες και γνώστες, έστω και με απότομες ή βίαιες αλλαγές. Κατά την αποψή μου ήταν από τους μεγαλύτερους Μύστες, εκτός των Ελλήνων.Κατά κείμενα ο Ακενατόν ήταν Αδελφός και φίλος του Μωησή, ιερουργούσαν, μαζί, και με άλλους σχεδίασαν, την νέα Αίγυπτο, γιατί προείδαν την πτώση του Βασιλείου του Νείλου, έτσι λοιπόν τότε αρχίζει και η Ιστορία της Βίβλου που γνωρίζουμε σαν "Εβραική", και η μεταφορά της γνώσης από την Μαύρη χώρα, που ονομαζόταν τότε η Αίγυπτος, στους τόπους της μεσσοποταμίας, που αργότερα ονομάστηκαν εβραίοι κλπ κλπ, διότι Εβραικό φίλο δεν υπάρχει κανονικά, έπρεπε να στηριχθεί η ύπαρξη και να δικαιολογηθεί η πορεία κάποιων λαών στη συσπείρωση, και να διαφυλακτή η γνώση, που στην εξωτερική του μορφή, στην πτώση της δηλαδή, γνωρίζουμε ώς Ιουδαισμό, αλλά αυτό είναι μια τεράστια άλλη Ιστορία, που παραπέμπει στις ανακαλύψεις της αρχαιολογικής εταιρείας της Αμερικής. Υπάρχουν και ολόκληρα συγγράματα, που ασχολούνται με το θέμα.
Σε αυτό που θα συμφωνίσω πλήρως είναι ότι όλο αυτό δεν είναι κληρονομιά όπως ισχυρίζονται κάποιοι μόνο του Amorc, οι οποίοι ξεκίνησαν σαν ένα κολέγιο κάποιων άλλων, δεν είναι λοιπόν οι αυθεντίες, όπως ισχυρίζονται. Η αυθεντία φέρη και το λόγο της πράξης της, και δεν είναι κατώτερη των περιστάσεων.
Ακόμα έχει βαθιά ψυχολογικά κίνητρα το γιατί κάποιοι επιλέγουν τη δημοκρατία ενώ άλλοι την Ιεραρχία, δεν θα ήθελα να επεκταθώ σε αυτό το θέμα.
Απλά ένα παράδειγμα των νόμων της φύσεως, είναι Ιεραρχκοί δεν μεταλάσονται και δεν λειτουργούν "δημοκρατικά" είναι υπεράνω της αντίληψης των θέλω, και η συμβαδίζουμε ή είμαστε εναντίον τους, κατεπέκταση εναντίον του εαυτού μας, κατά την επιστήμη.
Αυτή ήταν και μία από τις παγίδες και εδώ στην Ελλάδα, η κατοικονομία, βλακεία δηλαδή, ας μου επιτρέψεται, κάποιος η είναι ή δεν είναι αυτό που λέει, αυτό οδήγησε σε όλα αυτα που διαδραματίστηκαν στο τότε Ελληνικό AMORC, των κομπογιαννιτών. Δεν εννοώ όλους φυσικά.
Δεν είναι μόνο απόψεις μου, υπάρχουν ολόκληρα έργα που τα πρεσβαίβουν αυτά, ή πάνω σε αυτά, παράδειγμα "Ακενατόν" τίτλος συγράμματος, του Αμερικανού προέδρου της αρχαιολογικής εταιρείας. Αλλά επειδή είναι ένα τεράστιο θέμα αυτό, και μπαίνουμε σε πολλούς δρόμους, καθώς και στην ψυχολογία των μαζών, το πως λειτουργούν δηλαδή, ενοχικά κλπ, και κάτω από ποιές παρορμίσεις, θα μου επιτρέψω, να μην επεκταθώ παραπέρα, και κουράσω.
Ορφέας:
--- Παράθεση από: SERAPIS στις Μαΐου 10, 2008, 03:07:49 ---
Ναι Αδελφή, έτσι είναι η πραγματική ιστορία του Μύστη, κατ'εμένα, γιατί έπρεπε να γίνουν αυτά, πριν την εποχή του ιστορικά,ήταν πολύ χειρότερα τα πράγματα, και βέβαια δεν θα τον κρίνω ώς φασίστα, καμμιά φορά χρειάζεται και αυτό.
--- Τέλος παράθεσης ---
Όχι ! Δεν είναι έτσι η πραγματική ιστορία του Μύστη !!!!
Η πραγματική ιστορία του Μύστη είναι η ιστορία του διαδόχου και βασιλέα Ζωροάστρη που απαρνήθηκε τον θρόνο και την δύναμη εξουσίας για να αφυπνίσει και να βοηθήσει τον άνθρωπο, είναι η ιστορία του διαδόχου και βασιλέα Κρίσνα που εγκατέλειψε τις ανέσεις για να γίνει θεραπευτής και δάσκαλος, θεραπεύοντας και αφυπνίζοντας τον εξαθλιωμένο λαό, αποδεχόμενος στη συνέχεια τα πάθη, την σταύρωση και θανάτωση, είναι η ιστορία του διαδόχου του θρόνου, υιού του βασιλέα Οίαγρου, του θεολόγου Ορφέα που αφιερώθηκε στην υπηρεσία και άφύπνηση του ταλαίπωρου ανθρώπου, απαρνούμενου την κοσμική εξουσία και τους βασιλικούς θρόνους, είναι η ιστορία του πρίγκηπα Βούδα που εγκατέλειψε τις ανέσεις του παλατιού για να βρει την φώτηση και να καταφέρει να απαλείψει από τον άνθρωπο, τον πόνο τη ασθένειας, της ταλαιπωρίας, της μιζέριας....
Η πραγματική ιστορία του Μύστη, είναι η ιστορία του θεού Χείρωνα που δώρησε την αθανασία του για να απαλλάξει τον δοκιμαζόμενο άνθρωπο από το μαρτύριό του....
Κανένας από τους αληθινούς Μύστες και πραγματικούς αναμορφωτές της ανθρωπότητας, δεν σκέφτηκε ποτέ να επιβάλλει την "δήθεν αλήθεια" για το καλό δήθεν των ανθρώπων και γνωρίζουμε ότι οι προαναφερθέντες, είχαν ΚΑΙ την δύναμη ΚΑΙ τα μέσα για να επιβάλλουν ότι επιθυμούσαν....
Ο Ακενατόν, απόγονος πραγματικά φωτισμένων βασιλέων που σεβάστηκαν κάθε διαφορετική λατρεία με αποτέλεσμα η δυναστεία τους να είναι η λαμπρότερη της Αιγυπτιακής ιστορίας, δυστυχώς αποδείχθηκε, όχι μόνον ανεπαρκής και ακατάλληλος ως κυβερνήτης, αλλά κυριολεκτικά απάνθρωπος και στυγνός εγκληματίας απέναντι στον ευημερούντα την εποχή εκείνη Αιγυπτιακό λαό. Είναι ψευδής μύθος, ότι δήθεν τα χρόνια εκείνα ήταν επιβεβλημένες οι καταδυναστευτικές πρακτικές, για τον απλούστατο λόγο ότι ο πατέρας του και οι παπούδες του, από τον καιρό που έδιωξαν τους Υκσώς, κυβέρνησαν την Αίγυπτο με σεβασμό σε όλους τους θεούς, σε όλες τις λατρείες, τα ιερατεία και τους πιστούς των, φέρνοντας για διακόσια περίπου χρόνια μια πρωτόγνωρη ανάπτυξη, πολιτιστική και πολιτισμική εξέλιξη, ειρήνη και ευημερία που συνοδεύτηκε από πρωτοφανή δημιουργικότητα. Έτσι η ιστορία σήμερα στέκεται με δέος στην λαμπρή - την λαμπρότερη - αυτήν περίοδο της Αιγυπτιακής ιστορίας, της χρυσής εποχής της Αιγύπτου κατά την περίοδο της 18ης δυναστείας.
Κατάφερε όμως ο απομακρυνθείς από τον ίδιο τον πατέρα του από το παλάτι και από την δυνατότητα να ηγηθεί της Αιγύπτου, με την βοήθεια της μητέρας του και με ύποπτες μεθόδους, να αναρριχηθεί στο θρόνο όταν ο αδελφός του και νόμιμος διάδοχος του θρόνου "πέθανε" ξαφνικά και αναπάντεχα.
Φυσικά το μόνο έργο που τον ένοιαζε ήταν η υπερβολική ματαιοδοξία του και όχι η ευημερία της χώρας και του λαού του. Μόλις κατάφερε να θρονιαστεί στην εξουσία, ξεκίνησε έναν πρωτοφανή διωγμό σε όσους δεν συντασσόταν τυφλά μαζί του. Θεώρησε ότι υπήρχε κίνδυνος από τα άλλα ιερατεία αμφισβήτησής του -φοβούμενος για τον θρόνο του όπως κάθε δικτάτορας της ανθρώπινης ιστορίας- και έτσι ξεκίνησε έναν αγώνα εξολόθρευσης κάθε διαφορετικής φωνής και αντίληψης. Έτσι, ο πλουραλλισμός που εγγυάται την εξέλιξη, πνίγηκε από την μονομανία του -ελέω θεού - στυγνού δικτάτορα Ακενατόν. Τις διώξεις ακολούθησαν οι καταστροφές των ιερών και η αισχρή προσβολή των άλλων θεών και της αθώας πίστης των απλών ανθρώπων.
Μετά βέβαια από τις αιματηρές βαρβαρότητες των δικτατόρων, μόλις εξολοθρεύσουν κάθε πιθανή αμφισβήτηση και εδραιωθούν με αίμα αθώων στην εξουσία, αρχίζει το αναστηλωτικό τους πρόγραμμα. Όχι βέβαια για τον λαό, αλλά για την αθεράπευτη και ακόρεστη μονομανία και ματαιοδοξία τους. Φυσικά δεν του αρκούσε πλέον το πατρικό -φτωχό - παλάτι, ούτε αρκέστηκε στο χτίσιμο ενός νέου παλατιού.... Η αρρωστημένη ματαιοδοξία του τον οδηγούσε στο χτίσιμο ολόκληρης νέας πόλης, αντάξιας του μεγαλειώδους εγωισμού του....
Φυσικά, με τα απάνθρωπα και αποπτρόπαια έργα του και με τον απεριόριστα επαρμένο εγωισμό του, προκάλεσε την θεία δίκη και έστρεψε εναντίον του την ίδια την Νέμεση....(Γνωρίζουμε πλέον ιστορικά ότι τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα έζησε με τρομερές δοκιμασίες και φοβερές ασθένειες και έφτασε τελικά σε ένα οικτρό τέλος). Μετά τον θάνατό του οι δυσαρεστημένοι και κατατρεγμένοι Αιγύπτιοι, κατέστρεψαν τα αλαζονικά έργα του και διέγραψαν παντελώς τον βέβηλο αυτόν βασιλιά από το βιβλίο των βασιλέων. Εξαιτίας του απάνθρωπου αυτού και ανόητου φαραώ, τέλειωσε άδοξα και με τρομακτικές εσωτερικές συνέπειες η λαμπρότερη περίοδος βασιλείας της Αιγύπτου.
Όχι !!!! Αυτό δεν είναι έργο Μύστη, ούτε καν απλού λογικού ανθρώπου.... Είναι έργο ματαιόδοξου, ποταπού και υπερεγωιστή δυνάστη, που με φασιστικές μεθόδους και με αιματηρές και καταστροφικές δώξεις, προσπαθεί να επιβάλλει την μονομανία και την μονοκρατορία του....
Όχι αυτό δεν είναι έργο Μύστη, είναι έργο παρανοϊκού μισανθρώπου, είνα έργο παράλογου δικτάτορα....
Ορφέας:
--- Παράθεση από: SERAPIS στις Μαΐου 10, 2008, 03:07:49 ---
.......Κατά κείμενα ο Ακενατόν ήταν Αδελφός και φίλος του Μωησή, ιερουργούσαν, μαζί, και με άλλους σχεδίασαν, την νέα Αίγυπτο, γιατί προείδαν την πτώση του Βασιλείου του Νείλου,......
--- Τέλος παράθεσης ---
Δυστυχώς με τα απάνθρωπα έργα του ο Ακενατόν δεν σχεδίασε την νέα Αίγυπτο αλλά έβαλε την αισχρή σφραγίδα του ως ταφόπλακα στην πιο λαμπρη περίοδο της Αιγυπτιακής ιστορίας. Φυσικά ως παρανοϊκός εγκληματίας, δεν είχε καμιά δυνατότητα να προβλέπει και να ενοράται το μέλλον της Αιγύπτου. Σίγουρα όμως κατάφερε να επιφέρει τέτοιου μεγέθους αποδιοργάνωση και καταστροφή, ώστε η χώρα να κάνει σχεδόν εκατό χρόνια για να συνέλθει, όταν οι ανασυγκροτητές φαραώ με το όνομα Ραμσής, έδωσαν πάλι μια αίγλη στην ιστορία της Αιγύπτου.
Φυσικά ο Μωυσής, δεν ιερούργησε ποτέ με τον παρανοϊκό αυτόν δικτάτορα, καθότι η επίσημη και ανεξάρτητη από ιουδαιοχριστιανικές επιρροές ιστορία, τον τοποθετεί τουλάχιστον εκατό χρόνια μετά τον Ακενατόν. Σίγουρα όμως ο Μωυσής ήταν "αδελφός και φίλος" με τις απάνθρωπες ιδέες και πρακτικές του Ακενατόν, γιατί εφάρμοσε και επέβαλε επακριβώς το δόγμα του Ακενατόν, με μία μόνον διαφορά. Στη θέση του θεού Ατόν, τοποθέτησε τον θεό Ιεχωβά - Κρόνο, του οποίου ιερέας ήταν ο πεθερός του Ιοθόρ. Η επιβολή του ενός θεού και μίας και μοναδικής λατρείας, με την απάνθρωπη μέθοδο των αιματηρών διωγμών των άλλων θεοτήτων και ιερατείων και τις σφαγές των πιστών άλλων θεών, ήταν το παράλογο και απάνθρωπο που αντέγραψε ο Μωυσής από τον Ακενατόν και μεταβίβασε στους Εβραίους και αργότερα στην εβραϊκή αίρεση του ιουδαιοχριστιανισμού. Την αποτρόπαια αυτήν δογματική επιβολή την πλήρωσε με ποταμούς αίματος ο Ελληνισμός και ολάκερος ο κόσμος. Αποτέλεσμα της ανήκουστης και απάνθρωπης αυτής πρακτικής είναι η ευνουχισμένη και παρωπιδιστική αντίληψη που μαστίζει τον "υποτίθεται" πολιτισμένο σημερινό άνθρωπο, που καταδυναστεύει και ποδηγετεί στον σκοταδισμό, τον σύγχρονο Έλληνα....
ΕΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΕΣΕΤΑΙ....
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση