'Αρθρα και συζητήσεις: 'Εσωτερικές Σχολές και Μυητικά Συστήματα > Άλλες σχολές

Ακαδημία Phoenix Rising

<< < (2/8) > >>

Rose:
http://www.phoenixrising.org.gr/el/academy/teachers/sasha-chaitow/

Σάσσα Τσέϊτοου

Διδάσκει:
Εισαγωγή στον Δυτικό Εσωτερισμό
Εισαγωγή στη Μύηση (διαθέσιμο από το 2012)
Αλχημεία: Θεωρία και Πράξη (διαθέσιμο από το 2012)

Η Σάσσα Τσέϊτοου είναι η ιδρύτρια και διευθύντρια της Ακαδημίας Phoenix Rising.

Είναι υποψήφια διδάκτωρ στο Κέντρο Δυτικού Εσωτερισμού του Πανεπιστημίου του Έξετερ της Αγγλίας, ενώ κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο Μάστερ στον Δυτικό Εσωτερισμό από το ίδιο πανεπιστήμιο, και Μάστερ Αγγλικής Φιλολογίας του Παν/μίου Ινδιανάπολης.

Είναι αναπληρωματική καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Ινδιανάπολης, Αθήνα, όπως και ερευνήτρια, ζωγράφος, συγγραφέας και διοργανώτρια εκδηλώσεων, ενώ παλαιότερα έχει εργαστεί ως καθηγήτρια Αγγλικών, μεταφράστρια και δημοσιογράφος. Τα ακαδημαϊκά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την τέχνη και τον εσωτερισμό, τις θεωρίες συνειδητότητας, τη μύηση, στοιχεία του Γνωστικισμού και της ιστορίας του Ελληνικού Τεκτονισμού. Ως ζωγράφος, έχει πραγματοποιήσει 6 ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα και Κέρκυρα, εξερευνώντας  στοιχεία του συμβολισμού και του σουρρεαλισμού. (Για πίνακές της πατήστε εδώ).

Η Σάσσα διήυθυνε το 1ο Διεθνές Συνέδριο Phoenix Rising, με τίτλο “Μια Κοινωνία που Πεθαίνει, ή μια Αναγέννηση για τον 21ο Αιώνα,” 6 & 7 Νοεμβρίου 2009 στην Αθήνα. Επίσης υπήρξε υπεύθυνη συντονισμού του συνεδρίου  Esoteric Quest, με φορέα το New York Open Center, με θέμα τα Αρχαιοελληνικά Μυστήρια στη Σαμοθράκη, το 2008.

Σπουδές:

•ΜΑ Δυτικού Εσωτερισμού, Παν/μιο Έξετερ, 2008
•ΜΑ Αγγλικής Φιλολογίας, Παν/μιο Ινδιανάπολης, 2004
•ΒΑ Επικοινωνιολογίας, Παν/μιο Ινδιανάπολης, 2002
•Ελεύθερες Τέχνες, Σχολή Βακαλό, 2000
Δημόσιες Ομιλίες:

•Φοβού τους Τίτανες και Δώρα Φέροντες: Η Τέχνη, η Φαντασία, και η Μύηση, 1ο Διεθνές Συνέδριο Phoenix Rising, Παν/μιο της Ινδιανάπολης, Αθήνα 7/11/2009
•Κέρκυρα, Κάμινος των Αλλαγών: Ένα Πολυπολιτισμικό Νήσι Τεκτονικών Μυστικών, 2ο Διεθνές Συνέδριο  ESSWE, Πρωτεύουσες Ευρωπαϊκού Εσωτερισμού και Διαπολιτισμικού Διαλόγου,   Παν/μιο Στρασβούργου, Maison Interuniversitaire des Sciences de l’Homme-Alsace (MISHA), 2-4/6 2009
•Ιερή Φλόγα: Ο Πανενθεϊσμός στη Φιλοσοφία και το Έργο του Νικολάι Ρέριχ, Ετήσιο Συνέδριο Τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας, Παν/μιο της Ινδιανάπολης,  29 May 2009
•Η Αλχημική Εικονογράφηση του “Αταλάντα Φούγιενς” του Μιχαήλ Μάϊερ ως Μυητική Οδός, Φιλοσοφικός Σύλλογος “Κλειδόλιθος”, Μάρτιος 2009
•Το Μάτι της Καταιγίδας: Ο Προμήθειος Άνθρωπος και η Εσωτερική Αντίσταση στον Διαφωτισμό, Συνέδριο Διαθρησκευτικού Διαλόγου σε σχέση με τη Λογοτεχνία και τα ΜΜΕ, Παν/μιο της Ινδιανάπολης, Μάϊος 2008
•Οι Σκεπτομορφές και η Δύναμη της Δημιουργικής Διαδικασίας, Ετήσιο Συνέδριο Τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας, Παν/μιο της Ινδιανάπολης, Νοε. 2004
•Η Συναισθησία και το Χρώμα των Λέξεων, Ετήσιο Συνέδριο Τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας, Παν/μιο της Ινδιανάπολης, Νοε. 2003

Δημοσιεύματα:

•Συμμετοχή με 4 κεφάλαια στο: Τεκτονισμός: Η Μεγαλύτερη Μυστική Αδελφότητα, Θεσσαλονίκη¨Εκδόσεις Αρχέτυπο, Δεκ. 2009
(Συντονιστής: Γιώργος Ιωαννίδης, Λοιποί Συγγραφείς: Ιορδάνης Πουλκούρας, Στέφανος Ελμάζης, Ίων Κυδωνιάτης, Νίκος Ηλιόπουλος)
•“Η Κατανόηση και Χρήση Διαισθητικών Ικανοτήτων¨ και “Συναισθησία” στο: Leon Chaitow, Palpation and Assessment Skills, (3rd edn), Edinburgh: Churchill-Livingstone-Elsevier, Dec. 2009
•Η Αλχημική Εικονογραφία του Μιχαήλ Μάϊερ ως Μυητική Οδός, Αθήνα: Ίσιδα, (προσεχώς)
•Συμμετοχή στο Journal for the Research of Freemasonry and Fraternalism (JRFF) – Ακαδημαϊκό Περιοδικό για την Έρευνα του Τεκτονισμού και Συγγενών Αδελφοτήτων.
•Διάφορα άρθρα για το περιοδικό Άβατον, περιλαμβάνοντας:
◦Πανεπιστημιακές Σπουδές στον Δυτικό Εσωτερισμό (συνέντευξη) Σεπτέμβριος 2008
◦Μυητικές Εταιρείες Σήμερα (αφιέρωμα) Μάϊος 2009
◦Συμπαθητικός Εμπειρισμός (Οκτώβριος 2009)
◦Ακαδημαϊκή Έρευνα και Εσωτερισμός: Φίλοι η Εχθροί; (Οκτώβριος 2009)
◦2013: Οι Ενδείξεις για την Εμφάνιση μιας Νέας Συνείδησης (Ιανουάριος 2010)
◦ARS MORIENDI: Η Ξεχασμένη Τέχνη του Καλού Θανάτου (Mάρτιος 2010)
◦Το Σύμπαν είναι ένα Γιγάντιο Ολογράφημα (Μάϊος 2010)

Επερχόμενα Δημοσιεύματα:

•“Κέρκυρα, Κάμινος των Αλλαγών: Ένα Πολυπολιτισμικό Νήσι Τεκτονικών Μυστικών” Στα πρακτικά του 2ου Διεθνούς Συνεδρίου  ESSWE, Πρωτεύουσες Ευρωπαϊκού Εσωτερισμού και Διαπολιτισμικού Διαλόγου, εκδόσεις Παν/μίου Στρασβούργου (υπό έκδοση)
•“Σκοτεινές Ημέρες: Ένας Διαρκής Κίνδυνος: Η Αναβίωση της Αρχαιοελληνικής Λατρείας και η Ακροδεξιά,”  στο βιβλίο: Μελέτες Εσωτερισμού: Εσωτερισμός, Θρησκεία, Πολιτική, 3ος Τόμος, Συντονιστής: Δρ.Arthur Versluis, Εκδόσεις Παν/μιου Πολιτείας Μίτσιγκαν (υπό έκδοση)
•“Χτίζοντας Γέφυρες: Οι Ευθύνες και Συνέπειες της Ακαδημαϊκής Μελέτης του Εσωτερισμού τον 21ο Αιώνα,” στα πρακτικά του 3ου Διεθνούς Συνεδρίου για τα Μυστικιστικά και Εσωτερικά Κινήματα στην Θεωρία και στην Πράξη, Παν/μιο Βλαντιμίρ, Ρωσία (υπό έκδοση)

Άλλες Δραστηριότητες

•Υπεύθυνη Συντονισμού Ελλάδας για το Συνέδριο Esoteric Quest: Αρχαιοελληνικά Μυστήρια και Φιλοσοφία, Σαμοθράκη, 2008
•Αναπληρώτρια καθηγήτρια (Γνωστικισμός) στο μάθημα Παγκόσμιες Θρησκείες στο Παν/μιο Ινδιανάπολης, από το 2008
•Διευθύντρια του 1ου Διεθνούς Συνεδρίου Phoenix Rising, Θάνατος και Αναγέννηση στη Φιλοσοφία, τις Τέχνες, την Λογοτεχνία: Μια Κοινωνία που Πεθαίνει ή μια Αναγέννηση για τον 21ο Αιώνα, Παν/μιο Ινδιανάπολης, Νοέμβριος 2009

Rose:
http://www.exeter.ac.uk/postgraduate/degrees/history/esotericismma/

MA Western Esotericism by Distance LearningLocation
Streatham Campus, Exeter

This part-time distance learning MA is the only one of its kind in the UK and is based in the Centre for the Study of Esotericism. It is designed for graduates wishing to develop their expertise in the study of Western Esotericism, introducing you to this new and expanding field of academic study by providing a grounding in its historical, theological, and philosophical aspects.

The MA is designed to enable you to investigate the Western esoteric tradition from the Hellenistic period in late antiquity through the Renaissance and early modern period to the present. There are three main objectives. Firstly, to develop an understanding of the fundamental characteristics which define esoteric spirituality (correspondences, living nature, intermediaries and hierarchies, transmutation of the soul). This spirituality often manifests as a form of religious experience, while offering a perspective upon the individual soul in the context of nature and the universe. Secondly, to gain insight into the social, religious and philosophical changes which are conducive to esotericism. Thirdly, to study a number of primary sources, showing the changing content, concerns and purposes of esotericism over the centuries.

You can study this degree from anywhere in the world: assessment modules are taken as distance packages, which may be supplemented by non-mandatory attendance at study-days involving seminars and workshops at Exeter. These take place once a term. Students who accumulate 60 credits through the assessment modules qualify for the Postgraduate Certificate; students who accumulate 120 credits, either through the assessment modules only, or through a combination of assessment modules and the dissertation qualify for the Postgraduate Diploma. The full MA is awarded to those students with 180 credits.

http://www.exeter.ac.uk/postgraduate/degrees/history/esotericismma/structure/

MA Western Esotericism by Distance LearningProgramme structure
Total credits required: 180

Compulsory modules
•The Western Esoteric Traditions: Historical Survey and Research Methods (45)
•Dissertation (60)
Option modules
75 credits from:

•Alexandrian Hermetism, Neo-Platonism and Astrology (15)
•The Hermetic Art of Alchemy (15)
•Renaissance Kabbalah and Its Influence (15)
•Rosicrucianism and Freemasonry (15)
•Theosophy and the Globalisation of Esotericism (30)
•Esoteric Traditions in English Literature and Society 1550 - 1670 (15)
•Sufism and Islamic Devotional Life (15)
•Gnosticism Old and New: The Discovery of the Divine Self (30)
•Witchcraft in History (30)
•The Disenchantment of the World? Society and the Supernatural in Early Modern Europe (30)
Assessment
By extended essays, completion of a bibliographic diary and a 20,000-word dissertation.

Rose:
http://sashanonserviat.net/blog/2009/11/14/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-phoenix-rising/

Περίληψη & Συμπεράσματα Συνεδρίου Phoenix Rising
Nov 14, 2009

Ο Θάνατος και η Αναγέννηση στην Φιλοσοφία, την Τέχνη, και την Λογοτεχνία
Μια Κοινωνία που πεθαίνει, ή μια Αναγέννηση για τον 21ο Αιώνα;

Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Ινδιανάπολης, Αθήνα
Μάρκου Αυρηλίου 5, Πλάκα
6-7 Νοεμβρίου 2009

ΠΕΡΙΛΗΨΗ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

Το Συνέδριο Phoenix Rising είχε αρκετούς στόχους, πρωτίστως την εξερεύνηση του ερωτήματος του συνεδρίου, δηλαδή κατά πόσο οι αρχαίες φιλοσοφίες, οι εσωτερικές παραδόσεις, και το όχημα των τεχνών, μπορούν να υποδείξουν κατευθύνσεις για αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε Αναγέννηση για τον 21ο αιώνα εν όψει των
πολυδιάστατων κρίσεων που αντιμετωπίζει ο Δυτικός πολιτισμός. Ένας επιπλέον  τόχος αφορά το ζήτημα της μεθοδολογίας, της προσέγγισης, και του σκοπού της μελέτης αυτών των θεμάτων, ιδιαίτερα όσον αφορά στην Ακαδημαϊκή Μελέτη του Δυτικού Εσωτερισμού όπως και στον ρόλο και την αντιμετώπιση των ανθρωπιστικών επιστημών στα Δυτικά Πανεπιστήμια. Επιπλέον, το συνέδριο στόχευε στη δημιουργία διαλόγου μεταξύ Ελλήνων και ξένων ερευνητών σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα

Ως διοργανώτρια του συνεδρίου με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι και οι τρεις στόχοι επιτεύχθηκαν και ότι η μέχρι τώρα υποδοχή μαρτυρά πως όλοι οι συμμετέχοντες – τόσο οι ομιλητές όσο και το κοινό – έφυγαν με πολλή τροφή για σκέψη και περεταίρω συζήτηση. Η προσέλευση του κοινού ήταν εξαιρετικά μεγάλη – περι τα 350 άτομα παρακολούθησαν κατά τη διάρκεια των 2 ημερών του συνεδρίου, ενώ τα απογεύματα ειδικά, σχεδόν γέμισε η αίθουσα (χωρητικότητας 200 ατόμων).

Το πρόγραμμα του συνεδρίου οργανώθηκε με βάση τέσσερις θεματικές ενότητες: Την κλασική και σύγχρονη φιλοσοφία σε σχέση με τα θεμέλια του πολιτισμού, και πιθανές κατευθύνσεις που θα μπορούσαν να θεμελιώσουν μια «νεα Αναγέννηση», οι  Εσωτερικές Φιλοσοφίες και τι θα μπορούσαν να προσφέρουν σε έναν τέτοιο στόχο, τις τέχνες ως όχημα μέσα από το οποίο μεταδίδονται τέτοιου είδους ιδέες, και τα πρακτικά ζητήματα που περιβάλλουν ένα τέτοιο ερώτημα. Οι τέσσερις ομιλίες από τους Arthur Versluis, Scott Olsen, Julia Cleave, και AlanCardew, οργανώθηκαν σύμφωνα με τις ίδιες θεματικές ενότητες.

Ομιλίες

 Την πρώτη ομιλία παρουσίασε ο Δρ. Arthur Versluis από το Παν/μιο του Μιτσιγκαν, συζητώντας τα φαινόμενα και τους παράγοντες που ίσως να οδηγούν στην ανάπτυξη νέων πολιτισμών. Έθεσε πολλά σημαντικά ερωτήματα, μερικά εκ των οποίων παραμένουν ανοικτά, σε σχέση με τους τρόπους με τους οποίους οι κλάδοι μας μπορούν να συμβάλλουν σε ένα τέτοιο φαινόμενο, ενώ τόνισε την παρούσα κατάσταση των ανθρωπιστικών επιστημών και την αδυναμία τους να στηρίξουν οποιασδήποτε μορφής πολιτισμική εξέλιξη. Επιχειρηματολογώντας υπέρ της επανεξέτασης της Πλατωνικής παράδοσης κατά την οποία ο δυισμός που οδήγησε στην παρούσα κατάρρευση του πολιτισμού μας, μπορεί να συμφιλιωθεί, άφησε ένα ανοιχτό ερώτημα που αφορά τον βαθμό στον οποίο το εκπαιδευτικό σύστημα αφ’εαυτού του δεν είναι πια σε θέση να υποστηρίξει μια πολιτισμική αναγέννηση που τόσο χρειαζόμαστε, και αναρωτήθηκε τι εναλλακτικές επιλογές μπορεί να προσφέρει η Πλατωνική ακαδημαϊκή παράδοση.

 Το πρώτο πάνελ ξεκίνησε με την εργασία του Δρ. David Fideler, που εξέτασε την κλασσική οπτική μιας ζωντανής φύσης και έμψυχου Κόσμου, πως η ιδέα αυτή επανεμφανίστηκε κατά την Αναγέννηση, ειδικά στην Φλωρεντία, έφθινε με την έλευση της μηχανιστικής κοσμοθεώρησης της Επιστημονικής Επανάστασης, και πως στις
μέρες μας εμφανίζεται ξανά με βάση τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις. Ο Δρ. Fideler επιχειρηματολόγησε πως η Αναγέννηση και η πολιτισμική αναζωογόνηση μπορεί να επιτευχθεί μονάχα όταν ένας πολιτισμός τοποθετείται σε μια «ζώσα κοσμόπολη» διότι η ανθρώπινη δημιουργικότητα είναι ριζωμένη, και πρέπει να συμμετέχει,
στις βαθύτερες δημιουργικές ενέργειες της κοσμικής ύλης. Άρα, η πολιτισμική αναγνώριση και πρόσβαση στις ενέργειες του ζωντανού σύμπαντος, όπως και η απόρριψη της μηχανιστικής κοσμοθεώρησης είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την πολιτισμική αναζωογόνηση και την αναγέννηση, αν και δεν αποτελούν απόλυτη εγγύηση ότι θα συμβεί.

 Ο Vincent McEvilly (ΜΑ Δυτ. Εσωτερισμού, ΜΑ Φιλοσοφίας) παρουσίασε μια περίπλοκη διάλεξη σχετικά με τους ορισμούς της πραγματικότητας και του ρεαλισμού, συγκρίνοντας την βιωσιμότητα και την πρακτικότητα της ατομικής εμπειρίας που είναι ριζωμένη στην ευρύτερη έννοια της μεταφυσικής, σε σύγκριση με την ατομική κατανόηση αρχετυπικών βιωμάτων σε σχέση με την σύγχρονη πραγματικότητα, ενώ εξερεύνησε το βαθμό στον οποίο η παραδοσιακή έννοια της εσωτερικής παγκοσμιότητας είναι βιώσιμη στην σύγχρονη πραγματικότητα.

Ο Sander Kalverda (ΜΑ Δυτ. Εσωτερισμού, ΜΑ Φιλοσοφίας) διέσχισε τα όρια μεταξύ φιλοσοφίας και θρησκείας στην ομιλία του για την εν δυνάμει αγγελική φύση του ανθρώπου, βασισμένη στις Νεοπλατωνικές παραδόσεις. Σκιαγραφώντας τις ακαδημαϊκές προσεγγίσεις στα θέματα αυτά, πρότεινε ότι η αναδυόμενη έρευνα των εσωτερικών φιλοσοφιών και θρησκευτικών συστημάτων μπορεί να φωτίσει τις πτυχές των πνευματικών μας ιδιοτήτων ώστε να ισορροπήσει την μέχρι τώρα περιορισμένη μας προσέγγιση προς την πνευματικότητα.

 Ο Δρ. Στάνλεϋ Σφήκας αποκάλυψε τις πολυσύνθετες έννοιες της εξελικτικής θεολογίας σύμφωνα με τις έρευνες του Bergson και του Whitehead όσον αφορά στα θεολογικά παράδοξα και τις αντιφάσεις στο θέμα της Θεϊκής Παντοδυναμίας. Πρότεινε ένα εξελικτικό μοντέλο που εξηγεί και στηρίζει πιο αποτελεσματικά τα ρεύματα της εποχής μας. Μια τέτοια προσέγγιση όχι μόνο συμφιλιώνει τις θεολογικές αντιθέσεις και αντιφατικότητες, αλλά λειτουργούν ως μεταφυσική βάση μιας νέας  θεολογίας που οντολογικά ευσταθεί απέναντι στην θεωρία της εξέλιξης, των νεοπαγών πολιτισμών και της κβαντικής θεωρίας, παρέχοντας μια προσέγγιση που απαντά στις ανάγκες της εποχής μας.

Ο Δρ. Scott Olsen ταξίδεψε το κοινό μέσα από ένα ευρύ φάσμα φιλοσοφικών θεμάτων σε σχέση με τις άπειρες δυνατότητες για την εξέλιξη και διεύρυνση της ανθρώπινης συνειδητότητας, αναφερόμενος και στους εγγενείς κινδύνους και στις ευθύνες που συνοδεύουν τέτοιου είδους εμπειρίες και πρακτικές. Έθεσε το βαρύ ερώτημα σχετικά με τον βαθμό στον οποίο οι φιλόσοφοι και όσοι έχουν βιώσει τέτοιου είδους καταστάσεις ανυψωμένης συνειδητότητας φέρουν και ευθύνη απέναντι στην κοινωνία και τον πολιτισμό, και αναφέρθηκε σε πλήθος προσωπικών εμπειριών παράλληλα με επιστημονικές έρευνες, καταλήγοντας σε μια πρόταση για την στενή επιστημονική επανεξέταση της βιωματικής γνώσης με στόχο μια νέα προσέγγιση της  συνειδητότητας.

Ο Thomas Karlsson (ΜΑ Δυτ. Εσωτερισμού) άνοιξε το δεύτερο πάνελ που αφορούσε καθαρά εσωτερικές παραδόσεις. Σκιαγράφησε τις επιρροές, τα αποτελέσματα και τις δυνατότητες της Αιώνιας Φιλοσοφίας μέσα από την περίπτωση του Johannes Bureus, ενός Σουηδού λόγιου του 17ου αιώνα, ο οποίος σύστησε τη δική του μορφή συγκριτικού εσωτερισμού μέσα από τον συνδυασμό της Χριστιανικής Καμπαλά του Πίκο ντελλα Μιράντολα και του Γιοχάνες Ροϋχλιν με τις Σκανδιναβικές ρουνικές παραδόσεις, σχηματίζοντας την επονομαζόμενη «Γοτθική Καμπαλά». Στη συνέχεια ιχνηλάτης τις επιρροές αυτού, αλλά και άλλων συγκριτικών συστημάτων στην μεταγενέστερη εξέλιξη αποκρυφιστικών και εσωτερικών ταγμάτων, εξηγώντας τις δυνατότητες που προσφέρουν στην εσωτερική σκέψη τέτοιου είδους συγκριτικά συστήματα.

Ο Δρ. Λέανδρος Λεφάκης παρουσίασε μια ζωηρή κι εμπνευσμένη ομιλία σχετικά με την αρχετυπική αλληλεπίδραση μεταξύ επιστημονικού ορθολογισμού και εσωτερικής παράδοσης όπως αυτές εμφανίζονται στην Τεκτονική φιλοσοφία, ενώ πρότεινε πως η εγγενής έλλειψη διαχωρισμού μεταξύ επιστημονικής και εσωτερικής προσέγγισης που χαρακτηρίζει τον Τεκτονισμό, παρέχει ένα εποικοδομητικό πρότυπο για την ενσωμάτωση αυτών των διχασμένων τρόπων σκέψης σε μια νέα και δυναμική κοσμοθεωρία που μπορεί να απελευθερώσει την συνειδητότητα και να παρέχει πρότυπο για την νέα εποχή.

 Ο Derek Bain εξερεύνησε την ψυχολογία της τελετουργίας και την λειτουργία της έλλειψης δογματισμού όπως αυτή εμφανίζεται στην Τεκτονική φιλοσοφία, και οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να διευκολύνουν την ανάπτυξη της αναλογικής σκέψης. Αναφερόμενος σε τεχνικές του Νευρο-Γλωσσικού Προγραμματισμού και σε παραδείγματα από την Τεκτονική παράδοση και τελετουργία, ανέδειξε τους τρόπους με τους οποίους μπορεί κάτι τέτοιο να επιτευχθεί, προτείνοντας ότι ως προσέγγιση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ευρύτερη κλίμακα ώστε να προωθήσει την ηθική συμπεριφορά, την οντολογική αλλαγή, και την πνευματική εξέλιξη, στοιχεία τα οποία συντελούν στον στόχο μιας κοινωνικής και πνευματικής αναγέννησης μακριά από τους περιορισμούς του δογματισμού.

 Η Julia Cleave παρουσίασε μια εκ βαθέων ανάλυση ενός έργου του Νικόλας Πουσέν: «Η Γέννηση του Βάκχου». Κατόπιν μιας εξερεύνησης των μυθολογικών πηγών του έργου του, εξηγησε την θεουργική βάση του συμβολισμού που επέλεξε ο καλλιτέχνης, και τις δυνατότητες που υπαινίσσεται όσον αφορά τη σχέση του με τα Μυστήρια και την πρόκληση που απευθύνει στην φαντασία μας, προτείνοντας τους τρόπους με τους οποίους έργα όπως του Πουσέν μπορούν να προσφέρουν μια εφαλτήριο για τον «ριζοσπαστικό επαναπροσδιορισμό της σχέσης μεταξύ Ανθρώπου, Φύσης, και Κόσμου» που τόσο χρειάζεται στις μέρες μας.

 Ο Δρ. Hereward Tilton έδωσε μια εμπνευσμένη ομιλία σε σχέση με την εγγενή ιδιότητα της «εμπνευσμένης» και βιωματικής γνώσης που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των Δυτικών εσωτερικών ρευμάτων, σε σχέση με τον αποκλεισμό του όχι μόνο στα ιστορικά συμφραζόμενα των κοινωνικών και θρησκευτικών διαμαχών, αλλά και εντός της σύγχρονης ακαδημαϊκής προσέγγισης. Αναφερόμενος σε πολλαπλά παραδείγματα που προκύπτουν από την ρητορική των Διαμαρτυρόμενων παραδόσεων και του Διαφωτισμού, παρουσίασε σημαντικά και καίρια επιχειρήματα υπέρ της συμπερίληψης και επανεξέτασης αυτού του εγγενούς στοιχείου των εσωτερικών ρευμάτων ενάντια στην τάση για μεταμοντέρνα αποσύνθεση.

Η Νίκη Σταύρου (ΜΑ Αγγ. Φιλολογίας) παρουσίασε μια μαγευτική ομιλία σχετικά με το Ηρωικό αρχέτυπο όπως αυτό εμφανίζεται στο έργο του Έλληνα ποιητή-φιλοσόφου Νικόλαου Καζαντζάκη, ίσως η σημαντικότερη Ελληνική λογοτεχνική μορφή του 20ου αιώνα. Ιχνηλατώντας την απεικόνιση της Προμήθειας μορφής σε πολλά έργα του Καζαντζάκη, ιδιαίτερα στην «Οδύσσειά» του, εύγλωττα σκιαγράφησε το κάλεσμά του σε πνευματική επανάσταση και ανθρώπινη χειραφέτηση με αληθινό Προμήθειο πνεύμα, επιχειρηματολογώντας πως το διαχρονικό αυτό μήνυμα είναι ιδιαίτερα καίριο για την τωρινή μας κατάσταση.

 Στην ομιλία του με τίτλο «Ο Τάφος και το Θέατρο,» ο Ιορδάνης Πουλκούρας (Σύμβουλος έκδοσης περιοδικού Άβατον) ιχνηλάτησε την σημασία και τον συμβολισμό αυτών των δύο αλληλένδετων μοτίβων μέσα από τις απαρχές του χρόνου, στα αρχαία Μυστήρια, μέσα από τις εσωτερικές παραδόσεις, έως την σύγχρονή τους έννοια. Εξερευνώντας τη σημασία τους ως σύμβολα και διαδικασίες – από τη θεατρικότητα της τελετουργίας μέχρι το αβάσταχτο βάρος της θνητής μας φύσης, ανέδειξε την αξία τους στην θεσμοθέτηση της ευθύνης που φέρουν όλοι οι άνθρωποι όσον αφορά στην αυτογνωσία και την επανατοποθέτηση βασικών αξιών.

 Η Σάσσα Τσέϊτοου (ΜΑ Δυτ. Εσωτερισμού, ΜΑ Αγγ. Φιλολογίας) παρουσίασε ένα αυτοαποκαλούμενο «πείραμα», στο οποίο παρουσίασε και συζήτησε τα έργα τέχνης της σε σχέση με την εμβληματική κοσμοθεωρία που χαρακτήριζε την Αναγέννηση. Αντλώντας από τις ιδέες στις οποίες βασίζεται το εμβληματικό έργο του αλχημιστή Μιχαήλ Μάϊερ, παρουσίασε μια σειρά από πίνακες που σχεδιάστηκαν ως οπτικό αφήγημα που ουσιαστικά περιέγραφε το Γνωστικό πρόβλημα – και την Ερμητική/Προμήθεια λύση του – επιχειρηματολογώντας ότι η πρόκληση της φαντασίας μέσα από το αίνιγμα της εικόνας που προσπερνά τις αναλυτικές διαδικασίες του νου μπορεί να είναι
πολύτιμο εργαλείο με το οποίο μπορεί να πυροδοτηθεί μια «νέα οπτική», η οποία, αν συλληφθεί και επανεξετασθεί με τα σύγχρονα δεδομένα, μπορεί να λειτουργήσει ως πολύτιμο αντίβαρο στην τρέχουσα γραμμική και ρηχή προσέγγιση του κόσμου μας.

 Ο Δρ. Alan Cardew έδωσε μια παθιασμένη ομιλία που περιείχε πλήθος ιστορικών παραδειγμάτων για την υποβάθμιση και την λογοκρισία των ανθρωπιστικών επιστημών. Μέσα από την σκιαγράφηση της χαμένης ιερότητας της μάθησης και της φιλοσοφίας όπως περιγράφεται στα Παραγγέλματα, και τις προτροπές στην φιλοσοφία πλήθους αρχαίων  στοχαστών και φιλοσόφων, πρότεινε την «εγκατάλειψη των υπαρχόντων ιδρυμάτων και τεχνολογιών, και μια επιστροφή στον αμερόληπτο στοχασμό της απόλυτης γνώσης, που είναι και η σωστή ενασχόληση των ανθρωπιστικών επιστημών».

Στο τελευταίο πάνελ, ο Δρ Arthur Versluis παρουσίασε κάποια πιο συγκεκριμένα παραδείγματα νεοπαγών (νεοσύστατων) πολιτισμών όπως αυτές που αναφέρθηκε στην πρώτη του ομιλία, και πρότεινε την περεταίρω συζήτηση γύρω από το κατά πόσο πράγματι παρατηρείται στις μέρες μας ένα τέτοιο φαινόμενο. Επιπλέον πρότεινε την επανεξέταση του βαθμού στον οποίο οι φιλοσοφίες και τα εσωτερικά ρεύματα που συζητήθηκαν μέχρι στιγμής μπορούν να λειτουργήσουν ως εργαλεία για την πρόκληση μιας νέας Αναγέννησης στις μέρες μας.

 Ο Δρ. Nicholas Goodrick-Clarke κάλυψε μια σειρά από πολιτικά, κοινωνικά, και πολιτισμικά ζητήματα στην ένθερμη περίληψή του σχετικά με την μελέτη και την τρέχουσα προσέγγιση της εσωτερικής ιστοριογραφίας και παραδόσεων. Ξεκινώντας με μια ιστορική περίληψη της Αλεξανδρινής και μετα-Αλεξανδρινής εποχής, τόνισε την σημασία της Ελληνικής κληρονομιάς και παρακαταθήκης στον Δυτικό πολιτισμό και την ανάγκη προστασίας της σε μια εποχή που οι πολιτισμικές οριοθετήσεις ολοένα θολώνουν. Αναφερόμενος σε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, επιχειρηματολόγησε πως η εσωτερική κοσμοθεωρία μπορεί να λειτουργήσει ως κοινό σημείο αναφοράς που διασχίζει θρησκευτικά και πολιτισμικά σύνορα, και που μπορεί να λειτουργήσει ως αντίβαρο στην πολιτισμική πόλωση, ειδικά εάν, μέσω της παρουσίας του στα πανεπιστήμια, μπορεί σταδιακά να χαρεί ευρύτερης αποδοχής.

Ο Δρ. Εμμανουήλ Κορκιδάκης προσέφερε μια τελετουργική νότα με την Ορφική προσευχή στην Εστία
στο ξεκίνημα της ομιλίας του. Μέσα από μια λεπτομερή συζήτηση των Προ-Σωκρατικών, Αιγαιο-Κρητικών και Ορφικών φιλοσόφων, πρότεινε μια «επιστροφή στις πηγές» και την στενή επανεξέταση των προ-Αριστοτελικών και προ-Πλατωνικών διδασκαλιών σε άμεση σχέση με τα κοινωνικοπολιτικά τους συμφραζόμενα, επιχειρηματολογώντας ότι η σύγχυση και παρερμηνεία ιδιαίτερα των Αριστοτελικών και Πλατωνικών επιρροών είναι η αιτία μεγάλου μέρους των σημερινών προβλημάτων.

Ζητήματα και Συμπεράσματα

Όσον αφορά στο ερώτημα του ίδιου του συνεδρίου, μπορούμε να πούμε πως προτάθηκαν πολλές κατευθύνσεις και τέθησαν πολλά ερωτήματα. Οι ομιλητές μοιάζουν να εστίασαν στο σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα και στις αρχαίες μυστηριακές παραδόσεις ως τις δύο κυριότερες πηγές απ’όπου μπορούν να αντληθούν ιδέες και περεταίρω κατευθύνσεις, ενώ οι ομιλίες των Arthur Versluis, David Fideler, Stanley Sfekas, και Nicholas Goodrick-Clarke ανέδειξαν εντονότερα κάποιες πρακτικές κατευθύνσεις. Για να αναζωογονηθεί μια κοινωνία χρειάζεται απαραιτήτως ένα είδος παιδείας που μπορεί  nα ενθαρρύνει έναν τρόπο σκέψης που συντελεί στην πολιτισμική αναγέννηση – αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να είναι βιώσιμο σύμφωνα με όλους τους παράγοντες που, όπως σκιαγράφησαν οι Versluis και Cardew, το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα έχει απορρίψει. Αυτό μοιραία οδηγεί στο ερώτημα, που όπως το έθεσε ξανά ο Versluis, κατά πόσο η διείσδυση στο υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα θα έπρεπε να είναι καν το ζητούμενο, ή αν ένα παράλληλο εκπαιδευτικό ρεύμα με πρότυπο την Πλατωνική Ακαδημία θα ήταν μια εξίσου βιώσιμη λύση. Η εξελικτική θεολογία του Σφήκα, το πολιτισμικό υπόβαθρο όπως περιγράφη από τον Goodrick-Clarke, το κάλεσμα για υπευθυνότητα ως οντότητες που εξέφρασαν αρκετοί ομιλητές,  και η «γλώσσα του συμβολισμού» στην οποία αναφέρθηκαν ιδιαίτερα οι ομιλητές στο πάνελ για τις τέχνες, μοιάζουν να προσφέρουν μια παλέτα πλήρης κατευθύνσεων ώστε να προσανατολιστούμε σε σχέση με το ερώτημα.

Όσον αφορά στην ακαδημαϊκή μελέτη του Δυτικού Εσωτερισμού στον σύγχρονο κόσμο και στα σύγχρονα πανεπιστήμια, ομιλητές όπως οι Tilton, Πουλκούρας, Olsen, Bain, Λεφάκης και Τσέϊτοου, όπως και μέλη του κοινού, εξέφρασαν ή υπέδειξαν την ανάγκη για ενσωμάτωση της βιωματικής διάστασης, ή έστω της καλύτερης κατανόησής της, στην ακαδημαϊκή μελέτη του εσωτερισμού. Οι συλλήψεις όπως η κοσμολογία του Fideler και η σύσταση νέων πολιτισμών του Versluis δεν μπορούν παρά να παραμείνουν αφηρημένα ιδανικά χωρίς την πλήρη γκάμα των ανθρώπινων εμπειριών. Για οποιαδήποτε πιθανότητα γενικευμένης αποδοχής όπως ανέφερε ο Goodrick-Clarke, και πάλι πρέπει να διατηρηθεί μια ξεκάθαρη και έντιμη ισορροπία μεταξύ ακαδημαϊκής αντικειμενικότητας και βιωματικής προοπτικής που πηγάζει τόσο από την ιστορία όσο και από την σύγχρονη αντίληψη για τις θρησκευτικές εμπειρίες και τις εσωτερικές πρακτικές.

Ένα ζήτημα που μοιάζει να αποκτά όλο και μεγαλύτερη βαρύτητα στο τρέχων κοινωνικοπολιτικό κλίμα είναι αυτό των πολιτικών επιπτώσεων της εσωτερικής φιλοσοφίας, ένα θέμα που εύκολα παρερμηνεύεται, και ακόμη πιο εύκολα γίνεται αντικείμενο κατάχρησης από ακραία πολιτικά στοιχεία. Αναφορές σε αυτό το ζήτημα δεν έλειψαν από το συνέδριο Phoenix Rising. Δεδομένων των συχνά ελιτιστικών τάσεων κάποιων εσωτερικών ομάδων και της ιστορικής σύνδεσης μεταξύ αποκρυφιστικών παραδόσεων και μιας συγκεκριμένης πολιτικής θέσης, όπως αναφέρθηκε και ο ιδρυτής του Ευρωπαϊκού Ακαδημαϊκού Συλλόγου για την Μελέτη του Δυτικού Εσωτερισμού (ESSWE), Wouter Hanegraaff, στο συνέδριο της ESSWE στο Στρασβούργο τον Ιούλιο του 2009, είναι πολύ εύκολο να κατηγορηθούν ερευνητές που ασχολούνται με κάποιες πτυχές της ιστορίας του εσωτερισμού ότι υποστηρίζουν και κάποιες ακραίες πολιτικές θέσεις. Τίθεται τόσο πολιτισμικό ζήτημα και ζήτημα διερμηνείας, και αφού το συνέδριο Phoenix Rising έλαβε χώρα στην Αθήνα, θα προσεγγίσω το θέμα από Ελληνική προοπτική.

Η χρήση πολιτικά ορθής γλώσσας σπανίζει στην Ελλάδα, και οι λεπτές έννοιες που σχετίζονται με αυτήν για τους ελληνόφωνούς έχουν ελάσσων σημασία. Όροι που σε άλλα πολιτισμικά συμφραζόμενα θα μπορούσαν να παραπέμπουν σε δυσάρεστους συνειρμούς, εδώ συνήθως κατανοούνται με την κυριολεκτική τους έννοια και μόνο. Ταυτόχρονα, στην Ελλάδα οι όροι «εσωτερισμός, «αποκρυφισμός» και «μυστικισμός» είναι πράγματι παρεξηγήσιμες λέξεις που δεν είναι τόσο κοινά αποδεκτές εδώ συγκριτικά με άλλες Δυτικές χώρες, ενώ το συνέδριο Phoenix Rising αντιπροσωπεύει έναν θρίαμβο της ακαδημαϊκής προσέγγισης ως πρώτο βήμα στη γεφύρωση αυτών των αντιφάσεων – γιατί ενώ η θρησκεία μπορεί ακόμη να είναι ευαίσθητο θέμα στην Ελλάδα – και αλλού – η φιλοσοφία είναι η μεγαλύτερή μας κληρονομιά, η οποία δεν λογοκρίνεται και ούτε πρόκειται, ούτε επιτρέπεται να λογοκριθεί. Προσήλθαμε στο συνέδριο για να συζητήσουμε την φιλοσοφία, τον πολιτισμό, και τον Δυτικό εσωτερισμό που γεννήθηκε από την Ελληνική Φιλοσοφία, και καλό είναι να το θυμόμαστε αυτό πρωτού επιτρέψουμε την πόλωση σε βαθμό που θα μας κάνει να μετράμε την κάθε μας έκφραση. Μας έχει πάρει 300 χρόνια για να επιτραπεί η δημόσια συζήτηση γύρω από μια μαγεμένη κοσμοθεωρία που επέτρεπε στον άνθρωπο να σταθεί αρμονικά απέναντι στη φύση και να αγναντεύει το θείο πάνω από τις γέφυρες των αντιστοιχιών. Ας μην μας χωρίζουν οι φραστικές λεπτομέρειες και η καχυποψία – οι μεθοδολογικές διαφορές και η αναζήτηση ακαδημαϊκής πρωτιάς ήδη δημιουργούν αρκετά προβλήματα.

Εξίσου, και σημαντικότερα, δεν πρέπει να ξεχαστούν τα μαθήματα από τα σκοτεινότερα χρόνια της ιστορίας, ούτε αυτά που οδήγησαν στην απρόσεκτη διάβρωση της πολιτισμικής κληρονομιάς μας εν ονόματι της τεχνολογίας και της προόδου, ούτε αυτά που οδήγησαν σε αιματηρές σφαγές εν ονόματι της πολιτισμικής ανωτερότητας. Ως ακαδημαϊκοί και ως φιλόσοφοι υποτίθεται ότι αυτό το γνωρίζουμε. Αλλά έχουμε και ευθύνη απέναντι σε όσους δεν το γνωρίζουν, κι εδώ το κλειδί ίσως αποτελεί η ενωτική ιδιότητα της εσωτερικής σκέψης που βασίζεται στην ζωντανή φύση, την αδελφοσύνη των ανθρώπων, και την θεία σπίθα μέσα σε όλα τα έμψυχα όντα.

Το Μέλλον

Η συμμετοχή και τα σχόλια τόσο από το Πανεπιστήμιο Ινδιανάπολης που μας φιλοξένησε, όσο και από το κοινό και τους ομιλητές, υπήρξε συγκλονιστικά ενθουσιώδες, και με σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι το Phoenix Rising θα εξακολουθήσει να αναπτύσσεται και να μεγαλώνει ως διεθνής, μη-κερδοσκοπικός οργανισμός, που σύντομα θα περιλαμβάνει εκδόσεις και τη διοργάνωση περεταίρω εκδηλώσεων, με τους ρητούς στόχους της (α) ανάπτυξης της ακαδημαϊκής μελέτης των Δυτικών Εσωτερικών Ρευμάτων στην Ελλάδα, και (β) παροχής εναλλακτικού βήματος για την συζήτηση και διερεύνηση μεθοδολογικών και φιλοσοφικών ζητημάτων, και (γ) αναβίωσης της εξερεύνησης της  Ελληνικής φιλοσοφίας και διδασκαλιών από ακαδημαϊκή οπτική. Όλα τα παραπάνω θα λάβουν χώρα μέσα σε ένα πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από πολύπλευρες προσεγγίσεις.

Περεταίρω ανακοινώσεις θα ακολουθήσουν σύντομα.

Rose:
http://tektonismos.blogspot.com/2009/10/1-phoenix-rising.html

Παρασκευή, 16 Οκτωβρίου 20091Ο Διεθνές Συνέδριο Phoenix Rising

Θάνατος και Αναγέννηση στην Φιλοσοφία, την Τέχνη και την Λογοτεχνία:
Μια Κοινωνία που Πεθαίνει, ή μια Αναγέννηση για τον 21Ο Αιώνα;
6 & 7 Νοεμβρίου 2009

Ακαδημαϊκοί Σύμβουλοι:
Δρ Σουζάνα Μιχαηλίδη, PhD, Vice Chancellor for Academic Affairs, Chair of English Department, University of Indianapolis

Δρ Στάνλεϋ Σφήκας, PhD, Καθηγητής Φιλοσοφίας, University of Indianapolis
Κος Στέφανος Ελμάζης, Εκδότης, Αρχισυντάκτης περιοδικού Άβατον, Εκδόσεων Αρχέτυπο

Σε συνεργασία με την Μεταεκδοτική και το περιοδικό Άβατον

Φιλοξενία: Παν/μιο της Ινδιανάπολης, Αθήνα
Η παρακολούθηση του συνεδρίου είναι ελεύθερη για το κοινό και δεν υπάρχει καμία χρέωση εισόδου
Γλώσσες: Αγγλικά και Ελληνικά (με διερμηνεία)
Φιλοξενία: Πολιτιστικό Κέντρο Παν/μίου της Ινδιανάπολης
Μάρκου Αυρηλίου 5, Πλάκα
Πληροφορίες http://sashanonserviat.typepad.com/phoenixrising
Επικοινωνία: Σάσσα Τσέϊτοου: sashanonserviat@yahoo.com

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

10:30 – Έναρξη
11:00 – Καλωσόρισμα εκπροσώπων Παν/μίου Ινδιανάπολης, του εκδότη-διευθυντή του
Περιοδικού ΑΒΑΤΟΝ κ. Στέφανου Ελμάζη και της διοργανώτριας κ. Σάσσας Τσέιτοου
12:00 – Ομιλία: Arthur Versluis, Διευθυντής Τμήματος Θρησκευτικών Σπουδών, Παν/μιο Μίτσιγκαν, ΗΠΑ: Η Δημιουργία Νέων & Εξιδανικευμένων Πολιτισμών: Ιστορικές Επιτυχίες, Αποτυχίες και Νέες Κατευθύνσεις.
13:00 – Διάλειμμα
13:20 – 1ο Πάνελ: Κλασική και Σύγχρονη Φιλοσοφία: Η Εφαρμογή τους σε μια Πολιτισμική Αναγέννηση
David Fideler, PhD. Φιλοσοφίας, Ιστορίας Επιστήμης & Κοσμολογίας, ΗΠΑ: Τα Κοσμολογικά Θεμέλια μιας Νέας Αναγέννησης. Μπορεί να Οικοδομηθεί μια «Ζωντανή Κοσμόπολη» με τις Αρχές της Ερμητικής Παράδοσης;
13:45 Vincent McEvilly, ΜΑ Φιλοσοφίας, ΜΑ Δυτ. Εσωτερισμού, Παν/μιο Έξετερ, Αγγλία: Ρεαλισμός και Εσωτερική Σκέψη - Ατομικισμός και Παγκοσμιότητα: Ποια Προσέγγιση μπορεί να Οδηγήσει σε μια Αναγέννηση;
14:10 Sander Kalverda, ΜΑ Φιλοσοφίας, ΜΑ Δυτ. Εσωτερισμού, Παν/μιο Άμστερνταμ, Ολλανδία: Η Αγγελική Φύση του Ανθρώπου και Νεοπλατωνικές Οδοί προς το Θείο.
14:35 Στάνλεϋ Σφήκας, PhD, Διδάκτορας Φιλοσοφίας, Παν/μιο Ινδιανάπολης, Αθήνα: Περί Θεού: Μια Εξελισσόμενη Θεολογία σε μια Αναγεννημένη Κοινωνία.
15:20 – Διάλειμμα
16:30 Ομιλία: Scott Olsen, PhD, Καθηγητής Φιλοσοφίας και Συγκριτικής Θεολογίας, Φλόριντα, ΗΠΑ: Επιθανάτιες Εμπειρίες και Μύηση: Κατευθυντήριες για μια Σύγχρονη Αναγέννηση
17:30 – Διάλειμμα
17:50 – 2ο Πάνελ: Μυητικές Εταιρίες και ο Ρόλος τους στη Σύγχρονη Κοινωνία
• Thomas Karlsson, Καθηγητής Δυτ. Εσωτερισμού, Παν/μιο Στοκχόλμης, Σουηδία: Η
Χριστιανική Καμπαλά και η Επιρροή της στην Τέχνη, την Επιστήμη και τη Θεολογία, από την Αναγέννηση μέχρι Σήμερα.
18:15 Λέανδρος Λεφάκης, Ph.D, LL.M,Επίκουρος Καθηγητής Παν/μιου Στερεάς Ελλάδας: Η Οριοθέτηση της Τεκτονικής Μυητικής Φιλοσοφίας στο Πλαίσιο της Σύγχρονης Κοινωνίας του 21ου Αιώνα.
18:40 Derek Bain, ΜΑ Ψυχολογίας, ΜΑ Δυτ. Εσωτερισμού, Παν/μιο Έξετερ, Αγγλία: Η Βιωματική Εμπειρία και η Απελευθέρωση από το Δογματισμό
19:30 – Λήξη
20:30 – Εγκαίνια έκθεσης ζωγραφικής της Σάσσας Τσέιτοου με τίτλο The Phoenix Rising - Ο Φοίνικας Αναγεννάται

- Συναυλία από τους Mani Deum

ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

10:00 – Έναρξη
11:00 – Ομιλία: Julia Cleave, ΜΑ Παν/μίου Οξφόρδης, Ακαδημαϊκή Επιτροπή Temenos Academy,
Αγγλία: Η Θεουργία στα Έργα του Νίκολας Πουσέν: Η Τέχνη και η Γεωμετρία ως Μονοπάτι για τα Μυστήρια.
12:00 – Διάλειμμα
12:20 – 3ο Πάνελ: Υλοποιημένη Έμπνευση: Η Μετάδοση Εσωτερικών Παραδόσεων μέσω των Τεχνών • Hereward Tilton, PhD, Καθηγητής Δυτ. Εσωτερισμού, Παν/μιο Άμστερνταμ, Ολλανδία: Η Περιθωριοποίηση του Εσωτερισμού ως Αποτέλεσμα Μαζικής Παραπλάνησης
12:45 Νίκη Σταύρου, ΜΑ Αγγ. Φιλολογίας, Καθηγήτρια Συγκριτικής Λογοτεχνίας Παν/μιο Ινδιανάπολης, Αθήνα: Ο Οδυσσέας του Καζαντζάκη ως Αρχέτυπο του Πολεμιστή-Ταξιδευτή: Αντιμέτωπος με την Εσωτερική Άβυσσο.
13:10 Ιορδάνης Πουλκούρας, Συγγραφέας, Σύμβουλος Έκδοσης του ΑΒΑΤΟΝ:
Ο Τάφος και το Θέατρο
13:35 Σάσσα Τσέιτοου, ΜΑ Αγγ. Φιλολογίας, ΜΑ Δυτ. Εσωτερισμού, Παν/μιο Έξετερ, Αγγλία:Θνητότητα και Αθανασία: Ο Θάνατος πριν την Αναγέννηση.
14:20 –Διάλειμμα
15:30 – Ομιλία: Alan Cardew, PhD, Διευθυντής Κέντρου Διακλαδικών Σπουδών, Παν/μιο Έσσεξ,Αγγλία: Η Κατάργηση της Τεχνοκρατίας στα Πανεπιστήμια: Επαναφορά της Ιερής Παράδοσης της Γνώσης στα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
16:30 – Διάλειμμα
16:45 – 4ο Πάνελ: Θέση, Αντίθεση, Σύνθεση, Νέα Θέση; Ατομικές και Συλλογικές Εφαρμογές Εσωτερικών Φιλοσοφιών • Arthur Versluis: Παραδείγματα Νέων «Αναγεννημένων» Πολιτισμών από τον 17ο Αιώνα μέχρι Σήμερα.
17:15 Karen-Claire Voss, BA Θρησκειολογίας, ΜΑ Φιλοσοφίας Μύθων & Συμβόλων:Η Ζωή μου στον Εσωτερισμό
17:45 Δρ. Εμμανουήλ Κορκιδάκης, Ομότιμος Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας και Βιοηθικής,Παν/μιο Αθηνών, ερευνητής της Ορφικής Δοξασίας: Θέσις και Προσέγγισις της Επιστήμης και της Τέχνης του Αρχαιοελληνικού Εσωτερισμού (από τις ΠρωτοΟρφικής Δοξασίας και των Ίωνων Φιλοσόφων μέχρι των ΝεοΠυθαγορείων και ΝεοΠλατωνικών) εν σχέσει προς την σύγχρονην συγκυρίαν της αναγκαιότητας δι'αποκατάστασιν των “αρχαίων ορίων”.
18:30– Διάλειμμα
19:00 – Στρογγυλή Τραπέζα-Ανοιχτή Συζήτηση, με θέμα: «Μπορεί ο σύγχρονος Εσωτερισμός να απαντήσει πρακτικά στα σύγχρονα προβλήματα;» Προλογίζει και συντονίζει: Στέφανος Ελμάζης, εκδότης-διευθυντής περιοδικού ΑΒΑΤΟΝ
20:00 – Λήξη

Rose:
Μία Ακαδημία Εσωτερισμού, ήταν η ανάγκη που γεννήθηκε ως μετεξέλιξη των εσωτερικών σχολών και κινημάτων, έτσι ώστε να παρουσιασθεί η εσωτερική μελέτη, από μία ακαδημαϊκή προσέγγιση, αλλά και για να ξεφύγουμε από την κατηφόρα των σημερινών δήθεν εσωτερικών σχολών που καταντούσαν τον εσωτερισμό, θρησκειολογία, μέσω της επικρατούσας ιουδαιοχριστιανικής παράδοσης.

Για αυτό τον λόγο, επικροτούμε την πρωτοβουλία της κας Σάσσας Τσέϊτοου, να ξεκινήσει μία σοβαρή προσπάθεια για μία διεθνούς εμβέλειας ακαδημαϊκή προσέγγιση στον Εσωτερισμό με βάση την Ελληνική Φιλοσοφία.

‘Όμως προσπαθώντας να ασκήσουμε μία δημιουργική κριτική σε αυτήν την νέα κίνηση, που ευχόμαστε να προκόψει και να μας βγάλει ασπροπρόσωπους διεθνώς, θα ήταν καλό, να καταθέσουμε τις παρακάτω σκέψεις μας, ως αρχικά ερωτήματα.

1. Η ακαδημία αυτή, δίνει πτυχία, ή βεβαιώσεις παρακολούθησης, σε ακριβές αποστολές αρθογραφίας μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ή σεμιναρίων?

2. Οι δάσκαλοι που διδάσκουν, είναι μυημένοι σε σχολές εσωτερισμού, ή απλά έχουν διαβάσει, διάφορα βιβλία, ή κείμενα του διαδικτύου, και θεωρούν τον εαυτό τους γνώστη?

3. Μπορεί να διδαχθεί ο Δυτικός Εσωτερισμός, μέσω βάρβαρων θρησκειολογιών, που αλλοίωσαν την Αυθεντική Ελληνική Φιλοσοφία, προσαρμόζοντάς την, στη δική τους εθνική παράδοση? (π.χ. η θρησκειολογία της Εβραϊκής Καμπάλα)

4. Εφόσον δεν είναι κάποιοι Μύστες, ή μυημένοι σε αυθεντικές μυητικές σχολές, και δεν κατέχουν καθαρή αλήθεια, ή πληροφόρηση, έστω ιστορική στον εσωτερισμό, τι θα διδάξουν?  Μαζέματα από αρθρογραφίες του Διαδικτύου, ή περιοδικών, χωρίς προσωπική άποψη και κατανόηση, όπως πλήθος αμόρφωτων σύγχρονων ακαδημαϊκών, ή αρθρογράφων?

5. Τι χαρακτηρίζει μία Ακαδημία?  Μία ακαδημία δεν είναι πανεπηστημιακές σπουδές?  Σε ένα πανεπιστήμιο, δεν υπάρχουν εξετάσεις? Δεν υπάρχουν πτυχία?  Αν μία σχολή ονομάζεται Ακαδημία, αλλά δεν παρέχει ΠΤΥΧΙΑ, δεν είναι μια μαϊμού ακαδημία?

6. Πως θέλουμε να διδάξουμε αρχές Ελληνικής Φιλοσοφίας, όταν η έδρα της Ακαδημίας, είναι στο εξωτερικό, και όταν οι δάσκαλοι και οι διδασκαλίες τους, είναι εισαγόμενες, και όχι αυθεντικά αυτόχθονες ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ, διδάσκοντας, 2ND HAND (από δεύτερο χέρι) ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, το πώς δηλαδή, οι βάρβαροι λαοί εξέλαβαν την Ελληνική Φιλοσοφία?

Πραγματικά, χρειάζεται να θέσουμε όλα αυτά τα ερωτηματικά, ως δημιουργική κριτική, διότι μας ενδιαφέρει η Ποιότητα, η Αλήθεια και η Αυθεντικότητα, και όχι ακόμα μία Δήθεν ιστορία, που εξυπηρετεί, προσωπικές ματαιοδοξίες, και προωθεί εισαγόμενες απάτες, είτε ως ακαδημαϊκές δήθεν προσεγγίσεις είτε ως μαζέματα χωρίς κατανόηση, εμβάθυνση και αρκετή έρευνα στον εσωτερισμό.

'Όταν πριν μερικά χρόνια προτείναμε την δημιουργία μιας Πνευματικής Ακαδημίας, στο φόρουμ μας, δεν εννοούσαμε αυτή την έκφραση όπως οραματίστηκε και υλοποίησε η κα. Σάσσα Τσέϊτοου, χωρίς να υποτιμάμε την αξιόλογη προσπάθειά της.

‘Όμως για να είναι Αυθεντική μία Ακαδημία Εσωτερισμού, χρειάζεται να βασίζεται σε μία Αυθεντική σχολή εσωτερισμού, που να κατέχει και την Αλήθεια αλλά και την Αυθεντική Μυητική Γνώση, της  χώρας μας, διορθώνοντας όλα τα κακώς κείμενα, από προηγούμενες απάτες και θρησκειολογίες, στο Κίνημα του εσωτερισμού.

Οι δάσκαλοι φυσικά αυτής της Ακαδημίας, χρειάζεται να είναι Αυθεντικά Μυημένοι, διότι, αλλιώς, δεν υφίσταται ακαδημία εσωτερισμού.  Χωρίς την εσωτερική κατανόηση και πνευματική μεταστοιχείωση των Δασκάλων - Μυστών, η "γνώση" που παρέχεται μέσω μιας τέτοιας σχολής, εξυπηρετεί καθαρή περιέργεια πάνω σε (ίσως λανθασμένες πληροφορίες) στον εσωτερισμό, και όχι Αυθεντικές σπουδές εσωτερισμού. 

Το να διδάσκουν άτομα που δεν κατέχουν το αντικείμενο, είναι καθαρή απάτη.  Το να προσπαθεί κάποιος να περιγράψει μία τηλεόραση, διαβάζοντας ένα άρθρο στο Ιντερνετ, είναι διαφορετικό, από να έχει σπουδάσει το αντικείμενο και να έχει εμπειρία πάνω σε αυτό.  'Ετσι και κάποιος που έχει απλά διαβάσει "εξωτερικά" κείμενα για τον εσωτερισμό, δεν μπορεί να έχει πραγματικά σπουδάσει το αντικείμενο του εσωτερισμού.

Δυστυχώς, ούτε με ξενόφερτους δασκάλους, ούτε με ξενόφερτες διδασκαλίες, ούτε με δήθεν ακαδημίες, δεν προσεγγίζεται η Αυθεντική Ελληνική Φιλοσοφία, ούτε μπορεί να ξεγελαστεί κανείς 'Ελληνας, που επιζητεί να φιλοσοφεί και όχι να πιστεύει.

Οι εποχές έχουν αλλάξει, και η ΑΠΑΤΗ, ή το μαϊμού προϊόν, γίνεται όλο και πιο εμφανές. 

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση