Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Αποσυμβολισμός

Σκέψη = Πράξη?

<< < (4/6) > >>

Trithemius:
Σαφώς και είναι, όμως η απλή εξίσωση σκέψη=πράξη δεν μπορεί να οριστεί ως αληθής στο επίπεδο που συζητάμε. Δηλαδή, η προηγούμενη εξίσωση, θέλουμε να δούμε αν έχει αποτέλεσμα σε μια αρνητική πράξη. Η τηλεκίνηση είναι κάτι που δεν έχει τόσο μεγάλη ανταπόκριση στον απλό κόσμο. Εδώ μιλάμε για περιπτώσεις όπου κάποιος είναι τόσο θυμωμένος με τη συμπεριφορά κάποιου που αυτόματα σκέπτεται κάτι αρνητικό γι' αυτόν. Πως μπορούμε να αποδείξουμε πως η γέννηση της αρνητικής σκέψης στον Α έχει έστω και μακροπρόθεσμα αρνητικές συνέπειες στον Β; Όλα αυτά έχουν σχέση και με τον νόμο της ανταποδοτικότητας που συζητούσαμε και αλλού.

Δεν ξέρω γιατί αλλά το βλέπω λίγο αόριστο ως προς την εφαρμογή του. Κυρίως η λαϊκή φράση "καλομελέτα κι έρχεται" έχει να κάνει με εμπλοκή ηθικών προεκτάσεων και διλημμάτων.

Κανένας:
Όπως ειπώθηκε παραπάνω, η Σκέψη είναι ένα από τα συστατικά για να φτάσουμε στην πράξη.  Ίσως το πρώτο.

Πχ άλλο είναι να σκεφτείς το χέρι σου να σηκώνεται, και άλλο πραγματικά να θέλεις να το σηκώσεις.  Στην πρώτη περίπτωση δε θα σηκωθεί.

Πιστεύω ότι κάποτε θα εξελιχθούμε τόσο που η (Σκέψη + Βούληση) θα γίνεται αυτόματα και πράξη.  Αυτό θα γίνει όταν θα μπορούμε να ελέγχουμε πλήρως τον εαυτό μας.  Διότι η σκέψη μας θα ενεργοποιεί αυτόματα διαδικασίες οι οποίες είναι εκτός ελέγχου μας αυτή τη στιγμή.  Αυτό προϋποθέτει ότι θα είμαστε τόσο εξελιγμένοι που θα ελέγχουμε απόλυτα και τις σκέψεις μας. 

Στο επίπεδο που είμαστε, δεν ελέγχουμε τις σκέψεις μας.  Και καλά κάνει και δεν ισχύει για εμάς το Σκέψη=Πράξη.  Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν στη καθημερινή ζωή, ο μέσος άνθρωπος, ο αγχωμένος, ο εκνευρισμένος, ο μελαγχολικός άνθρωπος, ο ανίκανος να συγχωρεί, ακόμα και άθελα του να πραγματοποιούσε τις σκέψεις του.

Το βιβλίο «Initiation to Hermetics” του Franz Bardon, προειδοποιεί γι αυτό το πρόβλημα.  Είναι ένα πρακτικό εγχειρίδιο για ανάπτυξη ψυχικών δυνάμεων και ικανοτήτων.  Στις πρώτες ασκήσεις προσπαθεί να ενισχύσει τη συγκέντρωση, την αποφυγή άσχετων σκέψεων.  Ώστε όταν αργότερα αναπτυχθούνε οι ψυχικές δυνάμεις, να μην προκαλέσει ο μαθητευόμενος άθελα κακό, ακόμα και στον εαυτό του.


--- Παράθεση από: Avaris στις Ιουνίου 14, 2007, 19:18:11 ---Φαινόμενα σαν την "τηλεκίνηση", την "τηλεπάθεια" ή την "τηλεστρέβλωση" ή "τηλεθραύση" αντικειμένων, αυτό ακριβώς δεν είναι?
--- Τέλος παράθεσης ---
Στα ψυχικά αυτά φαινόμενα, το ότι δε χρησιμοποιούμε μυϊκή δύναμη, δε σημαίνει ότι έχουμε καθαρή σκέψη.  Χρειάζεται ενεργοποίηση δυνάμεων, συντονισμός κάποιων τσάκρα κτλ.  Στην αρχή ίσως να χρειαστεί να τα κάνεις όλα συνειδητά.  Όπως ο αρχάριος οδηγός αυτοκινήτου που πρέπει να σκεφτεί να πατήσει φρένο.  Μετά όλα γίνονται αυτόματα.

Avaris:

--- Παράθεση από: Anon στις Ιουνίου 14, 2007, 19:45:34 ---Σαφώς και είναι, όμως η απλή εξίσωση σκέψη=πράξη δεν μπορεί να οριστεί ως αληθής στο επίπεδο που συζητάμε. Δηλαδή, η προηγούμενη εξίσωση, θέλουμε να δούμε αν έχει αποτέλεσμα σε μια αρνητική πράξη. Η τηλεκίνηση είναι κάτι που δεν έχει τόσο μεγάλη ανταπόκριση στον απλό κόσμο. Εδώ μιλάμε για περιπτώσεις όπου κάποιος είναι τόσο θυμωμένος με τη συμπεριφορά κάποιου που αυτόματα σκέπτεται κάτι αρνητικό γι' αυτόν. Πως μπορούμε να αποδείξουμε πως η γέννηση της αρνητικής σκέψης στον Α έχει έστω και μακροπρόθεσμα αρνητικές συνέπειες στον Β; Όλα αυτά έχουν σχέση και με τον νόμο της ανταποδοτικότητας που συζητούσαμε και αλλού.

Δεν ξέρω γιατί αλλά το βλέπω λίγο αόριστο ως προς την εφαρμογή του. Κυρίως η λαϊκή φράση "καλομελέτα κι έρχεται" έχει να κάνει με εμπλοκή ηθικών προεκτάσεων και διλημμάτων.

--- Τέλος παράθεσης ---

Το "Μάτιασμα" (κακό μάτι) τι σου λέει ως παράδειγμα?

Avaris:

--- Παράθεση από: Κανένας στις Ιουνίου 14, 2007, 19:57:10 ---

--- Παράθεση από: Avaris στις Ιουνίου 14, 2007, 19:18:11 ---Φαινόμενα σαν την "τηλεκίνηση", την "τηλεπάθεια" ή την "τηλεστρέβλωση" ή "τηλεθραύση" αντικειμένων, αυτό ακριβώς δεν είναι?
--- Τέλος παράθεσης ---

Στα ψυχικά αυτά φαινόμενα, το ότι δε χρησιμοποιούμε μυϊκή δύναμη, δε σημαίνει ότι έχουμε καθαρή σκέψη.  Χρειάζεται ενεργοποίηση δυνάμεων, συντονισμός κάποιων τσάκρα κτλ.  Στην αρχή ίσως να χρειαστεί να τα κάνεις όλα συνειδητά.  Όπως ο αρχάριος οδηγός αυτοκινήτου που πρέπει να σκεφτεί να πατήσει φρένο.  Μετά όλα γίνονται αυτόματα.


--- Τέλος παράθεσης ---

Ωραία...

Ξαναθυμίζω πως έχει το θέμα....

Με τον Ορφέα στην αρχή του διαλόγου αναλύθηκε πως εννοείται η "Δράση μέσω σκέψης".....

Σαφώς και περιλαμβάνει διάφορα μέσα.....περιλαμβάνει "συναίσθημα", "ενέργεια", "θέληση".....

Χάριν συντομίας όλα μαζί τα βάζουμε στην Λέξη "Σκέψη" για να το αντιδιαστείλουμε απο την "Πράξη" που κάνει κάποιος και γίνεται άμεσα φανερό στον περίγυρο πως


"Ναι,αυτός το έκανε, με χέρια και πόδια, και μάρτυρες κι απ' όλα τα καλά που θέλει η κοινωνία, η θρησκεία, η δικαιοσύνη, ή όποιος επίγειος θεσμός για να καταδικάσει μια πράξη".....

Ελπίζω να έγινε σαφές και πιο ξεκάθαρο τώρα.....

Trithemius:

--- Παράθεση από: Avaris στις Ιουνίου 14, 2007, 20:09:18 ---Σαφώς και περιλαμβάνει διάφορα μέσα.....περιλαμβάνει "συναίσθημα", "ενέργεια", "θέληση".....

Χάριν συντομίας όλα μαζί τα βάζουμε στην Λέξη "Σκέψη" για να το αντιδιαστείλουμε απο την "Πράξη" που κάνει κάποιος και γίνεται άμεσα φανερό στον περίγυρο
--- Τέλος παράθεσης ---

Αν είναι να χρησιμοποιήσουμε τη συνθήκη της ενσωμάτωσης οκ τότε συμφωνώ. Απλώς μέχρι τώρα αναφερόμουν ή αν θέλεις είχα σε ξεχωριστό πλαίσιο τα ενδιάμεσα στάδια που οδηγούν από την σκέψη στην πράξη κι όχι τμήμα της σκέψης. Φυσικά, το ευρύ κοινό μην περιμένεις να έχει αυτή τη διευρυμένη αντίληψη για το θέμα...

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση