Σχόλια > Κοινωνικοί Προβληματισμοί
Πολιτική Ανυπακοή....
Ορφέας:
Διάβασα την παράθεση του αδελφού "Serapis" όπου έγραφε:
--- Παράθεση από: SERAPIS στις Σεπτεμβρίου 04, 2009, 14:30:13 ---Αδελφοί Αδελφές και επισκέπτες, αρχίζει να εκδηλώνετε ξανά η συσώρευση της αρνητικότητας του ασυνειδήτου (αστρικού, ψυχικού κόσμου) στην Ελλάδα στο υλικό επίπεδο, έχουν συγκεντρωθεί μεγάλα ποσά ενέργειας και πρέπει να εκτονωθούν.. Ήδη όσοι μπορούν να αντικρύσουν τα φαινόμενα και να τα παρατηρήσουν , συγκλίνουν οι απόψεις μας. Θα αγγίξει ας πούμε τη χώρα μας, την χιλλιοπληγωμένη, κατά κάποιο τρόπο ψυχικός στρόβιλος, δεν θα επεκταθώ στην ανάλυση. Ας μην φοβόμαστε μένει να εξοπλιστούμε με αξιοπρέπεια υπομονή θετικότητα και να θυμόμαστε ότι είμαστε απόγονοι μεγάλων όντων, μαχητές της ζωής, όλα είναι κύκλος.
--- Τέλος παράθεσης ---
Για κακή μας τύχη, όσα αποκαλύπτει ο αδελφός, είναι πέρα για πέρα αληθινά και η "χύτρα" του κοινωνικού ασυνείδητου δεν αντέχει πλέον άλλη πίεση και πράγματι βρίσκεται στα όρια της έκρηξης. Είναι καθήκον κάθε πραγματικού ανθρώπου που τάχθηκε με την Προμηθεϊκή πλευρά, να μεριμνήσει ώστε η κρίσιμη αυτή στιγμή, η φάση της διαδικασίας της εκτόνωσης, να γίνει όσο γίνεται πιο ανώδυνα.
Ο μοναδικός και μοναδικά ανώδυνος σχετικά τρόπος εκτόνωσης του συσσωρευμένου αρνητισμού, βρίσκεται στην δυναμική αντίδραση μέσα στα πλαίσια της φιλοσοφίας της "Πολιτικής Ανυπακοής".
Γιαυτό, απευθύνουμε Κάλεσμα διαμαρτυρίας και εξέγερσης ενάντια σε αθέμιτες κρατικές πρακτικές και άδικους νόμους. Απευθύνουμε Κάλεσμα στον κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο και φλογερά τον παροτρύνουμε να αρνηθεί την τήρηση αποφάσεων, απαιτήσεων, εντολών και νόμων του κράτους, οι οποίοι κατάφωρα καταστρατηγούν τα απαράγραπτα και απαραβίαστα δικαιώματα του ατόμου.
Καλούμε σε Πολιτική Ανυπακοή και άρνηση τήρησης όσων κυβερνητικών αποφάσεων και νόμων έρχονται σε αντίθεση με την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ή είναι αντίθετοι στο πνεύμα του Συντάγματος σε θέματα προστασίας των Δικαιωμάτων των ατόμων, της αξιοπρέπειας και της αυτονομίας των Ανθρώπων.
Καλούμε σε Πολιτική Ανυπακοή και άρνηση τήρησης κάθε κρατικής διάταξης, η οποία δεν σέβεται και δεν προστατεύει την Φύση, την υγεία και την ζωή κάθε έμβιου όντος και δεν διασφαλίζει την ελεύθερη βούληση στον καθένα να μεριμνά και να αποφασίζει για τον εαυτό του όπως ΜΟΝΟΝ αυτός κρίνει.
Σε Αποφάσεις και Νόμους που κατά παράβαση του Κοινοτικού Δικαίου συνεχίζουν να ισχύουν, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να υπακούμε.
Σε Αποφάσεις, Κανόνες και Νόμους που έχουν παραπεμφθεί για έλεγχο της Συνταγματικότητάς τους, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να υπακούμε.
Σε Διατάξεις και Άρθρα Νόμων στα οποία σύσσωμη η αντιπολίτευση αντιτάχθηκε, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να υπακούμε.
Σε κρατικούς κανόνες και διατάξεις που παραβιάζουν την αυτονομία και την αξιοπρέπεια του ατόμου, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να υπακούμε.
Και το κυριότερο, σε Διατάξεις, Αποφάσεις, Κανόνες και Νόμους που επιβάλλουν υπακοή σε κανονιστικές συμπεριφορές, έχουμε καθήκον Πολιτικής Ανυπακοής.
Οι δράσεις και αντιδράσεις μας, καθώς επιλέξουμε τον καλό αγώνα με την Πολιτική Ανυπακοή, οφείλει να βρίσκεται στο πνεύμα αυτής της Φιλοσοφίας, απαρνούμενη κάθε μορφή βίας.
Έτσι, έχουμε σαν πυξίδα τους κανόνες που παρουσίασε ο Γκάντι οι οποίοι είναι οι:
1. Ένας πολιτικός αντιρρησίας αγωνίζεται με επιμονή, αλλά όχι με οργή.
2. Μερικές όμως φορές μπορεί να χρειαστεί να υποστεί την οργή της εξουσίας.
3. Με τον τρόπο αυτό θα αποδεχθεί τις επιθέσεις από τον αντίπαλο, ποτέ όμως δεν θα προβεί σε αντίποινα. Αλλά δεν θα καταβληθεί, από το φόβο της τιμωρίας ή παρόμοιων απειλών, από οποιαδήποτε μεγέθους οργή.
4. Όταν κάποιο μέλος της αρχής προσπαθήσει να συλλάβει έναν πολιτικό αντιρρησία, αυτός θα υποβληθεί οικειοθελώς στη σύλληψη, και δεν θα αντισταθεί στην κατάσχεση ή την αφαίρεση της περιουσίας του, όταν αυτή επιδιώκεται να κατασχεθεί από τις αρχές.
5. Αν όμως ένας πολιτικός αντιρρησίας έχει στην κατοχή του κάποια περιουσιακά στοιχεία ως διαχειριστής και φύλακας, θα αρνηθεί να τα παρατήσει, έστω και αν κατά την υπεράσπιση αυτή θα μπορούσε να χάσει τη ζωή του. Ποτέ, όμως, δεν θα προβεί σε αντίποινα.
6. Στα αντίποινα περιλαμβάνονται και οι βωμολοχίες, οι προσβολές και οι βρισιές.
7. Κατά συνέπεια, ένας πολιτικός αντιρρησίας δεν προσβάλει ποτέ τον αντίπαλό του, και δεν λαμβάνει μέρος στις πρόσφατα επινοημένες κραυγές οι οποίες είναι αντίθετες προς το πνεύμα της μη βίας.
8. Ένας πολιτικός αντιρρησίας δεν μπορεί να χαιρετά τα εμβλήματα ή και σύμβολα που επιβάλλει η εξουσία, αλλά δεν θα προσβάλει αυτά ή τους δημόσιους λειτουργούς των.
9. Αν κατά τη διάρκεια της Πολιτικής Ανυπακοής κάποιος προσβάλει τέτοιον υπάλληλο ή/και λειτουργό ή επιτεθεί εναντίων αυτού, ένας πολιτικός αντιρρησίας υποχρεούται να προστατεύσει τον εν λόγω ή τους εν λόγω από την προσβολή ή την επίθεση ακόμη και με κίνδυνο της ζωής του.
Σε σχέση με τα εμβλήματα, χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα θρησκευτικά εμβλήματα και σύμβολα, στα οποία τελείως ανήθικα και απάνθρωπα το κράτος υποχρεώνει και επιβάλλει στον καθένα, για τα οποία έχουμε καθήκον να αντισταθούμε και να απομακρύνουμε από δημόσιους χώρους (ειδικά από σχολεία), χωρίς όμως να προσβάλλουμε αυτά τα ίδια τα σύμβολα ή εμβλήματα.
Ορφέας:
Περί ανυπακοής http://saita.pblogs.gr/2008/11/peri-anypakohs.html
Μετέχουμε σε μια κοινωνία, ζούμε τους κοινωνικούς νόμους, τους ρυθμούς και τις επιδράσεις της.
Ξέρουμε ότι κυριαρχεί παντού, ο φιλελεύθερος ατομικισμός, σε κόμματα, θεσμούς, αγορές και σχέσεις εξουσίας.
Ουδέποτε ακούσαμε περισσότερη ρητορική για την ελευθερία των ανθρώπων, την οποία δήθεν εξασφαλίζει ο σύγχρονος καπιταλισμός.
Ουδέποτε είχαμε μια κοινωνία με τόσο λίγα ελεύθερα και αυτόνομα άτομα, αλλά αντίθετα, ίσως το μεγαλύτερο σύνολο κομφορμισμού της ιστορίας.
Δεν έχουμε την παραμικρή υποψία ή πίστη ότι μπορούμε να θεωρήσουμε την κοινωνία δημοκρατική. Αν με την λέξη αυτή «δημοκρατία» εννοούμε την πραγματική άσκηση της εξουσίας από έναν πληθυσμό που δεν είναι ούτε διαιρεμένος ούτε διατεταγμένος ιεραρχικά σε τάξεις, τότε είναι φανερό πως απέχουμε πολύ από τη δημοκρατία. Είναι ολοφάνερο ότι ζούμε σε ένα καθεστώς που επιβάλλεται με τη βία, συνταγματικά και θεσμικά οργανωμένη.
Δεν είμαστε ακόμη σε θέση να ορίσουμε ένα ιδανικό κοινωνικό μοντέλο για τη λειτουργία της τεχνολογικής μας κοινωνίας, άλλωστε η όποια προσπάθεια είναι μη αποδείξιμη πράγμα που θίγει τις όποιες προβλέψεις μας.
Καταρχήν αυτό που μπορούμε να εκφράσουμε ως περισσότερο άμεσο και επιτακτικό, είναι να δείξουμε και να ξεσκεπάσουμε όλες τις σχέσεις τις πολιτικής εξουσίας οι οποίες ελέγχουν στην πραγματικότητα το κοινωνικό σώμα το καταπιέζουν ή το καταστέλλουν.
Αυτές οι σχέσεις εξουσίας -ως γνωστό- υπάρχουν παντού, ξεκινούν από το δημοτικό σχολείο, το πανεπιστήμιο, την εργασία κτλ. Εδώ να διευκρινίσουμε ότι η εξουσία δεν είναι ουσία, είναι σχέση. Μπορούμε και μιλάμε για «σχέση εξουσίας» ή «σχέση δυνάμεων» και εφόσον είναι σχέση δεν μπορεί να κατέχεται από μια τάξη ή να μεταβιβάζεται ή να διεκδικείται από μια άλλη. Μπορεί όμως να μετουσιώνεται σε υγιή ανθρώπινη συμπεριφορά.
Η επιτακτική μας στάση είναι καταρχήν η πολιτική ανυπακοή. Να προσβάλλουμε όλους τους θεσμούς με τέτοιο τρόπο ώστε η πολιτική βία, που πάντα ασκούνταν συγκαλυμμένα, να αποκαλυφθεί, για να μπορέσουμε να την πολεμήσουμε και να την καταργήσουμε. Αυτή η κριτική και η μάχη είναι για μας ζήτημα άμεσης επέμβασης, επειδή η πολιτική εξουσία πηγαίνει πιο βαθιά από ότι υποψιαζόμαστε.
Υπάρχουν κέντρα αόρατα και ελάχιστα γνωστά, τέτοια που η αληθινή αντίσταση της πολιτικής εξουσίας βρίσκεται εκεί που δεν το περιμένουμε.
Δεν αρκούμαστε στο γνωστό σλόγκαν ότι πίσω από τις κυβερνήσεις πίσω από τον κατασταλτικό μηχανισμό, βρίσκεται η κυρίαρχη τάξη. Προσπαθούμε να εντοπίσουμε τις θέσεις και τις μορφές με τις οποίες ασκείται η κυριαρχία της. Προσπαθούμε να μάθουμε όλες τις κρυφές πτυχές και τις δυνατότητες μετάλλαξης που έχει, ώστε να μην καταλήξουμε η επόμενη προγραμματισμένη εξέγερση. Το καταλάβαμε. Αυτή η ταξική εξουσία ανασυγκροτείται, και μεταλλάσσεται ακόμη και μετά από μια επαναστατική πράξη.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο προσπαθούμε να δημιουργήσουμε το όραμα μιας μελλοντικής δίκαιης κοινωνίας. Χωρίς η ισονομία και η ισοδικία να είναι η κατάληξή της, αλλά η εισαγωγή στο ζήτημα της ελευθερίας. Δε πρέπει να μας φτάνει η ίση αντιμετώπιση αλλά, η μη αντιμετώπιση. Όχι μόνο η άρνηση των θεσμών αλλά η κατάργηση των θεσμών. Είναι το ελάχιστο που μπορεί να γίνει. Να δημιουργηθεί μια κοινωνία που να μην επιτρέπει οικονομικούς όρους να θεσπίζουν τους θεσμούς της. Πρέπει να τελειώνουμε με όσους όρους θέτει η κοινωνία του εμπορίου. Η ουμανιστική κοινωνία θα βασίζεται σε κάποια σταθερή έννοια της ανθρώπινης φύσης. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να κατανοήσουμε πολύ καλά τη φύση της εξουσίας.
Είμαστε λοιπόν υποταγμένοι -ναι υποταγή είναι να βλέπεις τον Μπούς να καταστρέφει το μεγαλύτερο δάσος στον πλανήτη υπογράφοντας μια διάταξη στις 23/12/03 που ανοίγει δρόμους και κόβει τεράστιους κορμούς που θα πάνε στην Ασία, θα πολτοποιηθούν και θα επιστρέψουν σαν χαρτί υγείας για τους αμέριμνους κώλους των πολιτών-στη δημοκρατία της αγοράς. Οι όροι της αυταρχικής τους εξουσίας, προέρχονται από την κυριαρχία των δυνάμεων της αγοράς και εφαρμόζονται στην κοινωνία της ανισότητας. Η δική μας ανάμιξη στην πολιτική στηρίζεται σε αυτό ακριβώς το πεδίο δράσης, μαζί με όλα τα ανθρώπινα όντα που παρακινούνται από τη θεμελιακή, κατά τη γνώμη μας, ανάγκη του να είσαι αυτόνομος, αυτάρκης και αλληλέγγυος.
Να μην είναι καμίας διαπραγμάτευσης θέμα η αξιοπρέπεια.
Να μη δικαιούσαι μονάχα την ύπαρξη σου αλλά και τη δημιουργικότητα σου.
Είμαστε πιο συνεπείς όταν εμπιστευόμαστε τα θεμελιώδη ανθρώπινα συναισθήματα της συμπάθειας και την αναζήτηση δικαιοσύνης, τα οποία μπορεί να γεννηθούν μέσα σε ένα σύστημα ελεύθερης συνένωσης. Είναι υγιές να ελπίζουμε στην πρόοδο βασιζόμενοι σε αυτά τα ανθρώπινα ένστικτα παρά στους θεσμούς της συγκεντρωμένης εξουσίας, η οποία έχει ενεργήσει σχεδόν αναπόφευκτα προς όφελος των πιο ισχυρών μελών της.
Φυσικά, είμαστε μέσα στο σύστημα και οι σχέσεις εξουσίας επιδρούν πάνω μας με τον ίδιο τρόπο όπως σε όλους τους άλλους. Στο ίδιο ποσοστό είμαστε δουλοπάροικοι, χωρίς να χρησιμοποιούμε καμία ιδεολογία ως αναλγητικό χάπι ευτυχίας και δικαιολογίας.
Προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε τις πηγές και τις φιλελεύθερες απάνθρωπες αξίες του πολιτισμού τον οποίο προσπαθούμε να ξεπεράσουμε, εναντίον του, χωρίς να εμπλακούμε σε μορφές αντικοινωνικότητας.
Εργαζόμαστε μέσα σε ένα καταπιεστικό και αντιδημοκρατικό σύστημα εξουσίας, προς όφελος της άμεσης συμμετοχής με τη μορφή ελεύθερων ενώσεων ή συμβουλίων που τα μέλη τους θα τα συστήσουν μόνα τους, για να τα θέσουν στην υπηρεσία της κοινωνικής τους ύπαρξης και εργασίας.
Ένα ομοσπονδοποιημένο, αποκεντρωμένο σύστημα ανθρώπινων συνενώσεων, Μια άλλη μορφή κοινωνικής οργάνωσης για μια προηγμένη τεχνολογικά κοινωνία στην οποία τα ανθρώπινα όντα δεν χρειάζεται να εξαναγκάζονται να παίρνουν τη θέση των γραναζιών της μηχανής. Μια κοινωνία ελευθερίας, όπου η δημιουργική παρόρμηση, εγγενής στην ανθρώπινη φύση, θα μπορεί να πραγματοποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο θέλει η κοινότητα.
Καμία μορφή καταναγκασμού ή καταστολής και καμία μορφή αυταρχικού ελέγχου σε όποιο πεδίο της ύπαρξης μας, κανείς τέτοιος περιορισμός δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ως εγγενής ανάγκη του ανθρώπου.-
Kαζαντζακικός:
:)
Ορφέας:
Για έναν νόμο που από καιρό -ειδικά από τις νέες γενιές - επιδεικνύεται Πολιτική Ανυπακοή, είναι για τον αχαρακτήριστο νόμο περί υποχρεωτικής προσέλευσης στις κάλπες. Ο φασιστικής προέλευσης αυτός νόμος, το υπέρτατο δικαίωμα του πολίτη, το μετέτρεψε σε υποχρέωση, αλλοιώνοντας στην ουσία την έννοια της ελεύθερης επιλογής αντιπροσώπων. Έφτασε όμως το πλήρωμα του χρόνου που τις φοβισμένες γενιές αντικαθιστούν πλέον νέες, άφοβες και απροσκύνητες γενιές. Οι τελευταίες εκλογές, εκτός των άλλων, κατέδειξαν και την αντίδραση σε φασίζοντες νόμους, επιδεικνύοντας περίτρανα Πολιτική Ανυπακοή, κάτι που αναμένεται να επαναληφθεί - γιγαντωμένα - και στην επικείμενη ψηφοφορία.
Το παλιό πολιτικό κατεστημένο έχει δείξει την γύμνια του, την ανεπάρκειά του και την παλιολιθικότητά του. Πλέον δεν το σώζει μήτε η οχύρωσή του πίσω από διατάγματα και νομιμοφανείς ψευδοδικαιολογίες, μήτε η προβαλλόμενη δήθεν νεωτερίστικη εικόνα του. Το ρολόι ήδη μετρά αντίθετα για την μεγάλη ανατροπή και την έλευση πραγματικής Ελευθερίας και αληθινής Δημοκρατίας.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση