Πνευματική Ακαδημία του Ροδόκηπου των Φιλοσόφων > Φυσικές Επιστήμες
Τα πάντα είναι (;) Ενέργεια...
etidorhpa:
....τι ειναι αυτο που παντα ηταν?
....τι ειναι αυτο που παντα θα ειναι?
....τι ειναι αυτο που ερχεται και φευγει?
etidorhpa:
το σκοταδι,το κενο,το τιποτα,νομιζω ειναι ευκολο να γινει καταννοητο..
Μπορουμε να καταλαβουμε μια κατασταση ανυπαρξιας...θανατος,κανενα ιχνος ζωης...
Η Δημιουργια ομως,μας γεμιζει ερωτησεις...
Η Ζωη,ειναι το μεγαλο μυστηριο...
Δεν ξερω,τι δημιουργησε απο το 0 το 1 και το ΟΟ,(η αλληλουχια αυτη κρυβει και μια χρονικη διασταση που μαλλον δεν εχει νοημα),αλλα πολλες φορες χωρις να μπορω να το αιτιολογησω,διαισθανομαι οτι αυτο που υπηρχε ηταν ΗΧΟΣ ,ο οποιος υπηρχε ..και θα υπαρχει,σε αεναες καταστασεις εξελιξης..
Ο Παγκοσμιος Ρυθμος...NADA BRAHMA..
+n-
Ορφέας:
--- Παράθεση από: Trithemius στις Μαρτίου 19, 2009, 21:59:18 ---Ορφέα ομολογώ πως η ανάλυσή σου ήταν εξαιρετική! Συμπληρωματικά όμως, καθώς έχεις περιγράψει πλέον πως κάθε κοσμική μορφοποίηση έχει την αιτία της στη συνείδηση και τη θέληση (οι οποίες επηρεάζουν την ενέργεια), εξακολουθώ να αναζητώ την ουσία της ίδιας της συνείδησης και της θέλησης, τις απαρχές δηλαδή του κόσμου μας και την πρωταρχική αιτία που επενεργεί πάνω στη θέληση και τη συνείδηση.
Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με δύο βασικά ζητήματα, το ένα σχετίζεται με την πρωταρχική αιτία των πάντων (το "πρώτο κινούν" ή το "κινούν ακίνητο" κατά Αριστοτέλη) και το δεύτερο με την ίδια τη φύση-ουσία της πρωταρχικής αιτίας. Μετά από αυτά έρχονται οι δράσεις-εκπορεύσεις τους, που εκδηλώνονται μέσω της μορφοποίησης της ενέργειας στο σύμπαν.
Πως θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε αυτές τις έννοιες; (συνείδηση και θέληση) ???
--- Τέλος παράθεσης ---
«Στην αρχή ήταν ο Prajarati (δημιουργός)
Μαζί του ήταν ο Vak (Λόγος)
και ο Vak ήταν στην πραγματικότητα
ο ίδιος ο Υπέρτατος δημιουργός» (Βέδες).
«Εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον θεό
Και θεός ην ο Λόγος. Πάντα δι’ αυτού έγιναν
και χωρίς Αυτόν δεν έγινε ουδέ εν, το οποίον έγινε»(Το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο).
Το Άπειρο των απεριορίστων ικανοτήτων απέσυρε τον εαυτό του από μέρος της απεραντοσύνης και έτσι υπήρξε κατ’ αρχάς ένα μηδενικό κενό απείρων δυνατοτήτων, έξω από την επιρροή του χρόνου. Το όντως Ον περιορίζοντας τον Εαυτό του, εκδήλωσε το Υπάρχον. Πρώτο άχρονο γέννημα από το Υπάρχον, ο Φάνης Διόνυσος, ο Ηρικεπαίος (ερμαφρόδιτος), ο Έρως, ο Λόγος. Όταν ο Λόγος Διόνυσος διαλογίσθηκε τον Εαυτό του, για την αναγνώρισή του, για την Αυτογνωσία του, τότε διαχώρισε τον Εαυτό του σε μία υπέρλαμπρη φωτεινότητα και σε μια κατασκότεινη σκαιότητα, στην οποία πρόβαλε τον Εαυτό του. Αρχή του Δυισμού και της Διπολικότητας. Στην Σκιά σχηματίστηκαν αμέτρητα είδωλα από τις άπειροστές όψεις του Φάνητα, τις οποίες άρχισε να μελετά σαν σε καθρέφτη. Αρχή της Παρατήρησης και του Χρόνου, Πρωταρχική μορφοποίηση, Αρχή της Γέννησης του Κόσμου. Η Πρωταρχική Συνείδηση ξεκινά την Πρωταρχική Παρατήρηση και γεννάται ο Πρωταρχικός Ιδεατός Κόσμος. Ο Πρωταρχικός Λόγος απορροφάται θεασάμενος Εαυτόν σε άπειρες εκδηλώσεις, με συνέπεια να διασπαστεί η παρατήρηση και η Συνείδηση σε σχεδόν άπειρες μορφές. Μέσα από τα άπειρα είδωλά του μορφοποιούνται αμέτρητες μορφές σμικρινόμενες αλλά αναλογικά πανομοιότυπες του Λόγου. Αυτές οι Φράκταλ μορφές αναλαμβάνουν η κάθε μία ξεχωριστά την ατομική τους αυτογνωσία, πάντα σε επικοινωνία με τον Πρωταρχικό Λόγο. Ο Λόγος κατά περιόδους αποστέλλει ένα κύμα προσδιορισμού της παρατήρησης και σε επόμενη περίοδο ηρεμεί και αφομοιώνει όλες τις πληροφορίες που οι άπειρες μορφοποιημένες συνειδήσεις αποκομίζουν. Οι περίοδοι αυτοί για τον Λόγο είναι μία ημέρα και μία νύχτα, για τον λογικό άνθρωπο είναι ένας μήνας από το μεγάλο έτος, θετικός, ο οποίο ακολουθείται από έναν αντίστοιχο μήνα του μεγάλου έτους, αρνητικό1. Όπου οι έννοιες θετικό – αρνητικό, έχουν την αναλογία τους σε μέρα και νύχτα και όχι σε κάτι καλό ή κακό.
Αυτές οι μικρότερες μορφές, οι οποίες εμπερικλείουν μία συνείδηση, στο καθοδικό τόξο της δημιουργίας ενδύονται όλο και πιο πυκνά ενδύματα, μέχρι που αποκτούν έναν υλικό φορέα. Από εκείνο το σημείο αναστρέφεται η διαδικασία. Η Συνείδηση αρχίζει και αναδύεται και προχωρά στην εξέλιξη μέσω της Αυτογνωσίας, κυριολεκτικά προβάλλοντας τον εαυτό της και μελετώντας τα φαινόμενα. Η Συνείδηση, για να μπορεί να υπερβαίνει τις παγιωμένες δράσεις, χρειάζεται την θέληση η οποία μέσα από τον δημιουργικό μετασχηματισμό των μορφών, μεταμορφώνει και αναδιαμορφώνει τον εαυτό της. Η θέληση χρειάζεται ένα σημείο εφαρμογής και αυτό δεν είναι άλλο από το Εγώ. Η Συνείδηση- Εαυτός και το Εγώ – θέληση, πειραματίζονται διαρκώς και μέσα από τις δοκιμές και τα σφάλματα, φτάνουν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους.
Το Εγώ σαν θέληση, για να μπορεί να επιδρά στην πυκνή ύλη, έχει ανάγκη από ισχυρή ενέργεια, η οποία έχει την μορφή του Ασυνείδητου. Το Εγώ είναι φωτεινό σε σχέση με την Σκιά – Ασυνείδητο, αλλά είναι σκοτεινό σε σχέση με τον Αληθινό Εαυτό. Ο Εαυτός σε σχέση με τον Λόγο είναι όπως το κύτταρο με τον οργανισμό και για την Συνείδηση του Λόγου, είναι μερικό Συνειδητό και μερικό Ασυνείδητο, διπλό ως προς την σύστασή του, αλλά απλό ως προς την λειτουργία του, η οποία είναι η παρατήρηση, αναγνώριση και κατανόηση της πληροφορίας, την οποία μοιράζεται με τον Πρωταρχικό Λόγο.
Ο άνθρωπος είναι μία αυτόνομη Συνείδηση, η οποία αναδύεται μέσα από το κοσμικό Ασυνείδητο και με την δημιουργία της θέλησης, αναλαμβάνει το ύψιστο καθήκον της Ανέλιξης, αναλαμβάνοντας θεληματικά την επιτέλεση του σκοπού της κάθε μίας ενσάρκωσης. Επειδή όμως το έργο είναι δύσκολο και οι ευθύνες που επωμίζεται το Εγώ μεγάλες, γιαυτό συχνά ο άνθρωπος παλινδρομεί προς την ασφάλεια της πυκνής ύλης, παραιτούμενος από τον αγώνα της ανέλιξης. Σε αυτό δυστυχώς μεγάλη ευθύνη φέρουν οι θρησκείες οι οποίες παροτρύνουν τους οπαδούς των να παραμείνουν στην ανωριμότητα και στην ανευθυνότητα, καθώς και μερικές σχολές εσωτερισμού, οι οποίες ωθούν στην απραξία και στην μη δράση, ματαιώνοντας την επιτέλεση του σκοπού της κάθε ενσαρκωμένης ψυχής.
Νομίζω τώρα το τελετουργικό της Α.Μ.Ρ.Α. να γίνεται αντιληπτό και η λειτουργία του να βοηθά στην απάντηση των μεγάλων ερωτημάτων.
Έρρωσθε….
1. Ο μήνας του Μεγάλου έτους, είναι η εποχή διάρκειας περίπου 2.150 χρόνων, το ένα δωδέκατο από τον κύκλο μετάπτωσης των ισημεριών που διαρκεί περίπου 25. 800 έτη. Ονομάζεται και Πλατωνικός μήνας και τον υπολόγισε για πρώτη φορά ο Ερατοσθένης.
suida:
AΓΑΠΗΤΕ , etidorhpa....θα ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ.....ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ ΣΟΥ....
Ειναι, στεναχωρια πραγματικη.....ο,τι ....οι νεοι τωρα ελληνες.... δεν γνωριζουν τιποτα....
ΕΠΙΣΗΣ....ΕΙΝΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΛΥΠΗΡΟ....ΠΟΛΛΕΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ....ΝΑ ΤΙΣ ΘΕΩΡΟΥΝ Π Ο Λ Ε Μ Ι Ε Σ ...!!!
ΙΣΩΣ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥΣ....ΝΑ Τ Ι Ν Ε Ι .....ΣΤΟ ΠΑΘΟΣ....ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ.....
ΠΩΣ, ΝΑ ΠΕΙΣ ...ΑΡΑΓΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΧΩΡΙΣ....ΝΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΕΙΣ....!!!!
ΑΣ ΕΙΝΑΙ.....ΕΥΧΟΜΑΙ....Ο,ΤΙ ΚΑΛΛΥΤΕΡΟ....ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.... ΑΓΑΠΗΤΕ TRITHEMIUS.....
ΘΕΛΩ.....ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ....ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΤΗ ΟΜΥΓΗΡΗ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ....ΣΤΟ Θ Ε Α Ρ Ε Σ Τ Ο Ε Ρ Γ Ο ΤΗΣ....
ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ....ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ....ΠΑΝΤΑ....
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ.....Ο Ρ Φ Ε Α .....SERAPIS.....ROZE....TRITHEMIUS....KAI....ETIDORHPA....KAI OΛΟΙ ΕΣΕΙς ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ FORUM....
ΣΑς ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.....ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ......
ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..... ΣΑς ΑΓΑΠΩ..... ΕΔΩ ΘΑ ΑΠΟΧΩΡΙΣΩ,,,,,ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ....
ΕΥΧΟΜΑΙ.....Ο,ΤΙ ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΕΣΑΣ.......
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.....ΝΑ ΠΩ , ΕΙΝΑΙ , ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ......
ΣΕΡΑΠΙΣ:
Ας πούμε ότι πίσω από την θέληση, κρύβετε η ανάγκη. Και από αντίληψη της ανάγκης πηγάζει η θέληση. Αυτο αντίληψη και ανάγκη του παντός. Ανάγκη η τάση ολοκλήρωσης, της αυτο αντίληψης. Μόλις το παν αντιλήφθηκε το είναι του, είχαμε το πρώτο Big Bang πριν το γνωστό, γεννηθήτω φως. Αυτό συναίβει εκτός χρόνου και χώρου, συναίβει.
Αγαπητέ Suida, Τιμή μου, ( αν είναι λόγοι που μπορούμε να περάσουμε μαζί, επικοινώνησε) αν όχι, η πνοή μαζί σου. Και οι δυνάμεις του κόσμου να σε συνοδεύουν. Η ευχή της ουράνιας πόλης να σε κατευθύνει, η καρδιά σου να σε οδηγεί προς τον Ήλιο.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση