Πνευματική Ακαδημία του Ροδόκηπου των Φιλοσόφων > Φυσικές Επιστήμες
Σωματίδιο "χιγκς", το σωματίδιο του θεού....
etidorhpa:
--- Παράθεση από: Ορφέας στις Σεπτεμβρίου 11, 2008, 10:59:33 --- Έχουμε λοιπόν σε κάποια κλάσματα του πρωταρχικού δευτερολέπτου μετά την μεγάλη έκρηξη, ένα Σύμπαν που επεκτείνεται με ρυθμό επιταχυνόμενο. Η επιτάχυνση της επέκτασης πότε σταμάτησε; Γιατί, αφού σήμερα οι μακρυνοί γαλαξίες φαίνονται ότι απομακρύνονται γρηγορότερα από ότι οι κοντινοί γαλαξίες και αφού η εικόνα που έχουμε από τους μακρυνούς γαλαξίες μας δείχνουν το παρελθόν τους, άρα συμπεραίνουμε ότι η επέκταση του Σύμπαντος επιβραδύνεται συνεχώς. Γιατί λοιπόν, αφού η κοινή λογική μας λέει ότι, εφόσον το Σύμπαν επιβραδύνει τον ρυθμό επέκτασης, συμπερασματικά κάποια στιγμή στο μέλλον θα σταματήσει η επέκτασή του και θα αρχίσει η αντίστροφη πορεία της επανασυμπύκνωσης, έρχονται οι κοσμολόγοι και μιλάνε για ανοικτό Σύμπαν; (Ανοικτό = αυτό που θα επεκτείνεται επ' άπειρο).
--- Τέλος παράθεσης ---
Το 1976 ο φυσικός T.W.Kibble του Imperial College of Science, διατύπωσε την άποψη ότι κατά τη διάρκεια των πρώτων φάσεων του σύμπαντος, η αλληλεπίδραση μεταξύ περιοχών κενού με διαφορετικά ενεργειακά περιεχόμενα δημιούργησε χορδές απειροστού πλάτους και μήκους της τάξης κοσμικών αποστάσεων. Τις ονόμασαν δε κοσμικές χορδές. Μπορούμε αυτές να τις φανταστούμε σαν λεπτούς σωλήνες κενού πολύ μεγάλης ενέργειας, που ταξιδεύουν με ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του φωτός, καμπυλώνοντας δε τον χώρο.
etidorhpa:
Νέες υπολογιστικές προσομοιώσεις υποδεικνύουν ότι η σκοτεινή ύλη μπορεί να αποτελείται από γρήγορα, ελαφρά σωματίδια, σε αντίθεση με την ευρέως διαδεδομένη θεωρία. Αυτή είναι πιθανόν και η εξήγηση για την ιδιόμορφη χημική σύνθεση κάποιων άστρων του γαλαξία μας, αλλά και την τεράστια μάζα των μαύρων τρυπών που εντοπίζονται στο κέντρο μεγάλων γαλαξιών.
Επειδή η σκοτεινή ύλη γίνεται αντιληπτή μόνο από τη βαρύτητά της, οι αστρονόμοι γνωρίζουν πολύ λίγα για τη φύση της. Η πιο δημοφιλής θεωρία είναι η κρύα σκοτεινή ύλη: βαριά υποατομικά σωματίδια που τείνουν να κινούνται με πολύ αργούς ρυθμούς. Μια άλλη πιθανότητα είναι η ζεστή σκοτεινή ύλη: ελαφρύτερα σωματίδια που κινούνται ταχύτερα. Η γρήγορη κίνηση αυτών των σωματιδίων εξαλείφουν τους μικρούς πυκνούς «σβόλους» ύλης που διαφορετικά θα δημιουργούνταν στους πυρήνες των γαλαξιών.
Ο Liang Gao και ο Tom Theuns από το Πανεπιστήμιο Durham της Βρετανίας, ανέπτυξαν μια υπολογιστική προσομοίωση για να συγκρίνουν τη συμπεριφορά της κρύας και της ζεστής σκοτεινής ύλης στο πρώιμο σύμπαν.
Στο μοντέλο τους, αρχικά τα δύο διαφορετικά είδη συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο, καταρρέοντας από τη βαρύτητα σε ένα δίκτυο νηματίων που διατρέχουν το σύμπαν. Στη συνέχεια όμως, η κρύα σκοτεινή ύλη ενώνεται σε σβόλους ή φωτεινά στέφανα. Αντιθέτως, η τυχαία κίνηση των σωματιδίων της ζεστής σκοτεινής ύλης εξαλείφει αυτούς τους σβόλους και τα νημάτια συνεχίζουν να καταρρέουν και να γίνονται όλο και πυκνότερα έως ότου δημιουργηθεί ένας στενός σωλήνας ύλης, με μήκος 10.000 έτη φωτός και μάζα ισοδύναμη με αυτή 10 εκατομμυρίων Ήλιων.
Τα αέρια ελκύονται από τη σκοτεινή ύλη και τελικά τα πρώτα άστρα σχηματίζονται. Αποτελούνται σχεδόν εξολοκλήρου από υδρογόνο και ήλιο, τα δύο κυρίαρχα στοιχεία που δημιουργήθηκαν στο Big Bang.
Με την κρύα σκοτεινή ύλη, ένα μεγάλο άστρο σχηματίζεται στο κέντρο καθενός μεγάλου φωτεινού στεφανιού. Αυτά τα άστρα εξαντλούν τα αποθέματά τους πολύ γρήγορα, μετατρέποντας το υδρογόνο και το ήλιο σε βαρύτερα στοιχεία. Σύντομα τα καύσιμά τους τελειώνουν και εκρήγνυνται τροφοδοτώντας το σύμπαν με πυκνότερα στοιχεία, που οδηγούν στην επόμενη γενιά αστεριών. Τα άστρα που αποτελούνται αποκλειστικά από υδρογόνο και ήλιο δεν επιβιώνουν.
Αλλά στα πυκνά νημάτια που σχηματίζονται από ζεστή σκοτεινή ύλη, ο σχηματισμός είναι πιο χαοτικός, με άστρα διαφορετικών μεγεθών να δημιουργούνται από τυχαία τμήματα του νηματίου. Τα πολύ μικρά άστρα καίνε τα καύσιμά τους αργά, επομένως μερικά τέτοια άστρα που σχηματίστηκαν σε αυτά τα νημάτια μπορεί να λάμπουν ακόμη και σήμερα.
Πράγματι, τα προηγούμενα χρόνια οι επιστήμονες είχαν ανακαλύψει μικρά άστρα στον Γαλαξία που περιείχαν πολύ μικρές ποσότητες βαρέων στοιχείων. «Υποδεικνύει ότι μπορεί η σκοτεινή ύλη να είναι ζεστή», δήλωσε στο New Scientist ο Theuns. Αν οι αστρονόμοι εντοπίσουν κάποιο άστρο χωρίς καθόλου βαριά στοιχεία, θα είναι μια πολύ καλή απόδειξη, συνέχισε.
Αυτά τα νημάτια ίσως να οφείλονται για τη μεγάλη μάζα κάποιων μαύρων τρυπών. Αν και άστρα σχηματισμένα από κρύα σκοτεινή ύλη θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη δημιουργία μαύρων τρυπών, αυτές θα είχαν μάζα μόλις λίγες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου, πολύ μικρή για να διασπείρει στο σύμπαν τις δισεκατομμύρια μεγάλες μαύρες τρύπες που βρίσκονται σε πολλούς γαλαξίες. Αλλά κάθε νημάτιο ζεστής σκοτεινής ύλης τελικά θα κατέρρεε σε όλο το μήκος του, λένε οι Gao και Theuns, εξαναγκάζοντας άστρα, νέφη αερίων και μικρότερες μαύρες τρύπες να συνενωθούν για τη δημιουργία πολύ μεγαλύτερων μαύρων τρυπών.
Στην προσομοίωσή τους, οι ερευνητές όρισαν τη μάζα ενός σωματιδίου σκοτεινής ύλης ίση με το 0.6% της μάζας ενός ηλεκτρονίου.
(Αναδημοσιευση απο SCIENCE NEWS-CHOICES)
Ορφέας:
--- Παράθεση από: etidorhpa στις Σεπτεμβρίου 11, 2008, 11:08:36 ---
, το σύμπαν είναι ένας αφρός από φούσκες που εκτείνονται. Σε καθεμιά απ' αυτές επικρατούν διαφορετικοί φυσικοί νόμοι. Ελάχιστες επιτρέπουν τη δημιουργία πολύπλοκων δομών, όπως οι γαλαξίες και η ζωή. Ολο το ορατό σε μας σύμπαν είναι μια σχετικά μικρή περιοχή σε μια από αυτές τις φούσκες. (Το γαλάζιο είναι κι αυτό εσωτερικό μιας άλλης φούσκας, κ.ο.κ.)
--- Τέλος παράθεσης ---
Εννοείς ότι ο "αφρός από φούσκες που επεκτείνονται" βρίσκεται μέσα στο δικό μας σύμπαν ή μήπως η κάθε "φούσκα του αφρού" είναι ένα ξεχωριστό, παράλληλο Σύμπαν;
Επίσης, τι είναι αυτό που καθορίζει τους διαφορετικούς φυσικούς νόμους σε κάθε "ξεχωριστή φούσκα - Σύμπαν;" Έχει σχέση με την κοσμολογική σταθερά; Τελικά έχουμε καταλήξει για τον αν υφίσταται ή όχι η κοσμολογική σταθερά;
etidorhpa:
Εξίσου μυστηριώδης και αόρατη με τη σκοτεινή ύλη, η σκοτεινή ενέργεια φαίνεται και αυτή να είναι εξαπλωμένη στο μεγαλύτερο μέρος του Σύμπαντος: Οπως πολλά πράγματα στην επιστήμη, ανακαλύφθηκε και αυτή τυχαία. Το 1998 δύο ανεξάρτητες ομάδες επιστημόνων μελετούσαν μακρινούς σουπερνόβα θέλοντας να αποδείξουν την ως τότε κυρίαρχη υπόθεση: ότι δηλαδή μετά τη Μεγάλη Εκρηξη η διαστολή του Σύμπαντος άρχισε να επιβραδύνεται υποκύπτοντας στις δυνάμεις της βαρύτητας. Προς μεγάλη τους έκπληξη και οι δύο ομάδες ερευνητών διαπίστωσαν το εντελώς αντίθετο: αντί να συγκρατείται από τις βαρυτικές δυνάμεις το Σύμπαν εξακολουθούσε να διαστέλλεται με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα.
Η ανακάλυψη, η οποία έκτοτε επιβεβαιώθηκε με περαιτέρω αποδείξεις, προκάλεσε πραγματικό σοκ στον κόσμο της Φυσικής. Η μόνη εξήγηση που φαίνεται να υπάρχει για την αιτιολόγησή της είναι ότι εκτός από τη βαρύτητα στο Σύμπαν επενεργεί και μια άλλη, αντίθετη δύναμη, η οποία την εξουδετερώνει. Η μυστηριώδης αυτή αντιβαρυτική δύναμη ονομάστηκε σκοτεινή ενέργεια και παρ' ότι άγνωστη μόλις πριν από μια δεκαετία, υπολογίζεται ότι αποτελεί το 75% του Σύμπαντος. Ασκεί αρνητική πίεση - αν μπορούσαμε, για παράδειγμα, να την κλείσουμε μέσα σε ένα μπαλόνι αντί να το φουσκώνει θα το «ρουφούσε» προς τα μέσα - και οι ειδικοί δεν γνωρίζουν τίποτε για τη μορφή και τη φύση της.
Μια θεωρία τη θέλει να συμπίπτει με την Κοσμολογική Σταθερά (Λ), μια μαθηματική κατασκευή που ο Αϊνστάιν είχε συλλάβει για να ερμηνεύσει το στατικό Σύμπαν του αλλά αναγκάστηκε γρήγορα να αποσύρει. Παρά το γεγονός ότι η σταθερά του επινοήθηκε με στόχο να περιγράψει μια δύναμη η οποία «φρενάρει» τη διαστολή του Σύμπαντος, σήμερα αποδεικνύεται ότι με μερικές κατάλληλες προσαρμογές μπορεί να ερμηνεύσει την επιτάχυνσή της.
Σε αυτή την προσέγγιση έρχεται να προστεθεί η θεωρία του κβαντικού κενού ή, για να είμαστε ακριβέστεροι, της κβαντικής μηδενικής κατάστασης. Η Κβαντομηχανική θεωρεί ότι το κενό δεν είναι κενό αλλά υπόκειται στην ενέργεια του σημείου μηδέν. Αυτή η ενέργεια θα μπορούσε σύμφωνα με ορισμένους θεωρητικούς να δρα αντίθετα στη βαρύτητα επιταχύνοντας την κοσμική διαστολή, ακριβώς σαν μια κοσμολογική σταθερά. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι με βάση τους κβαντικούς υπολογισμούς η ενέργεια της μηδενικής κατάστασης θα έπρεπε να είναι 60 ως 120 φορές μεγαλύτερη από τη μυστηριώδη ενέργεια που εντοπίζουν οι παρατηρήσεις στο Σύμπαν.
Μια άλλη ερμηνεία υποστηρίζει ότι η σκοτεινή ενέργεια αποτελεί μια «πεμπτουσία», ένα δυναμικό πεδίο ενέργειας με πυκνότητα η οποία μπορεί να κυμαίνεται στον χώρο και τον χρόνο. Κάποιοι, τέλος, τη θεωρούν ανύπαρκτη και προτείνουν τροποποιήσεις στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας ώστε να ελαττωθεί η δύναμη της βαρύτητας.
Προς το παρόν όλα είναι ανοιχτά και η σκοτεινή ενέργεια παραμένει άγνωστη. Καθώς δε είναι από τα πιο πρόσφατα αινίγματα που έχουν προκύψει για την Κοσμολογία, οι έρευνες και οι παρατηρήσεις που θα βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόησή της τώρα αρχίζουν να διοργανώνονται. Το κύριο μέρος τους στρέφεται προς τη μελέτη όσο το δυνατόν περισσότερων μακρινών σουπερνόβα και τη χαρτογράφηση των βαρυτικής παραμόρφωσης απομακρυσμένων γαλαξιών.
etidorhpa:
--- Παράθεση από: Ορφέας στις Σεπτεμβρίου 11, 2008, 11:43:00 ---
--- Παράθεση από: etidorhpa στις Σεπτεμβρίου 11, 2008, 11:08:36 ---
, το σύμπαν είναι ένας αφρός από φούσκες που εκτείνονται. Σε καθεμιά απ' αυτές επικρατούν διαφορετικοί φυσικοί νόμοι. Ελάχιστες επιτρέπουν τη δημιουργία πολύπλοκων δομών, όπως οι γαλαξίες και η ζωή. Ολο το ορατό σε μας σύμπαν είναι μια σχετικά μικρή περιοχή σε μια από αυτές τις φούσκες. (Το γαλάζιο είναι κι αυτό εσωτερικό μιας άλλης φούσκας, κ.ο.κ.)
--- Τέλος παράθεσης ---
Εννοείς ότι ο "αφρός από φούσκες που επεκτείνονται" βρίσκεται μέσα στο δικό μας σύμπαν ή μήπως η κάθε "φούσκα του αφρού" είναι ένα ξεχωριστό, παράλληλο Σύμπαν;
Επίσης, τι είναι αυτό που καθορίζει τους διαφορετικούς φυσικούς νόμους σε κάθε "ξεχωριστή φούσκα - Σύμπαν;" Έχει σχέση με την κοσμολογική σταθερά; Τελικά έχουμε καταλήξει για τον αν υφίσταται ή όχι η κοσμολογική σταθερά;
--- Τέλος παράθεσης ---
Η καθε φουσκα ειναι και ενα παραλληλο Συμπαν με το δικο μας,
Δεν εχουμε καταληξει αν υφισταται (Η Κοσμολογική Σταθερά),με την εννοια οτι δεν εχει καταστει δυνατο να μετρηθει.Επιβεβαιωνοντας την υπαρξη της Κοσμικης Υλης και της Κοσμικης Ενεργειας,θα κατανοησουμε ισως περισσοτερο την υπαρξη της.
Παντως οι Σκοτεινες Υλη και Ενεργεια οι οποιες δρουν αντιθετα, η μια επεκτεινοντας το Συμπαν και η αλλη συντεινοντας το,προσφερονται αμμεσα για αναλογιστικες συγκρισεις σε Εσωτερικο Επιπεδο.
Η μια θετικη η αλλη Αρνητικη,επιβεβαιωνουν και επιστημονικα τη διπολικοτητα.
Μου ερχεται στο μυαλο το Κοσμικο Δογμα (Fortune).
Επισης η θεωρια των παντων,η κοσμικη αυτη ανυψωση της ανθρωπινης συνειδητοτητας,το να κατορθωσει δηλαδη να δει το Συμπαν απο «ψηλα»,καταννοωντας τους νομους που το διεπουν,θα ειναι πιστευω η παραλληλη
Συνειδητοποιηση οτι Επιστημη και Εσωτερισμος ειναι στην ουσια ενα.
Το αν θα καταφερουμε να κατανοησουμε και τους νομους που διεπουν αλλα Συμπαντα,αυτο μενει να το δουμε...
PS. Ο Σιμοπουλος με διδαξε «Επικοινωνια»..
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση