Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Αποσυμβολισμός
"Καλό και Κακό"!
Typhon:
Βλέπω ότι αναφέρθηκαν πράγματα περί Αριστερού και Δεξιού μονοπατιού τα οποία κατά την γνώμη μου δεν ισχύουν, αλλά αυτό είναι εκτός θέματος αν κάποιος επιθυμεί το συζητάμε σε νέα ενότητα.
Προσωπικά δεν νομίζω να υφίσταται καν το δίπολο "Καλό-Κακό" διότι πολύ απλά ούτε το "καλό" ούτε το "κακό" υφίστανται. Ούτε καν σαν "αποτέλεσμα μιας πράξης" όπως ανάφερε η αγαπητή Sr. Rose777. Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζουμε το αποτελέσμα μια πράξης; Αν κάποιος σκότωνε τον Χίτλερ όταν ήταν βρέφος, θα λέγαμε ότι είναι "κακό", αλλά ποτέ δεν θα μαθαίναμε ότι ήταν "καλό", δηλαδή ότι θα γλίτωνε τόσα εκατομμύρια κόσμος. Αν σε δώ κακόμοιρο στο δρόμο και σου δώσω 100 ευρώ είναι "καλό"; Και αν πάς να αγοράσεις με αυτό την δόση σου και πεθάνεις; Όπως βλέπετε αυτές οι έννοιες δεν υφίστανται, δεν μπορείς καν να συζητήσεις γι'αυτές.
Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί τελικά ότι όχι δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά η "πρόθεση" που μετρά. Ωραία, άρα ΕΓΩ θα δώσω τα λεφτά στον φτωχό και μετά ότι θέλει ας τα κάνει (ας του δώσω και συμβουλή για το πώς θα τα χρησιμοποιήσει σαν "καλός" άνθρωπος που είμαι). Άρα ΕΓΩ κανόνισα την πάρτη (καθήκον το λένε) μου (είμαι εντάξει με τη συνείδηση μου/θεό κτλ) και ο άλλος ότι νόμίζει ας κάνει. "ΕΓΩ" λίγο πρός τα... "Αριστερά" δεν τείνει; :) Αχ αυτή η γλώσσα... πούσε ρε Κορζύμπσκι να δείς... Γιατί πρέπει να έχουμε "πρέπει";
Ps. Πολλά ΕΓΩ κάνουν το σύνολο (γκεστάλτ).
Rose:
--- Παράθεση από: Typhon στις Μαΐου 11, 2007, 04:40:10 ---Προσωπικά δεν νομίζω να υφίσταται καν το δίπολο "Καλό-Κακό" διότι πολύ απλά ούτε το "καλό" ούτε το "κακό" υφίστανται.
--- Τέλος παράθεσης ---
Καλωσόρισες αγαπητέ Typhon, στο Ροδοσταυρικό μας φόρουμ. Εύχομαι να βρεις ανάμεσά μας... αυτό που επιθυμείς...
Όσον αφορά αν υφίσταται το καλό ή το κακό, σίγουρα συμφωνώ μαζί σου ότι ο νόμος της σχετικότητας αναπροσδιορίζει το αποτέλεσμα... όμως η διπολικότητα είναι μία συμπαντική σταθερά... ένας συμπαντικός νόμος... που κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει...
Οι κοσμικοί αριθμοί ή νόμοι, έχουν αναλυθεί πολλάκις, κυρίως από τον Πυθαγόρα,
και η παρακάτω ερμηνεία είναι ακόμα μία, ανάμεσα σε πολλές...
1. η ενότητα (ο Θεός, η αρμονία) - ο πνευματικός κόσμος
2. η διπολικότητα (ο πόλεμος, η αντιπαράθεση, ο έρωτας) - ο κόσμος των Ιδεών
3. η τριαδικότητα (η δημιουργικότητα, η νέα Ιδέα, η φαντασία) - ο αστρικός κόσμος
4. η τετραδικότητα (το οικοδόμημα) - ο υλικός κόσμος
κτλ...
Ο άνθρωπος μέσω της παρατήρησης των φυσικών φαινομένων ή νόμων... έβγαλε την σοφία του λαού...
Κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλό...
Μην σπαίρνεις κακίες...
Αυτές οι δύο έννοιες, "καλό και κακό", θέλουμε δεν θέλουμε, αποτελούν τμήμα της καθημερινής μας σκέψης και παρατήρησης... Διότι ο νους αδιάπαυστα συγκρίνει, αναλύει, συνθέτει, και όπως ο υπολογιστής λειτουργεί με 1 και 0, με "καλό" και "κακό" έστω και εικονικά έστω και λανθασμένα... βάζει ταμπέλες, προσδιορίζει, ονομάζει, αρχειοθετεί... Αυτή είναι η δουλειά του...
Και είναι μια σημαντική δουλειά, γιατί αλλιώς η ανθρώπινη συνείδηση δεν θα κατάφερνε ποτέ να αποκτήσει διάκριση... δεν θα μπορούσε να βάλει τάξη στο χάος... και θα ήταν χύμα στο κύμα... χωρίς σκοπό, χωρίς στόχους ζωής, χωρίς κίνητρα... χωρίς επιθυμίες...
Ο άνθρωπος δεν θα εξελισσόταν δίχως το δίπολο.... δεν θα επειρεαζόταν από τίποτα και δεν θα επηρέαζε τίποτα... δεν θα ζούσε... δεν θα υπήρχε... απλά θα ήταν... όπως ο Θεός, όπως η Ενότητα...
Ο άνθρωπος όσο ζει δεν μπορεί να ταυτιστεί με τον Θεό... αλλά μόνο να τον προσεγγίσει, διότι ο Θεός δεν δρα, αλλά ο άνθρωπος δρα... και η δράση έρχεται διαμέσω του δίπολου... Ο Θεός είναι η υπέρτατη Σοφία, η ενότητα των πάντων, από την οποία αντλούμε έμπνευση, έτσι ώστε να εναρμονιστεί το δίπολο, και να προσεγγίσουμε την πραγμάτωση της ενότητας...
Για να υπάρξει ο Θείος έρωτας, η εκστατική ευφορία, η νιρβάνα, η θεία έμπνευση, η δημιουργικότητα, ο άνθρωπος χρειάζεται τον Θεό, και ο Θεός τον άνθρωπο!
Χωρίς το δίπολο, ζωή δεν υπάρχει... Η Ενότητα δεν έχει ανάγκη να ζήσει... έχει πλέον κατανοήσει... έχει κλείσει την αυλαία, και το νέο σπέρμα περιμένει, στον πνευματικό κόσμο, να γονιμοποιήσει εξ' αρχής την ύλη μέσω της διπολικότητας...
--- Παράθεση από: Typhon στις Μαΐου 11, 2007, 04:40:10 ---Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζουμε το αποτελέσμα μια πράξης;
--- Τέλος παράθεσης ---
Σίγουρα θα συμφωνήσω μαζί σου αγαπητέ Typhon, ότι είναι αναμφισβήτητα δύσκολο να γνωρίζουμε απόλυτα, εκ' των προτέρων, το αποτέλεσμα μιας πράξης, έτσι ώστε να επιλέξουμε και την "σωστή" κίνηση που χρειάζεται να κάνουμε για να επιφέρει ένα "καλό" αποτέλεσμα... δηλαδή ένα ωφέλιμο αποτέλεσμα...
'Ομως σιγά σιγά εκπαιδευόμαστε εμείς οι άνθρωποι, δηλαδή χτίζουμε διανοητικές και εμπειρικές διακλαδώσεις, ή "ψευτοκώδικα" προγραμματισμού, ή έναν χάρτη κινήσεων... και αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε εκ' των προτέρων τι αποτέλεσμα θα επιφέρει μία κίνησή μας, ή απλά τείνουμε να το προσεγγίζουμε...
Όπως υπάρχει η τεχνική πρόβλεψης του καιρού, έτσι και ο ψυχισμός του ανθρώπου, διαισθάνεται το μέλλον, αν και στην ουσία, αναλύει υποσυνείδητα τα αποθηκευμένα δεδομένα, όπως ένας υπολογιστής, και γνωστοποιεί στο συνειδητό του ανθρώπου το συμπέρασμα...
Αυτήν την βιβλιοθήκη συμπερασμάτων χτίζει ο άνθρωπος, στην ζωή του, και όσο πιο πλούσιες οι εμπειρίες του, ή οι αναλύσεις τους, τόσο και πιο Σοφός γίνεται... Γι' αυτό οι ταξιδευτές, όπως και οι Μινωίτες ναυτικοί, ήταν πάντα γεμάτοι γνώσεις και εμπειρίες, τις οποίες μετέφεραν πίσω στην πατρίδα τους και έχτιζαν φιλοσοφία και επιστήμη...
Οι αρχαίοι ημών φιλόσοφοι, μας άφησαν κληρονομιά, επιστήμες όπως η αστρολογία, ένας τρόπος πρόβλεψης του ανθρώπινου πεπρωμένου, συμπεράσματα των διανοητικών και εμπειρικών τους αναλύσεων...
Typhon:
Ευχαριστώ για το καλοσώρισμα αγαπητή Sr. Rose777. Δεν επιθυμώ τίποτα, απλά απολαμβάνω τον διάλογο, έτσι "without lust for result" :)
Νομίζω συμφωνούμε ως πρός τη διπολικότητα, το "καλό" και το "κακό", απλά αντιλαμβάνεσαι και εσύ την δυσκολία έκφρασης μέσω του γραπτού λόγου τέτοιων θεμάτων. Η διπολικότητα είναι απαραίτητη για τη Ζωή. :)
Πολύ σωστά ανέφερες ότι μπορούμε να διαισθανθούμε το "μέλλον", πράγμα που μπορεί να γίνει όχι μέσω του συνειδητού εαυτού φυσικά, αλλά μέσω του ασυνειδήτου. Άρα δεν θα μπορούσαμε να επιβάλουμε μια γενικευμένη (απευθυνόμενοι στο συνειδητό μέρος) "εντολή"/"οδηγία", τύπου "Βοηθάτε αλλήλους" σε όλους ανεξαιρέτως, διότι πολύ απλά δεν ξέρουμε πώς θα την εκλάβουν, πώς θα την χρησιμοποιήσουν και πώς θα εξελικτεί η "αλυσίδα των γεγονότων". Το τι θεωρώ ωφέλιμο για μένα ίσως να μην είναι ωφέλιμο για κάποιον άλλον έτσι; Ο Μπούς για παράδειγμα πιστεύει ότι αυτά που κάνει βοηθούν τον Ιρακινό λαό και ότι προστατεύει έτσι την Εθνική Ασφάλεια της χώρας του (και πιστεύω πώς δεν υποκρίνεται, πραγματικά αυτός ο άνθρωπος νομίζει ότι βοηθά, το ίδιο και αρκετοί άλλοι! Και αυτό μου προκαλεί περισσότερο τρόμο απο κάποιον άρρωστο που θα "έβλαπτε για χάρην της βλάβης").
Εδώ είναι και το λεπτό σημείο. Βοηθώ επειδή "βγαίνει απο μέσα μου", ή βοηθώ επειδή μου το επιβάλλει ο οποιοσδήποτε μέσα απο την όποιαδήποτε "εντολή"; Υπάρχει περίπτωση αν επιχειρήσω να βοηθήσω κάποιον "μηχανικά" και χωρίς να το νιώθω (επειδή το διδάκτικα/μου επιβλήθηκε) να βλάψω αντί να ωφελέσω; Λές τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα να έχουν λίγο-πολύ ώς ρίζα τους το πιο πάνω, όχι και τόσο εύστοχα διατυπωμένο σχόλιο μου;
Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν καν (απο)τελέσματα, τέλη δηλαδή σε μια πράξη. Τα πάντα είναι μια συνεχής ροή, κίνηση, ένας αέναος χορός που δεν μπορούμε νοητικά να συλλάβουμε και να κρατήσουμε. Αντί να "χορέψουμε" έχουμε την απαίτηση να σταματήσουν τα πάντα για να τα "μελετήσουμε", να τα "αναλύσουμε". Αν ορίσουμε όμως την Ουσία, τότε αυτομάτως την χάσαμε, ξεγλιστρά σαν χέλι απο τα χέρια μας και αυτό που δημιουργείται είναι ένα καρκίνωμα στο ανθρώπινο σύνολο. Η Ουσία γλιστρά και στα χέρια μας έχουμε αυτό που κάποιοι θα αποκαλούσαν "Dead Letter". Το Ταο δεν μπορεί να οριστεί, ούτε ο Θεός. Νομίζω ότι δεν είναι ο Άνθρωπος που χρειάζεται τον «θεό», αλλά ο «θεός» τον Άνθρωπο. Αν του γυρίσει την πλάτη ο Άνθρωπος σαν σύνολο, τότε δεν θα υπάρχει πλέον, θα σβήσει, λόγω του ότι ο "ορισμένος θεός" (αυτός που ορίσαμε αυθαίρετα, ο καθένας με το δικό του τρόπο, αλλά και ο συλλογικός της όποιας θρησκείας) δεν έχει καμιά σχέση με την Ουσία, είναι απλώς μια...σκεπτομορφή θα μπορούσαμε να πούμε η οποία τρέφεται απο εμάς...μέσω των ενοχών που μας δημιουργούν οι όποιες παραβάσεις εκ μέρους μας, των διάφορων "εντολών" που μας επιβάλλονται...
Trithemius:
Σε όλα τα παραπάνω θέλω να προσθέσω και την καμπαλιστική εξήγηση του καλού και του κακού μέσα από το καμπαλιστικό δέντρο της ζωής.
Σύμφωνα λοιπόν με το ανωτέρω σχήμα, οι εκδηλώσεις του κακού (τα καμπαλιστικά κλίφοτς) προέρχονται από την αριστερή-θηλυκή πλευρά του δέντρου και είναι αντιδιαμετρικά αντίθετα από τη δεξιά-αρσενική-θετική πλευρά του δέντρου. Έτσι, η αρχική υπόσταση του θεού (αυτό που καμπαλιστικά ονομάζεται "Ein Sof"), διαμορφώνεται από τις 10 εκπορεύσεις-σεφιρόθ, τα οποία αξιολογούνται ανάλογα με το που βρίσκονται.
Επίσης αξίζει να σημειωθεί πως η καμπαλιστική ονομασία του θεού ως "Ein Sof", αποτελεί αναγραμματισμό των λέξεων "so fine"... κι εδώ χρήση της Temurah ::)
Rose:
--- Παράθεση από: Anon στις Μαΐου 14, 2007, 03:00:31 ---Σύμφωνα λοιπόν με το ανωτέρω σχήμα, οι εκδηλώσεις του κακού (τα καμπαλιστικά κλίφοτς) προέρχονται από την αριστερή-θηλυκή πλευρά του δέντρου και είναι αντιδιαμετρικά αντίθετα από τη δεξιά-αρσενική-θετική πλευρά του δέντρου. Έτσι, η αρχική υπόσταση του θεού (αυτό που καμπαλιστικά ονομάζεται "Ein Sof"), διαμορφώνεται από τις 10 εκπορεύσεις-σεφιρόθ, τα οποία αξιολογούνται ανάλογα με το που βρίσκονται.
--- Τέλος παράθεσης ---
Αγαπητέ Fr. Anon,
η αριστερή στήλη μπορεί να αναφέρεται ως αρνητική και η δεξιά ως θετική, αλλά νομίζω ότι είναι λανθασμένη ερμηνεία να αποδώσουμε τα κλιφόθ στην αριστερή στήλη... Τα κλιφόθ (αστρικά κελύφη) από ότι γνωρίζω είναι οι αρνητικές ιδιότητες όλων των σφαιρών (σεφιρόθ)...
Το δέντρο της Καμπάλας, το οποίο ονομάζεται και Δέντρο του Γνώσης του Καλού και του Κακού, ή Δέντρο της Ζωής, φέρει πολλές ερμηνείες, και ουσιαστικά αποτελεί την κορυφή του εσωτερισμού, και των απόκρυφων επιστημών, που κληρονομήσαμε από το μακρινό μας παρελθόν... Αποτελεί μία κοσμοθεωρία, βασισμένη στο ηλιακό μας σύστημα, και κατά την Ορφική μας παράδοση αναφέρεται περισσότερο ως καράβι (η αργώ) παρά δέντρο, σύμφωνα με την εβραϊκή παράδοση... Στην Αρχαία Ελλάδα όμως, στόλιζαν με χρωματιστές μπάλες και δέντρα και καράβια, όπως και σήμερα...
Οι ερμηνείες της Καμπαλά, Κα (σώμα), Μπα (ψυχή), Λα(πνεύμα), είναι πάρα πολλές. Κάθε εσωτεριστής δίνει και την δική του κατάθεση, που αποτελεί μία "εν συντομία" περιγραφή του Κοσμικού Σχεδίου, των συμπαντικών νόμων της Δημιουργίας, και κυριολεκτικά έναν χάρτη Θέωσης του ανθρώπου... πως δηλαδή ο υλικός άνθρωπος θα ανεβεί μία-μία τις σφαίρες της δημιουργίας, θα κατακτήσει την θετική ιδιότητα της κάθε σφαίρας (σεφιρόθ) και θα κυριαρχήσει στην αρνητική της ιδιότητα ή κέλυφος (κλιφόθ), κυριαρχόντας στην υλική του διάσταση, και προσεγγίζοντας την Πνευματική.
Μία ερμηνεία της Καμπάλα είναι και η ακόλουθη, κατά τον Fr. Ορφέα, η οποία αποτελείται από 12 σφαίρες, και όχι 11, σύμφωνα με την παλιά μας έκδοση. Για όσους δεν έχουν οικειότητα με την Καμπάλα ή την βλέπουν πρώτη φορά... ο δρόμος αρχίζει από την Γη μας, και περνώντας έναν-έναν τον κάθε πλανήτη και τον ήλιο μας, καταλήγει στον Πλούτωνα, τον πιο μακρινό πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, ο οποίος ονομάζεται και Νέα Γη. Απολαύστε την...
Σφαίρα / Περιγραφή / Πνευματική Εμπειρία / Προτέρημα / Μειονέκτημα / Κόσμος
00. Πλούτωνας/Στέμμα/Η Θέωση, η νέα Γη/Η απόλυτη Eνότητα, η Oλοκλήρωση/Η απόλυτη διάλυση/Πνευματικός
0. Ποσειδώνας/Η άβυσσος/Η Γνώση του Καλού και του κακού/Η Γνώση/Η πλάνη/Πέρασμα
1. Ουρανός/Σοφία/Η θέα του θεού/Σοφία/Λάθος/Πνευματικός
2. Κρόνος/Κατανόηση/Όραμα της θλίψης/Εσωτερική Σιγή/Απληστία/Πνευματικός
3. Χείρωνας/Ίαση/Όραμα της Κοσμικής Συνείδησης/Ίαση σώματος και πνεύματος/Ασθένεια/Πέρασμα
4. Δίας/Έλεος/Όραμα της Αγάπης/Έλεος/Δογματισμός, Φανατισμός/Νοητικός
5. Άρης/Δύναμη/Όραμα της Δύναμης/Δράση, Θάρρος, Δικαιοσύνη/Σκληρότητα, καταστροφή/Νοητικός
6. Ήλιος/Ομορφιά/Όραμα της Αρμονίας, μυστήριο σταύρωσης/Αφοσίωση στο Έργο/Υπερηφάνεια, Αλαζονεία/Πέρασμα
7. Ερμής/Δόξα/Όραμα της Δόξας/Ειλικρίνεια/Ψέμα/Αστρικός
8. Αφροδίτη/Νίκη/Όραμα της Ομορφιάς/Ανιδιοτέλεια, Εγκράτεια/Λαγνεία/Αστρικός
9. Σελήνη/Θεμέλιο/Όραμα των Νόμων του Σύμπαντος/Ανεξαρτησία/Τεμπελιά/Πέρασμα (αιθερικός)
10. Γη/Βασίλειο/Όραμα του Φύλακα ‘Αγγέλου/Διάκριση/Αδράνεια,φιλαργυρία/Υλικός
Η Μυστική Καμπάλα της Dion Fortune, αποτελεί ένα από τα καλύτερα βιβλία εντρύφησης στην Καμπάλα, που γνωρίζω.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση