Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Αποσυμβολισμός

"Καλό και Κακό"!

(1/7) > >>

Avaris:
Υφίσταται άραγε τέτοιος διαχωρισμός?

Υπάρχει a priori και de facto τέτοιο Αρχετυπικό Δίπολο ως "αυτοπροσδιοριζόμενο" και ως "αυταπόδεικτο"?

Ή μήπως, το καθένα "ετεροπροσδιορίζεται" βάση του "άλλου" και κυρίως βάση του εκάστοτε ιστορικού κοινωνικοφιλοσοφικού Status Quo?

Avaris:

--- Παράθεση από: Avaris στις Απριλίου 27, 2007, 15:31:07 ---Υφίσταται άραγε τέτοιος διαχωρισμός?

Υπάρχει a priori και de facto τέτοιο Αρχετυπικό Δίπολο ως "αυτοπροσδιοριζόμενο" και ως "αυταπόδεικτο"?

Ή μήπως, το καθένα "ετεροπροσδιορίζεται" βάση του "άλλου" και κυρίως βάση του εκάστοτε ιστορικού κοινωνικοφιλοσοφικού Status Quo?



--- Τέλος παράθεσης ---


Μερικά παραδείγματα:

Αναφορικά με την "διάνοιξη της Ερυθράς Θάλασσας απο το Μωϋσή, για να διέλθουν με ασφάλεια οι Εβραίοι και κατά την οποία πνίγηκαν οι Αιγύπτιοι".

Το περιστατικό αυτό απο την πλευρά των Εβραίων είναι "Καλό".....και ο υπεύθυνος γι' αυτό Θεός είναι "Θεός του Καλού".....

Απο την πλευρά των Αιγυπτίων είναι "Κακό"....και ο υπεύθυνος γι' αυτό Θεός είναι "Θεός του Κακού".....

.............................. 

Σε έναν οποιονδήποτε πόλεμο δύο Εθνών, ότι είναι "Καλό" για το ένα στρατόπεδο (πχ 100,000 νεκροί αντίπαλοι στρατιώτες) αντίστοιχα είναι "Κακό" για το άλλο....Και αντιστρόφως....

.....................


Σχόλια?

Trithemius:
Το ζήτημα του διπόλου "καλό-κακό" είναι ίσως από τα πιο θεμελιώδη στον εσωτερισμό. Όμως αν και ανοίγεις ένα τόσ σοβαρό θέμα, πάραυτα δεν μας παραθέτεις τη γνώμη σου. Τι λοιπόν πιστεύεις εσύ για το δίπολο αυτό;

Rose:
Αγαπητοί φίλοι,

η δυαδικότητα παρατηρείται μέσα στην δημιουργία, σε πολλές εκφράσεις... Όπως Άντρας-Γυναίκα, Νύχτα-Μέρα, Σώμα-Ψυχή, Συνειδητό-Ασυνείδητο, Απόλαυση-Ταλαιπωρία, Εργασία-Αναψυχή, και κάθε τι σχεδόν μέσα στην δημιουργία έχει το αντίστοιχο αντίθετό του...

Στην περίπτωση του δίπολου κακό-καλό, εγώ προσωπικά το μεταφράζω, τί είναι ωφέλιμο ή μη ωφέλιμο για το σύνολο, και αυτό κρίνεται μόνο από το αποτέλεσμα που φέρει μία πράξη...

Στην πνευματική σφαίρα, δεν υπάρχει διπολικότητα, υπάρχουν μόνο εμπειρίες, και κατανόηση μέσω αυτών... Όμως σαν ανθρώπινα όντα μια και παραμένουμε ενσαρκωμένοι, και εκδηλωνόμαστε σαν υλικές οντότητες επίσης, και όχι μόνο σαν πνευματικές, η διπολικότητα, είναι μία καθημερινή πραγματικότητα, που καλούμαστε να αναγνωρίσουμε, να κατανοήσουμε, και να κυριαρχήσουμε μέσω της Διάνοιας, και της Συναισθηματικής μας ωρίμανσης...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη

Trithemius:
Στο μεταξύ, ας παραθέσω τη δική μου γνώμη :)

Θα έλεγα πως κατ' εμέ, η αντίληψη του καλού και του κακού αποτελεί τη μέγιστη κατάκτηση της ανθρώπινης διανόησης. Είναι το απόλυτο κλειδί της κατανόησης του κόσμου μας αλλά παράλληλα αποτελεί και κάτι το εντελώς ιδεατό! Οι έννοιες καλό και κακό είναι "προϊόντα" της ανθρώπινης διανόησης που προκύπτουν ως αναγκαία εργαλεία στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε το τι μας περιβάλλει και πως εμείς αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον μας. Τίποτε δεν ξεφεύγει από αυτές τις δύο έννοιες και τελικά οι μόνοι ίσως που δεν θέλουν να "υποκύψουν" σε αυτόν τον κανόνα είναι οι χριστιανοί που διατείνονται ότι το κακό είναι κάτι που δεν ανήκει στα χαρακτηριστικά του Θεού. Ίσως πρέπει να εντρυφήσουν στο γνωστό ρητό "sine diabolo nullus dominus" (χωρίς τον διάβολο δεν υπάρχει θεός). Τότε θα ανακαλύψουν το πραγματικό μεγαλείο του Θεού, αλλά η υιοθέτηση μιας τέτοιας άποψης, αποτελεί την ύψιστη υπέρβαση που δύσκολα πραγματοποιείται στα πλαίσια της στείρας δογματικής...

Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως στην αρχαιοελληνική κοσμοθέαση, οι έννοιες το καλού και του κακού, ουδέποτε βρήκαν προσωποποίηση σε κάποιον θεό. Είναι πολύ σημαντικό το ότι το προφίλ κάθε ελληνικού θεού αποτελούσε μία "κβαντική" απόρροια διαφόρων φυχολογικών εκφάνσεων. Όλοι οι ελληνικοί θεοί ενσωμάτωναν (μεταξύ άλλων) τόσο την έννοια του καλού, όσο και την έννοια του κακού. Φοβερή κοσμοθέαση και πολύ προχωρημένη ακόμα και για την εποχή μας ;)

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα